🏖🏝 @AdabSar
🏖 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🏖 جشن وخشنکام
🛶🛶 "جشن وخشنکام" در آبان‌روز از اسپندماه، برابر با دهم اسپند در ستایش ”آمودریا”(رود جیهون) و بیشتر در سرزمین‌های اَپاختَر خورآیی(شمال شرقی) ایران پهناور برگزار می‌شد.
⛵️⛵️ در کرانه‌ی خورآیی(شرقی) خراسان بزرگ یا سرزمین آفتاب، دو رود بزرگ روان بود که گاه به نام‌های ”سيهون” و ”جيهون” خوانده می‌شدند و سرزمین‌های آن سوی آن‌ها را "فرارود" یا "ورارود" (ماوراءالنهر) می‌نامیدند. نام کهن آن‌ها ”آمودریا” و ”سيردريا” بود. ”آمودریا” در گذشته مرز ”ایران” و ”توران” بود. این رود نزد مردم و فرمانروایان ایران، ارزش و جایگاه ویژه‌ای داشت چرا که ایرانیان باستان همواره ارجدان آب و زیست‌بوم بودند.
🏖🏖 "آمودريا" با نام «آب پنج/پنج‌آب»، از کوهستان‌های "پامیر"(بلندی‌های هُکَر در اوستا) سرچشمه می‌گیرد. این رود در گذشته‌های دور به دریای "کاسپین" (دریای فراخکرت در اوستا) سرازیر می‌شد. ولی امروز به دریاچه‌ی "آرال" می‌ریزد.
🛶🛶 نام "وخشنکام" از رود "وخش" یا "سرخ‌آب" که بزرگترین شاخه‌ی آمودریاست، گرفته شده است.
”ابوریحان بیرونی”، "وخشنکام" را "فرشته‌ی جیهون" می‌دانست که در پیوند با "آناهیتا"، ایزدبانوی(الهه) آب یا شاید نمود دیگری از "آناهید"(آناهیتا) بود. از آیین‌های این جشن هیچ گواهی برای ما نمانده است. گفته می‌شود "وخشنکام" جشن سبز شدن زمین بود.
⛵️⛵️ "آمودریا"، بزرگترين، پرآب‌ترين، بلندترین و پهن‌ترين رود همه‌ی سرزمين‌های ايران و آسیای میانه بود و در گذرگاه بیش از ۲۵۰۰ گز(متر)ی خود از رودها، دریاچه‌ها، تالاب‌ها و آبشارهای بسياری برخوردار می‌شود.
رود "وخش" که از آسیای میانه و کشور تاجیکستان سرچشمه می‌گیرد، به آمودریا می‌ریخت. امروز در تاجیکستان بر آن آب‌بند زده‌اند.
🏖🏖 آمو، آموی، آمویَه، آبِهی، آب‌بِهی، بِه‌رود، وِه‌رود، وخشو، وخشاب، جیهون، مولیان و جوی مولیان نام‌های دیگر آمودریا در گذر زمان بوده‌اند. در روزگار هخامنشیان به آن ”وخاب” می‌گفتند.
⚡️⚡️ افسانه‌ی نبرد ایزد باران و دیو خشکسالی بر فراز دریای فراخکرت/فراخکرد را بخوانید:
t.me/AdabSar/6609
افسانه‌ی آناهیتا/آناهید، ایزدبانوی آب‌ها، بخوانید:
t.me/AdabSar/8874
t.me/AdabSar/4912
📜📜 سروده‌ای از #رودکی با جستار آمودریا:
بوی جوی مولیان آید همی
یاد یار مهربان آید همی
ریگ آموی و درشتی راه او
زیر پایم پرنیان آید همی
آب جیهون از نشاط روی دوست
خنگ ما را تا میان آید همی
ای بخارا! شاد باش و دیر زی
میر زی تو شادمان آید همی
میر ماه است و بخارا آسمان
ماه سوی آسمان آید همی
میر سرو است و بخارا بوستان
سرو سوی بوستان آید همی
آفرین و مدح سود آید همی
گر به گنج اندر زیان آید همی!
__________________________
گردآوری و نگارش: #پریسا_امام_وردی
#اسپندگان #وخشنکام #جشن_وخشنکام
🏖🏝 @AdabSar
🏖 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🏖 جشن وخشنکام
🛶🛶 "جشن وخشنکام" در آبان‌روز از اسپندماه، برابر با دهم اسپند در ستایش ”آمودریا”(رود جیهون) و بیشتر در سرزمین‌های اَپاختَر خورآیی(شمال شرقی) ایران پهناور برگزار می‌شد.
⛵️⛵️ در کرانه‌ی خورآیی(شرقی) خراسان بزرگ یا سرزمین آفتاب، دو رود بزرگ روان بود که گاه به نام‌های ”سيهون” و ”جيهون” خوانده می‌شدند و سرزمین‌های آن سوی آن‌ها را "فرارود" یا "ورارود" (ماوراءالنهر) می‌نامیدند. نام کهن آن‌ها ”آمودریا” و ”سيردريا” بود. ”آمودریا” در گذشته مرز ”ایران” و ”توران” بود. این رود نزد مردم و فرمانروایان ایران، ارزش و جایگاه ویژه‌ای داشت چرا که ایرانیان باستان همواره ارجدان آب و زیست‌بوم بودند.
🏖🏖 "آمودريا" با نام «آب پنج/پنج‌آب»، از کوهستان‌های "پامیر"(بلندی‌های هُکَر در اوستا) سرچشمه می‌گیرد. این رود در گذشته‌های دور به دریای "کاسپین" (دریای فراخکرت در اوستا) سرازیر می‌شد. ولی امروز به دریاچه‌ی "آرال" می‌ریزد.
🛶🛶 نام "وخشنکام" از رود "وخش" یا "سرخ‌آب" که بزرگترین شاخه‌ی آمودریاست، گرفته شده است.
”ابوریحان بیرونی”، "وخشنکام" را "فرشته‌ی جیهون" می‌دانست که در پیوند با "آناهیتا"، ایزدبانوی(الهه) آب یا شاید نمود دیگری از "آناهید"(آناهیتا) بود. از آیین‌های این جشن هیچ گواهی برای ما نمانده است. گفته می‌شود "وخشنکام" جشن سبز شدن زمین بود.
⛵️⛵️ "آمودریا"، بزرگترين، پرآب‌ترين، بلندترین و پهن‌ترين رود همه‌ی سرزمين‌های ايران و آسیای میانه بود و در گذرگاه بیش از ۲۵۰۰ گز(متر)ی خود از رودها، دریاچه‌ها، تالاب‌ها و آبشارهای بسياری برخوردار می‌شود.
رود "وخش" که از آسیای میانه و کشور تاجیکستان سرچشمه می‌گیرد، به آمودریا می‌ریخت. امروز در تاجیکستان بر آن آب‌بند زده‌اند.
🏖🏖 آمو، آموی، آمویَه، آبِهی، آب‌بِهی، بِه‌رود، وِه‌رود، وخشو، وخشاب، جیهون، مولیان و جوی مولیان نام‌های دیگر آمودریا در گذر زمان بوده‌اند. در روزگار هخامنشیان به آن ”وخاب” می‌گفتند.
⚡️⚡️ افسانه‌ی نبرد ایزد باران و دیو خشکسالی بر فراز دریای فراخکرت/فراخکرد را بخوانید:
t.me/AdabSar/6609
افسانه‌ی آناهیتا/آناهید، ایزدبانوی آب‌ها، بخوانید:
t.me/AdabSar/8874
t.me/AdabSar/4912
📜📜 سروده‌ای از #رودکی با جستار آمودریا:
بوی جوی مولیان آید همی
یاد یار مهربان آید همی
ریگ آموی و درشتی راه او
زیر پایم پرنیان آید همی
آب جیهون از نشاط روی دوست
خنگ ما را تا میان آید همی
ای بخارا! شاد باش و دیر زی
میر زی تو شادمان آید همی
میر ماه است و بخارا آسمان
ماه سوی آسمان آید همی
میر سرو است و بخارا بوستان
سرو سوی بوستان آید همی
آفرین و مدح سود آید همی
گر به گنج اندر زیان آید همی!
__________________________
گردآوری و نگارش: #پریسا_امام_وردی
#اسپندگان #وخشنکام #جشن_وخشنکام
🏖🏝 @AdabSar
Forwarded from ادبسار
🏖🏝 @AdabSar
🏖 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🏖 جشن وخشنکام
🛶🛶 "جشن وخشنکام" در آبان‌روز از اسپندماه، برابر با دهم اسپند در ستایش ”آمودریا”(رود جیهون) و بیشتر در سرزمین‌های اَپاختَر خورآیی(شمال شرقی) ایران پهناور برگزار می‌شد.
⛵️⛵️ در کرانه‌ی خورآیی(شرقی) خراسان بزرگ یا سرزمین آفتاب، دو رود بزرگ روان بود که گاه به نام‌های ”سيهون” و ”جيهون” خوانده می‌شدند و سرزمین‌های آن سوی آن‌ها را "فرارود" یا "ورارود" (ماوراءالنهر) می‌نامیدند. نام کهن آن‌ها ”آمودریا” و ”سيردريا” بود. ”آمودریا” در گذشته مرز ”ایران” و ”توران” بود. این رود نزد مردم و فرمانروایان ایران، ارزش و جایگاه ویژه‌ای داشت چرا که ایرانیان باستان همواره ارجدان آب و زیست‌بوم بودند.
🏖🏖 "آمودريا" با نام «آب پنج/پنج‌آب»، از کوهستان‌های "پامیر"(بلندی‌های هُکَر در اوستا) سرچشمه می‌گیرد. این رود در گذشته‌های دور به دریای "کاسپین" (دریای فراخکرت در اوستا) سرازیر می‌شد. ولی امروز به دریاچه‌ی "آرال" می‌ریزد.
🛶🛶 نام "وخشنکام" از رود "وخش" یا "سرخ‌آب" که بزرگترین شاخه‌ی آمودریاست، گرفته شده است.
”ابوریحان بیرونی”، "وخشنکام" را "فرشته‌ی جیهون" می‌دانست که در پیوند با "آناهیتا"، ایزدبانوی(الهه) آب یا شاید نمود دیگری از "آناهید"(آناهیتا) بود. از آیین‌های این جشن هیچ گواهی برای ما نمانده است. گفته می‌شود "وخشنکام" جشن سبز شدن زمین بود.
⛵️⛵️ "آمودریا"، بزرگترين، پرآب‌ترين، بلندترین و پهن‌ترين رود همه‌ی سرزمين‌های ايران و آسیای میانه بود و در گذرگاه بیش از ۲۵۰۰ گز(متر)ی خود از رودها، دریاچه‌ها، تالاب‌ها و آبشارهای بسياری برخوردار می‌شود.
رود "وخش" که از آسیای میانه و کشور تاجیکستان سرچشمه می‌گیرد، به آمودریا می‌ریخت. امروز در تاجیکستان بر آن آب‌بند زده‌اند.
🏖🏖 آمو، آموی، آمویَه، آبِهی، آب‌بِهی، بِه‌رود، وِه‌رود، وخشو، وخشاب، جیهون، مولیان و جوی مولیان نام‌های دیگر آمودریا در گذر زمان بوده‌اند. در روزگار هخامنشیان به آن ”وخاب” می‌گفتند.
⚡️⚡️ افسانه‌ی نبرد ایزد باران و دیو خشکسالی بر فراز دریای فراخکرت/فراخکرد را بخوانید:
t.me/AdabSar/6609
افسانه‌ی آناهیتا/آناهید، ایزدبانوی آب‌ها، بخوانید:
t.me/AdabSar/8874
t.me/AdabSar/4912
📜📜 سروده‌ای از #رودکی با جستار آمودریا:
بوی جوی مولیان آید همی
یاد یار مهربان آید همی
ریگ آموی و درشتی راه او
زیر پایم پرنیان آید همی
آب جیهون از نشاط روی دوست
خنگ ما را تا میان آید همی
ای بخارا! شاد باش و دیر زی
میر زی تو شادمان آید همی
میر ماه است و بخارا آسمان
ماه سوی آسمان آید همی
میر سرو است و بخارا بوستان
سرو سوی بوستان آید همی
آفرین و مدح سود آید همی
گر به گنج اندر زیان آید همی!
__________________________
گردآوری و نگارش: #پریسا_امام_وردی
#اسپندگان #وخشنکام #جشن_وخشنکام
🏖🏝 @AdabSar
🏖 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🏖 جشن وخشنکام
🛶🛶 "جشن وخشنکام" در آبان‌روز از اسپندماه، برابر با دهم اسپند در ستایش ”آمودریا”(رود جیهون) و بیشتر در سرزمین‌های اَپاختَر خورآیی(شمال شرقی) ایران پهناور برگزار می‌شد.
⛵️⛵️ در کرانه‌ی خورآیی(شرقی) خراسان بزرگ یا سرزمین آفتاب، دو رود بزرگ روان بود که گاه به نام‌های ”سيهون” و ”جيهون” خوانده می‌شدند و سرزمین‌های آن سوی آن‌ها را "فرارود" یا "ورارود" (ماوراءالنهر) می‌نامیدند. نام کهن آن‌ها ”آمودریا” و ”سيردريا” بود. ”آمودریا” در گذشته مرز ”ایران” و ”توران” بود. این رود نزد مردم و فرمانروایان ایران، ارزش و جایگاه ویژه‌ای داشت چرا که ایرانیان باستان همواره ارجدان آب و زیست‌بوم بودند.
🏖🏖 "آمودريا" با نام «آب پنج/پنج‌آب»، از کوهستان‌های "پامیر"(بلندی‌های هُکَر در اوستا) سرچشمه می‌گیرد. این رود در گذشته‌های دور به دریای "کاسپین" (دریای فراخکرت در اوستا) سرازیر می‌شد. ولی امروز به دریاچه‌ی "آرال" می‌ریزد.
🛶🛶 نام "وخشنکام" از رود "وخش" یا "سرخ‌آب" که بزرگترین شاخه‌ی آمودریاست، گرفته شده است.
”ابوریحان بیرونی”، "وخشنکام" را "فرشته‌ی جیهون" می‌دانست که در پیوند با "آناهیتا"، ایزدبانوی(الهه) آب یا شاید نمود دیگری از "آناهید"(آناهیتا) بود. از آیین‌های این جشن هیچ گواهی برای ما نمانده است. گفته می‌شود "وخشنکام" جشن سبز شدن زمین بود.
⛵️⛵️ "آمودریا"، بزرگترين، پرآب‌ترين، بلندترین و پهن‌ترين رود همه‌ی سرزمين‌های ايران و آسیای میانه بود و در گذرگاه بیش از ۲۵۰۰ گز(متر)ی خود از رودها، دریاچه‌ها، تالاب‌ها و آبشارهای بسياری برخوردار می‌شود.
رود "وخش" که از آسیای میانه و کشور تاجیکستان سرچشمه می‌گیرد، به آمودریا می‌ریخت. امروز در تاجیکستان بر آن آب‌بند زده‌اند.
🏖🏖 آمو، آموی، آمویَه، آبِهی، آب‌بِهی، بِه‌رود، وِه‌رود، وخشو، وخشاب، جیهون، مولیان و جوی مولیان نام‌های دیگر آمودریا در گذر زمان بوده‌اند. در روزگار هخامنشیان به آن ”وخاب” می‌گفتند.
⚡️⚡️ افسانه‌ی نبرد ایزد باران و دیو خشکسالی بر فراز دریای فراخکرت/فراخکرد را بخوانید:
t.me/AdabSar/6609
افسانه‌ی آناهیتا/آناهید، ایزدبانوی آب‌ها، بخوانید:
t.me/AdabSar/8874
t.me/AdabSar/4912
📜📜 سروده‌ای از #رودکی با جستار آمودریا:
بوی جوی مولیان آید همی
یاد یار مهربان آید همی
ریگ آموی و درشتی راه او
زیر پایم پرنیان آید همی
آب جیهون از نشاط روی دوست
خنگ ما را تا میان آید همی
ای بخارا! شاد باش و دیر زی
میر زی تو شادمان آید همی
میر ماه است و بخارا آسمان
ماه سوی آسمان آید همی
میر سرو است و بخارا بوستان
سرو سوی بوستان آید همی
آفرین و مدح سود آید همی
گر به گنج اندر زیان آید همی!
__________________________
گردآوری و نگارش: #پریسا_امام_وردی
#اسپندگان #وخشنکام #جشن_وخشنکام
🏖🏝 @AdabSar
🏖🏝 @AdabSar
🏖 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🏝 #جشن_وخشنکام
🛶 "جشن وخشنکام" در آبان‌روز از اسپندماه، برابر با دهم اسپند در ستایش ”آمودریا”(رود جیهون) و بیشتر در سرزمین‌های اَپاختَر خورآیی(شمال شرقی) ایران پهناور برگزار می‌شد.
⛵️ در کرانه‌ی خورآیی(شرقی) خراسان بزرگ یا سرزمین آفتاب، دو رود بزرگ روان بود که گاه به نام‌های ”سيهون” و ”جيهون” خوانده می‌شدند و سرزمین‌های آن سوی آن‌ها را "فرارود" یا "ورارود" (ماوراءالنهر) می‌نامیدند. نام کهن آن‌ها ”آمودریا” و ”سيردريا” بود. ”آمودریا” در گذشته مرز ”ایران” و ”توران” بود. این رود نزد مردم و فرمانروایان ایران، ارزش و جایگاه ویژه‌ای داشت چرا که ایرانیان باستان همواره ارجدان آب و زیست‌بوم بودند.
🏖 "آمودريا" با نام «آب پنج/پنج‌آب»، از کوهستان‌های "پامیر"(بلندی‌های هُکَر در اوستا) سرچشمه می‌گیرد. این رود در گذشته‌های دور به دریای "کاسپین" (دریای فراخکرت در اوستا) سرازیر می‌شد. ولی امروز به دریاچه‌ی "آرال" می‌ریزد.
🛶 نام #وخشنکام از رود "وخش" یا "سرخ‌آب" که بزرگترین شاخه‌ی آمودریاست، گرفته شده است.
”ابوریحان بیرونی”، "وخشنکام" را "فرشته‌ی جیهون" می‌دانست که در پیوند با آناهیتا، ایزدبانوی آب یا شاید نمود دیگری از آناهید یاآناهیتا بود. از آیین‌های این جشن هیچ گواهی برای ما نمانده است. گفته می‌شود "وخشنکام" جشنی در پیوند با #اسپندگان و برای سبز و بارور شدن زمین هم بود.
⛵️ "آمودریا"، بزرگترين، پرآب‌ترين، بلندترین و پهن‌ترين رود همه‌ی سرزمين‌های ايران و آسیای میانه بود و در گذرگاه بیش از ۲۵۰۰ گز(متر)ی خود از رودها، دریاچه‌ها، تالاب‌ها و آبشارهای بسياری برخوردار می‌شود.
رود "وخش" که از آسیای میانه و کشور تاجیکستان سرچشمه می‌گیرد، به آمودریا می‌ریخت. امروز در تاجیکستان بر آن آب‌بند زده‌اند.
🏖🏖 آمو، آموی، آمویَه، آبِهی، آب‌بِهی، بِه‌رود، وِه‌رود، وخشو، وخشاب، جیهون، مولیان و جوی مولیان نام‌های دیگر آمودریا در گذر زمان بوده‌اند. در روزگار هخامنشیان به آن ”وخاب” می‌گفتند.
⚡️ افسانه‌ی نبرد ایزد باران و دیو خشکسالی بر فراز دریای فراخکرت/فراخکرد را بخوانید:
t.me/AdabSar/6609
☔️ افسانه‌ی آناهیتا، ایزدبانوی آب‌ها را بخوانید:
t.me/AdabSar/8874
t.me/AdabSar/4912
📜 سروده‌ای از #رودکی با جستار آمودریا:
بوی جوی مولیان آید همی
یاد یار مهربان آید همی
ریگ آموی و درشتی راه او
زیر پایم پرنیان آید همی
آب جیهون از نشاط روی دوست
خنگ ما را تا میان آید همی
ای بخارا! شاد باش و دیر زی
میر زی تو شادمان آید همی
میر ماه است و بخارا آسمان
ماه سوی آسمان آید همی
میر سرو است و بخارا بوستان
سرو سوی بوستان آید همی
آفرین و مدح سود آید همی
گر به گنج اندر زیان آید همی!
✍🏼 #پریسا_امام_وردیلو
🏖🏝 @AdabSar
🏖 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🏝 #جشن_وخشنکام
🛶 "جشن وخشنکام" در آبان‌روز از اسپندماه، برابر با دهم اسپند در ستایش ”آمودریا”(رود جیهون) و بیشتر در سرزمین‌های اَپاختَر خورآیی(شمال شرقی) ایران پهناور برگزار می‌شد.
⛵️ در کرانه‌ی خورآیی(شرقی) خراسان بزرگ یا سرزمین آفتاب، دو رود بزرگ روان بود که گاه به نام‌های ”سيهون” و ”جيهون” خوانده می‌شدند و سرزمین‌های آن سوی آن‌ها را "فرارود" یا "ورارود" (ماوراءالنهر) می‌نامیدند. نام کهن آن‌ها ”آمودریا” و ”سيردريا” بود. ”آمودریا” در گذشته مرز ”ایران” و ”توران” بود. این رود نزد مردم و فرمانروایان ایران، ارزش و جایگاه ویژه‌ای داشت چرا که ایرانیان باستان همواره ارجدان آب و زیست‌بوم بودند.
🏖 "آمودريا" با نام «آب پنج/پنج‌آب»، از کوهستان‌های "پامیر"(بلندی‌های هُکَر در اوستا) سرچشمه می‌گیرد. این رود در گذشته‌های دور به دریای "کاسپین" (دریای فراخکرت در اوستا) سرازیر می‌شد. ولی امروز به دریاچه‌ی "آرال" می‌ریزد.
🛶 نام #وخشنکام از رود "وخش" یا "سرخ‌آب" که بزرگترین شاخه‌ی آمودریاست، گرفته شده است.
”ابوریحان بیرونی”، "وخشنکام" را "فرشته‌ی جیهون" می‌دانست که در پیوند با آناهیتا، ایزدبانوی آب یا شاید نمود دیگری از آناهید یاآناهیتا بود. از آیین‌های این جشن هیچ گواهی برای ما نمانده است. گفته می‌شود "وخشنکام" جشنی در پیوند با #اسپندگان و برای سبز و بارور شدن زمین هم بود.
⛵️ "آمودریا"، بزرگترين، پرآب‌ترين، بلندترین و پهن‌ترين رود همه‌ی سرزمين‌های ايران و آسیای میانه بود و در گذرگاه بیش از ۲۵۰۰ گز(متر)ی خود از رودها، دریاچه‌ها، تالاب‌ها و آبشارهای بسياری برخوردار می‌شود.
رود "وخش" که از آسیای میانه و کشور تاجیکستان سرچشمه می‌گیرد، به آمودریا می‌ریخت. امروز در تاجیکستان بر آن آب‌بند زده‌اند.
🏖🏖 آمو، آموی، آمویَه، آبِهی، آب‌بِهی، بِه‌رود، وِه‌رود، وخشو، وخشاب، جیهون، مولیان و جوی مولیان نام‌های دیگر آمودریا در گذر زمان بوده‌اند. در روزگار هخامنشیان به آن ”وخاب” می‌گفتند.
⚡️ افسانه‌ی نبرد ایزد باران و دیو خشکسالی بر فراز دریای فراخکرت/فراخکرد را بخوانید:
t.me/AdabSar/6609
☔️ افسانه‌ی آناهیتا، ایزدبانوی آب‌ها را بخوانید:
t.me/AdabSar/8874
t.me/AdabSar/4912
📜 سروده‌ای از #رودکی با جستار آمودریا:
بوی جوی مولیان آید همی
یاد یار مهربان آید همی
ریگ آموی و درشتی راه او
زیر پایم پرنیان آید همی
آب جیهون از نشاط روی دوست
خنگ ما را تا میان آید همی
ای بخارا! شاد باش و دیر زی
میر زی تو شادمان آید همی
میر ماه است و بخارا آسمان
ماه سوی آسمان آید همی
میر سرو است و بخارا بوستان
سرو سوی بوستان آید همی
آفرین و مدح سود آید همی
گر به گنج اندر زیان آید همی!
✍🏼 #پریسا_امام_وردیلو
🏖🏝 @AdabSar
⛵️ «جشن وخشنکام» جشنی در ستایش «آمودریا» یا «رود جیهون» بود که بیشتر در سرزمین‌های اَپاختَر خورآیی(شمال شرقی) ایران پهناور برگزار می‌شد.
زمان برگزاری آن «آبان‌روز» از اسپندماه برابر با دهم اسپند بود.
در کرانه‌ی خورآیی خراسان بزرگ یا سرزمین آفتاب، دو رود بزرگ «جیهون» و «سیهون» روان است. نام کهن آن‌ها «آمودریا» و «سيردريا» بود. سرزمین میان آن‌ها ورارود یا فرارود(ماوراءالنهر) نام دارد. آمودریا مرز ایران و توران و رودی باارزش نزد مردم و فرمانروایان ایران بود. زیرا ایرانیان همواره ارجدان آب و زیست‌بوم بودند.
آمودريا با نام «آب پنج/پنج‌آب»، از کوه‌های «پامیر»(بلندی‌های هُکَر در اوستا) سرچشمه می‌گیرد. این رود در گذشته‌های دور به «دریای کاسپی» (دریای فراخکرت در اوستا) سرازیر می‌شد. ولی امروز به دریاچه‌ی «آرال» می‌ریزد.
آموی، آمویَه، آبِهی، آب‌بِهی، بِه‌رود، وِه‌رود، وخشو، وخشاب، جیهون، مولیان و جوی مولیان نام‌های آمودریا در گذر زمان بوده‌اند. در روزگار هخامنشیان به آن «وخاب» می‌گفتند.
نمای آمودریا و سیردریا در سوی اپاختر و سوی خورآسان فرتور(عکس) پیداست.
#جشن_های_ایرانی #جشن_وخشنکام #وخشنکام #اسپندگان
⛵️ @AdabSar
زمان برگزاری آن «آبان‌روز» از اسپندماه برابر با دهم اسپند بود.
در کرانه‌ی خورآیی خراسان بزرگ یا سرزمین آفتاب، دو رود بزرگ «جیهون» و «سیهون» روان است. نام کهن آن‌ها «آمودریا» و «سيردريا» بود. سرزمین میان آن‌ها ورارود یا فرارود(ماوراءالنهر) نام دارد. آمودریا مرز ایران و توران و رودی باارزش نزد مردم و فرمانروایان ایران بود. زیرا ایرانیان همواره ارجدان آب و زیست‌بوم بودند.
آمودريا با نام «آب پنج/پنج‌آب»، از کوه‌های «پامیر»(بلندی‌های هُکَر در اوستا) سرچشمه می‌گیرد. این رود در گذشته‌های دور به «دریای کاسپی» (دریای فراخکرت در اوستا) سرازیر می‌شد. ولی امروز به دریاچه‌ی «آرال» می‌ریزد.
آموی، آمویَه، آبِهی، آب‌بِهی، بِه‌رود، وِه‌رود، وخشو، وخشاب، جیهون، مولیان و جوی مولیان نام‌های آمودریا در گذر زمان بوده‌اند. در روزگار هخامنشیان به آن «وخاب» می‌گفتند.
نمای آمودریا و سیردریا در سوی اپاختر و سوی خورآسان فرتور(عکس) پیداست.
#جشن_های_ایرانی #جشن_وخشنکام #وخشنکام #اسپندگان
⛵️ @AdabSar
ادبسار
⛵️ «جشن وخشنکام» جشنی در ستایش «آمودریا» یا «رود جیهون» بود که بیشتر در سرزمین‌های اَپاختَر خورآیی(شمال شرقی) ایران پهناور برگزار می‌شد. زمان برگزاری آن «آبان‌روز» از اسپندماه برابر با دهم اسپند بود. در کرانه‌ی خورآیی خراسان بزرگ یا سرزمین آفتاب، دو رود بزرگ…
🛶 نام #جشن_وخشنکام از رود «وخش» یا «سرخ‌آب»، بزرگترین شاخه آمودریا گرفته شده است.
ابوریحان بیرونی، #وخشنکام را «فرشته‌ی جیهون» می‌دانست که در پیوند با اناهید یا آناهیتا، ایزدبانوی آب یا نمود دیگری از او بود. گفته شده که این جشن در پیوند با #اسپندگان و برای سبز و بارور شدن زمین هم بود.
آمودریا، بزرگترين رود همه سرزمين‌های ايران و آسیای میانه بود و در گذرگاه بیش از ۲۵هزار گز(متر)ی خود از رودها، دریاچه‌ها، تالاب‌ها و آبشارهای بسياری برخوردار می‌شود.
رود وخش که از آسیای میانه و کشور تاجیکستان سرچشمه می‌گیرد، به آمودریا می‌ریخت. امروز در تاجیکستان بر آن آب‌بند زده‌اند.
🛶 #رودکی سروده است:
بوی جوی مولیان آید همی
یاد یار مهربان آید همی
ریگ آموی و درشتی راه او
زیر پایم پرنیان آید همی
آب جیهون از نشاط روی دوست
خنگ ما را تا میان آید همی
ای بخارا! شاد باش و دیر زی
میر زی تو شادمان آید همی
میر ماه است و بخارا آسمان
ماه سوی آسمان آید همی
میر سرو است و بخارا بوستان
سرو سوی بوستان آید همی
آفرین و مدح سود آید همی
گر به گنج اندر زیان آید همی!
فرتور(عکس): نگاره نبرد ایران و توران در کرانه جیهون
#جشن_های_ایرانی
🛶 @AdabSar
ابوریحان بیرونی، #وخشنکام را «فرشته‌ی جیهون» می‌دانست که در پیوند با اناهید یا آناهیتا، ایزدبانوی آب یا نمود دیگری از او بود. گفته شده که این جشن در پیوند با #اسپندگان و برای سبز و بارور شدن زمین هم بود.
آمودریا، بزرگترين رود همه سرزمين‌های ايران و آسیای میانه بود و در گذرگاه بیش از ۲۵هزار گز(متر)ی خود از رودها، دریاچه‌ها، تالاب‌ها و آبشارهای بسياری برخوردار می‌شود.
رود وخش که از آسیای میانه و کشور تاجیکستان سرچشمه می‌گیرد، به آمودریا می‌ریخت. امروز در تاجیکستان بر آن آب‌بند زده‌اند.
🛶 #رودکی سروده است:
بوی جوی مولیان آید همی
یاد یار مهربان آید همی
ریگ آموی و درشتی راه او
زیر پایم پرنیان آید همی
آب جیهون از نشاط روی دوست
خنگ ما را تا میان آید همی
ای بخارا! شاد باش و دیر زی
میر زی تو شادمان آید همی
میر ماه است و بخارا آسمان
ماه سوی آسمان آید همی
میر سرو است و بخارا بوستان
سرو سوی بوستان آید همی
آفرین و مدح سود آید همی
گر به گنج اندر زیان آید همی!
فرتور(عکس): نگاره نبرد ایران و توران در کرانه جیهون
#جشن_های_ایرانی
🛶 @AdabSar
🌧 جشن وخشنکام؛ جشنی در ستایش آب، این دهش بی‌مانند هستی
🌧 #جشن_وخشنکام در آبان‌روز از اسپندماه، برابر با دهم اسپند در ستایش آمودریا(رود جیهون) و بیشتر در سرزمین‌های اَپاختَر خورآیی(شمال شرقی) ایران پهناور برگزار می‌شد.
🌧 در کرانه‌ی خورآیی(شرقی) خراسان بزرگ یا سرزمین آفتاب، دو رود بزرگ روان بود که گاه به نام‌های سيهون و جيهون خوانده می‌شدند و سرزمین‌های آن سوی آن‌ها را فرارود یا ورارود (ماوراءالنهر) می‌نامیدند. نام کهن آن‌ها آمودریا و سيردريا بود. آمودریا در گذشته مرز ایران و توران بود. این رود نزد مردم و فرمانروایان ایران ارزش و جایگاه ویژه‌ای داشت چرا که ایرانیان باستان همواره ارجدان آب و زیست‌بوم بودند.
🌧 آمودريا با نام آب‌پنج یا پنج‌آب از کوهستان‌های پامیر(بلندی‌های هُکَر در اوستا) سرچشمه می‌گیرد. این رود در گذشته‌های دور به دریای کاسپین (دریای فراخکرت در اوستا) سرازیر می‌شد. ولی امروز به دریاچه‌ی آرال می‌ریزد.
🌧 نام #وخشنکام از رود وخش یا سرخ‌آب که بزرگترین شاخه‌ی آمودریاست، گرفته شده است.
ابوریحان بیرونی، وخشنکام را فرشته‌ی جیهون می‌دانست که در پیوند با آناهیتا، ایزدبانوی آب یا شاید نمود دیگری از آناهید یا آناهیتا بود. از آیین‌های این جشن هیچ گواهی برای ما نمانده است. گفته می‌شود وخشنکام جشنی در پیوند با #اسپندگان و برای سبز و بارور شدن زمین هم بود.
🌧 آمودریا بزرگترين، پرآب‌ترين، بلندترین و پهن‌ترين رود همه‌ی سرزمين‌های ايران و آسیای میانه بود و در گذرگاه بیش از ۲۵۰۰ گز(متر)ی خود از رودها، دریاچه‌ها، تالاب‌ها و آبشارهای بسياری برخوردار می‌شود.
رود وخش که از آسیای میانه و کشور تاجیکستان سرچشمه می‌گیرد، به آمودریا می‌ریخت. امروز در تاجیکستان بر آن آب‌بند زده‌اند.
🌧 آمو، آموی، آمویَه، آبِهی، آب‌بِهی، بِه‌رود، وِه‌رود، وخشو، وخشاب، جیهون، مولیان و جوی مولیان نام‌های دیگر آمودریا در گذر زمان بوده‌اند. در روزگار هخامنشیان به آن وخاب می‌گفتند.
⚡️ افسانه‌ی نبرد ایزد باران و دیو خشکسالی بر فراز دریای فراخکرت/فراخکرد را بخوانید:
t.me/AdabSar/6609
☔️ افسانه‌ی آناهیتا، ایزدبانوی آب‌ها را بخوانید:
t.me/AdabSar/8874
t.me/AdabSar/4912
📜 سروده‌ای از #رودکی با جستار آمودریا:
بوی جوی مولیان آید همی
یاد یار مهربان آید همی
ریگ آموی و درشتی راه او
زیر پایم پرنیان آید همی
آب جیهون از نشاط روی دوست
خنگ ما را تا میان آید همی
ای بخارا! شاد باش و دیر زی
میر زی تو شادمان آید همی
میر ماه است و بخارا آسمان
ماه سوی آسمان آید همی
میر سرو است و بخارا بوستان
سرو سوی بوستان آید همی
آفرین و مدح سود آید همی
گر به گنج اندر زیان آید همی!
✍🏼 #پریسا_امام_وردیلو
#جشن_های_ایرانی
🏖🏝 @AdabSar
🌧 #جشن_وخشنکام در آبان‌روز از اسپندماه، برابر با دهم اسپند در ستایش آمودریا(رود جیهون) و بیشتر در سرزمین‌های اَپاختَر خورآیی(شمال شرقی) ایران پهناور برگزار می‌شد.
🌧 در کرانه‌ی خورآیی(شرقی) خراسان بزرگ یا سرزمین آفتاب، دو رود بزرگ روان بود که گاه به نام‌های سيهون و جيهون خوانده می‌شدند و سرزمین‌های آن سوی آن‌ها را فرارود یا ورارود (ماوراءالنهر) می‌نامیدند. نام کهن آن‌ها آمودریا و سيردريا بود. آمودریا در گذشته مرز ایران و توران بود. این رود نزد مردم و فرمانروایان ایران ارزش و جایگاه ویژه‌ای داشت چرا که ایرانیان باستان همواره ارجدان آب و زیست‌بوم بودند.
🌧 آمودريا با نام آب‌پنج یا پنج‌آب از کوهستان‌های پامیر(بلندی‌های هُکَر در اوستا) سرچشمه می‌گیرد. این رود در گذشته‌های دور به دریای کاسپین (دریای فراخکرت در اوستا) سرازیر می‌شد. ولی امروز به دریاچه‌ی آرال می‌ریزد.
🌧 نام #وخشنکام از رود وخش یا سرخ‌آب که بزرگترین شاخه‌ی آمودریاست، گرفته شده است.
ابوریحان بیرونی، وخشنکام را فرشته‌ی جیهون می‌دانست که در پیوند با آناهیتا، ایزدبانوی آب یا شاید نمود دیگری از آناهید یا آناهیتا بود. از آیین‌های این جشن هیچ گواهی برای ما نمانده است. گفته می‌شود وخشنکام جشنی در پیوند با #اسپندگان و برای سبز و بارور شدن زمین هم بود.
🌧 آمودریا بزرگترين، پرآب‌ترين، بلندترین و پهن‌ترين رود همه‌ی سرزمين‌های ايران و آسیای میانه بود و در گذرگاه بیش از ۲۵۰۰ گز(متر)ی خود از رودها، دریاچه‌ها، تالاب‌ها و آبشارهای بسياری برخوردار می‌شود.
رود وخش که از آسیای میانه و کشور تاجیکستان سرچشمه می‌گیرد، به آمودریا می‌ریخت. امروز در تاجیکستان بر آن آب‌بند زده‌اند.
🌧 آمو، آموی، آمویَه، آبِهی، آب‌بِهی، بِه‌رود، وِه‌رود، وخشو، وخشاب، جیهون، مولیان و جوی مولیان نام‌های دیگر آمودریا در گذر زمان بوده‌اند. در روزگار هخامنشیان به آن وخاب می‌گفتند.
⚡️ افسانه‌ی نبرد ایزد باران و دیو خشکسالی بر فراز دریای فراخکرت/فراخکرد را بخوانید:
t.me/AdabSar/6609
☔️ افسانه‌ی آناهیتا، ایزدبانوی آب‌ها را بخوانید:
t.me/AdabSar/8874
t.me/AdabSar/4912
📜 سروده‌ای از #رودکی با جستار آمودریا:
بوی جوی مولیان آید همی
یاد یار مهربان آید همی
ریگ آموی و درشتی راه او
زیر پایم پرنیان آید همی
آب جیهون از نشاط روی دوست
خنگ ما را تا میان آید همی
ای بخارا! شاد باش و دیر زی
میر زی تو شادمان آید همی
میر ماه است و بخارا آسمان
ماه سوی آسمان آید همی
میر سرو است و بخارا بوستان
سرو سوی بوستان آید همی
آفرین و مدح سود آید همی
گر به گنج اندر زیان آید همی!
✍🏼 #پریسا_امام_وردیلو
#جشن_های_ایرانی
🏖🏝 @AdabSar