کتابخوانی📚
⏹برادران، با قدرتِ فضیلت‌ِتان به زمین وفادار مانید! عشقِ ایثارگر و داناییِ شما خدمت‌گزارِ معنایِ زمین باد! چنین درخواست می‌کنم و شما را سوگند می‌دهم. مگذارید فضیلت‌ِتان از آنچه زمینی‌ست بگریزد و بال بر دیوارهایِ سَرمَدی کوبد! فسوسا، همیشه چه بسیار فضیلت‌هایِ…
⏹ چرا نیچه نام «زرتشت» را برای برترین کتاب خود، #چنین_گفت_زرتشت، برگزیده است؟
✅خودِ نیچه در کتابِ #آنک_انسان پس از بیانِ شگفتی از این‌که چرا از او نپرسیده‌اند که نام #زرتشت، یعنی آفرینندۀ اخلاق، بر زبانِ او که #نخستین_اخلاق‌ستیز است چه می‌کند، می‌گوید:
آنچه این ایرانی را در سراسر تاریخ از همگان متمایز می‌کند این است که او درست رویارویِ یک اخلاق‌ستیز است. زرتشت نخستین کسی بود که گردشِ کارِ جهان را بر گِرد نبرد نیک و شر دید. برکشیدنِ #اخلاق به سپهر #متافیزیک و به‌کارگیریِ مفهوم‌هایی چون #نیرو، #علت و #غایتِ به خودی خود، کار او بود. او بود که این بدشگون‌ترین خطاها، یعنی اخلاق را آفرید. از این رو باید همو باشد که آن را درنَوَردد؛ نه تنها از آن رو که آزمونِ او از اخلاق، از هر اندیشندۀ دیگری بیشتر و دیرپاتر است ـ دیدنِ سراسر تاریخ چون آزمونی برای نشان دادنِ نادرستیِ این باور که کارِ جهان برگِردِ اخلاق می‌گردد ـ بلکه به ویژه برای این واقعیتِ مهم‌تر که زرتشت راستگوترینِ اندیشندگان است. تنها در آموزۀ اوست که راستی به پایگاه برترین هنر (فضیلت) برکشیده می‌شود، یعنی درست در برابرِ بزدلیِ پندارگرا (ایدآلیست) که از واقعیت می‌گریزد. دلیریِ زرتشت از دلیریِ همۀ اندیشندگان با هم، بیشتر است. هنر (فضیلت) نزد ایرانیان این بود: راست بگویید و راست تیر بیفکنید. آیا مقصودِ مرا درمی‌یابید؟ ... راستی است که اخلاق را بر آن می‌دارد تا بر خود چیره شود؛ راستی است که اخلاق‌گرا را بر آن می‌دارد تا با پذیرشِ چیرگیِ ضد خود ـ یعنی من ـ بر خود چیره شود. این است معنای نامِ زرتشت بر زبان من.
@shafiAzad
✅خودِ نیچه در کتابِ #آنک_انسان پس از بیانِ شگفتی از این‌که چرا از او نپرسیده‌اند که نام #زرتشت، یعنی آفرینندۀ اخلاق، بر زبانِ او که #نخستین_اخلاق‌ستیز است چه می‌کند، می‌گوید:
آنچه این ایرانی را در سراسر تاریخ از همگان متمایز می‌کند این است که او درست رویارویِ یک اخلاق‌ستیز است. زرتشت نخستین کسی بود که گردشِ کارِ جهان را بر گِرد نبرد نیک و شر دید. برکشیدنِ #اخلاق به سپهر #متافیزیک و به‌کارگیریِ مفهوم‌هایی چون #نیرو، #علت و #غایتِ به خودی خود، کار او بود. او بود که این بدشگون‌ترین خطاها، یعنی اخلاق را آفرید. از این رو باید همو باشد که آن را درنَوَردد؛ نه تنها از آن رو که آزمونِ او از اخلاق، از هر اندیشندۀ دیگری بیشتر و دیرپاتر است ـ دیدنِ سراسر تاریخ چون آزمونی برای نشان دادنِ نادرستیِ این باور که کارِ جهان برگِردِ اخلاق می‌گردد ـ بلکه به ویژه برای این واقعیتِ مهم‌تر که زرتشت راستگوترینِ اندیشندگان است. تنها در آموزۀ اوست که راستی به پایگاه برترین هنر (فضیلت) برکشیده می‌شود، یعنی درست در برابرِ بزدلیِ پندارگرا (ایدآلیست) که از واقعیت می‌گریزد. دلیریِ زرتشت از دلیریِ همۀ اندیشندگان با هم، بیشتر است. هنر (فضیلت) نزد ایرانیان این بود: راست بگویید و راست تیر بیفکنید. آیا مقصودِ مرا درمی‌یابید؟ ... راستی است که اخلاق را بر آن می‌دارد تا بر خود چیره شود؛ راستی است که اخلاق‌گرا را بر آن می‌دارد تا با پذیرشِ چیرگیِ ضد خود ـ یعنی من ـ بر خود چیره شود. این است معنای نامِ زرتشت بر زبان من.
@shafiAzad