نگاهی به ۱۰ پرونده قتل مخالفان جمهوری اسلامی در خارج از کشور در بک دهه ؛ بازه زمانی اواسط دهه شصت تا اوایل دهه هفتاد خورشیدی.
#قتلهای_زنجیره_ای #ترورهای_دهه_شصت #ترور_حکومتی #سربازان_بدنام_امام_زمان
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

ارتش اسرائیل روز یکشنبه اعلام کرد که در حمله‌ای هوایی «دقیق» در حومۀ بیروت، یکی از اعضای ارشد حزب‌الله را هدف قرار داده است. بنا بر گزارش‌ها، هدف این حمله هیثم علی طباطبایی، رئیس ستاد حزب‌الله لبنان، بوده است که تباری ایرانی دارد.
در بیانیه ارتش اسرائیل آمده است: «نیروهای دفاعی اسرائیل حمله‌ای دقیق را علیه یکی از تروریست‌های کلیدی حزب‌الله در بیروت انجام دادند. جزئیات بیشتر متعاقباً اعلام خواهد شد.»
دفتر نخست‌وزیر بنیامین نتانیاهو بعدتر تأیید کرد که وی شخصاً دستور این حمله را صادر کرده است. دفتر نتانیاهو همچنین هیثم علی طباطبایی را «مسئول هدایت روند بازسازی و تسلیح مجدد» حزب‌الله خواند و تأکید کرد «اسرائیل مصمم است در هر مکان و هر زمان برای دستیابی به اهداف امنیتی خود اقدام کند».
هیثم علی طباطبایی که متولد ۱۹۶۸ میلادی در جنوب لبنان از پدری ایرانی و مادری لبنانی است تا پیش از حوادث سال گذشته فرمانده «واحد رضوان» متشکل از نیروهای نخبۀ حزب‌الله بود و پس از آن از او به‌عنوان «مرد شماره دو» حزب‌الله یاد می‌شود.
وزارت بهداشت لبنان اعلام کرد که در حملۀ مرگبار امروز اسرائیل به حومۀ جنوبی بیروت دست‌کم یک نفر کشته و ۲۱ نفر دیگر زخمی شده‌اند. هنوز هیچ خبر تأییدشده‌ای از وضعیت هیثم علی طباطبایی منتشر نشده است.
جوزف عون، رئیس‌جمهور لبنان، در واکنش به این حمله از جامعۀ بین‌المللی خواست قاطعانه برای متوقف کردن حملات اسرائیل به لبنان وارد عمل شود.
ایالات متحده قبلاً برای اطلاعاتی که منجر به بازداشت طباطبایی شود، پنج میلیون دلار جایزه تعیین کرده است. خبرگزاری رویترز به نقل از منابع مطلع گزارش داد که اسرائیل پیش از انجام این حمله، ایالات متحده را از آن مطلع نکرده بود.
یک مقام ارشد آمریکایی به پایگاه اکسیوس گفت که واشینگتن تنها پس از انجام حمله در جریان آن قرار گرفت، هرچند مقام دیگری تأیید کرد که آمریکا از چند روز پیش از تصمیم اسرائیل برای تشدید حملات در لبنان آگاه بوده است.
نتانیاهو هم روز یکشنبه گفت این‌که اسرائیل برای اقدام نظامی نیاز به تأیید خارجی دارد، «کاملاً دروغ» است. او افزود: «ما مستقل از هر عامل خارجی تصمیم می‌گیریم و همین‌طور هم باید باشد. اسرائیل مسئول امنیت خود است.»
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

صداوسیما و مجریان مزدور آن در طول آتش‌سوزی کالیفرنیا، به‌طور زنده و لحظه‌ای آن را پوشش می‌دادند و آمریکایی‌ها را مسخره می‌کردند، اما طی ۲۱ روز گذشته نه تنها هیچ برنامه زنده‌ای از جنگل‌های آتش‌گرفته هیرکانی در مازندران منتشر نکردند و ساکتند بلکه در قبال این واقعه ملی سکوت محض را برگزیده‌اند.
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

صداوسیما و مجریان مزدور آن در طول آتش‌سوزی کالیفرنیا، به‌طور زنده و لحظه‌ای آن را پوشش می‌دادند و آمریکایی‌ها را مسخره می‌کردند، اما طی ۲۱ روز گذشته نه تنها هیچ برنامه زنده‌ای از جنگل‌های آتش‌گرفته هیرکانی در مازندران منتشر نکردند و ساکتند بلکه در قبال این واقعه ملی سکوت محض را برگزیده‌اند.
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

افشاگری علیزاده طباطبایی: قتل‌های سیاسی دارای کمیته ترور و دستور از بالاتر بودند!
طباطبایی، با اشاره به ارتباط نزدیک خود با سعید امامی و همچنین مدیران امنیتی وقت، نقل می‌کند که امامی در پاسخ به اینکه آیا این قتل‌ها کار خارجی‌هاست، صراحتاً گفته: «نه، کار خودیه»
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

قتلهای زنجیره‌ای خودسرانه نبود دستور سیستم بود
مروری بر گفتگوی مصطفی پور محمدی در مورد #قتلهای_زنجیره_ای

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

قسمت اول/ سعید حجاریان که از بانیان اصلی وزارت اطلاعات است و در زمان وقوع قتلهای زنجیره‌ای از وی به عنوان یکی از تئوریسن‌های اصلی دولت و مشاور ارشد امنیتی رئیس جمهور وقت (محمد خاتمی) یاد می‌شود در اولین اظهار نظرش درباره #قتلهای_زنجیره_ای در روزنامه تحت مدیریت خویش ، صبح امروز (۱۳۷۷/۱۰/۱۷) نوشت : «به دور از هر گونه پیش‌داوری وقوع این قتلهای پی در پی را نباید بی ربط به ماشین حذف کننده‌ای دانست که از سال ها قبل به کار افتاده ولی طراحان و هدایت کنندگان این ماشین یادشان رفته بود که بعد از دوم خردادآن را خاموشش کنند.»

البته یادداشت تاریخی محمد موسوی خوئینی ها در روزنامه سلام مورخ ۱۳ دی سال ۱۳۷۷ یعنی دو روز قبل از اطلاعیه تاریخی وزارت اطلاعات و قبول مسئولیت قتلهای زنجیره ای را که بسیاری بر این باورند که همان یادداشت بود که محمد خاتمی و وزارت اطلاعات را تحت فشار گذارده بود تا نسبت به صدور اطلاعیه اقدام نمایند را نیز نباید فراموش کرد .
سید محمد موسوی خوئینی ها در آن یادداشت نوشته بود : « آنچه که این روزها در محافل خصوصی بسیاری از کارگزاران نظام مطرح است و همه بر آن اتفاق نظر دارند این است که این قتلهای دهشتناک اخیر نمی تواند دست کم بدون اطلاع نهادهای امنیتی کشور به وقوع پیوسته باشد حالا اگر ما فرض را بر این بگذاریم که بخشی از دستگاه امنیتی کشور فقط «مطلع » بوده است نه «عامل» باز مسئولیت خطیر و سرنوشت سازی بر عهده رئیس جمهور است که چرا تاکنون در قبال اینگونه شایعه ها که اکنون به شیاع نیز رسیده است سکوت اختیار نموده است ؟ نکند که در پس این تامل و تاخیر قرار بر این است که سرپوشی ساخته و حقیقت پنهان شود؟…»
اطلاعیه از سوی وزارت اطلاعات صادر شد و در آن به صراحت آمدکه :«با کمال تاسف، معدودی از همکاران مسئولیت ناشناس، کج‌اندیش و خودسر این وزارت که بی‌شک آلت دست عوامل پنهان قرار گرفته و در جهت مطامع بیگانگان دست به این اعمال جنایتکارانه زده‌اند، در میان آن‌ها وجود دارند.»
پس از این اطلاعیه بود که وزیر اطلاعات استعفا کرد و محمد خاتمی رئیس جمهور وقت نیز اطمینان داد که :«چنین ترورهایی، دیگر در این وزارتخانه تکرار نخواهد شد» , اما اینچنین نشد !
ادامه دارد..
#قتلهای_زنجیره_ای_وزارت_اطلاعات

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

قسمت دوم/ «مصطفی پور محمدی» از امنیتی‌ترین چهره‌های جمهوری اسلامی است، از عضویت در هیئت قتل‌های زندانیان سال ۶۷ گرفته تا معاونت عملیات و معاونت برون‌مرزی در وزارت اطلاعات ری‌شهری و فلاحیان، وزارت کشور محمود احمدی‌نژاد و همچنین مدیریت گروه اجتماعی،سیاسی در دفتر خامنه‌ای و وزیر دادگستری روحانی او همچنین مشاور رئیس قوه قضائیه نیز برای ابراهیم رئیسی بوده است.
مضاف بر اینکه درحالی‌که طبق قانون وزرای اطلاعات، دفاع، خارجه و دادگستری نباید در جناح‌های سیاسی عضویت داشته باشند ایشان دبیر کل جامعه روحانیت مبارز نیز هستند.
#مصطفی_پورمحمدی سال گذشته در گفتگوی مفصلی با نشریه مثلث از ماجرای عضویتش در کابینه احمدی‌نژاد گفت و اینکه تا شب معرفی کابینه در مجلس قرار بوده وزیر اطلاعات باشد و به‌یک‌باره به‌عنوان وزیر کشور معرفی می‌شود و بعدها نیز بدون اطلاع از این وزارت برکنار شده است می‌گوید اما اصلی‌ترین بخش گفته‌های وی در مورد #قتلهای_زنجیره_ای است.

او اولین کسی است که از درون جمهوری اسلامی هر چند پس از دو دهه اما رسما قتل‌های زنجیره‌ای را خودسرانه نمی‌داند و آن را یک دستور سازمانی و تصمیم بخشی از نظام جمهوری اسلامی می‌خواند، وی برخلاف گفته‌های خامنه‌ای که قتل‌های زنجیره‌ای را کار عوامل سرویس‌های بیگانه خواند این را حرفی مغرضانه می‌داند و اینکه «محال است» در وزارت اطلاعات به علت وجود سخت‌گیرانه‌ترین شرایط ممکن توسط «حفاظت اطلاعات وزارت اطلاعات» کسی بتواند از سرویس‌های بیگانه در آن نفوذ کند.
گفته‌های پورمحمدی در مورد «قتل‌های زنجیره‌ای» حالا می‌تواند تصویر روشن‌تری از این جنایت در درون جمهوری اسلامی ارائه نماید، او گفته است:
«کالبدشکافی تاریخی را در فضای سیاسی نمی‌شود انجام داد. درواقع باید در فضای خودش تاریخ را بازخوانی و بیان کرد و گفت و شنید, وزارت اطلاعات از نیروهای اصیل، پای‌کار انقلاب، باانگیزه و هوشمند تشکیل‌شده است.
وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی، الان نمی‌خواهم بگویم آن‌طور نیست، من دارم آن دوره را تصویر می‌کنم که جزو قوی‌ترین سرویس‌های اطلاعاتی جهان بود و این مورد قبول سرویس‌های قوی بود که ما را جزو قوی‌ترین‌ها به‌حساب آوردند. آمریکا در آن تاریخی که من آنجا بودم، اعلام کرد جزو ۴ کشوری که بیشترین نفوذ و جاسوسی را در داخل آمریکا انجام داده است به‌خصوص جاسوسی علمی، یکی جمهوری اسلامی است»
ادامه دارد…
‏#قتلهای_زنجیره_ای_وزارت_اطلاعات
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

۳/ مصطفی پور محمدی وزارت اطلاعات را اینگونه تشریح می‌کند:«اولاً وزارت اطلاعات سال ۶۳ تشکیل‌شده و این نکته تاریخی مهمی است، قبلش سه جا اطلاعات بوده؛ اطلاعات امنیتی که بیشتر در سپاه بود، ضد جاسوسی و اطلاعات جاسوسی بیشتر در نخست‌وزیری بود و یکسری اطلاعات امنیتی در کمیته و دادستانی بود؛ یعنی کمیته با دادستانی، هرکدام این‌ها یک بخش‌های اطلاعاتی داشتند و مکمل بخش سپاه در فعالیت‌های اطلاعات امنیتی بودند اما نخست‌وزیری بیشتر در آن بخش ضد جاسوسی یا خارجی کار می‌کرد، پس ما چند تا نهاد اطلاعاتی داشتیم که عمده‌ترینش سپاه، نخست‌وزیری، کمیته‌ها و بعدش هم دادستانی بودند. این‌ها مجموعه اطلاعاتی ما بودند.
سال ۶۳ این‌ها باهم ترکیب شدند،تمام نیروهای این مجموعه آمدند وزارت و وزارت اطلاعات را تشکیل دادند.

در اینجا واقعاً وزارت اطلاعات از این مجموعه‌ها تشکیل‌شده بود و بسیار وفادار و پای همه‌چیز انقلاب بودند،هیچ کم و کاستی نداشتند،اگر سپاه با جان‌فشانی‌اش در جبهه عمل می‌کرد،نیروهای اطلاعات سپاه در مقابله با منافقین و گروه‌های برانداز پابه‌پا در همان جبهه بودند، حالا همان‌ها آمدند در وزارت اطلاعات به همراه نیروهای دیگر آن‌ها وزارت اطلاعات را تشکیل دادند که خود من سال ۶۶ به وزارت اطلاعات ملحق شدم.
من جزو نیروهای وزارت یا حتی نیروهای اطلاعاتی قبل از وزارت هم نبودم، من کادر قضایی و قاضی و دادستان بودم و گفتم که وقتی‌که از دادستانی خراسان کنار گذاشته شدم، چند ماهی کاری نداشتم پس‌از آن توسط آقای ری‌شهری دعوت شدم و آمدم وزارت اطلاعات»
#مصطفی_پورمحمدی ادامه می دهد:«من ۱۲، ۱۳ سال در وزارت اطلاعات کارکردم، ۳ سال هم نبودم حدود ۱۶ سال می‌شود. به نظر من یک وزارت توانمند مشرف بر فعالیت‌ها و تأثیرگذار در فضای داخلی و فضای بیرونی بودیم و البته تیپ‌های مختلف بودیم. ما تندترین نیروهای چپ که جزو سران نیروهای اصلاح‌طلب بودند را در وزارت اطلاعات داشتیم و طیف مقابل شدیداً موضع دار ۱۸۰ درجه‌ای این‌ها در وزارت اطلاعات بودند.»
ادامه دارد…
#قتلهای_زنجیره_ای #قتلهای_زنجیره_ای_وزارت_اطلاعات
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

۴/ مصطفی پور محمدی معتقد است:«تعبیری بود در وزارت اطلاعات که هفت‌خط‌ها اینجا جمع هستند، تعبیر شماتیک بود، هم همه خطوط و هم‌معنی هفت‌خط به معنی رایج عامیانه مردمی‌اش.
با همه این موضع‌گیری‌ها که حتی در وزارت این نظرات ابراز هم می‌شد، این‌طور هم نبود که پنهان‌کاری بکنند، یعنی این مواضع روشن بود، بچه‌های لانه جاسوسی که لانه را گرفته بودند، در #اطلاعات_نخست_وزیری بودند و همه به وزارت آمدند؛ یعنی با گرایش‌هایی که داشتند؛ رئوس اصلاح‌طلبان، مشارکت و مجاهدین انقلاب و این‌ها را تشکیل می‌دادند.
#خسرو_تهرانی نخست‌وزیری بود اما آقای #مهرداد_عالیخانی از بچه‌های سپاه بود.
در بحث #قتلهای_زنجیره_ای که شما بحث خاصتان خودسر بودن بود، “نه آن بخش وزارت اطلاعات هیچ خودسر نبودند” شاید مدیرانش یکسری تصمیمات بد می‌گرفتند، ما داشتیم جاهایی که خود من موضع و انتقاد داشتم که بیخود کردید این تصمیم را گرفتید.
من در یک‌بخشی بود در گپ‌های مباحثاتی با دوستانمان صحبت می‌کردیم می‌گفتم که این سیاست را قبول ندارم، نباید این‌جور باشید اما این‌جور نبود که از دست رها باشد؛ حتی این داستان قتل‌های زنجیره‌ای در سیستم اتفاق افتاد، جانشین امنیت، یعنی معاونت امنیت، جانشینش مدیر این پروژه بود که گرایش چپ داشتند[اشاره مصطفی پور محمدی در اینجا به #مصطفی_کاظمی است] ، یعنی جایی نبود که ۵ نفر خودسرانه آمده باشند دست به این کار زده باشند.
این‌ها برای خودشان تحلیلی داشتند و فکر می‌کردند طبق آن تحلیل باید به‌نظام خدمت کنند و اصلاح‌طلبان را از ورطه خطرناکی که در آن خواهند افتاد، نجات بدهند؛ تحلیلشان هم این بود که ضدانقلاب دارد به اصلاح‌طلب‌ها می‌چسبد و ما ناچاریم دوباره حوادث سال ۶۰ و جنگ‌های خیابانی را تکرار و تجربه کنیم»

#مصطفی_پورمحمدی در ادامه درباره نیت اصلی #قتلهای_زنجیره_ای می گوید:«این‌ها گفتند ما عملیات پیش‌دستانه انجام بدهیم تا این اتفاقات نیفتد و اتفاقاً مدیران اصلی این تصمیم گرایش چپ داشتند؛ یعنی نسبت به آقای خاتمی که رئیس‌جمهور شده بود، نظر مثبت داشتند و طرفدار آقای خاتمی بودند.»
‏ادامه دارد…
#قتلهای_زنجیره_ای_وزارت_اطلاعات
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

۵/مصطفی پور محمدی را در وزارت اطلاعات شاید بشود همسنگ #سعید_حجاریان دانست، با تجربه‌ای برابر و مسئولیتی هم‌سطح اما از جناح مقابل، #مصطفی_پورمحمدی معتقد است #سعید_امامی در #قتلهای_زنجیره_ای کمترین نقش را داشته، اما بنا بر این بوده «همه کاسه کوزه‌ها بر سر او شکسته شود»
او می‌گوید:«شاید برخی فضاسازی‌ها تأثیر غیرمستقیم روی تصمیم‌گیری‌ها بگذارد. بعید نیست؛ الان هم یکی از شگردهای قوی دستگاه اطلاعاتی این است که فضا را جوری طراحی می‌کنند که آدم‌ها بر اساس آن طراحی به تصمیماتی می‌رسند.القای غیرمستقیم می‌تواند چنین چیزهایی باشد ولی اینکه مستقیماً طبق ادعایی که برخی از این آقایان کردند یعنی شبکه جاسوسی و نفوذ و این‌ها، هیچ‌کدامشان ثابت نشد و این حادثه هم اتفاق افتاد. از این‌ جهت می‌توان گفت وزارت اطلاعات یک مجموعه گسترده‌ای با احساس مسئولیت و فداکاری، جان‌نثاری و پای‌کار بودن است و البته محیط‌های قدرت پنهان محیط‌های خطرناکی است، محیط‌های اشتباه‌خیزی است، محیط‌هایی است که اگر کنترل نشود، مشکل‌ساز خواهد شد. ازاین‌جهت هم اول انقلاب چه حضرت امام و چه مقام معظم رهبری نسبت به نظارت بر فعالیت‌های وزارت حساسیت داشته‌اند و این حساسیت کاملاً هم درست است.
از همان اول تا به امروز حفاظت وزارت اطلاعات جزو سختگیرترین، جدی‌ترین و با وسواس‌ترین حفاظت‌های دستگاه‌های ماست. مردم می‌گویند حفاظت‌ها و حراست‌های دستگاه‌های بیرون سختگیری می‌کنند، ندیدند حفاظت وزارت اطلاعات را که چگونه عمل می‌کند، هیچ پروا ندارد و مراعات هیچ‌کس را نمی‌کند، خیلی جدی و خشن است و مراقبت شدید وجود دارد؛ یعنی کنترل‌هایی که هیچ مجاز نیست افراد بیرون بشوند، تمام نیروهای اطلاعاتی و خانواده‌هایشان تحت کنترل شدید هستند که لازمه‌اش هم هست، نمی‌شود که دستگاه اطلاعاتی رها بشود. آنجا کانون قدرت پنهان است و حتماً باید مراقبت‌های شدید نسبت به آن‌ها اعمال بشود.»
ادامه دارد…
‏#قتلهای_زنجیره_ای_وزارت_اطلاعات
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

۷/ شش سال پیش و چند روز مانده به بیستمین سالگرد قتل‌های زنجیره‌ای، چند توئیت معاون وقت وزارت اطلاعات و داماد وزیر وقت اطلاعات ،اطلاعات جدیدی از جعبه سیاه قتل روشنفکران در نیمه دوم دهه ۷۰ آشکار کرد.
داماد حجت‌الاسلام #قربانعلی_دری_نجف_آبادی ،حسام‌الدین آشنا در دوره اصلاحات، معاون ویژه وزیر اطلاعات بود؛ معاونتی که چون با علما، روحانیون و مراجع، اعضای خبرگان و مجمع تشخیص مصلحت نظام سروکار داشت، بسیار حساس و به تعبیر نجف‌آبادی در کتاب خاطراتش، «صندوق‌خانه یا محرم‌خانه نظام» بود.
وزیر اطلاعات، غلامحسین محسنی اژه‌ای را برای این معاونت مد نظر داشت و حتی رهبر جمهوری اسلامی هم موافقت کرده بودند، اما سید محمد خاتمی با این انتصاب مخالف بود و این‌طور شد که نجف‌آبادی «ناچار شد» دامادش، #حسام_الدین_آشنا را برای این منظور پیشنهاد کند.
آشنا در توییتر درمورد اینکه دستور ترور فروهرها و دیگر قربانیان را چه کسی صادر کرد و پدر همسرش چه نقشی داشت به ۳ موضوع جدید اشاره کرد:
 ۱. مطمئن هستم که وزیر وقت اطلاعات نه در آن جنایات دخیل بوده و نه از آمران آن خبر داشت.
 ۲. من در همان سال ١٣٧٧ در روزنامه‌های انتخاب و جمهوری اسلامی با نام مستعار «بهمن شناسا» مطالب لازم را در این باره نوشته ام. این پرونده به سخت‌ترین و خشن‌ترین وجه ممکن مورد رسیدگی قرار گرفت
 ۳. آنچه در سازمان قضایی نیروهای مسلح اتفاق افتاد، به هیچ وجه کمتر از اصل قتل‌ها نبود. روزی باید از آقای نیازی سوالات سختی پرسید.
او توضیحات دیگری در مورد اینکه من با نام مستعار نوشته‌ام: «سناریوی دراز کردن حکیم باشی» توضیح داده شده که متهمان در طراحی اولیه خود احتمال لو رفتن را پیش‌بینی کرده بودند و پس از دستگیری یکصدا وزیر وقت را به‌عنوان آمر معرفی کردند تا یک خط انحرافی در رسیدگی ایجاد کنند.
۲. واقعیت این است که وزیر پس از اعتراف #مصطفی_کاظمی به این جنایت و اطمینان از صحت اعتراف، مراتب را مستقیماً به رئیس جمهوری اطلاع دادند
۳. تا آنجا که من می‌دانم متهمان پیش از دستگیری با یک واسطه به رئیس جمهوری دسترسی پیدا کرده و از طریق مدیریت برداشت، ذهن ایشان را جهت داده بودند
#حسام_الدین_آشنا با این رشته توییت، تاریکخانه #قتلهای_زنجیره_ای را تاریک تر کرد، حالا باید مقالات معاون ویژه وزارت اطلاعات را با نام مستعار جست و دید «اتاق امنیتی جمهوری اسلامی» در مطبوعات چه می‌گفته است!
ادامه دارد….

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

۸/ توئیت آشنا نام مستعارش را لو داد بهمن شناسا در روزنامه «انتخاب» با عنوان «کالبدشکافی دو تماس» (اظهارات وزیر سابق اطلاعات، دو تماس تلفنی و یک توضیح)؛ در۵ مرداد ۷۹ همین مقاله با نام مستعار «امین شناسا» و با عنوان «کالبدشکافی یک تماس» (مروری بر #قتلهای_زنجیره_ای با نگاه کارشناسانه) منتشر شد.
مقاله مورد نظر آشنا دو سال بعد از تاریخ یاد شده، با دو اسم متفاوت بهمن شناسا و امین شناسا و با دو تیتر جداگانه «کالبدشکافی دو تماس» و «کالبدشکافی یک تماس» منتشر شده است.
فردای انتشار این مصاحبه «انتخاب» به دو تماس تلفنی از طرف خانواده‌های متهمان آزاد شده اشاره کرد که به نوشته آشنا «تیترهای هر دو به گونه‌ای تنظیم شده بود که با استفاده از شیوه استفهام انکاری مستقیماً وزیر سابق را به اطلاع از قتل‌ها متهم می‌کرد.»
در این مقاله آشنا به سناریوی «پاک کردن صورت مسئله و دراز کردن حکیم باشی» اشاره می‌کند که «یک سناریوی شناخته شده و کلاسیک در عملیات روانی درون سازمانی است و بارها توسط متخلفان به کار گرفته شده است.
متهم کردن وزیر تنها راه فرار از مجازات قانونی و ابهام آفرینی در جریان رسیدگی قضایی است.»
در این مقاله می‌توان «پرسیدن سؤالات سخت» از نیازی دادستان نظامی وقت پی برد: «کارشناسان جوان مسائل امنیتی و محققان ضد براندازی با متوسط سنی ۲۴ سال به میدان آمدند و قضات گمنام سازمان قضایی نیروهای مسلح ناگهان به مهم‌ترین چهره‌های خبرساز تبدیل شدند.
آنان در مراحل مختلف با تأثیرپذیری از شگردهای ضد بازجویی متهمان کارکشته از متهم کردن وزیر آغاز کردند و پس از یک سال و نیم مدعی کشف بزرگترین و پیچیده‌ترین شبکه جاسوسی در تاریخ این کشور شدند و کار را به جایی رساندند که گویا تمام بدنه قضایی، اجرایی و امنیتی کشور از جاسوسان، فاسقان و فاجران پر شده است.»
دو ماه قبل از آن، نیازی در جمع خبرنگاران گفته بود: «تا آنجایی که پرونده در اختیار ما بوده، صدور حکم شرعی محرز نشد، چرا که اساساً متهمان افرادی نیستند که با حکم شرعی اقدام به قتل کنند. پرونده‌ قتل‌های زنجیره‌ای با قرار عدم صلاحیت، از دادگستری تهران، به دادسرای نظامی تهران ارجاع داده شد ما باید برای این پرونده، افرادی را انتخاب می‌کردیم که کارشناس اطلاعاتی و مورد تأیید باشند» (خبرگزاری ایسنا، ۲۱ خرداد ۱۳۷۹)
‏ادامه دارد…
#قتلهای_زنجیره_ای_وزارت_اطلاعات
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

۹/حسام الدین آشنا در آن مقالات در حالی که معاون ویژه وزارت اطلاعات بوده و با نام مستعار در چند روزنامه درباره #قتلهای_زنجیره_ای مقاله می‌نوشته با اشاره به «مرگ مشکوک عنصر کلیدی و مقام امنیتی وزارت اطلاعات در دوران قبل از وزیر سابق» یعنی #سعید_امامی نوشته است: «وقتی او مرد هیچ یک از کسانی که فریاد می‌زدند وزیر باید در جریان قتل‌ها مسئولیت بپذیرد و استعفا بدهد، نگفتند در قبال مرگ عنصر کلیدی در این قتل‌ها و جریانات دیگر چه کسی باید مسئولیت بپذیرد و استعفا بدهد و در نهایت به جای بالاترین مقام مسئول، سرباز وظیفه‌ای متهم ردیف اول پرونده مرگ وی شد که گویا برای او داروی نظافت خریده بود.
وقتی متهمان قبلی آزاد شدند و ادعا کردند تحت شدیدترین شکنجه‌ها علیه خود، دوستان و همکارانشان اعترافاتی کرده‌اند کسی نپرسید چگونه است که شکنجه گران و شکنجه شدگان هر دو آزادند و علیه یکدیگر رجزخوانی می‌کنند بدون اینکه به این ادعاهای متقابل رسیدگی شود.»

اینها گفته‌های معاون وقت وزیر اطلاعات است که می‌تواند برگ جدیدی بر پرونده ۲۶ ساله پر از راز و رمز قتل‌های زنجیره‌ای اضافه کند.
ابهامات پرونده قتل‌هایی که پاییز ۱۳۷۷ در تهران اتفاق افتاد، هنوز هم به یک‌باره و نابهنگام سربرمی‌آورد و دامان آمران و عاملان خود را رها نمی‌کند.
#دری_نجف_آبادی #حسام_الدین_آشنا #قتلهای_زنجیره_ای_وزارت_اطلاعات
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

۰/ حالا چهره واقعی نویسنده مقالات آشکار شده او در زمان خود معاونت ویژه وزیر اطلاعات بوده حالا باید کدهای او را با گذشت ۲۰ سال بازخوانی کرد:
 آشنا درباره سوابق متهمان اصلی قتل‌ها گفته که باید سوابق خانوادگی سبب و نسبی آنها بررسی شود «عالیخانی‌ها و قوامی‌ها نسبتی با دیگران دارند یا خیر؟»
پرسیده اگر در مورد #قتلهای_زنجیره_ای (به تعبیر خودش «پاییزی») اراده سازمانی وجود داشت آیا در وزارت، افرادی متناسب تر، مسئول تر، امین‌تر و دارای انگیزه بالاتر از این افراد یافت نمی‌شده است؟ «برخی اعضای این گروه به علت کم کاری و بی‌انگیزه بودن و رفاه زدگی از مسئولیت‌های عملیاتی خود خلع شده بودند و در اجرای وظایف عادی و مسئولیت‌های جاری خود که با احکام رسمی و توبیخ‌های مکرر همراه بوده، کوتاهی می‌کرده اند؟
آشنا با طرح این سؤال که «مقتولان چه ویژگی‌هایی داشتند که موجب شد هدف قرار بگیرند؟» افشاگری‌هایی کرد که نه تا آن زمان چنین اطلاعاتی فاش شده بود و نه پس از آن کمتر مورد استناد قرار گرفت او نوشته «یکی از مقتولان احتمالی شاهد صادق عملکرد وزارت اطلاعات در جریان تبدیل معاند به منتقد بود.
ترجمه کتابی مشهور و ضد صهیونیستی اوج خدمت او به اهداف جهانی انقلاب اسلامی بود.»
این نشانه‌های #مجید_شریف، یکی از قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای است که کتاب روژه گارودی «اسطوره‌های بنیانگذار سیاست اسرائیل؛ تاریخ یک ارتداد» را ترجمه کرده است.
دیگری یک انقلابی کهنه کار و مخالفی کاملاً بی‌خطر بود، او تنها یک ماه پس از آن کشته شد که در یک مصاحبه تصویری طولانی از شخصیت امام خمینی تجلیل کرد و ایشان را ستود.
منظور آشنا، داریوش فروهر است: «در طول سال‌ها مخالفت و مبارزه سیاسی با جمهوری اسلامی حتی یک بار دستگیر نشد.» او اینجا یک کد اطلاعاتی دیگر رو می‌کند: «در دوره وزارت وزیر سابق حتی احضار وی ممنوع شده بود و این امر مهم‌ترین بهانه براندازان برای حمله به وی و متهم کردن او به ایفای نقش «سوپاپ اطمینان» برای نظام اسلامی بود.»
او دو مقتول دیگر (احتمالاً منظور محمد مختاری و محمدجعفر پوینده) را «نویسندگانی تقریباً گمنام» می‌داند که هیچ یک از این افراد برای جمهوری اسلامی و وزارت اطلاعات اساساً خطری محسوب نمی‌شدند تا اقدامی ولو اندک درباره آنان مورد نظر باشد. عدم اطلاع وزیر از وضعیت آنان ناشی از عدم اولویت آنان در موضوعات کاری جاری وزارت است.»
‏#قتلهای_زنجیره_ای_وزارت_اطلاعات
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

۱۱- نیازی، طلبه‌ای قمی و از شاگردان سابق وحید خراسانی، حسن‌زاده آملی و مصباح یزدی است.
اولين سمت رسمی وی غير از عضويت در سپاه پاسداران در سال‌های اول انقلاب، مسئوليت جهاد سازندگی کلاردشت است.
نیازی در فروردین ۱۳۶۱ در قوه قضائيه مشغول به کار شد و در آذر ماه ۱۳۶۱ به عنوان رئيس دادگاه کيفری دو کرمانشاه کار قضايی خود را آغاز کرد.
در ۱۳۶۵ به عنوان رییس سازمان قضايی نيروهای مسلح خوزستان معرفی شد و تا زمان قبول قطعنامه ۵۹۸ در مناطق جنوبی کشور در همين سمت باقی ماند.
پس از آن به قم منتقل شد و به عنوان «رییس دادگاه نظامی قم» و همزمان «رياست سازمان قضايی نيروهای مسلح استان گيلان» منصوب شد.
در ۱۳۶۸ به تهران منتقل و دادستانی نظامی تهران را بر عهده گرفت و پس از افشای قتل های زنجيره ای به عنوان رییس سازمان قضايی نيروهای مسلح جانشين علی يونسی رييس سابق اين سازمان شد که به عنوان وزیر اطلاعات انتخاب شده بود.
رسيدگی پر ابهام به پرونده #قتلهای_زنجیره_ای در دوره رياست #محمد_نیازی از سوی سازمان قضايی نيروهای مسلح انجام شد.
نيازی در آخرين روز خرداد سال ۷۸ در گفتگو با خبرگزاری جمهوری اسلامی، ايرنا، خبر مرگ سعيد امامی را اعلام کرد.
این شاید اولین باری بود که بسیاری او را دیدند فردی که مهمترین و پر رمز و رازترین خبر سیاسی سال را در کمال آرامش و‌خونسردی اعلام می‌کند.
وی در آن روز برای اولين بار اسامی چهار تن از ماموران ارشد وزارت اطلاعات که در ارتباط با قتل های زنجيره ای بازداشت شده بودند را اعلام کرد و از #سعيد_امامی، #مصطفی_کاظمی، #مهرداد_عاليخانی و #خسرو_براتی به عنوان «عاملان اصلی قتل ها» نام برد.
نيازی در آن مصاحبه گفت: «با وجود مراقبت‌های ويژه‌ای که از سعيد امامی يکی از عوامل اصلی و محوری اين قتل ها به عمل می‌آمد، وی روز شنبه در زمان استحمام در بازداشتگاه با خوردن داروی نظافت خودکشی کرد. وی پس از اقدام به خودکشی، بلافاصله به بيمارستان تخصصی منتقل شد ولی تلاش های پزشکی برای نجات او مؤثر واقع نشد.»
نيازی همان روز به ایرنا، گفت: «با توجه به مدارک موجود و اعترافات صريح سعيد امامی، وی هيچگونه راه فراری نداشت و اگر با اين اتهامات به دادگاه می رفت حکم او اعدام بود.»
این اظهار نظر در سال های بعد برای رییس سازمان قضايی نيروهای مسلح گران تمام شد و منجر به وارد آمدن اتهام های زیادی از سوی روح الله حسينيان دوست و همکار #سعید_امامی به او شد. از آن زمان دیگر #روح_الله_حسینیان ، از نیازی به عنوان «شيخ ساده لوح» نام برده است.
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

۱۲-به دنبال توئیت #حسام_الدین_آشنا و‌ گفتن اینکه باید زمان سئوالات سخت از #محمد_نیازی فرابرسد، آشنا از جمله افرادی را که باعث پیچیده شدن پرونده #قتلهای_زنجیره_ای خواند گفته‌ها و‌ اطلاعات امیر فرشاد ابراهیمی را عنوان‌کرد‌که در روزنامه‌های آن زمان از او منتشر شده.
آشنا آن اطلاعات را «گمراه کننده با آدرس‌های غلط» خواند.
پس از آن ابراهیمی در پاسخ آشنا نوشت :«آقای آشنا زمان سوالات سخت از شما کی شروع می شود ؟
از خود شروع می‌کنم، پس‌ازآنکه با اعلام‌جرم شما به عنوان معاون ویژه وزارت اطلاعات به قوه قضائیه بازداشت شدم ، شما به‌شدت علاقه‌مند به در اختیار گرفتن پرونده بودید اما قوه قضائیه مخالف بود و من را در اختیار معاونت ضد جاسوسی وزارت اطلاعات قرارداد، جایی که شما به آن دسترسی نداشتید، باگذشت سه ماه از بازداشت و احراز شدن عدم ارتباط من با سرویس‌های جاسوسی خارج از کشور، درحالی‌که قوه قضائیه حالا پرونده را به اطلاعات سپاه پاسداران واگذار کرده بود، باز درخواست دادید و پرونده را این بار موفق شدید در اختیار بگیرید.
همان شب به زندان توحید آمدید یادتان هست در کنار قاضی پرونده و دو بازجویی که آورده بودید تا کار را شروع کنید با خوشحالی گفتید: «خودمان گنده‌ات کردیم و با انگشت‌نشان دادید و گفتید خودمان هم لهت می‌کنیم»
جناب آشنا، سؤالات سخت از شما بسیار است!
چه شد که با محکوم شدن متهمان قتل‌های زنجیره‌ای و اخراج تمامی مدیران دوره دری نجف‌آبادی از وزارت اطلاعات ازجمله خودتان به‌یک‌باره ریش کوتاه کردید و لباس روحانیت به کنار گذاشتید و گمان کردید با کت‌وشلوار پوشیدن همه‌چیز عوض می‌شود و دیگر کسی شما را نمی‌شناسد و حالا فرار به جلو می‌کنید و سؤال سخت از نیازی می‌پرسید؟
آقای آشنا با کت‌وشلوار پوشیدن کسی یادش نمی‌رود که آن روحانی تندروی اطلاعاتی که مدیریت جلسات وزارت اطلاعات در ساختمان خبرگزاری ایرنا و هتل انقلاب با روزنامه‌نگاران و نویسندگان را بر عهده داشت و در کنار سعید امامی می‌نشست که بود.
جناب آقای آشنا، زمان سؤال‌های سخت از شما کی هست؟
#دری_نجف_آبادی #قتلهای_زنجیره_ای_وزارت_اطلاعات
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

۱۴-ابهامات پرونده قتل‌هایی که پاییز ۷۷ در تهران اتفاق افتاد، هنوز هم با گذشت بیش از دو دهه به یک‌باره و نابهنگام سربرمی‌آورد و دامان آمران و عاملان خود را رها نمی‌کند.
‏داریوش و پروانه فروهر، رهبران حزب ملت ایران و محمد مختاری و محمدجعفر پوینده، اعضای کانون نویسندگان ایران چهار قربانی قتل‌های موسوم به «قتل‌های زنجیره‌ای» هستند.
‏قتل‌هایی که لااقل دیگر در سیاسی بودن آن تردیدی وجود ندارد. تعداد مقتولان این زنجیره در بعضی از گزارش‌ها تا ۸۰ نفر تخمین زده‌شد که در طول چندین سال اتفاق افتاده است و قربانیان آن اغلب نویسندگان، مترجمان، شاعران و کنش‌گران سیاسی بودند.
‏علیرغم احتیاط حاکمیت ایران در درز قطره‌چکانی و برنامه‌ریزی شده اطلاعات، هر اتفاقی در گوشه و کنار جهان انگشت اتهام را دگربار به سوی او باز می‌گرداند.
‏در نهایت دادگاه عوامل اجرایی قتل ها در فاصله ۳ تا ۳۰ دی ماه ۱۳۷۹ به صورت غیرعلنی برگزار شد.
‏مصطفی کاظمی، قائم مقام وقت معاونت امنیتی وزارت اطلاعات و مهرداد عالیخانی، مدیرکل وزارت اطلاعات به «جرم آمریت و صدور دستور چهار فقره قتل» به چهار بار حبس ابد محکوم شدند.
‏خسرو براتی از متهمان اصلی و عامل انجام قتل‌ها تنها کسی بود که رسما عضو وزارت اطلاعات نبود و به اعدام محکوم شد اما بعدها گفته شد که با رضایت اولیای دم از قصاص رهیده و به ۱۰ سال زندان محکوم شد.
‏اما همه این محکومین آزاد ماندند و‌ هرگز به تحمل حبس فراخوانده‌نشدند.
‏همان‌گونه‌ که ⁧#حسام_الدین_آشنا⁩ معاون وقت وزارت اطلاعات در زمان ⁧#قتلهای_زنجیره_ای⁩ در توییتر خود تاکید کرد، بازجویی‌های متهمان این پرونده به یکی از خشن‌‌ترین بازجویی‌هایی مبدل شد که افکار عمومی امکان باخبر شدن از آن را یافت.
‏با این وجود هنوز مشخص نشده که آیا خشونت اعمال شده در این بازجویی‌ها برای «کشف حقیقت» و افشای آن بود یا آنچه که در اتاق بازجویی متهمان قتلهای زنجیره ای رخ داد در خدمت پنهان کردن حقیقت ماجرا و ادامه درگیری‌های جناحی جریان‌های مختلف در وزارت اطلاعات ناهمگون جمهوری اسلامی در آن زمان بود.
‏⁧#دری_نجف_آبادی⁩ ، محسنی اژه‌ای، فلاحیان، پورمحمدی اسم‌هایی است که برای برده نشدن نام آنان در پرونده از بعضی از مقتولین مانند پیروز دوانی و مجید شریف به کلی چشم‌پوشی شد. به نظر می‌رسد که هنوز هم با گذشت ۲۰ سال از این قتل‌ها هنوز بخش اعظم این کوه یخ از چشم‌ها پنهان است.
#قتلهای_زنجیره_ای_وزارت_اطلاعات
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

۱۵-پیش گفتار :
لیلاج بازنده نام دو مقاله‌ای است که امیر فرشاد ابراهیمی در روزنامه مهران و سپس روزنامه نوروز در سال ۱۳۸۰ درباره #قتلهای_زنجیره_ای نوشته است.
این مقاله که در جزوه ۸۸ صفحه‌ای نیز آمده است .
بسیار بازتاب گسترده ای داشت و در آن زمان از آن به عنوان کاملترین روایت قتلهای زنجیره ای نام برده می‌شد.
پس از انتشار این‌جزوات و‌ مقالات بود که شعبه هفت دادسرای نظامی استان تهران و شعبه ۱۴۱۰ عمومی تهران امیر فرشاد ابراهیمی و رضا ملک را به اتهام انتشار اطلاعات و افشای اسرار دولتی و انتشار چند نامه محرمانه وزارت اطلاعات متهم نمود.
جالب آنکه ابراهیمی و ملک همزمان در دادگاه عمومی نیز به نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی ونشر اتهام به مقامات عالی نظام متهم شدند!
یعنی بخشی از قوه قضائیه این مطالب را انتشار اسرار نظام می دانست و بخش دیگر اکاذیب !
لیلاج بازنده
سعيد امامی کيست؟
سعيد امامی، متولد ۱۳۳۶ در شيراز فرزند علی اکبر امامی در سال ۱۳۵۶ پس از اخذ ديپلم رياضی از دبیرستان فیروزبهرام تهران به جهت تحصيل به آمريکا (واشنگتن) می‌رود و تا ۱۹ فروردین ۱۳۵۸ درست چند روز بعد از رفراندوم جمهوری اسلامی به ايران باز مي‌گردد.
دایی #سعید_امامی سلطان محمد اعتماد وابسته نظامی دولت شاهنشاهی ايران در آمريکا پشتوانه و عامل وی برای بورسيه و اعزام به آمريکا بوده.
تا سال ۱۳۶۱ از ايشان و سوابقشان اطلاعات چندانی در دست نيست اما به يکباره در آبان ۱۳۶۱ امامی سر از واحد اطلاعات نخست‌وزيری يعنی يگانه نهاد امنيتی آن زمان جمهوری اسلامي در می‌آورد.
پس از آن در ۱۳۶۳ تمامی نهادهای اطلاعاتی نونهال نظام یعنی اعم از اطلاعات نخست‌وزيری و سپاه و کميته و بعضا ارتش ادغام و وزارت اطلاعات شکل يافت، #سعيد_حجاريان از اعضای اولیه اطلاعات نخست‌وزيری وی را در وزارت اطلاعات بطور اتفاقی مي‌بيند و از آنجا که با پيشينه وی آشنا بود مراتب را به حفاظت اطلاعات وزارت اطلاع می دهد چرا که «سعيد امامی» از شروط بورسيه و‌اعزامش به آمریکا همکاری با ساواک بوده.
به گفته حجاریان وظيفه امامی جمع آوری اطلاعات در خصوص دانشجويان در کنفدراسيون دانشجويان بوده.
تلاش‌های حجاریان براي اخراج وی از وزارت اطلاعات میسر نمی‌شود اما به گفته حجاریان وی نهايتا موفق می‌شود در پرونده امامی درج نمايد که مشاغل و سمتهای کليدی و رتبه يک (يعنی در حد مديريت) به وی داده نشود.
‏#قتلهای_زنجیره_ای_وزارت_اطلاعات
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

۶- #محمدی_ری_شهری وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی ، در سال ۱۳۶۶ سعید امامی را به سمت مدير کل شرق و غرب معاونت خارجی وزارت اطلاعات انتخاب می‌کند.
#سعید_امامی تا پايان وزارت ری شهری در اين سمت می‌ماند.
با آغاز ریاست جمهوری #اکبر_هاشمی_رفسنجانی و وزارت #علی_فلاحیان، امامی همچنان از عناصر عمده وزارت اطلاعات بوده است تا آنکه وی در سال ۱۳۷۲ به سمت معاون امنيت يعنی اصلی و کليدی ترين رکن وزارت اطلاعات منصوب می‌شود.
امامی در سالهای پايانی وزارت فلاحيان، (به جای رضا ملک) به سمت معاونت بررسی وزارت اطلاعات انتخاب می‌شود.
بسياری اين جابجايی را نوعی توبيخ بخاطر شکست پروژه‌های سعيد امامی از جمله ارسال موشک به بلژيک در محموله خیارشور و به دره انداختن اتوبوس حامل نويسندگان عازم ارمنستان می‌دانند (طبق گفته هاشمی رفسنجانی) در حاليکه اين نظر مردود است.
وظيفه اصلی معاونت بررسی، تحقيق، جمع‌آوری و سازماندهی اطلاعات از طريق منابع، مخبرين و ... به منظور ارائه به مسئولان نظام و انجام ديگر امور اطلاعاتی و امنيتی در قالب سمينارها، بولتن و يا حتی بخشنامه می‌باشد و اگر ما سعيد امامی را عضو محفل اطلاعاتی بدانيم که بي‌شک چنين است آنگاه پی خواهيم برد که اين معاونت می توانست حياط خلوتی برای وی باشد تا اولا اطلاعات درست و يا غلط مطلوب خويش را به نظام تزريق نمايد و در ثانی به خيل انبوهی از افراد مرتبط با وزارت در قالب مخبر، منبع و يا جاسوس دسترسی داشته باشد.
به هر تقدير اين سمت دير زمانی به طول نمي‌انجامد و با ریاست جمهوری محمد خاتمی و وزارت دری نجف آبادی امامی به سمت مديرکل حوزه مشاوران وزارت اطلاعات منصوب می‌شود.
اين آخرين سمت سعید امامی در وزارت اطلاعات است.
#قتلهای_زنجیره_ای #قتلهای_زنجیره_ای_وزارت_اطلاعات
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing