🏖🎻💃🏕
@AdabSar
🌱🍃 بهار
دنباله‌ی نوروزی‌ست
که سبزی سبزه‌هایش
بر روی درختان نشسته...
#هانیه_حسن_زاده
🔅 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🎈 جشن چلمو
🏕🏕 "جشن چهلم نوروز" که به آن "جشن چلمو" هم می‌گویند، در "آبان روز" از اردیبهشت، چهل روز پس از آغاز نوروز برگزار می‌شد که خوشبختانه هنوز در شهرهای شیراز و پاریز(در نزدیکی کرمان) به شیوه‌های دیگری برپا می‌شود. چلمو همچنین آغاز جشن پنج روزه‌ی "میان‌بهار" بود.
🎻🎤 "جشن چلمو" یکی از کهن‌ترین و شادترین جشن‌های ایرانی است. چلمو همواره با ساز و آواز و چامه‌سرایی زنان و مردان همراه بود. گفته می‌شود پیدایش این جشن به زمان مهرپرستی(میتراییسم) ایرانیان برمی‌گردد. به باور دیگری این جشن در زمان پادشاهی هخامنشیان پدید آمد.
🏖🏖 در میان ایرانیان، نوروز از چنان ارزشی برخوردار بود که روزهای گوناگون در پیوند با نوروز، بهانه‌ای برای برگزاری جشن و شادی بود. به‌ویژه اینکه این روزها با سرسبزی و خوش آب‌وهوایی بهار همراه بود و جشن‌ها همگانی و در دامان دشت‌ها برپا می‌شدند. از سویی شماره‌ی ۴۰ میان ایرانیان ورجاوند(مقدس) بود و این جشن‌ها به دسته‌بندی روزها و ماه‌ها می‌انجامید.
⛲️⛲️ آنچه ما امروز درباره‌ی آیین‌های جشن چلمو می‌دانیم، آیین‌هایی است که در سده‌های گوناگون به این جشن پیوند خوردند.
برای نمونه در شیراز و در کنار چشمه‌ی سعدی زنان و مردان آبتنی می‌کردند(جداگانه😉) و این آبتنی بر پایه‌ی باوری کهن بود که یک ماهی سر از آب بیرون می‌آورد و انگشتری زرین با خود می‌آورد که نشانه‌ی بخت بلند است. این داستان افسانه‌ای امروز در شماری از داستان‌های کودکان دیده می‌شود. در چند سال گذشته جشن چلمو در شیراز با گردهم آمدن در کنار آبگیر(حوض) ماهی سعدی برگزار می‌شود.
@AdabSar
⚱⚱ یکی دیگر از آیین‌های جشن چهلم نوروز این بود که در بامداد این روز، کوزه‌ای را زیر سایه‌ی درخت سبزی می‌گذاشتند و سپس هرکس در دل آرزویی می‌کرد و ابزار کوچکی همچون انگشتر درون کوزه می‌انداخت؛ سپس روی کوزه پارچه‌ی سبز می‌انداختند. هنگام پسین(بعد از ظهر) هر یک از زنان و مردان در کنار کوزه چکامه و آواز می‌خواندند و هم‌زمان، دختر کوچکی از درون کوزه چیزها را بیرون می‌آورد و آرزومندان سروده‌ای را که هم‌زمان با بیرون آمدن ابزارشان خوانده می‌شد، گونه‌ای پیشگویی بخت می‌شمردند و با نگر(توجه) به آرزویشان، برداشتی از آن سروده داشتند.
🥗🍗 همچنین سفره‌ای برای دختر شاه پریان می‌گستردند و در آن خوراک مرغ، نمک، میوه، سبزی و آجیل می‌گذاشتند و در کنار سفره ساز می‌نواختند و آواز می‌خواندند.
دامداران نیز شیر گوسپندان را می‌دوشیدند و با بنشن بر پشت خر می‌گذاشتند و به دشت‌ها می‌بردند تا آش شیر بپزند. سپس آن را میان دیگران بخش(تقسیم) می‌کردند تا مایه‌ی فراوانی شود.
🤝🤝 شاید بتوان گفت از آرمان‌های برگزاری این جشن بخشش، دیدار آشنایان، گردش، شادی، آرزوهای نیک برای یکدیگر و آشتی میان کسانی بود که از یکدیگر دلخوری داشتند.
🐠🐠 فرتور(عکس) پیوست، آبگیر ماهی سعدی شیراز است.
goo.gl/4hYyx7
#پریسا_امام_وردی
______________________
برگرفته از:
۱- راهنمای زمان جشن‌ها و گردهمایی ملی ایرانیان
نویسنده: #رضا_مرادی_غیاث_آبادی
۲- تاریخ نوروز و گاهشماری ایران
نویسنده: #عبدالعظیم_رضایی
۳- آیین‌ها و جشن‌های کهن در ایران امروز
نویسنده: #محمود_روح_الامینی
______________________
#فرهنگ_ایران #اردیبهشتگان
#چلمو #جشن_چلمو #جشن_چهلم_نوروز
@AdabSar
🏖🎻💃🏕
@AdabSar
🌱🍃 بهار
دنباله‌ی نوروزی‌ست
که سبزی سبزه‌هایش
بر روی درختان نشسته...
#هانیه_حسن_زاده
🔅 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🎈 جشن چلمو
🏕🏕 "جشن چهلم نوروز" که به آن "جشن چلمو" هم می‌گویند، در "آبان روز" از اردیبهشت، چهل روز پس از آغاز نوروز برگزار می‌شد که خوشبختانه هنوز در شهرهای شیراز و پاریز(در نزدیکی کرمان) به شیوه‌های دیگری برپا می‌شود. چلمو همچنین آغاز جشن پنج روزه‌ی "میان‌بهار" بود.
🎻🎤 "جشن چلمو" یکی از کهن‌ترین و شادترین جشن‌های ایرانی است. چلمو همواره با ساز و آواز و چامه‌سرایی زنان و مردان همراه بود. گفته می‌شود پیدایش این جشن به زمان مهرپرستی(میتراییسم) ایرانیان برمی‌گردد. به باور دیگری این جشن در زمان پادشاهی هخامنشیان پدید آمد.
🏖🏖 در میان ایرانیان، نوروز از چنان ارزشی برخوردار بود که روزهای گوناگون در پیوند با نوروز، بهانه‌ای برای برگزاری جشن و شادی بود. به‌ویژه اینکه این روزها با سرسبزی و خوش آب‌وهوایی بهار همراه بود و جشن‌ها همگانی و در دامان دشت‌ها برپا می‌شدند. از سویی شماره‌ی ۴۰ میان ایرانیان ورجاوند(مقدس) بود و این جشن‌ها به دسته‌بندی روزها و ماه‌ها می‌انجامید.
⛲️⛲️ آنچه ما امروز درباره‌ی آیین‌های جشن چلمو می‌دانیم، آیین‌هایی است که در سده‌های گوناگون به این جشن پیوند خوردند.
برای نمونه در شیراز و در کنار چشمه‌ی سعدی زنان و مردان آبتنی می‌کردند(جداگانه😉) و این آبتنی بر پایه‌ی باوری کهن بود که یک ماهی سر از آب بیرون می‌آورد و انگشتری زرین با خود می‌آورد که نشانه‌ی بخت بلند است. این داستان افسانه‌ای امروز در شماری از داستان‌های کودکان دیده می‌شود. در چند سال گذشته جشن چلمو در شیراز با گردهم آمدن در کنار آبگیر(حوض) ماهی سعدی برگزار می‌شود.
@AdabSar
⚱⚱ یکی دیگر از آیین‌های جشن چهلم نوروز این بود که در بامداد این روز، کوزه‌ای را زیر سایه‌ی درخت سبزی می‌گذاشتند و سپس هرکس در دل آرزویی می‌کرد و ابزار کوچکی همچون انگشتر درون کوزه می‌انداخت؛ سپس روی کوزه پارچه‌ی سبز می‌انداختند. هنگام پسین(بعد از ظهر) هر یک از زنان و مردان در کنار کوزه چکامه و آواز می‌خواندند و هم‌زمان، دختر کوچکی از درون کوزه چیزها را بیرون می‌آورد و آرزومندان سروده‌ای را که هم‌زمان با بیرون آمدن ابزارشان خوانده می‌شد، گونه‌ای پیشگویی بخت می‌شمردند و با نگر(توجه) به آرزویشان، برداشتی از آن سروده داشتند.
🥗🍗 همچنین سفره‌ای برای دختر شاه پریان می‌گستردند و در آن خوراک مرغ، نمک، میوه، سبزی و آجیل می‌گذاشتند و در کنار سفره ساز می‌نواختند و آواز می‌خواندند.
دامداران نیز شیر گوسپندان را می‌دوشیدند و با بنشن بر پشت خر می‌گذاشتند و به دشت‌ها می‌بردند تا آش شیر بپزند. سپس آن را میان دیگران بخش(تقسیم) می‌کردند تا مایه‌ی فراوانی شود.
🤝🤝 شاید بتوان گفت از آرمان‌های برگزاری این جشن بخشش، دیدار آشنایان، گردش، شادی، آرزوهای نیک برای یکدیگر و آشتی میان کسانی بود که از یکدیگر دلخوری داشتند.
🐠🐠 فرتور(عکس) پیوست، آبگیر ماهی سعدی شیراز است.
goo.gl/4hYyx7
#پریسا_امام_وردی
______________________
برگرفته از:
۱- راهنمای زمان جشن‌ها و گردهمایی ملی ایرانیان
نویسنده: #رضا_مرادی_غیاث_آبادی
۲- تاریخ نوروز و گاهشماری ایران
نویسنده: #عبدالعظیم_رضایی
۳- آیین‌ها و جشن‌های کهن در ایران امروز
نویسنده: #محمود_روح_الامینی
______________________
#فرهنگ_ایران #اردیبهشتگان
#چلمو #جشن_چلمو #جشن_چهلم_نوروز
@AdabSar
🏖🎻💃🏕
🌴🌸🌷🌱
@AdabSar
... چو یک نیمه از ماه اردیبهشت
گذشت و جهان گشت همچون بهشت...
🔅 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🕊 جشن بهاربُـد
🕊🕊 در گذشته‌های دور در ایران باستان که بخش‌بندی روزهای سال بر پایه‌ی ماه‌ها نبود، سال به چهار موسم(فصل) و چهار نیم‌موسم بخش(تقسیم) می‌شد و آغاز و پایان هریک از آن‌ها با جشنی همراه بود.
پس از بهره‌گیری از گاهشماری یزدگردی و بخش‌بندی سال به دوازده ماه و نام‌گذاری برای ۳۰ روز ماه، جشن بهاربد با "دی‌بمهر روز" از اردیبهشت(پانزدهم) هم‌زمان شد.
امروز جشن میان‌بهار هم‌زمان با روز شانزدهم اردیبهشت است.
🕊🕊 "جشن بهاربُد" که به آن جشن میان‌بهار یا میانه‌ی بهار هم می‌گویند، پس از نوروز، بزرگ‌ترین جشن موسم بهار بود که چهار روز به فراهم کردن نیازهای جشن می‌پرداختند و در روز پنجم، جشن باشکوهی برگزار می‌کردند.
🕊🕊 امروز درباره‌ی آیین‌های جشن بهاربد آگاهی بسیار کمی داریم. تنها ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه نوشته بود که این جشن برای ایرانیان جشن ویژه و باارزشی بود. اکنون ایران‌شناسان گمان می‌کنند که جشن‌های میانه‌ی موسم سبز، بجز بخش‌بندی ساده و روشن سال، جشنی در پیوند با کشاورزی و دامداری بود و با این شیوه برای آغاز و پایان دوره‌های کشاورزی برنامه‌ریزی می‌کردند.
🕊🕊 گفته می‌شود به باور ایرانیان باستان، اهورامزدا(خدا) آسمان را در روزهای میان جشن چلمو و جشن بهاربد(گاهنبار نخست) آفریده و آب، زمین، گیاه، جانوران و آدم را در پنج گاهنبار پس از آن آفرید. ولی اکنون پژوهشگران و ایران‌شناسان این باور را نه یک باور کهن ایرانی، که برساخته‌ی(جعل شده‌ی) ساسانیان می‌دانند و می‌گویند دستکاری ساسانیان در زمان‌بندی و آیین‌های ایرانی مایه‌ی درهم ریختن سامان(نظم) این آیین‌ها شده است.
برای آشنایی با جشن چلمو به این پیوند بنگرید:
t.me/AdabSar/6897
🕊🕊 یکی دیگر از باورها این است که این روز، روز پیام‌آوری "زرتشت" است و او در روز جشن بهاربد به پیامبری برانگیخته شد. جشن بهاربد بسیار پیشتر از پیامبری زرتشت برگزار می‌شد. زادسپرم در داستانی نوشته است:
«زرتشت در دی به مهرروز از اردیبهشت‌ماه یا پانزدهم اردیبهشت، به جشن‌گاهی می‌رود که در آن روز مردمان بسیاری در آنجا جشنی به نام «بهاربُد یا بهاربود» آراسته بوده‌اند. در بامداد آن روز، او برای کوبیدن هوم (هَـئـومَـه) به کرانه‌ی رود دائیتی می‌رود و در آنجا «وهومن» بدو فراز می‌آید. وهومن، پوشاکی از روشنایی بر تن داشت و سراسر پیکر او از روشنایی بود. او زرتشت را به انجمن همپرسگی امشاسپندان بر کرانه رود دائیتی فراز می‌برد و در همین انجمن، اورمزد او را به دین‌آوری بر می‌گزیند.»
🕊🕊 امروز هم‌زمان با جشن میان‌بهار در کردستان جشن مهرگلان یا می‌گلان و در مازندران جشن برفه‌چال برگزار می‌شود. در روستای اسک از لاریجان آمل این روز، روز مادرشاهی و فرمانروایی زنان است.
#پریسا_امام_وردی
______________________
برگرفته از:
۱- راهنمای زمان جشن‌ها و گردهمایی‌های ملی ایرانیان
نویسنده: #رضا_مرادی_غیاث_آبادی
۲- اعیاد ایران باستان
نویسنده: #محمود_هاشمی
۳- جشن‌های ایرانیان
نویسنده: #عسگر_بهرامی
______________________
#فرهنگ_ایران #اردیبهشتگان
#جشن_بهاربد #جشن_میان_بهار
@AdabSar
🌴🌷🌸🌱
@AdabSar
... چو یک نیمه از ماه اردیبهشت
گذشت و جهان گشت همچون بهشت...
🔅 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🕊 جشن بهاربُـد
🕊🕊 در گذشته‌های دور در ایران باستان که بخش‌بندی روزهای سال بر پایه‌ی ماه‌ها نبود، سال به چهار موسم(فصل) و چهار نیم‌موسم بخش(تقسیم) می‌شد و آغاز و پایان هریک از آن‌ها با جشنی همراه بود.
