#جشن_سوری
🔷 فرقی نمی‌کند فشفشه‌بازی شب سال نوی میلادی باشد یا ترقه‌بازی چهارشنبه‌سوری؛ هر سال حیوانات زیادی در جشن‌هایی که توام با فشفشه‌بازی و ترقه‌بازی‌اند دچار وحشت می‌شوند. تعدادی از حیوانات از لانه‌ها و آشیانه‌های خود فرار کرده و آواره می‌شوند و برخی حتی از شدت ترس سکته می‌کنند و می‌میرند.
🔹 اسفندماه، فصل لانه‌گزینی و تخم‌گذاری پرندگان است. صدای مهیب و دود ناشی از ترقه و توپ و فشفشه باعث وحشت پرندگان شده و آنها را از لانه‌هایشان فراری می‌دهد و چه بسا که به علت رقابت بر سر لانه هرگز نمی‌توانند به لانه‌های خود بازگردند و تخم‌ها از بین می‌روند. بسیاری از حیوانات دیگر هم در این زمان برای خود جفت و آشیانه‌ای برگزیده‌اند و منتظر به دنیا آمدن فرزندانشان هستند.
🔹 حیوانات خانگی مانند سگ‌ها و گربه‌ها هم قربانیان دیگر برگزاری جشن با صداهای مهیب‌اند. هر سال در چنین شب‌هایی حیوانات خانگی زیادی چنان سراسیمه می‌شوند که پا به فرار می‌گذارند و گم می‌شوند و آنهایی که در داخل منزل‌اند، شب بسیاری پرآشوبی را تجربه می‌کنند.
🔹 علاوه بر همهٔ این‌ها، ترقه و فشفشه باعث آلودگی آب و خاک و هوا میشود.
🔹 همچنین، پوکه‌های فشفشه‌ها و زباله‌های باقیمانده از ترقه و فشفشه‌بازی در نهایت از دریاها و اقیانوس‌ها سر در می‌آورند، مدت بسیار طولانی بدون تجزیه شدن در آب‌ها باقی می‌مانند و توسط حیوانات زیادی بلعیده و باعث مرگ آنها می‌شوند.
🔴 لطفاً با احترام به طبیعت جشن بگیرید! از ترقه‌بازی و فشفشه‌بازی خودداری کنید، سکوت و آرامش و امنیت لانه‌ها و آشیانه‌ها، تخم‌ها و نوزادها و مادرها (از هر گونه‌ای) را بر هم نزنید و حرمت حریم خصوصی حیوانات را همیشه و مخصوصاً در فصل آمیزش و زایش نگه دارید.
👤 تالین ساهاکیان
🔸ایین نیاکانمان را درست بجا اوریم نه بمب ترقه ای که بیگانگان وارد کرده اند...
🔥جشن چهارشنبه سوری پیشاپیش بر همگان فرخنده باد
#با_حیوانات_مهربان_باشیم
#فرهنگی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
🔷 فرقی نمی‌کند فشفشه‌بازی شب سال نوی میلادی باشد یا ترقه‌بازی چهارشنبه‌سوری؛ هر سال حیوانات زیادی در جشن‌هایی که توام با فشفشه‌بازی و ترقه‌بازی‌اند دچار وحشت می‌شوند. تعدادی از حیوانات از لانه‌ها و آشیانه‌های خود فرار کرده و آواره می‌شوند و برخی حتی از شدت ترس سکته می‌کنند و می‌میرند.
🔹 اسفندماه، فصل لانه‌گزینی و تخم‌گذاری پرندگان است. صدای مهیب و دود ناشی از ترقه و توپ و فشفشه باعث وحشت پرندگان شده و آنها را از لانه‌هایشان فراری می‌دهد و چه بسا که به علت رقابت بر سر لانه هرگز نمی‌توانند به لانه‌های خود بازگردند و تخم‌ها از بین می‌روند. بسیاری از حیوانات دیگر هم در این زمان برای خود جفت و آشیانه‌ای برگزیده‌اند و منتظر به دنیا آمدن فرزندانشان هستند.
🔹 حیوانات خانگی مانند سگ‌ها و گربه‌ها هم قربانیان دیگر برگزاری جشن با صداهای مهیب‌اند. هر سال در چنین شب‌هایی حیوانات خانگی زیادی چنان سراسیمه می‌شوند که پا به فرار می‌گذارند و گم می‌شوند و آنهایی که در داخل منزل‌اند، شب بسیاری پرآشوبی را تجربه می‌کنند.
🔹 علاوه بر همهٔ این‌ها، ترقه و فشفشه باعث آلودگی آب و خاک و هوا میشود.
🔹 همچنین، پوکه‌های فشفشه‌ها و زباله‌های باقیمانده از ترقه و فشفشه‌بازی در نهایت از دریاها و اقیانوس‌ها سر در می‌آورند، مدت بسیار طولانی بدون تجزیه شدن در آب‌ها باقی می‌مانند و توسط حیوانات زیادی بلعیده و باعث مرگ آنها می‌شوند.
🔴 لطفاً با احترام به طبیعت جشن بگیرید! از ترقه‌بازی و فشفشه‌بازی خودداری کنید، سکوت و آرامش و امنیت لانه‌ها و آشیانه‌ها، تخم‌ها و نوزادها و مادرها (از هر گونه‌ای) را بر هم نزنید و حرمت حریم خصوصی حیوانات را همیشه و مخصوصاً در فصل آمیزش و زایش نگه دارید.
👤 تالین ساهاکیان
🔸ایین نیاکانمان را درست بجا اوریم نه بمب ترقه ای که بیگانگان وارد کرده اند...
🔥جشن چهارشنبه سوری پیشاپیش بر همگان فرخنده باد
#با_حیوانات_مهربان_باشیم
#فرهنگی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امروز ، سه‌شنبه: #بهرام_شید
۲۲ اسپند ماہ ۱۴۰۲خورشیدی
شب چهارشنبه سوری
چهارشنبه‌سوری که با نامهای جشن چهارشنبه پایان سال و شب چهارشنبه سرخ نیز شناخته شده، یکی از جشنهای ایرانی است که در شب واپسین چهارشنبه سال "از غروب سه‌شنبه" برگزار میشود و اولین جشن از مجموعه جشنها و مناسبتهای نوروزی است.
این جشن در نزد ایرانیان پیش از اسلام در روز خاصی انجام نمی‌گرفت و معمولاً در اواخر زمستان در حالی که زمین درحال گرم شدن بود انجام میشد، ولی پس از اسلام و حمله اعراب، این جشن به آخرین چهارشنبه سال موکول میشد. زیرا چهارشنبه در نزد اعراب روزی نحس و شوم بود.
واژه «چهارشنبه‌سوری» از دو واژه چهارشنبه — نام یکی از روزهای هفته — و سور به معنای جشن و شادی ساخته شده است. برابر آیین باستان، در این روز آتش بزرگی برافروخته میشود که تا صبح زود و برآمدن خورشید، روشن نگه داشته میشود. این آتش معمولاً در بعدازظهر زمانی که مردم آتش روشن می‌کنند و از روی آن می‌پرند، آغاز میشود و در زمان پریدن می‌خوانند: «زردی من از تو، سرخی تو از من». این جمله نشانگر مراسمی برای تطهیر و پاک‌سازی است که واژه «سوری» به معنی «سرخ» به آن اشاره دارد. به بیان دیگر مردم خواهان آن هستند که آتش تمام رنگ پریدگی و زردی، بیماری و مشکلاتشان را بگیرد و بجای آن سرخی و گرمی و نیرو به آنها بدهد. چهارشنبه‌سوری جشنی نیست که وابسته به‌دین یا قومیت افراد باشد و در میان بیشتر ایرانیان رواج دارد.
یکی از جشنهای آتش که در ایران باستان برای پیش درآمد یا پیشواز نوروز برگزار می‌شده و آمیزه‌ای از چند آیین گوناگون است، جشن سوری بوده است. سوری به یک معنی سرخی است و اشاره به سرخی آتشی است که در این روز می‌افروخته‌اند. در تاریخ بخارا آمده‌است: «چون امیر سدید منصوربن نوح به ملک نشست، هنوز سال تمام نشده بود که در شب سوری چنان‌که عادت قدیم است آتشی عظیم افروختند.» این آتش را در شب سوری که همزمان با روزهای «بهیژک» یا «پنچه دزدیده» بود برای گریزاندن سرما و فراخوانی گرما، آن‌هم بیشتر بر روی بامها می‌افروختند که هم شگون داشته و هم به‌باور پیشینیان، تنوره آتش و دود بر بامها، فروهر درگذشتگان را به خانه‌های خود رهنمون می‌کرده است.
به‌دیگر سخن این آتش‌افروزی بر بام خانه‌ها، آخرین گام از آیین‌های «گاهنبار پنجه» یا ده روز پایان سال است. این ده روز را ده روز فروردیان یا فروردیگان می‌گویند که دربرگیرنده پنجه کوچک "پنج روز نخست -اشتاد روز تا اناران- از ماه اسفند در گاهشماری زرتشتی، برابر با بیست و پنجم اسفند ماه بنا به گاهشمار رسمی کشور" و پنجه بزرگ "پنجه دزدیه، پنج روز پایان سال" است.
چند روز پیش از نوروز مردمانی به‌نام آتش‌افروزان که پیام‌آور این جشن اهورایی بودند به‌شهرها و روستاها می‌رفتند تا مردم را برای این آیین آماده کنند. آتش‌افروزان، زنان و مردانی هنرمند بودند که با برگزاری نمایشهای خیابانی، دست افشانی‌ها، سرودها و آوازهای شورانگیز به‌سرگرم کردن و خشنود ساختن مردمان می‌پرداختند؛ آنها از هفت روز پیش از نوروز تا دوهفته پس از نوروز با پدید آمدن تاریکی شامگاه، در تمامی جایهای شهر و ده آتش می‌افروختند و آن را تا برآمدن خورشید روشن نگاه می‌داشتند. این آتش، نماد و نشانه نیروی مهر و نور و دوستی بود. هدف آتش‌افروزان برگرداندن نیروی فزاینده و نیک به مردمان برای چیره شدن بر غم و افسردگی بود. همین هدف مهمترین دلیل برپایی جشن سده در میانه زمستان هم هست
👌هم‌میهنان گرامی:
پاسداشت سنت‌های خوب باستانی نیکوست، اما رفتار نابجا و زیاده‌روی‌ها، نادرست و ناپسند است
در بزرگداشت مراسم چهارشنبه‌سوری، چه نیکوست که همچنان کردار نیاکانمان را داشته باشیم و از سرگرمی‌های خطرناک که سبب سوختن و آسیب به جانمان است خودداری کنیم.
🔥با آرزوی پیروزی و شادمانی🔥
#جشنهای_باستانی
#جشن_سوری
#چهارشنبه_سوری
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۲۲ اسپند ماہ ۱۴۰۲خورشیدی
شب چهارشنبه سوری
چهارشنبه‌سوری که با نامهای جشن چهارشنبه پایان سال و شب چهارشنبه سرخ نیز شناخته شده، یکی از جشنهای ایرانی است که در شب واپسین چهارشنبه سال "از غروب سه‌شنبه" برگزار میشود و اولین جشن از مجموعه جشنها و مناسبتهای نوروزی است.
این جشن در نزد ایرانیان پیش از اسلام در روز خاصی انجام نمی‌گرفت و معمولاً در اواخر زمستان در حالی که زمین درحال گرم شدن بود انجام میشد، ولی پس از اسلام و حمله اعراب، این جشن به آخرین چهارشنبه سال موکول میشد. زیرا چهارشنبه در نزد اعراب روزی نحس و شوم بود.
واژه «چهارشنبه‌سوری» از دو واژه چهارشنبه — نام یکی از روزهای هفته — و سور به معنای جشن و شادی ساخته شده است. برابر آیین باستان، در این روز آتش بزرگی برافروخته میشود که تا صبح زود و برآمدن خورشید، روشن نگه داشته میشود. این آتش معمولاً در بعدازظهر زمانی که مردم آتش روشن می‌کنند و از روی آن می‌پرند، آغاز میشود و در زمان پریدن می‌خوانند: «زردی من از تو، سرخی تو از من». این جمله نشانگر مراسمی برای تطهیر و پاک‌سازی است که واژه «سوری» به معنی «سرخ» به آن اشاره دارد. به بیان دیگر مردم خواهان آن هستند که آتش تمام رنگ پریدگی و زردی، بیماری و مشکلاتشان را بگیرد و بجای آن سرخی و گرمی و نیرو به آنها بدهد. چهارشنبه‌سوری جشنی نیست که وابسته به‌دین یا قومیت افراد باشد و در میان بیشتر ایرانیان رواج دارد.
یکی از جشنهای آتش که در ایران باستان برای پیش درآمد یا پیشواز نوروز برگزار می‌شده و آمیزه‌ای از چند آیین گوناگون است، جشن سوری بوده است. سوری به یک معنی سرخی است و اشاره به سرخی آتشی است که در این روز می‌افروخته‌اند. در تاریخ بخارا آمده‌است: «چون امیر سدید منصوربن نوح به ملک نشست، هنوز سال تمام نشده بود که در شب سوری چنان‌که عادت قدیم است آتشی عظیم افروختند.» این آتش را در شب سوری که همزمان با روزهای «بهیژک» یا «پنچه دزدیده» بود برای گریزاندن سرما و فراخوانی گرما، آن‌هم بیشتر بر روی بامها می‌افروختند که هم شگون داشته و هم به‌باور پیشینیان، تنوره آتش و دود بر بامها، فروهر درگذشتگان را به خانه‌های خود رهنمون می‌کرده است.
به‌دیگر سخن این آتش‌افروزی بر بام خانه‌ها، آخرین گام از آیین‌های «گاهنبار پنجه» یا ده روز پایان سال است. این ده روز را ده روز فروردیان یا فروردیگان می‌گویند که دربرگیرنده پنجه کوچک "پنج روز نخست -اشتاد روز تا اناران- از ماه اسفند در گاهشماری زرتشتی، برابر با بیست و پنجم اسفند ماه بنا به گاهشمار رسمی کشور" و پنجه بزرگ "پنجه دزدیه، پنج روز پایان سال" است.
چند روز پیش از نوروز مردمانی به‌نام آتش‌افروزان که پیام‌آور این جشن اهورایی بودند به‌شهرها و روستاها می‌رفتند تا مردم را برای این آیین آماده کنند. آتش‌افروزان، زنان و مردانی هنرمند بودند که با برگزاری نمایشهای خیابانی، دست افشانی‌ها، سرودها و آوازهای شورانگیز به‌سرگرم کردن و خشنود ساختن مردمان می‌پرداختند؛ آنها از هفت روز پیش از نوروز تا دوهفته پس از نوروز با پدید آمدن تاریکی شامگاه، در تمامی جایهای شهر و ده آتش می‌افروختند و آن را تا برآمدن خورشید روشن نگاه می‌داشتند. این آتش، نماد و نشانه نیروی مهر و نور و دوستی بود. هدف آتش‌افروزان برگرداندن نیروی فزاینده و نیک به مردمان برای چیره شدن بر غم و افسردگی بود. همین هدف مهمترین دلیل برپایی جشن سده در میانه زمستان هم هست
👌هم‌میهنان گرامی:
پاسداشت سنت‌های خوب باستانی نیکوست، اما رفتار نابجا و زیاده‌روی‌ها، نادرست و ناپسند است
در بزرگداشت مراسم چهارشنبه‌سوری، چه نیکوست که همچنان کردار نیاکانمان را داشته باشیم و از سرگرمی‌های خطرناک که سبب سوختن و آسیب به جانمان است خودداری کنیم.
🔥با آرزوی پیروزی و شادمانی🔥
#جشنهای_باستانی
#جشن_سوری
#چهارشنبه_سوری
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
فلسفه #ماهی_سرخ بر سفره #هفت_سین #جشن_نوروز
ماهی قرمز نماد برج «حوت» یا #برج_ماهی در «گاهشماری خورشیدی بُرجی» است که سال‌ها در ایران وجود داشته است.
در برخی از نَسک‌های(کتاب‌های) ایران باستان مانند نسک پهلوی #بندهش نام پهلوی برج‌های دوازه‌گانه آمده که نام برج دوازدهم سال #ماهی یادآوری شده است.
صورت فلکی اسفندماه، ماهی است (حوت). صورت فلکی فروردین‌ماه، بره است(حمل).
در فرهنگ ایران ماهی قرمز به نشانه «برج حوت» بر روی بسیاری از آثار برجامانده از دوره‌های گوناگون تاریخی مانند دوره ساسانیان و هخامنشیان در ارتباط با نوروز و سال‌نو دیده میشود.
نقش ماهی در پاسارگاد و همچنین در گنجیه آمو دریا (دوره هخامنشی). نقش ماهی در آتشکده بهرام در شهر ری (تپه میل - دوره ساسانی).
ایرانیان، ماهی را به هنگام پدیدار شدن سال نو بر سفره نوروزی می‌گزارند تا سال از «برج حوت» به «برج حمل» دگرگون شود.
گفتنی است نمونه سرخ رنگ این ماهی در روزگاران گذشته کاربرد بیشتری یافته که نماد رنگ سرخ آیین مهر و نشان گرما، پیروزی، شادی و سرزندگی است.
در #شاهنامه فردوسی و در داستان #بیژن و #منیژه به این نکته اشاره شده‌است:
زمان و نشان سپهر بلند
همه کرده پیدا چه و چون و چند
ز ماهی به‌جام اندرون تا بره
نگاریده پیکر همه یک‌سره
چو کیوان و بهرام و ناهید و شیر
چو خورشید و تیر از بر و ماه زیر
همه بودنی‌ها بدو اندرا
بدیدی جهاندار افسونگرا
نگه کرد و پس جام بنهاد پیش
بدید اندرو بودنی‌ها ز بیش
--------
آیا ماهی قرمز از چین به ایران آمده‌است؟
#نه
ایرانیان چند هزار سال است که ماهی قرمز را می‌شناسند و این نکته را اسناد تاریخی که اکنون در موزه‌های بزرگ دنیا وجود دارد، یادآوری می‌کند.
در استوره‌های ایرانی، جمشید پیشدادی را نخستین انسانی پنداشته‌اند که به پرورش ماهی پرداخته است:
بپرداخت آب میانگاه خاک
بپرورد ماهی در آن آب پاک
ز جمشید ماند چنین یادگار
اگر چه برآمد بسی روزگار
هنرور شده خاک ایران زمین
بشد زان سپس سوی ماچین و چین
این ماهی در آبهای دریای کاسپین(مازندران) و رودخانه کارون یافت میشود.
تنديس‌هایی از ماهى در سنگ نگاره‌ها در دوران ايران باستان هخامنشيان و ساسانيان دیده میشود.
نوروز باستانی پیشاپیش بر ایرانیان راستین شاد و فرخنده باد 🌺
#نوروز
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
ماهی قرمز نماد برج «حوت» یا #برج_ماهی در «گاهشماری خورشیدی بُرجی» است که سال‌ها در ایران وجود داشته است.
در برخی از نَسک‌های(کتاب‌های) ایران باستان مانند نسک پهلوی #بندهش نام پهلوی برج‌های دوازه‌گانه آمده که نام برج دوازدهم سال #ماهی یادآوری شده است.
صورت فلکی اسفندماه، ماهی است (حوت). صورت فلکی فروردین‌ماه، بره است(حمل).
در فرهنگ ایران ماهی قرمز به نشانه «برج حوت» بر روی بسیاری از آثار برجامانده از دوره‌های گوناگون تاریخی مانند دوره ساسانیان و هخامنشیان در ارتباط با نوروز و سال‌نو دیده میشود.
نقش ماهی در پاسارگاد و همچنین در گنجیه آمو دریا (دوره هخامنشی). نقش ماهی در آتشکده بهرام در شهر ری (تپه میل - دوره ساسانی).
ایرانیان، ماهی را به هنگام پدیدار شدن سال نو بر سفره نوروزی می‌گزارند تا سال از «برج حوت» به «برج حمل» دگرگون شود.
گفتنی است نمونه سرخ رنگ این ماهی در روزگاران گذشته کاربرد بیشتری یافته که نماد رنگ سرخ آیین مهر و نشان گرما، پیروزی، شادی و سرزندگی است.
در #شاهنامه فردوسی و در داستان #بیژن و #منیژه به این نکته اشاره شده‌است:
زمان و نشان سپهر بلند
همه کرده پیدا چه و چون و چند
ز ماهی به‌جام اندرون تا بره
نگاریده پیکر همه یک‌سره
چو کیوان و بهرام و ناهید و شیر
چو خورشید و تیر از بر و ماه زیر
همه بودنی‌ها بدو اندرا
بدیدی جهاندار افسونگرا
نگه کرد و پس جام بنهاد پیش
بدید اندرو بودنی‌ها ز بیش
--------
آیا ماهی قرمز از چین به ایران آمده‌است؟
#نه
ایرانیان چند هزار سال است که ماهی قرمز را می‌شناسند و این نکته را اسناد تاریخی که اکنون در موزه‌های بزرگ دنیا وجود دارد، یادآوری می‌کند.
در استوره‌های ایرانی، جمشید پیشدادی را نخستین انسانی پنداشته‌اند که به پرورش ماهی پرداخته است:
بپرداخت آب میانگاه خاک
بپرورد ماهی در آن آب پاک
ز جمشید ماند چنین یادگار
اگر چه برآمد بسی روزگار
هنرور شده خاک ایران زمین
بشد زان سپس سوی ماچین و چین
این ماهی در آبهای دریای کاسپین(مازندران) و رودخانه کارون یافت میشود.
تنديس‌هایی از ماهى در سنگ نگاره‌ها در دوران ايران باستان هخامنشيان و ساسانيان دیده میشود.
نوروز باستانی پیشاپیش بر ایرانیان راستین شاد و فرخنده باد 🌺
#نوروز
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امرووز یڪ‌شنبه #مهر_شید
۱۹ فروردین ماہ ۱۴۰۳ خورشیدی
جشن "فروردینگان" (فرودگ)
جشنی برای شادی روان درگذشتگان در آیین ایران باستان
📖در گاهشماری ایران باستان در هر ماہ، در روزی ڪه با نام آن ماہ همنام شود، جشنی برگزار میشد كه بی‌گمان برای زندگی اجتماعی انسان‌ها سودمند بوده و پيش رفت روز افزون جامعه را به همراه داشته است.
در همهی اين جشنها آرمان‌‌هايی سپنت و ورجاوند چون ستايش پروردگار ، گردهم‌آيی، شادی و داد و دهش ديده میشود.
نخستين جشن ماهانه در هر سال، جشن فروردين‌‌گان نام دارد كه روز فروردين از ماه فروردين برابر با نوزدهم فروردین است و به آن «فُرودگ» هم می‌گويند.
روز و ماہ فروردین به چم فروهرها (به معنی روان درگذشتگان) و این جشن در روزگار باستان، جشن فروهرها یا روان درگذشته بود.
ایرانیان پیشین بر این باور بودند ڪه بایستی در این روز پذیرایی شایانی از روان نیاڪان خود بنمایند.
این روز را اکنون برخی از ایرانیان برای گرامیداشت فرورهای پاڪان و روان ورجاوند نیاڪان و گذشتگان خویش جشن باشڪوهی گرفته و با آیینی ویژہ این جشن را برگزار می‌نمایند.
"ابوریحان بیرونی" دربارہ این جشن چنین در"آثارالباقیه" نوشته است:
«ایرانیان در هنگام فروردگان در خانه‌ے مردہ و بالای بام خانه، در فارس و خوارزم، برای پذیرایی روان مردہ خوراڪی می‌گذارند و بوی خوش بخور می‌ڪنند.»
اين جشن، در پيوند با فروهر(روان) پاک درگذشتگان و نياكان است، از اين‌رو ایرانيان، برای شادی روان و فَروَهر درگذشتگان خود، به آرامگاه‌ها می‌روند.
در اين جشن، هر فردی گُل، گياه، ميوه، «لُرک» (تركيبی از ميوه‌های خشک مانند، خرما، انجير، سنجد، كشمش، بادام، برگه‌خشک ميوه‌ها) با خود می‌آورد.
بانوان آش، سيرُگ، سيرو سِداب و ديگر خوراكی‌‌ها را آماده می‌كنند.
باشندگان با نيايش‌های خود و با روشن كردن شمع و گذاشتن مواد خوشبو كننده بر روی آتش، بر روان و فروهر درگذشتگان درود می‌فرستند.
#جشن_فروردینگان خجسته و همایون باد.
#جشنهای_باستانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۱۹ فروردین ماہ ۱۴۰۳ خورشیدی
جشن "فروردینگان" (فرودگ)
جشنی برای شادی روان درگذشتگان در آیین ایران باستان
📖در گاهشماری ایران باستان در هر ماہ، در روزی ڪه با نام آن ماہ همنام شود، جشنی برگزار میشد كه بی‌گمان برای زندگی اجتماعی انسان‌ها سودمند بوده و پيش رفت روز افزون جامعه را به همراه داشته است.
در همهی اين جشنها آرمان‌‌هايی سپنت و ورجاوند چون ستايش پروردگار ، گردهم‌آيی، شادی و داد و دهش ديده میشود.
نخستين جشن ماهانه در هر سال، جشن فروردين‌‌گان نام دارد كه روز فروردين از ماه فروردين برابر با نوزدهم فروردین است و به آن «فُرودگ» هم می‌گويند.
روز و ماہ فروردین به چم فروهرها (به معنی روان درگذشتگان) و این جشن در روزگار باستان، جشن فروهرها یا روان درگذشته بود.
ایرانیان پیشین بر این باور بودند ڪه بایستی در این روز پذیرایی شایانی از روان نیاڪان خود بنمایند.
این روز را اکنون برخی از ایرانیان برای گرامیداشت فرورهای پاڪان و روان ورجاوند نیاڪان و گذشتگان خویش جشن باشڪوهی گرفته و با آیینی ویژہ این جشن را برگزار می‌نمایند.
"ابوریحان بیرونی" دربارہ این جشن چنین در"آثارالباقیه" نوشته است:
«ایرانیان در هنگام فروردگان در خانه‌ے مردہ و بالای بام خانه، در فارس و خوارزم، برای پذیرایی روان مردہ خوراڪی می‌گذارند و بوی خوش بخور می‌ڪنند.»
اين جشن، در پيوند با فروهر(روان) پاک درگذشتگان و نياكان است، از اين‌رو ایرانيان، برای شادی روان و فَروَهر درگذشتگان خود، به آرامگاه‌ها می‌روند.
در اين جشن، هر فردی گُل، گياه، ميوه، «لُرک» (تركيبی از ميوه‌های خشک مانند، خرما، انجير، سنجد، كشمش، بادام، برگه‌خشک ميوه‌ها) با خود می‌آورد.
بانوان آش، سيرُگ، سيرو سِداب و ديگر خوراكی‌‌ها را آماده می‌كنند.
باشندگان با نيايش‌های خود و با روشن كردن شمع و گذاشتن مواد خوشبو كننده بر روی آتش، بر روان و فروهر درگذشتگان درود می‌فرستند.
#جشن_فروردینگان خجسته و همایون باد.
#جشنهای_باستانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
دهم اردیبهشت
روز #جشن_چهلم_نوروز 💐
فرهنگ شادخویی کـه در ایرانیان وجود داشته یکی از دلایل وابستگی(علاقه) زیاد آن ها بـه نوروز و آیین هايی نوروزی بوده اسـت.
شوور(اشتیاق) ایرانیان نسبت بـه نوروز و نو شدن زیست بوم(طبیعت) تا اندازه ای بوده اسـت کـه جشن <چهله> هم برای نوروز برگزار می کرده اند.
جشن تندرستان یا جشن چهلم نوروز از گروه جشن ها و آیین هایی است که ریشه در پیشینه (تاریخ) این سرزمین دارد.
جشن چهلم نوروز، یکی از جشنهای زیبای ایران باستان است که در روز دهم اردیبهشت ماه به‌عنوان یکی از آیین‌های نوروزی در پیرامون مرکزی ایران برگزار میشود. این جشن به جشن “چلمو” نیز شناخته میشود.
در این روز، مردم به دامنه‌های کوهها، کنار چشمه‌ها و دشت‌ها می‌روند و خوردنی های ویژه مانند آش رشته و آش شیر را به همراه میوه‌ها و خوراکی به دامن زیست بوم می‌برند. این جشن برای نکوداشت جشن نوروز و برقراری همبستگی و همدلی برگزار میشود.
هدف از برگزاری جشن چهلم نوروز مانند تمام جشن های باستانی ایران زمین؛ گرد هم آمدن و دیدار تازه کردن، نزدیک شدن دل ها و گردش و شادی اسـت.
جشن چلمو، از ریشه دارترین و زیباترین رویدادهای باستانی ایران و از جشنهای ایران باستان است که از گذشته تا امروز در جای‌جای ایران برگزار می‌شوند.
مردم ایران باستان جشنهای گوناگونی برای نکوداشت نیکی و برقراری همبستگی و همدلی بپا می‌کردند.
تمام مناسبت‌ها از "روز زمین پاک" گرفته تا جشن فروردینگان و تمام جشنهای ایران باستان دارای اهداف ویژه ای از جمله نیکی،خوشی و فراوانی، درخواست بخشش بیشتر، زدایش(رفع) تیرگی ها(کدورت‌ها) و گردهمایی و دیدن آشنایان است. این جشن بیشتر در جایگاه های مرکزی ایران برگزار میشود و به نام جشن چلمو نیز شناخته میشود.
این جشن در گذشته و در گاهشمار باستانی ایران بسیار متداول بوده و امروزه نیز شماری از ایرانیان این آداب و آیین کهن را زنده نگه داشته‌اند.
🌿جشن چله نوروز بر ایرانیان راستین شاد و فرخنده باد 🌺
#جشنهای_باستانی
#چله_نوروز
#چلمو
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
روز #جشن_چهلم_نوروز 💐
فرهنگ شادخویی کـه در ایرانیان وجود داشته یکی از دلایل وابستگی(علاقه) زیاد آن ها بـه نوروز و آیین هايی نوروزی بوده اسـت.
شوور(اشتیاق) ایرانیان نسبت بـه نوروز و نو شدن زیست بوم(طبیعت) تا اندازه ای بوده اسـت کـه جشن <چهله> هم برای نوروز برگزار می کرده اند.
جشن تندرستان یا جشن چهلم نوروز از گروه جشن ها و آیین هایی است که ریشه در پیشینه (تاریخ) این سرزمین دارد.
جشن چهلم نوروز، یکی از جشنهای زیبای ایران باستان است که در روز دهم اردیبهشت ماه به‌عنوان یکی از آیین‌های نوروزی در پیرامون مرکزی ایران برگزار میشود. این جشن به جشن “چلمو” نیز شناخته میشود.
در این روز، مردم به دامنه‌های کوهها، کنار چشمه‌ها و دشت‌ها می‌روند و خوردنی های ویژه مانند آش رشته و آش شیر را به همراه میوه‌ها و خوراکی به دامن زیست بوم می‌برند. این جشن برای نکوداشت جشن نوروز و برقراری همبستگی و همدلی برگزار میشود.
هدف از برگزاری جشن چهلم نوروز مانند تمام جشن های باستانی ایران زمین؛ گرد هم آمدن و دیدار تازه کردن، نزدیک شدن دل ها و گردش و شادی اسـت.
جشن چلمو، از ریشه دارترین و زیباترین رویدادهای باستانی ایران و از جشنهای ایران باستان است که از گذشته تا امروز در جای‌جای ایران برگزار می‌شوند.
مردم ایران باستان جشنهای گوناگونی برای نکوداشت نیکی و برقراری همبستگی و همدلی بپا می‌کردند.
تمام مناسبت‌ها از "روز زمین پاک" گرفته تا جشن فروردینگان و تمام جشنهای ایران باستان دارای اهداف ویژه ای از جمله نیکی،خوشی و فراوانی، درخواست بخشش بیشتر، زدایش(رفع) تیرگی ها(کدورت‌ها) و گردهمایی و دیدن آشنایان است. این جشن بیشتر در جایگاه های مرکزی ایران برگزار میشود و به نام جشن چلمو نیز شناخته میشود.
این جشن در گذشته و در گاهشمار باستانی ایران بسیار متداول بوده و امروزه نیز شماری از ایرانیان این آداب و آیین کهن را زنده نگه داشته‌اند.
🌿جشن چله نوروز بر ایرانیان راستین شاد و فرخنده باد 🌺
#جشنهای_باستانی
#چله_نوروز
#چلمو
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امروز شنبه #کیوان_شید
۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی
جشن باستانی بهاربد یا میانه بهار
یکی از جشنهای فراموش‌شده و باستانی ایران، جشن میانه بهار است؛ جشن میانه بهار، از جمله جشنهای ایران باستان به شمار می‌رود و همان گونه که از نامش پیدا است، فرا رسیدن نیمه فصل بهار را جشن می‌گیرند. جشن میانه بهار با روز شیراز نیز مصادف است.
زمانی که گاهشماری گاهنباری یا کهن‌ترین گاهشماری شناخته‌شده ایرانی، روایی داشته و هنوز هم نشانه‌هایی از آن کم و بیش بر جای مانده است، آغاز و میانه‌ی هر یک از فصل‌های سال با سرور و شادمانی جشن گرفته میشد.
البته میانه‌ی بهار با شانزدهم اردیبهشت برابر است. اما در گذشته و حتی امروزه، پانزدهمین روز ماه دوم هر فصل به عنوان میانه‌ی هر فصل شناخته میشود.
جشن میانه بهار؛
فصل بهار همراه با جشنهای فراوان است که هر یک از این مناسبت‌ها، نمادی از سرسبزی و زیبایی‌های بهار به شمار می‌آید. فصلی که افراد شاهد رویش دوباره درختان و زاستار(طبیعت) بوده و از رسیدن میوه‌های بهاری خشنود می‌شدند. جشن میانه فصل بهار نیز جشنی بود که به مناسبت رسیدن روز میانی فصل بهار (اواسط اردیبهشت ماه) جشن گرفته میشد. از این رو در آن زمان روز 15 اردیبهشت ماه را به عنوان جشن میانه بهار نام گذاری کردند.
فلسفه برگزاری جشن میانه بهار و اهمیت این مناسبت
در ایران باستان و دورانی که به تمدن هخامنشیان باز می‌گردد، هر مناسبتی مهم شمرده میشد و مردم در جشنها به شکرگزاری و شادمانی می‌پرداختند. جشن میانه فصل بهار، با فروانی فرآورده های خوراکی همراه بود و پیشه هایی مانند دامداری و کشاورزی در این فصل رشد خوبی داشت. برگزاری جشنهای میانه فصل نیز به هر فصلی اختصاص داده شده بود.
امروزه از تقسیم‌بندی‌های گاهنباری جز نام آن جشنها چیز دیگری باقی نمانده است. شوربختانه جشنهای مرتبط با این تقسیم‌بندی‌ها که در گذشته رواج داشته‌اند، امروزه در بین بیشتر مردم جشن گرفته نمی‌شوند و به فراموشی سپرده شده‌اند. جشن میانه بهار نیز از جمله همین جشنهای فراموش‌شده باستانی است.
امروزه، در کمتر نواحی ایران، جشن‌هایی به‌عنوان جشن میانه بهار یا بهاربد همچنان پابرجا هستند؛ اما در کل، آیین و رسوم مربوط به بزرگداشت این جشن کهن، سال‌ها است که به فراموشی سپرده شده است. با این حال، در دوران باستان، جشن میانه بهار همانند دیگر جشنهای گاهنباری جشن گرفته میشد؛ مردم در این جشن، علاوه بر شادی و پایکوبی، به نیازمندان نیز رسیدگی می‌کردند و از اهمیت بسیار زیادی برای کشاورزان و دامداران برخوردار بود.
مردم در پیشین بر این رای بودند که برگزاری جشن میانه بهار و دیگر جشنهای گاهنباری، خیر و فراوانی بیشتری برای فرآورده های آنها دارد. اساس و پایه هرکدام از جشنهای گاهنباری، نیکی و درستی است؛ در این جشنها، آیین اصلی، کمک به نیازمندان و نیکی به دیگران است.
#جشنهای_باستانی
#جشن_بهاربد
#میانه_بهار
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی
جشن باستانی بهاربد یا میانه بهار
یکی از جشنهای فراموش‌شده و باستانی ایران، جشن میانه بهار است؛ جشن میانه بهار، از جمله جشنهای ایران باستان به شمار می‌رود و همان گونه که از نامش پیدا است، فرا رسیدن نیمه فصل بهار را جشن می‌گیرند. جشن میانه بهار با روز شیراز نیز مصادف است.
زمانی که گاهشماری گاهنباری یا کهن‌ترین گاهشماری شناخته‌شده ایرانی، روایی داشته و هنوز هم نشانه‌هایی از آن کم و بیش بر جای مانده است، آغاز و میانه‌ی هر یک از فصل‌های سال با سرور و شادمانی جشن گرفته میشد.
البته میانه‌ی بهار با شانزدهم اردیبهشت برابر است. اما در گذشته و حتی امروزه، پانزدهمین روز ماه دوم هر فصل به عنوان میانه‌ی هر فصل شناخته میشود.
جشن میانه بهار؛
فصل بهار همراه با جشنهای فراوان است که هر یک از این مناسبت‌ها، نمادی از سرسبزی و زیبایی‌های بهار به شمار می‌آید. فصلی که افراد شاهد رویش دوباره درختان و زاستار(طبیعت) بوده و از رسیدن میوه‌های بهاری خشنود می‌شدند. جشن میانه فصل بهار نیز جشنی بود که به مناسبت رسیدن روز میانی فصل بهار (اواسط اردیبهشت ماه) جشن گرفته میشد. از این رو در آن زمان روز 15 اردیبهشت ماه را به عنوان جشن میانه بهار نام گذاری کردند.
فلسفه برگزاری جشن میانه بهار و اهمیت این مناسبت
در ایران باستان و دورانی که به تمدن هخامنشیان باز می‌گردد، هر مناسبتی مهم شمرده میشد و مردم در جشنها به شکرگزاری و شادمانی می‌پرداختند. جشن میانه فصل بهار، با فروانی فرآورده های خوراکی همراه بود و پیشه هایی مانند دامداری و کشاورزی در این فصل رشد خوبی داشت. برگزاری جشنهای میانه فصل نیز به هر فصلی اختصاص داده شده بود.
امروزه از تقسیم‌بندی‌های گاهنباری جز نام آن جشنها چیز دیگری باقی نمانده است. شوربختانه جشنهای مرتبط با این تقسیم‌بندی‌ها که در گذشته رواج داشته‌اند، امروزه در بین بیشتر مردم جشن گرفته نمی‌شوند و به فراموشی سپرده شده‌اند. جشن میانه بهار نیز از جمله همین جشنهای فراموش‌شده باستانی است.
امروزه، در کمتر نواحی ایران، جشن‌هایی به‌عنوان جشن میانه بهار یا بهاربد همچنان پابرجا هستند؛ اما در کل، آیین و رسوم مربوط به بزرگداشت این جشن کهن، سال‌ها است که به فراموشی سپرده شده است. با این حال، در دوران باستان، جشن میانه بهار همانند دیگر جشنهای گاهنباری جشن گرفته میشد؛ مردم در این جشن، علاوه بر شادی و پایکوبی، به نیازمندان نیز رسیدگی می‌کردند و از اهمیت بسیار زیادی برای کشاورزان و دامداران برخوردار بود.
مردم در پیشین بر این رای بودند که برگزاری جشن میانه بهار و دیگر جشنهای گاهنباری، خیر و فراوانی بیشتری برای فرآورده های آنها دارد. اساس و پایه هرکدام از جشنهای گاهنباری، نیکی و درستی است؛ در این جشنها، آیین اصلی، کمک به نیازمندان و نیکی به دیگران است.
#جشنهای_باستانی
#جشن_بهاربد
#میانه_بهار
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
Forwarded from عکس نگار
امروز یکشنبه #مهر_شید
۶ خرداد ۱۴۰۳ خورشیدی
#جشن_خردادگان
خردادگان از دیدگاه اساطیر یونان
"در خرداد روز از خرداد ماه که نام ماه و روز با هم موافق باشد، پارسیان آن روز را جشن و عید نمایند و آن را جشن خردادگان نامند".
نیک است در این روز، طلب حاجات و زن خواستن. به نقلی از شاهنامه فردوسی، فریدون این روز را به فال نیک گرفت و با سپاهیان بسیار به جنگ ضحاک بیرون شد.
یکی از جشنهای باستانی ایران "خردادگان" است که از انطباق خردادروز که روز ششم هر ماه بوده است با ماه سوم از سال (یعنی خرداد) شکل می‌گرفت. این جشن در ایران باستان در روز ششم خرداد جشن گرفته می‌شده است.
خرداد در اندیشه ایرانیان نماد نگهبانی از آب، گیاه، سرسبزی و شادابی است.
جشن خردادگان به پاسداشت آب و آبادانی برگزار می‌شده و به ویژه در دوران ساسانیان از ارزش و اهمیت خاصی برخوردار بوده است.
کلمه جشن به معنی ستایش و پرستش است که به خوبی دلیل جشنها را نشان می‌دهد.
💧خورداد به معنی تمامیت وکمال بوده و مظهر نجات افراد بشر میباشد.
از کارهای عمده خورداد پاسداری از آب است که شادابی گیاهان از اوست. همچنین خورداد مظهر تندرستی و سلامتی است.
💧آیین‌های #جشن_خوردادگان:
یکی از مهمترین آیین‌های جشن خوردادگان، رفتن به سرچشمه‌ها یا کنار دریاها و رودها، و خواندن نیایش‌های ویژه این روز همراه با شادی و سرور در کنار خانواده و دوستان بوده است.
بر این پایه، در این روز توجه ویژه‌ای به نگهداری و نوسازی نقطه‌ای که آب از آنجا سرچشمه گرفته و در آنجا جاری میشود شده است؛ مانند: چشمه‌ها، چاه‌ها، جوی‌ها، کاریزها و رودها که با آب زندگی بخش خود، ادامه زندگی را در این کره خاکی برای نسل بشر امکان پذیر می‌کنند.
#جشنهای_باستانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۶ خرداد ۱۴۰۳ خورشیدی
#جشن_خردادگان
خردادگان از دیدگاه اساطیر یونان
"در خرداد روز از خرداد ماه که نام ماه و روز با هم موافق باشد، پارسیان آن روز را جشن و عید نمایند و آن را جشن خردادگان نامند".
نیک است در این روز، طلب حاجات و زن خواستن. به نقلی از شاهنامه فردوسی، فریدون این روز را به فال نیک گرفت و با سپاهیان بسیار به جنگ ضحاک بیرون شد.
یکی از جشنهای باستانی ایران "خردادگان" است که از انطباق خردادروز که روز ششم هر ماه بوده است با ماه سوم از سال (یعنی خرداد) شکل می‌گرفت. این جشن در ایران باستان در روز ششم خرداد جشن گرفته می‌شده است.
خرداد در اندیشه ایرانیان نماد نگهبانی از آب، گیاه، سرسبزی و شادابی است.
جشن خردادگان به پاسداشت آب و آبادانی برگزار می‌شده و به ویژه در دوران ساسانیان از ارزش و اهمیت خاصی برخوردار بوده است.
کلمه جشن به معنی ستایش و پرستش است که به خوبی دلیل جشنها را نشان می‌دهد.
💧خورداد به معنی تمامیت وکمال بوده و مظهر نجات افراد بشر میباشد.
از کارهای عمده خورداد پاسداری از آب است که شادابی گیاهان از اوست. همچنین خورداد مظهر تندرستی و سلامتی است.
💧آیین‌های #جشن_خوردادگان:
یکی از مهمترین آیین‌های جشن خوردادگان، رفتن به سرچشمه‌ها یا کنار دریاها و رودها، و خواندن نیایش‌های ویژه این روز همراه با شادی و سرور در کنار خانواده و دوستان بوده است.
بر این پایه، در این روز توجه ویژه‌ای به نگهداری و نوسازی نقطه‌ای که آب از آنجا سرچشمه گرفته و در آنجا جاری میشود شده است؛ مانند: چشمه‌ها، چاه‌ها، جوی‌ها، کاریزها و رودها که با آب زندگی بخش خود، ادامه زندگی را در این کره خاکی برای نسل بشر امکان پذیر می‌کنند.
#جشنهای_باستانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امروز یکشنبه #مهرشید
دهم تیرماه ۱۴۰۳خورشیدی
#جشن_تیرگان
🔴 دهمین روز از گاهشمار خورشیدی کنونی برابر با سیزدهمین روز ماه در گاهشمار باستانی «تیر»نام دارد.
🟡 «تیر» یا «تیشتَر» در استوره های ايران باستان، نماد باران است و به یاری او کشتزارها سیراب از باران می‌شوند.
🔵 امروز به مناسبت همنام شدن روز تیر از ماه تیر جشن تیرگان برگذار میشود.تیرگان، یکی از جشنهای مهم ایران باستان بوده است.
🟠 ایرانیان راستین اکنون نیز جشن تیرگان را هم به یاد تیراندازی آرش کمانگیر و جانفشانی او در نگهداری مرزهای ایرانزمین برگزار می‌کنند . تیرگان جشن آبریزگان یا آبریزان نیز نامیده میشود.
🟢 ایرانیان به یاد تیراندازی «آرش شیواتیر» و به شادی جشن تیرگان به یاد میاورند دلاوری آرش را. تا از یاد نبرند تیر رهایی ایران را که به آرزوی ایرانیان رنگ شادی بخشید.
تیر آرش، نجات ایران، جشن تیرگان شادباد
🔹جشنی كه در روزگاران گذشته بعد از نوروز و مهرگان، در حد و اندازه سده برگزار می شد و امروز هم در میان گروهی از ایرانیان جشن گرفته میشود.
🔹شاید این روزها مهمترین تاثیر جشنهای باستانی پیش از آنكه برای شادمانی باشد، نوعی مبارزه با فراموشی است.
🔹فراموشی تاریخ، فراموشی انسان‌های بزرگ و فراموشی فداكاری …
تیرگان را جشن می‌گیریم تا نكند فراموش كنیم آن روزگاری را كه سپاه منوچهرشاه ایرانی در محاصره افراسیاب تورانی گرفتار بود، بر ایرانیان چه گذشت.
🔸نكند فراموش كنیم چشمان اشك‌آلود زنان و دخترانی را كه با هزار امید به دستان آرش می‌نگریستند تا مبادا خانه و كاشانه‌شان به دست دشمن بیافتد.
🔸و نكند از یاد ببریم آن دمی را كه آرش شیواتیر، آن بزرگمرد دلیر، وقتی تنها راه نجات كشور را در پرتاب تیری دید، چگونه جانش را در تیر كرد و مرز ایران را گسترانید.
🔻تیرگان را جشن می‌گیریم تا با یادآوری فداكاری آرش كه برجسته‌ترین نمونه از جان‌گذشتن برای نجات میهن است، بتوانیم هنگام سختی پایدار باشیم، به آسانی خم به ابرو نیاوریم و سرسخت باشیم.
🔺تیرگان را جشن می‌گیریم تا در دلمان تازه شود آن غرور ملی را كه در درازای تاریخ سبب شد تا به امروز ایرانی بمانیم و یادمان نرود كه ما امروزیان فرزندان همان دیروزیانیم كه گاه رنج كشیدند، گاه جنگیدند، گاه در شادی زیستند و گاه در غم از دست دادن فرزندانشان گریستند و در آخر ایران را به ما سپردند.
🔘 در جشن تیرگان، در گرمترین روزهای تابستان، برای باریدن باران دعا می‌كنیم و در جشن باران بر روی هم آب می‌ریزیم تا یاد باران را زنده كنیم، فال كوزه می‌گیریم ، قصه سرگذشت آرش كمانگیر را برای فرزندانمان بازگو می‌كنیم، بی‌گمان داستان آرش شعله میهن‌دوستی را در وجودشان روشن خواهد كرد.
#جشنهای_باستانی
#تیرگان
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
دهم تیرماه ۱۴۰۳خورشیدی
#جشن_تیرگان
🔴 دهمین روز از گاهشمار خورشیدی کنونی برابر با سیزدهمین روز ماه در گاهشمار باستانی «تیر»نام دارد.
🟡 «تیر» یا «تیشتَر» در استوره های ايران باستان، نماد باران است و به یاری او کشتزارها سیراب از باران می‌شوند.
🔵 امروز به مناسبت همنام شدن روز تیر از ماه تیر جشن تیرگان برگذار میشود.تیرگان، یکی از جشنهای مهم ایران باستان بوده است.
🟠 ایرانیان راستین اکنون نیز جشن تیرگان را هم به یاد تیراندازی آرش کمانگیر و جانفشانی او در نگهداری مرزهای ایرانزمین برگزار می‌کنند . تیرگان جشن آبریزگان یا آبریزان نیز نامیده میشود.
🟢 ایرانیان به یاد تیراندازی «آرش شیواتیر» و به شادی جشن تیرگان به یاد میاورند دلاوری آرش را. تا از یاد نبرند تیر رهایی ایران را که به آرزوی ایرانیان رنگ شادی بخشید.
تیر آرش، نجات ایران، جشن تیرگان شادباد
🔹جشنی كه در روزگاران گذشته بعد از نوروز و مهرگان، در حد و اندازه سده برگزار می شد و امروز هم در میان گروهی از ایرانیان جشن گرفته میشود.
🔹شاید این روزها مهمترین تاثیر جشنهای باستانی پیش از آنكه برای شادمانی باشد، نوعی مبارزه با فراموشی است.
🔹فراموشی تاریخ، فراموشی انسان‌های بزرگ و فراموشی فداكاری …
تیرگان را جشن می‌گیریم تا نكند فراموش كنیم آن روزگاری را كه سپاه منوچهرشاه ایرانی در محاصره افراسیاب تورانی گرفتار بود، بر ایرانیان چه گذشت.
🔸نكند فراموش كنیم چشمان اشك‌آلود زنان و دخترانی را كه با هزار امید به دستان آرش می‌نگریستند تا مبادا خانه و كاشانه‌شان به دست دشمن بیافتد.
🔸و نكند از یاد ببریم آن دمی را كه آرش شیواتیر، آن بزرگمرد دلیر، وقتی تنها راه نجات كشور را در پرتاب تیری دید، چگونه جانش را در تیر كرد و مرز ایران را گسترانید.
🔻تیرگان را جشن می‌گیریم تا با یادآوری فداكاری آرش كه برجسته‌ترین نمونه از جان‌گذشتن برای نجات میهن است، بتوانیم هنگام سختی پایدار باشیم، به آسانی خم به ابرو نیاوریم و سرسخت باشیم.
🔺تیرگان را جشن می‌گیریم تا در دلمان تازه شود آن غرور ملی را كه در درازای تاریخ سبب شد تا به امروز ایرانی بمانیم و یادمان نرود كه ما امروزیان فرزندان همان دیروزیانیم كه گاه رنج كشیدند، گاه جنگیدند، گاه در شادی زیستند و گاه در غم از دست دادن فرزندانشان گریستند و در آخر ایران را به ما سپردند.
🔘 در جشن تیرگان، در گرمترین روزهای تابستان، برای باریدن باران دعا می‌كنیم و در جشن باران بر روی هم آب می‌ریزیم تا یاد باران را زنده كنیم، فال كوزه می‌گیریم ، قصه سرگذشت آرش كمانگیر را برای فرزندانمان بازگو می‌كنیم، بی‌گمان داستان آرش شعله میهن‌دوستی را در وجودشان روشن خواهد كرد.
#جشنهای_باستانی
#تیرگان
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#جشن_امردادگان 🌺
امروز چهارشنبه #تیر_شید
۳ امرداد ۱۴۰۳ خورشیدی
در گاهشمار ایران باستان روز هفتم امرداد و در گاهشمار کنونی ایران روز سوم امرداد، روز جشن امردادگان است. تفاوت زمان برگزاری این جشن از زمان گذشته تا امروز به دلیل دگرگونی گاهشمار ایرانی است.
این روز در دوران باستان بسیار مورد نکوداشت و ارژ قرار می گرفت و همزمان با فرارسیدن آن مردم در مکانی باز آیینهایی(مراسمی) برپا می داشتند. برای جشن امردادگان مردم به دشت، کشتزار یا باغ ها می رفتند تا این روز را در دامان زاستار(طبیعت) به شادی و سرور بگذرانند.
در آثار الباقیه بجامانده از ابوریحان بیرونی در مورد این روز این گونه آمده است: «… مرداد ماه که روز هفتم آن مرداد روز است و آن روز را به انگیزه پیش آمدن دو نام با هم، جشن می گرفتند. معنای امرداد آن است که مرگ و نیستی نداشته باشد. امرداد فرشته‌ای است که به نگهداری جهان و آراستن غذاها و داروها که اصل آن از نباتات است و بر کنار کردن گرسنگی و زیان و بیماری‌ها میباشد، کارگزاری یافته است…»
در دیرباز، نیاکان ما به باغ ها و کشتزارهای سرسبز می رفتند تا این جشن را در دامان زاستار برگزار کنند. در امرداد با این که چندین ماه از بهار گذشته است اما همچنان شاهد نشانه های زیبایی در زاستار هستیم. میوه ها، سرسبزی، رودها، آبشارها، کوه ها، درختان و گل ها همه جلوه هایی از زاستار زیبا هستند. در باستان روز امرداد را به امشاسپند امرداد نماد جاودانگی و تندرستی نسبت می دادند. فرشته ای که به عنوان نماینده پاکی و آبادی زمین شناخته می شد.
جشن امردادگان بر ایرانیان راستین شاد و فرخنده باد.🌹
#جشنهای_باستانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امروز چهارشنبه #تیر_شید
۳ امرداد ۱۴۰۳ خورشیدی
در گاهشمار ایران باستان روز هفتم امرداد و در گاهشمار کنونی ایران روز سوم امرداد، روز جشن امردادگان است. تفاوت زمان برگزاری این جشن از زمان گذشته تا امروز به دلیل دگرگونی گاهشمار ایرانی است.
این روز در دوران باستان بسیار مورد نکوداشت و ارژ قرار می گرفت و همزمان با فرارسیدن آن مردم در مکانی باز آیینهایی(مراسمی) برپا می داشتند. برای جشن امردادگان مردم به دشت، کشتزار یا باغ ها می رفتند تا این روز را در دامان زاستار(طبیعت) به شادی و سرور بگذرانند.
در آثار الباقیه بجامانده از ابوریحان بیرونی در مورد این روز این گونه آمده است: «… مرداد ماه که روز هفتم آن مرداد روز است و آن روز را به انگیزه پیش آمدن دو نام با هم، جشن می گرفتند. معنای امرداد آن است که مرگ و نیستی نداشته باشد. امرداد فرشته‌ای است که به نگهداری جهان و آراستن غذاها و داروها که اصل آن از نباتات است و بر کنار کردن گرسنگی و زیان و بیماری‌ها میباشد، کارگزاری یافته است…»
در دیرباز، نیاکان ما به باغ ها و کشتزارهای سرسبز می رفتند تا این جشن را در دامان زاستار برگزار کنند. در امرداد با این که چندین ماه از بهار گذشته است اما همچنان شاهد نشانه های زیبایی در زاستار هستیم. میوه ها، سرسبزی، رودها، آبشارها، کوه ها، درختان و گل ها همه جلوه هایی از زاستار زیبا هستند. در باستان روز امرداد را به امشاسپند امرداد نماد جاودانگی و تندرستی نسبت می دادند. فرشته ای که به عنوان نماینده پاکی و آبادی زمین شناخته می شد.
جشن امردادگان بر ایرانیان راستین شاد و فرخنده باد.🌹
#جشنهای_باستانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امروز چهارشنبه #تیر_شید
۱۰ امرداد ۱۴۰۳ خورشیدی
#جشن_چله_تابستان
جشن چله تابستان، از جشنهای ایران باستان به شمار می‌آید که در روز دهم امرداد برگزار میشد؛ هرچند که گردوغبار روزگار بر آن نشسته و فراموش شده است.
ایرانیان باستان راه رسیدن به خدا را در جشن و شادی می‌دیدند و باورمند بودند از آنجا که خداوند برترین آفریننده و انسان بهترین آفریده او است، دوست دارد بنده‌اش را سرزنده و شاد ببیند.
یکی از زیباترین چهره تاریخ دیرین ایران، آیینها و جشن‌هایی هستند که بسیاری از آنها در گذر زمان دگرگون شده‌اند یا به دست فراموشی سپرده شده‌اند. بی‌گمان نگهداری و زنده کردن جشن‌هایی همچون جشن چله تابستان و همین گونه سپردن آنها به آیندگان، خویشکاری(وظیفه) هر فرد میهن‌دوست و دوستداران فرهنگ ایران زمین است.
جشن چله تابستان یا چله تموز از دوران بسیار کهن در جغرافیای ایران بزرگ وجود داشته است؛ گرچه ریشه تاریخی دقیق آن روشن نیست.
جشن چله تابستان با نامهای دیگری همچون جشن نوروزبل، جشن نیلوفر در گوشه‌وکنار ایران برگزار میشود که همگی از برپایی جشنی بزرگ در میانه‌های فصل تابستان در ایران باستان آگاهی میدهند.
❤جشن چله تموز بر ایرانیان راستین شاد و فرخنده باد 🌺
#جشنهای_باستانی
#چله_تابستان
#جشن_تموز
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۱۰ امرداد ۱۴۰۳ خورشیدی
#جشن_چله_تابستان
جشن چله تابستان، از جشنهای ایران باستان به شمار می‌آید که در روز دهم امرداد برگزار میشد؛ هرچند که گردوغبار روزگار بر آن نشسته و فراموش شده است.
ایرانیان باستان راه رسیدن به خدا را در جشن و شادی می‌دیدند و باورمند بودند از آنجا که خداوند برترین آفریننده و انسان بهترین آفریده او است، دوست دارد بنده‌اش را سرزنده و شاد ببیند.
یکی از زیباترین چهره تاریخ دیرین ایران، آیینها و جشن‌هایی هستند که بسیاری از آنها در گذر زمان دگرگون شده‌اند یا به دست فراموشی سپرده شده‌اند. بی‌گمان نگهداری و زنده کردن جشن‌هایی همچون جشن چله تابستان و همین گونه سپردن آنها به آیندگان، خویشکاری(وظیفه) هر فرد میهن‌دوست و دوستداران فرهنگ ایران زمین است.
جشن چله تابستان یا چله تموز از دوران بسیار کهن در جغرافیای ایران بزرگ وجود داشته است؛ گرچه ریشه تاریخی دقیق آن روشن نیست.
جشن چله تابستان با نامهای دیگری همچون جشن نوروزبل، جشن نیلوفر در گوشه‌وکنار ایران برگزار میشود که همگی از برپایی جشنی بزرگ در میانه‌های فصل تابستان در ایران باستان آگاهی میدهند.
❤جشن چله تموز بر ایرانیان راستین شاد و فرخنده باد 🌺
#جشنهای_باستانی
#چله_تابستان
#جشن_تموز
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امروز سه‌شنبه #بهرام_شید
۱۰ مهرماه ۱۴۰۳ خورشیدی
#جشن_مهرگان
جشن مهرگان در روز مهر از ماه مهر در گاهشماری باستانی برابر با 16 مهر ماه باستانی و برابر با ۱۰ مهر ماه خورشیدی میباشد.
جشن #مهرگان : جشن مهر و مهرورزی ،جشن وفاداری در پیمان و پیمانداری ،جشن دربند شدن آژیدهاک ستمگر به دست فریدون و کاوه آهنگر در دل البرز کوه سربلند ،
شادباش و خجسته باد .🌿
دلمان پر مهر ، مهرمان افزون ایرانمان آباد و همیشه جاوید باد❤️
#جشنهای_باستانی
#جشن_مهرگان
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۱۰ مهرماه ۱۴۰۳ خورشیدی
#جشن_مهرگان
جشن مهرگان در روز مهر از ماه مهر در گاهشماری باستانی برابر با 16 مهر ماه باستانی و برابر با ۱۰ مهر ماه خورشیدی میباشد.
جشن #مهرگان : جشن مهر و مهرورزی ،جشن وفاداری در پیمان و پیمانداری ،جشن دربند شدن آژیدهاک ستمگر به دست فریدون و کاوه آهنگر در دل البرز کوه سربلند ،
شادباش و خجسته باد .🌿
دلمان پر مهر ، مهرمان افزون ایرانمان آباد و همیشه جاوید باد❤️
#جشنهای_باستانی
#جشن_مهرگان
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امروز سه‌شنبه #بهرام_شید
۱ آبان ماه ۱۴۰۳ خورشیدی
آبان( به چم: آب ها )برگرفته از نام ایزد تمام سرچشمه آبهای پاک روی زمین.
💫گاهشمار ایرانی مناسبتهای آبان ماه
۱ آبان ، روز بزرگداشت بیهقی
۲ آبان ، قرارداد ننگین گلستان در زمان خاندان قاجار
۴ آبان، #جشن_آبانگان برابر با ۱۰ آبان گاهشمار باستانی، گرامیداشت ایزد سرچشمه تمام آبهای پاک زمین و ایزد آبهای روان (آناهیتا)
۷ آبان ، روز جهانی بزرگداشت کوروش بزرگ
۱۲ آبان ، سالروز تاسیس کاسپین (قزوین) به دستور شاپور یکم ، روز قزوین
۱۳ آبان ، روز بزرگداشت دانشگاه گندی شاپور
۱۴ آبان ، روز بزرگداشت نیروی دریایی ارتش ملی ایران
۱۵ آبان ، جشن میانه پاییز
۱۶ آبان ، پیروزی تاریخی ایرانیان در برابر روم ، روز بزرگداشت شاپور یکم
۲۰ آبان ، روزی که بحرین استان چهاردهم ایران اعلام شد ، روز پلیس ملی ایران (شهربانی)
۲۱ آبان ، زادروز نیما یوشیج
۲۴ آبان ، زادروز و روز بزرگداشت عبدالرحمان محمد جامی
۲۵ آبان ، ورزش زورخانهای و چوگان ایران در میراث جهانی یونسکو ثبت شد
۲۶ آبان ، آزاد سازی سوسنگرد
۲۸ آبان ، سالگرد جنگ قادسیه
۲۹ آبان ، روز بزرگداشت حسن پیرنیا نایینی ، ملقب به مشیرالدوله
۳۰ آبان ، روز بزرگداشت فارابی
#گاهشمار
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۱ آبان ماه ۱۴۰۳ خورشیدی
آبان( به چم: آب ها )برگرفته از نام ایزد تمام سرچشمه آبهای پاک روی زمین.
💫گاهشمار ایرانی مناسبتهای آبان ماه
۱ آبان ، روز بزرگداشت بیهقی
۲ آبان ، قرارداد ننگین گلستان در زمان خاندان قاجار
۴ آبان، #جشن_آبانگان برابر با ۱۰ آبان گاهشمار باستانی، گرامیداشت ایزد سرچشمه تمام آبهای پاک زمین و ایزد آبهای روان (آناهیتا)
۷ آبان ، روز جهانی بزرگداشت کوروش بزرگ
۱۲ آبان ، سالروز تاسیس کاسپین (قزوین) به دستور شاپور یکم ، روز قزوین
۱۳ آبان ، روز بزرگداشت دانشگاه گندی شاپور
۱۴ آبان ، روز بزرگداشت نیروی دریایی ارتش ملی ایران
۱۵ آبان ، جشن میانه پاییز
۱۶ آبان ، پیروزی تاریخی ایرانیان در برابر روم ، روز بزرگداشت شاپور یکم
۲۰ آبان ، روزی که بحرین استان چهاردهم ایران اعلام شد ، روز پلیس ملی ایران (شهربانی)
۲۱ آبان ، زادروز نیما یوشیج
۲۴ آبان ، زادروز و روز بزرگداشت عبدالرحمان محمد جامی
۲۵ آبان ، ورزش زورخانهای و چوگان ایران در میراث جهانی یونسکو ثبت شد
۲۶ آبان ، آزاد سازی سوسنگرد
۲۸ آبان ، سالگرد جنگ قادسیه
۲۹ آبان ، روز بزرگداشت حسن پیرنیا نایینی ، ملقب به مشیرالدوله
۳۰ آبان ، روز بزرگداشت فارابی
#گاهشمار
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امروز آدینه #ناهید_شید
۴ آبان ماه ۱۴۰۳ خورشیدی
#جشن_آبانگان
🔴دهمین روز ماه در گاهشمار باستانی
آبــــان نام دارد
🟢روز آبان از ماه آبان در گاهشمار باستانی، جشن آبانگان میباشد که در تقویم کنونی کشورمان، برابر با چهارم آبان ماه میباشد.
⚘جشن ارجمندی آب‌ها، سرچشمه زندگی و بالندگی، بن‌مایه‌ی شادابی و تازگی شادباش
💦 آبانگان، جشنی برای ارجمندی آبهای روان، از جشنهای ماهیانه‌ی ایرانیان است که در روز چهارم آبان‌ماه بر پایهی سالنمای رسمی کشور برگزار میشود.
💠 در گاهشمار باستانی روز دهم هر ماه آبان نامیده میشود و آبانگان روز آبان از ماه آبان است.
🔸️ایرانیان برابر آیین، هرگاه نام روز و نام ماه برابر میشد آن روز را جشن برپا می‌کردند.
🔹️ایرانیان راستین برای گرامیداشت آب‌ها، روز آبانگان به کنار جوی‌ها و قنا‌ت‌ها رفته و در پیوند با آب و آبان، فراوانی بارش را خواهان می‌شوند، پروردگار و داده های نیک او را می‌ستایند.
🔹️ ایرانیان در آرزوهای خود، خوشبختی را نه تنها برای خود، بلكه برای همه مردمان گیتی آرزو می‌كرده‌اند.
💦 ای آناهید، ای نیک، ای تواناترین، اینک مرا این كامیابی فراز ده كه به ارجمندی به یک خوشبختی بزرگ دست یابم. آن خوشبختی‌ای كه، هر كس دست یابد به هر آنچه دوست می‌دارد و هر آنچه زندگی خوش و خرم را به‌كار می‌آید.
💦 آب در کنار سه (عنصر) آخشیج دیگر (خاک، هوا، آتش) در میان ایرانیان باستان از ارزشمندی ویژه‌ای برخوردار بوده است.
⚘واژه‌ی آبان در فرهنگ ایران، آب، نماد آبهای پاک و روان است و آبانگان جشنِ ارج نهادن و پاس داشتن از آبهای پاک روی زمین است. آب، مایه‌ی زندگی است هر جا نباشد بیابان (بی‌آبان) زاید و زندگی تیره‌وتار شود.
🔹️ ایران از دیرباز با بارش کم و بی‌آبی روبه‌رو بوده است. از این‌رو، شیوه‌ی زندگی مردمان این سرزمین با نگرش به ارزشمندی آب پایه‌گذاری شده است.
🔸️ چهارم آبان‌ماه، جشن نیک و فرخنده آبانگان بر همهی ایرانیان راستین و فرهنگ‌دوستان همایون باد.🌹
#جشنهای_باستانی
#آبانگان
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۴ آبان ماه ۱۴۰۳ خورشیدی
#جشن_آبانگان
🔴دهمین روز ماه در گاهشمار باستانی
آبــــان نام دارد
🟢روز آبان از ماه آبان در گاهشمار باستانی، جشن آبانگان میباشد که در تقویم کنونی کشورمان، برابر با چهارم آبان ماه میباشد.
⚘جشن ارجمندی آب‌ها، سرچشمه زندگی و بالندگی، بن‌مایه‌ی شادابی و تازگی شادباش
💦 آبانگان، جشنی برای ارجمندی آبهای روان، از جشنهای ماهیانه‌ی ایرانیان است که در روز چهارم آبان‌ماه بر پایهی سالنمای رسمی کشور برگزار میشود.
💠 در گاهشمار باستانی روز دهم هر ماه آبان نامیده میشود و آبانگان روز آبان از ماه آبان است.
🔸️ایرانیان برابر آیین، هرگاه نام روز و نام ماه برابر میشد آن روز را جشن برپا می‌کردند.
🔹️ایرانیان راستین برای گرامیداشت آب‌ها، روز آبانگان به کنار جوی‌ها و قنا‌ت‌ها رفته و در پیوند با آب و آبان، فراوانی بارش را خواهان می‌شوند، پروردگار و داده های نیک او را می‌ستایند.
🔹️ ایرانیان در آرزوهای خود، خوشبختی را نه تنها برای خود، بلكه برای همه مردمان گیتی آرزو می‌كرده‌اند.
💦 ای آناهید، ای نیک، ای تواناترین، اینک مرا این كامیابی فراز ده كه به ارجمندی به یک خوشبختی بزرگ دست یابم. آن خوشبختی‌ای كه، هر كس دست یابد به هر آنچه دوست می‌دارد و هر آنچه زندگی خوش و خرم را به‌كار می‌آید.
💦 آب در کنار سه (عنصر) آخشیج دیگر (خاک، هوا، آتش) در میان ایرانیان باستان از ارزشمندی ویژه‌ای برخوردار بوده است.
⚘واژه‌ی آبان در فرهنگ ایران، آب، نماد آبهای پاک و روان است و آبانگان جشنِ ارج نهادن و پاس داشتن از آبهای پاک روی زمین است. آب، مایه‌ی زندگی است هر جا نباشد بیابان (بی‌آبان) زاید و زندگی تیره‌وتار شود.
🔹️ ایران از دیرباز با بارش کم و بی‌آبی روبه‌رو بوده است. از این‌رو، شیوه‌ی زندگی مردمان این سرزمین با نگرش به ارزشمندی آب پایه‌گذاری شده است.
🔸️ چهارم آبان‌ماه، جشن نیک و فرخنده آبانگان بر همهی ایرانیان راستین و فرهنگ‌دوستان همایون باد.🌹
#جشنهای_باستانی
#آبانگان
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
🌺 جشن مهرگان و ساز رباب ثبت جهانی شد.❤
در نوزدهمین اجلاس کمیته بین دولتی پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس جشن مهرگان و ساز رباب به ثبت جهانی رسید.
جشن #مهرگان با همکاری ایران و تاجیکستان تهیه شده است. مراسم مهرگان شامل جشن‌هایی در این دو کشور است که از ۲ اکتبر تا ۲ نوامبر به صورت سالانه برگزار میشود.
جشن مهرگان در نوزدهمین جلسه کمیته بین دولتی حفاظت از میراث فرهنگی یونسکو به ثبت جهانی رسید.
#جشن_مهرگان که از جشن های بزرگ ایرانی است، به صورت مشترک همراه با تاجیکستان در نوزدهمین جلسه کمیته بین دولتی حفاظت از میراث فرهنگی ناملموس که به میزبانی پاراگوئه در حال برگزاری است، مطرح شد و با موافقت کشورهای عضو یونسکو به ثبت جهانی رسید.
این جشن پس از نوروز و سده، سومین جشن ایرانی است که به ثبت جهانی رسیده است. جشن #تیرگان نیز دیگر جشنی است که پرونده آن برای ثبت جهانی تکمیل و ارسال شده است.
در زمان ساسانیان بر این باور بودند که اهورامزدا یاقوت را در روز نوروز و زبرجد را در روز مهرگان آفریده‌است و از دیر باز ایرانیان بر این باور بودند که در این روز کاوه آهنگر علیه ضحاک به پاخاست و فریدون بر اژی‌دهاک (ضحاک) غلبه کرد.
مردم ایران از هزاره دوم پیش از میلاد آن را جشن می‌گیرند. مهرگان نیز همانند نوروز با آیین یگانه و آداب و رسوم ویژه برگزار میشود.
مهر یا میترا در زبان فارسی به معنای «فروغ، روشنایی، دوستی، پیوستگی، پیوند و محبت» است و ضد دروغ، دروغ‌گویی، پیمان‌شکنی و نامهربانی کردن است.
فلسفه جشن مهرگان سپاسگزاری از خداوند به خاطر نعمت‌هایی است که به انسان ارزانی داشته و استوار کردن دوستی‌ها و مهرورزی میان انسان‌هاست.
ساز #رباب نیز یکی از قدیمی‌ترین سازهای ایرانی است و در اشعار مولانا جلال‌الدین بلخی و بسیاری از شاعران ایرانی، بارها به این ساز اشاره شده است. این ساز در مراسم مذهبی و آیینی کاربرد زیادی دارد و در نقاشی مینیاتوری تکرار شده و در نهایت در #یونسکو ثبت جهانی شد.
#جشنهای_باستانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
در نوزدهمین اجلاس کمیته بین دولتی پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس جشن مهرگان و ساز رباب به ثبت جهانی رسید.
جشن #مهرگان با همکاری ایران و تاجیکستان تهیه شده است. مراسم مهرگان شامل جشن‌هایی در این دو کشور است که از ۲ اکتبر تا ۲ نوامبر به صورت سالانه برگزار میشود.
جشن مهرگان در نوزدهمین جلسه کمیته بین دولتی حفاظت از میراث فرهنگی یونسکو به ثبت جهانی رسید.
#جشن_مهرگان که از جشن های بزرگ ایرانی است، به صورت مشترک همراه با تاجیکستان در نوزدهمین جلسه کمیته بین دولتی حفاظت از میراث فرهنگی ناملموس که به میزبانی پاراگوئه در حال برگزاری است، مطرح شد و با موافقت کشورهای عضو یونسکو به ثبت جهانی رسید.
این جشن پس از نوروز و سده، سومین جشن ایرانی است که به ثبت جهانی رسیده است. جشن #تیرگان نیز دیگر جشنی است که پرونده آن برای ثبت جهانی تکمیل و ارسال شده است.
در زمان ساسانیان بر این باور بودند که اهورامزدا یاقوت را در روز نوروز و زبرجد را در روز مهرگان آفریده‌است و از دیر باز ایرانیان بر این باور بودند که در این روز کاوه آهنگر علیه ضحاک به پاخاست و فریدون بر اژی‌دهاک (ضحاک) غلبه کرد.
مردم ایران از هزاره دوم پیش از میلاد آن را جشن می‌گیرند. مهرگان نیز همانند نوروز با آیین یگانه و آداب و رسوم ویژه برگزار میشود.
مهر یا میترا در زبان فارسی به معنای «فروغ، روشنایی، دوستی، پیوستگی، پیوند و محبت» است و ضد دروغ، دروغ‌گویی، پیمان‌شکنی و نامهربانی کردن است.
فلسفه جشن مهرگان سپاسگزاری از خداوند به خاطر نعمت‌هایی است که به انسان ارزانی داشته و استوار کردن دوستی‌ها و مهرورزی میان انسان‌هاست.
ساز #رباب نیز یکی از قدیمی‌ترین سازهای ایرانی است و در اشعار مولانا جلال‌الدین بلخی و بسیاری از شاعران ایرانی، بارها به این ساز اشاره شده است. این ساز در مراسم مذهبی و آیینی کاربرد زیادی دارد و در نقاشی مینیاتوری تکرار شده و در نهایت در #یونسکو ثبت جهانی شد.
#جشنهای_باستانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امروز یکشنبه #مهرشید
۲۵ آذرماه ۱۴۰۳ خورشیدی
برابر با یکم دیماه در گاهشمار باستانی
⚘امروز نخستین روز دیماه در گاهشمار باستانی است که «اورمزد»نام دارد.
⚘در ماه دی چهار جشن با نام دیگان نام گذاری شده است(اورمزد ،دی بآذر، دی بمهر، دی بدین) جشن دیگان به مناسبت همنام شدن روز و ماه در گاهشمار ایرانیان باستان برگزار میشد.
⚘دی به روشنی صفت پروردگار است
دی از صورت پهلوی «دَی» و اوستایی «دَذوَه» به معنی آفریننده است.
⚘در ایران باستان نخستین جشن دیگان، در ماه دی یعنی روز اورمزد برگزار میشد.
واژه دی، آفریدن و آفریدگار معنی می‌دهد و در ماه دی غیر از نخستین روز ماه که اورمزد نامیده میشود و نام خداوند است، سه روز دیگر به نامهای دی بآذر، دی بمهر و دی بدین وجود دارد. بنابراین جشن دیگان برابر است با یکی از این روزها در ماه دی، که دوم، نهم، و هفدهم در تقویم خورشیدی است.
نخستین جشن دیگــــان بر همگان فرخنده و شاد باد🌺
#جشنهای_باستانی
#جشن_دیگان
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۲۵ آذرماه ۱۴۰۳ خورشیدی
برابر با یکم دیماه در گاهشمار باستانی
⚘امروز نخستین روز دیماه در گاهشمار باستانی است که «اورمزد»نام دارد.
⚘در ماه دی چهار جشن با نام دیگان نام گذاری شده است(اورمزد ،دی بآذر، دی بمهر، دی بدین) جشن دیگان به مناسبت همنام شدن روز و ماه در گاهشمار ایرانیان باستان برگزار میشد.
⚘دی به روشنی صفت پروردگار است
دی از صورت پهلوی «دَی» و اوستایی «دَذوَه» به معنی آفریننده است.
⚘در ایران باستان نخستین جشن دیگان، در ماه دی یعنی روز اورمزد برگزار میشد.
واژه دی، آفریدن و آفریدگار معنی می‌دهد و در ماه دی غیر از نخستین روز ماه که اورمزد نامیده میشود و نام خداوند است، سه روز دیگر به نامهای دی بآذر، دی بمهر و دی بدین وجود دارد. بنابراین جشن دیگان برابر است با یکی از این روزها در ماه دی، که دوم، نهم، و هفدهم در تقویم خورشیدی است.
نخستین جشن دیگــــان بر همگان فرخنده و شاد باد🌺
#جشنهای_باستانی
#جشن_دیگان
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امروز یکشنبه #مهرشید
۲ دی ۱۴۰۳ خورشیدی
برابر با ۸ دی در گاهشمار باستانی ایران نامی به روز "دی به آذر"
❤دومین جشن از جشنهای چهارگانه دیگان بر ایرانیان راستین شاد و فرخنده باد 🌺
جشن دیگان، استوارکننده‌ی پیوند پادشاه و مردم
🌺 جشنهای نوروز و مهرگان در ایران پیش از اسلام، جشن‌هایی بودند که مردم به فراخور آنها اجازه می‌یافتند تا به درگاه پادشاه وارد شوند و حتی اگر شکایتی از او داشتند، مطرح کنند.
💠 به گفته‌ی ابوریحان بیرونی، در جشن دیگان رویدادی دقیقا وارونه یا بهتر است بگویم مکمل جشنهای نوروز و مهرگان رخ می‌داده است؛ چه، اینبار نه مردم به نزد پادشاه، بلکه پادشاه به نزد مردم می‌رفته است و با آنها هم‌سخن و هم‌نشین می‌شده است.
💠 آنچه بر پایهی گواه‌های تاریخی درباره‌ی جشنهای نوروز، مهرگان و دیگان می‌دانیم، نشان می‌دهد که جشنهای دیرینه‌ی ایرانیان در گاهشمار کهن باستانی، دارای ابعاد گوناگون علمی، تاریخی، فلسفی، اخلاقی، فرهنگی، محیط زیستی و حتی سیاسی-اجتماعی بودند و هر یک از آنها در واقع همچون ابزاری کاربردی برای کمک به حل مسائل گوناگون به شمار می‌رفتند.
💠 این نکته روشن می‌کند که هرگز نباید این جشنها را تنها به شادمانی و شادباش‌گویی فرو کاست؛ بلکه باید آنها را به همراه کاربردهای سودمند باستانی‌شان زنده و پابرجا کرد.
#جشنهای_باستانی
#جشن_دیگان
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۲ دی ۱۴۰۳ خورشیدی
برابر با ۸ دی در گاهشمار باستانی ایران نامی به روز "دی به آذر"
❤دومین جشن از جشنهای چهارگانه دیگان بر ایرانیان راستین شاد و فرخنده باد 🌺
جشن دیگان، استوارکننده‌ی پیوند پادشاه و مردم
🌺 جشنهای نوروز و مهرگان در ایران پیش از اسلام، جشن‌هایی بودند که مردم به فراخور آنها اجازه می‌یافتند تا به درگاه پادشاه وارد شوند و حتی اگر شکایتی از او داشتند، مطرح کنند.
💠 به گفته‌ی ابوریحان بیرونی، در جشن دیگان رویدادی دقیقا وارونه یا بهتر است بگویم مکمل جشنهای نوروز و مهرگان رخ می‌داده است؛ چه، اینبار نه مردم به نزد پادشاه، بلکه پادشاه به نزد مردم می‌رفته است و با آنها هم‌سخن و هم‌نشین می‌شده است.
💠 آنچه بر پایهی گواه‌های تاریخی درباره‌ی جشنهای نوروز، مهرگان و دیگان می‌دانیم، نشان می‌دهد که جشنهای دیرینه‌ی ایرانیان در گاهشمار کهن باستانی، دارای ابعاد گوناگون علمی، تاریخی، فلسفی، اخلاقی، فرهنگی، محیط زیستی و حتی سیاسی-اجتماعی بودند و هر یک از آنها در واقع همچون ابزاری کاربردی برای کمک به حل مسائل گوناگون به شمار می‌رفتند.
💠 این نکته روشن می‌کند که هرگز نباید این جشنها را تنها به شادمانی و شادباش‌گویی فرو کاست؛ بلکه باید آنها را به همراه کاربردهای سودمند باستانی‌شان زنده و پابرجا کرد.
#جشنهای_باستانی
#جشن_دیگان
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#جشن_دیگان
#دی_به_آذر
آفریدگارا؛
فروغ و روشنایی.
شڪوفایی و امید را برای همگان آرزو داریم.
جشن دیگان روز "دی‌بآذر" خجسته باد.
❤دومین جشن از جشنهای چهارگانه دیگان بر ایرانیان راستین شاد و فرخنده باد 🌹
#جشنهای_ایرانیان
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
#دی_به_آذر
آفریدگارا؛
فروغ و روشنایی.
شڪوفایی و امید را برای همگان آرزو داریم.
جشن دیگان روز "دی‌بآذر" خجسته باد.
❤دومین جشن از جشنهای چهارگانه دیگان بر ایرانیان راستین شاد و فرخنده باد 🌹
#جشنهای_ایرانیان
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امروز چهارشنبه #تیر_شید
دهم بهمن‌ماه ۱۴۰۳ خورشیدی
روز مهر
در این خجسته روز #جشن_سده یکی از بزرگ‌ترین جشنهای سالانه‌ی ایرانی‌مان را گرامی میداریم.
شب آمد برافروخت آتش چو کوه
همان شاه در گرد او با گروه
یکی جشن کرد آن شب باده خورد
سده نام آن جشن فرخنده کرد
ز هوشنگ ماند این سده یادگار
بسی باد چون او دگر شهریار
کز آباد کردن جهان شاد کرد
جهانی به نیکی از او یاد کرد.
#فردوسی
گرامی میداریم این جشن بزرگ باستانی ایرانزمین کهن پر گهر اهورایی‌مان را
برگزاری جشن سده و شکوه این جشن کهن سالانه در ایرانزمین شادباد❤
زنده باد فرهنگ زیبا و ناب ایران‌زمین‌مان
جاودان باد تمدن بزرگ باشکوه ایران‌زمین‌مان
پایدار باد تاریخ کهن و درخشان ایران‌زمین‌مان
پاینده باد آیین شاد و نیک نیاکان ایرانی‌مان
جشن#سده جشن آتش، جشن مهر، جشن پیروزی فروغ بر تاریکی شادباد.🌹
🔥جشن سده در چهارشنبه ۱۵ آذرماه ۱۴۰۲ در سومین روز از هجدهمین نشست کمیته بین الدولی پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس ثبت جهانی شد. جشن سده با مشارکت کشور تاجیکستان تهیه و تدوین شده است
جشن سده، جشنی است که در آغاز شامگاه ۱۰ بهمن برگزار میشود. این جشن بیش از هزاران سال قدمت دارد (از زمان پیدایش آتش) و از کهن‌ترین جشنهای ایرانشهر به‌شمار می‌رود #سده به‌عنوان یک میراث ایرانی است و اعضای جوامع را بدون توجه به سن، جنسیت و موقعیت اجتماعی گرد هم می‌آورد وجشن و همبستگی مردمان است. مردم از هر قومیت و هر مذهبی در این جشن باستانی شرکت می‌کنند این جشن با برگزاری مراسم روشن کردن آتش و حلقه زدن به دور آن، برگزاری مراسم مذهبی، قصه خوانی، شاهنامه خوانی، آواز و موسیقی، میزبانی و پذیرایی از میهمانان با غذاها و نان‌های خاص و آئینی، شیرینی و میوه همراه است.
#جشنهای_باستانی
#جشن_سده
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
دهم بهمن‌ماه ۱۴۰۳ خورشیدی
روز مهر
در این خجسته روز #جشن_سده یکی از بزرگ‌ترین جشنهای سالانه‌ی ایرانی‌مان را گرامی میداریم.
شب آمد برافروخت آتش چو کوه
همان شاه در گرد او با گروه
یکی جشن کرد آن شب باده خورد
سده نام آن جشن فرخنده کرد
ز هوشنگ ماند این سده یادگار
بسی باد چون او دگر شهریار
کز آباد کردن جهان شاد کرد
جهانی به نیکی از او یاد کرد.
#فردوسی
گرامی میداریم این جشن بزرگ باستانی ایرانزمین کهن پر گهر اهورایی‌مان را
برگزاری جشن سده و شکوه این جشن کهن سالانه در ایرانزمین شادباد❤
زنده باد فرهنگ زیبا و ناب ایران‌زمین‌مان
جاودان باد تمدن بزرگ باشکوه ایران‌زمین‌مان
پایدار باد تاریخ کهن و درخشان ایران‌زمین‌مان
پاینده باد آیین شاد و نیک نیاکان ایرانی‌مان
جشن#سده جشن آتش، جشن مهر، جشن پیروزی فروغ بر تاریکی شادباد.🌹
🔥جشن سده در چهارشنبه ۱۵ آذرماه ۱۴۰۲ در سومین روز از هجدهمین نشست کمیته بین الدولی پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس ثبت جهانی شد. جشن سده با مشارکت کشور تاجیکستان تهیه و تدوین شده است
جشن سده، جشنی است که در آغاز شامگاه ۱۰ بهمن برگزار میشود. این جشن بیش از هزاران سال قدمت دارد (از زمان پیدایش آتش) و از کهن‌ترین جشنهای ایرانشهر به‌شمار می‌رود #سده به‌عنوان یک میراث ایرانی است و اعضای جوامع را بدون توجه به سن، جنسیت و موقعیت اجتماعی گرد هم می‌آورد وجشن و همبستگی مردمان است. مردم از هر قومیت و هر مذهبی در این جشن باستانی شرکت می‌کنند این جشن با برگزاری مراسم روشن کردن آتش و حلقه زدن به دور آن، برگزاری مراسم مذهبی، قصه خوانی، شاهنامه خوانی، آواز و موسیقی، میزبانی و پذیرایی از میهمانان با غذاها و نان‌های خاص و آئینی، شیرینی و میوه همراه است.
#جشنهای_باستانی
#جشن_سده
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
💥 جشن #سده در ایران باستان
🔥دهم بهمن‌ماه در تاریخ ایران، روز " جشن #سده " است. "سده" که به معنای جشن نور و روشناییست، بر مبنای ۵۰ شب و روز مانده به نوروز، یا صد روز پس از یکم آبان، در ۱۰ بهمن هر سال جشن گرفته میشود و از این رو " سده " نام گرفته است.
🍃مردم ایران و دیگر مناطق پارسی زبان همچون افغانستان، تاجیکستان و پارسیان هند، از دیرباز این روز را با گردهم آمدن و برپاکردن آتش جشن میگرفتند. این سنت هنوز هم در بسیاری از شهرها مانند یزد، کرمان، نائین و دیگر مناطق جنوب شرقی ایران ادامه دارد.
جشن #سده که به لحاظ اهمیت، همردیف آئین‌های #نوروز و #مهرگان قرار دارد، جشن پیدایش #آتش است.
🍃ایرانیان معتقدند با رسیدن به دهم بهمن و روز سده، بهتدریج از شدت سرمای زمستان کاسته شده و با برپایی این آتش بزرگ، قلب زمین گرم میشود؛ زمستان کمکم رخت بسته و جای خود را به بهار می‌دهد.
🍃در متون کهن ادبیات پارسی از سده و جشن پیدایش آتش بسیار سخن گفته شده‌است.
🔥فردوسی می‌گوید :
« هوشنگ پادشاه پیشدادی، که شیوه‌ی کشت و کار، کندن کاریز، کاشتن درخت … را به او نسبت میدهند، روزی در دامنه کوه ماری دید و سنگ برگرفت و به سوی مار انداخت و مار فرار کرد. اما از برخورد سنگها جرقه‌ای زد و آتش پدیدار شد ».
🍃ابوریحان بیرونی ، شیوه‌ی این آئین را، افروختن آتش بر بامها که به دستور فریدون برمیشمارد و در" نوروزنامه" می‌گوید :
« آفریدون همان روز که ضحاک بگرفت جشن سده برنهاد و مردمان که از جور و ستم ضحاک رسته بودند، پسندیدند و از جهت فال نیک، آن روز را جشن کردندی و هر سال تا به امروز، آیین آن پادشاهان نیک عهد را در ایران و دور آن به جای می‌آورند».
🍃در حکایتی دیگر آمده‌است :
« در روز ایزد مهر ستارهای که گرما بخش زمین است به زمین می‌آید و به زمین گرما می‌دهد و زمین اینچنین از خواب برمی خیزد».
🍃محمد علی گلاب زاده مورخ و تاریخنویس کنونی در گفتوگو با خبرگزاری مهر، می‌گوید :
« بدون شک جشن سده یکی از بزرگ‌ترین جشنهای کهن ایرانی است که پس از هزاران سال همچنان برگزار میشود».
منبع: ایپک تایمز
#جشن_سده
#جشنهای_باستانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
🔥دهم بهمن‌ماه در تاریخ ایران، روز " جشن #سده " است. "سده" که به معنای جشن نور و روشناییست، بر مبنای ۵۰ شب و روز مانده به نوروز، یا صد روز پس از یکم آبان، در ۱۰ بهمن هر سال جشن گرفته میشود و از این رو " سده " نام گرفته است.
🍃مردم ایران و دیگر مناطق پارسی زبان همچون افغانستان، تاجیکستان و پارسیان هند، از دیرباز این روز را با گردهم آمدن و برپاکردن آتش جشن میگرفتند. این سنت هنوز هم در بسیاری از شهرها مانند یزد، کرمان، نائین و دیگر مناطق جنوب شرقی ایران ادامه دارد.
جشن #سده که به لحاظ اهمیت، همردیف آئین‌های #نوروز و #مهرگان قرار دارد، جشن پیدایش #آتش است.
🍃ایرانیان معتقدند با رسیدن به دهم بهمن و روز سده، بهتدریج از شدت سرمای زمستان کاسته شده و با برپایی این آتش بزرگ، قلب زمین گرم میشود؛ زمستان کمکم رخت بسته و جای خود را به بهار می‌دهد.
🍃در متون کهن ادبیات پارسی از سده و جشن پیدایش آتش بسیار سخن گفته شده‌است.
🔥فردوسی می‌گوید :
« هوشنگ پادشاه پیشدادی، که شیوه‌ی کشت و کار، کندن کاریز، کاشتن درخت … را به او نسبت میدهند، روزی در دامنه کوه ماری دید و سنگ برگرفت و به سوی مار انداخت و مار فرار کرد. اما از برخورد سنگها جرقه‌ای زد و آتش پدیدار شد ».
🍃ابوریحان بیرونی ، شیوه‌ی این آئین را، افروختن آتش بر بامها که به دستور فریدون برمیشمارد و در" نوروزنامه" می‌گوید :
« آفریدون همان روز که ضحاک بگرفت جشن سده برنهاد و مردمان که از جور و ستم ضحاک رسته بودند، پسندیدند و از جهت فال نیک، آن روز را جشن کردندی و هر سال تا به امروز، آیین آن پادشاهان نیک عهد را در ایران و دور آن به جای می‌آورند».
🍃در حکایتی دیگر آمده‌است :
« در روز ایزد مهر ستارهای که گرما بخش زمین است به زمین می‌آید و به زمین گرما می‌دهد و زمین اینچنین از خواب برمی خیزد».
🍃محمد علی گلاب زاده مورخ و تاریخنویس کنونی در گفتوگو با خبرگزاری مهر، می‌گوید :
« بدون شک جشن سده یکی از بزرگ‌ترین جشنهای کهن ایرانی است که پس از هزاران سال همچنان برگزار میشود».
منبع: ایپک تایمز
#جشن_سده
#جشنهای_باستانی
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
امروز دوشنبه #مهشید
۱۵ بهمن ۱۴۰۳ خورشیدی
#جشن_میانه_زمستان
یکی دیگر از جشن هایی که ایرانیان باستان در ۱۵ بهمن ماه برگزار می کردند و امروزه به فراموشی سپرده شده جشن میانه زمستان است. برگزاری جشن های مختلف در ماه ها نشان می دهد که ایرانیان فرهنگی شاد داشته که غم و اندوه در آن جایی نداشته است ولی شوربختانه بسیاری از این جشن ها به مرور زمان فراموش شده اند. در ۱۵ بهمن ماه یا چهل و پنجمین روز زمستان، جشن میانه زمستان به چرایی شکسته شدن سرما و دوباره زنده شدن و آغاز نفس کشیدن زمین با آیین ویژه ای برگزار می شد.
جشن میانه زمستان یا جشن کشاورزی
در ایران باستان هر ساله روز ۱۵ بهمن و ۴۵ روز از زمستان جشن میانه زمستان برگزار می شد که آن را جشن کشاورزی نیز می دانسته اند. در گذشته پیشه بیشتر مردم دامداری و کشاورزی بوده است بنابراین سرما و گرما و زنده شدن زمین برای آنها بسیار پر اهمیت بود.
نیاکان ما بر این باور بودند که در ۱۵ بهمن ماه سرما شکسته می شود و ۴۵ روز آینده تا جشن نوروز به سمت گرما پیش می رود و گیاهان و کشاورزی کم کم بیدار می شود بدین روی، در این روز جشنی برگزار می نمودند.
#جشنهای_باستانی
#میانه_زمستان
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma
۱۵ بهمن ۱۴۰۳ خورشیدی
#جشن_میانه_زمستان
یکی دیگر از جشن هایی که ایرانیان باستان در ۱۵ بهمن ماه برگزار می کردند و امروزه به فراموشی سپرده شده جشن میانه زمستان است. برگزاری جشن های مختلف در ماه ها نشان می دهد که ایرانیان فرهنگی شاد داشته که غم و اندوه در آن جایی نداشته است ولی شوربختانه بسیاری از این جشن ها به مرور زمان فراموش شده اند. در ۱۵ بهمن ماه یا چهل و پنجمین روز زمستان، جشن میانه زمستان به چرایی شکسته شدن سرما و دوباره زنده شدن و آغاز نفس کشیدن زمین با آیین ویژه ای برگزار می شد.
جشن میانه زمستان یا جشن کشاورزی
در ایران باستان هر ساله روز ۱۵ بهمن و ۴۵ روز از زمستان جشن میانه زمستان برگزار می شد که آن را جشن کشاورزی نیز می دانسته اند. در گذشته پیشه بیشتر مردم دامداری و کشاورزی بوده است بنابراین سرما و گرما و زنده شدن زمین برای آنها بسیار پر اهمیت بود.
نیاکان ما بر این باور بودند که در ۱۵ بهمن ماه سرما شکسته می شود و ۴۵ روز آینده تا جشن نوروز به سمت گرما پیش می رود و گیاهان و کشاورزی کم کم بیدار می شود بدین روی، در این روز جشنی برگزار می نمودند.
#جشنهای_باستانی
#میانه_زمستان
#نائین_ما
🆔 @Naeene_Ma