هلدرلین زمانی گفت که همه‌چيز ضرباهنگ است، تمامی سرنوشت انسان ضرباهنگ آسمانی است، همان‌گونه که هر اثر هنری ضرباهنگی منحصربه‌فرد است، و تمامی چیزها از لبان شعرگون پروردگار بیرون می‌آید...
و هنگامی که روح انسان در حالت تسلیم قرار گیرد، آن‌گاه مقدرات به‌تمامی دیگرگون می‌شوند، و نبوغ خود در آن‌ها متجلی می‌سازد، و شعر بدل به مبارزه‌ای می‌شود در راه حقیقت...
سخنان هلدرلین همانند نداهایی است که او در حالت جنون و در مقام کشیشی که از جانب پروردگار به خدمت مشغول است بر زبان می‌راند. به‌یقین از دید او، همهٔ شیوه‌های دنیوی زندگانی بایستی همچون جنونی ادراک‌ناپذیر در نظر آورده شوند.

جورجو آگامبن، وقایع‌نگاری جنون، شرحی بر زندگی فریدریش هلدرلین در فاصلهٔ سال‌های 1806-1843، ترجمهٔ فرهاد محرابی.

#وقایع_نگاری_جنون

@qoqnoospub

.
نشست نقد و بررسی کتاب
"بحران علوم اروپایی و پدیدارشناسی استعلایی"

اثر ادموند هوسرل
با ترجمه دکتر طالب جابری

@qoqnoospublication

یادداشتی در مورد کتاب "دشت سوزان" ، اثر خوان رولفو

دشت سوزان مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه اثری از خوان رولفو است که در سال ۱۹۵۳ انتشار یافت و خیلی زود نویسنده‌اش را در کنار چهره‌هایی چون آستوریاس و بعدها مارکز نشاند. با وجود حجم اندک، این کتاب چنان عمق و اتمسفری در خود دارد که شما را مبهوت خواهد کرد. رولفو در این مجموعه جهانی شخصی و غریب می‌آفریند. جهانی که در مرز میان زندگی و نیستی معلق است. روستاهای مکزیک پس از انقلاب، با سال‌هایی آکنده از خشونت و آشوب، در مرکز نگاه او قرار دارند. سرزمینی خشک و خاموش که گویی هر صدای انسانی را در خود فرو می‌برد و مردمانی که میان فقر و بی‌پناهی می‌زیند و بیش از آن‌که امید بورزند، تنها تحمل می‌کنند. شخصیت‌های این جهان اغلب نام‌هایی کمرنگ دارند و هویت‌شان با خاک، فقر و تاریخ مدفون روستاها آمیخته است.

بیشتر داستان‌های دشت سوزان با روایت اول‌شخص بیان می‌شوند. اما این اول‌شخص، صدایی پیوسته و مطمئن نیست. راویان رولفو کسانی‌اند که شکستگی‌های روحی در اعماق وجودشان رسوب کرده، حافظه‌شان ناپیوسته است و سخن‌شان از لابه‌لای سکوت‌هایی طولانی بیرون می‌آید. سکوت‌هایی که داستان‌ها را به اعتراف‌هایی گنگ و ناهموار بدل می‌کند، اعتراف‌هایی که انگار از ته گلو بیرون کشیده شده‌اند و یادآور کسانی‌اند که سال‌هاست با هیچ‌کس سخن نگفته‌اند.

ایجاز مهم‌ترین سلاح رولفوست. او واژگان را با صرفه‌جویی شاعرانه‌ای به کار می‌گیرد: جمله‌هایی کوتاه، توصیف‌هایی ضربه‌ای و حذف‌هایی عمدی که ساختار هر داستان را چون اسکلت برهنه‌ای پیش روی خواننده می‌گذارند. تا خود خواننده با خیال خود آن را به کمال برساند. همین فرم زبانی، سبکی خشن و استخوان‌دار می‌آفریند: سبکی که بعدها نویسندگانی چون فوئنتس و مارکز از آن تأثیر پذیرفتند.

درون‌مایه‌های دشت سوزان حول محورهایی ثابت می‌چرخند: مرگ که همه‌جا حاضر است، نه به‌صورت حادثه، بلکه همچون بخشی از زیست روزمره. گناه و مکافاتی که بر روح شخصیت‌ها سایه انداخته و آنان را گویی زیر نگاه قضاوت‌گر نیرویی مانند تاریخ یا خدا قرار می‌دهد. و البته خشونتی ساختاری که نه‌فقط از انسان‌ها، بلکه از جغرافیا، سیاست و سرنوشت می‌جوشد. در برخی داستانها، رولفو چنان تصویری از خشکسالی و محرومیت می‌سازد که به مرز اسطوره می‌رسد. انگار روستاها در نفرینی بی‌پایان گرفتار شده‌اند.
در دشت سوزان، خشونت ذاتی زندگی با خشکی بی‌رحم طبیعت چنان در هم می‌تند که جهانی نیمه‌واقعی و نیمه‌خیالی پدید می‌آورد. جهانی که در آن این اندازه از تلخی و غرابت گویی نمی‌توانند هم‌زمان وجود داشته باشند، اما درست در همان نقطه ناممکن است که جهان رولفو جان می‌گیرد.

با آنکه داستان‌های دشت سوزان در زمان و جغرافیایی دیگر رخ می‌دهند، گاه در توصیف فضای تلخ و ناامن زندگی چنان واقع‌گرایانه پیش می‌روند که ردّی از آشنایی در ذهن ما زنده می‌شود. آشنایی‌ای که ممکن است ما را به یاد برخی تجربه‌های امروز ایران بیندازد.

دشت سوزان کتابی نیست که با هیجان یا تعلیق آغاز شود. این مجموعه، آرام و خزنده، بی‌آن‌که خود را بر خواننده تحمیل کند، وارد ذهن و احساس او می‌شود و از درونی‌ترین لایه‌های تجربه انسانی سخن می‌گوید. ارزش آن نه در داستان‌پردازی پرتحرک، بلکه در عمق، فضا‌سازی منحصربه‌فرد، نثر بی‌رحمانه و شاعرانه، و اصالت روایی آن است. ارزش‌هایی که این اثر را به یکی از مهم‌ترین دستاوردهای ادبیات آمریکای لاتین بدل کرده است.

کتاب در ایران با ترجمه فرشته مولوی و توسط انتشارات ققنوس منتشر شده است. همچنین نسخه صوتی آن نیز در پلتفرم‌های کتاب عرضه شده است

غزالی فیلسوف یک پژوهش تخصصی در حوزه «فلسفه اسلامی»، «معرفت‌شناسی عرفانی» است. موضوع اصلی کتاب بررسی نظریه «معرفت الهامی» نزد غزالی است؛ یعنی اینکه انسان چگونه و تحت چه شرایطی می‌تواند به نوعی از معرفت دست یابد که نه اکتسابی، نه استدلالی، و نه ناشی از تجربه حسی است، بلکه جنبه‌ای از «کشف»، «نور»، یا «الهام» دارد.
اما تریگر یک گام فراتر می‌رود. هدف او فقط توضیح دادن نظر غزالی نیست؛ بلکه تلاش می‌کند نشان دهد غزالی این نظریه را عمدتاً بر اساس الگوی معرفتی ابن‌سینا بنا می‌کند. کتاب درباره پیوستار پنهان میان فلسفه سینوی و عرفان غزالی است. تریگر می‌خواهد ثابت کند که غزالی برخلاف تصور غالب ــ چه در سنت اسلامی و چه در ادبیات خاورشناسی ــ نه تنها دشمن فلسفه نیست، بلکه در بنیادهای نظری خود، به‌شدت «سینوی» باقی می‌ماند؛ حتی وقتی از الهام و کشف سخن می‌گوید.
مسأله‌ی اصلی کتاب این است که چگونه ممکن است غزالی، که ظاهراً منتقد فلسفه و مدافع عرفان است، نظریه‌ای درباره «معرفت الهامی» ارائه کند که ساختار آن عمیقاً بر
آموزه‌های ابن‌سینا استوار باشد؟

در ظاهر، عرفان و فلسفه دو دستگاه معرفتی متفاوت‌اند:
فلسفه مبتنی بر برهان و استدلال، عرفان مبتنی بر کشف و حضور.
اما غزالی می‌گوید معرفت راستین پیامبران و اولیا «نوری» است که از طریق «الهام» به انسان می‌رسد.

آیا این «نور»، به لحاظ نظری، چیزی کاملاً متفاوت از «عقل فعال» ابن‌سینا است؟ یا اینکه غزالی در واقع همان سازوکار معرفت سینوی را با پوشش عرفانی بازسازی می‌کند؟
تریگر پاسخ بسیار رادیکال و البته مستدل می‌دهد؛ غزالی در عمیق‌ترین لایه‌های نظری خود، فیلسوفی سینوی است و نظریه «معرفت الهامی» او، چیزی جز توسعه و بسط الگوی معرفتی ابن‌سینا (به‌ویژه در اشارات) نیست. بنابراین، غزالی هرگز فلسفه را کنار نمی‌گذارد. حتی وقتی علیه فیلسوفان استدلال می‌کند، اصول معرفت‌شناختی سینوی را حفظ می‌کند.

غزالی در پی حل تنش میان «معرفت عقلی» و «معرفت شهودی» است. پاسخ او، توسعه نظریه ابن‌سینا درباره افاضه نور عقلی است که غزالی آن را «الهام» و«کشف» می‌خواند. بنابراین، معرفت الهامی در غزالی امتداد طبیعی سنت سینوی است، نه گسست از آن.
این به معنای آن است که غزالی عقل را رد نمی‌کند، بلکه عقل را شرط لازم الهام می‌داند. الهام را خارج از نظام عقلانی نمی‌بیند؛ بلکه آن را نقطه اوج فعالیت عقل می‌داند.

#غزالی_فیلسوف
@qoqnoospub

شب غزالی

به مناسبت انتشار کتاب «غزالیِ فیلسوف» نوشتهٔ الکساندر تریگر، با ترجمهٔ سمانه فیضی و احمد ایزدی که از سوی نشر ققنوس منتشر شده است

با سخنرانی مصطفی ملکیان، میترا (زهرا) پورسینا، سمانه فیضی، علی دهباشی و پیام تصویری الکساندر تریگر


پنجشنبه بیستم آذر ۱۴۰۴
ساختمان مرکزی نشر ققنوس، تالار گفتگو

@qoqnoospub

کتاب«جامعه‌نگاری عهد قاجار» بررسی می‌شود
به مناسبت هفته پژوهش، پژوهشکده تاریخ ایران، گروه اجتماعی و اقتصادی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی به مناسبت هفته پژوهش نشست علمی معرفی و بررسی کتاب «جامعه‌نگاری عهد قاجار: تاریخ اجتماعی و زندگی روزمره مردم در دوران قاجار» را برگزار می‌کند.
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، به مناسبت هفته پژوهش، پژوهشکده تاریخ ایران، گروه اجتماعی و اقتصادی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی به مناسبت هفته پژوهش نشست علمی معرفی و بررسی کتاب «جامعه‌نگاری عهد قاجار: تاریخ اجتماعی و زندگی روزمره مردم در دوران قاجار» را دوشنبه ۲۴ آذرماه ۱۴۰۴ برگزار می‌کند.

در این نشست پریسا کدیور، هیات علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان، الهام ملک‌زاده، عضو هیات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی و صفورا برومند، عضو هیات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی سخنرانی می‌کنند.

علاقه‌مندان به حضور در این نشست می‌توانند دوشنبه ۲۴ آذرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۳ تا ۱۵ به نشانی بزرگراه کردستان، خیابان دکتر صادق آئینه‌وند (۶۴ غربی)، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سالن حکمت مراجعه کنند.

پیوند ورود به نشست:

https://webinar.ihcs.ac.ir/rooms/qad-po9-da7-ps8/join
@qoqnoospub

سه نوع کمال‌گرایی
و تأثیر کمال‌گرایی بر آسیب‌زاییِ خودکشی

گفتاری از دکتر عطااله عقیلیان در نشست نهم «دوشنبه‌های دوستی با روان»، که به گزارش و شرح کتاب «در اوج تاریکی؛ چرا افراد خودکشی میکنند» (نشر ققنوس) اختصاص داشت

ویدیوی کامل این سخن‌رانی را میتوانید امشب در کانال یوتیوب حکمت زندگی بیابید

کانال حکمت زندگی

کتاب «ویتگنشتاین» آنتونی کنی مقدمه‌ای خوش‌خوان و از حیث تاریخی اطلاع‌بخش بر فلسفۀ لودویگ ویتگنشتاین ارائه می‌دهد که به دلیل روایت‌اش از وحدت اندام‌وار آثار او - از اتمیسم منطقیِ «تراکتاتوس»، گذر از متون انتقالی دهۀ 1930 مانند «ملاحظات فلسفی»، تا «پژوهش‌های فلسفی» و «دربارۀ یقین»- و بدین ترتیب کنارزدن اسطورۀ شکاف ریشه‌ای میان دوره‌های اولیه و متأخر تفکرش، اثری شاخص در کتب تفسیری ویتگنشتاین به حساب می‌‌آید. کنی استدلال می‌کند که دغدغه‌های پایدار ویتگنشتاین—معنا به‌مثابه کاربرد در بازی‌های زبانی، نفی زبان‌های خصوصی، و سرشت فهم و یقین—به‌طور پیوسته تکامل می‌یابند، و در این میان فلسفه نقشی درمانی ایفا می‌کند: حل/انحلال سردرگمی‌های فلسفی از طریق ترسیم نقشۀ کلی مفاهیم، و نه از طریق کشف علمی یا استنتاج‌های بدیع. این اثر، با هدف دسترس‌پذیرتر ساختن ویتگنشتاین برای عموم خوانندگان، او را به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین متفکران سدۀ بیستم تصویر می‌کند که بخصوص دو حیطۀ فلسفۀ زبان و ذهن را دگرگون ساخت، و معماری جدیدی برای مفاهیم کلیدی این دو حیطه عرضه داشت.
#فلسفه_ویتگنشتاین

@qoqnoospub

ایستاده در مرز
روان‌شناسی هنر نوشته جرج مَدِر

تلاشی برای نزدیک کردن علم و هنر است
مهرداد دیلمی
روزنامه‌نگار


خلق آثار هنری شکلی از رفتار بشر است که پیشینه‌اش به قبل از تاریخ مکتوب برمی‌گردد. در واقع آثار هنری، نظیر نقاشی‌های غارها و مجسمه‌ها، اغلب یگانه بقایای به‌جامانده از فعالیت بشر را تشکیل می‌دهند. مباحث نظری هنر هم طی قرن‌های متمادی تا حد زیادی در انحصار نظریه‌پردازی فیلسوفان و روش‌شناسی قیاسی آنها بود. در کنار این رویکرد کلاسیک نقد آثار هنری، رشته نسبتاً جدید «روان‌شناسی هنر» و شاخه نوپدید آن یعنی عصب‌ـ‌زیبا‌شناسی یا زیبا‌شناسی عصب‌شناختی در حال رشد است که روش استقرایی مبتنی بر آزمایش، مشاهده و تجربه را به جای قیاس می‌نشاند.

روزنامه ایران
@qoqnoospub

روان‌شناسی هنر همان‌گونه که از نام آن پیداست، زیرمجموعه‌ای از علم روان‌شناسی است که به شناخت روحیات هنرمندان و مخاطبان هنر می‌پردازد. هنر و علم، به‌رغم آرمان مشترک، پیوسته جدا از هم بالیده‌اند. منبع الهام جرج مَدِر در کتاب «روان‌شناسی هنر» تمایل به چاره‌اندیشی برای نزدیک‌تر کردن دوباره این دو سپهر رفتار بشر از طریق کاوش در زمینه مشترکی است که از منظر علم روان‌شناسی دارند. جرج مَدِر در پیشگفتار کتابش می‌نویسد: «درک ما از فرآیندهای عصبی‌ای که پشتوانه ادراک بصری بشرند طی حدود پنجاه سال گذشته به سرعت افزایش یافته است، تا جایی که امور مسلم اساسی حالا به‌خوبی تثبیت شده‌اند. علم به بلوغ کافی رسیده تا اجازه دهد زمینه برخی گفت‌وشنودهای جذاب بین هنر و علم گشوده شود.»
جورج مَدِر، استاد افتخاری در دانشگاه ساسکس انگلستان، و استاد بازنشسته در دانشگاه لینکلن انگلستان است که بیش از ۸۰ مقاله پژوهشی و ۵ کتاب منتشر کرده است. علایق اصلی تحقیقاتی او در ادراک حرکت، پس جلوه‌های بصری و ادراک هنر تجسمی است. «روان‌شناسی هنر» را سهند سلطاندوست ترجمه کرده و انتشارات ققنوس آن را منتشر کرده است. «روان‌شناسی هنرهای تجسمی: چشم، مغز و هنر» مَدِر هم توسط مهرخ غفاری‌مهر به فارسی ترجمه شده است.
«روان‌شناسی هنر» یکی از عناوین مجموعه‌ای در انتشارات راتلج است به‌اسم «روان‌شناسی همه‌چیز» و درآمدی نسبتاً مختصر و فهم‌پذیر بر روان‌شناسی هنر برای هرکسی است که به این موضوع علاقه دارد، صرف‌نظر از پیش‌زمینه رشته تخصصی‌اش و هیچ فرضی در خصوص دانش پیشینی از هنر یا علم آن مفروض گرفته نشده است. «روان‌شناسی هنر» اگر چه مخاطب عام دارد و برای عموم نوشته شده اما با روان‌شناسی عامیانه تفاوت دارد و در همان ابتدای کتاب تکلیف را روشن می‌کند که برخی از گزاره‌هایی که در هنر متداول است برخاسته از روان‌شناسی عامیانه هستند. از جمله این گزاره که «چپ‌دست‌ها خلاق‌ترند و تعداد زیادی از هنرمندان چپ دست هستند.» کتاب در فصل اول با بررسی این نظر به این نتیجه رسیده که خیلی از هنرمندانی که فکر می‌کردند چپ‌دست هستند، چپ‌دست نیستند و تعداد چپ‌دست‌ها در بین هنرمندان نسبت به چپ‌دست‌ها در جامعه عادی که ۹ درصد است، کمتر هم هست.
زیبا‌شناسی از پایین
مَدِر در کتابش این‌ سؤالات را پیش روی مخاطبش می‌گذارد که چرا از هنر لذت می‌بریم؟ و چه‌چیزی ما را به خلق آثار هنری ترغیب می‌کند؟ همچنین کسب علم و دانش درباره مغز چگونه می‌تواند به درک سلیقه هنری کمک کند؟ این‌ کتاب گلچینی از راه‌هایی است که علم روان‌شناسی می‌تواند در درک ما از ارزش فعالیت‌های خلاقه کمک کند. بررسی نحوه ادراک از هر چیز، از رنگ تا حرکت و خلق آثار هنری به‌منزله شکلی از رفتار انسانی ازجمله موضوعاتی هستند که در «روان‌شناسی هنر» مورد بررسی قرار گرفته‌اند. این کتاب در ۷ فصل «هنر و روان‌شناسی»، «عصب‌شناسی هنر»، «چرا به هنر می‌پردازیم؟»، «نمایش فضا، خطوط کناره‌نما و فرم در هنر»، «نمایش رنگ و حرکت در هنر»، «هنر عالی حاصل چیست؟» و «خلاقیت در هنر و علم» تدوین شده است.
در فصل اول کتاب با پرداختن به اهمیت هنر به مثابه شکلی از رفتار و با تأکید بر تاریخ مشترک میان هنر و علم، زمینه برای ادامه کتاب مهیا می‌شود و با بحث مختصری در مورد مراد نویسنده از هنر، و فایده دسته‌بندی هنر به «ایسم‌»ها پایان می‌یابد: «می‌توان به این دلیل بر ایسم‌ها خرده گرفت که پیشینه‌های فرهنگی و شخصی پربار و پیچیده پیرامون آثار هنری را بیش از حد ساده می‌کنند. از سوی دیگر، اینها شکلی از شناخت برآمده از جانب هنرمندان، منتقدان هنری و مورخان را می‌سازند که انبوه عظیمی از آثار را در قالب مجموعه‌ای منسجم از موجودیت‌های فهم‌پذیرتر توضیح می‌دهند و به آن ساختار می‌بخشند.»
در فصل دوم کتاب با پرسش از اینکه مغز چه نسبتی با هنر دارد، مبانی مباحث بعدی را مطرح می‌کند. در این فصل همچنین به این پرسش پرداخته شده که چرا رویکردهای علمی به هنر از سوی برخی به دیده تردید نگریسته می‌شود و مهم‌ترین بینش‌هایی را که علمِ مغز درباره هنر پیش می‌نهد مرور شده و می‌نویسد: «تحقیقات اخیر، مطابق با منابع علمی بالینی و برخلاف باور رایج به دوگانگی سمت راست/ سمت چپ مغز، نشان می‌دهد که فرآیندهای تفکر و خلاقیت هنری در پیوند با دو شبکه سلولی در مقیاس بزرگ‌اند که به شکل گسترده و دوجانبه در سراسر لوب‌های پیشانی، آهیانه‌ای و گیجگاهی توزیع شده‌اند.»
در فصل سوم این پرسش مطرح می‌شود که چرا انسان‌ها چنین مشتاقانه به هنر می‌پردازند. نظریه علمی‌ای که مبنای این بحث را تشکیل می‌دهد، نظریه داروین درباره تکامل از طریق انتخاب طبیعی است. ...

ادامه در لینک زیر

روان‌شناسی هنر

نویسنده: جرج مَدِر
مترجم: سهند سلطاندوست
انتشارات: ققنوس
تعداد صفحات: ۱۹۶ صفحه
قیمت: ۱۸۰۰۰۰ تومان


https://irannewspaper.ir/8918/17/143845

@qoqnoospub

شب ادبیات گوتیک

به مناسبت دویست و هشتمین سالروز انتشار نسخهٔ انگلیسی کتاب «فرانکنشتاین» اثر مری شلی، نهصد و سی و ششمین شب از شب‌های بخارا به ادبیات گوتیک اختصاص یافته است. این نشست با همکاری انتشارات ققنوس در ساعت پنج بعدازظهر دوشنبه هشتم دی‌ماه ۱۴۰۴ با سخنرانی حسین سناپور، رضا نجف‌زاده، محمدصادق صادقی‌پور، سمیه نوروزی (دبیر مجموعهٔ ادبیات گوتیک) و علی دهباشی در تالار گفتگوی ققنوس برگزار می‌شود.


خیابان انقلاب، خیابان دوازده فروردین، خیابان شهید نظری غربی، نبش جاوید ۲، پلاک ۲، ساختمان مرکزی ققنوس، طبقۀ ششم، تالار گفتگو
@qoqnoospub

ادبیات گوتیک به عنوان شاخه‌ای پیشارمانتیک در اواخر قرن هجدهم شکل گرفت و زمینه‌ساز جنبش رمانتیک شد. این گونهٔ ادبی، که واکنشی به عقلگرایی مطلق و خشک‌اندیش عصر روشنگری بود، بر احساسات شدید، هراس و اسرار ناشناخته تمرکز دارد. ویژگی‌های اصلی آن شامل فضاسازی تیره و مرموز، وقایع فراطبیعی، کهن‌الگوهای شیطانی، و صحنه‌های آکنده از اضطراب و هیجان است.
ریشه‌های این مفهوم به معماری قرون وسطایی گوتیک بازمی‌گردد؛ سازه‌هایی با طاق‌های نوک‌تیز و فضاهای رازآلود که بعدها نماد شورشی علیه نظم و ساختار کلاسیک شدند. ادبیات گوتیک با بهره‌گیری از این فضاها و همچنین درون‌کاوی شخصیت‌ها، به کاوش در بخش‌های ناخودآگاه و تاریک روان انسان می‌پردازد.
انتشارات ققنوس تا کنون آثار زیر را در مجموعهٔ ادبیات گوتیک منتشر کرده است:
«فرانکنشتاین» (مری شلی/ فرشاد رضایی)، «دراکولا» (برام استوکر/ مهرداد وثوقی)، «قلعهٔ اوترانتو (هوراس والپول/ مهرداد وثوقی)، «سایهٔ باد» (کارلوس روئیس سافون/ سهیل سمی)، «ساحرهٔ کوه کهربا (ویلهلم ماین هولم/ جواد سید اشرف)، «زنی در آینه» (ربکا جیمز/ نسترن ظهیری)، «ناقوس نیمه‌شب» (فرانسیس لاتوم/ مریم مهدوی)، «بارون پیر انگلیسی» (کلارا ریو/ مریم مهدوی)، «دکتر جکیل و آقای هاید» (رابرت لوئیس استیونسون/ مهرداد وثوقی)،«سنت ایروین و زستراتزی» (پرسی شلی/ مهرداد وثوقی)و «داستان‌های ارواح» (چارلز دیکنز/ مهرداد وثوقی).

@qoqnoospub

شب ادبیات گوتیک

به مناسبت دویست و هشتمین سالگرد انتشار نسخهٔ انگلیسی کتاب «فرانکشتاین» اثر مری شلی

با سخنرانی حسین سناپور، رضا نجف‌زاده، محمدصادق صادقی‌پور، سمیه نوروزی (دبیر مجموعهٔ ادبیات گوتیک در انتشارات ققنوس) و علی دهباشی


دوشنبه هشتم دی‌ماه ۱۴۰۴
تالار گفتگوی ققنوس
@qoqnoospub