🔴🔴 #احمد_زیدآبادی
مسئله این است: پذیرش یا رد نظم بین‌الملل!
ما ایرانی‌ها از آنچه "نظم بین‌الملل" خوانده می‌شود، درک واضح و درستی نداریم و آن را معمولاً گونه‌ای تفنن که می‌توان با هر متر و معیار فردی و داخلی در باره‌اش اظهار نظر کرد، فرض می‌کنیم.
البته نظم بین‌الملل از پیچیده‌ترین و حتی شاید بتوان گفت مبهم‌ترین موضوعات سیاست است که همچون ماهی سرشتی لغزنده دارد و به راحتی قابل تبیین و تعیّن دقیق و روشن نیست. در واقع این مفهوم هم تا اندازه‌ای مانند مفهوم "دمکراسی" از نوعی تناقض ذاتی رنج می‌برد. برای مثال، اساس دمکراسی بر رأی آزاد عموم مردم است، اما وقتی که در شرایطی استثنایی همین مردم به فرد یا حزبی رأی می‌دهند که آشکارا خود را دشمن دمکراسی و نهادهای آن معرفی می‌کند، تناقض لاینحل ذاتی آن هویدا می‌شود. نظم بین‌الملل نیز بر مبانیِ طبیعی و عقلی و اخلاقی جهانشمولی استوار نیست و در حقیقت نوعی قرارداد موقت برای تعیین نوع تعامل بین ملت - دولت‌های جهان است که "نباید" از آن تخطی شود و داور این "نباید" هم قدرت‌های بین‌المللی برخوردار از ابزار و امکانات تنبیه و مجازات طرف خاطی هستند!
بر همین اساس، در سال‌های اخیر، دو تعبیر "کشور یاغی" و "کشور متعارف" در ادبیات دیپلماتیک آمریکا رواج یافته است که برای توصیف کشورها از آن استفاده می‌شود. از نگاه دولتمردان آمریکا، کشور یاغی کشوری است که نظم بین‌الملل را برنمی‌تابد و برای به هم زدن آن تلاش می‌کند. کشور متعارف یا نرمال هم کشوری است که گرچه ممکن است نسبت به عادلانه یا منطقی بودن نظم بین‌الملل منتقد باشد، اما نسبت به آن پایبندی و التزام عملی دارد.
از منظر آمریکایی، فقط یک کشور نرمال یا متعارف می‌تواند از مزایا و مواهب و حقوق ناشی از پایبندی‌اش به نظم بین‌الملل برخوردار شود. روی دیگر این سخن این است که کشوری که علیه این نظم طغیان کند و در صدد به هم زدن آن از راه اعمال قدرت برآید، از چنین حقوقی محروم می‌شود.
بر همین اساس، عموم کشورها خود را ملتزم و پایبند به نظم بین‌الملل نشان می‌دهند تا در مواقع عادی و بخصوص بحرانی بتوانند از حقوق ناشی از آن بهره ببرند. البته در تاریخ معاصر، برخی رهبران کشورهای کمونیستی از جمله مائو تسه تونگ رهبرانقلاب چین در ابتدای کار خود، اساس نظم بین‌الملل را ظالمانه دانسته و به صراحت از ضرورت به هم زدن تمام بنیان‌های آن سخن گفته‌اند، گرچه بعدها به دلیل نیاز به استفاده از حقوق ناشی از آن، در رویکرد خود تجدیدنظر کرده‌اند.
در این میان، جمهوری اسلامی از معدود نظام‌های سیاسی دنیاست که از سوی آمریکا به "یاغی‌گری" علیه نظم بین‌الملل متهم است، عنوانی که به شدت مورد حساسیت دیپلمات‌های ایرانی است و آن را با خشم تمام رد می‌کنند.
مشکل اما اینجاست که جمهوری اسلامی از توصیف خود به عنوان یک "نظام عادی و متعارف" نیز به همان اندازه بیزار است و نسبت به آن واکنش منفی نشان می‌دهد.
در واقع، مقام‌های جمهوری اسلامی ضمن آنکه نظم بین‌الملل را در جهت تحکیم سلطه‌گری و مبتنی بر ظلم آشکار می‌دانند و هیچ مشروعیتی برای آن قائل نیستند، در عین حال، بر این نکته نیز اصرار دارند که جمهوری اسلامی عضو مسئول و متعهد نظام بین‌الملل است.
این نوع برخورد گونه‌ای تناقض به وجود می‌آورد که به نظرم دردسر بزرگی برای دیپلمات‌های ایرانی در محافل جهانی ایجاد کرده است چراکه آنها باید توأماً نفی و پذیرش قواعد بین‌الملل را به نمایش بگذارند و این، طرف مقابل را گیج و بعضاً عصبی می‌کند.
هنری کیسینجر که در پیرانه‌سری همچنان قوی‌ترین مغز استراتژیک سیاست خارجی آمریکا محسوب می‌شود، در سال های اخیر بارها تأکید کرده است که ایران از بین دو گزینۀ پذیرش نظم بین‌الملل یا اصرار به طغیان علیه آن یکی را باید انتخاب کند. ظاهراً نظر کیسینجر بازتاب وسیعی در ادبیات دیپلماسی آمریکا و متحدان منطقه‌ای آن پیدا کرده است به طوری که مرتب از لزوم نرمال شدن جمهوری اسلامی سخن می‌گویند.
به زعم آمریکایی‌ها، جمهوری اسلامی فقط در صورتی می‌تواند از مواهب حقوق بین‌الملل برخوردار باشد که به نظم بین‌الملل تن دهد اما اگر قصد براندازی این نظم را دارد، از حقوق هم خبری نخواهد بود! این یعنی اینکه "زورگویی" علیه ایران از نظر آمریکا به امری مباح تبدیل شده است!
تن دادن به نظم بین‌الملل اما تبعات خاص خود را برای جمهوری اسلامی دارد و تن ندادن هم همینطور!
بنابراین، نامۀ طولانی محمد جواد ظریف به رئیس وقت شورای امنیت در بارۀ غیرقانونی بودن فعال کردن مکانیسم ماشه از سوی آمریکا شاید حتی از سوی طرف آمریکایی خوانده هم نشود! آنها ظاهراً می‌خواهند بله یا نه روشن و قاطعی از ایران در بارۀ پذیرش یا رد نظم بین‌الملل بشنوند و گام بعدی خود را مطابق آن بردارند!
#نظم_بین_الملل
#هنری_کیسینجر
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
مسئله این است: پذیرش یا رد نظم بین‌الملل!
ما ایرانی‌ها از آنچه "نظم بین‌الملل" خوانده می‌شود، درک واضح و درستی نداریم و آن را معمولاً گونه‌ای تفنن که می‌توان با هر متر و معیار فردی و داخلی در باره‌اش اظهار نظر کرد، فرض می‌کنیم.
البته نظم بین‌الملل از پیچیده‌ترین و حتی شاید بتوان گفت مبهم‌ترین موضوعات سیاست است که همچون ماهی سرشتی لغزنده دارد و به راحتی قابل تبیین و تعیّن دقیق و روشن نیست. در واقع این مفهوم هم تا اندازه‌ای مانند مفهوم "دمکراسی" از نوعی تناقض ذاتی رنج می‌برد. برای مثال، اساس دمکراسی بر رأی آزاد عموم مردم است، اما وقتی که در شرایطی استثنایی همین مردم به فرد یا حزبی رأی می‌دهند که آشکارا خود را دشمن دمکراسی و نهادهای آن معرفی می‌کند، تناقض لاینحل ذاتی آن هویدا می‌شود. نظم بین‌الملل نیز بر مبانیِ طبیعی و عقلی و اخلاقی جهانشمولی استوار نیست و در حقیقت نوعی قرارداد موقت برای تعیین نوع تعامل بین ملت - دولت‌های جهان است که "نباید" از آن تخطی شود و داور این "نباید" هم قدرت‌های بین‌المللی برخوردار از ابزار و امکانات تنبیه و مجازات طرف خاطی هستند!
بر همین اساس، در سال‌های اخیر، دو تعبیر "کشور یاغی" و "کشور متعارف" در ادبیات دیپلماتیک آمریکا رواج یافته است که برای توصیف کشورها از آن استفاده می‌شود. از نگاه دولتمردان آمریکا، کشور یاغی کشوری است که نظم بین‌الملل را برنمی‌تابد و برای به هم زدن آن تلاش می‌کند. کشور متعارف یا نرمال هم کشوری است که گرچه ممکن است نسبت به عادلانه یا منطقی بودن نظم بین‌الملل منتقد باشد، اما نسبت به آن پایبندی و التزام عملی دارد.
از منظر آمریکایی، فقط یک کشور نرمال یا متعارف می‌تواند از مزایا و مواهب و حقوق ناشی از پایبندی‌اش به نظم بین‌الملل برخوردار شود. روی دیگر این سخن این است که کشوری که علیه این نظم طغیان کند و در صدد به هم زدن آن از راه اعمال قدرت برآید، از چنین حقوقی محروم می‌شود.
بر همین اساس، عموم کشورها خود را ملتزم و پایبند به نظم بین‌الملل نشان می‌دهند تا در مواقع عادی و بخصوص بحرانی بتوانند از حقوق ناشی از آن بهره ببرند. البته در تاریخ معاصر، برخی رهبران کشورهای کمونیستی از جمله مائو تسه تونگ رهبرانقلاب چین در ابتدای کار خود، اساس نظم بین‌الملل را ظالمانه دانسته و به صراحت از ضرورت به هم زدن تمام بنیان‌های آن سخن گفته‌اند، گرچه بعدها به دلیل نیاز به استفاده از حقوق ناشی از آن، در رویکرد خود تجدیدنظر کرده‌اند.
در این میان، جمهوری اسلامی از معدود نظام‌های سیاسی دنیاست که از سوی آمریکا به "یاغی‌گری" علیه نظم بین‌الملل متهم است، عنوانی که به شدت مورد حساسیت دیپلمات‌های ایرانی است و آن را با خشم تمام رد می‌کنند.
مشکل اما اینجاست که جمهوری اسلامی از توصیف خود به عنوان یک "نظام عادی و متعارف" نیز به همان اندازه بیزار است و نسبت به آن واکنش منفی نشان می‌دهد.
در واقع، مقام‌های جمهوری اسلامی ضمن آنکه نظم بین‌الملل را در جهت تحکیم سلطه‌گری و مبتنی بر ظلم آشکار می‌دانند و هیچ مشروعیتی برای آن قائل نیستند، در عین حال، بر این نکته نیز اصرار دارند که جمهوری اسلامی عضو مسئول و متعهد نظام بین‌الملل است.
این نوع برخورد گونه‌ای تناقض به وجود می‌آورد که به نظرم دردسر بزرگی برای دیپلمات‌های ایرانی در محافل جهانی ایجاد کرده است چراکه آنها باید توأماً نفی و پذیرش قواعد بین‌الملل را به نمایش بگذارند و این، طرف مقابل را گیج و بعضاً عصبی می‌کند.
هنری کیسینجر که در پیرانه‌سری همچنان قوی‌ترین مغز استراتژیک سیاست خارجی آمریکا محسوب می‌شود، در سال های اخیر بارها تأکید کرده است که ایران از بین دو گزینۀ پذیرش نظم بین‌الملل یا اصرار به طغیان علیه آن یکی را باید انتخاب کند. ظاهراً نظر کیسینجر بازتاب وسیعی در ادبیات دیپلماسی آمریکا و متحدان منطقه‌ای آن پیدا کرده است به طوری که مرتب از لزوم نرمال شدن جمهوری اسلامی سخن می‌گویند.
به زعم آمریکایی‌ها، جمهوری اسلامی فقط در صورتی می‌تواند از مواهب حقوق بین‌الملل برخوردار باشد که به نظم بین‌الملل تن دهد اما اگر قصد براندازی این نظم را دارد، از حقوق هم خبری نخواهد بود! این یعنی اینکه "زورگویی" علیه ایران از نظر آمریکا به امری مباح تبدیل شده است!
تن دادن به نظم بین‌الملل اما تبعات خاص خود را برای جمهوری اسلامی دارد و تن ندادن هم همینطور!
بنابراین، نامۀ طولانی محمد جواد ظریف به رئیس وقت شورای امنیت در بارۀ غیرقانونی بودن فعال کردن مکانیسم ماشه از سوی آمریکا شاید حتی از سوی طرف آمریکایی خوانده هم نشود! آنها ظاهراً می‌خواهند بله یا نه روشن و قاطعی از ایران در بارۀ پذیرش یا رد نظم بین‌الملل بشنوند و گام بعدی خود را مطابق آن بردارند!
#نظم_بین_الملل
#هنری_کیسینجر
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
✅ ما و ژاپنی‌ها، شینزو آبه و مقامات ما
✍ رحمت‌اله بيگدلي
۱. دین مردم ژاپن #شینتو است؛ دینی ساده که #خدای_متشخص، #کتاب و #پیامبر ندارد، ولی سه اصل مهم دارد: «#صداقت_و_وجدان_کاری»، «#نظم_و_پاکیزگی» و «#احترام_به_طبیعت».
۲. دین شینتو به #معاد و جهان پس از مرگ معتقد نیست و #پیامبر_و_واعظی نیز ندارد، اما گویا ژاپنی‌ها یک #پیامبر_و_موعظه‌گر_درونی همیشگی دارند؛ در نتیجه اغلب ژاپنی‌ها به سه اصل مذکور عمیقا پایبند هستند و به‌ندرت می‌توان فردی ژاپنی را یافت که این‌گونه نباشد.
۳. مهم‌تر اینکه مردم ژاپن در صورت ارتکاب خطا نیازی به #تنبیه و #تذکر_بیرونی ندارند؛ زیرا #عذاب_وجدان و #شرمندگی از خطا به تنهایی برای از پا درآوردن یک ژاپنی کافی است و حتی می‌تواند آنها را وادار به خودکشی بکند!
۴. اما ما معتقد به خدای علیم، سمیع، بصیر و در همه جا حاضر و ناظر هستیم: «ما آدمى را آفريده‌ايم و از وسوسه‌هاى نفس او آگاه هستيم، زيرا از رگ گردنش به او نزديك‌تريم.»(سوره ق، ۱۷)
۵. ما به نبوت انبیای الهی اعتقاد داریم: «در ميان شما پیامبری از خودتان روانه كرديم [كه] آيات ما را بر شما مى‌خواند، و شما را پاك مى‌گرداند، و به شما كتاب و حكمت مى‌آموزد، و آنچه را نمى‌دانستيد به شما ياد مى‌دهد.»(بقره، ۱۵۱)
ما معتقدیم که پیامبران الهی برای تکامل عقل، اقامه قسط و عقل، نجات آدمیان از تاریکی‌ها، پرستش خدا و پرهیز از طاغوت، داوری در اختلاف‌های مردم، بشارت و انذار، داوری به حق، دعوت به حیات برتر و سازنده، یادآوری، نعمت‌ها، سفارش به اخلاق ستوده و آزادی انسان‌ها مبعوث شده‌اند.
۶. ما به حیات پس از مرگ اعتقاد داریم:
«... فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ، وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ؛
در آن روز مردم به‌طور پراكنده (از قبرها) بيرون آيند تا كارهايشان به آنان نشان داده شود. پس هر كس به مقدار ذرّه‌اى كار نيك كرده باشد همان را ببيند. و هركس هم به وزن ذره‌اى كار بد كرده باشد آن را ببيند.»(زلزال، ۶ - ۸)
۷. با این وصف، مقامات و مدیران ژاپنی اگر مرتکب سهل‌انگاری، اشتباه و کم‌کاری شوند اولا حقیقت را آن‌چنان که هست با مردم در میان می‌گذارند، ثانیا رسما از مردم عذرخواهی می‌کنند، ثالثا اگر مشکل کوچک باشد حتما جبران و در صورت بزرگ بودن، قطعا استعفا و بعضا از فرط شرمندگی درونی اقدام به خودکشی می‌کنند!
در جالب‌ترین نمونه اخیر، شینزو آبه از مقام نخست‌وزیری استعفا کرد و گفت: «بیماری قدیمی‌ام از ماه گذشته عود کرده و بر وضعیت جسمانی‌ام اثر گذاشته است. ضعف جسمانی ممکن است باعث اشتباه در قضاوت و تصمیم‌گیری سیاسی شود. به همین دلیل از نخست‌وزیری کناره‌گیری و بابت کارهایی که نتوانستم به سرانجام برسانم عذرخواهی می‌کنم!»
۹. اما متاسفانه، در میان ما فضایلی چون راستگویی و امانتداری مانند کبریت احمر کم‌یاب است و هرکس در عرصه سیاست صادق و امانتدار باشد، او را به ساده‌لوحی متهم و انواع لیچارها را بر او بار می‌کنند!
۱۰. چسبیدن به میز و مسند، رها نکردن آن، تلاش برای نیل بدان و حفظ آن از هر راهی ولو دروغ، خیانت در امانت و حتی دستکاری در قانون و مقررات سکه رایج است!
۱۱. متاسفانه در میان ما قهرمانان در اوج کنار نمی‌روند و به‌قدری با تکیه بر رانت در میدان بازی می‌مانند و خرابکاری می‌کنند تا با فریادهای توهین مردم ضایع شوند و سپس با وضعیتی اسفبار کنار بروند!
۱۲. در میان ما احساس تکلیف مقامات برای خدمت در حدی است که رییس مجلس خبرگان در سن ۸۳ سالگی، حدود پنج ماه در حالت کما همچنان در این سمت می‌ماند و جانشین آن مرحوم در سن ۹۴ سالگی بر این مسند حساس و چند مسند حساس دیگر تکیه می‌زند و برای ۸۵ میلیون نفر تصمیم‌گیری می‌کند!
۱۳. همه این‌ها در حالی انجام می‌شود که خدای متعال در قرآن کریم فرمود: «وَمَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِي الْخَلْقِ أَفَلَا يَعْقِلُونَ؛
و هر كه را عمر طولانی دهيم، خلقتش را واژگون گردانيم، آيا نمى‌انديشند؟»(یس، ۶۸)
منظور از «#تنکیس_در_خلقت» برعکس کردن آن و تبدیل علم آدمی به جهل و بازگشت انسان به حالت كودكى و چه بسا به تصریح قرآن سیر به سوی أَرْذَلِ الْعُمُر است که برخی تفاسیر آن را به خرفت شدن معنا کرده‌اند.
۱۴. ما نامه علی(ع) به اشعث بن قيس والی خود در آذربايجان را هم لقلقه زبان خود کرده‌ایم که برای او نوشت: «حوزه فرمانرواييت طعمه تو نيست، بلكه امانتى است بر گردن تو.»
۱۵. حال با این وضعیت باید کلاهمان را قاضی کنیم که کدام‌یک از ما تلقی درستی از مسوولیت داریم و آن را امانت می‌دانیم؟
آیا ژاپنی‌ها علاوه بر تکنولوژی در فضایل اخلاقی هم از ما جلو زده‌اند؟
واقعا چرا چنین است؟
کجای کار خراب است که ما دین خدا را نیز ملعبه خود می‌کنیم؟!
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
✍ رحمت‌اله بيگدلي
۱. دین مردم ژاپن #شینتو است؛ دینی ساده که #خدای_متشخص، #کتاب و #پیامبر ندارد، ولی سه اصل مهم دارد: «#صداقت_و_وجدان_کاری»، «#نظم_و_پاکیزگی» و «#احترام_به_طبیعت».
۲. دین شینتو به #معاد و جهان پس از مرگ معتقد نیست و #پیامبر_و_واعظی نیز ندارد، اما گویا ژاپنی‌ها یک #پیامبر_و_موعظه‌گر_درونی همیشگی دارند؛ در نتیجه اغلب ژاپنی‌ها به سه اصل مذکور عمیقا پایبند هستند و به‌ندرت می‌توان فردی ژاپنی را یافت که این‌گونه نباشد.
۳. مهم‌تر اینکه مردم ژاپن در صورت ارتکاب خطا نیازی به #تنبیه و #تذکر_بیرونی ندارند؛ زیرا #عذاب_وجدان و #شرمندگی از خطا به تنهایی برای از پا درآوردن یک ژاپنی کافی است و حتی می‌تواند آنها را وادار به خودکشی بکند!
۴. اما ما معتقد به خدای علیم، سمیع، بصیر و در همه جا حاضر و ناظر هستیم: «ما آدمى را آفريده‌ايم و از وسوسه‌هاى نفس او آگاه هستيم، زيرا از رگ گردنش به او نزديك‌تريم.»(سوره ق، ۱۷)
۵. ما به نبوت انبیای الهی اعتقاد داریم: «در ميان شما پیامبری از خودتان روانه كرديم [كه] آيات ما را بر شما مى‌خواند، و شما را پاك مى‌گرداند، و به شما كتاب و حكمت مى‌آموزد، و آنچه را نمى‌دانستيد به شما ياد مى‌دهد.»(بقره، ۱۵۱)
ما معتقدیم که پیامبران الهی برای تکامل عقل، اقامه قسط و عقل، نجات آدمیان از تاریکی‌ها، پرستش خدا و پرهیز از طاغوت، داوری در اختلاف‌های مردم، بشارت و انذار، داوری به حق، دعوت به حیات برتر و سازنده، یادآوری، نعمت‌ها، سفارش به اخلاق ستوده و آزادی انسان‌ها مبعوث شده‌اند.
۶. ما به حیات پس از مرگ اعتقاد داریم:
«... فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ، وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ؛
در آن روز مردم به‌طور پراكنده (از قبرها) بيرون آيند تا كارهايشان به آنان نشان داده شود. پس هر كس به مقدار ذرّه‌اى كار نيك كرده باشد همان را ببيند. و هركس هم به وزن ذره‌اى كار بد كرده باشد آن را ببيند.»(زلزال، ۶ - ۸)
۷. با این وصف، مقامات و مدیران ژاپنی اگر مرتکب سهل‌انگاری، اشتباه و کم‌کاری شوند اولا حقیقت را آن‌چنان که هست با مردم در میان می‌گذارند، ثانیا رسما از مردم عذرخواهی می‌کنند، ثالثا اگر مشکل کوچک باشد حتما جبران و در صورت بزرگ بودن، قطعا استعفا و بعضا از فرط شرمندگی درونی اقدام به خودکشی می‌کنند!
در جالب‌ترین نمونه اخیر، شینزو آبه از مقام نخست‌وزیری استعفا کرد و گفت: «بیماری قدیمی‌ام از ماه گذشته عود کرده و بر وضعیت جسمانی‌ام اثر گذاشته است. ضعف جسمانی ممکن است باعث اشتباه در قضاوت و تصمیم‌گیری سیاسی شود. به همین دلیل از نخست‌وزیری کناره‌گیری و بابت کارهایی که نتوانستم به سرانجام برسانم عذرخواهی می‌کنم!»
۹. اما متاسفانه، در میان ما فضایلی چون راستگویی و امانتداری مانند کبریت احمر کم‌یاب است و هرکس در عرصه سیاست صادق و امانتدار باشد، او را به ساده‌لوحی متهم و انواع لیچارها را بر او بار می‌کنند!
۱۰. چسبیدن به میز و مسند، رها نکردن آن، تلاش برای نیل بدان و حفظ آن از هر راهی ولو دروغ، خیانت در امانت و حتی دستکاری در قانون و مقررات سکه رایج است!
۱۱. متاسفانه در میان ما قهرمانان در اوج کنار نمی‌روند و به‌قدری با تکیه بر رانت در میدان بازی می‌مانند و خرابکاری می‌کنند تا با فریادهای توهین مردم ضایع شوند و سپس با وضعیتی اسفبار کنار بروند!
۱۲. در میان ما احساس تکلیف مقامات برای خدمت در حدی است که رییس مجلس خبرگان در سن ۸۳ سالگی، حدود پنج ماه در حالت کما همچنان در این سمت می‌ماند و جانشین آن مرحوم در سن ۹۴ سالگی بر این مسند حساس و چند مسند حساس دیگر تکیه می‌زند و برای ۸۵ میلیون نفر تصمیم‌گیری می‌کند!
۱۳. همه این‌ها در حالی انجام می‌شود که خدای متعال در قرآن کریم فرمود: «وَمَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِي الْخَلْقِ أَفَلَا يَعْقِلُونَ؛
و هر كه را عمر طولانی دهيم، خلقتش را واژگون گردانيم، آيا نمى‌انديشند؟»(یس، ۶۸)
منظور از «#تنکیس_در_خلقت» برعکس کردن آن و تبدیل علم آدمی به جهل و بازگشت انسان به حالت كودكى و چه بسا به تصریح قرآن سیر به سوی أَرْذَلِ الْعُمُر است که برخی تفاسیر آن را به خرفت شدن معنا کرده‌اند.
۱۴. ما نامه علی(ع) به اشعث بن قيس والی خود در آذربايجان را هم لقلقه زبان خود کرده‌ایم که برای او نوشت: «حوزه فرمانرواييت طعمه تو نيست، بلكه امانتى است بر گردن تو.»
۱۵. حال با این وضعیت باید کلاهمان را قاضی کنیم که کدام‌یک از ما تلقی درستی از مسوولیت داریم و آن را امانت می‌دانیم؟
آیا ژاپنی‌ها علاوه بر تکنولوژی در فضایل اخلاقی هم از ما جلو زده‌اند؟
واقعا چرا چنین است؟
کجای کار خراب است که ما دین خدا را نیز ملعبه خود می‌کنیم؟!
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
🔴🔴 #احمد_زیدآبادی
نامه و حامل نامه!
مشاوران محمد باقر قالیباف می‌کوشند تا انتقال نامۀ رهبر جمهوری اسلامی به ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه توسط وی را به چیزی فراتر از "امری مرسوم" تعبیر کنند.
به زعم این مشاوران، نه فقط محتوای نامۀ رهبری بلکه انتخاب شخصِ نامه‌رسان نیز در این میان از اهیمت ویژه‌ای برخوردار است. در واقع تنها چیزی که از این نوع اظهارنظرها به ذهن مخاطب متبادر می‌شود این است که رهبری نظام از حضور رئیس مجلس در پستی بالاتر حمایت می‌کند و آن پست نیز چیزی جز ریاست جمهوری نیست.
از نگاهی تحلیلی، چنین تفسیری ازانتخابِ پیام‌رسان چندان واقع‌بینانه به نظر نمی‌رسد. از آنجا که به احتمال زیاد، انتخابات ریاست جمهوری سال آینده عمدتاً صحنۀ رقابت بین چهره‌های اصولگرا خواهد بود، بنابراین بسیار بعید است که رهبری نظام بخواهد پیشاپیش نشانه‌ای آشکار از حمایت خاص خود از یکی از آنها به افکار عمومی ارسال کند.
در این میان محتوای نامه به پوتین نیز در محافل گوناگون مورد گمانه‌زنی‌های متفاوت و بعضاً متناقضی قرار گرفته است. گرچه حدس دقیق جزئیات نامه کاری دشوار است، اما به نظرم محتوای اصلی آن چیزی خلاف اظهارات رسمی ماه‌های اخیر نباشد.
از نگاه رهبر جمهوری اسلامی، دوران افول آمریکا آغاز شده است و این مسئله خود فرصتی ایجاد کرده تا ایران به همراه روسیه و چین، زمینه‌های یک نظم تازه را در خاورمیانه پایه‌ریزی کنند؛ نظمی که نقش آمریکا در آن کاملاً حاشیه‌ای باشد. به نظرم نامه به پوتین عمدتاً تشریح همین وضعیت و دعوت از وی برای همکاری گسترده‌تر با ایران در این جهت و احتمالاً پذیرش انعطاف‌هایی برای رفع نگرانی‌های کلان روسیه از برخی رفتارهای جمهوری اسلامی از جمله در مورد اهداف نهفته در پشتِ قانون "اقدام راهبردی برای رفع تحریم‌ها" باشد.
#محمد_باقر_قالیباف
#ولادیمیر_پوتین
#نامه_رهبری
#نظم_خاورمیانه
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
نامه و حامل نامه!
مشاوران محمد باقر قالیباف می‌کوشند تا انتقال نامۀ رهبر جمهوری اسلامی به ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه توسط وی را به چیزی فراتر از "امری مرسوم" تعبیر کنند.
به زعم این مشاوران، نه فقط محتوای نامۀ رهبری بلکه انتخاب شخصِ نامه‌رسان نیز در این میان از اهیمت ویژه‌ای برخوردار است. در واقع تنها چیزی که از این نوع اظهارنظرها به ذهن مخاطب متبادر می‌شود این است که رهبری نظام از حضور رئیس مجلس در پستی بالاتر حمایت می‌کند و آن پست نیز چیزی جز ریاست جمهوری نیست.
از نگاهی تحلیلی، چنین تفسیری ازانتخابِ پیام‌رسان چندان واقع‌بینانه به نظر نمی‌رسد. از آنجا که به احتمال زیاد، انتخابات ریاست جمهوری سال آینده عمدتاً صحنۀ رقابت بین چهره‌های اصولگرا خواهد بود، بنابراین بسیار بعید است که رهبری نظام بخواهد پیشاپیش نشانه‌ای آشکار از حمایت خاص خود از یکی از آنها به افکار عمومی ارسال کند.
در این میان محتوای نامه به پوتین نیز در محافل گوناگون مورد گمانه‌زنی‌های متفاوت و بعضاً متناقضی قرار گرفته است. گرچه حدس دقیق جزئیات نامه کاری دشوار است، اما به نظرم محتوای اصلی آن چیزی خلاف اظهارات رسمی ماه‌های اخیر نباشد.
از نگاه رهبر جمهوری اسلامی، دوران افول آمریکا آغاز شده است و این مسئله خود فرصتی ایجاد کرده تا ایران به همراه روسیه و چین، زمینه‌های یک نظم تازه را در خاورمیانه پایه‌ریزی کنند؛ نظمی که نقش آمریکا در آن کاملاً حاشیه‌ای باشد. به نظرم نامه به پوتین عمدتاً تشریح همین وضعیت و دعوت از وی برای همکاری گسترده‌تر با ایران در این جهت و احتمالاً پذیرش انعطاف‌هایی برای رفع نگرانی‌های کلان روسیه از برخی رفتارهای جمهوری اسلامی از جمله در مورد اهداف نهفته در پشتِ قانون "اقدام راهبردی برای رفع تحریم‌ها" باشد.
#محمد_باقر_قالیباف
#ولادیمیر_پوتین
#نامه_رهبری
#نظم_خاورمیانه
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
🔴🔴🔴بنظرم #نظام رودربایستی را کنار بگذارد. همانطور که برخلاف اکثر کشورها #کیت_تست و داروهای تخصصی #کرونا مانند #رمدسیویر با قیمت بالا و #حاشیه_سود_جذاب به مردم «فروخته می شود»، برای #واکسن یک #قیمت_جذاب برای #مافیای_دارو تعیین شود تا شاهد #نظم و #وفور واکسن باشیم.
▫️با این روش اولا کشور هر چه سریعتر از #بحران و #مرگ_دسته_جمعی نجات میابد. ثانیا #کفتارها بجای ترویج دروغ #واکسن_داخلی برای گرفتن #بودجه، سریعا برای واردات #واکسن_واقعی و فروش و سودآوری از ان دست بکار می شوند.
کشور دست اینهاست. حداقل با این روش ما کمتر خواهیم مرد.
✍فرشاد جلالی
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
▫️با این روش اولا کشور هر چه سریعتر از #بحران و #مرگ_دسته_جمعی نجات میابد. ثانیا #کفتارها بجای ترویج دروغ #واکسن_داخلی برای گرفتن #بودجه، سریعا برای واردات #واکسن_واقعی و فروش و سودآوری از ان دست بکار می شوند.
کشور دست اینهاست. حداقل با این روش ما کمتر خواهیم مرد.
✍فرشاد جلالی
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
🔴🔴🔴بحران اوکراین و احتیاط کشورهای عرب و مزخرف‌گویی بعضیها!
#احمد_زیدآبادی؛
رأی ممتنع امارات متحدۀ عربی به قطعنامۀ پیشنهادی آمریکا برای محکوم کردن حملۀ روسیه به اوکراین در شورای امنیت سازمان ملل ، احتیاط کشورهای عرب در برابر این بحران را به نمایش می‌گذارد.
کشورهای عرب تا کنون عمدتاً از موضع‌گیری صریح در برابر جنگ روسیه علیه اوکراین خودداری کرده‌اند. فقط سوریه با ادبیاتی که با هر حسابی می‌توان واقعاً آن را "نوکرمآبانه" وصف کرد، به حمایت بی قید و شرط از پوتین برخاسته و در مقابلِ آن، دولت لبنان با لحنی شدید روسیه را محکوم کرده است.
واقعیت این است که اغلب کشورهای عرب در کنار رابطه با آمریکا و اروپا، با روسیه نیز روابط گرم و نزدیکی دارند و نمی‌خواهند که این روابط در پای بحران اوکراین قربانی شود.
کشورهای عرب از نقش‌آفرینی فزایندۀ روسیه در خاورمیانه در سال‌های اخیر آگاهند و طبیعی است که تلاش کنند تا جای ممکن، آن را با منافع خود همسو کنند.
روسیه علاوه بر حضور نظامی در سوریه، نفوذ قابل توجهی نیز در جمهوری اسلامی پیدا کرده است و در عین حال، به عنوان عضو دائمی شورای امنیت، در جهت‌گیری قطعنامه‌های مربوط به مناقشات خاورمیانه در سازمان ملل از جمله جنگ یمن، مسئلۀ فلسطین، عراق، لبنان و... نقش تعیین کننده‌ای بازی می‌کند.
کشورهای عرب با ایجاد رابطۀ متوازن با روسیه امیدوارند که آن کشور در مناقشات منطقه‌ای منافع امنیتی آنها را لحاظ کند و در این مورد بویژه نظرشان به برنامۀ اتمی ایران و نوع بازیگری آن در منطقه است.
روس‌ها ضمن برقراری رابطۀ نزدیک با جمهوری اسلامی اما با آنچه "تلاش ایران برای دستیابی به سلاح هسته‌ای" نامیده می‌شود، به شدت مخالفند و در عین حال، در پی استقرار نظم و نظامی در خاورمیانه‌اند که از یک سو امنیت اسرائیل و کشورهای عرب را تأمین کند و از سوی دیگر، ایران نیز از منافع ناشی از چنین نظمی به اندازۀ لازم منتفع شود.
همین سیاست سبب شده است که روسیه در مذاکرات وین پا به پای قدرت‌های غربی برای احیای توافق برجام گام بردارد و همینطور تلاش‌های دیپلماتیک پشت پرده‌ای را برای نشاندن ایران و کشورهای عرب بر سر یک میز برای حل اختلافات آنها در دوران پسام برجام، سازمان دهد.
در واقع افق‌‌نگری، کشورهای عرب منطقه و همینطور اسرائیل را نسبت به حفظ روابط‌شان با مسکو محتاط کرده و از موضع‌گیری صریح و علنی در مورد بحران اوکراین باز می‌دارد.
به نظر می‌رسد کشورهای غربی این واقعیت را درک می‌کنند و برای همراه کردن کشورهای عرب با مواضع خود در بحران اوکراین، از اعمال فشار علیه آنها پرهیز دارند. بر این اساس، احتمال اینکه بیشتر کشورهای عرب در جلسۀ آتی مجمع عمومی سازمان ملل به قطعنامۀ پیشنهادی آمریکا برای محکوم کردن روسیه رأی ممتنع دهند یا از رأی دادن پرهیز کنند، بسیار است.
این رفتار اما به شرطی قابل دوام است که بحران اوکراین در نقطۀ مشخصی متوقف شود. اگر بحران ابعاد فزاینده‌ای پیدا کند و به یک رویارویی تمام عیار سیاسی و امنیتی بین روسیه و غرب کشیده شود، در آن صورت بسیار بعید است که خاورمیانه بتواند خود را از تیررس آن دور نگه دارد و سیاست بی‌طرفی بسیاری از کشورهای منطقه ادامه یابد.
جالب این است که تبلیغات رسمی جمهوری اسلامی تا کنون کشورهای عرب منطقه را به عنوان "وابستگان به آمریکا" که از خود هیچ نوع اختیار و اراده‌ای در مناسبات بین‌المللی ندارند، معرفی کرده است، اما بحران اوکراین نشان داد که به رغم این تبلیغات، کشورهای عرب در مقایسه با جمهوری اسلامی نسبت به منافع خود واقف‌ترند و با بروز هر بحرانی در روابط بین قدرت‌های بزرگ، به جای غش کردن فوری در آغوش قدرتی که به آنان روی خوش‌تری نشان داده است، نوعی پختگی و صبوری از خود نشان می‌دهند.
این در حالی است که اظهارنظرهای رسمی و غیررسمی در کشور ما در مورد بحران اوکراین چنان خام و بی‌اساس بوده است که گویی هیچ فهم بنیادی در مورد منافع کشوری به نام ایران و چارچوب پیچیده و بغرنجی به نام نظام بین‌الملل در بین ما ایرانیان شکل نگرفته است.
با تأسف بسیار "مزخرف‌گویی" در مملکت ما در هر سه حوزۀ رسمی و غیررسمی و ضدرسمی چنان رایج و بی‌هزینه شده است که گویی انتها ندارد!
#بحران_اوکراین
#کشورهای_عرب
#حمله_روسیه
#نظم_بین_الملل
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
#احمد_زیدآبادی؛
رأی ممتنع امارات متحدۀ عربی به قطعنامۀ پیشنهادی آمریکا برای محکوم کردن حملۀ روسیه به اوکراین در شورای امنیت سازمان ملل ، احتیاط کشورهای عرب در برابر این بحران را به نمایش می‌گذارد.
کشورهای عرب تا کنون عمدتاً از موضع‌گیری صریح در برابر جنگ روسیه علیه اوکراین خودداری کرده‌اند. فقط سوریه با ادبیاتی که با هر حسابی می‌توان واقعاً آن را "نوکرمآبانه" وصف کرد، به حمایت بی قید و شرط از پوتین برخاسته و در مقابلِ آن، دولت لبنان با لحنی شدید روسیه را محکوم کرده است.
واقعیت این است که اغلب کشورهای عرب در کنار رابطه با آمریکا و اروپا، با روسیه نیز روابط گرم و نزدیکی دارند و نمی‌خواهند که این روابط در پای بحران اوکراین قربانی شود.
کشورهای عرب از نقش‌آفرینی فزایندۀ روسیه در خاورمیانه در سال‌های اخیر آگاهند و طبیعی است که تلاش کنند تا جای ممکن، آن را با منافع خود همسو کنند.
روسیه علاوه بر حضور نظامی در سوریه، نفوذ قابل توجهی نیز در جمهوری اسلامی پیدا کرده است و در عین حال، به عنوان عضو دائمی شورای امنیت، در جهت‌گیری قطعنامه‌های مربوط به مناقشات خاورمیانه در سازمان ملل از جمله جنگ یمن، مسئلۀ فلسطین، عراق، لبنان و... نقش تعیین کننده‌ای بازی می‌کند.
کشورهای عرب با ایجاد رابطۀ متوازن با روسیه امیدوارند که آن کشور در مناقشات منطقه‌ای منافع امنیتی آنها را لحاظ کند و در این مورد بویژه نظرشان به برنامۀ اتمی ایران و نوع بازیگری آن در منطقه است.
روس‌ها ضمن برقراری رابطۀ نزدیک با جمهوری اسلامی اما با آنچه "تلاش ایران برای دستیابی به سلاح هسته‌ای" نامیده می‌شود، به شدت مخالفند و در عین حال، در پی استقرار نظم و نظامی در خاورمیانه‌اند که از یک سو امنیت اسرائیل و کشورهای عرب را تأمین کند و از سوی دیگر، ایران نیز از منافع ناشی از چنین نظمی به اندازۀ لازم منتفع شود.
همین سیاست سبب شده است که روسیه در مذاکرات وین پا به پای قدرت‌های غربی برای احیای توافق برجام گام بردارد و همینطور تلاش‌های دیپلماتیک پشت پرده‌ای را برای نشاندن ایران و کشورهای عرب بر سر یک میز برای حل اختلافات آنها در دوران پسام برجام، سازمان دهد.
در واقع افق‌‌نگری، کشورهای عرب منطقه و همینطور اسرائیل را نسبت به حفظ روابط‌شان با مسکو محتاط کرده و از موضع‌گیری صریح و علنی در مورد بحران اوکراین باز می‌دارد.
به نظر می‌رسد کشورهای غربی این واقعیت را درک می‌کنند و برای همراه کردن کشورهای عرب با مواضع خود در بحران اوکراین، از اعمال فشار علیه آنها پرهیز دارند. بر این اساس، احتمال اینکه بیشتر کشورهای عرب در جلسۀ آتی مجمع عمومی سازمان ملل به قطعنامۀ پیشنهادی آمریکا برای محکوم کردن روسیه رأی ممتنع دهند یا از رأی دادن پرهیز کنند، بسیار است.
این رفتار اما به شرطی قابل دوام است که بحران اوکراین در نقطۀ مشخصی متوقف شود. اگر بحران ابعاد فزاینده‌ای پیدا کند و به یک رویارویی تمام عیار سیاسی و امنیتی بین روسیه و غرب کشیده شود، در آن صورت بسیار بعید است که خاورمیانه بتواند خود را از تیررس آن دور نگه دارد و سیاست بی‌طرفی بسیاری از کشورهای منطقه ادامه یابد.
جالب این است که تبلیغات رسمی جمهوری اسلامی تا کنون کشورهای عرب منطقه را به عنوان "وابستگان به آمریکا" که از خود هیچ نوع اختیار و اراده‌ای در مناسبات بین‌المللی ندارند، معرفی کرده است، اما بحران اوکراین نشان داد که به رغم این تبلیغات، کشورهای عرب در مقایسه با جمهوری اسلامی نسبت به منافع خود واقف‌ترند و با بروز هر بحرانی در روابط بین قدرت‌های بزرگ، به جای غش کردن فوری در آغوش قدرتی که به آنان روی خوش‌تری نشان داده است، نوعی پختگی و صبوری از خود نشان می‌دهند.
این در حالی است که اظهارنظرهای رسمی و غیررسمی در کشور ما در مورد بحران اوکراین چنان خام و بی‌اساس بوده است که گویی هیچ فهم بنیادی در مورد منافع کشوری به نام ایران و چارچوب پیچیده و بغرنجی به نام نظام بین‌الملل در بین ما ایرانیان شکل نگرفته است.
با تأسف بسیار "مزخرف‌گویی" در مملکت ما در هر سه حوزۀ رسمی و غیررسمی و ضدرسمی چنان رایج و بی‌هزینه شده است که گویی انتها ندارد!
#بحران_اوکراین
#کشورهای_عرب
#حمله_روسیه
#نظم_بین_الملل
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
🔴🔴🔴چه قانونی؟
#احمد_زیدآبادی؛
در توجیه برخورد با آنچه "بدحجابی" و "بی‌حجابی" خوانده می‌شود، برخی مدافعانِ این برخوردها، موضوع "قانون" و لزومِ اجرای آن را در این رابطه پیش می‌کشند.
واضح است که مشروعیت یک قانون بر مبنای برآیند نظرِ آزاد عموم مردم یک جامعه سنجیده می‌شود و کارکرد و هدف قانون نیز کمک به ایجاد نظم و ثبات و آرامش در کلیت یک جامعه است.
حال در اینجا اگر از میزان مشروعیت "قانون" مربوط به حجاب هم صرف‌نظر کنیم، به لحاظ کارکردی، این چه قانونی است که اصرار بر اجرای آن به جای آنکه به نظم و ثبات و آرامش تمامیت جامعه کمک کند، عملاً به موضوعی التهاب‌آفرین و تشنج‌زا و تشویش‌کننده برای کثیری از مردم تبدیل شده است؟
از این رو، حامیان برخورد با پوشش‌های متنوع بهتر است از به میان آوردن بحث "قانون" در این زمینه بپرهیزند چرا که با نوع حرفهایشان، فلسفه و کارکرد قانون را به چالش می‌کشند.
#بدحجابی
#فلسفه_قانون
#نظم_اجتماعی
#آرامش_روانی
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
#احمد_زیدآبادی؛
در توجیه برخورد با آنچه "بدحجابی" و "بی‌حجابی" خوانده می‌شود، برخی مدافعانِ این برخوردها، موضوع "قانون" و لزومِ اجرای آن را در این رابطه پیش می‌کشند.
واضح است که مشروعیت یک قانون بر مبنای برآیند نظرِ آزاد عموم مردم یک جامعه سنجیده می‌شود و کارکرد و هدف قانون نیز کمک به ایجاد نظم و ثبات و آرامش در کلیت یک جامعه است.
حال در اینجا اگر از میزان مشروعیت "قانون" مربوط به حجاب هم صرف‌نظر کنیم، به لحاظ کارکردی، این چه قانونی است که اصرار بر اجرای آن به جای آنکه به نظم و ثبات و آرامش تمامیت جامعه کمک کند، عملاً به موضوعی التهاب‌آفرین و تشنج‌زا و تشویش‌کننده برای کثیری از مردم تبدیل شده است؟
از این رو، حامیان برخورد با پوشش‌های متنوع بهتر است از به میان آوردن بحث "قانون" در این زمینه بپرهیزند چرا که با نوع حرفهایشان، فلسفه و کارکرد قانون را به چالش می‌کشند.
#بدحجابی
#فلسفه_قانون
#نظم_اجتماعی
#آرامش_روانی
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
🔴🔴🔴رشد ارزش شرکتهای مهم انرژی نسبت به قبل از #جنگ_اوکراین:
1.Exxon Mobil🇺🇸:+19%
2.Chevron🇺🇸:+17%
3.Cheniere🇺🇸:+36%
4.BP🇬🇧:+7%
5. Shell🇬🇧:+10%
6.TotalEnergies🇫🇷:+2%
7.CNPC🇨🇳:-3%
8.Eni🇮🇹:-12%
9.Rosneft🇷🇺:-41%
10.GAZPROM🇷🇺:-48%(!)
برشی از وضع برندگان/بازندگان نسبی جنگ.
#نظم_نوین_جهانی
✍مهدی خراطیان
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
1.Exxon Mobil🇺🇸:+19%
2.Chevron🇺🇸:+17%
3.Cheniere🇺🇸:+36%
4.BP🇬🇧:+7%
5. Shell🇬🇧:+10%
6.TotalEnergies🇫🇷:+2%
7.CNPC🇨🇳:-3%
8.Eni🇮🇹:-12%
9.Rosneft🇷🇺:-41%
10.GAZPROM🇷🇺:-48%(!)
برشی از وضع برندگان/بازندگان نسبی جنگ.
#نظم_نوین_جهانی
✍مهدی خراطیان
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat