#ایران_بریفینگ / روزنامه کیهان، چاپ تهران و به مدیرمسئولی حسین شریعتمداری، نماینده ولی فقیه در این روزنامه تایید کرد که #مجید_شریف در جریان #قتلهای_زنجیره_ای کشته شده است.

این روزنامه نوشته که آقای شریف «منتقد نجیب نظام بوده» و در جریان قتل‌های زنجیره‌ای کشته شده است.

کیهان روز پنج شنبه، دهم تیرماه در ستون اخبار ویژه خود، قتل های زنجیره ای را «فتنه» خوانده، قتل مجید شریف را به اسرائیل نسبت داده و نوشته است: «در فتنه قتل‌های زنجیره‌ای، چند منتقد نجیب نظام به قتل رسیدند و فضای تبلیغاتی مسمومی ‌به راه افتاد. یکی از قربانیان این جنایت مشکوک، مرحوم دکتر مجید شریف، مترجم کتاب روشنگرانه و ضد صهیونیستی پروفسور روژه گارودی با نام اسطوره‌های بنیانگذار سیاست اسرائیل- تاریخ یک ارتداد بود.»

این روزنامه از علی یونسی، #وزیر_اطلاعات دولت محمد خاتمی که پس از افشای قتل های زنجیره ای جایگزین دری نجف آبادی، وزیر وقت شد پرسیده است که او «آیا بررسی مستقلی انجام داد که چرا باید مترجم کتاب ضد صهیونیستی در تهران ‌‌ترور شود؟»

مجید شریف، نویسنده و مترجم، ۲۸ آبان ماه ۱۳۷۷ با لباس گرمکن از خانه مادرش در یوسف‌آباد تهران خارج و ربوده شد. شش روز بعد در ۴ آذر ماه پیکرش را در حوالی خانه مادرش در پیاده‌رو رها کردند و خانواده‌‌اش پیکر بی‌جان او را در پزشکی قانونی شناسایی کردند.

وزارت اطلاعات مسئولیت قتل آقای شریف را برعهده نگرفت و مهشید شریف، همسرش، نیز چندی پیش در مصاحبه با رادیو فردا گفت: «علت مرگ مجید را نامعلوم اعلام کرده بودند و بعد از آن هم، از زمانی که خانواده پیگیری می‌کرد که علت این نامعلومی چیست، با مانع تراشی‌های خیلی جدی مواجه شد. هرگز حاضر به پذیرش پرونده شکایت نشدند و اصرارشان برای این‌که این قتل را نادیده بگیرند، از سؤال‌هایی است که برای خانواده مجید شریف و جامعه روشنفکری مطرح است.»

وزارت اطلاعات ایران در جریان قتل‌های زنجیره‌ای فقط قتل چهار منتقد حکومت، داریوش و پروانه فروهر، محمدجعفر پوینده و محمد مختاری را پذیرفت و مسئولیت کشته شدن مجید شریف را گردن نگرفت.

مطلب روزنامه کیهان با عنوان «خدمت ندانسته یونسی به رژیم درمانده اسرائیل» در انتقاد از سخنان علی یونسی، وزیر اسبق اطلاعات ایران است که هشتم تیرماه هشدار داده بود نفوذ سازمان جاسوسی اسرائیل، موساد، در بخش‌های مختلف کشور «نگران‌کننده» است و مسئولان باید «نگران جان خود باشند»
#قتلهای_حکومتی

@Irbriefing

#ایران_بریفینگ / محمد مختاری و محمدجعفر پوینده، اعضای کانوان نویسندگان ایران و داریوش و پروانه فروهر، رهبران حزب ملت ایران، ۴ قربانی قتل‌های سیاسی پاییز ۱۳۷۷ در تهران هستند که از سوی رسانه ها به قتل‌های زنجیره‌ای معروف شد.
#وزارت_اطلاعات_جمهوری_اسلامی_ایران کمی بعد با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد که گروهی از کارکنان "خودسر" این وزارتخانه در قتل این ۴ منتقد و دگراندیش دست داشته‌اند.
قتل #مجید_شریف، نویسنده ومترجم و از اعضای دفتر تدوین مجموعه آثار علی شریعتی که ۹ آذر ۷۷ ناپدید و جسد او در ۱۶ آذر همان سال در پزشکی قانونی پیدا شد و همچنین #پیروز_دوانی که سوم شهریور همان سال مفقود شد و هرگز اثری از او پیدا نشد از سوی #جمهوری_اسلامی، جزو پرونده #قتلهای_زنجیره_ای محسوب نشد.
دی ماه ۱۳۷۹ عوامل اجرایی قتل ها در شعبه یک دادسرای نظامی تهران مورد محاکمه قرار گرفتند، اما کسانی که عوامل اجرایی از آنها به عنوان دستور دهنده و آمران قتل ها نام برده بودند و نام شان در پرونده قتل های زنجیره ای ذکر شده بود هرگز به صورت رسمی متهم نشدند و تحت پیگرد قرار نگرفتند.
#سربازان_بدنام_امام_زمان
@Irbriefing

محمد مختاری و محمدجعفر پوینده، اعضای کانوان نویسندگان ایران و داریوش و پروانه فروهر، رهبران حزب ملت ایران، ۴ قربانی قتل‌های سیاسی پاییز ۱۳۷۷ در تهران هستند که از سوی رسانه ها به قتل‌های زنجیره‌ای معروف شد.
وزارت اطلاعات کمی بعد با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد که گروهی از کارکنان “خودسر” این وزارتخانه در قتل این ۴ منتقد و دگراندیش دست داشته‌اند.
قتل #مجید_شریف، نویسنده ومترجم و از اعضای دفتر تدوین مجموعه آثار علی شریعتی که ۹ آذر ۷۷ ناپدید و جسد او در ۱۶ آذر همان سال در پزشکی قانونی پیدا شد و همچنین #پیروز_دوانی که سوم شهریور همان سال مفقود شد و هرگز اثری از او پیدا نشد از سوی جمهوری اسلامی، جزو پرونده #قتلهای_زنجیره_ای محسوب نشد.
دی ماه ۱۳۷۹ عوامل اجرایی قتل ها در شعبه یک دادسرای نظامی تهران مورد محاکمه قرار گرفتند، اما کسانی که عوامل اجرایی از آنها به عنوان دستور دهنده و آمران قتل ها نام برده بودند و نام شان در پرونده قتل های زنجیره ای ذکر شده بود هرگز به صورت رسمی متهم نشدند و تحت پیگرد قرار نگرفتند.
#سربازان_بدنام_امام_زمان #چپهای_امنیتی

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

#ایران_بریفینگ / محمد مختاری و محمدجعفر پوینده، اعضای کانوان نویسندگان ایران و داریوش و پروانه فروهر، رهبران حزب ملت ایران، ۴ قربانی قتل‌های سیاسی پاییز ۱۳۷۷ در تهران هستند که از سوی رسانه ها به قتل‌های زنجیره‌ای معروف شد.
#وزارت_اطلاعات_جمهوری_اسلامی_ایران کمی بعد با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد که گروهی از کارکنان "خودسر" این وزارتخانه در قتل این ۴ منتقد و دگراندیش دست داشته‌اند.
قتل #مجید_شریف، نویسنده ومترجم و از اعضای دفتر تدوین مجموعه آثار علی شریعتی که ۹ آذر ۷۷ ناپدید و جسد او در ۱۶ آذر همان سال در پزشکی قانونی پیدا شد و همچنین #پیروز_دوانی که سوم شهریور همان سال مفقود شد و هرگز اثری از او پیدا نشد از سوی #جمهوری_اسلامی، جزو پرونده #قتلهای_زنجیره_ای محسوب نشد.
دی ماه ۱۳۷۹ عوامل اجرایی قتل ها در شعبه یک دادسرای نظامی تهران مورد محاکمه قرار گرفتند، اما کسانی که عوامل اجرایی از آنها به عنوان دستور دهنده و آمران قتل ها نام برده بودند و نام شان در پرونده قتل های زنجیره ای ذکر شده بود هرگز به صورت رسمی متهم نشدند و تحت پیگرد قرار نگرفتند.
#سربازان_بدنام_امام_زمان

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

#ایران_بریفینگ / روزنامه کیهان، چاپ تهران و به مدیرمسئولی حسین شریعتمداری، نماینده ولی فقیه در این روزنامه تایید کرد که #مجید_شریف در جریان #قتلهای_زنجیره_ای کشته شده است.

این روزنامه نوشته که آقای شریف «منتقد نجیب نظام بوده» و در جریان قتل‌های زنجیره‌ای کشته شده است.

کیهان روز پنج شنبه، دهم تیرماه در ستون اخبار ویژه خود، قتل های زنجیره ای را «فتنه» خوانده، قتل مجید شریف را به اسرائیل نسبت داده و نوشته است: «در فتنه قتل‌های زنجیره‌ای، چند منتقد نجیب نظام به قتل رسیدند و فضای تبلیغاتی مسمومی ‌به راه افتاد. یکی از قربانیان این جنایت مشکوک، مرحوم دکتر مجید شریف، مترجم کتاب روشنگرانه و ضد صهیونیستی پروفسور روژه گارودی با نام اسطوره‌های بنیانگذار سیاست اسرائیل- تاریخ یک ارتداد بود.»

این روزنامه از علی یونسی، #وزیر_اطلاعات دولت محمد خاتمی که پس از افشای قتل های زنجیره ای جایگزین دری نجف آبادی، وزیر وقت شد پرسیده است که او «آیا بررسی مستقلی انجام داد که چرا باید مترجم کتاب ضد صهیونیستی در تهران ‌‌ترور شود؟»

مجید شریف، نویسنده و مترجم، ۲۸ آبان ماه ۱۳۷۷ با لباس گرمکن از خانه مادرش در یوسف‌آباد تهران خارج و ربوده شد. شش روز بعد در ۴ آذر ماه پیکرش را در حوالی خانه مادرش در پیاده‌رو رها کردند و خانواده‌‌اش پیکر بی‌جان او را در پزشکی قانونی شناسایی کردند.

وزارت اطلاعات مسئولیت قتل آقای شریف را برعهده نگرفت و مهشید شریف، همسرش، نیز چندی پیش در مصاحبه با رادیو فردا گفت: «علت مرگ مجید را نامعلوم اعلام کرده بودند و بعد از آن هم، از زمانی که خانواده پیگیری می‌کرد که علت این نامعلومی چیست، با مانع تراشی‌های خیلی جدی مواجه شد. هرگز حاضر به پذیرش پرونده شکایت نشدند و اصرارشان برای این‌که این قتل را نادیده بگیرند، از سؤال‌هایی است که برای خانواده مجید شریف و جامعه روشنفکری مطرح است.»

وزارت اطلاعات ایران در جریان قتل‌های زنجیره‌ای فقط قتل چهار منتقد حکومت، داریوش و پروانه فروهر، محمدجعفر پوینده و محمد مختاری را پذیرفت و مسئولیت کشته شدن مجید شریف را گردن نگرفت.

مطلب روزنامه کیهان با عنوان «خدمت ندانسته یونسی به رژیم درمانده اسرائیل» در انتقاد از سخنان علی یونسی، وزیر اسبق اطلاعات ایران است که هشتم تیرماه هشدار داده بود نفوذ سازمان جاسوسی اسرائیل، موساد، در بخش‌های مختلف کشور «نگران‌کننده» است و مسئولان باید «نگران جان خود باشند»
#قتلهای_حکومتی

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

مجید شریف متولد ۱۹ بهمن ۱۳۲۹، نویسنده و مترجم ایرانی است.
وی از نویسندگان ماهنامه ایران فردا و عضو دفتر تدوین مجموعه آثار علی شریعتی و از فعالان سیاسی موسوم به ملی مذهبی بود.
مجید شریف سه بار از آغاز انقلاب ۵۷ به دلیل فعالیت‌های سیاسی بازداشت می‌شود و سپس در سال ۱۳۶۲ از ایران خارج و ۱۲ سال در فرانسه زندگی می‌کند، او در آبان‌ماه ۱۳۷۴ به ایران بازگشتو دلیل بازگشتش را اینچنین اعلام می‌کند:«مرگ یا زندان، باید بروم، خانهٔ طبیعی من آن‌جاست».
سه سال بعد صبح روز ۲۸ آبان ۱۳۷۷ مجید شریف درحالی که با لباس گرم‌کن برای ورزش از خانه مادرش در یوسف‌آباد خارج شده بود، به خانه بازنگشت.
جسد او در حاشیه خاکی اتوبان کردستان رها می‌شود و نزدیکان او شش روز بعد ۴ آذر ۱۳۷۷ جسد او را در پزشکی قانونی تهران شناسایی کردند.
پزشکی قانونی علت مرگ را «نامعلوم» تشخیص داده بود.
در جریان رسیدگی به پرونده #قتلهای_زنجیره_ای نام مجید شریف در شمار قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای قرار نمی‌گیرد هرچند فاصلهٔ اندک زمانی میان قتل‌ها و نوع ربایش و روش انجام قتل‌ها حکایت از انجام آن‌ها توسط یک تیم عملیاتی داشت.
روزنامه کیهان تحت مدیریت حسین شریعتمداری؛ در تابستان ۱۴۰۰ پس از ۲۳ سال انکار قتل مجید شریف اعلام کرد که قتل مجید شریف بخشی از قتل های زنجیره ای بوده است.
این در حالی است که در زمان بازجویی از متهمان قتلهای زنجیره‌ای مهرداد عالیخانی گفته بوده که مجید شریف با آمپول پتاسیم کلرید به قتل رسیده است.
حسین شریعتمداری قتل #مجید_شریف را در وزارت اطلاعات «خدمت ندانستهٔ یونسی به رژیم درمانده اسرائیل» عنوان کرده و‌ آن را به وزارت اطلاعات دوران #علی_یونسی وزیر اطلاعات دوران اصلاحات نسبت داده است.

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

۰/ حالا چهره واقعی نویسنده مقالات آشکار شده او در زمان خود معاونت ویژه وزیر اطلاعات بوده حالا باید کدهای او را با گذشت ۲۰ سال بازخوانی کرد:
 آشنا درباره سوابق متهمان اصلی قتل‌ها گفته که باید سوابق خانوادگی سبب و نسبی آنها بررسی شود «عالیخانی‌ها و قوامی‌ها نسبتی با دیگران دارند یا خیر؟»
پرسیده اگر در مورد #قتلهای_زنجیره_ای (به تعبیر خودش «پاییزی») اراده سازمانی وجود داشت آیا در وزارت، افرادی متناسب تر، مسئول تر، امین‌تر و دارای انگیزه بالاتر از این افراد یافت نمی‌شده است؟ «برخی اعضای این گروه به علت کم کاری و بی‌انگیزه بودن و رفاه زدگی از مسئولیت‌های عملیاتی خود خلع شده بودند و در اجرای وظایف عادی و مسئولیت‌های جاری خود که با احکام رسمی و توبیخ‌های مکرر همراه بوده، کوتاهی می‌کرده اند؟
آشنا با طرح این سؤال که «مقتولان چه ویژگی‌هایی داشتند که موجب شد هدف قرار بگیرند؟» افشاگری‌هایی کرد که نه تا آن زمان چنین اطلاعاتی فاش شده بود و نه پس از آن کمتر مورد استناد قرار گرفت او نوشته «یکی از مقتولان احتمالی شاهد صادق عملکرد وزارت اطلاعات در جریان تبدیل معاند به منتقد بود.
ترجمه کتابی مشهور و ضد صهیونیستی اوج خدمت او به اهداف جهانی انقلاب اسلامی بود.»
این نشانه‌های #مجید_شریف، یکی از قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای است که کتاب روژه گارودی «اسطوره‌های بنیانگذار سیاست اسرائیل؛ تاریخ یک ارتداد» را ترجمه کرده است.
دیگری یک انقلابی کهنه کار و مخالفی کاملاً بی‌خطر بود، او تنها یک ماه پس از آن کشته شد که در یک مصاحبه تصویری طولانی از شخصیت امام خمینی تجلیل کرد و ایشان را ستود.
منظور آشنا، داریوش فروهر است: «در طول سال‌ها مخالفت و مبارزه سیاسی با جمهوری اسلامی حتی یک بار دستگیر نشد.» او اینجا یک کد اطلاعاتی دیگر رو می‌کند: «در دوره وزارت وزیر سابق حتی احضار وی ممنوع شده بود و این امر مهم‌ترین بهانه براندازان برای حمله به وی و متهم کردن او به ایفای نقش «سوپاپ اطمینان» برای نظام اسلامی بود.»
او دو مقتول دیگر (احتمالاً منظور محمد مختاری و محمدجعفر پوینده) را «نویسندگانی تقریباً گمنام» می‌داند که هیچ یک از این افراد برای جمهوری اسلامی و وزارت اطلاعات اساساً خطری محسوب نمی‌شدند تا اقدامی ولو اندک درباره آنان مورد نظر باشد. عدم اطلاع وزیر از وضعیت آنان ناشی از عدم اولویت آنان در موضوعات کاری جاری وزارت است.»
‏#قتلهای_زنجیره_ای_وزارت_اطلاعات
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing