در جهان مدرن، از جزمیت و اعتمادبه‌نفس جهان‌بینی قدیم، چه در هنر، چه در دانش، چه در کنش، خبری نیست. تفکر مدرن مبین دو خصوصیت ناتمام بودن و مبهم بودن است: این امر به ما امکان می‌دهدکه، اگر بخواهیم، از زوال و تباهی سخن بگوییم. ما تمامی کارهای علمی را موقت و تقریبی می‌دانیم، حال آن‌که دکارت معتقد بود می‌تواند، یک بار برای همیشه، قوانین حاکم بر تصادم اجسام را از صفات الهی استنتاج کند. موزه‌ها پر از آثاری هستند که به نظر می‌رسد نمی‌توان چیزی به آن‌ها اضافه کرد، حال آن‌که نقاشان امروز ما آثاری را به نمایش می‌گذارند که گاه چیزی بیش از طراحی‌های مقدماتی به نظر نمی‌رسند. و این‌ها همان آثاری هستند که موضوع تحلیل‌های بی پایان قرار می‌گیرند، زیرا حائز معنایی واحد نیستند.

#جهان_ادراک #مرلوپونتی #فرزاد_جابرالانصار #مجموعه_کلاسیک_فلسفه_ققنوس

@qoqnoospub

فلسفۀ آلمانی: از کانت تا هگل مجموعۀ نه مقاله از مدخل‌های «دانشنامۀ فلسفۀ استنفورد» است که شرح آرای نمایندگان برخی از مهم‌ترین مکاتب و جریان‌های فکری آلمان در سدۀ هجدهم و نوزدهم را در بر دارد. خوانندگان در این مجلد با اندیشه‌های کانت، فیشته و هگل (ایدئالیسم آلمان)، آوگوست شلگل و فریدریش شلگل (رومانتیسم)، شلایرماخر، دیلتای و یورک (هرمنوتیک مدرن) و یاکوبی (منتقد معروف کانت و فیشته و شلینگ) آشنا می‌شوند. با نظر به این که این مکاتب و جریان‌‎های فکری با یکدیگر داد و ستد داشته‌اند و بر فلسفۀ آلمانی سدۀ بیستم (پدیدارشناسی، فلسفۀ وجودی، هرمنوتیک فلسفی و نظریۀ انتقادی) هم تأثیر گذاشته‌اند، مطالعۀ مقالات این مجموعه فهم عمیق‌تر فلسفۀ آلمان از قرن
هجدهم تا بیستم را تسهیل خواهد کرد.

#مجموعه_دانشنامه_فلسفی_استنفورد
#فلسفه_آلمانی

@qoqnoospub

همچنان که تاریخ ژاپن از دوران باستان تا سال ۱۸۶۸ نشان می‌دهد، همبستگی زبانزد ژاپنی‌ها عمیقا ریشه در رویدادهای سیاسی و فرهنگی ژاپن "قدیم" دارد، و این احساس همبستگی آشکارا در نگرش ژاپنی‌ها به بیگانگانی که از ژاپن دیدن می‌کردند نمایان بود. حتی امروزه هم آثاری از انزجار از خارجی‌ها که میراث گذشته است در ژاپن دیده می‌شود. آنها با خارجی‌هایی که به کشورشان می‌آیند رفتاری مودبانه دارند، اما با این ذهنیت که دیر یا زود به وطنشان بازمی‌گردند. از نظر اغلب ژاپنی‌ها، خارجی‌ها همواره بیگانه باقی می‌مانند، برخلاف آمریکایی‌ها که معمولا خارجی‌ها را شهروندان بالقوه آمریکا می‌دانند.
نگرش دیگر که ریشه در ژاپن قدیم دارد احساس قوی یکی دانستن خود با سرزمین مادری و احساس تعهدی عمیق به آن است. در دوران گذشته بیشتر ژاپنی‌ها خواسته‌ها و نیازهایشان را در درجه دوم اهمیت و بعد از خواسته‌های امپراتور و دیگر رهبران قرار می‌دادند. امروزه بسیاری از ژاپنی‌ها هنوز هم فکر می‌کنند وظیفه‌ی فردی در قبال کشور بر هر نوع دستاورد شخصی ارجحیت دارد.
#مجموعه_تاریخ_جهان
#ژاپن_قدیم
#دان_ناردو
#پریسا_صیادی
@qoqnoospub

عموما در کتاب‌های تاریخی به‌ندرت به تاریخ جوامع قدیمی جنوب صحرای آفریقا پرداخته می‌شود، در حالی که هنوز هم این جوامع سنتی و خود آفریقا برای تاریخ بشر اهمیت دارد، آفریقا خاستگاه انسان‌های اولیه بوده و مهم‌ترین قاره برای مطالعه‌ی انسان‌های اولیه است.
برخلاف ذهنیت عموم، همزمان با شکل‌گیری امپراتوری‌های یونان و روم، در جنوب صحرای آفریقا هم پادشاهی‌های بزرگی شکل گرفتند که البته به دلیل وجود بیابان‌های گسترده، جنگل‌های انبوه و رودهای خروشان نه فقط با خارج از قاره بلکه با اقوام و تمدن‌های داخل آفریقا هم تعامل و مراوداتی نداشتند یا بسیار اندک بود. با شروع عصر اکتشافات دریایی، دروازه‌های این قاره‌ی پررمزوراز هم به روی اروپاییان گشوده شد و این رویداد نابودی فرهنگ و تمدن آفریقایی و سلطه‌ی اروپاییان بر این سرزمین غنی و استعمار آن را در پی داشت، هرچند مبارزات و مقاومت‌های زیادی هم صورت گرفت و حتی در جاهایی به پیروزی رسیدند، اما سرانجام غلبه با قدرت نظامی برتر بود.
#مجموعه_تاریخ_جهان_۹۰
#آفریقای_قدیم
#لوئیس_مینکس
#پریسا_صیادی
@qoqnoospublication

توی پارک با پیرزنی هم‌صحبت شدم. پیرزن لاغر بود و پیراهن سیاهی از پارچه‌ای معمولی با ژاکتی پشمی و خاکستری تن کرده بود و کلاهی سفید با گلدوزی شکوفه‌های بنفش روی موهای کم‌پشت و سفید سرش بود.
پرسید: «مال کدوم کشورین آقا؟»
«ایرانی‌ام خانم، ایران.»
پیرزن یکهو کف دو دستش را زد به هم و گفت: «وای... وای خدای من... ایران! ایران خیلی قشنگه. من ایران رفته‌م. چهل سال پیش. وقتی شوهرم زنده بود با هم رفتیم. چقدر خوب بود!»
«چطور رفتین ایران؟ کجاهاش رو رفتین؟»
دیگر خودم دوست داشتم حرف بزنم. یک چیز مشترک دوست‌داشتنی پیدا شده بود.
«خیلی جاها. توی یه شهری... اسمش یادم نیست... یه مرداب پر از نیلوفر بود... یه قایق گرفتیم دم غروب... هیچ‌وقت یادم نمی‌ره...»
چشم‌هایم را بستم و مرداب انزلی آمد جلوِ چشم‌هایم با حرکت بی‌صدای قایق بین نیلوفرها.
«احتمالا انزلی رو می‌گین.»
«ماه کامل بود... رفتیم لای نیزارها‌... آب برق می‌زد... هوا شرجی بود... توی قایق تا صبح خوابیدیم. بهترین خاطرهٔ همهٔ عمرم همون قایقه‌ست.»
اگر من سؤالی نمی‌کردم، شاید دیگر هیچ حرفی نمی‌زد. نمی‌خواست از خاطرهٔ مرداب بیرون بیاید.

#جانِ_وَر
#علی_صالحی_بافقی
#مجموعه_داستان
#به‌زودی

@qoqnoospub

در ظلمت وسط دریا هاشم نمی‌تواند دوروبری‌هایش را ببیند، فقط صدای جیغ و داد آنان را می‌شنود.
ده‌ها نفر توی قایقی چوبی چپیده‌اند... خدا می‌داند قایق کجاست، جایی در جنوب شرق مدیترانه، در تاریکی سرگردان است.

بعضی‌ها به عربی فریاد می‌زنند، بعضی هم به زبان‌های دیگر. از سراسر آفریقا اینجا آدم هست، بعضی‌ها هم اهل خاورمیانه‌اند.

برخی می‌خواهند به شمال اروپا بروند، سوئد،  آلمان یا هرجایی که آینده بهتری از سرزمین ویرانشان داشته باشد.

در هر قایق قاچاقچی‌ها آن‌ها را مثل گونی سیب‌زمینی هل می‌دهند. سرتاپا خیس شده‌اند، می‌لرزند، حالت تهوع دارند، فرد مچاله‌شده سمت چپ روی او بالا می‌آورد،  او هم روی نفر بعدی همین کار را می‌کند، اوضاع همه همین است، هر یک دو هزار دلار داده‌اند تا روی هم استفراغ کنند.

#مجموعه_تاریخ_جهان
#پناهجویان_در_گذر_تاریخ
#شهربانو_صارمی
#انتشارات_ققنوس

@qoqnoospub

با سقوط طالبان در سال ۲۰۰۱ دوباره میلیون‌ها آواره افغان به کمک دفتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل شروع به بازگشت به کشورشان کردند‌. بیش از یک میلیون آواره در پاکستان باقی ماند و تقریبا یک میلیون نفر دیگر در ایران. به‌تازگی پاکستان شروع به اخراج افغان‌ها کرده است. مقامات پاکستانی از ژوئیه ۲۰۱۶ اعمال خشونت و تهدید به منظور راندن تقریبا ۶۰۰هزار افغان به خارج از این کشور را آغاز کرده‌اند.
آوارگان افغان در ترس مداوم زندگی می‌کنند، ترس از اینکه مقامات آنها را از کسانی که دوستشان دارند جدا کنند یا به کشور از هم گسیخته‌شان بازگردانند، کشوری که دیگر بیشتر آنها آنجا را خانه خود نمی‌دانند. دیده‌بان حقوق بشر تاکید دارد که مجبور کردن افغان‌ها برای بازگشت به کشورشان خلاف قانون است، زیرا در آنجا هنوز خطر بزرگی تهدیدشان می‌کند.
#پناهجویان_در_گذر_تاریخ
#مجموعه_تاریخ_جهان
#انتشارات_ققنوس
#شهربانو_صارمی
@qoqnoospub