افزایش آمرانه جمعیت، به چه قیمتی؟
✍ حبیب رمضانخانی
بحث کاهش جمعیت و اثرات منفی آن، بی شک برای هر کشوری می تواند تبعاتی داشته و برای مردم و دولتمردان آن کشور تبدیل به یک دغدغه بزرگ شود. در نتیجه در بسیاری از کشورها، دولت ها پای کار شده و با اطمینان بخشی از طریق بسته های تشویقی و حمایتی گاه اغوا کننده مالی، مثل: پرداختی ماهیانه، وام های کم بهره و گاهی بلاعوض، بیمه های خدماتی رایگان، اعطای مسکن، خودرو و ... خانواده ها را ترغیب به فرزندآوری می کنند.
قابل توجه اینکه، در بیشتر موارد، این دولت ها هستند که مسئولیت مالی آن را تامین و با جلب اعتماد خانواده ها، بستری برای آسایش و امیدواری به آینده خلق و در نتیجه انگیزه برای فرزندآوری را ایجاد می کنند. قابل تامل اینکه با این اوصاف در برخی کشورها، چون ژاپن باز مردم تمایلی برای انجام این عمل نداشته و با وجود وضعیت نگران کننده، دولتمردان آن کشور هیچگاه به ابزار فشار و محرومیت و محدودیت شهرواندان از امکانات چون برخی کشورها اقدام نمی کنند!
خاطرم هست سال ها پیش از یک شهروند آلمانی در مصاحبه ای علت عدم تمایل به فرزندآوری را جویا شده بودند. او تاکید کرده بود: چه تضمینی هست که همین امکانات و خدماتی که دولت امروز برای من فراهم کرده، برای فرزندان من هم داشته و تامین کند!
با این مقدمه، بیاییم وضعیت کشور خودمان را نگریسته و دغدغه مسئولان را ارزیابی کنیم! در شرایطی که امروز دهه شصتی و هفتادی ها پیشرو در فرزندآوری محسوب می شوند، خود بیشترین رنج و عذاب را از بحث یافتن شغل تا ازدواج متحمل شده و همچنان اکثریت آن ها، از بحث دسترسی به مسکن، خودرو، خدمات پزشکی و بیمه، و... در تنگنا و محدودیت هستند. ولی کار مسئولان ما شده عتاب و خطاب به خانواده ها که حتما بایستی تعداد فرزندان خود را افزون کنید!
قابل تامل اینکه، چون همیشه و برخلاف سایر کشورها، مردم بایستی خود هزینه های این اقدام را متقبل شوند. شرایطی که طی دهه ها ناکارآمدی و برنامه های غلط مسئولان منجر به وضعیت بد اقتصادی و در نتیجه عدم تامین معاش شده، بایستی مردم آن را جبران و دغدغه افزایش جمعیت مدنظر قایان را برآورده سازند، بدون اینکه حاضر باشند کمی از بودجه های اضافی را کم کرده و بابت این درخواست اختصاص دهند!
نکته قابل تاملتر اینکه، این دغدغه نه تنها مثل سایر کشورها از طریق آماده سازی بستر و خلق آینده روشن انجام نمی شود، بلکه با ابزار فشار و گاهی انواع محدودیت ها، مردم را وادار به این امر می کنند. در این رابطه، عدم دسترسی زوجین به روش های پیشگیری، حذف اجباری غربالگری، گروه های چون گشت بارداری و ثبت اطلاعات بانوان باردار و پیگیری آن برای باردهی! ممنوعیت کامل سقط جنین مشکل دار و سپردن صلاحیت رای به دست قاضی، حذف تمامی مطالب مرتبط با بحث « تنظیمات خانواده» از مطب ها، مشاوره ها و مطالب درسی، امتیاز و الویت فردی که فرزند بیشتری دارد نسبت به همترازان علمی خود، در جذب مشاغل علمی و فنی و... را می توان نام برد.
از آنجایی که بیشتر سیاست ها و اقدامات در کشور ما آمرانه و از بالاست، در بحث افزایش جمعیت نیز همین سیاست اعمال می شود. به تجربه، چنین برنامه هایی که بدون پشتوانه و برنامه ریزی درست، دستوری، سریع و دیکته شده دنبال می گردد، منجر به موفقیت نخواهد شد. نمونه آن خودکفایی در تولید محصولات کشاورزی است که فقط در فقره گندم به بهای دوسال افتخار به آمار خودکفایی، نه تنها باعث نابودی سایر کشت ها گشتیم، بلکه با برداشت بی رویه آب های زیرزمینی و جاری، قسمتی از وضعیت بحرانی کم آبی امروز را ایجاد کردیم. قابل تاملتر اینکه امروز نزدیک ۶۰ درصد گندم خود را وارد می کنیم!
نتیجه؛ افزایش جمعیت نیازمند برنامه ریزی بلندمدت و ساخت یک چشم انداز روشن برای فردای ملت است. ملتی که با انواع پشتوانه ها و حمایت ها، پشتش گرم باشد و خود دست به انتخاب زده و انگیزه داشته باشد. وگرنه صرف افزایش جمعیت، به هر شیوه و بهایی نهایت تجربه نسل دهه شصت خودمان و برخی جوامع عقب افتاده را برای ما تداعی خواهد کرد که به جای امتیاز و نعمت، بلای جان خود و کشور خود شدند.
@kherad_jensi
✍ حبیب رمضانخانی
بحث کاهش جمعیت و اثرات منفی آن، بی شک برای هر کشوری می تواند تبعاتی داشته و برای مردم و دولتمردان آن کشور تبدیل به یک دغدغه بزرگ شود. در نتیجه در بسیاری از کشورها، دولت ها پای کار شده و با اطمینان بخشی از طریق بسته های تشویقی و حمایتی گاه اغوا کننده مالی، مثل: پرداختی ماهیانه، وام های کم بهره و گاهی بلاعوض، بیمه های خدماتی رایگان، اعطای مسکن، خودرو و ... خانواده ها را ترغیب به فرزندآوری می کنند.
قابل توجه اینکه، در بیشتر موارد، این دولت ها هستند که مسئولیت مالی آن را تامین و با جلب اعتماد خانواده ها، بستری برای آسایش و امیدواری به آینده خلق و در نتیجه انگیزه برای فرزندآوری را ایجاد می کنند. قابل تامل اینکه با این اوصاف در برخی کشورها، چون ژاپن باز مردم تمایلی برای انجام این عمل نداشته و با وجود وضعیت نگران کننده، دولتمردان آن کشور هیچگاه به ابزار فشار و محرومیت و محدودیت شهرواندان از امکانات چون برخی کشورها اقدام نمی کنند!
خاطرم هست سال ها پیش از یک شهروند آلمانی در مصاحبه ای علت عدم تمایل به فرزندآوری را جویا شده بودند. او تاکید کرده بود: چه تضمینی هست که همین امکانات و خدماتی که دولت امروز برای من فراهم کرده، برای فرزندان من هم داشته و تامین کند!
با این مقدمه، بیاییم وضعیت کشور خودمان را نگریسته و دغدغه مسئولان را ارزیابی کنیم! در شرایطی که امروز دهه شصتی و هفتادی ها پیشرو در فرزندآوری محسوب می شوند، خود بیشترین رنج و عذاب را از بحث یافتن شغل تا ازدواج متحمل شده و همچنان اکثریت آن ها، از بحث دسترسی به مسکن، خودرو، خدمات پزشکی و بیمه، و... در تنگنا و محدودیت هستند. ولی کار مسئولان ما شده عتاب و خطاب به خانواده ها که حتما بایستی تعداد فرزندان خود را افزون کنید!
قابل تامل اینکه، چون همیشه و برخلاف سایر کشورها، مردم بایستی خود هزینه های این اقدام را متقبل شوند. شرایطی که طی دهه ها ناکارآمدی و برنامه های غلط مسئولان منجر به وضعیت بد اقتصادی و در نتیجه عدم تامین معاش شده، بایستی مردم آن را جبران و دغدغه افزایش جمعیت مدنظر قایان را برآورده سازند، بدون اینکه حاضر باشند کمی از بودجه های اضافی را کم کرده و بابت این درخواست اختصاص دهند!
نکته قابل تاملتر اینکه، این دغدغه نه تنها مثل سایر کشورها از طریق آماده سازی بستر و خلق آینده روشن انجام نمی شود، بلکه با ابزار فشار و گاهی انواع محدودیت ها، مردم را وادار به این امر می کنند. در این رابطه، عدم دسترسی زوجین به روش های پیشگیری، حذف اجباری غربالگری، گروه های چون گشت بارداری و ثبت اطلاعات بانوان باردار و پیگیری آن برای باردهی! ممنوعیت کامل سقط جنین مشکل دار و سپردن صلاحیت رای به دست قاضی، حذف تمامی مطالب مرتبط با بحث « تنظیمات خانواده» از مطب ها، مشاوره ها و مطالب درسی، امتیاز و الویت فردی که فرزند بیشتری دارد نسبت به همترازان علمی خود، در جذب مشاغل علمی و فنی و... را می توان نام برد.
از آنجایی که بیشتر سیاست ها و اقدامات در کشور ما آمرانه و از بالاست، در بحث افزایش جمعیت نیز همین سیاست اعمال می شود. به تجربه، چنین برنامه هایی که بدون پشتوانه و برنامه ریزی درست، دستوری، سریع و دیکته شده دنبال می گردد، منجر به موفقیت نخواهد شد. نمونه آن خودکفایی در تولید محصولات کشاورزی است که فقط در فقره گندم به بهای دوسال افتخار به آمار خودکفایی، نه تنها باعث نابودی سایر کشت ها گشتیم، بلکه با برداشت بی رویه آب های زیرزمینی و جاری، قسمتی از وضعیت بحرانی کم آبی امروز را ایجاد کردیم. قابل تاملتر اینکه امروز نزدیک ۶۰ درصد گندم خود را وارد می کنیم!
نتیجه؛ افزایش جمعیت نیازمند برنامه ریزی بلندمدت و ساخت یک چشم انداز روشن برای فردای ملت است. ملتی که با انواع پشتوانه ها و حمایت ها، پشتش گرم باشد و خود دست به انتخاب زده و انگیزه داشته باشد. وگرنه صرف افزایش جمعیت، به هر شیوه و بهایی نهایت تجربه نسل دهه شصت خودمان و برخی جوامع عقب افتاده را برای ما تداعی خواهد کرد که به جای امتیاز و نعمت، بلای جان خود و کشور خود شدند.
@kherad_jensi
👍37👎2
تغییر اسم!
✍احمد زید آبادی
خانم انسیه خزعلی معاون امور زنان و خانوادۀ رئیس جمهور گفته است: "ما اصلاً گشت ارشاد نداریم. پلیس امنیت اجتماعی داریم."
اگر با تغییر اسم، مشکلی حل میشود، از این پس زنانی را که از نگاه حکومت حجابشان در خورِ برخورد است، میتوان "مؤمنههای آسانگیر" نام نهاد و کل قضیه را پایان یافته و حل شده تلقی کرد!
#انسیه_خزعلی
#گشت_ارشاد
#پلیس_امنیت
#حجاب
@kherad_jensi
@ahmadzeidabad
✍احمد زید آبادی
خانم انسیه خزعلی معاون امور زنان و خانوادۀ رئیس جمهور گفته است: "ما اصلاً گشت ارشاد نداریم. پلیس امنیت اجتماعی داریم."
اگر با تغییر اسم، مشکلی حل میشود، از این پس زنانی را که از نگاه حکومت حجابشان در خورِ برخورد است، میتوان "مؤمنههای آسانگیر" نام نهاد و کل قضیه را پایان یافته و حل شده تلقی کرد!
#انسیه_خزعلی
#گشت_ارشاد
#پلیس_امنیت
#حجاب
@kherad_jensi
@ahmadzeidabad
👍73😁24👏4👎2
آیتالله خامنهای:
طرح مسئله حجاب «در فضای مجازی و رسانهها» بهانه استعمار غرب است و باید «افشا و تبیین» شود اما این کار باید «متین و منطقی» صورت بگیرد.
@kherad_jensi
طرح مسئله حجاب «در فضای مجازی و رسانهها» بهانه استعمار غرب است و باید «افشا و تبیین» شود اما این کار باید «متین و منطقی» صورت بگیرد.
@kherad_jensi
👎136👍24❤4🔥3😁2
آقای رئیسی! چرا صریح نیستید؟
✍علی مجتهد زاده
🔹رييسجمهوري بعد از مدتها در جمع ائمه جمعه نسبت به حواشي مربوط به حجاب و عفاف در كشور موضعگيري كرده و گفته است: «اجراي قانون ملاك است و در اين زمينه نبايد براساس سلايق شخصي عمل كرد.» در چند ماه گذشته درست به موازات بحث گرانيها و مشكلات اقتصادي، موضوع شدت گرفتن برخوردهاي خشن و سختگيرانه با شهروندان به بهانه حجاب به يكي از دغدغههاي عمومي جامعه تبديل شده و اين در حالي است كه آقاي رييسي و تيم او در دوران رقابت انتخاباتي سال قبل بهكرات تكذيب كرده بود كه حامي چنين روشهايي است. ايشان حتي در آن دوره جمله بسيار مشهوري مطرح كرد با اين مضمون؛ «ما به دنبال گشت ارشاد هستيم اما گشت ارشاد براي مديران نه مردم.» هر چند تجربه سال اول دولت ايشان براي شهروندان همراه با تشديد برخوردهاي اجتماعي و فرهنگي و البته سكوت وي بوده اما نكته ديگر اين است كه بخش عمده اين برخوردها هم خارج از ضوابط و چارچوبهاي حقوقي و قانوني صورت گرفته ميگيرد. از بخشنامههاي برخي ارگانها و دستگاهها و بعضي از فرامين قضايي گرفته تا بعضا نوع و ميزان خشونت برخورد با شهروندان توسط ماموران.
🔹در چنين شرايطي اكتفاي آقاي رييسي به اين جمله كلي، كوتاه و مبهم كه «اجراي قانون ملاك است و در اين زمينه نبايد براساس سلايق شخصي عمل كرد» تنها نشانه فرار رييسجمهوري از صراحت درباره موضوعي است كه به دغدغه جامعه تبديل شده است. اولين سوال اين است كه چرا آقاي رييسي اكنون در مقام اجرا به صراحت دوراني كه مشغول تبليغات رياستجمهوري بود در اين رابطه موضع نميگيرد؟
🔹سوال دوم اما اين است كه آقاي رييسي از كدام «قانون» سخن ميگويد؟ بسياري از حقوقدانان بر اين نكته تاكيد دارند كه حتي ماهيت گشت ارشاد و در كنار آن، بخش عمدهاي از برخوردهاي صورت گرفته و محدوديتهاي وضع شده اخير داراي توجيه و زمينه قانوني نيست. به طور مثال در قوانين ما نه جرم و تخلفي به نام بدحجابي وجود دارد و نه مجازات و جريمهاي براي آن پيشبيني شده است. حتي درباره بيحجابي تنها ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامي را داريم كه اشارهاي كلي به اين مساله و تخلف بودن آن كرده، اما حد و مرزي براي آن درنظر نگرفته است. مضافا اينكه جريمه و مجازاتي نيز براي آن تعيين نشده.
🔹يا اينكه محدود كردن ارايه برخي خدمات عمومي به افراد به بهانه پوشش نه تنها مستند به هيچ قانوني نيست بلكه در تعارض آشكار با حيطه اختيارات مقامات قضايي و دولتي است. يعني آنكه مقامات آمر در اين دستورات، پا را از محدوده مسووليت خود بيرون گذاشتهاند و فرماني صادر كردهاند كه در صلاحيت قانوني آنها نبوده. يا اينكه اخيرا اعلام شده برخي لباسها خصوصا براي زنان غيرقانوني است، اما كسي نميگويد كدام بخش از كدام قانون؟
🔹درباره غيرقانوني بودن بخش مهمي از برخوردها با شهروندان به بهانه حجاب تاكنون مطالب زيادي نوشته شده كه طرح بيشتر آن در حوصله اين مطلب نيست و همين موارد خلاصه كفايت ميكند. غرض پيش كشيدن بحث ديگري است؛ اينكه اگر آقاي رييسي واقعا ملاك را قانون ميداند چرا درباره آن با شفافيت حرف نميزند و تنها به يك جمله مبهم كه ميتوان انواع برداشتها را از آن داشت، بسنده ميكند؟
🔹واقعيت اين است كه به نظر ميرسد آقاي رييسي در اين ميدان بر سر يك تناقض قرار گرفته. از يكسو وعدهها و سخنان انتخاباتي او هنوز در گوش مردم هستند و از سوي ديگر حامياني را دارد كه جديترين مناديان، عاملان و مجريان سختگيريهاي اجتماعي و فرهنگي ماههاي اخير هستند. اما ايشان بايد متوجه باشد كه در اشاره گذرا، كلي و مبهم به قانون در اين مورد هيچ صلابت و شجاعتي وجود ندارد. موضوع گشت ارشاد و برخوردهاي اخير موضوعي نيست كه آقاي رييسجمهوري بتواند با طرح جملاتي مبهم كه ميتوان هر تفسيري از آن داشت از كنار آن بگذرد.
🔹شرايط ايجاد شده اخير هم در ساحت اجتماعي عامل تشديد قطبيت جامعه شده و هم اينكه به دليل ابهامات بسيار براي حاكميت قانون در كشور و افزايش رفتارهاي خودسرانه نگرانيهاي عميقي ايجاد كرده است. به طور قطع از رييسجمهوري توقع ميرود كه در اين زمينه مدافع ملاك قرار گرفتن قانون باشد و اين چيزي طبيعي است، اما همزمان هم توقع است كه بسيار شفافتر، صريحتر و مشخصتر درباره اين مسائل صحبت كند، همانطور كه در رقابتهاي انتخاباتي شاهد بوديم وگرنه اين نوع موضعگيري تنها به معناي آن است كه دولت ايشان در عمل نه فقط حامي، بلكه عامل وضعيت اخير هستند.
(این یادداشت در روزنامه اعتماد منتشر شده است)
@kherad_jensi
@alimojtahedzade
✍علی مجتهد زاده
🔹رييسجمهوري بعد از مدتها در جمع ائمه جمعه نسبت به حواشي مربوط به حجاب و عفاف در كشور موضعگيري كرده و گفته است: «اجراي قانون ملاك است و در اين زمينه نبايد براساس سلايق شخصي عمل كرد.» در چند ماه گذشته درست به موازات بحث گرانيها و مشكلات اقتصادي، موضوع شدت گرفتن برخوردهاي خشن و سختگيرانه با شهروندان به بهانه حجاب به يكي از دغدغههاي عمومي جامعه تبديل شده و اين در حالي است كه آقاي رييسي و تيم او در دوران رقابت انتخاباتي سال قبل بهكرات تكذيب كرده بود كه حامي چنين روشهايي است. ايشان حتي در آن دوره جمله بسيار مشهوري مطرح كرد با اين مضمون؛ «ما به دنبال گشت ارشاد هستيم اما گشت ارشاد براي مديران نه مردم.» هر چند تجربه سال اول دولت ايشان براي شهروندان همراه با تشديد برخوردهاي اجتماعي و فرهنگي و البته سكوت وي بوده اما نكته ديگر اين است كه بخش عمده اين برخوردها هم خارج از ضوابط و چارچوبهاي حقوقي و قانوني صورت گرفته ميگيرد. از بخشنامههاي برخي ارگانها و دستگاهها و بعضي از فرامين قضايي گرفته تا بعضا نوع و ميزان خشونت برخورد با شهروندان توسط ماموران.
🔹در چنين شرايطي اكتفاي آقاي رييسي به اين جمله كلي، كوتاه و مبهم كه «اجراي قانون ملاك است و در اين زمينه نبايد براساس سلايق شخصي عمل كرد» تنها نشانه فرار رييسجمهوري از صراحت درباره موضوعي است كه به دغدغه جامعه تبديل شده است. اولين سوال اين است كه چرا آقاي رييسي اكنون در مقام اجرا به صراحت دوراني كه مشغول تبليغات رياستجمهوري بود در اين رابطه موضع نميگيرد؟
🔹سوال دوم اما اين است كه آقاي رييسي از كدام «قانون» سخن ميگويد؟ بسياري از حقوقدانان بر اين نكته تاكيد دارند كه حتي ماهيت گشت ارشاد و در كنار آن، بخش عمدهاي از برخوردهاي صورت گرفته و محدوديتهاي وضع شده اخير داراي توجيه و زمينه قانوني نيست. به طور مثال در قوانين ما نه جرم و تخلفي به نام بدحجابي وجود دارد و نه مجازات و جريمهاي براي آن پيشبيني شده است. حتي درباره بيحجابي تنها ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامي را داريم كه اشارهاي كلي به اين مساله و تخلف بودن آن كرده، اما حد و مرزي براي آن درنظر نگرفته است. مضافا اينكه جريمه و مجازاتي نيز براي آن تعيين نشده.
🔹يا اينكه محدود كردن ارايه برخي خدمات عمومي به افراد به بهانه پوشش نه تنها مستند به هيچ قانوني نيست بلكه در تعارض آشكار با حيطه اختيارات مقامات قضايي و دولتي است. يعني آنكه مقامات آمر در اين دستورات، پا را از محدوده مسووليت خود بيرون گذاشتهاند و فرماني صادر كردهاند كه در صلاحيت قانوني آنها نبوده. يا اينكه اخيرا اعلام شده برخي لباسها خصوصا براي زنان غيرقانوني است، اما كسي نميگويد كدام بخش از كدام قانون؟
🔹درباره غيرقانوني بودن بخش مهمي از برخوردها با شهروندان به بهانه حجاب تاكنون مطالب زيادي نوشته شده كه طرح بيشتر آن در حوصله اين مطلب نيست و همين موارد خلاصه كفايت ميكند. غرض پيش كشيدن بحث ديگري است؛ اينكه اگر آقاي رييسي واقعا ملاك را قانون ميداند چرا درباره آن با شفافيت حرف نميزند و تنها به يك جمله مبهم كه ميتوان انواع برداشتها را از آن داشت، بسنده ميكند؟
🔹واقعيت اين است كه به نظر ميرسد آقاي رييسي در اين ميدان بر سر يك تناقض قرار گرفته. از يكسو وعدهها و سخنان انتخاباتي او هنوز در گوش مردم هستند و از سوي ديگر حامياني را دارد كه جديترين مناديان، عاملان و مجريان سختگيريهاي اجتماعي و فرهنگي ماههاي اخير هستند. اما ايشان بايد متوجه باشد كه در اشاره گذرا، كلي و مبهم به قانون در اين مورد هيچ صلابت و شجاعتي وجود ندارد. موضوع گشت ارشاد و برخوردهاي اخير موضوعي نيست كه آقاي رييسجمهوري بتواند با طرح جملاتي مبهم كه ميتوان هر تفسيري از آن داشت از كنار آن بگذرد.
🔹شرايط ايجاد شده اخير هم در ساحت اجتماعي عامل تشديد قطبيت جامعه شده و هم اينكه به دليل ابهامات بسيار براي حاكميت قانون در كشور و افزايش رفتارهاي خودسرانه نگرانيهاي عميقي ايجاد كرده است. به طور قطع از رييسجمهوري توقع ميرود كه در اين زمينه مدافع ملاك قرار گرفتن قانون باشد و اين چيزي طبيعي است، اما همزمان هم توقع است كه بسيار شفافتر، صريحتر و مشخصتر درباره اين مسائل صحبت كند، همانطور كه در رقابتهاي انتخاباتي شاهد بوديم وگرنه اين نوع موضعگيري تنها به معناي آن است كه دولت ايشان در عمل نه فقط حامي، بلكه عامل وضعيت اخير هستند.
(این یادداشت در روزنامه اعتماد منتشر شده است)
@kherad_jensi
@alimojtahedzade
👍30👎2😁2
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
✅دختر افغان عضو منتخب سنای استرالیا: «حجاب انتخاب من است!»
(یورونیوز)
پ.ن:
مرید پیر مغانم ز من مرنج ای شیخ
چرا که وعده تو کردی و او بجا آورد!
@kherad_jensi
(یورونیوز)
پ.ن:
مرید پیر مغانم ز من مرنج ای شیخ
چرا که وعده تو کردی و او بجا آورد!
@kherad_jensi
👍49👎16👏5
بجای اینهمه هزینه و جنگ روانی علیه بانوان کمی روی درمان چشم و دل مردان هم هزینه کنند بهتر نیست؟
@kherad_jensi
@kherad_jensi
👍115👎18❤5
🔹نه تنها اعترافات سپیده رشنو طبق فتوای مراجع و مواد ٩١و ٩٢قانون آئین دادرسی کیفری و ماده ۶۴٨ قانون مجازات اسلامی غیرشرعی و غیرقانونی است، بلکه شواهد روشن حکایت از شکنجه و ضرب و شتم او توسط ضابط قضایی هم دارد. آقای دادستان! حضرات قوه قضائیه! این صورت کبود کارنامه شماست. چه توضیح قانونی و شرعی برایش دارید؟
🔹آنچه رخ داده با کدام ضوابط عدل علی (ع) که مرگ مومن از در آوردن خلخال از پای زن یهود را روا می داند، دارد؟ فرض کنید اصلا منش امیرالمؤمنین (ع) را نادیده بگیریم؛ بر اساس همین قوانین فعلی چه توجیه حقوقی برای این وضعیت دارید؟ اینکه ضوابط شرعی و قانون کشور به این شکل زیر پا گذاشته می شود و کسی توضیحی ندارد، اسمش هر چه باشد اقتدار و صلابت نیست.
@kherad_jensi
@alimojtahedzade
🔹آنچه رخ داده با کدام ضوابط عدل علی (ع) که مرگ مومن از در آوردن خلخال از پای زن یهود را روا می داند، دارد؟ فرض کنید اصلا منش امیرالمؤمنین (ع) را نادیده بگیریم؛ بر اساس همین قوانین فعلی چه توجیه حقوقی برای این وضعیت دارید؟ اینکه ضوابط شرعی و قانون کشور به این شکل زیر پا گذاشته می شود و کسی توضیحی ندارد، اسمش هر چه باشد اقتدار و صلابت نیست.
@kherad_jensi
@alimojtahedzade
👍63😢12👏6🤯4
✍حجت الاسلام محمد رضا زائری
@morzaeri
نوشته ها و انتخابهاي محمدرضا زائرى
اگر قابل دانستيد نگاهي بیندازد و به دوستانتان نيز معرفي فرماييد!
@kherad_jensi
@morzaeri
نوشته ها و انتخابهاي محمدرضا زائرى
اگر قابل دانستيد نگاهي بیندازد و به دوستانتان نيز معرفي فرماييد!
@kherad_jensi
👍34👎4😁3
فتوای کمال حیدری معاون بهداشت: فرزندآوری تکلیف ملی و شرعی است.
جمعیت و فرزندآوری به عنوان یک تکلیف ملی و شرعی برای ما و یک بحث بسیار مهم برای کشور است چراکه خوابهای پلیدی در این امر برای کشور دیده شده است!
@kherad_jensi
جمعیت و فرزندآوری به عنوان یک تکلیف ملی و شرعی برای ما و یک بحث بسیار مهم برای کشور است چراکه خوابهای پلیدی در این امر برای کشور دیده شده است!
@kherad_jensi
👎96😁17🤔4🤯3👍2
👍18👎2
این تصویر "سپیده رشنو" دختریست که در اتوبوس بر سر حجاب با اون خانم چادری دعوا کرد و ویدیوشون در فضای مجازی وایرال شد.
تحقیر کردن یک انسان هیچگاه عمل پسندیدهای نبوده و نخواهد بود
اگر طبق قانون کشف حجاب کردن جرم است، بر طبق اصل ۳۷ قانون اساسی هم اصل، برائت است و هیچ کس از نظر قانون مجرم شناخته نمی شود، مگر این که جرم او در دادگاه صالح ثابت گردد، تاحالا دادگاهی برای این دختر تشکیل نشده، پس به استناد مواد ۹۱ و ۹۶ قانون آیین دادرسی کیفری، پخش اعترافات سپیده رشنو در تلویزیون ممنوع بود و صداوسیما به استناد ماده ۶۴۸ تعزیرات قابل مجازاته!
کاش بیشتر ازین تخم نفرت کاشته نشه
واقعا پخش این برنامه و دامن زدن صداوسیما به این موضوع و ایجاد دودستگی بین مردم، چه فایدهای داره؟
الان حجاب رو در جامعه تبلیغ و بدحجاب رو منفور کردید؟
پ.ن؛
خانم رشنو و... شما فرزند هیچکدام از مسئولین نیستید، پس باید مجازات شوید.
@kherad_jensi
@EveDaughters
تحقیر کردن یک انسان هیچگاه عمل پسندیدهای نبوده و نخواهد بود
اگر طبق قانون کشف حجاب کردن جرم است، بر طبق اصل ۳۷ قانون اساسی هم اصل، برائت است و هیچ کس از نظر قانون مجرم شناخته نمی شود، مگر این که جرم او در دادگاه صالح ثابت گردد، تاحالا دادگاهی برای این دختر تشکیل نشده، پس به استناد مواد ۹۱ و ۹۶ قانون آیین دادرسی کیفری، پخش اعترافات سپیده رشنو در تلویزیون ممنوع بود و صداوسیما به استناد ماده ۶۴۸ تعزیرات قابل مجازاته!
کاش بیشتر ازین تخم نفرت کاشته نشه
واقعا پخش این برنامه و دامن زدن صداوسیما به این موضوع و ایجاد دودستگی بین مردم، چه فایدهای داره؟
الان حجاب رو در جامعه تبلیغ و بدحجاب رو منفور کردید؟
پ.ن؛
خانم رشنو و... شما فرزند هیچکدام از مسئولین نیستید، پس باید مجازات شوید.
@kherad_jensi
@EveDaughters
👍50😢7❤2
بحران «بیهدفیِ مشترک»
✍ دکتر فردین علیخواه
از آشنایان، که زوجی تحصیل کردهاند، دو دختر هشت و یازده ساله دارند. گاهی آنها را به خانه مادر بزرگشان می برند و کودکان با فشار و اصرار شب را در کنار مادر بزرگ مهربان می گذرانند و به خانه برنمی گردند. می گویند: شب هایی که دختران در خانه نیستند به معنای واقعی کلمه دچار یأس فلسفی و بیمعنایی در زندگی می شوند. در خانه بی هدف راه می روند، حواسشان نیست و گاهی با همدیگر برخورد می کنند، بی جهت به همدیگر گیر می دهند، مدام با خانه مادر بزرگ تماس می گیرند، و در کل نمی دانند که در نبود دختران حتی نسبت شان با همدیگر چیست و چرا با هم اند!
هر چند طبق آمار، بخش قابل توجهی از طلاق ها در پنج و ده سال نخست پس از ازدواج رخ می دهد ولی به این معنا نیست که زوج هایی با بیست یا سی سال زندگی مشترک از هم جدا نمی شوند. مصاحبه های پراکنده ام با بعضی از زوج ها که طلاق در سنین بالا یا به تعبیری «طلاقِ پس از استقلال فرزند» را تجربه کرده اند بیانگر آن است که پس از استقلال اقتصادی و مکانی فرزندان، گَردِ بحران «بی هدفی مشترک» بر خانه پاشیده می شود. در این وضعیت زوج های کهنهکار و پابهسنگذاشته همچون پرستاران کودکی می مانند که با بزرگ شدن او باید چمدان خود را ببندند و با میزبان خداحافظی کنند. یادآوری می کنم که این امر گمانی جامعه شناختی و تنها یکی از دلایل طلاق در بین زوج های قدیمی است و شناخت بیشتر آن تحقیقات میدانی وسیعی را می طلبد.
هر چند در جهان جدید نقش پدری(1) و نقش مادری(2) در مقایسه با گذشته رفتهرفته وسیع تر گشته به طوری که برخی محققان جهان جدید را جهان والدین مضطرب می نامند ولی دوشادوش آن، دیدگاههایی نیز بیان می شوند که مردان و زنان را به تجربه لذت ها و خوشی های مشترک و ایجاد فضایی برای خود- جدا از نقش پدری و مادری شان -دعوت می کنند. نکته آن است که در جهان جدید به طور خاص از سه پروژه صحبت به میان می آید: نخست پروژه «خود»(من نباید خودم را فراموش کنم)، پروژه زندگی مشترک (من و همسرم باید لذت ها و فضای خاص خودمان را داشته باشیم) و سوم پروژه فرزندان(ما به عنوان والدین وظیفه خطیری بر عهده داریم). بی تردید حفظ تعادل بین این سه عرصه آسان نیست.
طلاقِ پس از استقلال فرزند بیانگر زوج هایی است که تمام تخم مرغ هایشان را تنها در یک سبد گذاشته اند. در اینجا پس از رفتن فرزندان توجیه این گروه از زوج ها برای بودن در کنار هم ضعیف می شود و بی اساس نیست اگر بگوییم که حتی گاهی در خصوص نسبت شان با همدیگر نیز دچار شک و تردید می شوند. به طور خلاصه، در این زوج ها هویت پدر-مادری یا والدینی به شکل وسیعی بر هویت فردی و هویت همسری آنان چیره شده است و در واقع مجالی برای شکوفایی دو هویت اخیر نمانده است.
در پایان آیا می توان گفت که پدر-مادری کردن به شکل مادام العمری در بین زوج های ایرانی که پس از استقلال فرزندان همچنان ادامه می یابد، به دلیل هراس از مواجهه با بحران تلخ« بیهدفی مشترک» یا «بحران بی نسبتی» است؟
1-Paternity
2-Maternity
@kherad_Jensi
@fardinalikhah
✍ دکتر فردین علیخواه
از آشنایان، که زوجی تحصیل کردهاند، دو دختر هشت و یازده ساله دارند. گاهی آنها را به خانه مادر بزرگشان می برند و کودکان با فشار و اصرار شب را در کنار مادر بزرگ مهربان می گذرانند و به خانه برنمی گردند. می گویند: شب هایی که دختران در خانه نیستند به معنای واقعی کلمه دچار یأس فلسفی و بیمعنایی در زندگی می شوند. در خانه بی هدف راه می روند، حواسشان نیست و گاهی با همدیگر برخورد می کنند، بی جهت به همدیگر گیر می دهند، مدام با خانه مادر بزرگ تماس می گیرند، و در کل نمی دانند که در نبود دختران حتی نسبت شان با همدیگر چیست و چرا با هم اند!
هر چند طبق آمار، بخش قابل توجهی از طلاق ها در پنج و ده سال نخست پس از ازدواج رخ می دهد ولی به این معنا نیست که زوج هایی با بیست یا سی سال زندگی مشترک از هم جدا نمی شوند. مصاحبه های پراکنده ام با بعضی از زوج ها که طلاق در سنین بالا یا به تعبیری «طلاقِ پس از استقلال فرزند» را تجربه کرده اند بیانگر آن است که پس از استقلال اقتصادی و مکانی فرزندان، گَردِ بحران «بی هدفی مشترک» بر خانه پاشیده می شود. در این وضعیت زوج های کهنهکار و پابهسنگذاشته همچون پرستاران کودکی می مانند که با بزرگ شدن او باید چمدان خود را ببندند و با میزبان خداحافظی کنند. یادآوری می کنم که این امر گمانی جامعه شناختی و تنها یکی از دلایل طلاق در بین زوج های قدیمی است و شناخت بیشتر آن تحقیقات میدانی وسیعی را می طلبد.
هر چند در جهان جدید نقش پدری(1) و نقش مادری(2) در مقایسه با گذشته رفتهرفته وسیع تر گشته به طوری که برخی محققان جهان جدید را جهان والدین مضطرب می نامند ولی دوشادوش آن، دیدگاههایی نیز بیان می شوند که مردان و زنان را به تجربه لذت ها و خوشی های مشترک و ایجاد فضایی برای خود- جدا از نقش پدری و مادری شان -دعوت می کنند. نکته آن است که در جهان جدید به طور خاص از سه پروژه صحبت به میان می آید: نخست پروژه «خود»(من نباید خودم را فراموش کنم)، پروژه زندگی مشترک (من و همسرم باید لذت ها و فضای خاص خودمان را داشته باشیم) و سوم پروژه فرزندان(ما به عنوان والدین وظیفه خطیری بر عهده داریم). بی تردید حفظ تعادل بین این سه عرصه آسان نیست.
طلاقِ پس از استقلال فرزند بیانگر زوج هایی است که تمام تخم مرغ هایشان را تنها در یک سبد گذاشته اند. در اینجا پس از رفتن فرزندان توجیه این گروه از زوج ها برای بودن در کنار هم ضعیف می شود و بی اساس نیست اگر بگوییم که حتی گاهی در خصوص نسبت شان با همدیگر نیز دچار شک و تردید می شوند. به طور خلاصه، در این زوج ها هویت پدر-مادری یا والدینی به شکل وسیعی بر هویت فردی و هویت همسری آنان چیره شده است و در واقع مجالی برای شکوفایی دو هویت اخیر نمانده است.
در پایان آیا می توان گفت که پدر-مادری کردن به شکل مادام العمری در بین زوج های ایرانی که پس از استقلال فرزندان همچنان ادامه می یابد، به دلیل هراس از مواجهه با بحران تلخ« بیهدفی مشترک» یا «بحران بی نسبتی» است؟
1-Paternity
2-Maternity
@kherad_Jensi
@fardinalikhah
👍29👏3😢2
برای اولینبار در یک پویش
✍فاطمه_بهروزفخر
اینستاگرامی شرکت کردم؛ با ضمیمهکردن عکس خودم و هشتگ من محجبهام و با حجاب اجباری و گشت ارشاد اجباری مخالفم.
چیزی که از صبح توجهم را بعد از اشتراک عکس و هشتگ جلب کرده، بازخورد مردان به استوری من و چندنفر از دوستانم است. مضمون پیغامها یکچیز بیشتر نیست که بهشکل ساده و سطحی بیان شده: «زنها با حجاب زیباترند.»
وقتی میگوییم حجاب در گفتمان حکومت دیگر کارکرد امر دینی را ندارد، یک امر سیاسی است و امر سیاسی چیزی نیست جز یک ساختار مردسالارانه سلیقهای دقیقا درباره چنین چیزی حرف میزنیم. در هیچکدام از واکنشها، حرفی از امر خدا نیست. حرف، حرفِ یک سلیقهٔ مردانه است: «زن بهخواستِ من باید زیبا باشد. یعنی یا با حجاب اجباری که خواستِ من است. یا از طریق بدننمایی و برهنگی که خواست بخشی از جوامع غربی است.»
زنی را هم میشناختم که دائم به زنان دیگر برای حجابشان تذکر میداد. دلیلش هم یک چیز ساده بود: «باید از شوهر و پسرم مراقبت کنم تا از دستم نروند.»
آدمهایی با چنین نگاههایی انگار در یک کلونی دورافتاده زندگی میکنند که فاصلهشان از واقعیت جامعه از اینجا تا سیارهٔ مریخ است.
غرض این است که بگویم با همه این هیاهوها چطور انتخاب حجاب توسط زنی بهعنوان یک امر عبادی که در نسبت رابطه او با خدا تعریف میشود، کاملا به حاشیه میرود./زن امروزی
@kherad_Jensi
@EveDaughters
✍فاطمه_بهروزفخر
اینستاگرامی شرکت کردم؛ با ضمیمهکردن عکس خودم و هشتگ من محجبهام و با حجاب اجباری و گشت ارشاد اجباری مخالفم.
چیزی که از صبح توجهم را بعد از اشتراک عکس و هشتگ جلب کرده، بازخورد مردان به استوری من و چندنفر از دوستانم است. مضمون پیغامها یکچیز بیشتر نیست که بهشکل ساده و سطحی بیان شده: «زنها با حجاب زیباترند.»
وقتی میگوییم حجاب در گفتمان حکومت دیگر کارکرد امر دینی را ندارد، یک امر سیاسی است و امر سیاسی چیزی نیست جز یک ساختار مردسالارانه سلیقهای دقیقا درباره چنین چیزی حرف میزنیم. در هیچکدام از واکنشها، حرفی از امر خدا نیست. حرف، حرفِ یک سلیقهٔ مردانه است: «زن بهخواستِ من باید زیبا باشد. یعنی یا با حجاب اجباری که خواستِ من است. یا از طریق بدننمایی و برهنگی که خواست بخشی از جوامع غربی است.»
زنی را هم میشناختم که دائم به زنان دیگر برای حجابشان تذکر میداد. دلیلش هم یک چیز ساده بود: «باید از شوهر و پسرم مراقبت کنم تا از دستم نروند.»
آدمهایی با چنین نگاههایی انگار در یک کلونی دورافتاده زندگی میکنند که فاصلهشان از واقعیت جامعه از اینجا تا سیارهٔ مریخ است.
غرض این است که بگویم با همه این هیاهوها چطور انتخاب حجاب توسط زنی بهعنوان یک امر عبادی که در نسبت رابطه او با خدا تعریف میشود، کاملا به حاشیه میرود./زن امروزی
@kherad_Jensi
@EveDaughters
👍58👎3❤2
با محدودیت غربالگری خطر افزایش معلولزایی زیاد است
افزایش تولد نوزادان معلول و بیمار در خانوادههای فقیر و ناتوان مالی.
✍️گزارشی از سحر جعفری
آمارها تکاندهندهاند. هر سال نزدیک به ۲۰۰ هزار فرد دارای معلولیت به جمعیت بزرگ افراد با نیازهای خاص اضافه میشود که سهم نوزادان معلول از این جمع، حدود ۴۰ هزار نفر است.
♦️نتایج یک بررسی هم نشان میدهد که هر سال حدود ۳۰ هزار کودک با اختلالات ژنتیکی در کشور به دنیا میآیند و حالا با این شرایط، منع غربالگری جنین سختگیرانهتر شده است.
♦️آنها که در حوزه تالاسمی فعالیت میکنند میگویند با اجرای برنامه غربالگری و شناسایی ناقلان، تا سال ۷۶، هر سال ۱۵۰۰ بیمار تالاسمی به دنیا میآمد و حالا به سالی ۲۰۰ کودک رسیده.
♦️اکنون اما پیشبینیها از برگشت به عقب، یعنی افزایش تولد نوزادان معلول و بیمار، حکایت دارد؛ افزایش کودکان معلول و بیمار در خانوادههای فقیر و ناتوان مالی.
♦️در روزهای پایانی سال ۹۹ بود که ماجرای حذف غربالگری مادران باردار در یکی از فراکسیونهای مجلس یازدهم مطرح شد. اولین بار «کبری خزعلی»، رئیس شورای فرهنگی اجتماعی زنان در شورای عالی انقلاب فرهنگی خبر لغو غربالگری اجباری جنین را در توئیتی منتشر کرد.
♦️«فرخنده میراحمدی» با سابقه ۲۴ سال فعالیت برای کودکان معلول بیسرپرست است؛ او وقتی درباره مشکلات این کودکان صحبت میکند، اشکهایش جاری میشود. میراحمدی از سرنوشت این کودکان باخبر است و میگوید که ۹۰ درصد کودکان معلول بدونسرپرست، رها شدهاند.
♦️باید روی پیشگیری از تولد نوزادان دارای معلولیت سرمایهگذاری میشد نه حذف غربالگری:«مدیری که از یک سازمان بیربط آمده، مشکلات و آسیبها را نمیشناسد. نمیداند هیدروسفالی چیست، کودک سیپی (فلج مغزی) کیست. اصلا چرا سندرم داون ایجاد میشود.
♦️آخرین روز تیر بود که بیش از ۵۰ تشکل علمی پزشکی، در نامهای خطاب به وزیر بهداشت نسبت به دستورالعمل غربالگری ناهنجاری جنین اعتراض کردند.
♦️بر اساس اعلام دبیر انجمن حمایت از بیماران تالاسمی، در سال ۷۶، سالانه ۱۲۰۰ نوزاد با این بیماری به دنیا میآمدند و با برنامههای غربالگری تعداد آنها به ۲۰۰ رسیده است. اما با وضعیتی که پیش آمده قطعا دوباره به همان وضعیت سال ۷۶ باز خواهیم گشت.
♦️«نرگس آزادی»، فعال در حوزه افراد دارای اوتیسم است و خودش هم فرزند ۲۶ ساله اوتیسم دارد. او میگوید حذف غربالگری ضربه شدیدی به خانوادهها وارد میکند:«همین حالا امکانات خوبی برای این کودکان وجود ندارد.
@kherad_Jensi
افزایش تولد نوزادان معلول و بیمار در خانوادههای فقیر و ناتوان مالی.
✍️گزارشی از سحر جعفری
آمارها تکاندهندهاند. هر سال نزدیک به ۲۰۰ هزار فرد دارای معلولیت به جمعیت بزرگ افراد با نیازهای خاص اضافه میشود که سهم نوزادان معلول از این جمع، حدود ۴۰ هزار نفر است.
♦️نتایج یک بررسی هم نشان میدهد که هر سال حدود ۳۰ هزار کودک با اختلالات ژنتیکی در کشور به دنیا میآیند و حالا با این شرایط، منع غربالگری جنین سختگیرانهتر شده است.
♦️آنها که در حوزه تالاسمی فعالیت میکنند میگویند با اجرای برنامه غربالگری و شناسایی ناقلان، تا سال ۷۶، هر سال ۱۵۰۰ بیمار تالاسمی به دنیا میآمد و حالا به سالی ۲۰۰ کودک رسیده.
♦️اکنون اما پیشبینیها از برگشت به عقب، یعنی افزایش تولد نوزادان معلول و بیمار، حکایت دارد؛ افزایش کودکان معلول و بیمار در خانوادههای فقیر و ناتوان مالی.
♦️در روزهای پایانی سال ۹۹ بود که ماجرای حذف غربالگری مادران باردار در یکی از فراکسیونهای مجلس یازدهم مطرح شد. اولین بار «کبری خزعلی»، رئیس شورای فرهنگی اجتماعی زنان در شورای عالی انقلاب فرهنگی خبر لغو غربالگری اجباری جنین را در توئیتی منتشر کرد.
♦️«فرخنده میراحمدی» با سابقه ۲۴ سال فعالیت برای کودکان معلول بیسرپرست است؛ او وقتی درباره مشکلات این کودکان صحبت میکند، اشکهایش جاری میشود. میراحمدی از سرنوشت این کودکان باخبر است و میگوید که ۹۰ درصد کودکان معلول بدونسرپرست، رها شدهاند.
♦️باید روی پیشگیری از تولد نوزادان دارای معلولیت سرمایهگذاری میشد نه حذف غربالگری:«مدیری که از یک سازمان بیربط آمده، مشکلات و آسیبها را نمیشناسد. نمیداند هیدروسفالی چیست، کودک سیپی (فلج مغزی) کیست. اصلا چرا سندرم داون ایجاد میشود.
♦️آخرین روز تیر بود که بیش از ۵۰ تشکل علمی پزشکی، در نامهای خطاب به وزیر بهداشت نسبت به دستورالعمل غربالگری ناهنجاری جنین اعتراض کردند.
♦️بر اساس اعلام دبیر انجمن حمایت از بیماران تالاسمی، در سال ۷۶، سالانه ۱۲۰۰ نوزاد با این بیماری به دنیا میآمدند و با برنامههای غربالگری تعداد آنها به ۲۰۰ رسیده است. اما با وضعیتی که پیش آمده قطعا دوباره به همان وضعیت سال ۷۶ باز خواهیم گشت.
♦️«نرگس آزادی»، فعال در حوزه افراد دارای اوتیسم است و خودش هم فرزند ۲۶ ساله اوتیسم دارد. او میگوید حذف غربالگری ضربه شدیدی به خانوادهها وارد میکند:«همین حالا امکانات خوبی برای این کودکان وجود ندارد.
@kherad_Jensi
👍26😢6🤯3