امروز آدینه #ناهید_شید
۳ اسفند  ۱۴۰۳ خورشیدی
#روز_جهانی_زبان_مادری

روز ۲۱ فوریه (۳ اسفند) از طرف یونسکو به عنوان روز جهانی زبان مادری (به انگلیسی: International Mother Language Day) نامگذاری شده‌است. نامگذاری این روز در کنفرانس عمومی یونسکو در سال ۱۹۹۹ به منظور کمک به تنوع زبانی و فرهنگی انجام شده‌است.
هدف اصلی روز جهانی زبان مادری، مبارزه با یکدست سازی زبانی، تحمیل زبانی، حذف و تضعیف زبان های مادری، بومی و منطقه ای و تقویت و حفظ  زبان های مختلف فارغ از تعداد صحبت کنندگان یا دایره جغرافیایی استفاده از آن است.
همچنین دفاع از حق افراد برای داشتن زبان متفاوت و صحبت و استفاده های مختلف از زبان مادری، از دیگر اهداف انتخاب یک روز به عنوان زبان مادری است.
دفاع از تنوع فرهنگی و اشاره به نقش تنوع زبانی در غنای فرهنگی از دیگر اهداف نام گذاری روز جهانی زبان مادری است.

#زبان_پارسی
#زبان_مادری
#گویش_نایینی
#پارسی_را_پاس_بداریم
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

#روزجهانی_زبان_مادری

🔺فهرست زبان های در معرض خطر ایران بر اساس جدول یونسکو...

◽️بسیاری از زبانهای ایرانی که ریشه باستانی و پهلوی دارند در آستانه نابودی اند.

💥شوربختانه زبان نایینی با رنگ نارنجی در ردیف زبانهای "بسیار در معرض خطر" قرار دارد و این زنگ خطری است برای ما و مسئولین فرهنگی شهر هزاره های تاریخی نایین😔😔

👌با آموزش این زبان شیرین و باستانی به فرزندانمان، در راستای پاسداری و پایداری آن تلاش کنیم 🙏🙏

#حفظ_گویش_نایینی
#زبانهای_باستانی
#التماس_تفکر
#نائین_ما

اینستاگرام،  https://Instagram.com/naeene_ma

🆔 @Naeene_Ma

 ‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‎‌

امروز آدینه #ناهید_شید
۱۰ اسفند ۱۴۰۳ خورشیدی
#جشن_وخشنکام

گرامیداشت جشن وخشنکام در 10 اسفند

در دوره ایران باستان جشن های زیادی برگزار میشد که هر کدام در زمان مشخص و به چرایی مشخصی شکل میگرفت. بسیاری از جشن های آن دوران در روزگار امروزی فراموش شده است که یکی از آنها جشن وخشنکام است که به مناسبت بزرگداشت رود جیحون برگزار میشده است.

جشن وخشنکام یکی دیگر از جشن های فراموش شده ایرانی است که در ۱۰ اسفند در گرامیداشت رود جیحون برگزار می شد.

جشن وخشنکام در گرامیداشت رود «آمودریا» یا «جیحون» بزرگ ترین رود سرزمین های ایرانی برگزار می شود. این نام از بزرگ ترین شاخه آمودریا بنام رود «وخش» بر گرفته شده است. ابوریحان بیرونی «وخشنکام» را «فرشته جیحون» می داند.

#جشنهای_باستانی
#وخشنکام
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

چرایی ویرانی کشور و فقر مردم

فقر مردم، گناه فرمانروایان است.

#فساد_مسئولین
#گناه_فرمانروایان
#فقر_مردم
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

#سخن_روز
.
رمضان آمده ای شیخ سوالی دارم
روزه با خون دل و خوردن غم باطل نیست؟


@naein_nameh

۱۵ اسفند | روز درختکاری در ایران
در کشورمان ایران، روز ۱۵ اسفندماه، روز درختکاری نام گرفته است و در طی آن مراسم مختلفی با هدف بیان اهمیت درخت و درختکاری برگزار می شود.
اما این تازه آغاز ماجرا برای درختان و طبیعت است و از ۱۵ تا ۲۲ اسفند به هفته منابع طبیعی اختصاص دارد. شاید بتوان نام این هفته را هفته خوشحالی درختان نیز نامید که به عنوان منبعی ارزشمند و حیاتی برای ادامه حیات بشر باید به آنها توجه شود

#روز_درختکاری
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

#برگی_از_تاریخ
🔺 پسر شمشیر ، سردار نا آرام

نادر پس از سامان دادن کشورهای آسیای میانه ، پیروزمندانه به مشهد بازگشت ، در راه بازگشت به مشهد جاسوسان وی به اطلاع رسانیدند اموال بسیاری ازخزانه بسرقت رفته ، نادر برافروخته شد و پس از رسیدن به مشهد دستور داد مستوفیان (حسابداران) ، موشکافانه به حساب های خزانه ملی رسیدگی کنند که پس از بررسی دقیق متوجه شد پنج‌ نفر از مسئولان رده بالای حکومتی با حساب سازی و تبانی با یکدیگر ، مقادیر زیادی از اموال دولتی را از بیت المال بسرقت برده اند ، بدستور نادر ، جارچیان مردم را دعوت کردند که در میدان جلوی حرم رضوی اجتماع نمایند ، جمع کثیری ازمردم در میدان حاضر شدند ، بدستور نادر ، کوره ای از آتش آماده کردند و سکه های طلا را در کوره ذوب کرده و طلاهای گداخته شده را در دهان و چشمان گنهکاران ریختند ، در اعلامیه ای که پس از مجازات دزدان بیت المال ، توسط جارچیان خوانده شد آمده بود بدستور حضرت ظل اللهی ، نادر شاه افشار ، چشمان طمع تبهکارانی که به خزانه مردم خیانت کنند اینچنین با زر و سیم (طلا و نقره) ، برای همیشه بسته خواهد شد

گویا واژه و ضرب المثل نقره داغ ، از اینگونه مجازات ها سرچشمه گرفته است.

🤬فساد مالی چای دبش نام یک پرونده فساد اقتصادی در نظام جمهوری اسلامی است که در دولتهای روحانی و رئیسی رخ داده است. رقم این اختلاس حدود ۳٫۴ میلیارد دلار (نزدیک به ۱۴۰ هزار میلیارد تومان در زمان انجام فساد) است که از لحاظ معیار تا زمان خود در ایران بی‌سابقه بوده است. این فساد بزرگ‌ترین و سنگین‌ترین فساد مالی تاریخ جمهوری اسلامی ایران است.
رأی نهایی پرونده متهمان چای دبش روز دوشنبه صادر شد و قرار است دو وزیر دولت سابق راهی زندان شوند. برمبنای رأی صادره، سیدرضا فاطمی‌امین و سیدجواد ساداتی‌نژاد به دلیل معاونت در اخلال نظام ارزی کشور، هرکدام به 1 و 2 دو سال حبس محکوم شدند و متهم ردیف اول این پرونده نیز به 25 سال مجازات زندان محکوم شد.

#نادرشاه
#چپاول_بیت_المال
#اختلاس
#چای_دبش
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

امروز دوشنبه #مهشید
۲۰ اسفند ۱۴۰۳ خورشیدی
#جشن_گلدان

در گاهشمار ایران جشن های بسیاری وجود دارند که شوربختانه بیشتر آنها در دست فراموشی هستند، از جمله جشن های ویژه ایرانی برابر با تقویم جلالی جشن «گلدان» است.
جشن‌های ایرانی به جشن‌هایی ملی و مردمی گفته می‌شود که دارای ریشه تاریخی ایرانی هستند و از دوران باستان تا به امروز رسیده‌اند. برخی از این جشن‌ها کم‌ و بیش زنده هستند.

در ایران باستان بیستم اسفند، روز جشن گلدان بوده است. جشن گلدان یا اینجه، روز آماده سازی و كاشت گل ها و گیاهان در گلدان ها و نیز جشن درختكاری بوده و مردم در این روز در گلدان هایشان گل و گیاه و در باغچه ها و باغ ها، درخت می کارند.
کاشت گل و ریحان و سبزه انداختن، از آیین‌های پیشواز نوروز است و ریشه در یک آیین کهن به نام جشن "گلدان" دارد. جشنی که ابوریحان بیرونی از آن یاد می‌کند و تداوم‌ آن تا امروز، میراث آیین‌های پیشابهاری است.

#جشنهای_باستانی
#جشن_گلدان
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

آیین کهن « سبزه پروردن » ایرانیان پیش از نوروز به استناد ابوریحان بیرونی:

آنچه در سفره ی نوروزی در دوره ی ساسانیان ارزشمند بوده سبزه گیاهان بوده است

بوریحان بیرونی در کتاب آثارباقیه با اشاره به یک داستان کهن درباره ی نبرد جمشید با اهریمن سرما و خشکسالی می‌گوید :

... این رسم در ایرانیان پایدار ماند که روز نوروز در کنار خانه ۷ صنف از غلات در ۷ استوانه بکارند...

زیباترین نماد سفره هفت سین، سبزه است که نماد زندگی و شادابی می باشد. بیشتر ایرانیان از این نماد به دیدگاه داشتن سالی شاد و شادابی استفاده می کنند. سبزه همچنین نماد فرشته اردیبهشت است.

#سبزه
#نوروز
#هفت_سین
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

‍ آگهی آغاز بکار سرویس بین شهری نایین - تهران و بالعکس

به آگاهی شهروندان گرامی می‌رساند با عنایت به پیگیری های صورت پذیرفته و با بهره گیری از کلیه ظرفیت های موجود، سرویس بین شهری نایین به تهران توسط شرکت مسافربری پیک صبا به صورت رفت و برگشت از تاریخ 27 اسفند ماه برقرار می باشد و کلیه مسافرین امکان خرید اینترنتی بلیط تهران به نایین از درگاه www.payaneha.com  و یا تماس با شماره 02188542527 و رزرو بلیط نایین به تهران از طریق تماس با شماره 03146252660 را خواهند داشت.
ساعت حرکت سرویس مزبور از نایین به تهران(پایانه بیهقی) 16:00 و از پایانه بیهقی(آرژانتین) به نایین 23:45 می باشد.                                                               لازم به ذکر است استمرار ارائه خدمات در این مسیر (نایین - تهران و بالعکس) منوط به استقبال شهروندان و تامین هزینه های تمام شده سوخت و استهلاک اتوبوس برای شرکت ارائه دهنده خدمت می باشد.

به همین منظور استفاده از سرویس مسافربری مذکور و عدم استفاده از مسافربر های شخصی عبوری و شرکت های مسافربری عبوری رسمی و غیر رسمی خارج از شهرستان، به استمرار فعالیت سرویس مختص این شهرستان یاری خواهد رساند.

روابط عمومی اداره راهداری و حمل و نقل جاده ای شهرستان نایین

#پایانه_مسافربری
#اتوبوس_تهران
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

آیین چهارشنبه سوری(شماره ۱)

#نوروز

جشن چهارشنبه سوری در اصل جشن سوری نام داشت و واژه چهارشنبه گویا پس از اسلام به آن افزوده شده است.چون پیش از اسلام، واژه های شنبه و یک شنبه در میان ایرانیان رواج نداشت و برای روزهای هفته از نام ایزدان استفاده می کردند مانند هرمزد روز، بهمن روز و... بکارگیری واژه چهارشنبه برای این جشن دقیقا روشن نیست. اما ایرانیانِ زرتشتی مانند یهودیان و برخی از اقوام دیگر ایرانی از شنبه،یکشنبه و... بهره می بردند. ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه اشاره ای دارد به این که اول شب چهارشنبه در نزد یهودیان ایران،ساعتِ آفریده شدنِ خورشید بوده و چون در یکی از گاهشماری های پیشین، آغازِ شب چهارشنبه را مبدا سال قرار داده اند، این روز، روز ویژه‌ای شد و جشن و شادی چهارشنبه سوری شاید به این چرایی باشد. شاید هم عدد چهار در چهارشنبه نماد چهار فصل سال باشد که در این روز به پایان می رسد. به هر روی، جشن سوری عبارت بوده از روشن کردن آتش برای گرم کردن هوا و زود رسیدن بهار و نوروز.

#چهارشنبه‌_سوری
#آیین_سنتی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

آیین چهارشنبه سوری(شماره ۲)

#نوروز

در نزد ایرانیان باستان، آتش نماد پاکی و پاک کنندگی و از میان برنده ی آلودگی ها بود. آتش افروزیِ جشن سوری به راستی جشنی بسیار کهن و باوری همگانی بوده و بیشتر جنبه ی جادویی داشته است، و به راستی جادوی گرم کردن هوا بود تا خورشید نزدیک تر شود و گرما به زمین برسد. از دیدگاه نجومی در آغاز نوروز، خورشید از برج حوت(برج ماهی) به برج حمل(برج بره) می آید یعنی به زمین بسیار نزدیک می شود.

در شب چهارشنبه سوری، آتش می افروختند تا زردی و سستی زمستانی از تن دور شود و سرخی و گرمی آتش به انسان برسد. در برخی از مناطق ایران، از جمله در آذربایجان و همدان در چهارشنبه سوری، تندیسه و نمادی از زمستان درست می کردند و آن را می زدند و از آبادی بیرون می کردند و جشن می گرفتند. امروز هم در شب چهارشنبه سوری بچه ها چهره خود را می پوشانند یا چادر برسر می کنند و به در خانه ها می آیند تا هدیه بگیرند.

#چهارشنبه‌_سوری
#آیین_سنتی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

دیدگاه استاد #میرجلال‌الدین_کزازی درباره #چهارشنبه‌_سوری :

🔹ایرانیان با چهارشنبه‌سوری به پیش‌باز نوروز، بهار و سال نو می‌روند و از درگاه یزدان پاک آرزو می‌برند که سرخی آتش را به آنان ارزانی بدارد و آنان را از زردی آتش برکنار دارد.

🔹 آنچه از نگاهی فراخ درباره جشن چهارشنبه سوری می‌توان گفت، این است که این جشن، بیش از هرچیز جشنی مردمی بوده و نه دیوانی و رسمی مانند دیگر جشن‌های بزرگ ایرانیان و از همین روی بسیار اندک از این جشن در آبشخورهای کهن سخن رفته است و آگاهی‌ ما درباره پیشینه این جشن و چگونگی برگزاری آن گسترده نیست.
🔹 جشن چهارشنبه سوری جشنی است که ایرانیان با برگزاری آن به پیش‌باز جشن و آیین نوروز می‌روند و از همین روست که روشنایی، گرما و آتش، کاربردی بنیادین و ناگزیر در این جشن دارد.
🔹 در جشن و آیین نوروز هم گرامیداشت روشنایی، روز و گرما را می‌بینیم، گفت: با آغاز نوروز و بهار، چیرگی شب و سرما و تیرگی به پایان می‌رسد و از همین روست که ایرانیان بر خود بایسته می‌دانند که در شبی که آن را چهارشنبه سوری می‌نامیم آتشی بیفروزند و از فراز این آتش بجهند و آن ترانه مردمی را بر زبان برانند.
🔹 "سرخی تو از من، زردی من از تو" این ترانه آرزویی باژ یا دعایی را در خود نهفته می‌دارد و این باژ و آرزو این است که سال پیش‌رو سالی باشد خجسته، همراه با تندرستی و بهروزی، زیرا در نمادشناسی ادبی ایران سرخی نشانه تندرستی و بیگزندی و بنوایی است و در برابر آن زردی نشانه بیماری و نزاری و بی‌نوایی.
از دیگر سو سرخی و زردی هردو از رنگ‌های سرشتین آتش است، پس ایرانیان در روزهای پایانی سال کهن هنگامی که به پیش‌باز نوروز و بهار و سال نو می‌روند، از درگاه یزدان پاک آرزو می‌برند که سرخی آتش را به آنان ارزانی بدارد و آنان را از زردی آتش برکنار دارد.

#آیین_سنتی
#چهارشنبه‌_سوری
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

چهارشنبه‌سوری‌تان به شادی!

چهارشنبه‌سوری از سنت‌های وابسته به جشن بزرگ نوروز و گویا آغازگر این جشن است که از غروب آخرین سه‌شنبه‌ی ماه اسفند، با برافروختن بوته‌هایی از آتش، به‌صورت جمعی و در فضای باز آغاز می‌شود و تا پس از نیمه‌شب با شادمانی، پریدن از روی آتش‌ها و نیز سنت‌هایی جنبی چون آتش‌بازی و قاشق‌زنی به‌پایان می‌رسد.

برخی «سور» در این واژه را در معنایِ جشن، شادمانی، نشاط و عیش گرفته‌اند و برخی «سوری» را به معنایِ سرخ می‌دانند، چون در این جشن آتشِ سرخ افروخته می‌شود. واژه‌ی سوری در اصل «پهلوی» نیز به معنیِ سرخ است. برای نمونه، سُهرِوَرد به معنیِ گل سرخ است.

گویا نامِ نخستِ این مراسم «جشنِ سوری» بوده و واژه‌ی چهارشنبه بعدها واردِ این نام شده ‌است. نیز، برخی شواهد و قراین موجود، مانند رواج واژه چارشمبه‌سُرخی در شهر اصفهان و استفاده از واژه‌ی سور به‌جای سرخ در بسیاری از گویش‌های رایج در فلات ایران (پشتو، لری، بختیاری و کردی) درستیِ دیدگاه دوم را تقویت می‌نماید. برخی نام‌های محلی این جشن عبارتند از: گول چارشَمبه (اردبیل)، گوله ـ گوله چارشمبه (گیلان)، کوله چوارشمبه (کردستان) و چوارشمبه‌کولی (قروه).

در قدیمی‌ترین اشاره به «شب سوری» در قرن چهارم در تاریخ بخارا اشاره‌ای به روز چهارشنبه نیست ولی از واژه «عادت قدیم» استفاده شده ‌است که نشان‌دهنده‌ی پیشینه‌ی این جشن است: «و چون امیر منصور بن نوح به مُلک بنشست، اندر ماه شوال سال سیصد و پنجاه، به جوی مولیان، فرمود تا آن سرای را دیگر بار عمارت کردند و هر چه هلاک و ضایع شده بود بهتر از آن به حاصل کردند. آن‌گاه امیر به سرای بنشست و هنوز سال تمام نشده بود که چون شبِ سوری، چنان‌که عادت قدیم است، آتشی عظیم افروختند. پاره‌ای از آن بجست و سقف سرای درگرفت و دیگر باره جمله سرای بسوخت...».

این گمان هم که برافروختن آتش در این روز یادمان عبور سیاوش از آتش است مطرح بوده. چون در برخی منابع از نحوست روز چهارشنبه سخن رفته است.

به‌گفته‌ی ابوریحان بیرونی، هرمزد یکم، شاهنشاه ساسانی، دستور داده‌ بود در نوروز، مکان‌های مهم را با آتش پاکیزه کنند زیرا معتقد بود که عناصر ناسالم در هوا وجود دارند.

چهارشنبه‌سوری با آیین‌ها و جشن‌های گوناگونی در سراسر سرزمین ایران فرهنگی برگزار می‌شوند که دارای مشابهت‌های زیادی با هم هستند. مهم‌ترینِ این آیین‌ها جمع‌آوری خار و خاشاک یا توده‌های سوختنیِ دیگر از یکی دو روز پیش از چهارشنبه‌سوری از بیرون شهر ــ یا گاهی از پسماند کشاورزی همان منطقه، مثلاً در #خور برگِ خرما یا در گیلان ساقه‌ی برنج ــ و افروختن آتش در روز مقرر در فضایی همگانی (میدان روستا یا کوچه‌‌هایی مشخص از محله‌های شهری) آن‌هم به شمارِ فرد (یک، سه، پنج یا هفت کومه) است.

آتش‌افروزی در زمان غروب آفتاب یا بعد از آن انجام می‌شود و مردمان از روی آن می‌پَرَند و «سرخی تو از من، زردی من از تو» (یا در بعضی شهرها، شعری محلی با مضمونی مشابه) می‌خوانند. برخی بر این باورند که این کار آنها را از بیماری و زردرویی در سال بعد مصون می‌کند.

در قاشق‌زنی دختران و پسران جوان، چادری بر سر و روی خود می‌کشند تا شناخته نشوند و به در خانه‌ی دوستان و همسایگان خود می‌روند. صاحبخانه از صدای قاشق‌هایی که به کاسه‌ها می‌خورد به در خانه آمده و به کاسه‌های آنان آجیل چهارشنبه‌سوری، شیرینی، شکلات، نقل و پول می‌ریزد. این آیین گویا برگرفته از این باور است که روان نیکِ درگذشتگان در رستاخیز آخر سال به میان زندگان بازگشته و به شکل افرادی که رویشان پوشیده‌ است به خانه‌ی بازماندگان سر می‌زنند و زندگان برای یادبود و برکت به آنان هدیه‌ای می‌دهند.

نوع دیگری از فال گرفتن در چهارشنبه‌سوری فال‌گوش است که در آن دختران جوان نیت می‌کنند، پشت دیواری می‌ایستند و به سخن رهگذران گوش فرا می‌دهند و سپس با تفسیر این سخنان پاسخ نیت خود را می‌گیرند.

#آیینهای_چهارشنبه_سوری
#چهارشنبه‌_سوری
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

#آیینهای_چهارشنبه_سوری

1 : ایرانیان با افروختن سه یا هفت کپه آتش انرژی‌های منفی را به یکی از سرچشمه‌های انرژي طبیعت سپرده و سال نو را با انرژی مثبت آغاز می‌کنند.
     
2 : آیین قاشق زنی، دستگیری از یکدیگر و داد و دهش را به یاد ما می‌آورد.

3: آیین کوزه شکستن، بایستگی تازه شده و دگرگونی جهان را به یاد می آورد.

4 : آجیل چهارشنبه سوری از میوه‌های خشک آماده شده و شادی‌افزای واپسین جشن ملی ایرانیان است.
     
5: فالگوش ایستادن باور به بازگشت فروهرهای درگذشتگان را به یاد می آورد.

6: آیین شال‌اندازی امید به رخدادهای نیک به همراه بسیاری داده‌های پروردگار در سال نو است.

ه❌❌❌❌❌❌❌❌ه

هم‌میهنان گرامی:
پاسداشت سنت‌های خوب باستانی نیکوست، اما رفتار نابجا و زیاده‌روی‌ها، نادرست و ناپسند است.
در بزرگداشت مراسم چهارشنبه‌ سوری، چه نیکوست که همچنان کردار نیاکان‌مان را داشته باشیم و از سرگرمی‌های خطرناک که سبب سوختن و آسیب به جانمان است خودداری کنیم.
با آرزوی پیروزی و شادمانی‌ 🌸💖🌸

#چهارشنبه‌_سوری
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

#چهارشنبه_سوری

مراسم چهارشنبه سوری در #نایین
این جشن در شب آخرین روز سه شنبه سال خورشیدی به دو ریخت خانگی و گروهی برپا می‌شد، جشن خانگی بیشتر از سوی بانوان و دختران برگزار میشد و نامور بود به #کوزه_انداختن . به این گونه که اهالی هر خانه با آتش زدن بوته ای از هیزم و کوزه ای پر از آب که سکه ای هم در آن بود از پشت بام خانه به درون کوچه می‌انداختند و باور داشتند که بلاها در کوزه ریخته شده و چون بشکند بلاها زدوده می شود و اهالی خانه تا یک سال در امان از بلا و گرفتاری می شوند.

پس از این مراسم جوانان و افراد میانسال و شاد در میدان محله خود گردهم می آمدند و با افروختن خرمنی از آتش و پریدن از روی آن خواسته‌ها و آرزوی خود را با بیان مطالبی شعرگونه چون :
«غم برو شادی بیا ، محنت برو روزی بیا»
بیان می‌کردند و با پریدن از روی شعله های آتش که به زبان محلی به آن اَلُو می گفتند این چنین خطاب می کردند: «زردی من از تو سرخی تو از من و یا برعکس سرخی تو از من زردی من از تو»
واین جشن و سرور را تا پاسی از شب ادامه می دادند.

بچه‌ها نیز چادری روی خود می انداختند و درب خانه‌های محله را میزدند و با قاشقی بر کاسه فلزی میزدند و صاحب خانه ها که به این رسم آشنا بودند با رویی گشاده مقداری آجیل، شیرینی و یا مبلغی پول را داخل ظرف فرد قاشق زن می گذاشتند و این گونه به پیشواز جشن باستانی میرفتند و فرا رسیدن نوروز را مژده میدادند و همه خرسند بودند، بزرگترها از گشاده دستی خود و کوچکترها از دریافت مژدگانی.

👌شوربختانه این رسم بسیار زیبا و سنتی چند سالی است که بسیار کمرنگ شده و رو به فراموشی است، کاش بزرگترها بچه ها را دگربار تشویق به برپایی و پاسداری از آیینهای سنتی کنند تا دوباره رنگ و بوی دوستی و شادی همگانی شهر را جلا دهد و به فراموشی سپرده نشود. 🙏

🌷همراه گرانمهر ما باشید در یادآوری آیین های سنتی و پسندیده❤️

#آیین_سنتی
#قاشق_زنی
#چهارشنبه‌_سوری
#نائین_ما

🆔 @Naeene_Ma

جشن نوروز (شماره ۱)
#نوروز

نوروز که آن را به جمشید نسبت می دهند یکی از جشن های بزرگ ملی ایرانیان است که در آغاز بهار و اولین روز سال و اول فروردین ماه برگزار می شود. پیشامدهای روزگار و تسلط اقوام بیگانه نتوانسته خللی بدان وارد سازد. آیین نوروز با برگزاری مراسمی در دربارها، مقر فرمانروایان و خانواده ها برگزار می گردد.
جاحظ در کتاب المحاسن و الاضداد در سخن از مهرگان و نوروز گوید که در جشن فروردین، در سر خوان چند شاخه از درخت بید و زیتون و انار می نهادند.
عمر خیام در نوروزنامه می نویسد: "سبب نام نهادن نوروز از آن بوده که آفتاب در هر ۳۶۵ شبانه روز و ربعی به اول دقیقه ی حمل باز آید. و چون جمشید آن روز را دریافت نوروز نهاد و جشن آئین آورد".
هفت سین و کاشتن هفت رقم غلات نیز از آداب و مراسم بوده که هنوز رایج است.نوروز و مهرگان دو جشن بزرگ طبیعی هستند که اولی آغاز بهار و دومی آغاز پاییز است. نوروز نمایان ترین جشن های بهاری جهان به شمار می رود. تقدس و پاسداشت و بزرگی نوروز بیش از حد توجه و انتظار است و اول بهار و اعتدال ربیعی و رستاخیز طبیعت و زندگی مجدد در جهان است.
ابوریحان در پیدایش نوروز چرایی هایی را بیان می نماید که نمایان ترین آن نسبتِ نوروز است به جمشید که فردوسی موجب گسترش و نام آوری آن شده است:
اینکه جمشید پس از برقرار ساختن نظام زندگی و عدل و داد، سر سال نو، روز هرمزد از فروردین، به تخت نشست و مردم شادی کردند و آن روز را روز نو خواندند و از وی چنین تجدید خاطره ای یادگار ماند.
در تاریخ از دو نوروز بزرگ و کوچک یاد شده: نوروز بزرگ، روز ششم فروردین است که بنا بر سنت برابر با زادروز خجسته ی زرتشت است. برخی جشن نوروز را متناسب با موضوع پایان یافتن آفرینش جهان می دانند، که با خلقت انسان خاتمه یافته است. خلاصه اینکه درباره ی جشن نوروز سخن بسیار است و تنها اشاره می گردد که هفت سین (هفت چین) به مناسبت تقدس عدد هفت می باشد که نظیرش در هفت امشاسپندان، هفت کواکب، هفت طبقه ی زمین و آسمان، هفت ملکِ مقرب، هفت یشت، هفتن بوخت، هفته و از این قبیل کلمات موجود است.

#نوروز
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

جشن نوروز(شماره ۲)
#نوروز

حدود هزاره ی سوم پ.م در بین النهرین دو جشن بزرگ برگزار می شد: جشن آفرینش که جشن پاییزی بود و جشن باز زایی که در آغاز بهار برگزار می شد. بومیان ایرانی پیش از ورود آریایی ها در همسایگی بین النهرین می زیستند، در ادوار بعد دو جشن بهاری و پاییزی داشتند. جشن مهرگان جشن پاییزی ایرانیان بود. جشن بهاری در بین النهرین در واقع جشن کشت و کشاورزی، برکت و رویش بود. این جشن در سومر و بابل جشن اَکیتو نام داشت که در واقع، جشن آفرینش و نوزاییِ جهان و انسان بوده است. اسنادی در دست است که در این جشن هم سبزه سبز می کردند که خود نشانه ی باززایی و نوزایی است .بخشی از این جشن، زاگ موگ نام داشت که جشن تقدیر و رقم خوردن سرنوشت انسان بوده. معتقد بودند که در ایام این جشن، سرنوشت آدمیان رقم می خورد.

#نوروز
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma

جشن نوروز(شماره ۳)

اقلام دیگر سفره ی هفت سین
غیر از هفت عنصر،عناصر دیگری هم بر سر سفره ی نوروزی هست.مثل...

تخم مرغ: که نماد نطفه، باروری، نماد زایش و آفرینش و در اساطیر ایرانی، نماد جهان است به طوری که پوسته اش نشانه ی آسمان و زرده اش نشانه ی زمین است.
ماهی: نشانه ی تر و تازگی،طراوت، بی آزاری و معصومیت است. نماد آب حیات و مایه ی زندگانی است. همچنین زمستان برابر برج حوت، یعنی برج ماهی است و خورشید در آغاز سال از برج ماهی به برج حَمَل می رود.
آیینه و شمع و چراغ هم نشانه ی نور و شفافیت و روشنایی و شادابی و سرزندگی است. جمع شدن این عناصر که با سلیقه ای ویژه و برابر ذوق ایرانی برگزیده شده و بر سر یک سفره قرار گرفته، نشان دهنده ی فرهنگ غنی و ویژه ایرانی است که از سده ها پیش از اسلام تاکنون در این سرزمین زنده مانده است.
بر این سفره عناصر دیگری هم مثل نارنج، گل بیدمشک، نان،انار و چیزهای دیگری هم می گذاشته اند. عناصر سفره ی هفت سین افزون بر نشان دادن برکت و نیکویی در سال نو، گویا برای خشنود کردن فروهرها و روان درگذشتگان نیز بوده است. اساسا سفره را برای مهمانان پهن می کنند و بهترین مهمانان نوروزی هر خانواده ی سنتی همان فروهرها یا روان درگذشته ی نیاکان بوده اند که برای هر خانواده ای عزیز و گرامی اند.

#نوروز
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma