☀️📚 @AdabSar

پنجم اکتبر، #روز_جهانی_آموزگار بر آنان که آموزش مهرورزی، خردورزی و پاک زیستی(که همانا فرهنگ ایرانیان است)، پیشه و کردارشان است و برای آن از جان شیرین هم فروگذار نکردند، گرامی باد.


هرکه ناموخت از گذشت روزگار
نیز ناموزد ز هیچ آموزگار

تا جهان بود از سر مردم فراز
کس نبود از راز دانش بی‌نیاز

مردمان بخرد اندر هر زمان
راز دانش را به هرگونه زبان

گرد کردند و گرامی داشتند
تا به سنگ اندر همی بنگاشتند

دانش اندر دل چراغ روشن است
وز همه بد بر تن تو جوشن* است

#رودکی
#چکامه_پارسی

*جوشن= زره
☀️📚 @AdabSar

💫

از کعبه کلیسیا نشینم کردی
آخر در کفر بی‌قرینم کردی

بعد از دوهزار سجده بر درگه دوست
ای عشق! چه بیگانه ز دینم کردی

#رودکی
@AdabSar

💫

با آن که دلم از غم هجرت خون است
شادی به غم تواَم ز غم افزون است

اندیشه کنم هر شب و گویم: یا رب
هجرانْش چنین است، وصالش چون است؟

#رودکی
@AdabSar

@AdabSar

هرکه ناموخت از گذشت روزگار
نیز ناموزد ز هیچ آموزگار

تا جهان بود از سر مردم فراز
کس نبود از راز دانش بی‌نیاز

مردمان بخرد اندر هر زمان
راز دانش را به هرگونه زبان

گرد کردند و گرامی داشتند
تا به سنگ اندر همی بنگاشتند

دانش اندر دل چراغ روشن است
وز همه بد بر تن تو جوشن* است

#رودکی
#چکامه_پارسی

*جوشن= زره
@AdabSar

💫
زمانه پندی آزادوار داد مرا
زمانه را چو نکو بنگری همه پند است

به روزِ نیکِ کسان گفت تا که غم نخوری
بسا کسا که به روزِ تو آرزومند است

زمانه گفت مرا خشمِ خویش دار نگاه
کِرا زبان نه‌به‌بند است پای در بند است

#رودکی
#روز_رودکی
#چکامه_پارسی
@AdabSar

💫
شاد زی با سیاه چشمان، شاد
که جهان نیست جز فسانه و باد

زآمده شادمان بباید بود
وز گذشته نکرد باید یاد

#رودکی
#روز_رودکی
#چکامه_پارسی
@AdabSar

🔷🔶🔹🔸
@AdabSar
🔅پالایش زبان پارسی


🔻خانم/خانوم = بانو، دوشیزه(دختر)، کدبانو(بانوی خانه)، ناریک(پهلوی)، خَدیش، خُدیش
🔻خانمی‌کردن/خانومی‌کردن= بزرگی‌کردن، مهربانی‌کردن
🔻خانمی کن/خانومی کن= بزرگی کن، مهربانی کن
🔻خانمی/خانومی= نازنین، دلبند، مهربان

✍نمونه:
🔺خانم «فروغ فرخزاد» از شعرای ممتاز و فارسی‌زبان ایران است=
بانو «فروغ فرخزاد» از سرایندگان سرآمد و پارسی‌زبان ایران است

🔺خانومی، خانومی کن و منو عفو کن=
نازنین، بزرگی کن و من را ببخش

🔺نکو گفت مزدور با آن «خدیش»
مکن بد به کس، گر نخواهی به خویش #رودکی

🔺کجا بود «کدبانو»ی پهلوان
ستوده‌زنی بود روشن‌روان #فردوسی


گردآوری و نگارش #مجید_دری
#پارسی_پاک
#خانم #خانوم #خانمی #خانومی
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آرمان «ادب‌سار»
پالایش زبان پارسی
والایش فرهنگ ایرانی
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸

🏖🏝 @AdabSar

🏖 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🏖 جشن وخشنکام

🛶🛶 "جشن وخشنکام" در آبان‌روز از اسپندماه، برابر با دهم اسپند در ستایش ”آمودریا”(رود جیهون) و بیشتر در سرزمین‌های اَپاختَر خورآیی(شمال شرقی) ایران پهناور برگزار می‌شد.

⛵️⛵️ در کرانه‌ی خورآیی(شرقی) خراسان بزرگ یا سرزمین آفتاب، دو رود بزرگ روان بود که گاه به نام‌های ”سيهون” و ”جيهون” خوانده می‌شدند و سرزمین‌های آن سوی آن‌ها را "فرارود" یا "ورارود" (ماورا‌ءالنهر) می‌نامیدند. نام کهن آن‌ها ”آمودریا” و ”سيردريا” بود. ”آمودریا” در گذشته مرز ”ایران” و ”توران” بود. این رود نزد مردم و فرمانروایان ایران، ارزش و جایگاه ویژه‌ای داشت چرا که ایرانیان باستان همواره ارجدان آب و زیست‌بوم بودند.

🏖🏖 "آمودريا" با نام «آب پنج/پنج‌آب»، از کوهستان‌های "پامیر"(بلندی‌های هُکَر در اوستا) سرچشمه می‌گیرد. این رود در گذشته‌های دور به دریای "کاسپین" (دریای فراخکرت در اوستا) سرازیر می‌شد. ولی امروز به دریاچه‌ی "آرال" می‌ریزد.

🛶🛶 نام "وخشنکام" از رود "وخش" یا "سرخ‌آب" که بزرگترین شاخه‌ی آمودریاست، گرفته شده است.
”ابوریحان بیرونی”، "وخشنکام" را "فرشته‌ی جیهون" می‌دانست که در پیوند با "آناهیتا"، ایزدبانوی(الهه) آب یا شاید نمود دیگری از "آناهید"(آناهیتا) بود. از آیین‌های این جشن هیچ گواهی برای ما نمانده است. گفته می‌شود "وخشنکام" جشن سبز شدن زمین بود.

⛵️⛵️ "آمودریا"، بزرگترين، پرآب‌ترين، بلندترین و پهن‌ترين رود همه‌ی سرزمين‌های ايران و آسیای میانه بود و در گذرگاه بیش از ۲۵۰۰ گز(متر)ی خود از رودها، دریاچه‌ها، تالاب‌ها و آبشارهای بسياری برخوردار می‌شود.
رود "وخش" که از آسیای میانه و کشور تاجیکستان سرچشمه می‌گیرد، به آمودریا می‌ریخت. امروز در تاجیکستان بر آن آب‌بند زده‌اند.

🏖🏖 آمو، آموی، آمویَه، آبِهی، آب‌بِهی، بِه‌رود، وِه‌رود، وخشو، وخشاب، جیهون، مولیان و جوی مولیان نام‌های دیگر آمودریا در گذر زمان بوده‌اند. در روزگار هخامنشیان به آن ”وخاب” می‌گفتند.

⚡️⚡️ افسانه‌ی نبرد ایزد باران و دیو خشکسالی بر فراز دریای فراخکرت/فراخکرد را بخوانید:
t.me/AdabSar/6609
افسانه‌ی آناهیتا/آناهید، ایزدبانوی آب‌ها، بخوانید:
t.me/AdabSar/8874
t.me/AdabSar/4912


📜📜 سروده‌ای از #رودکی با جستار آمودریا:

بوی جوی مولیان آید همی
یاد یار مهربان آید همی

ریگ آموی و درشتی راه او
زیر پایم پرنیان آید همی

آب جیهون از نشاط روی دوست
خنگ ما را تا میان آید همی

ای بخارا! شاد باش و دیر زی
میر زی تو شادمان آید همی

میر ماه است و بخارا آسمان
ماه سوی آسمان آید همی

میر سرو است و بخارا بوستان
سرو سوی بوستان آید همی

آفرین و مدح سود آید همی
گر به گنج اندر زیان آید همی!
__________________________
گردآوری و نگارش: #پریسا_امام_وردی
#اسپندگان #وخشنکام #جشن_وخشنکام
🏖🏝 @AdabSar

🔷🔶🔹🔸
@AdabSar
🔅پالایش زبان پارسی


🔻حمام= گرمابِه، گرماوِه، تابخانه، تاوخانه، گرماپَک، کَدوخ، کَروخ
🔻حمام آفتاب گرفتن= در آفتاب ماندن، آفتاب‌گرفتن
🔻حمام‌رفتن= گرمابه‌رفتن، گرماوه‌رفتن، کَدوخ‌رفتن
🔻حمام‌کردن= خودشویی، خودشُستن، تن‌شستن، تن‌شویی، تناشویی، گرمابه‌رفتن
🔻حمام‌گرفتن= خودشویی، خودشستن، تن‌شستن، تن‌شویی، تناشویی، گرمابه‌رفتن
🔻حمام طبی= پخته کاو
🔻حمّامی= گرمابان، گرمابه‌دار، گرمابه‌بان، گرماوه‌بان، گرماوه‌دار
🔻استحمام= خودشویی، خودشستن، تن‌شستن، تن‌شویی، تناشویی، گرمابه رفتن
🔻آتشگاه حمام= گُلخَن(گُل= آتش و خَن= خانه زیرزمینی)، تون
🔻وان حمام = آبزَن، آبشَنگ، آب‌سنگ

✍نمونه:
🔺می‌گویند اولین حمام دنیا را «جمشید» پادشاه پیشدادی ایران ساخت=
می‌گویند نخستین گرمابه‌ی جهان را «جمشید» پادشاه پیشدادی ایران ساخت

🔺برای حمام‌گرفتن، حمامی را صدا زد=
برای گرمابه‌رفتن، گرماوه‌دار را سدا زد

🔺همی خون دام و دد و مرد و زن
بریزد کند در یکی «آبزَن» #فردوسی

🔺پیشم آمد بامدادان آن نگارین از «کَدوخ»
با دو رخ از باده لعل و با دو چشم از سِحر شوخ #رودکی


گردآوری و نگارش #مجید_دری
#پارسی_پاک
#حمام #حمامی #استحمام #وان #وان_حمام
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آرمان «ادب‌سار»
پالایش زبان پارسی
والایش فرهنگ ایرانی
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸

🏖🏝 @AdabSar

🏖 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🏝 #جشن_وخشنکام

🛶 "جشن وخشنکام" در آبان‌روز از اسپندماه، برابر با دهم اسپند در ستایش ”آمودریا”(رود جیهون) و بیشتر در سرزمین‌های اَپاختَر خورآیی(شمال شرقی) ایران پهناور برگزار می‌شد.

⛵️ در کرانه‌ی خورآیی(شرقی) خراسان بزرگ یا سرزمین آفتاب، دو رود بزرگ روان بود که گاه به نام‌های ”سيهون” و ”جيهون” خوانده می‌شدند و سرزمین‌های آن سوی آن‌ها را "فرارود" یا "ورارود" (ماورا‌ءالنهر) می‌نامیدند. نام کهن آن‌ها ”آمودریا” و ”سيردريا” بود. ”آمودریا” در گذشته مرز ”ایران” و ”توران” بود. این رود نزد مردم و فرمانروایان ایران، ارزش و جایگاه ویژه‌ای داشت چرا که ایرانیان باستان همواره ارجدان آب و زیست‌بوم بودند.

🏖 "آمودريا" با نام «آب پنج/پنج‌آب»، از کوهستان‌های "پامیر"(بلندی‌های هُکَر در اوستا) سرچشمه می‌گیرد. این رود در گذشته‌های دور به دریای "کاسپین" (دریای فراخکرت در اوستا) سرازیر می‌شد. ولی امروز به دریاچه‌ی "آرال" می‌ریزد.

🛶 نام #وخشنکام از رود "وخش" یا "سرخ‌آب" که بزرگترین شاخه‌ی آمودریاست، گرفته شده است.
”ابوریحان بیرونی”، "وخشنکام" را "فرشته‌ی جیهون" می‌دانست که در پیوند با آناهیتا، ایزدبانوی آب یا شاید نمود دیگری از آناهید یاآناهیتا بود. از آیین‌های این جشن هیچ گواهی برای ما نمانده است. گفته می‌شود "وخشنکام" جشنی در پیوند با #اسپندگان و برای سبز و بارور شدن زمین هم بود.

⛵️ "آمودریا"، بزرگترين، پرآب‌ترين، بلندترین و پهن‌ترين رود همه‌ی سرزمين‌های ايران و آسیای میانه بود و در گذرگاه بیش از ۲۵۰۰ گز(متر)ی خود از رودها، دریاچه‌ها، تالاب‌ها و آبشارهای بسياری برخوردار می‌شود.
رود "وخش" که از آسیای میانه و کشور تاجیکستان سرچشمه می‌گیرد، به آمودریا می‌ریخت. امروز در تاجیکستان بر آن آب‌بند زده‌اند.

🏖🏖 آمو، آموی، آمویَه، آبِهی، آب‌بِهی، بِه‌رود، وِه‌رود، وخشو، وخشاب، جیهون، مولیان و جوی مولیان نام‌های دیگر آمودریا در گذر زمان بوده‌اند. در روزگار هخامنشیان به آن ”وخاب” می‌گفتند.

⚡️ افسانه‌ی نبرد ایزد باران و دیو خشکسالی بر فراز دریای فراخکرت/فراخکرد را بخوانید:
t.me/AdabSar/6609

☔️ افسانه‌ی آناهیتا، ایزدبانوی آب‌ها را بخوانید:
t.me/AdabSar/8874
t.me/AdabSar/4912


📜 سروده‌ای از #رودکی با جستار آمودریا:

بوی جوی مولیان آید همی
یاد یار مهربان آید همی

ریگ آموی و درشتی راه او
زیر پایم پرنیان آید همی

آب جیهون از نشاط روی دوست
خنگ ما را تا میان آید همی

ای بخارا! شاد باش و دیر زی
میر زی تو شادمان آید همی

میر ماه است و بخارا آسمان
ماه سوی آسمان آید همی

میر سرو است و بخارا بوستان
سرو سوی بوستان آید همی

آفرین و مدح سود آید همی
گر به گنج اندر زیان آید همی!


✍🏼 #پریسا_امام_وردیلو
🏖🏝 @AdabSar

🔷🔶🔹🔸
@AdabSar
🔅پالایش زبان پارسی


🔻حاشا=
۱. ناپذیری، زیر در روی، نیارِش، اَرَندان(=انکار)، ناخَستویی(خستو=معترف)، وادَنگ(انکار)
۲. دورباد، دورا، مبادا، مباد، پاک باد، پَرگَس(هرگز)، پَرگَست(هرگز)، هرگز، هیچ، هیچ‌گاه، هیچ‌وَخت(هیچ‌وقت)
۳. آویشن

🔻حاشاکردن= زیرش زدن، نپذیرفتن، نیاردَن، اَرَندانیدن، وادَنگیدن

🔻حاشا و کلا= به هیچ روی، هرگز، هیچ‌وَخت(هیچ‌وقت)، ژَکَس(مباد)

🔻حاشاک= دور باد از تو، دور از تو باد، دور از تو، خدا نکند

🔻عسل حاشا= اَنگَپین آویشن

✍نمونه:
🔺گرچه نامردم است آن ناکس 
نشود سیر از او دلم «پَرگَس» #رودکی

🔺دشمن مرا شکسته کند دوست دارمش 
حاشا که من شکست به دشمن در آورم #خاقانی=
دشمن مرا شکسته کند دوست دارمش 
مبادا/دورا که من شکست به دشمن در آورم

🔺دیوار حاشا بلند است=
دیوار نپذیرفتن بلند است
می‌توان زیرش زد

🔻عمل اشتباهش را حاشا می‌کرد=
کار نادرستش را نمی‌پذیرفت/می‌نیارید


گردآوری و نگارش #مجید_دری
#پارسی_پاک
#حاشا #حاشاک
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آرمان «ادب‌سار»
پالایش زبان پارسی
والایش فرهنگ ایرانی
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸

💫

گر بر سر نفس خود امیری، مردی
بر کور و کر اَر نکته نگیری، مردی

مردی نبود فتاده را پای‌زدن
گر دست فتاده‌ای بگیری، مردی

#رودکی
@AdabSar

☀️📚 @AdabSar

پنجم اکتبر، #روز_جهانی_آموزگار بر آنان که آموزش مهرورزی، خردورزی و پاک زیستی(که همانا فرهنگ ایرانیان است)، پیشه و کردارشان است و برای آن از جان شیرین هم فروگذار نکردند، گرامی باد.


هرکه ناموخت از گذشت روزگار
نیز ناموزد ز هیچ آموزگار

تا جهان بود از سر مردم فراز
کس نبود از راز دانش بی‌نیاز

مردمان بخرد اندر هر زمان
راز دانش را به هرگونه زبان

گرد کردند و گرامی داشتند
تا به سنگ اندر همی بنگاشتند

دانش اندر دل چراغ روشن است
وز همه بد بر تن تو جوشن* است

#رودکی
#چکامه_پارسی

*جوشن= زره
☀️📚 @AdabSar

مهر دیدم بامدادان چون بتافت
از خراسان سوی خاور می‌شتافت!

🌵🌺 @AdabSar

در زادروز نمادین #رودکی شمار اندکی از سره‌سرودگان پدر #چکامه_پارسی را بخوانیم. رودکی از سرایندگان پیشرو در به‌کارگیری واژگان نژاده‌ی پارسی است و واژگان بسیاری از میان چامه‌های او بازیابی شده‌اند. در سرودگان او وام‌واژه بسیار اندک است و آنچه در اینجا آمده، شاید یک در هزار باشد.


زمانه پندی آزادوار داد مرا
زمانه را چو نکو بنگری همه پند است
به روزِ نیکِ کسان گفت تا که غم نخوری
بسا کسا که به روزِ تو آرزومند است
زمانه گفت مرا خشمِ خویش دار نگاه
کِرا زبان نه‌به‌بند است، پای در بند است!
🌵🌺🌱
شاد زی با سیاه چشمان، شاد
که جهان نیست جز فسانه و باد
زآمده شادمان بباید بود
وز گذشته نکرد باید یاد
🌵🌺🌱
گفت فردا نشتر آرم پیش تو
خود بیاهنجم سِتیم از ریش تو
🌵🌺🌱
هرکه ناموخت از گذشت روزگار
نیز ناموزد ز هیچ آموزگار
تا جهان بود از سر مردم فراز
کس نبود از راز دانش بی‌نیاز
مردمان بخرد اندر هر زمان
راز دانش را به هرگونه زبان
گرد کردند و گرامی داشتند
تا به سنگ اندر همی بنگاشتند
🌵🌺🌱
دانش اندر دل چراغ روشن است
وز همه بد بر تن تو جوشن است
🌵🌺🌱
نکو گفت مزدور با آن «خدیش»
مکن بد به کس، گر نخواهی به خویش
🌵🌺🌱
گُل دگرره به گُلْسِتان آمد
واره‌ی باغ و بوستان آمد
🌵🌺🌱
با سَد(صَد)هزار مردم تنهایی
بی سدهزار مردم تنهایی
🌵🌺🌱
رودکی چنگ بر گرفت و نواخت
باده انداز، کو سرود انداخت
نابسوده دو دست رنگین کرد
ناچشیده به تارک اندر تاخت...

b2n.ir/Roodaki
🌱🌺 فرتور(عکس): بوستان رودکی در تاجیکستان

🛶 نام #جشن_وخشنکام از رود «وخش» یا «سرخ‌آب»، بزرگترین شاخه آمودریا گرفته شده است.
ابوریحان بیرونی، #وخشنکام را «فرشته‌ی جیهون» می‌دانست که در پیوند با اناهید یا آناهیتا، ایزدبانوی آب یا نمود دیگری از او بود. گفته شده که این جشن در پیوند با #اسپندگان و برای سبز و بارور شدن زمین هم بود.

آمودریا، بزرگترين رود همه سرزمين‌های ايران و آسیای میانه بود و در گذرگاه بیش از ۲۵هزار گز(متر)ی خود از رودها، دریاچه‌ها، تالاب‌ها و آبشارهای بسياری برخوردار می‌شود.
رود وخش که از آسیای میانه و کشور تاجیکستان سرچشمه می‌گیرد، به آمودریا می‌ریخت. امروز در تاجیکستان بر آن آب‌بند زده‌اند.

🛶 #رودکی سروده است:

بوی جوی مولیان آید همی
یاد یار مهربان آید همی
ریگ آموی و درشتی راه او
زیر پایم پرنیان آید همی
آب جیهون از نشاط روی دوست
خنگ ما را تا میان آید همی
ای بخارا! شاد باش و دیر زی
میر زی تو شادمان آید همی
میر ماه است و بخارا آسمان
ماه سوی آسمان آید همی
میر سرو است و بخارا بوستان
سرو سوی بوستان آید همی
آفرین و مدح سود آید همی
گر به گنج اندر زیان آید همی!


فرتور(عکس): نگاره نبرد ایران و توران در کرانه جیهون
#جشن_های_ایرانی
🛶 @AdabSar

این جهان پاک خواب‌کردار است
آن شناسد که دلش بیدار است

نیکی او به جایگاه بد است
شادی او به‌جای تیمار است

چه نشینی بدین جهان هموار؟
که همه کار او نه هموار است

کنش او نه خوب و چهرش خوب
زشت‌کردار و خوب‌دیدار است

#رودکی
#چکامه_پارسی

🪐💫 @AdabSar

زمانه پندی آزادوار داد مرا
زمانه چون نگری سر به سر همه پند است

زمانه گفت مرا خشم خویش دار نگاه
که‌را زبان نه به بند است پای در بند است

#رودکی
#چکامه_پارسی
@AdabSar

🌧 جشن وخشنکام؛ جشنی در ستایش آب، این دهش بی‌مانند هستی

🌧 #جشن_وخشنکام در آبان‌روز از اسپندماه، برابر با دهم اسپند در ستایش آمودریا(رود جیهون) و بیشتر در سرزمین‌های اَپاختَر خورآیی(شمال شرقی) ایران پهناور برگزار می‌شد.

🌧 در کرانه‌ی خورآیی(شرقی) خراسان بزرگ یا سرزمین آفتاب، دو رود بزرگ روان بود که گاه به نام‌های سيهون و جيهون خوانده می‌شدند و سرزمین‌های آن سوی آن‌ها را فرارود یا ورارود (ماورا‌ءالنهر) می‌نامیدند. نام کهن آن‌ها آمودریا و سيردريا بود. آمودریا در گذشته مرز ایران و توران بود. این رود نزد مردم و فرمانروایان ایران ارزش و جایگاه ویژه‌ای داشت چرا که ایرانیان باستان همواره ارجدان آب و زیست‌بوم بودند.

🌧 آمودريا با نام آب‌پنج یا پنج‌آب از کوهستان‌های پامیر(بلندی‌های هُکَر در اوستا) سرچشمه می‌گیرد. این رود در گذشته‌های دور به دریای کاسپین (دریای فراخکرت در اوستا) سرازیر می‌شد. ولی امروز به دریاچه‌ی آرال می‌ریزد.

🌧 نام #وخشنکام از رود وخش یا سرخ‌آب که بزرگترین شاخه‌ی آمودریاست، گرفته شده است.
ابوریحان بیرونی، وخشنکام را فرشته‌ی جیهون می‌دانست که در پیوند با آناهیتا، ایزدبانوی آب یا شاید نمود دیگری از آناهید یا آناهیتا بود. از آیین‌های این جشن هیچ گواهی برای ما نمانده است. گفته می‌شود وخشنکام جشنی در پیوند با #اسپندگان و برای سبز و بارور شدن زمین هم بود.

🌧 آمودریا بزرگترين، پرآب‌ترين، بلندترین و پهن‌ترين رود همه‌ی سرزمين‌های ايران و آسیای میانه بود و در گذرگاه بیش از ۲۵۰۰ گز(متر)ی خود از رودها، دریاچه‌ها، تالاب‌ها و آبشارهای بسياری برخوردار می‌شود.
رود وخش که از آسیای میانه و کشور تاجیکستان سرچشمه می‌گیرد، به آمودریا می‌ریخت. امروز در تاجیکستان بر آن آب‌بند زده‌اند.

🌧 آمو، آموی، آمویَه، آبِهی، آب‌بِهی، بِه‌رود، وِه‌رود، وخشو، وخشاب، جیهون، مولیان و جوی مولیان نام‌های دیگر آمودریا در گذر زمان بوده‌اند. در روزگار هخامنشیان به آن وخاب می‌گفتند.


⚡️ افسانه‌ی نبرد ایزد باران و دیو خشکسالی بر فراز دریای فراخکرت/فراخکرد را بخوانید:
t.me/AdabSar/6609

☔️ افسانه‌ی آناهیتا، ایزدبانوی آب‌ها را بخوانید:
t.me/AdabSar/8874
t.me/AdabSar/4912


📜 سروده‌ای از #رودکی با جستار آمودریا:

بوی جوی مولیان آید همی
یاد یار مهربان آید همی

ریگ آموی و درشتی راه او
زیر پایم پرنیان آید همی

آب جیهون از نشاط روی دوست
خنگ ما را تا میان آید همی

ای بخارا! شاد باش و دیر زی
میر زی تو شادمان آید همی

میر ماه است و بخارا آسمان
ماه سوی آسمان آید همی

میر سرو است و بخارا بوستان
سرو سوی بوستان آید همی

آفرین و مدح سود آید همی
گر به گنج اندر زیان آید همی!


✍🏼 #پریسا_امام_وردیلو
#جشن_های_ایرانی

🏖🏝 @AdabSar

🔷🔶🔹🔸
@AdabSar
🔅پالایش زبان پارسی


🔻خانم/خانوم = بانو، دوشیزه(دختر)، کدبانو(بانوی خانه)، ناریک(پهلوی)، خَدیش، خُدیش
🔻خانمی‌کردن/خانومی‌کردن= بزرگی‌کردن، مهربانی‌کردن
🔻خانمی کن/خانومی کن= بزرگی کن، مهربانی کن
🔻خانمی/خانومی= نازنین، دلبند، مهربان

✍نمونه:
🔺خانم «فروغ فرخزاد» از شعرای ممتاز و فارسی‌زبان ایران است=
بانو «فروغ فرخزاد» از سرایندگان سرآمد و پارسی‌زبان ایران است

🔺خانومی، خانومی کن و منو عفو کن=
نازنین، بزرگی کن و من را ببخش

🔺نکو گفت مزدور با آن «خدیش»
مکن بد به کس، گر نخواهی به خویش #رودکی

🔺کجا بود «کدبانو»ی پهلوان
ستوده‌زنی بود روشن‌روان #فردوسی


✍ #مجید_دری
#پارسی_پاک
#خانم #خانوم #خانمی #خانومی
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آرمان «ادب‌سار»
پالایش زبان پارسی
والایش فرهنگ ایرانی
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸

🍷 مهر دیدم بامدادان چون بتافت
از خراسان سوی خاور می‌شتافت


🍷 #رودکی از سرایندگان پیشرو در به‌کارگیری واژه‌های نژاده‌ی پارسی است و واژگان بسیاری از میان چامه‌های او بازیابی شده‌اند. در سروده‌هایش وام‌واژه بسیار اندک است و آنچه در اینجا آمده شاید یک در هزار باشد. در روز بزرگداشت او شمار اندکی از سره‌سرودگان پدر #چکامه_پارسی را بخوانیم.


🍷 جُز به مادندر نماند این جهان کینه جوی
با پُـسَـنْدَر کینه دارد همچو با دُختَندَرا


🍷 بوی جوی مولیان آید همی
یاد یار مهربان آید همی
ریگ آموی و درشتی راه او
زیر پایم پرنیان آید همی


🍷 گرچه نامردم است آن ناکس 
نشود سیر از او دلم پَرگَس


🍷 زمانه پندی آزادوار داد مرا
زمانه را چو نکو بنگری همه پند است
به روزِ نیکِ کسان گفت تا که غم نخوری
بسا کسا که به روزِ تو آرزومند است
زمانه گفت مرا خشمِ خویش دار نگاه
کِرا زبان نه‌به‌بند است، پای در بند است


🍷 نکو گفت مزدور با آن «خدیش»
مکن بد به کس، گر نخواهی به خویش


🍷 شاد زی با سیاه چشمان، شاد
که جهان نیست جز فسانه و باد
زآمده شادمان بباید بود
وز گذشته نکرد باید یاد


🍷 گفت فردا نشتر آرم پیش تو
خود بیاهنجم سِتیم از ریش تو


🍷 هرکه ناموخت از گذشت روزگار
نیز ناموزد ز هیچ آموزگار
تا جهان بود از سر مردم فراز
کس نبود از راز دانش بی‌نیاز
مردمان بخرد اندر هر زمان
راز دانش را به هرگونه زبان
گرد کردند و گرامی داشتند
تا به سنگ اندر همی بنگاشتند


🍷 دانش اندر دل چراغ روشن است
وز همه بد بر تن تو جوشن است


🍷 گُل دگرره به گُلْسِتان آمد
واره‌ی باغ و بوستان آمد


🍷 رودکی چنگ بر گرفت و نواخت
باده انداز، کو سرود انداخت
نابسوده دو دست رنگین کرد
ناچشیده به تارک اندر تاخت


🍷 با سَد(صَد)هزار مردم تنهایی
بی سدهزار مردم تنهایی


🍷 فرتور: بوستان رودکی در تاجیکستان
b2n.ir/Roodaki
🍷 @AdabSar