📌خودسوزی زنانه
#حلیمه_پرهیز نام زن بیست‌و‌هفت ساله‌ای است که در روستای زیلایی از توابع استان کهگیلویه و بویراحمد، توسط شوهرش به آتش کشیده شد به گناه اینکه فرزند چهارم خود را باردار بوده و امتناع از انجام سقط جنین و اصرار برای نگهداشتن فرزند آتش جانش شده است.
حلیمه موقع مرگ پنج‌ماه باردار بوده است.
حالا توجه کنید زنی که در بیست‌و‌هفت‌سالگی چهارمین #بارداری خود را سپری می‌کند در چه سنی به عقد مردی درآمده، چه چیزی از دنیا و سرگیجه‌های سرسام‌آور مدرنیته می‌داند؟ کجای جهان ایستاده و سطح توقعاتش چیست.
شقایق فیروزی در کتابی با عنوان #دیشموک_سرزمین_نت_های_تلخ سراغ روستایی از توابع #کهکیلویه_و_بویراحمد رفته است. جایی که #زنان عین برگ خشک و پوک پاییز گر می‌گیرند و می‌سوزند. آمارها حاکی از انبوهی #خودسوزی زنان در این استان است و در روستای داستان فیروزی شاید از همه‌جا بیشتر. اکثر این خودسوزی‌ها از عواقب #ازدواج_اجباری ، ازدواج در سنین پایین، زن‌ستیزی، تحقیر و آزار زنان، خشونت‌های روانی و فیزیکی است. چیزی که باعث شده شوهر حلیمه را به این فکر بیندازد که می‌تواند زنش را کباب کند و بعد بیندازد گردن خودش.
این را بگویم که حلیمه در بیمارستان، دقایقی پیش از مرگ هوشیار بوده و چند بار گفته همسرش با خالی کردن نفت روی او به آتش‌اش کشیده است. قصه پر درد زنان شرقی، خاصه زنان #خاورمیانه تمامی ندارد و من چند روزی‌ست از فکر حلیمه و زنان #دیشموک بیرون نمی‌آیم. با خودم فکر می‌کنم خواندن کتابی درباره زنان روستایی که آمار خودسوزی و زن‌کشی در آن بطرز عجیبی بالاست، چه کمکی به زنان بی‌گناه آنجا خواهد کرد؟
گاهی هر قدر هم به استقلال و عزت نفس و غرور و خودبسندگی هم که قائل باشیم، باید یک نیروی خارجی سر برسد و نجات را میسر کند. خواندن از زنانی سیب به دست با پیرهن گلدار و شناسنامه‌های جوان، شاید شاید شاید کسی را دستی کرد برای نجات. همان نیروی بیرونی...
کتاب را #مرکز_مطالعات_زنان منتشر کرده. بنظر می‌رسد باید پروژه استخوان‌داری میشده برای مطالعه و غور در احوال زنان کهکیلویه و بویر احمد. اما اگر نویسنده کتاب را برایم نمی‌فرستاد، قطعا روحم از انتشار چنین اثری خبردار نمی‌شد.
گاهی وقت‌ها آدم به عنوان و اسامی پرطمطراق هم باید مشکوک شود.
الهی که حلیمه و بچه توی دلش راحت بخوابند./ زن امروزی
#الهام_فلاح
@EveDaughters
#حلیمه_پرهیز نام زن بیست‌و‌هفت ساله‌ای است که در روستای زیلایی از توابع استان کهگیلویه و بویراحمد، توسط شوهرش به آتش کشیده شد به گناه اینکه فرزند چهارم خود را باردار بوده و امتناع از انجام سقط جنین و اصرار برای نگهداشتن فرزند آتش جانش شده است.
حلیمه موقع مرگ پنج‌ماه باردار بوده است.
حالا توجه کنید زنی که در بیست‌و‌هفت‌سالگی چهارمین #بارداری خود را سپری می‌کند در چه سنی به عقد مردی درآمده، چه چیزی از دنیا و سرگیجه‌های سرسام‌آور مدرنیته می‌داند؟ کجای جهان ایستاده و سطح توقعاتش چیست.
