تیمسار خادمی؛ مردی که ما را به آسمان برد

شاید امروز شهروندان ایرانی و مسافران خارجی به خاطر دو عامل کیفیت و امنیت، دید مثبتی به پرواز با شرکت‌های هواپیمایی ایرانی نداشته باشند، ولی ماجرا همیشه هم به همین صورت نبوده است. سالیانی نه چندان دور، در دوران حکومت پهلوی، وقتی تصمیم بر ملی‌سازی صنعت هواپیمایی کشور گرفته شد، شرکت ایران‌ایر تاسیس و مردی به مدیریت آن برگزیده شد که در سال‌های آینده، لیاقت و درایت او در هدایت این شرکت زبان‌زد شرکت‌های هواپیمایی در سرتاسر جهان شد. نام او سپهبد تیمسار علی‌محمد خادمی بود، بنیان‌گذار و رئیس هیأت مدیره هواپیمایی ملی ایران (هما)

هواپیمایی ملی ایران که امروز با نام #هما شناخته می‌شود، و البته از نظر کیفیت خدمات هیچ شباهتی به کمپانی سابق ندارد، در سال ۱۳۴۰ و در راستای ملی‌سازی صنعت هواپیمایی کشور، شروع به فعالیت کرد. از همان آغاز فعالیت، تیمسار خادمی به مدت ۱۶ سال مدیریت کل آن را بر عهده داشت. طی این سال‌ها و با تاکید خادمی بر امنیت و کیفیت بالای خدمات، هواپیمایی ملی ایران توانست نامی درخور برای خود در میان شرکت‌های #غول‌آسا و باسابقه هواپیمایی در جهان پیدا کند و به گزینه اول مسافران برای سفر به ایران مبدل شود. مسافرتی دل‌انگیز در #هواپیمایی امن که در طول سفر نیز #مسافران را با #فرهنگ و #تمدن ایرانی آشنا می‌کرد....
در آدرس زیر بیشتر در مورد وی بخوانید:

https://tavaana.org/fa/AliMohammadKhademi

#توانا #ایرانیان_موفق #مردان_توانا
@Tavaana_Tavaanatech

آن‌ «تمدن اسلامی» که آیت الله خامنه‌ای در پی ایجاد آن است، نه در تاریخ وجود داشته نه اساساً می‌تواند تحقق یابد. «تمدن اسلامی» آقای خامنه‌ای، یعنی کارگاهِ فقهیِ تولیدِ انبوهِ مقلّدانِ مطیع و یک‌سان و هم‌اندازه؛ نسخه‌ی شیعی-ولایت فقیهیِ «انسانِ طراز نوین» استالین یا نازیسمِ هیتلری.
آقای خامنه‌ای از نخبگانِ علمی ایران در تاریخ گذشته نام برده و بدان‌ها بالیده است: ابن سینا، فارابی، زکریای رازی و خوارزمی. ابن سینا شراب می‌نوشید، فارابی درباره‌ی موسیقی رساله می‌نوشت، زکریای رازی منکر نبوّت و خوارزمی میراث‌بر علومِ غیرمسلمانان بود.
اگر گشودگی به روی جهان، دادوستد با مردمان دیگر از فرهنگ‌ها و ادیانِ گوناگون، اهمیت به زندگی این جهانی و آزادی اخلاقی و فکری نبود، تمدنِ اسلامی پدید نمی‌آمد. #تمدن_اسلامی نه ساخته‌ی حکومتی بود نه بر الگوی فقه شکل گرفت. اگر در تاریخ چهارده سده‌ی گذشته، شراب نوشیدن ممنوعیتی حکومتی داشت، بخش عظیمی از آن‌چه امروز ادبیات فارسی می‌نامیم، چه عرفانی چه غیر عرفانی، به وجود نمی‌آمد. تمدن اسلامی، هرچه بود، نه فقهی بود نه حکومتی.
چه تلخ است که دانشگاهیان کشوری پای سخن حاکمی بنشینند که آرمانِ او بدل کردنِ آدم‌ها به ماشینِ ایدئولوژیک ویران‌سازیِ فرهنگ است.

Mehdi Khalaji - مهدی خلجی

لطفا بدون توهین نظرتان را در فیسبوک توانا بنویسید.
@Tavaana_TavaanaTech

پرده آهنین٬ مقهور کردن اروپای شرقی
آن اپلبام

با پایان جنگ جهانی دوم، اتحاد جماهیر #شوروی بر حوزه وسیعی از قلمرو اروپای شرقی کنترل پیدا کرد. ژوزف #استالین و #پلیس_مخفی او شروع به تغییر دادن نظام‌های چندین کشور متفاوت به یک نظام سیاسی - اخلاقی کاملا جدید (#کمونیسم) کردند. در گزیده‌ای از کتاب «پرده آهنین» که توسط توانا ترجمه شده است، «اَن اپلبام»، مورخ و برنده جایزه «#پولتیزر» شرح می‌دهد که چگونه نظام‌های #کمونیستی اروپای شرقی به وجود آمدند و زندگی روزمره تحت #تمامیت‌خواهی #تحمیلی شوروی چگونه بوده‌ است.

اپلبام با جزئیاتی چشمگیر توصیف می‌کند که چگونه نهادهای مدنی - احزاب سیاسی، کلیساها، رسانهها، و سازمانهای جوانان - در چنین کشورهایی به پایه‌های این نظم جدید تبدیل شدند. او توضیح می‌دهد چگونه سرویسهای امنیتی مخفی سازمان‌دهی ‌شدند، چگونه کمونیست‌ها رسانه‌ها را تحت #سلطه خود در ‌آوردند، و چگونه تمام اشکال مخالفت سیاسی به شدت سرکوب ‌شد. بر اساس اسناد آرشیوی تازهای، اَپلبام تاکتیکهای کمونیستها را ثبت کرده است که برای مثال چگونه با اعمال #زور، #تهدید، و #قتل مسیرشان را به سوی قدرت هموار کردند. او زندگی افراد را نقل می‌کند تا نشان دهد گزینههای مردم چه بود - #مبارزه، فرار، یا همکاری کنند.

در یک دوره بسیار کوتاه پس از پایان جنگ، اروپای شرقی بی‌رحمانه‌ #استالینیزه شد. پرده آهنین #تاریخ‌نگاری درخشانی از یک زمانه بی‌رحم و یادآوری فراموشنشدنی‌ای از میزان شکنندگی جوامع باز است. امروزه بلوک شرق، یک #تمدن گمشده است، تمدنی که سبعیت، پارانویا، #اخلاقیات وهم‌آلودش، و زیبایی‌شناسی عجیبش را اَن اَپلبام در صفحات این اثر استثنائی به طور تاریخی-اخلاقی نشان می‌دهد.

لینک دانلود:
https://goo.gl/YtPgms

#توانا

توانا در تلگرام:
@Tavaana_TavaanaTech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇

کمیسیون #حقیقت و #آشتی

«#صلح تنها به مفهوم عدم وجود مناقشه نیست؛ صلح ایجاد محیطی است که درآن همه بتوانند، بدون توجه به #نژاد، رنگ، عقیده و مرام، دین، جنسیت، #طبقه، پایگاه اجتماعی، یا هر نشانه دیگرمشخص کننده #تفاوت اجتماعی، رشد کنند و شکوفا شوند. #دین، #قومیت، #زبان، سنت های #فرهنگی، اجتماعی #تمدن_انسانی را غنی می سازند، و به غنا و قدرت تنوع ما می افزایند. چرا باید اجازه داده شود این عوامل دلیل تفرقه شوند؟ اگر بگذاریم چنین شود #انسانیت مشترک خود را خوار و حقیر کرده ایم. ...»
امروز سالگرد درگذشت نلسون #ماندلا ، رهبر #جنبش ضد آپارتاید آفریقای جنوبی است.در این ویدئو کوتاه خانم مهرانگیز کار از «کمسیون حقیقت و آشتی» نلسون ماندلا در آفریقای جنوبی می‌گوید و قیاس کوتاهی دارد با اعدام‌های اول #انقلاب که پس از پیروزی انقلاب اسلامی شکل گرفت.

