اعتراض دانشجویان علامه به سیاست‌های سرکوبگرایانه حاکمیتی و اعلام حمایت از دانشجویان در بند دانشگاه علامه؛ ضیا نبوی و هستی امیری.

روز گذشته، ۷ اردیبهشت ۱۴۰۴ جمعی از دانشجویان دانشگاه علامه در اعتراض به سیاست‌های سرکوبگرایانه حاکمیتی و حمایت از دانشجویان در بند، در اقدامی ضمن حمل پلاکارد های اعتراضی به قرائت بیانیه پرداختند که متن کامل متعاقبا منتشر می‌شود.


متن کامل بیانیه قرائت شده توسط دانشجویان:

◻️ظلم تکراری نمی‌شود و ظالم هر بار با تکرار آن به ما یادآور می‌شود که همان ظالمی‌ است که پیش‌تر نیز بوده. ظلم هرگز برای ما تکراری نمیشود و تکرار مکرر آن نیز هیچوقت سبب نمیشود تا صدای اعتراض به شر از عمق حنجره‌های بیدارمان خاموش شود. هر حنجره‌ای که به زندان یا اعدام محکوم شود ده‌ها حنجره دیگر میزاید و این زایشگری،  خصوصیت آزادی است.                   

◻️ضیا نبوی و هستی امیری که گردهمایی امروز ما به نام آن‌هاست دو تن از آن حنجره‌های بیداری هستند که همواره نوای حق خواهی و آزادی طلبی‌اش در شب تاریک مسلط بر آسمان میهنمان طنین‌انداز بوده. ضیا نبوی تا چندی پیش به جرم اعتراض به مسمومیت‌های سریالی دختران دانش‌آموز در زمستان ۱۴۰۱ و اکنون به جرم اعتراض به ساقط نمودن هواپیمای اوکراینی در زمستان ۹۸ پشت میله‌های زندان است. او تاوان اعتراض به ظلم‌هایی را میدهد که هرگز عاملین آن مجازات و تنبیه یا حتی شناسایی نشدند. ضیا حالا تقریبا ده سال از عمر گرانبهایش را به جرم حق‌طلبی و بیداری در بند گذرانده اما امیدواریم بداند که روح آزاد او در جسم‌های ما آزادگی را فریاد میزند و این مای قدرتمند با صلابت این پیام را به ظالم مخابره میکند که اعدام، زندان، سرکوب و وحشت هرگز نمیتواند حق‌طلبی و آزادیخواهی را خاموش کند.                                                                                               

◻️به بند کشیدن قانون در جهت امیال ظالم و نادیده گرفتن حقوق شهروندی نمیتواند حق را در خاطر ما از میان بردارد. ما میشنویم، میبینیم و فریاد مطالبه حق‌هایمان را سر می‌دهیم اما چه می‌توان کرد با گوش‌هایی که گوش می‌دهند اما نمی‌شنوند و چشم‌هایی که نگاه می‌کنند اما نمی‌بینند؟ چه میتوان کرد با منطق دیکتاتوری متوهمانه که یک ملت، آزادی، کرامت انسانی و زندگی را در اسارت خود گرفته تا به آرمان‌های پوچش برسد.                                                                            

◻️منطق سلطه درکی از زیست روزمره افراد ندارد و سیاست را به مثابه هرم و رابطه خود با شهروندان را عمودی میبیند. آنها سیاست را عرصه فرمان و اطاعت می‌دانند. خواست اصلی آن‌ها انسان‌های مطیع است نه شهروندان آزاد و آگاه. آنها هیچ ارزشی برای تکثر، تفاوت و تمایز انسانی قائل نیستند و همه چیز را در خدمت مقاصد ایدئولوژیک خود می‌دانند. در جزیره خیالی گمان می‌کنند به حقیقت دست پیدا کرده و به قله رسیده‌اند. آری آن‌ها به قله رسیده‌اند. آن‌ها در ظلم، سرکوب، اعدام، تحقیر و فقر به قله رسیده اند. قله‌ای متعفن که سر به شب سیاه مسلط بر سپهر میهن می‌ساید. قله‌ای در تراز حکومت ظلم.             
                                                                                                              
◻️اما این ما، این مای قدرتمند اکنون در برابر منطق سلطه می‌ایستد، هرگز اجازه نمی‌دهد وحشت نهادینه شده توسط ساختار سرکوب امکان عمل سیاسی را از او سلب کند. ما در جهت آنچه برای رهایی از این ظلم مکرر لازم است، میدان‌های نو خلق می‌کنیم و می‌سازیم تا ایرانی آزاد، دموکرات و شهروند مدار داشته باشیم. سرزمینی که در آن افراد به واسطه عقاید خود زندانی نباشند و لازمه آن حفظ روابط فعال انسانی و انسجام در ساختارهای مدنی است. میدان‌هایی در خدمت جامعه مدنی و در تقابلی سخت با هر صورت از بنیادگرایی؛ چرا که موج بنیادگرایی را تنها صفوف به هم پیوسته جامعه مدنی می‌شکند.


لازم به ذکر است، هستی امیری، فعال سیاسی، دیروز ۷ اردیبهشت پس از تفهیم اتهام به قید وثیقه ۱.۵ میلیارد تومانی آزاد شد.

اتهامات تفهیم شده به وی، تبلیغ علیه نظام، نشر اکاذیب و حضور زنان در معابر بدون حجاب شرعی است.

#هستی_امیری #ضیا_نبوی #دانشگاه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

سخنرانی آنلاین نرگس محمدی، برنده جایزه صلح نوبل، در آکسفورد یونیون دانشگاه آکسفورد : زنان و گذار از استبداد به دموکراسی در ایران

من زنی از خاورمیانه هستم. زنی که در سرزمین ایران بیش از چهار دهه تحتِ حکومت دینی، ضد زن و استبدادی زندگی کرده‌ام. در خلال مبارزه برای احقاق حقوق بشر ، حقوق زنان ، صلح و دموکراسی، به این نتیجه رسیده‌ام که جمهوری اسلامی، رژیمی است که اساساً ظرفیت دموکراسی، آزادی و برابری را ندارد و ذاتاً زن‌ستیز است. رژیمی اصلاح‌ناپذیر و به‌شدت ناکارآمد، که در تحقق اصول بنیادین دموکراسی و حقوق بشری به شدت ناتوان است.

جامعه ایران به روشنی دریافته است که رژیم جمهوری اسلامی، که با سوءاستفاده از مذهب و جایگاه قدرت سرپاست، نه‌تنها ناکارآمد که ذاتاً ضد حقوق بشر است. این نظام تبعیض سیستماتیک را بر اساس جنسیت، مذهب، گرایش جنسی، قومیت و پیشینه اجتماعی نهادینه کرده، با فساد ساختاری و انحصار ثروت در دستان اقلیتی خاص حقوق کارگران، معلمان، بازنشستگان و اقشار مختلف مردم را پایمال می‌کند، و با نابودی اقتصاد و فروبستن افق‌های آینده، جوانان را به ناامیدی می‌کشاند. راه رهایی تنها در گذار به دموکراسی است – گذار از حکومتی که نه‌تنها امروز مردم را به تباهی کشانده، بلکه فردای آنها را نیز ویران ساخته است و ما برای گذار از جمهوری اسلامی یعنی گذار از استبداد دینی به دموکراسی تلاش می‌کنیم.

اگر از گذار از استبداد به دموکراسی سخن می‌گویم، از ضرورتی می‌گویم که تعلل و عقب انداختن آن منجر به ازدیاد فجایعِ ملی، منطقه‌ای و حتی جهانی می‌شود که بسیاری از آنها جبران ناپذیر خواهند بود.

متن کامل سخنرانی را در وب سایت بنیاد نرگس و یا در اسلایدها بخوانید.
https://narges.foundation/online-speech-by-narges-mohammadi-at-oxford-union-women-and-transition-from-dictatorship-to-democracy-in-iran/

#نرگس_محمدی #دانشگاه_آکسفورد #ایران
#بیانیه #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech