🍃🍃از میان مطالب ارسالی همراهان کانال:

با سلام
به زعم کمترین آنچه که #رباعیات_خیام نامیده می شود، چند ویژگی دارد که مهمترین شان ناپایداری جهان و آدمی است که روح پرسشگری در آن دمیده شده است. از سویی، #خیام_خوانی ( #خیامی ) از بخش های دیرپای موسیقی محفلی در منطقه ما (استان بوشهر) است که با سبک خاصی اجرا می شود و علاوه بر یاد آوری بی وفایی دنیا و گذران آن، با ختم شدن به یزله (نوعی از موسیقی) نوعی بهجت و سرخوشی را رقم میزند. از این روی، با جعل « #خیام_باشید» دوستانم را علاوه بر اینکه در ناپایداری دنیا یادآورم، دعوت به پرسشگری و سرخوشی و شادی هم میکنم.
سالم و #خیام_باشید .😊🌵

👤 نیاز محمدی از بوشهر

🎧 #خیام_خوانی بسیار زیبا و شاد از گروه #لیان
نوازنده فلوت: محسن شریفیان
🎤 خواننده: سید روح‌الله صفوی
ارسالی آقای نیاز محمدی

🆔 @SayehSokhan

قطعه《مرده شوم》

با صدای #محمد_معتمدی و اجرای گروه سلیک

چون مرده شوم خاک مرا گم سازيد
احوال مرا عبرت مردم سازيد...
#خیام_نیشابوری

🆔 @SayehSokhan

۹ مهر ماه ، روز جهانی سالمند گرامی باد !

🌷🌷🌷

افسوس که نامه ی جوانی طی شد

و آن تازه بهارِ زندگانی دِی شد

آن مرغِ طَرب که نامِ او بود شباب

افسوس ندانم که کِی آمد کی شد!...


#خیام


🆔 @SayehSokhan

در دهر هر آن که نیم نانی دارد
از بهر نشست آشیانی دارد
نه خادم کس بود نه مخدوم کسی
گو شاد بزی که خوش جهانی دارد
#خیام

💡#خیام در بیان داریوش شایگان
به مناسبت ۲۸ اردیبهشت‌ماه روز بزرگداشت حکیم عمر خیام

در «جریان» باشید.
@Jaryaann
🆔 @Sayehsokhan

@shafiei_kadkani

ـــــــــــــــــــــــ
وطن واقعی من
[با یاد یارِ شاطرِ فرهنگِ ایران]


▪️وطن ما، به یک معنی، سرزمینی‌ست پر از صحراهای فراخ و کوه‌های بلند و رودها و دریاچه‌هایی که در درازای زمان بارها زیر پای مهاجمان مختلف کوفته شده و باز به ‌پا خاسته. ولی ما وطن دیگری هم داریم که در ذهنمان جای دارد. وطنی که #رودکی در آن چنگ می‌نواخت و #فردوسی از خِرَد و دلاوری‌های قهرمانان سخن می‌گفت، و #خیام سرگردانی انسان را بازمی‌نمایاند و #ابوسعید و #نظامی و #سعدی و #مولوی و #حافظ، با استادی حیرت‌انگیز، از ظرایف روان انسان، بیش از همه عشق، سخن می‌گفتند. این وطن را می‌توان از گزند حوادث در امان داشت. وطن من این وطن است.
مرحوم استاد دکتر احسان یارشاطر
[بنیان‌گذار و سرویراستار دانشنامهٔ ایرانیکا، بزرگ‌ترین و جامع‌ترین پروژهٔ بین‌المللی ایران‌شناختی، بنیان‌گذار مرکز مطالعات ایران‌شناسی، و استاد بازنشستهٔ مطالعات ایرانی در دانشگاه کلمبیا نیویورک]
۱۴ فروردین ۱۲۹۹ همدان
۱۰ شهریور ۱۳۹۷ کالیفرنیا
#احسان_یارشاطر
🆔 @Sayehsokhan

زاده شدی میان گُل سرخ
در شادیاخِ شادِ اَبَرشهر
فرزانه‌ای یگانه که چون تو
مردی ندیده مَردُمَکِ دهر
بستند صف به دشمنیِ تو
جادوگران و هرزه‌درایان
رجّاله‌های جور و اجیران
قدّاره‌بند یاوه‌سرایان
جُرمت چه بود؟ شک به همه چیز
یعنی در آسمان و زمین، شک
در شکِّ خویش شکّ و پس آنگاه
آن سوی هر گمان و یقین، شک
هر فال‌بین و لوطی و جن‌گیر
در کارِ خویش اهل یقین بود
تو در نظامِ دهر به تردید
جُرم تو در میانه همین بود
هرچند در زمانه تو را، جهل
در آن هجوم خانه‌نشین کرد
نامِ تو را خِرَد، پیِ تحسین
هرجا که دید نقشِ نگین کرد
زین رو، هماره در همه آفاق
در پویهٔ قوافلِ ایّام
چتری گشوده بر سرِ تاریخ
شکِّ خِرَد‌ْشکافِ تو #خیّام!
این است معجزِ تو به گیتی
در جمعِ شاعرانِ زمانه
افزون‌ترین مخاطبِ تاریخ
با کمترین سرود و #ترانه
#شفیعی_کدکنی
#خیام
#شجریان
@ketabeabii

چون عهده نمی‌شود کسی فردا را
حالی خوش دار این دل پر سودا را
#خیام
همایون #شجریان
📚@labelaye_satrha
🆔 @Sayehsokhan

#خیام
📚 @labelaye_satrha
🆔 @Sayehsokhan

شادی بطلب که حاصلِ عمر دمی است

هـر ذرّه ز خـاک کیقبادی و جَمی است

احوال جهان و اصلِ این عمر که هست

خـوابی و خـیالی و فریبی و دمی است.

                    #خیام

سلام.صبح بخیر 🤲🌹
روزتان زیبا 🤲☘️
روزگارتان خوش و خرم🤲🌹☘️🌹

🆔 @Sayehsokhan

@shafiei_kadkani

ـــــــــــــــــــــــ
خیام را چگونه بنگریم؟
[۲۸ اردیبهشت؛ روز بزرگداشت حکیم عمر خیام]


▪️شعر حافظ در قلمروِ خلاقیت هنری است و ما می‌خواهیم آن را به زبان منطق توجیه کنیم. این درست نیست. اصولاً هنر از قوانین عاطفه (اگر بتوانیم برای عاطفه یک قوانینی قائل بشویم) تبعیت می‌کند، نه از قوانین عقل.

بنابراین به نظر من خیلی طبیعی است که یک آدمی که احتمالاً متشرّع است در لحظه‌هایی از دایرهٔ اعتقادات عادی خودش خروج داشته باشد. شاید خیلی از شماها خیّام را مثل بسیاری از منتقدان اروپایی بنگرید. بسیاری از منتقدان عصر حاضر خودمان مثل صادق هدایت، خواسته‌اند که خیّام را یک آدم به معنی ماتریالیست مطلق بدانند. مثلاً این نمونه که:

دارنده چو ترکیب طبایع آراست
از بهرِ چه او فکندش اندر کم و کاست
گر نیک نیامد این صُوَر عیب کراست؟
گر نیک آمد شکستن از بهرِ چراست

یا:

جامی‌ست که عقل‌آفرین می‌زندش
صدبوسه زِ مهر بر جبین می‌زندش
این کوزه‌گر دهر چنین جامِ لطیف
می‌سازد و باز بر زمین می‌زندش

این اعتراض از همین نوع است، یعنی اعتراضی است که این کوزه‌گر دهر... شما اگر تعقیب کنید این تمِ کوزه و کوزه‌گر را، این صراحتی که شما فرضاً در «پیر ما گفت خطا بر قلمِ صنع نرفت...» یا مثلا « این کوزه‌گر دهر چنین جام لطیف...». این یک اعتراض ملایمی است که اولاً نسبتش می‌دهد به کوزه‌گر دهر. طبعاً دهر چیزی است که آدم می‌تواند مسئولیت را بر گردن خود خدا نیندازد. اما وقتی او می‌گوید قلمِ صنع، صنع حوزهٔ عمل الهی است، حوزهٔ فعل الهی است. این تصریح بیشتری دارد. اما او می‌گوید:
«این کوزه‌گر دهر...» یعنی غیرمستقیم همین حرف را می‌زند.
در عین حال جملهٔ «می‌سازد و باز بر زمین می‌زندش» می‌تواند سؤالی باشد، سوال انکاری.  یعنی این کار را نمی‌کند، وانگهی کار کوزه‌گری اصلاً مگر کار دهر است؟! در اصل کار خداست و چون خدا عالم و عادل و حکیم است این کار را نمی‌کند. شما ظاهر قضیه را می‌بینید و بر ظاهر قضاوت می‌کنید، حال آنکه باطن کار جورِ دیگر است. درست است که می‌شکندش این شکستن در واقع نوعی پوست‌اندازی است، از اسارت تن خلاص شدن است.
اما می‌خواستم این را برایتان بگویم که این نوع تفکر زندیقی–الحادی اگر بخواهد ملاک این قرار بگیرد که در یک لحظه یا در چند لحظه، برای یک شادی زودگذر، چنین تفکّری پیش بیاید و شما این را به حساب مجموعهٔ نظام فکری او قرار بدهید، این را در مورد خیّام نفی نمی‌کنم (البته اگر اصلاً خیامی وجود داشته باشد).
این مسأله اصلاً در تمدّن اسلامی اثری طبیعی بوده است. این من و شما هستیم که شاید کاسهٔ از آش داغ‌تر باشیم.
در آن دورهٔ شکفتگی تمدن اسلامی، خیلی راحت آدم‌ها می‌آمدند حرفشان را می‌زدند. یک آدمی مثل خیام بوده و آدمی هم مثل نجم‌الدین رازی به او فحش می‌داده.

شما آثار ابوالعلا معرّی را نگاه کنید. مَعَرّی آدمی است مسلمان و حتی نوعی شیعه. همین آدم از شیعه‌های اولیه هم دلبستگی‌اش به مذهب بیشتر می‌شود و حتی به ازلیّت نور محمدی هم اعتقاد دارد و آدمی است زاهد و خیلی هم معتقد. هیچ وقت هوس خوردن شراب نمی‌کرده. اما همین آدم در مسائل فروع فقهی می‌گوید کاش پیغمبری می‌آمد و شراب را حلال می‌کرد. اَیأتی نَبِیّ یَجعلُ الْخمرَ طَلَقَةً. این آدم وقتی از دایرهٔ خودش بیرون می‌آید، تمام اصول مارکسیسم–لنینیسم را در جیبش می‌بیند. پس دوره‌های شکفتگی تمدن اسلامی این جور تفکّر وجود دارد.

محمدرضا شفیعی کدکنی
[۱۴ اسفند ۱۳۵۸، دانشگاه تهران]
این کیمیای هستی، مجلد سوم، دربارهٔ حافظ، درس‌گفتار‌های دانشگاه تهران]
#خیام

https://www.instagram.com/shafiei_kadkani
🆔 @Sayehsokhan

@shafiei_kadkani

ـــــــــــــــــــــــ
کدام خیّام؟
[خیّام عارف نیست.]


دانشجو: استاد! جایگاه و تأثیر عرفان خیّام در برابر عرفان مکتب خراسان چه قدر هست؟

شفیعی کدکنی:
▪️اولاً خیام عارف نیست. شما خیّام را با خیّامیّات اشتباه نکنید!
▪️همیشه باید صحت انتساب و قطعیت صدور و Authenticity اصل اول تحقیقات شما باشد،
اگر در باب تاریخ فرش کار می‌کنید، در باب تاریخ زورخانه کار می‌کنید، تاریخ معماری، تاریخ شعر تاریخ طبّ کار می‌کنید.
وقتی می‌گویید ابن سینا گفته است، کجا گفته است؟!
وقتی می‌گویید خیّام گفته است، کجا گفته است؟! آیا واقعاً عمر خیّام گفته است؟ این مهم است.
▪️عمر خیّام واقعی که هم فیلسوف است و هم ریاضی‌دان و هم مقداری رباعی دارد به هیچ وجه زیرِ چترِ مفهومِ کلمهٔ «عرفان» مطلقاً قرار نمی‌گیرد.

جلسهٔ درس سه‌شنبه
۱۶ مهرماه ۱۳۹۸، دانشگاه تهران
#خیام
#شفیعی_کدکنی

#خیام_خوانی  اجرای بسیار زیبا  همراه با رقص ناخدا خَدَر رباعی
شمارهٔ ۱۳۲                           
    

من بی می ناب زیستن نتوانم
بی باده کشید بار تن نتوانم
من بنده آن دمم که ساقی گوید
یک جام دگر بگیر و من نتوانم

🆔 @Sayehsokhan

"اسرار ازل "
باصدای استاد #شجریان
شعر: #خیام
دکلمه: #احمد_شاملو

اسرار ازل را نه تو دانی و نه من
حل این معما نه تو دانی و نه من
هست در پس پرده گفتگوی من وتو چون پرده برافتد نه تو مانی و نه من
خیام اگر ز باده مستی خوش باش
با ماهرخی اگر نشستی خوش باش
چون عاقبت کار جهان نیستی است
انگار که نیستی چو هستی خوش باش
این کوزه چون من عاشق زاری بوده است
در بندِ سر زلف نگاری بوده است
این دسته که بر گردن آن میبینی
دستی است که بر گردن یاری بوده است
گر آمدنم به من بدی نآمدمی
ور نیست شدن به من بدی کی شدمی؟
آن به نبدی که اندر این دیرِ خراب
نه آمدمی نه بدمی نه شدمی؟

🌐 @baritonmosighi

🆔 @sayehsokhan