ویدیوی کامل را اینجا ببینید: https://goo.gl/MOEzCb

@Tavaana_Tavaanatech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇

.
پژوهشگران تمدن اسلامی بیش‌تر از آرزوهای خود می‌گویند تا از واقعیت


از ویژگی‌های جمهوری اسلامی آن است که ثمره‌هایش در نهایت به نتایجی می‌رسند که چندان خوشایند ساخت سیاسی موجود نیست. مشکل اما این است که همین منتقدان نیز هر آنچه را که دارند مدیون نظام موجودند. رسول جعفریان از روحانیانی است که اشتغال اصلی‌اش را تاریخ‌پژوهی قرار داده است اما همچون اغلب روحانیان هم‌سن‌وسالش از پشتیبانان پروپاقرص انقلاب اسلامی بوده است. جعفریان اکنون استاد گروه تاریخ دانشگاه تهران، رئیس کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران و رئیس کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران است. او همچنین عضو پیوسته فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی است.

با این‌همه، این حجت‌الاسلام تاریخ‌نگار به ‌فرجام به این نتیجه رسیده است که در حال حاضر چندان به ‌نظر نمی‌رسد که این تعداد فراوان پژوهشگر و استاد که در مراکز پژوهشی قم و تهران و مشهد به تفکر درباره رابطه انقلاب و تمدن اشتغال دارند، از قصد و هدف خود آگاه باشند؛ هرچند همین‌که سرگرم فکر به چیزی هستند به‌ خودی خود از دید جعفریان امری مطلوب است. این روحانی در مقاله‌ای که در خبرگزاری حکومتی مهر چاپ شده است، این انبوه پژوهشگران و اساتید را چنین نقد کرده که اغلب آنان می‌خواهند اصول دل‌بخواهی و مورد پسند امروزین خود را به ‌عنوان تمدن ثابت کنند. او میان مصادره‌به‌مطلوب تاریخ و شناخت تاریخ به‌ منظور شکل‌دهی بهینه به تمدن امروزی فرق می‌گذارد.

مسئله‌ای که امثال رسول جعفریان آن را بی‌‌پاسخ می‌گذارند این است که اگر نگاه ایدئولوژیک، گزینشی و همراه با مصادره‌به‌مطلوبِ تاریخ، ناپسند و ناپذیرفتنی است، چگونه است که خود این منتقد ایدئولوژی‌اندیشی همچنان پس از چهل سال تما‌م‌قد از یک انقلاب ایدئولوژیک دفاع می‌کند. یکی از آسیب‌های فرهنگی، به‌‌ویژه پس از انقلاب پنجاه ‌و هفت و تاسیس جمهوری اسلامی، آن است که کسانی به بنیادی‌ترین مفاهیم مورد حمایت نظام سیاسی فعلی انتقاد می‌کنند و همز‌مان هر جا که بتوانند، به‌‌ویژه به ‌وقت لزوم، از پشتیبانی حکومت کم نمی‌گذارند. 
.

لطفا ادامه متن را بخوانید:
http://bit.ly/2JoOJXW
.
آنگاه بگویید که شما چه فکر می‌کنید؟ برای ما بنویسید که چگونه انتقادی را و از کدام منظر و جایگاه به معضل چهل سال اخیر کارآمد و راهگشا می‌دانید! آیا پذیرفتنی است که انتقاد رادیکال از یک نظم مفروض با وابستگی حیات و ممات منتقدان به همان نظم همراه باشد؟
.
#رسول_جعفریان #تمدن_اسلامی #انقلاب۵۷ #انقلاب_ایدئولوژیک #تفکر_انتقادی #ایران #توانا #آموزشکده توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌«تمدن‌سازی بدون آزادی می‌شود؟ بدون شکوفایی استعدادها می‌شود؟ کره شمالی ساختید! با لمپن‌بازی که تمدن ساخته نمی‌شود!»

ویدئویی نسبتا قدیمی ولی سخنانی که همیشه تازه هستند. سخنانی از بیژن عبدالکریمی، استاد فلسفه دانشگاه شهید بهشتی (ملی سابق)

#تمدن #بیژن_عبدالکریمی #ایران #جمهوری_اسلامی #آزادی

@Tavaana_Tavaanatech

‏@dialogue1402

«حکمت تمدنی»
معرفی کتاب
اثر احسان یارشاطر

ابوریحان بیرونی در کتاب آثارالباقیه فهرستی از پادشاهان کلدانی (ملوک‌الکلدانیین) ارائه می‌دهد که از بختنصر اول شروع می‌شود و به اسکندر ختم می‌شود! یعنی کلیه پادشاهان بابل قدیم را ذکر می‌کند تا به کوروش و داریوش برسد و نام تمامی پادشاهان هخامنشی را هم درست ذکر می‌کند و به اسکندر که می‌رسد به عنوان بنیان‌گذار حکومت بعدی (سلوکیان) فهرست را می‌بندد!

این فهرست از این حیث جالب است که زیر نام کلی «پادشاهان کلدانی» قرار می‌گیرد. کلدانیان قومی بودند در جنوب عراق امروز (جنوب بین‌النهرین/ میاندورود) که پادشاهان بزرگ بابل از این قوم برخاسته‌اند؛ قومی سامی‌نژاد که زبانشان هم از خانواده زبان‌های سامی‌ست و تمدن بابل که گهواره تمدن در کل سیاره نامیده شده است، تا حد زیادی مرهون این قوم و پادشاهان این قوم بوده است. برای ما ایرانیان این سوال پیش می‌آید که چطور پادشاهان پارس با زبان پارسی باستان که هیچ ربطی به سامی‌ها نداشته‌اند، می‌توانند پادشاهان یک اقلیم، یعنی پادشاهان بابل محسوب شوند!؟

بیرونی تصریح می‌کند که این اسامی را با تحقیق از اهالی بابل به دست آورده است. همه ما می‌دانیم که اهالی بابل در دوران باستان، چه استقبال پرشوری از کوروش کرده بودند. بنابراین دور نیست که در پاسخ به پرسش بیرونی، نام پادشاهان هخامنشی را به عنوان پادشاهان خود ذکر کرده باشند.

ما ایرانیان اگر به خاطر آوریم که تاریخ بنیان‌گذاری حکمرانی سنتی ایرانی را تاریخ فتح بابل به دست کوروش می‌دانیم، انگاه شاید به فهرستی که بیرونی می‌دهد بتوانیم نگاهی دوباره بیاندازیم. مفهوم این یادمان تاریخی که برای ما نیز محترم است این است که از چشم‌انداز تمدن کهن این ناحیه، پادشاهان پارس پس از فتح بابل بود که به ویژه راه خود را به تاریخ کلان سیاره بازکرده‌اند و تا پیش از آن، پادشاهان محلی (به ویژه در ناحیه انشان تا کرمان امروزی)‌ محسوب می‌شده‌اند که با همسایگان خود، زد و خوردی داشته‌اند. این واقعیت مزید را هم اگر مدنظر بگیریم که نام پادشاهان هخامنشی هیچ انعکاسی در افسانه‌های ملی ما ایرانیان ندارد، آنگاه شاید به سیالیت هویت‌های سیاسی و حتی ملی پی ببریم!…

برای مطالعه ادامه متن به صفحه گفت‌وشنود مراجعه کنید:

https://dialog.tavaana.org/hekmat-tmaddoni-ehsan-yarshater/

#حکمت #تمدن #رواداری #مدارا #هویت #هویت_ملی #هویت_دینی #هویت_سیال

@dialogue1402