پس از بهره‌گیری از گاهشماری یزدگردی و بخش‌بندی سال به دوازده ماه و نام‌گذاری برای ۳۰ روز ماه، جشن بهاربد با "دی‌بمهر روز" از اردیبهشت(پانزدهم) هم‌زمان شد.
امروز جشن میان‌بهار هم‌زمان با روز شانزدهم اردیبهشت است.
🕊🕊 "جشن بهاربُد" که به آن جشن میان‌بهار یا میانه‌ی بهار هم می‌گویند، پس از نوروز، بزرگ‌ترین جشن موسم بهار بود که چهار روز به فراهم کردن نیازهای جشن می‌پرداختند و در روز پنجم، جشن باشکوهی برگزار می‌کردند.
🕊🕊 امروز درباره‌ی آیین‌های جشن بهاربد آگاهی بسیار کمی داریم. تنها ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه نوشته بود که این جشن برای ایرانیان جشن ویژه و باارزشی بود. اکنون ایران‌شناسان گمان می‌کنند که جشن‌های میانه‌ی موسم سبز، بجز بخش‌بندی ساده و روشن سال، جشنی در پیوند با کشاورزی و دامداری بود و با این شیوه برای آغاز و پایان دوره‌های کشاورزی برنامه‌ریزی می‌کردند.
🕊🕊 گفته می‌شود به باور ایرانیان باستان، اهورامزدا(خدا) آسمان را در روزهای میان جشن چلمو و جشن بهاربد(گاهنبار نخست) آفریده و آب، زمین، گیاه، جانوران و آدم را در پنج گاهنبار پس از آن آفرید. ولی اکنون پژوهشگران و ایران‌شناسان این باور را نه یک باور کهن ایرانی، که برساخته‌ی(جعل شده‌ی) ساسانیان می‌دانند و می‌گویند دستکاری ساسانیان در زمان‌بندی و آیین‌های ایرانی مایه‌ی درهم ریختن سامان(نظم) این آیین‌ها شده است.
برای آشنایی با جشن چلمو به این پیوند بنگرید:
t.me/AdabSar/6897
🕊🕊 یکی دیگر از باورها این است که این روز، روز پیام‌آوری "زرتشت" است و او در روز جشن بهاربد به پیامبری برانگیخته شد. جشن بهاربد بسیار پیشتر از پیامبری زرتشت برگزار می‌شد. زادسپرم در داستانی نوشته است:
«زرتشت در دی به مهرروز از اردیبهشت‌ماه یا پانزدهم اردیبهشت، به جشن‌گاهی می‌رود که در آن روز مردمان بسیاری در آنجا جشنی به نام «بهاربُد یا بهاربود» آراسته بوده‌اند. در بامداد آن روز، او برای کوبیدن هوم (هَـئـومَـه) به کرانه‌ی رود دائیتی می‌رود و در آنجا «وهومن» بدو فراز می‌آید. وهومن، پوشاکی از روشنایی بر تن داشت و سراسر پیکر او از روشنایی بود. او زرتشت را به انجمن همپرسگی امشاسپندان بر کرانه رود دائیتی فراز می‌برد و در همین انجمن، اورمزد او را به دین‌آوری بر می‌گزیند.»
🕊🕊 امروز هم‌زمان با جشن میان‌بهار در کردستان جشن مهرگلان یا می‌گلان و در مازندران جشن برفه‌چال برگزار می‌شود. در روستای اسک از لاریجان آمل این روز، روز مادرشاهی و فرمانروایی زنان است.
#پریسا_امام_وردی
______________________
برگرفته از:
۱- راهنمای زمان جشن‌ها و گردهمایی‌های ملی ایرانیان
نویسنده: #رضا_مرادی_غیاث_آبادی
۲- اعیاد ایران باستان
نویسنده: #محمود_هاشمی
۳- جشن‌های ایرانیان
نویسنده: #عسگر_بهرامی
______________________
#فرهنگ_ایران #اردیبهشتگان
#جشن_بهاربد #جشن_میان_بهار
@AdabSar
🌴🌷🌸🌱
Telegram
ادبسار
🏖🎻💃🏕
@AdabSar
🌱🍃 بهار
دنباله‌ی نوروزی‌ست
که سبزی سبزه‌هایش
بر روی درختان نشسته...
#هانیه_حسن_زاده
🔅 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🎈 جشن چلمو
🏕🏕 "جشن چهلم نوروز" که به آن "جشن چلمو" هم می‌گویند، در "آبان روز" از اردیبهشت، چهل روز پس از آغاز نوروز برگزار می‌شد…
@AdabSar
🌱🍃 بهار
دنباله‌ی نوروزی‌ست
که سبزی سبزه‌هایش
بر روی درختان نشسته...
#هانیه_حسن_زاده
🔅 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🎈 جشن چلمو
🏕🏕 "جشن چهلم نوروز" که به آن "جشن چلمو" هم می‌گویند، در "آبان روز" از اردیبهشت، چهل روز پس از آغاز نوروز برگزار می‌شد…
Forwarded from ادبسار
🏖🎻💃🏕
@AdabSar
🌱🍃 بهار
دنباله‌ی نوروزی‌ست
که سبزی سبزه‌هایش
بر روی درختان نشسته...
#هانیه_حسن_زاده
🔅 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🎈 جشن چلمو
🏕🏕 "جشن چهلم نوروز" که به آن "جشن چلمو" هم می‌گویند، در "آبان روز" از اردیبهشت، چهل روز پس از آغاز نوروز برگزار می‌شد که خوشبختانه هنوز در شهرهای شیراز و پاریز(در نزدیکی کرمان) به شیوه‌های دیگری برپا می‌شود. چلمو همچنین آغاز جشن پنج روزه‌ی "میان‌بهار" بود.
🎻🎤 "جشن چلمو" یکی از کهن‌ترین و شادترین جشن‌های ایرانی است. چلمو همواره با ساز و آواز و چامه‌سرایی زنان و مردان همراه بود. گفته می‌شود پیدایش این جشن به زمان مهرپرستی(میتراییسم) ایرانیان برمی‌گردد. به باور دیگری این جشن در زمان پادشاهی هخامنشیان پدید آمد.
🏖🏖 در میان ایرانیان، نوروز از چنان ارزشی برخوردار بود که روزهای گوناگون در پیوند با نوروز، بهانه‌ای برای برگزاری جشن و شادی بود. به‌ویژه اینکه این روزها با سرسبزی و خوش آب‌وهوایی بهار همراه بود و جشن‌ها همگانی و در دامان دشت‌ها برپا می‌شدند. از سویی شماره‌ی ۴۰ میان ایرانیان ورجاوند(مقدس) بود و این جشن‌ها به دسته‌بندی روزها و ماه‌ها می‌انجامید.
⛲️⛲️ آنچه ما امروز درباره‌ی آیین‌های جشن چلمو می‌دانیم، آیین‌هایی است که در سده‌های گوناگون به این جشن پیوند خوردند.
برای نمونه در شیراز و در کنار چشمه‌ی سعدی زنان و مردان آبتنی می‌کردند(جداگانه😉) و این آبتنی بر پایه‌ی باوری کهن بود که یک ماهی سر از آب بیرون می‌آورد و انگشتری زرین با خود می‌آورد که نشانه‌ی بخت بلند است. این داستان افسانه‌ای امروز در شماری از داستان‌های کودکان دیده می‌شود. در چند سال گذشته جشن چلمو در شیراز با گردهم آمدن در کنار آبگیر(حوض) ماهی سعدی برگزار می‌شود.
@AdabSar
⚱⚱ یکی دیگر از آیین‌های جشن چهلم نوروز این بود که در بامداد این روز، کوزه‌ای را زیر سایه‌ی درخت سبزی می‌گذاشتند و سپس هرکس در دل آرزویی می‌کرد و ابزار کوچکی همچون انگشتر درون کوزه می‌انداخت؛ سپس روی کوزه پارچه‌ی سبز می‌انداختند. هنگام پسین(بعد از ظهر) هر یک از زنان و مردان در کنار کوزه چکامه و آواز می‌خواندند و هم‌زمان، دختر کوچکی از درون کوزه چیزها را بیرون می‌آورد و آرزومندان سروده‌ای را که هم‌زمان با بیرون آمدن ابزارشان خوانده می‌شد، گونه‌ای پیشگویی بخت می‌شمردند و با نگر(توجه) به آرزویشان، برداشتی از آن سروده داشتند.
🥗🍗 همچنین سفره‌ای برای دختر شاه پریان می‌گستردند و در آن خوراک مرغ، نمک، میوه، سبزی و آجیل می‌گذاشتند و در کنار سفره ساز می‌نواختند و آواز می‌خواندند.
دامداران نیز شیر گوسپندان را می‌دوشیدند و با بنشن بر پشت خر می‌گذاشتند و به دشت‌ها می‌بردند تا آش شیر بپزند. سپس آن را میان دیگران بخش(تقسیم) می‌کردند تا مایه‌ی فراوانی شود.
🤝🤝 شاید بتوان گفت از آرمان‌های برگزاری این جشن بخشش، دیدار آشنایان، گردش، شادی، آرزوهای نیک برای یکدیگر و آشتی میان کسانی بود که از یکدیگر دلخوری داشتند.
🐠🐠 فرتور(عکس) پیوست، آبگیر ماهی سعدی شیراز است.
goo.gl/4hYyx7
#پریسا_امام_وردی
______________________
برگرفته از:
۱- راهنمای زمان جشن‌ها و گردهمایی ملی ایرانیان
نویسنده: #رضا_مرادی_غیاث_آبادی
۲- تاریخ نوروز و گاهشماری ایران
نویسنده: #عبدالعظیم_رضایی
۳- آیین‌ها و جشن‌های کهن در ایران امروز
نویسنده: #محمود_روح_الامینی
______________________
#فرهنگ_ایران #اردیبهشتگان
#چلمو #جشن_چلمو #جشن_چهلم_نوروز
@AdabSar
🏖🎻💃🏕
@AdabSar
🌱🍃 بهار
دنباله‌ی نوروزی‌ست
که سبزی سبزه‌هایش
بر روی درختان نشسته...
#هانیه_حسن_زاده
🔅 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🎈 جشن چلمو
🏕🏕 "جشن چهلم نوروز" که به آن "جشن چلمو" هم می‌گویند، در "آبان روز" از اردیبهشت، چهل روز پس از آغاز نوروز برگزار می‌شد که خوشبختانه هنوز در شهرهای شیراز و پاریز(در نزدیکی کرمان) به شیوه‌های دیگری برپا می‌شود. چلمو همچنین آغاز جشن پنج روزه‌ی "میان‌بهار" بود.
🎻🎤 "جشن چلمو" یکی از کهن‌ترین و شادترین جشن‌های ایرانی است. چلمو همواره با ساز و آواز و چامه‌سرایی زنان و مردان همراه بود. گفته می‌شود پیدایش این جشن به زمان مهرپرستی(میتراییسم) ایرانیان برمی‌گردد. به باور دیگری این جشن در زمان پادشاهی هخامنشیان پدید آمد.
🏖🏖 در میان ایرانیان، نوروز از چنان ارزشی برخوردار بود که روزهای گوناگون در پیوند با نوروز، بهانه‌ای برای برگزاری جشن و شادی بود. به‌ویژه اینکه این روزها با سرسبزی و خوش آب‌وهوایی بهار همراه بود و جشن‌ها همگانی و در دامان دشت‌ها برپا می‌شدند. از سویی شماره‌ی ۴۰ میان ایرانیان ورجاوند(مقدس) بود و این جشن‌ها به دسته‌بندی روزها و ماه‌ها می‌انجامید.
⛲️⛲️ آنچه ما امروز درباره‌ی آیین‌های جشن چلمو می‌دانیم، آیین‌هایی است که در سده‌های گوناگون به این جشن پیوند خوردند.
برای نمونه در شیراز و در کنار چشمه‌ی سعدی زنان و مردان آبتنی می‌کردند(جداگانه😉) و این آبتنی بر پایه‌ی باوری کهن بود که یک ماهی سر از آب بیرون می‌آورد و انگشتری زرین با خود می‌آورد که نشانه‌ی بخت بلند است. این داستان افسانه‌ای امروز در شماری از داستان‌های کودکان دیده می‌شود. در چند سال گذشته جشن چلمو در شیراز با گردهم آمدن در کنار آبگیر(حوض) ماهی سعدی برگزار می‌شود.
@AdabSar
⚱⚱ یکی دیگر از آیین‌های جشن چهلم نوروز این بود که در بامداد این روز، کوزه‌ای را زیر سایه‌ی درخت سبزی می‌گذاشتند و سپس هرکس در دل آرزویی می‌کرد و ابزار کوچکی همچون انگشتر درون کوزه می‌انداخت؛ سپس روی کوزه پارچه‌ی سبز می‌انداختند. هنگام پسین(بعد از ظهر) هر یک از زنان و مردان در کنار کوزه چکامه و آواز می‌خواندند و هم‌زمان، دختر کوچکی از درون کوزه چیزها را بیرون می‌آورد و آرزومندان سروده‌ای را که هم‌زمان با بیرون آمدن ابزارشان خوانده می‌شد، گونه‌ای پیشگویی بخت می‌شمردند و با نگر(توجه) به آرزویشان، برداشتی از آن سروده داشتند.
🥗🍗 همچنین سفره‌ای برای دختر شاه پریان می‌گستردند و در آن خوراک مرغ، نمک، میوه، سبزی و آجیل می‌گذاشتند و در کنار سفره ساز می‌نواختند و آواز می‌خواندند.
دامداران نیز شیر گوسپندان را می‌دوشیدند و با بنشن بر پشت خر می‌گذاشتند و به دشت‌ها می‌بردند تا آش شیر بپزند. سپس آن را میان دیگران بخش(تقسیم) می‌کردند تا مایه‌ی فراوانی شود.
🤝🤝 شاید بتوان گفت از آرمان‌های برگزاری این جشن بخشش، دیدار آشنایان، گردش، شادی، آرزوهای نیک برای یکدیگر و آشتی میان کسانی بود که از یکدیگر دلخوری داشتند.
🐠🐠 فرتور(عکس) پیوست، آبگیر ماهی سعدی شیراز است.
goo.gl/4hYyx7
#پریسا_امام_وردی
______________________
برگرفته از:
۱- راهنمای زمان جشن‌ها و گردهمایی ملی ایرانیان
نویسنده: #رضا_مرادی_غیاث_آبادی
۲- تاریخ نوروز و گاهشماری ایران
نویسنده: #عبدالعظیم_رضایی
۳- آیین‌ها و جشن‌های کهن در ایران امروز
نویسنده: #محمود_روح_الامینی
______________________
#فرهنگ_ایران #اردیبهشتگان
#چلمو #جشن_چلمو #جشن_چهلم_نوروز
@AdabSar
🏖🎻💃🏕
Forwarded from ادبسار
🌴🌸🌷🌱
@AdabSar
... چو یک نیمه از ماه اردیبهشت
گذشت و جهان گشت همچون بهشت...
🔅 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🕊 جشن بهاربُـد
🕊🕊 در گذشته‌های دور در ایران باستان که بخش‌بندی روزهای سال بر پایه‌ی ماه‌ها نبود، سال به چهار موسم(فصل) و چهار نیم‌موسم بخش(تقسیم) می‌شد و آغاز و پایان هریک از آن‌ها با جشنی همراه بود.
پس از بهره‌گیری از گاهشماری یزدگردی و بخش‌بندی سال به دوازده ماه و نام‌گذاری برای ۳۰ روز ماه، جشن بهاربد با "دی‌بمهر روز" از اردیبهشت(پانزدهم) هم‌زمان شد.
امروز جشن میان‌بهار هم‌زمان با روز شانزدهم اردیبهشت است.
🕊🕊 "جشن بهاربُد" که به آن جشن میان‌بهار یا میانه‌ی بهار هم می‌گویند، پس از نوروز، بزرگ‌ترین جشن موسم بهار بود که چهار روز به فراهم کردن نیازهای جشن می‌پرداختند و در روز پنجم، جشن باشکوهی برگزار می‌کردند.
🕊🕊 امروز درباره‌ی آیین‌های جشن بهاربد آگاهی بسیار کمی داریم. تنها ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه نوشته بود که این جشن برای ایرانیان جشن ویژه و باارزشی بود. اکنون ایران‌شناسان گمان می‌کنند که جشن‌های میانه‌ی موسم سبز، بجز بخش‌بندی ساده و روشن سال، جشنی در پیوند با کشاورزی و دامداری بود و با این شیوه برای آغاز و پایان دوره‌های کشاورزی برنامه‌ریزی می‌کردند.
🕊🕊 گفته می‌شود به باور ایرانیان باستان، اهورامزدا(خدا) آسمان را در روزهای میان جشن چلمو و جشن بهاربد(گاهنبار نخست) آفریده و آب، زمین، گیاه، جانوران و آدم را در پنج گاهنبار پس از آن آفرید. ولی اکنون پژوهشگران و ایران‌شناسان این باور را نه یک باور کهن ایرانی، که برساخته‌ی(جعل شده‌ی) ساسانیان می‌دانند و می‌گویند دستکاری ساسانیان در زمان‌بندی و آیین‌های ایرانی مایه‌ی درهم ریختن سامان(نظم) این آیین‌ها شده است.
برای آشنایی با جشن چلمو به این پیوند بنگرید:
t.me/AdabSar/6897
🕊🕊 یکی دیگر از باورها این است که این روز، روز پیام‌آوری "زرتشت" است و او در روز جشن بهاربد به پیامبری برانگیخته شد. جشن بهاربد بسیار پیشتر از پیامبری زرتشت برگزار می‌شد. زادسپرم در داستانی نوشته است:
«زرتشت در دی به مهرروز از اردیبهشت‌ماه یا پانزدهم اردیبهشت، به جشن‌گاهی می‌رود که در آن روز مردمان بسیاری در آنجا جشنی به نام «بهاربُد یا بهاربود» آراسته بوده‌اند. در بامداد آن روز، او برای کوبیدن هوم (هَـئـومَـه) به کرانه‌ی رود دائیتی می‌رود و در آنجا «وهومن» بدو فراز می‌آید. وهومن، پوشاکی از روشنایی بر تن داشت و سراسر پیکر او از روشنایی بود. او زرتشت را به انجمن همپرسگی امشاسپندان بر کرانه رود دائیتی فراز می‌برد و در همین انجمن، اورمزد او را به دین‌آوری بر می‌گزیند.»
🕊🕊 امروز هم‌زمان با جشن میان‌بهار در کردستان جشن مهرگلان یا می‌گلان و در مازندران جشن برفه‌چال برگزار می‌شود. در روستای اسک از لاریجان آمل این روز، روز مادرشاهی و فرمانروایی زنان است.
#پریسا_امام_وردی
______________________
برگرفته از:
۱- راهنمای زمان جشن‌ها و گردهمایی‌های ملی ایرانیان
نویسنده: #رضا_مرادی_غیاث_آبادی
۲- اعیاد ایران باستان
نویسنده: #محمود_هاشمی
۳- جشن‌های ایرانیان
نویسنده: #عسگر_بهرامی
______________________
#فرهنگ_ایران #اردیبهشتگان
#جشن_بهاربد #جشن_میان_بهار
@AdabSar
🌴🌷🌸🌱
@AdabSar
... چو یک نیمه از ماه اردیبهشت
گذشت و جهان گشت همچون بهشت...
🔅 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🕊 جشن بهاربُـد
🕊🕊 در گذشته‌های دور در ایران باستان که بخش‌بندی روزهای سال بر پایه‌ی ماه‌ها نبود، سال به چهار موسم(فصل) و چهار نیم‌موسم بخش(تقسیم) می‌شد و آغاز و پایان هریک از آن‌ها با جشنی همراه بود.
پس از بهره‌گیری از گاهشماری یزدگردی و بخش‌بندی سال به دوازده ماه و نام‌گذاری برای ۳۰ روز ماه، جشن بهاربد با "دی‌بمهر روز" از اردیبهشت(پانزدهم) هم‌زمان شد.
امروز جشن میان‌بهار هم‌زمان با روز شانزدهم اردیبهشت است.
🕊🕊 "جشن بهاربُد" که به آن جشن میان‌بهار یا میانه‌ی بهار هم می‌گویند، پس از نوروز، بزرگ‌ترین جشن موسم بهار بود که چهار روز به فراهم کردن نیازهای جشن می‌پرداختند و در روز پنجم، جشن باشکوهی برگزار می‌کردند.
🕊🕊 امروز درباره‌ی آیین‌های جشن بهاربد آگاهی بسیار کمی داریم. تنها ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه نوشته بود که این جشن برای ایرانیان جشن ویژه و باارزشی بود. اکنون ایران‌شناسان گمان می‌کنند که جشن‌های میانه‌ی موسم سبز، بجز بخش‌بندی ساده و روشن سال، جشنی در پیوند با کشاورزی و دامداری بود و با این شیوه برای آغاز و پایان دوره‌های کشاورزی برنامه‌ریزی می‌کردند.
🕊🕊 گفته می‌شود به باور ایرانیان باستان، اهورامزدا(خدا) آسمان را در روزهای میان جشن چلمو و جشن بهاربد(گاهنبار نخست) آفریده و آب، زمین، گیاه، جانوران و آدم را در پنج گاهنبار پس از آن آفرید. ولی اکنون پژوهشگران و ایران‌شناسان این باور را نه یک باور کهن ایرانی، که برساخته‌ی(جعل شده‌ی) ساسانیان می‌دانند و می‌گویند دستکاری ساسانیان در زمان‌بندی و آیین‌های ایرانی مایه‌ی درهم ریختن سامان(نظم) این آیین‌ها شده است.
برای آشنایی با جشن چلمو به این پیوند بنگرید:
t.me/AdabSar/6897
🕊🕊 یکی دیگر از باورها این است که این روز، روز پیام‌آوری "زرتشت" است و او در روز جشن بهاربد به پیامبری برانگیخته شد. جشن بهاربد بسیار پیشتر از پیامبری زرتشت برگزار می‌شد. زادسپرم در داستانی نوشته است:
«زرتشت در دی به مهرروز از اردیبهشت‌ماه یا پانزدهم اردیبهشت، به جشن‌گاهی می‌رود که در آن روز مردمان بسیاری در آنجا جشنی به نام «بهاربُد یا بهاربود» آراسته بوده‌اند. در بامداد آن روز، او برای کوبیدن هوم (هَـئـومَـه) به کرانه‌ی رود دائیتی می‌رود و در آنجا «وهومن» بدو فراز می‌آید. وهومن، پوشاکی از روشنایی بر تن داشت و سراسر پیکر او از روشنایی بود. او زرتشت را به انجمن همپرسگی امشاسپندان بر کرانه رود دائیتی فراز می‌برد و در همین انجمن، اورمزد او را به دین‌آوری بر می‌گزیند.»
🕊🕊 امروز هم‌زمان با جشن میان‌بهار در کردستان جشن مهرگلان یا می‌گلان و در مازندران جشن برفه‌چال برگزار می‌شود. در روستای اسک از لاریجان آمل این روز، روز مادرشاهی و فرمانروایی زنان است.
#پریسا_امام_وردی
______________________
برگرفته از:
۱- راهنمای زمان جشن‌ها و گردهمایی‌های ملی ایرانیان
نویسنده: #رضا_مرادی_غیاث_آبادی
۲- اعیاد ایران باستان
نویسنده: #محمود_هاشمی
۳- جشن‌های ایرانیان
نویسنده: #عسگر_بهرامی
______________________
#فرهنگ_ایران #اردیبهشتگان
#جشن_بهاربد #جشن_میان_بهار
@AdabSar
🌴🌷🌸🌱
Telegram
ادبسار
🏖🎻💃🏕
@AdabSar
🌱🍃 بهار
دنباله‌ی نوروزی‌ست
که سبزی سبزه‌هایش
بر روی درختان نشسته...
#هانیه_حسن_زاده
🔅 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🎈 جشن چلمو
🏕🏕 "جشن چهلم نوروز" که به آن "جشن چلمو" هم می‌گویند، در "آبان روز" از اردیبهشت، چهل روز پس از آغاز نوروز برگزار می‌شد…
@AdabSar
🌱🍃 بهار
دنباله‌ی نوروزی‌ست
که سبزی سبزه‌هایش
بر روی درختان نشسته...
#هانیه_حسن_زاده
🔅 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🎈 جشن چلمو
🏕🏕 "جشن چهلم نوروز" که به آن "جشن چلمو" هم می‌گویند، در "آبان روز" از اردیبهشت، چهل روز پس از آغاز نوروز برگزار می‌شد…
🎻💃 @AdabSar
🌱🍃 بهار
دنباله‌ی نوروزی‌ست
که سبزی سبزه‌هایش
بر روی درختان نشسته...
#هانیه_حسن_زاده
🔅 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🌱 جشن چلمو
🏕 "جشن چهلم نوروز" که به آن "جشن چلمو" هم می‌گویند، چهل روز پس از آغاز نوروز و در آبان‌روز از اردیبهشت در ایران باستان برگزار می‌شد. آبان‌روز برابر با دهم هر ماه در ایران باستان بود. خوشبختانه هنوز این جشن در شهرهای شیراز و پاریز(در نزدیکی کرمان) به شیوه‌های دیگری برپا می‌شود. چلمو آغاز جشن پنج روزه‌ی "میان‌بهار" بود.
🎻 "جشن چلمو" یکی از کهن‌ترین و شادترین جشن‌های ایرانی است. چلمو همواره با ساز و آواز و چامه‌سرایی زنان و مردان همراه بود. گفته می‌شود پیدایش این جشن به زمان مهرپرستی(میتراییسم) ایرانیان برمی‌گردد. به باور دیگری این جشن در زمان پادشاهی هخامنشیان پدید آمد.
🏖 در میان ایرانیان نوروز از چنان ارزشی برخوردار بود که روزهای گوناگون در پیوند با نوروز بهانه‌ای برای برگزاری جشن و شادی بودند. به‌ویژه اگر با روزهای سرسبز و خوش‌آب‌وهوای بهار هم‌زمان می‌شدند. جشن‌های ایرانی در بهار همگانی و در دامان دشت‌ها برپا می‌شدند. از سویی شماره‌ی ۴۰ میان ایرانیان وَرجاوَند(مقدس) بود و این جشن‌ها به دسته‌بندی روزها و ماه‌ها می‌انجامید.
⛲️ آنچه ما امروز درباره‌ی آیین‌های جشن چلمو می‌دانیم آیین‌هایی است که در سده‌های گوناگون به این جشن پیوند خوردند. برای نمونه در شیراز و در کنار چشمه‌ی سعدی زنان و مردان جداگانه آبتنی می‌کردند و این آبتنی بر پایه‌ی باوری کهن بود که یک ماهی سر از آب بیرون می‌آورد و انگشتری زرین با خود می‌آورد که نشانه‌ی بخت بلند است. این داستانِ افسانه‌ای امروز در شماری از داستان‌های کودکان دیده می‌شود. در چند سال گذشته جشن چلمو در شیراز با گردهم آمدن در کنار آبگیر(حوض) ماهی سعدی برگزار می‌شود.
@AdabSar
⚱️ یکی دیگر از آیین‌های جشن چهلم نوروز این بود که در بامداد این روز کوزه‌ای را زیر سایه‌ی درخت سبزی می‌گذاشتند و سپس هرکس در دل آرزویی می‌کرد و ابزار کوچکی همچون انگشتر درون کوزه می‌انداخت؛ سپس روی کوزه پارچه‌ی سبز می‌انداختند. هنگام پسین(بعد از ظهر) هر یک از زنان و مردان در کنار کوزه چکامه و آواز می‌خواندند و هم‌زمان دختر کوچکی از درون کوزه چیزها را بیرون می‌آورد و آرزومندان سروده‌ای را که هم‌زمان با بیرون آمدن ابزارشان خوانده می‌شد گونه‌ای پیشگویی می‌دانستند و با نگر(توجه) به آرزویشان برداشتی از آن سروده داشتند.
🥗 همچنین سفره‌ای برای دختر شاه پریان می‌گستردند و در آن خوراک مرغ، نمک، میوه، سبزی و آجیل می‌گذاشتند و در کنار سفره ساز می‌نواختند و آواز می‌خواندند.
دامداران نیز شیر گوسپندان را می‌دوشیدند و با بنشن بر پشت خر می‌گذاشتند و به دشت‌ها می‌بردند تا آش شیر بپزند. سپس آن را میان دیگران بخش(تقسیم) می‌کردند تا مایه‌ی فراوانی شود.
🤝 شاید بتوان گفت از آرمان‌های برگزاری این جشن بخشش، دیدار آشنایان، گردش، شادی، آرزوهای نیک برای یکدیگر و آشتی میان کسانی بود که از یکدیگر دلخوری داشتند.
🐠 فرتور(عکس) پیوست آبگیر ماهی سعدی شیراز است.
http://yon.ir/chelmo
✍️ #پریسا_امام_وردی
__________________
📚 برگرفته از:
۱- راهنمای زمان جشن‌ها و گردهمایی ملی ایرانیان #رضا_مرادی_غیاث_آبادی
۲- تاریخ نوروز و گاهشماری ایران #عبدالعظیم_رضایی
۳- آیین‌ها و جشن‌های کهن در ایران امروز #محمود_روح_الامینی
__________________
#جشن_های_ایرانی #اردیبهشتگان
#چلمو #جشن_چلمو #جشن_چهلم_نوروز
🏖🏕 @AdabSar
🌱🍃 بهار
دنباله‌ی نوروزی‌ست
که سبزی سبزه‌هایش
بر روی درختان نشسته...
#هانیه_حسن_زاده
🔅 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🌱 جشن چلمو
🏕 "جشن چهلم نوروز" که به آن "جشن چلمو" هم می‌گویند، چهل روز پس از آغاز نوروز و در آبان‌روز از اردیبهشت در ایران باستان برگزار می‌شد. آبان‌روز برابر با دهم هر ماه در ایران باستان بود. خوشبختانه هنوز این جشن در شهرهای شیراز و پاریز(در نزدیکی کرمان) به شیوه‌های دیگری برپا می‌شود. چلمو آغاز جشن پنج روزه‌ی "میان‌بهار" بود.
🎻 "جشن چلمو" یکی از کهن‌ترین و شادترین جشن‌های ایرانی است. چلمو همواره با ساز و آواز و چامه‌سرایی زنان و مردان همراه بود. گفته می‌شود پیدایش این جشن به زمان مهرپرستی(میتراییسم) ایرانیان برمی‌گردد. به باور دیگری این جشن در زمان پادشاهی هخامنشیان پدید آمد.
🏖 در میان ایرانیان نوروز از چنان ارزشی برخوردار بود که روزهای گوناگون در پیوند با نوروز بهانه‌ای برای برگزاری جشن و شادی بودند. به‌ویژه اگر با روزهای سرسبز و خوش‌آب‌وهوای بهار هم‌زمان می‌شدند. جشن‌های ایرانی در بهار همگانی و در دامان دشت‌ها برپا می‌شدند. از سویی شماره‌ی ۴۰ میان ایرانیان وَرجاوَند(مقدس) بود و این جشن‌ها به دسته‌بندی روزها و ماه‌ها می‌انجامید.
⛲️ آنچه ما امروز درباره‌ی آیین‌های جشن چلمو می‌دانیم آیین‌هایی است که در سده‌های گوناگون به این جشن پیوند خوردند. برای نمونه در شیراز و در کنار چشمه‌ی سعدی زنان و مردان جداگانه آبتنی می‌کردند و این آبتنی بر پایه‌ی باوری کهن بود که یک ماهی سر از آب بیرون می‌آورد و انگشتری زرین با خود می‌آورد که نشانه‌ی بخت بلند است. این داستانِ افسانه‌ای امروز در شماری از داستان‌های کودکان دیده می‌شود. در چند سال گذشته جشن چلمو در شیراز با گردهم آمدن در کنار آبگیر(حوض) ماهی سعدی برگزار می‌شود.
@AdabSar
⚱️ یکی دیگر از آیین‌های جشن چهلم نوروز این بود که در بامداد این روز کوزه‌ای را زیر سایه‌ی درخت سبزی می‌گذاشتند و سپس هرکس در دل آرزویی می‌کرد و ابزار کوچکی همچون انگشتر درون کوزه می‌انداخت؛ سپس روی کوزه پارچه‌ی سبز می‌انداختند. هنگام پسین(بعد از ظهر) هر یک از زنان و مردان در کنار کوزه چکامه و آواز می‌خواندند و هم‌زمان دختر کوچکی از درون کوزه چیزها را بیرون می‌آورد و آرزومندان سروده‌ای را که هم‌زمان با بیرون آمدن ابزارشان خوانده می‌شد گونه‌ای پیشگویی می‌دانستند و با نگر(توجه) به آرزویشان برداشتی از آن سروده داشتند.
🥗 همچنین سفره‌ای برای دختر شاه پریان می‌گستردند و در آن خوراک مرغ، نمک، میوه، سبزی و آجیل می‌گذاشتند و در کنار سفره ساز می‌نواختند و آواز می‌خواندند.
دامداران نیز شیر گوسپندان را می‌دوشیدند و با بنشن بر پشت خر می‌گذاشتند و به دشت‌ها می‌بردند تا آش شیر بپزند. سپس آن را میان دیگران بخش(تقسیم) می‌کردند تا مایه‌ی فراوانی شود.
🤝 شاید بتوان گفت از آرمان‌های برگزاری این جشن بخشش، دیدار آشنایان، گردش، شادی، آرزوهای نیک برای یکدیگر و آشتی میان کسانی بود که از یکدیگر دلخوری داشتند.
🐠 فرتور(عکس) پیوست آبگیر ماهی سعدی شیراز است.
http://yon.ir/chelmo
✍️ #پریسا_امام_وردی
__________________
📚 برگرفته از:
۱- راهنمای زمان جشن‌ها و گردهمایی ملی ایرانیان #رضا_مرادی_غیاث_آبادی
۲- تاریخ نوروز و گاهشماری ایران #عبدالعظیم_رضایی
۳- آیین‌ها و جشن‌های کهن در ایران امروز #محمود_روح_الامینی
__________________
#جشن_های_ایرانی #اردیبهشتگان
#چلمو #جشن_چلمو #جشن_چهلم_نوروز
🏖🏕 @AdabSar
🎻💃 @AdabSar
🌱🍃 بهار
دنباله‌ی نوروزی‌ست
که سبزی سبزه‌هایش
بر روی درختان نشسته...
#هانیه_حسن_زاده
🔅 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🌱 جشن چلمو
🏕 "جشن چهلم نوروز" که به آن "جشن چلمو" هم می‌گویند، چهل روز پس از آغاز نوروز و در آبان‌روز از اردیبهشت برگزار می‌شد. آبان، نام روز دهم هر ماه بود. خوشبختانه هنوز این جشن در شهرهای شیراز و پاریز(در نزدیکی کرمان) به شیوه‌های دیگری برپا می‌شود. چلمو آغاز جشن پنج روزه‌ی "میان‌بهار" بود.
🎻 "جشن چلمو" یکی از کهن‌ترین و شادترین جشن‌های ایرانی است. چلمو همواره با ساز و آواز و چامه‌سرایی زنان و مردان همراه بود. گفته می‌شود پیدایش این جشن به زمان مهرپرستی(میتراییسم) ایرانیان برمی‌گردد. به باور دیگری این جشن در زمان پادشاهی هخامنشیان پدید آمد.
🏖 در میان ایرانیان نوروز از چنان ارزشی برخوردار بود که روزهای گوناگون در پیوند با نوروز بهانه‌ای برای برگزاری جشن و شادی بودند. به‌ویژه اگر با روزهای سرسبز و خوش‌آب‌وهوای بهار هم‌زمان می‌شدند. جشن‌های ایرانی در بهار همگانی و در دامان دشت‌ها برپا می‌شدند. از سویی شماره‌ی ۴۰ میان ایرانیان وَرجاوَند(مقدس) بود و این جشن‌ها به دسته‌بندی روزها و ماه‌ها می‌انجامید.
⛲️ آنچه ما امروز درباره‌ی آیین‌های جشن چلمو می‌دانیم آیین‌هایی است که در سده‌های گوناگون به این جشن پیوند خوردند. برای نمونه در شیراز و در کنار چشمه‌ی سعدی زنان و مردان جداگانه آبتنی می‌کردند و این آبتنی بر پایه‌ی باوری کهن بود که یک ماهی سر از آب بیرون می‌آورد و انگشتری زرین با خود می‌آورد که نشانه‌ی بخت بلند است. این داستانِ افسانه‌ای امروز در شماری از داستان‌های کودکان دیده می‌شود. در چند سال گذشته جشن چلمو در شیراز با گردهم آمدن در کنار آبگیر(حوض) ماهی سعدی برگزار می‌شود.
⚱️ یکی دیگر از آیین‌های جشن چهلم نوروز این بود که در بامداد این روز کوزه‌ای را زیر سایه‌ی درخت سبزی می‌گذاشتند و سپس هرکس در دل آرزویی می‌کرد و ابزار کوچکی همچون انگشتر درون کوزه می‌انداخت؛ سپس روی کوزه پارچه‌ی سبز می‌انداختند. هنگام پسین(بعد از ظهر) هر یک از زنان و مردان در کنار کوزه چکامه و آواز می‌خواندند و هم‌زمان دختر کوچکی از درون کوزه چیزها را بیرون می‌آورد و آرزومندان سروده‌ای را که هم‌زمان با بیرون آمدن ابزارشان خوانده می‌شد گونه‌ای پیشگویی می‌دانستند و با نگر(توجه) به آرزویشان برداشتی از آن سروده داشتند.
🥗 همچنین سفره‌ای برای دختر شاه پریان می‌گستردند و در آن خوراک مرغ، نمک، میوه، سبزی و آجیل می‌گذاشتند و در کنار سفره ساز می‌نواختند و آواز می‌خواندند.
دامداران نیز شیر گوسپندان را می‌دوشیدند و با بنشن بر پشت خر می‌گذاشتند و به دشت‌ها می‌بردند تا آش شیر بپزند. سپس آن را میان دیگران بخش(تقسیم) می‌کردند تا مایه‌ی فراوانی شود.
🤝 شاید بتوان گفت از آرمان‌های برگزاری این جشن بخشش، دیدار آشنایان، گردش، شادی، آرزوهای نیک برای یکدیگر و آشتی میان کسانی بود که از یکدیگر دلخوری داشتند.
🐠 فرتور(عکس): آبگیر ماهی سعدی شیراز است.
http://yon.ir/chelmo
✍️ #پریسا_امام_وردیلو
______________
📚 برگرفته از:
۱- راهنمای زمان جشن‌ها و گردهمایی ملی ایرانیان #رضا_مرادی_غیاث_آبادی
۲- تاریخ نوروز و گاهشماری ایران #عبدالعظیم_رضایی
۳- آیین‌ها و جشن‌های کهن در ایران امروز #محمود_روح_الامینی
______________
#جشن_های_ایرانی #اردیبهشتگان
#چلمو #جشن_چلمو #جشن_چهلم_نوروز
🏖🏕 @AdabSar
🌱🍃 بهار
دنباله‌ی نوروزی‌ست
که سبزی سبزه‌هایش
بر روی درختان نشسته...
#هانیه_حسن_زاده
🔅 آشنایی با جشن‌های ایرانی
🌱 جشن چلمو
🏕 "جشن چهلم نوروز" که به آن "جشن چلمو" هم می‌گویند، چهل روز پس از آغاز نوروز و در آبان‌روز از اردیبهشت برگزار می‌شد. آبان، نام روز دهم هر ماه بود. خوشبختانه هنوز این جشن در شهرهای شیراز و پاریز(در نزدیکی کرمان) به شیوه‌های دیگری برپا می‌شود. چلمو آغاز جشن پنج روزه‌ی "میان‌بهار" بود.
🎻 "جشن چلمو" یکی از کهن‌ترین و شادترین جشن‌های ایرانی است. چلمو همواره با ساز و آواز و چامه‌سرایی زنان و مردان همراه بود. گفته می‌شود پیدایش این جشن به زمان مهرپرستی(میتراییسم) ایرانیان برمی‌گردد. به باور دیگری این جشن در زمان پادشاهی هخامنشیان پدید آمد.
🏖 در میان ایرانیان نوروز از چنان ارزشی برخوردار بود که روزهای گوناگون در پیوند با نوروز بهانه‌ای برای برگزاری جشن و شادی بودند. به‌ویژه اگر با روزهای سرسبز و خوش‌آب‌وهوای بهار هم‌زمان می‌شدند. جشن‌های ایرانی در بهار همگانی و در دامان دشت‌ها برپا می‌شدند. از سویی شماره‌ی ۴۰ میان ایرانیان وَرجاوَند(مقدس) بود و این جشن‌ها به دسته‌بندی روزها و ماه‌ها می‌انجامید.
⛲️ آنچه ما امروز درباره‌ی آیین‌های جشن چلمو می‌دانیم آیین‌هایی است که در سده‌های گوناگون به این جشن پیوند خوردند. برای نمونه در شیراز و در کنار چشمه‌ی سعدی زنان و مردان جداگانه آبتنی می‌کردند و این آبتنی بر پایه‌ی باوری کهن بود که یک ماهی سر از آب بیرون می‌آورد و انگشتری زرین با خود می‌آورد که نشانه‌ی بخت بلند است. این داستانِ افسانه‌ای امروز در شماری از داستان‌های کودکان دیده می‌شود. در چند سال گذشته جشن چلمو در شیراز با گردهم آمدن در کنار آبگیر(حوض) ماهی سعدی برگزار می‌شود.
⚱️ یکی دیگر از آیین‌های جشن چهلم نوروز این بود که در بامداد این روز کوزه‌ای را زیر سایه‌ی درخت سبزی می‌گذاشتند و سپس هرکس در دل آرزویی می‌کرد و ابزار کوچکی همچون انگشتر درون کوزه می‌انداخت؛ سپس روی کوزه پارچه‌ی سبز می‌انداختند. هنگام پسین(بعد از ظهر) هر یک از زنان و مردان در کنار کوزه چکامه و آواز می‌خواندند و هم‌زمان دختر کوچکی از درون کوزه چیزها را بیرون می‌آورد و آرزومندان سروده‌ای را که هم‌زمان با بیرون آمدن ابزارشان خوانده می‌شد گونه‌ای پیشگویی می‌دانستند و با نگر(توجه) به آرزویشان برداشتی از آن سروده داشتند.
🥗 همچنین سفره‌ای برای دختر شاه پریان می‌گستردند و در آن خوراک مرغ، نمک، میوه، سبزی و آجیل می‌گذاشتند و در کنار سفره ساز می‌نواختند و آواز می‌خواندند.
دامداران نیز شیر گوسپندان را می‌دوشیدند و با بنشن بر پشت خر می‌گذاشتند و به دشت‌ها می‌بردند تا آش شیر بپزند. سپس آن را میان دیگران بخش(تقسیم) می‌کردند تا مایه‌ی فراوانی شود.
🤝 شاید بتوان گفت از آرمان‌های برگزاری این جشن بخشش، دیدار آشنایان، گردش، شادی، آرزوهای نیک برای یکدیگر و آشتی میان کسانی بود که از یکدیگر دلخوری داشتند.
🐠 فرتور(عکس): آبگیر ماهی سعدی شیراز است.
http://yon.ir/chelmo
✍️ #پریسا_امام_وردیلو
______________
📚 برگرفته از:
۱- راهنمای زمان جشن‌ها و گردهمایی ملی ایرانیان #رضا_مرادی_غیاث_آبادی
۲- تاریخ نوروز و گاهشماری ایران #عبدالعظیم_رضایی
۳- آیین‌ها و جشن‌های کهن در ایران امروز #محمود_روح_الامینی
______________
#جشن_های_ایرانی #اردیبهشتگان
#چلمو #جشن_چلمو #جشن_چهلم_نوروز
🏖🏕 @AdabSar