☀️🍉 @AdabSar
🎂🎈 بنیاد نهادن جشن زادروز در ایران برای نخستینبار در جهان
اردشیر یکم ساسانی یا اردشیر پاپکان، نخستین پادشاه ساسانی در جشن شب چلهی سال ۲۳۳ ترسایی (میلادی) دین زرتشتی را کیش آیینمند(رسمی) ایران خواند و دستور داد آتشکدههای خاموش روشن شوند، گردآوری آموزشهای زرتشت که از زمان بلاش یکم اشکانی آغاز شده بود به سرانجام برسد و در دسترس همگان باشد.
در این جشن اردشیر مردم را فراخواند که هر سال زادروز خود را جشن بگیرند تا گذشت زمان را از یاد نبرند، نیکی پیشه کنند و با گرد هم آمدن همبستگی آنان سست نشود.
او به سالخوردگان یادآور شد که برای سربلندی بازماندگان، نام نیک از خود به یادگار بگذارند، به جوانان اندرز دهند و آموختههای زندگی خود را به آنان بیاموزند.
هرودوت در نخستین نبیگ(کتاب) خود نوشته است که پارسها «زادروز» خود را جشن میگیرند، جامهی نو میپوشند، به بستگان مهمانی میدهند و شادی میکنند.
خلفتبریزی نگارنده برهان قاطع، ماکس مولر، کریستنِسن، مری بویس و دیگر خاورشناسان، ایرانیان را بنیادگذار جشن زادروز دانسته و نوشتهاند که این آیین سپس به روم و اروپا رفت و جهانی شد.
اردشیر پاپکان روزنگار(تقویم)ی به نام «کارنامک» داشت که دومین روزنامه جهان بهشمار آمده است. در این کارنامک نه تنها کارهای انجام شده آن روز، که برنامههای آینده و دیوانی را مینوشت و وزیران و دستیاران خود را از آن آگاه میکرد.
#روزشمار نیاکان
برگرفته از تارنمای #نوشیروان_کیهانی_زاده
بازنویسی به پارسی پاک: ادبسار
#جشن_زادروز
☀️🍉 @AdabSar
🎂🎈 بنیاد نهادن جشن زادروز در ایران برای نخستینبار در جهان
اردشیر یکم ساسانی یا اردشیر پاپکان، نخستین پادشاه ساسانی در جشن شب چلهی سال ۲۳۳ ترسایی (میلادی) دین زرتشتی را کیش آیینمند(رسمی) ایران خواند و دستور داد آتشکدههای خاموش روشن شوند، گردآوری آموزشهای زرتشت که از زمان بلاش یکم اشکانی آغاز شده بود به سرانجام برسد و در دسترس همگان باشد.
در این جشن اردشیر مردم را فراخواند که هر سال زادروز خود را جشن بگیرند تا گذشت زمان را از یاد نبرند، نیکی پیشه کنند و با گرد هم آمدن همبستگی آنان سست نشود.
او به سالخوردگان یادآور شد که برای سربلندی بازماندگان، نام نیک از خود به یادگار بگذارند، به جوانان اندرز دهند و آموختههای زندگی خود را به آنان بیاموزند.
هرودوت در نخستین نبیگ(کتاب) خود نوشته است که پارسها «زادروز» خود را جشن میگیرند، جامهی نو میپوشند، به بستگان مهمانی میدهند و شادی میکنند.
خلفتبریزی نگارنده برهان قاطع، ماکس مولر، کریستنِسن، مری بویس و دیگر خاورشناسان، ایرانیان را بنیادگذار جشن زادروز دانسته و نوشتهاند که این آیین سپس به روم و اروپا رفت و جهانی شد.
اردشیر پاپکان روزنگار(تقویم)ی به نام «کارنامک» داشت که دومین روزنامه جهان بهشمار آمده است. در این کارنامک نه تنها کارهای انجام شده آن روز، که برنامههای آینده و دیوانی را مینوشت و وزیران و دستیاران خود را از آن آگاه میکرد.
#روزشمار نیاکان
برگرفته از تارنمای #نوشیروان_کیهانی_زاده
بازنویسی به پارسی پاک: ادبسار
#جشن_زادروز
☀️🍉 @AdabSar
🪶 نگاهی به ریشه و پیدایش جشن زادروز(تولد)
🪶 زادروز کمبوجیه و روز ایرانی پسر از کجا آمد؟
💌 هرودوت در نخستین نبیگ(کتاب) خود نوشته است که مردم پارس «زادروز» خود را جشن میگیرند، جامهی نو میپوشند، به بستگان مهمانی میدهند و شادی میکنند.
خلفتبریزی نگارندهی برهان قاطع، ماکس مولر، کریستنِسن، مری بویس و دیگر خاورشناسان، ایرانیان را بنیادگذار جشن زادروز دانسته و نوشتهاند که این آیین سپس به روم و اروپا رفت و جهانی شد. اگرچه ناگفته و نانوشته پیداست که جشن زادروز ویژهی درباریان و بلندپایگان بود، نه مردم.
💌 نوشیروان کیهانیزاده همچنین در تارنمای خود نوشته است که اردشیر پاپکان، نخستین پادشاه ساسانی در جشن شب چلهی سال ۲۳۳ ترسایی (میلادی) مردم را فراخواند که هر سال زادروز خود را جشن بگیرند تا گذشت زمان را از یاد نبرند، نیکی پیشه کنند و با گرد هم آمدن همبستگی آنان سست نشود.
او به سالخوردگان یادآور شد که برای سربلندی بازماندگان، نام نیک از خود به یادگار بگذارند، به جوانان اندرز دهند و آموختههای زندگی خود را به آنان بیاموزند.
💌 آیینها در گذر زمان دگرگون و گاه دستکاری میشوند و با دروغ میآمیزند. به گمان، یکی از نمونههای دروغین و برساختهی دو سه سال گذشته این است که روز ۲۶ شهریور را زادروز کمبوجیه و روز ایرانی پسر مینامند. نگارنده تاکنون در هیچ نوشتار و نبیک استواری چنین چیزی ندیده و از زبان بزرگان ایرانشناسی چنین چیزی نشنیده است.
شدنی نیست که روز زاده شدن کسی پس از چند هزار سال به درستی به دست ما برسد. زادروزهای کهن همه نمادین هستند. همین امروز پدربزرگان و مادربزرگان بهویژه اگر در روستاها و شهرهای کوچک زاده شده باشند، شناسنامهی درستی ندارند و زادروزشان بر پایهی گمان است.
💌 آیینهای برساخته و بیپشتوانه نهتنها به پرمایهتر شدن فرهنگ کشور نمیانجامد، که آن را از درون تهی کرده و مایهی بدبینی به جشنها و برماندهای(میراث) چندهزارسالهی ما میشود. راستی ما را بس است. دروغ، چهرهی پرمایهی راستی را میخراشد.
✍ #پریسا_امام_وردیلو
#جشن_های_ایرانی #جشن_زادروز
🎈🎁 @AdabSar
🪶 زادروز کمبوجیه و روز ایرانی پسر از کجا آمد؟
💌 هرودوت در نخستین نبیگ(کتاب) خود نوشته است که مردم پارس «زادروز» خود را جشن میگیرند، جامهی نو میپوشند، به بستگان مهمانی میدهند و شادی میکنند.
خلفتبریزی نگارندهی برهان قاطع، ماکس مولر، کریستنِسن، مری بویس و دیگر خاورشناسان، ایرانیان را بنیادگذار جشن زادروز دانسته و نوشتهاند که این آیین سپس به روم و اروپا رفت و جهانی شد. اگرچه ناگفته و نانوشته پیداست که جشن زادروز ویژهی درباریان و بلندپایگان بود، نه مردم.
💌 نوشیروان کیهانیزاده همچنین در تارنمای خود نوشته است که اردشیر پاپکان، نخستین پادشاه ساسانی در جشن شب چلهی سال ۲۳۳ ترسایی (میلادی) مردم را فراخواند که هر سال زادروز خود را جشن بگیرند تا گذشت زمان را از یاد نبرند، نیکی پیشه کنند و با گرد هم آمدن همبستگی آنان سست نشود.
او به سالخوردگان یادآور شد که برای سربلندی بازماندگان، نام نیک از خود به یادگار بگذارند، به جوانان اندرز دهند و آموختههای زندگی خود را به آنان بیاموزند.
💌 آیینها در گذر زمان دگرگون و گاه دستکاری میشوند و با دروغ میآمیزند. به گمان، یکی از نمونههای دروغین و برساختهی دو سه سال گذشته این است که روز ۲۶ شهریور را زادروز کمبوجیه و روز ایرانی پسر مینامند. نگارنده تاکنون در هیچ نوشتار و نبیک استواری چنین چیزی ندیده و از زبان بزرگان ایرانشناسی چنین چیزی نشنیده است.
شدنی نیست که روز زاده شدن کسی پس از چند هزار سال به درستی به دست ما برسد. زادروزهای کهن همه نمادین هستند. همین امروز پدربزرگان و مادربزرگان بهویژه اگر در روستاها و شهرهای کوچک زاده شده باشند، شناسنامهی درستی ندارند و زادروزشان بر پایهی گمان است.
💌 آیینهای برساخته و بیپشتوانه نهتنها به پرمایهتر شدن فرهنگ کشور نمیانجامد، که آن را از درون تهی کرده و مایهی بدبینی به جشنها و برماندهای(میراث) چندهزارسالهی ما میشود. راستی ما را بس است. دروغ، چهرهی پرمایهی راستی را میخراشد.
✍ #پریسا_امام_وردیلو
#جشن_های_ایرانی #جشن_زادروز
🎈🎁 @AdabSar