شقایق فیروزی در کتابی با عنوان #دیشموک_سرزمین_نت_های_تلخ سراغ روستایی از توابع #کهکیلویه_و_بویراحمد رفته است. جایی که #زنان عین برگ خشک و پوک پاییز گر می‌گیرند و می‌سوزند. آمارها حاکی از انبوهی #خودسوزی زنان در این استان است و در روستای داستان فیروزی شاید از همه‌جا بیشتر. اکثر این خودسوزی‌ها از عواقب #ازدواج_اجباری ، ازدواج در سنین پایین، زن‌ستیزی، تحقیر و آزار زنان، خشونت‌های روانی و فیزیکی است. چیزی که باعث شده شوهر حلیمه را به این فکر بیندازد که می‌تواند زنش را کباب کند و بعد بیندازد گردن خودش.
این را بگویم که حلیمه در بیمارستان، دقایقی پیش از مرگ هوشیار بوده و چند بار گفته همسرش با خالی کردن نفت روی او به آتش‌اش کشیده است. قصه پر درد زنان شرقی، خاصه زنان #خاورمیانه تمامی ندارد و من چند روزی‌ست از فکر حلیمه و زنان #دیشموک بیرون نمی‌آیم. با خودم فکر می‌کنم خواندن کتابی درباره زنان روستایی که آمار خودسوزی و زن‌کشی در آن بطرز عجیبی بالاست، چه کمکی به زنان بی‌گناه آنجا خواهد کرد؟
گاهی هر قدر هم به استقلال و عزت نفس و غرور و خودبسندگی هم که قائل باشیم، باید یک نیروی خارجی سر برسد و نجات را میسر کند. خواندن از زنانی سیب به دست با پیرهن گلدار و شناسنامه‌های جوان، شاید شاید شاید کسی را دستی کرد برای نجات. همان نیروی بیرونی...
کتاب را #مرکز_مطالعات_زنان منتشر کرده. بنظر می‌رسد باید پروژه استخوان‌داری میشده برای مطالعه و غور در احوال زنان کهکیلویه و بویر احمد. اما اگر نویسنده کتاب را برایم نمی‌فرستاد، قطعا روحم از انتشار چنین اثری خبردار نمی‌شد.
گاهی وقت‌ها آدم به عنوان و اسامی پرطمطراق هم باید مشکوک شود.
الهی که حلیمه و بچه توی دلش راحت بخوابند./ زن امروزی
#الهام_فلاح
@EveDaughters
بعد از خواندن اخبار وطنی درباره یاسمین مقبلی تصمیم گرفتم من هم چندخطی بنویسم...
اینجا نوشته اند یاسمین در ارتش آمریکا 150ماموریت را پشت سرگذاشته است تا مثلا از حس به حق صلح دوستی مان برای ایجاد نفرت نسبت به تو استفاده کنند.
اما یاسمین حس من به تو هم مثل تمام مردان نظامی جهان است. تمام مردانی که ماموریت کشورشان را بدون هیچ کم و کسری برای کشتن بی گناهان انجام میدهند.
من جنگ را دوست ندارم و آمریکا را در بدبختی مردم #خاورمیانه مقصر می دانم اما در همین خاورمیانه، همینجایی که نان در خون می زنیم و میخوریم مردان جنایتهای وطنی بزرگی انجام میدهند.
آنقدر بزرگ که سبب فرار دسته دسته نخبه های وطنی می شوند آنهم به کشوری که تو برایش جنگیده ای.
اصلا میدانی بیشتر فرزندان همین مسئولین دست به قلم علیه تو، در دامن همان آمریکای جنایتکار زندگی میکنند و خودشان و والدین حقیرشان چقدر برای آمریکا خوش رقصی می کنند.
اینجا هرسال پرچم آمریکا را در اعتراض به جنایتهایش آتش می زنند اما فرزندان بسیاری از مسئولین وطنی در سر رویای آمریکایی دارند و در دل آمین شکوهش.
یک چنین یاوه گویان وطنی داریم.
همان بهتر که اینجا نیستی و گرنه الان احتمالا باید دست به دامن همین مسئولین میشدی تا وساطت کنند و رضایت زوج گرامی را جلب کنند برای خروجت از زمین.
اصلا باید اداره گذرنامه بیایی تا صف طولانی از زنانی را ببینی که بخاطر #ممنوع_الخروجی پنهانیشان توسط جناب شوهر دم گیت خروجی فرودگاه مثل مجرم و تبهکار گرفتنشان و کل هزینه سفرشان را دود کرده اند. یک پیامک خشک و خالی از همین اداره گذرنامه نمی دهند تا زنان بفهمند چه خاکی برسرشان شده بلکه اینهمه هزینه نکنند.
من جنگ را دوست ندارم ولی اینجا پیش چشمانم جنگهای وطنی بسیاری دیده ام.
جنگهای فراوانی که زمینشان دادگاه خانواده بوده و دلیلشان هم فرهنگ پدرسالارانه.
یاسمین عزیز امیدوارم وقتی برگشتی همه پروازهایت برای برقراری #صلح و پیشرفت علم باشد و یک کلام راه مردان راه تو نباشد.
@EveDaughters
اینجا نوشته اند یاسمین در ارتش آمریکا 150ماموریت را پشت سرگذاشته است تا مثلا از حس به حق صلح دوستی مان برای ایجاد نفرت نسبت به تو استفاده کنند.
اما یاسمین حس من به تو هم مثل تمام مردان نظامی جهان است. تمام مردانی که ماموریت کشورشان را بدون هیچ کم و کسری برای کشتن بی گناهان انجام میدهند.
من جنگ را دوست ندارم و آمریکا را در بدبختی مردم #خاورمیانه مقصر می دانم اما در همین خاورمیانه، همینجایی که نان در خون می زنیم و میخوریم مردان جنایتهای وطنی بزرگی انجام میدهند.
آنقدر بزرگ که سبب فرار دسته دسته نخبه های وطنی می شوند آنهم به کشوری که تو برایش جنگیده ای.
اصلا میدانی بیشتر فرزندان همین مسئولین دست به قلم علیه تو، در دامن همان آمریکای جنایتکار زندگی میکنند و خودشان و والدین حقیرشان چقدر برای آمریکا خوش رقصی می کنند.
اینجا هرسال پرچم آمریکا را در اعتراض به جنایتهایش آتش می زنند اما فرزندان بسیاری از مسئولین وطنی در سر رویای آمریکایی دارند و در دل آمین شکوهش.
یک چنین یاوه گویان وطنی داریم.
همان بهتر که اینجا نیستی و گرنه الان احتمالا باید دست به دامن همین مسئولین میشدی تا وساطت کنند و رضایت زوج گرامی را جلب کنند برای خروجت از زمین.
اصلا باید اداره گذرنامه بیایی تا صف طولانی از زنانی را ببینی که بخاطر #ممنوع_الخروجی پنهانیشان توسط جناب شوهر دم گیت خروجی فرودگاه مثل مجرم و تبهکار گرفتنشان و کل هزینه سفرشان را دود کرده اند. یک پیامک خشک و خالی از همین اداره گذرنامه نمی دهند تا زنان بفهمند چه خاکی برسرشان شده بلکه اینهمه هزینه نکنند.
من جنگ را دوست ندارم ولی اینجا پیش چشمانم جنگهای وطنی بسیاری دیده ام.
جنگهای فراوانی که زمینشان دادگاه خانواده بوده و دلیلشان هم فرهنگ پدرسالارانه.
یاسمین عزیز امیدوارم وقتی برگشتی همه پروازهایت برای برقراری #صلح و پیشرفت علم باشد و یک کلام راه مردان راه تو نباشد.
@EveDaughters