در بهمن‌ماه ۱۳۵۷ عده‌ای از انقلابیان که حسن شماعی‌زاده بر آنها نام «متعصبین» می‌گذارد به خانه‌ی او حمله کردند. برخی از همسایه‌ها پیش از این به او خبر داده بودند که انقلابیان به خانه‌ی او حمله خواهند کرد و او در منزل سرگرد ولیعهد مخفی میشود و از گزند انقلابیان در امان می‌ماند. فردای آن روز، شماعی‌زاده علی‌رغم میل باطنی‌اش مجبور به ترک ایران میشود. البته چهار ماه بعد او به ایران بازمی‌گردد و پنج ماه در ایران می‌ماند اما فشارها بر او افزایش می‌یابد و او مجبور میشود که ایران را برای همیشه ترک کرده و به آمریکا برود. انقلابیان بر پلاکاردهای بزرگی نوشته بودند که شماعی‌زاده‌ی سرمایه‌دار اعدام باید گردد ماجرای فشار بر این خواننده و آهنگ‌ساز در همین جا متوقف نمی‌شود، اموال حسن شماعی‌زاده به حکم دادگاه انقلاب #مصادره شد، در حکم دادگاه دلیل مصادره اموال، اشتغال او به «شغل کثیف خوانندگی» و سرودن آهنگ «نفرین بر جنگ» ذکر شد.
.
آقای شماعی‌زاده چندی پیش خبر داد که می‌خواهند خانه‌اش را خراب کنند و آپارتمان‌سازی کنند. آقای شماعی‌زاده در توییتر نوشت:
«من دنبال مال دنیا در ٨١ سالگی نیستم
اما فرزندان من بخاطر اسم پدرشان اهنگ‌های شادی که اجرا کرده‌ام مورد غضب حکومت قرار گرفته‌اند، همسر من بخاطر فرزندانش سه بار به ایران مسافرت و در دادکاه انقلاب حضور یافت
راًی حسین علی نیری علیه من عینا این جمله بود
شغل کثیف خوانندگی بود
باور کنید اگر اهنگ های من شاد نبود با من و خانواده‌ام چنین نمی‌کردند
خود می‌دانید که این حکومت با شادی سر سازش ندارد»
او روز گذشته بعد از انتشار خبر مرگ حسینعلی نیری، بار دیگر مصادره اموالش را در توییتی که تصویرش را مشاهده می‌کنید، یادآوری کرد.
این مطلب را بخوانید:
https://tavaana.org/fa/Hassan_Shamaizadeh
#حسن_شماعی_زاده #نه_به_جمهوری_اسلامی #حسینعلی_نیری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
.
آقای شماعی‌زاده چندی پیش خبر داد که می‌خواهند خانه‌اش را خراب کنند و آپارتمان‌سازی کنند. آقای شماعی‌زاده در توییتر نوشت:
«من دنبال مال دنیا در ٨١ سالگی نیستم
اما فرزندان من بخاطر اسم پدرشان اهنگ‌های شادی که اجرا کرده‌ام مورد غضب حکومت قرار گرفته‌اند، همسر من بخاطر فرزندانش سه بار به ایران مسافرت و در دادکاه انقلاب حضور یافت
راًی حسین علی نیری علیه من عینا این جمله بود
شغل کثیف خوانندگی بود
باور کنید اگر اهنگ های من شاد نبود با من و خانواده‌ام چنین نمی‌کردند
خود می‌دانید که این حکومت با شادی سر سازش ندارد»
او روز گذشته بعد از انتشار خبر مرگ حسینعلی نیری، بار دیگر مصادره اموالش را در توییتی که تصویرش را مشاهده می‌کنید، یادآوری کرد.
این مطلب را بخوانید:
https://tavaana.org/fa/Hassan_Shamaizadeh
#حسن_شماعی_زاده #نه_به_جمهوری_اسلامی #حسینعلی_نیری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
چهارمین نمایشگاه آنچه باقی ماند در وین اتریش برگزار شده است.
مادر دادخواه یوسف قنبرزادگان این تصاویر را منتشر کرده است. او نوشته:
«دورت بگردم مادر تو صدای منو فریاد زدی وقتی عکستو تو اتریش با صدای خودم شنیدم دونستم ک چقدر زنده ای ودر قلبم تا ابد مانا»
در ویدیو صدای مادر یوسف را می‌شنوید که ترانه ای ساربان ای کاروان از رهی معیری را می‌خواند.
یوسف قنبرزادگان، از جان‌باختگان خیزش انقلابی ۱۴۰۱ از شهر شیراز است که در بر اثر شلیک مستقیم عوامل حکومتی به تاریخ ۲۷آبان در شیراز جانش را نثار راه آزادی کرد.
خانواده یوسف را زیر فشار گذاشتند که علت مرگ او را تصادف اعلام کنند.
اکانت ایشان در اینستاگرام
yousef__ghanbarzadegan
«آنچه باقی ماند» فقط نمایشگاه اندوه نیست. موزه‌ی مبارزه است. حافظه‌ی صدها جان عزیزی که صدایشان، آرام یا بلند، در روان ما می‌پیچد؛ صدایی که هر روز آزادی را در گوش‌مان زمزمه می‌کند.
این نمایشگاه که با همکاری خانواده‌های دادخواه و فعالان حقوق بشر برپا شده، مجموعه‌ای از اشیاء شخصی، عکس‌ها، نامه‌ها و یادگاری‌های جان‌باختگان سرکوب‌ها را به نمایش می‌گذارد. هدف اصلی این نمایشگاه جلوگیری از فراموشی، مبارزه با تبدیل قربانیان به اعداد و ارقام آماری، و تأکید بر ارزش تک‌تک جان‌های از دست‌رفته است.
نمایشگاه حاوی اشیائی است که هر کدام داستانی تلخ و غم‌انگیز را روایت می‌کنند؛ از کفش‌های قرمز کوردیا تا لباس عروسی‌ای که سفیدی‌اش به سرخی خون آغشته است، از کلاه بچگانه‌ی خونین تا عینک‌هایی که زمانی برای دیدن زیبایی‌های جهان به چشم عزیزانمان بود، و اکنون تنها نمادی از جنایات ظالمانه‌اند. این اشیاء، که بسیاری از آنها به تازگی از ایران منتقل شده‌اند، نه تنها یادآور دردها و رنج‌های خانواده‌های قربانیان‌اند، بلکه تجسمی از اراده‌ی مردم ایران برای آزادی و عدالت به شمار می‌روند.
اهمیت این نمایشگاه فراتر از یک یادآوری تاریخی است؛ این ابتکار بخشی از جنبش دادخواهی است که در تلاش است جنایات جمهوری اسلامی را در سطح جهانی آشکار کند. برگزارکنندگان نمایشگاه بر این باورند که یادآوری و بازگو کردن این وقایع نه تنها برای جلوگیری از تکرار تاریخ بلکه برای تقویت اراده‌ی جهانی در برابر ظلم و استبداد ضروری است. این نمایشگاه همچنین تأکید می‌کند که مبارزه برای عدالت، همدلی با خانواده‌های قربانیان، و حفظ یاد و خاطره‌ی آنها بخشی از هویت هر انسانی است که به آزادی و کرامت انسان اعتقاد دارد.
مرتبط:
آنچه باقی ماند، نمایشگاهی برای پاسداشت دادخواهی
https://tavaana.org/advocacy-exhibition-cologne/
#نه_به_جمهوری_اسلامی #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مادر دادخواه یوسف قنبرزادگان این تصاویر را منتشر کرده است. او نوشته:
«دورت بگردم مادر تو صدای منو فریاد زدی وقتی عکستو تو اتریش با صدای خودم شنیدم دونستم ک چقدر زنده ای ودر قلبم تا ابد مانا»
در ویدیو صدای مادر یوسف را می‌شنوید که ترانه ای ساربان ای کاروان از رهی معیری را می‌خواند.
یوسف قنبرزادگان، از جان‌باختگان خیزش انقلابی ۱۴۰۱ از شهر شیراز است که در بر اثر شلیک مستقیم عوامل حکومتی به تاریخ ۲۷آبان در شیراز جانش را نثار راه آزادی کرد.
خانواده یوسف را زیر فشار گذاشتند که علت مرگ او را تصادف اعلام کنند.
اکانت ایشان در اینستاگرام
yousef__ghanbarzadegan
«آنچه باقی ماند» فقط نمایشگاه اندوه نیست. موزه‌ی مبارزه است. حافظه‌ی صدها جان عزیزی که صدایشان، آرام یا بلند، در روان ما می‌پیچد؛ صدایی که هر روز آزادی را در گوش‌مان زمزمه می‌کند.
این نمایشگاه که با همکاری خانواده‌های دادخواه و فعالان حقوق بشر برپا شده، مجموعه‌ای از اشیاء شخصی، عکس‌ها، نامه‌ها و یادگاری‌های جان‌باختگان سرکوب‌ها را به نمایش می‌گذارد. هدف اصلی این نمایشگاه جلوگیری از فراموشی، مبارزه با تبدیل قربانیان به اعداد و ارقام آماری، و تأکید بر ارزش تک‌تک جان‌های از دست‌رفته است.
نمایشگاه حاوی اشیائی است که هر کدام داستانی تلخ و غم‌انگیز را روایت می‌کنند؛ از کفش‌های قرمز کوردیا تا لباس عروسی‌ای که سفیدی‌اش به سرخی خون آغشته است، از کلاه بچگانه‌ی خونین تا عینک‌هایی که زمانی برای دیدن زیبایی‌های جهان به چشم عزیزانمان بود، و اکنون تنها نمادی از جنایات ظالمانه‌اند. این اشیاء، که بسیاری از آنها به تازگی از ایران منتقل شده‌اند، نه تنها یادآور دردها و رنج‌های خانواده‌های قربانیان‌اند، بلکه تجسمی از اراده‌ی مردم ایران برای آزادی و عدالت به شمار می‌روند.
اهمیت این نمایشگاه فراتر از یک یادآوری تاریخی است؛ این ابتکار بخشی از جنبش دادخواهی است که در تلاش است جنایات جمهوری اسلامی را در سطح جهانی آشکار کند. برگزارکنندگان نمایشگاه بر این باورند که یادآوری و بازگو کردن این وقایع نه تنها برای جلوگیری از تکرار تاریخ بلکه برای تقویت اراده‌ی جهانی در برابر ظلم و استبداد ضروری است. این نمایشگاه همچنین تأکید می‌کند که مبارزه برای عدالت، همدلی با خانواده‌های قربانیان، و حفظ یاد و خاطره‌ی آنها بخشی از هویت هر انسانی است که به آزادی و کرامت انسان اعتقاد دارد.
مرتبط:
آنچه باقی ماند، نمایشگاهی برای پاسداشت دادخواهی
https://tavaana.org/advocacy-exhibition-cologne/
#نه_به_جمهوری_اسلامی #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
علی روحی، پدر جاویدنام حمیدرضا روحی در زادروز او این ویدیو از مزار غرق در گل پسرش را منتشر کرد و نوشت:
«برای بیست و دومین زادروز پسرمان حمیدرضا؛
زندگی همانند صحنهٔ یک فیلم است
کارگردانش خدا و بازیگرانش ما انسان‌ها
هر کداممان در این فیلم نقش خودمان را داریم
بعضی نقش بلند و بعضی دیگر نقشی کوتاه ولی تأثیرگذار،
مطمعنٱ آنهائی که نقششان کوتاه است برای ایفای نقشی خاص و رسالتی خاص در فیلم حضور داشته اند
که پایان نقش آنها همراه میشود با غم و حسرتی برای بازمانده ها و یا رسیدن و رساندن به آگاهی و شروع یک تغییر و رشد عمیق برای ادامه زندگی
هیچ کداممان در این فیلم حضور دائمی نداریم،
این انتخاب من و شماست که بخواهیم چگونه نقش خود را اجرا کنیم و در اذهان آیندگان باقی بمانیم
محبوب یا منفور»
ali_rouhi1401
#حمیدرضا_روحی #دادخواهی #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTecj
«برای بیست و دومین زادروز پسرمان حمیدرضا؛
زندگی همانند صحنهٔ یک فیلم است
کارگردانش خدا و بازیگرانش ما انسان‌ها
هر کداممان در این فیلم نقش خودمان را داریم
بعضی نقش بلند و بعضی دیگر نقشی کوتاه ولی تأثیرگذار،
مطمعنٱ آنهائی که نقششان کوتاه است برای ایفای نقشی خاص و رسالتی خاص در فیلم حضور داشته اند
که پایان نقش آنها همراه میشود با غم و حسرتی برای بازمانده ها و یا رسیدن و رساندن به آگاهی و شروع یک تغییر و رشد عمیق برای ادامه زندگی
هیچ کداممان در این فیلم حضور دائمی نداریم،
این انتخاب من و شماست که بخواهیم چگونه نقش خود را اجرا کنیم و در اذهان آیندگان باقی بمانیم
محبوب یا منفور»
ali_rouhi1401
#حمیدرضا_روحی #دادخواهی #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTecj
سوءقصد به جان مهرگان نام‌آور در دهدشت توسط مزدوران لباس شخصی
مهرگان نام‌آور، شاعر و فعال مدنی اهل دهدشت، روز سه‌شنبه دوازدهم فروردین ۱۴۰۴ در جاده «سلامت» این شهر توسط مزدوران لباس شخصی مورد سوءقصد جانی قرار گرفت و به شدت زخمی شد.
بر اساس گزارش‌ها، این حادثه در حالی رخ داد که نام‌آور در حال پیاده‌روی بود و یک خودروی پژو پارس سفید با چهار سرنشین، شامل یک زن با لباس اداری، مقنعه و ماسک و سه مرد با ظاهری شبیه به مزدوران اطلاعاتی، او را متوقف کردند. دو نفر از مردان از خودرو پیاده شده و به او حمله کردند، لباس‌هایش را پاره کرده و گوشی تلفن همراهش را ضبط کردند.
به گزارش «هه‌نگاو» مهرگان نام‌آور در جریان این حمله از ناحیه چشم، صورت و پاهای خود آسیب جدی دیده و وضعیت کنونی وی وخیم است.
طبق جزئیات، خودرویی که ماشین مهرگان نام‌آور را تحت تعقیب قرار داده است یک پژو سفیدرنگ با چهار سرنشین بوده و پس از ضرب‌وشتم شدید، تلفن همراه این نویسنده را ضبط کردند.
این شاعر و نویسنده روز یکشنبه ۱۲ اسفند ماه سال گذشته (۲ مارس ٢٠٢٥) توسط نیروهای اداره اطلاعات در دهدشت بازداشت شده بود و پس از ۱۶ روز بازداشت روز دوشنبه ۲۷ اسفند ماه ۱۴۰۳ (۱۸ مارس ۲۰۲۵) با تودیع وثیقه از زندان مرکزی دهدشت آزاد شده بود.
#مهرگان_نام‌آور
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
مهرگان نام‌آور، شاعر و فعال مدنی اهل دهدشت، روز سه‌شنبه دوازدهم فروردین ۱۴۰۴ در جاده «سلامت» این شهر توسط مزدوران لباس شخصی مورد سوءقصد جانی قرار گرفت و به شدت زخمی شد.
بر اساس گزارش‌ها، این حادثه در حالی رخ داد که نام‌آور در حال پیاده‌روی بود و یک خودروی پژو پارس سفید با چهار سرنشین، شامل یک زن با لباس اداری، مقنعه و ماسک و سه مرد با ظاهری شبیه به مزدوران اطلاعاتی، او را متوقف کردند. دو نفر از مردان از خودرو پیاده شده و به او حمله کردند، لباس‌هایش را پاره کرده و گوشی تلفن همراهش را ضبط کردند.
به گزارش «هه‌نگاو» مهرگان نام‌آور در جریان این حمله از ناحیه چشم، صورت و پاهای خود آسیب جدی دیده و وضعیت کنونی وی وخیم است.
طبق جزئیات، خودرویی که ماشین مهرگان نام‌آور را تحت تعقیب قرار داده است یک پژو سفیدرنگ با چهار سرنشین بوده و پس از ضرب‌وشتم شدید، تلفن همراه این نویسنده را ضبط کردند.
این شاعر و نویسنده روز یکشنبه ۱۲ اسفند ماه سال گذشته (۲ مارس ٢٠٢٥) توسط نیروهای اداره اطلاعات در دهدشت بازداشت شده بود و پس از ۱۶ روز بازداشت روز دوشنبه ۲۷ اسفند ماه ۱۴۰۳ (۱۸ مارس ۲۰۲۵) با تودیع وثیقه از زندان مرکزی دهدشت آزاد شده بود.
#مهرگان_نام‌آور
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
اتحاد رمز پیروزی است
سوران منصورنیا، برادر دادخواه برهان منصورنیا از جان‌باختگان آبان ۹۸، این عکس را از کفش‌های متین قنبرزهی، از کشته‌شدگان جمعه خونین زاهدان، منتشر کرده و نوشته است:
«یکی از آثار جنایت جمهوری اسلامی در جمعه خونین زاهدان کفش #متین_قنبرزهی است. کودکِ کارِ بلوچی که نیروهای سرکوبگر در حین بیرون آمدن از مسجد مکی او را با گلوله جنگی به قتل رساندند. متین دانش‌آموز مقطع دبیرستان در رشته‌ی انسانی بود و آرزو داشت وکیل شود.»
درباره جمعه خونین زاهدان این ویدئو را ببینید:
https://www.youtube.com/watch?v=FajXCJx9kwg&rco=1
#آنچه_باقی_ماند
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
سوران منصورنیا، برادر دادخواه برهان منصورنیا از جان‌باختگان آبان ۹۸، این عکس را از کفش‌های متین قنبرزهی، از کشته‌شدگان جمعه خونین زاهدان، منتشر کرده و نوشته است:
«یکی از آثار جنایت جمهوری اسلامی در جمعه خونین زاهدان کفش #متین_قنبرزهی است. کودکِ کارِ بلوچی که نیروهای سرکوبگر در حین بیرون آمدن از مسجد مکی او را با گلوله جنگی به قتل رساندند. متین دانش‌آموز مقطع دبیرستان در رشته‌ی انسانی بود و آرزو داشت وکیل شود.»
درباره جمعه خونین زاهدان این ویدئو را ببینید:
https://www.youtube.com/watch?v=FajXCJx9kwg&rco=1
#آنچه_باقی_ماند
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
ورق بزنید!
اتحاد رمز پیروزی است
کاملیا سجادیان، مادر دادخواه محمدحسن ترکمان، با انتشار پستی در اینستاگرام خواهان اتحاد خانواده‌های دادخواه شد.
او از مادران دادخواه خواست عکسی در کنار فرزندشان منتشر کنند و بنویسند:
من هم مادر کسی هستم
این کارزار با استقبال خانواده‌های دادخواه همراه شد پدران و همسران جان‌باختگان راه آزادی هم به این کارزار پیوستند.
عکس جاویدنام پویا احمدی‌پسیخانی
عکس جاویدنام محمد طاهری
عکس جاویدنام هومن عبدالهی
عکس جاویدنام عباس شفیعی
عکس جاویدنام شهریار محمدی
عکس جاویدنام مهرگان زحمتکش
عکس جاویدنام محمدرسول مومنی‌زاده
عکس جاویدنام روزبه خادمیان
شما برای حمایت از خانواده‌های دادخواه چه اقدامی انجام داده‌اید؟
#دادخواهی
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
اتحاد رمز پیروزی است
کاملیا سجادیان، مادر دادخواه محمدحسن ترکمان، با انتشار پستی در اینستاگرام خواهان اتحاد خانواده‌های دادخواه شد.
او از مادران دادخواه خواست عکسی در کنار فرزندشان منتشر کنند و بنویسند:
من هم مادر کسی هستم
این کارزار با استقبال خانواده‌های دادخواه همراه شد پدران و همسران جان‌باختگان راه آزادی هم به این کارزار پیوستند.
عکس جاویدنام پویا احمدی‌پسیخانی
عکس جاویدنام محمد طاهری
عکس جاویدنام هومن عبدالهی
عکس جاویدنام عباس شفیعی
عکس جاویدنام شهریار محمدی
عکس جاویدنام مهرگان زحمتکش
عکس جاویدنام محمدرسول مومنی‌زاده
عکس جاویدنام روزبه خادمیان
شما برای حمایت از خانواده‌های دادخواه چه اقدامی انجام داده‌اید؟
#دادخواهی
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech
هویت یکی دیگر از جان‌باختگان خیزش انقلابی ۱۴۰۱، شناسایی شد
الهه سعیدی، نوجوانی که هنوز به ۱۴ سالگی نرسیده بود.
فرهاد محمودی، برادر جاویدنام فریدون محمودی از جان‌باختگان سقز، در صفحه اینستاگرام خود نوشت:
الهه سعیدی؛ نوجوانی که در سقز به ضرب گلوله کشته شد
الهه سعیدی، نوجوانی که تنها چهار ماه تا تولد ۱۴سالگی‌اش باقی مانده بود، در تاریخ ۱۵ مهر ۱۴۰۱ در شهر سقز با گلوله جنگی جان باخت. بر اساس اطلاعات موجود، او مقابل یک رستوران هدف قرار گرفت و جان خود را از دست داد. متأسفانه اطلاعات زیادی درباره‌ی او در دسترس نیست، اما یکی از بستگان نزدیکش تأیید کرده که او به دست نیروهای جمهوری اسلامی کشته شده است. اگر کسی اطلاعات بیشتری درباره‌ی این جنایت دارد، می‌تواند با ما به اشتراک بگذارد. نباید اجازه دهیم که این جنایات فراموش شوند.
#الهه_سعیدی #سقز #فریدون_محمودی #مهسا_امینی #زن_زندگی_آزادی #دادخواهی #نه_به_حکومت_بچه_کش #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
الهه سعیدی، نوجوانی که هنوز به ۱۴ سالگی نرسیده بود.
فرهاد محمودی، برادر جاویدنام فریدون محمودی از جان‌باختگان سقز، در صفحه اینستاگرام خود نوشت:
الهه سعیدی؛ نوجوانی که در سقز به ضرب گلوله کشته شد
الهه سعیدی، نوجوانی که تنها چهار ماه تا تولد ۱۴سالگی‌اش باقی مانده بود، در تاریخ ۱۵ مهر ۱۴۰۱ در شهر سقز با گلوله جنگی جان باخت. بر اساس اطلاعات موجود، او مقابل یک رستوران هدف قرار گرفت و جان خود را از دست داد. متأسفانه اطلاعات زیادی درباره‌ی او در دسترس نیست، اما یکی از بستگان نزدیکش تأیید کرده که او به دست نیروهای جمهوری اسلامی کشته شده است. اگر کسی اطلاعات بیشتری درباره‌ی این جنایت دارد، می‌تواند با ما به اشتراک بگذارد. نباید اجازه دهیم که این جنایات فراموش شوند.
#الهه_سعیدی #سقز #فریدون_محمودی #مهسا_امینی #زن_زندگی_آزادی #دادخواهی #نه_به_حکومت_بچه_کش #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
هفدهم فروردین، زادروز جاویدنام آرمیتا گراوند است.
خواهرش آوا، این ویدیو را منتشر کرد و نوشت:
«آرمیتای ایران قلبم زادروزت مبارک...
امروز روزی که تو به دنیا آمدی و با حضورت دنیای ما را روشن کردی تو نوری ماندگار در دل‌های ماهستی
خیلی دوستت دارم...🤍🕊️»
۱۴۰۴/۰۱/۱۷
awvageravand_
ـ آرمیتا دختری ورزشکار و نقاش بود. جمهوری اسلامی به دروغ مدعی شد که افت فشار خون باعث زمین خوردن او شد. اما منابع موثقی به توانا اطلاع دادند که حجاب‌بانی با نام بهاره جنگروی او را در داخل واگن مترو هل داده و باعث مرگش شده است.
حکومت مرگ آرمیتا را با تاخیر اعلام کرد تا وقایع مختلف و مرور زمان این جنایت را تحت‌الشعاع قرار دهد. اما جنایت مشمول مرور زمان نمی‌شود.
#آرمیتا_گراوند #آرمیتا #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
خواهرش آوا، این ویدیو را منتشر کرد و نوشت:
«آرمیتای ایران قلبم زادروزت مبارک...
امروز روزی که تو به دنیا آمدی و با حضورت دنیای ما را روشن کردی تو نوری ماندگار در دل‌های ماهستی
خیلی دوستت دارم...🤍🕊️»
۱۴۰۴/۰۱/۱۷
awvageravand_
ـ آرمیتا دختری ورزشکار و نقاش بود. جمهوری اسلامی به دروغ مدعی شد که افت فشار خون باعث زمین خوردن او شد. اما منابع موثقی به توانا اطلاع دادند که حجاب‌بانی با نام بهاره جنگروی او را در داخل واگن مترو هل داده و باعث مرگش شده است.
حکومت مرگ آرمیتا را با تاخیر اعلام کرد تا وقایع مختلف و مرور زمان این جنایت را تحت‌الشعاع قرار دهد. اما جنایت مشمول مرور زمان نمی‌شود.
#آرمیتا_گراوند #آرمیتا #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
گرامیداشت یاد حمیدرضا روحی و آرمیتا گراوند و تولد گرفتن برای آنها، توسط تعدادی از هموطنان در تهران
۱۶ و ۱۷ فروردین، به ترتیب زادروز حمیدرضا روحی و آرمیتا گراوند است. دو جوان که قتل آنها توسط جمهوری اسلامی، هرگز از یادمان نمی‌رود.
جوان‌هایی که فرزندان ایران بوده‌اند و آرزوهای بسیاری داشته‌اند. از نسلی که آینده مبهن‌مان از آن آن‌هاست...
نسلی که تن استبداد را لرزانده‌اند. نسلی که کشوری آزاد و آباد می‌خواهند و برای خواسته خود تا پای جان ایستادگی کرده‌اند.
#حمیدرضا_روحی #آرمیتا_گراوند #دادخواهی #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
۱۶ و ۱۷ فروردین، به ترتیب زادروز حمیدرضا روحی و آرمیتا گراوند است. دو جوان که قتل آنها توسط جمهوری اسلامی، هرگز از یادمان نمی‌رود.
جوان‌هایی که فرزندان ایران بوده‌اند و آرزوهای بسیاری داشته‌اند. از نسلی که آینده مبهن‌مان از آن آن‌هاست...
نسلی که تن استبداد را لرزانده‌اند. نسلی که کشوری آزاد و آباد می‌خواهند و برای خواسته خود تا پای جان ایستادگی کرده‌اند.
#حمیدرضا_روحی #آرمیتا_گراوند #دادخواهی #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
🟣 دل‌نوشته‌ی شریفه محمدی از پشت دیوارهای زندان
از متن:
«با عشق به زندگی و نام و یاد همه آنان که ارزش‌های انسانی و زندگی را پاس داشتند و پاس می‌دارند.
لشکر سبز بهار، زیبا و باوقار سرمی‌رسد و تو در اوج شکوفایی، طراوت و سرزندگی به استقبالش می‌روی و رقصان و پایکوبان با او هم‌آوا می‌شوی و دست رد بر سینه هر آنچه تیرگی، زشتی و ناپاکیست می‌زنی و این، همان معنای زندگی است.
نازنینانم:
از ۱۴ آذر ۱۴۰۲ که در یک روز عادی پاییزی، مثل همه روزهای دیگر، در حین بازگشت به منزل، در خیابان و در داخل یک ماشین دستگیر شدم!! تا به امروز که روزهای آغازین سال نو ( سال ۱۴۰۴ ) را سپری می‌کنیم، بیش از ۱۵ ماه گذشته است. همیشه تصور می‌کردم که تحمل دوری از آیدین عزیزم را ندارم. اما الان می‌بینم که مثل خیلی از مادرها، نه‌تنها طاقت دوری فرزندم را پیدا کرده‌ام، بلکه فراتر از آن، حتی تحمل رنج‌ها و سختی‌هایی را نیز که علاوه بر دوری او بر من تحمیل میشود دارم. رنج‌ها و سختی‌هایی که عده‌ای با گزارش غیرواقعی، به ناحق بر من تحمیل کرده‌اند و در صددند تا با همین گزارش‌ها و ادعاهای نادرست و غیرواقعی زندگی را نیز از من بگیرند ...
گاه، وقتی به عقب برمی‌گردم و وقایعی را که بعد از ساعت‌ها و روزهای طولانی بازجویی بر من گذشت مرور می‌کنم، در بهت و حیرت فرو می‌روم که چرا و به چه علت باید عده‌ای که خود را کارشناس وزارت‌خانه‌ای عریض و طویل می‌دانند تا این حد سطحی و ناباورانه چنین روزگاری را بر من تحمیل کنند و با وجود ادله‌ای قوی و قابل تامل در راستای مخالفت با آن، همچنان ناعادلانه بر روی آن پافشاری نمایند…»
ادامه‌ی متن را در لینک زیر بخوانید:
https://tinyurl.com/2v3d8c94
#شریفه_محمدی #نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
از متن:
«با عشق به زندگی و نام و یاد همه آنان که ارزش‌های انسانی و زندگی را پاس داشتند و پاس می‌دارند.
لشکر سبز بهار، زیبا و باوقار سرمی‌رسد و تو در اوج شکوفایی، طراوت و سرزندگی به استقبالش می‌روی و رقصان و پایکوبان با او هم‌آوا می‌شوی و دست رد بر سینه هر آنچه تیرگی، زشتی و ناپاکیست می‌زنی و این، همان معنای زندگی است.
نازنینانم:
از ۱۴ آذر ۱۴۰۲ که در یک روز عادی پاییزی، مثل همه روزهای دیگر، در حین بازگشت به منزل، در خیابان و در داخل یک ماشین دستگیر شدم!! تا به امروز که روزهای آغازین سال نو ( سال ۱۴۰۴ ) را سپری می‌کنیم، بیش از ۱۵ ماه گذشته است. همیشه تصور می‌کردم که تحمل دوری از آیدین عزیزم را ندارم. اما الان می‌بینم که مثل خیلی از مادرها، نه‌تنها طاقت دوری فرزندم را پیدا کرده‌ام، بلکه فراتر از آن، حتی تحمل رنج‌ها و سختی‌هایی را نیز که علاوه بر دوری او بر من تحمیل میشود دارم. رنج‌ها و سختی‌هایی که عده‌ای با گزارش غیرواقعی، به ناحق بر من تحمیل کرده‌اند و در صددند تا با همین گزارش‌ها و ادعاهای نادرست و غیرواقعی زندگی را نیز از من بگیرند ...
گاه، وقتی به عقب برمی‌گردم و وقایعی را که بعد از ساعت‌ها و روزهای طولانی بازجویی بر من گذشت مرور می‌کنم، در بهت و حیرت فرو می‌روم که چرا و به چه علت باید عده‌ای که خود را کارشناس وزارت‌خانه‌ای عریض و طویل می‌دانند تا این حد سطحی و ناباورانه چنین روزگاری را بر من تحمیل کنند و با وجود ادله‌ای قوی و قابل تامل در راستای مخالفت با آن، همچنان ناعادلانه بر روی آن پافشاری نمایند…»
ادامه‌ی متن را در لینک زیر بخوانید:
https://tinyurl.com/2v3d8c94
#شریفه_محمدی #نه_به_اعدام #بیانیه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
«تقدیم به آنان که جان ما بودند
ما هم باهم هستیم تا آزادی✌️✌️»
💚🤍❤️
از صفحه میلاد زنیدپور
milad_zeneyedpour7
ویدیو از پوریا افضلی
pouriazeraati
ناهید شیرپیشه، مادر دادخواه جاویدنام پویا بختیاری می‌گفت، پیش از آنکه دادخواه شوید و مثل ما مادران عکس فرزندانتان را در دست بگیرید، مطالبه‌گر باشید.
این جوانان به خون خفته همگی فرزندان ایران بودند. فرزندان پدران و مادرانشان، خواهر و برادر بودند، فامیل و دوست و رفیق بودند. برای زندگی‌شان رویاها داشتند و برای آزادی به خیابان رفتند و کشته شدند.
ممکن است فردا با تداوم رژیم جمهوری اسلامی، فرزند، همسر، برادر، خواهر، نامزد، دوست، رفیق یا فامیل هر یک از ما به نحوی قربانی بعدی باشد.
پس، مطالبه‌گر و دادخواه باشیم، برای آزادی، عدالت و رفاه و آبادی ایران بایستیم، تا نسل‌های بعدی قربانی استبداد و جهل و ظلم نشوند.
#دادخواهی #من_هم_مادر_کسی_هستم #من_هم_پسر_کسی_هستم #من_هم_دختر_کسی_هستم #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
ما هم باهم هستیم تا آزادی✌️✌️»
💚🤍❤️
از صفحه میلاد زنیدپور
milad_zeneyedpour7
ویدیو از پوریا افضلی
pouriazeraati
ناهید شیرپیشه، مادر دادخواه جاویدنام پویا بختیاری می‌گفت، پیش از آنکه دادخواه شوید و مثل ما مادران عکس فرزندانتان را در دست بگیرید، مطالبه‌گر باشید.
این جوانان به خون خفته همگی فرزندان ایران بودند. فرزندان پدران و مادرانشان، خواهر و برادر بودند، فامیل و دوست و رفیق بودند. برای زندگی‌شان رویاها داشتند و برای آزادی به خیابان رفتند و کشته شدند.
ممکن است فردا با تداوم رژیم جمهوری اسلامی، فرزند، همسر، برادر، خواهر، نامزد، دوست، رفیق یا فامیل هر یک از ما به نحوی قربانی بعدی باشد.
پس، مطالبه‌گر و دادخواه باشیم، برای آزادی، عدالت و رفاه و آبادی ایران بایستیم، تا نسل‌های بعدی قربانی استبداد و جهل و ظلم نشوند.
#دادخواهی #من_هم_مادر_کسی_هستم #من_هم_پسر_کسی_هستم #من_هم_دختر_کسی_هستم #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
مادر جاویدنام صالح میرهاشمی، دسته گلی را نثار مزار فرزند دلیرش می‌کند و بر آن بوسه می‌زند.
او ضمن انتشار این ویدیو نوشت:
«نامت تا ابد جاودان صالح مادر
جان و جهانم»
ـ صالح میرهاشمی، ورزشکار و جوان بامرام اصفهانی، در جریان اعتراضات محله خانه اصفهان در آبان ۱۴۰۱ بازداشت و در پرونده‌ای پر از ابهام به اعدام محکوم شد. او در ۲۶ آبان، در مسیر رفتن به شمال ایران دستگیر شد و در همان ابتدا، بدون بازجویی، از تلویزیون به‌عنوان «تروریست خانه اصفهان» معرفی شد. خانواده او ۴۷ روز بی‌خبر ماندند و هیچ‌گونه دسترسی به وکیل یا اطلاعات پرونده نداشتند.
در دوران بازجویی، صالح تحت فشارهای شدید جسمی و روانی، از جمله اعدام مصنوعی، ضرب‌وشتم با شوکر، و تهدید به آسیب به خانواده‌اش، مجبور به اعترافات اجباری شد. با این حال، او علیه کسی شهادت نداد و سناریوی بازجویان را نپذیرفت. حکم اعدام او بدون مدارک معتبر، تنها بر اساس اعترافات اجباری و تحت فشار برخی بازداشت‌شدگان دیگر صادر شد.
دادگاه صالح در شرایطی برگزار شد که او گیج و خسته از فشارها قادر به دفاع از خود نبود. خانواده او نیز تحت تهدید و فشارهای مداوم نیروهای امنیتی قرار گرفتند و اجازه هیچ‌گونه اطلاع‌رسانی یا اقدام قانونی موثر را نداشتند. پس از تأیید حکم توسط دیوان عالی، اعدام صالح در شبی تعطیل و با عجله انجام شد، بدون اینکه اجازه ثبت اعاده دادرسی داده شود.
صالح میرهاشمی، که به دلیل روحیه پهلوانی و محبوبیتش هدف قرار گرفت، امروز به نمادی از قربانیان بی‌عدالتی در ایران تبدیل شده است. خانواده‌اش، به‌ویژه مادر و همسرش، غمگین و ویران از فقدان او، یادش را گرامی می‌دارند.
#نه_به_اعدام #صالح_میرهاشمی #دادخواهی #نوروز #نوروز۱۴۰۴ #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
او ضمن انتشار این ویدیو نوشت:
«نامت تا ابد جاودان صالح مادر
جان و جهانم»
ـ صالح میرهاشمی، ورزشکار و جوان بامرام اصفهانی، در جریان اعتراضات محله خانه اصفهان در آبان ۱۴۰۱ بازداشت و در پرونده‌ای پر از ابهام به اعدام محکوم شد. او در ۲۶ آبان، در مسیر رفتن به شمال ایران دستگیر شد و در همان ابتدا، بدون بازجویی، از تلویزیون به‌عنوان «تروریست خانه اصفهان» معرفی شد. خانواده او ۴۷ روز بی‌خبر ماندند و هیچ‌گونه دسترسی به وکیل یا اطلاعات پرونده نداشتند.
در دوران بازجویی، صالح تحت فشارهای شدید جسمی و روانی، از جمله اعدام مصنوعی، ضرب‌وشتم با شوکر، و تهدید به آسیب به خانواده‌اش، مجبور به اعترافات اجباری شد. با این حال، او علیه کسی شهادت نداد و سناریوی بازجویان را نپذیرفت. حکم اعدام او بدون مدارک معتبر، تنها بر اساس اعترافات اجباری و تحت فشار برخی بازداشت‌شدگان دیگر صادر شد.
دادگاه صالح در شرایطی برگزار شد که او گیج و خسته از فشارها قادر به دفاع از خود نبود. خانواده او نیز تحت تهدید و فشارهای مداوم نیروهای امنیتی قرار گرفتند و اجازه هیچ‌گونه اطلاع‌رسانی یا اقدام قانونی موثر را نداشتند. پس از تأیید حکم توسط دیوان عالی، اعدام صالح در شبی تعطیل و با عجله انجام شد، بدون اینکه اجازه ثبت اعاده دادرسی داده شود.
صالح میرهاشمی، که به دلیل روحیه پهلوانی و محبوبیتش هدف قرار گرفت، امروز به نمادی از قربانیان بی‌عدالتی در ایران تبدیل شده است. خانواده‌اش، به‌ویژه مادر و همسرش، غمگین و ویران از فقدان او، یادش را گرامی می‌دارند.
#نه_به_اعدام #صالح_میرهاشمی #دادخواهی #نوروز #نوروز۱۴۰۴ #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
درخواست اعداده دادرسی حکم اعدام علیه پخشان عزیزی برای دومین بار در دیوان عالی کشور رد شده است.
مازیار طاطایی، وکیل دادگستری، اعلام کرد که دیوان عالی کشور، دومین درخواست اعاده دادرسی پخشان عزیزی، زندانی سیاسی محکوم به اعدام، را رد کرده است. به گفته وکیل پخشان عزیزی، «شعبه رسیدگی‌کننده بدون بررسی پرونده محاکماتی و بی‌توجه به دفاعیات وکلا، این درخواست را بی‌اساس خوانده و رد کرده است.»
پخشان عزیزی، ۱۳ مردادماه ۱۴۰۲، در تهران بازداشت شد. سه ماه و سه هفته در سلول انفرادی بازداشتگاه وزارت اطلاعات نگهداری شد و پس از آن به بند زنان زندان اوین منتقل شد.
شعبه بیست و ششم دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری، مردادماه ۱۴۰۳ پخشان عزیزی را از بابت اتهام «بغی» از طریق «عضویت در جمعیت‌های معارض کشور» به اعدام و چهار سال حبس محکوم کرد.
این در حالی است که به گفته وکلا و خانواده، پخشان عزیزی هیچ گونه عضویتی در گروه‌ها و دسته‌جات نداشته و تنها به عنوان مددکار به مدت ۱۰ سال در کمپ‌های آوارگان روژاوا فعالیت می‌کرده است و حوزه کاری او ژنولوژی، مطالعات زنان، بوده است.
در بهمن امیر رئیسیان، وکیل دادگستری اعلام کرد که شعبه نهم دیوان عالی کشور، در پرونده خانم عزیزی قرار رد اعاده دادرسی صادر کرده است. پیش از این، مازیار طاطائی، یکی دیگر از وکلای مدافع خانم عزیزی، اعلام کرده بود که در مراجعه به دیوان عالی کشور جهت پیگیری درخواست اعاده دادرسی پخشان عزیزی، شعبه رسیدگی کننده به اعاده دادرسی، با درخواست توقف اجرای حکم در اجرای تبصره ماده ۴۷۸ قانون آئین دادرسی موافقت کرده است.
اواسط دی ماه سال گذشته، امیر رئیسیان از تایید حکم اعدام موکلش در دیوان عالی کشور خبر داد و اعلام کرد که شعبه ۳۹ دیوانعالی کشور بدون توجه به ایرادات متعدد پرونده، حکم اعدام را تایید کرده است.
پخشان عزیزی، اهل مهاباد، پیش از این نیز سابقه بازداشت و برخوردهای قضایی را داشته است. در سال ۱۳۸۸ وی به اتهام فعالیت سیاسی بازداشت و پس از چهار ماه با تودیع وثیقه آزاد شده بود.
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_اعدام
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#پخشان_عزیزی
@Tavaana_TavaanaTech
مازیار طاطایی، وکیل دادگستری، اعلام کرد که دیوان عالی کشور، دومین درخواست اعاده دادرسی پخشان عزیزی، زندانی سیاسی محکوم به اعدام، را رد کرده است. به گفته وکیل پخشان عزیزی، «شعبه رسیدگی‌کننده بدون بررسی پرونده محاکماتی و بی‌توجه به دفاعیات وکلا، این درخواست را بی‌اساس خوانده و رد کرده است.»
پخشان عزیزی، ۱۳ مردادماه ۱۴۰۲، در تهران بازداشت شد. سه ماه و سه هفته در سلول انفرادی بازداشتگاه وزارت اطلاعات نگهداری شد و پس از آن به بند زنان زندان اوین منتقل شد.
شعبه بیست و ششم دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری، مردادماه ۱۴۰۳ پخشان عزیزی را از بابت اتهام «بغی» از طریق «عضویت در جمعیت‌های معارض کشور» به اعدام و چهار سال حبس محکوم کرد.
این در حالی است که به گفته وکلا و خانواده، پخشان عزیزی هیچ گونه عضویتی در گروه‌ها و دسته‌جات نداشته و تنها به عنوان مددکار به مدت ۱۰ سال در کمپ‌های آوارگان روژاوا فعالیت می‌کرده است و حوزه کاری او ژنولوژی، مطالعات زنان، بوده است.
در بهمن امیر رئیسیان، وکیل دادگستری اعلام کرد که شعبه نهم دیوان عالی کشور، در پرونده خانم عزیزی قرار رد اعاده دادرسی صادر کرده است. پیش از این، مازیار طاطائی، یکی دیگر از وکلای مدافع خانم عزیزی، اعلام کرده بود که در مراجعه به دیوان عالی کشور جهت پیگیری درخواست اعاده دادرسی پخشان عزیزی، شعبه رسیدگی کننده به اعاده دادرسی، با درخواست توقف اجرای حکم در اجرای تبصره ماده ۴۷۸ قانون آئین دادرسی موافقت کرده است.
اواسط دی ماه سال گذشته، امیر رئیسیان از تایید حکم اعدام موکلش در دیوان عالی کشور خبر داد و اعلام کرد که شعبه ۳۹ دیوانعالی کشور بدون توجه به ایرادات متعدد پرونده، حکم اعدام را تایید کرده است.
پخشان عزیزی، اهل مهاباد، پیش از این نیز سابقه بازداشت و برخوردهای قضایی را داشته است. در سال ۱۳۸۸ وی به اتهام فعالیت سیاسی بازداشت و پس از چهار ماه با تودیع وثیقه آزاد شده بود.
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_اعدام
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#پخشان_عزیزی
@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
امروز ۱۷ فروردین‌ماه زادروز آرمیتا گراوند است، یکی از همراهان توانا این ویدئو را ساخته است.
دادخواهی رشته محکمی است که جامعه ایران را به هم پیوند داده است.
صبح روز نهم مهرماه ۱۴۰۲، آرمیتا در حالی که مقنعه بر دوشش افتاده بود، سوار بر مترو شد شاد و خندان همراه دوستانش به مدرسه می‌رفت.
یک مامور حجاب او را هل می‌دهد و سر او بر جسمی سخت می‌خورد و بیهوش میشود و از آن روز هیچ گاه به خانه برنمی‌گردد و این موضوع مصداق بارز قتل است.
آرمیتا دختری ورزشکار و نقاش بود. جمهوری اسلامی به دروغ مدعی شد که افت فشار خون باعث زمین خوردن او شد. اما منابع موثقی به توانا اطلاع دادند که حجاب‌بانی با نام بهاره جنگروی او را در داخل واگن مترو هل داده و باعث مرگش شده است.
جمهوری اسلامی مرگ آرمیتا را با تاخیر اعلام کرد تا وقایع مختلف و مرور زمان این جنایت را تحت‌الشعاع قرار دهد. اما جنایت مشمول مرور زمان نمی‌شود.
#آرمیتا_گراوند #نه_به_پوشش_اجباری #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
دادخواهی رشته محکمی است که جامعه ایران را به هم پیوند داده است.
صبح روز نهم مهرماه ۱۴۰۲، آرمیتا در حالی که مقنعه بر دوشش افتاده بود، سوار بر مترو شد شاد و خندان همراه دوستانش به مدرسه می‌رفت.
یک مامور حجاب او را هل می‌دهد و سر او بر جسمی سخت می‌خورد و بیهوش میشود و از آن روز هیچ گاه به خانه برنمی‌گردد و این موضوع مصداق بارز قتل است.
آرمیتا دختری ورزشکار و نقاش بود. جمهوری اسلامی به دروغ مدعی شد که افت فشار خون باعث زمین خوردن او شد. اما منابع موثقی به توانا اطلاع دادند که حجاب‌بانی با نام بهاره جنگروی او را در داخل واگن مترو هل داده و باعث مرگش شده است.
جمهوری اسلامی مرگ آرمیتا را با تاخیر اعلام کرد تا وقایع مختلف و مرور زمان این جنایت را تحت‌الشعاع قرار دهد. اما جنایت مشمول مرور زمان نمی‌شود.
#آرمیتا_گراوند #نه_به_پوشش_اجباری #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
امروز نامه‌ای از شریفه محمدی، فعال کارگری محکوم به اعدام، منتشر شد. او در یادداشتی از زندان لاکان رشت خطاب به پسر و همسرش، با اشاره به تلاش بازجویان برای گرفتن اعترافات دروغین از او، نوشت: «با آنکه مسئولان زندان دو ماه برای ابلاغ "حکم جدید" اعدام فرصت داشته‌اند، اما حکم را "درست در ساعتی قبل از ملاقات با همسر و فرزند" او، آن‌هم در روز تولد پسرش، ابلاغ کرده‌اند.»
پس از انتشار این نامه، فروغ سمیع‌نیا، فعال حقوق زنان زندانی سابق، در پستی در اینستاگرام به شرح وضعیت ناگوار شریفه محمدی در زندان اشاره کرد و خطاب به شریفه محمدی نوشت:
«من تو را با همان تصویر به خاطر سپرده‌ام؛ شریفه محمدی آزاد و رها.»
ورق بزنید و متن نامه را بخوانید.
صدای زندانیان باشیم
#شریفه_محمدی
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#نه_به_اعدام
@Tavaana_TavaanaTech
پس از انتشار این نامه، فروغ سمیع‌نیا، فعال حقوق زنان زندانی سابق، در پستی در اینستاگرام به شرح وضعیت ناگوار شریفه محمدی در زندان اشاره کرد و خطاب به شریفه محمدی نوشت:
«من تو را با همان تصویر به خاطر سپرده‌ام؛ شریفه محمدی آزاد و رها.»
ورق بزنید و متن نامه را بخوانید.
صدای زندانیان باشیم
#شریفه_محمدی
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#نه_به_اعدام
@Tavaana_TavaanaTech
مطهره گونه‌ای، فعال سیاسی، از حق تحصیل محروم شده است. او در پستی که در شبکه اکس منتشر کرد نوشته است که برای احقاق حق خود به دانشگاه رفته و قصد داشته با ظفرقندی، وزیر بهداشت جمهوری اسلامی، حرف بزند که نیروهای امنیتی او را محاصره کرده‌اند و مانع او شده‌اند.
مطهره گونه‌ای از دانشگاه اخراج شد در حالی‌که در آستانه دفاع از پایان‌نامه دکترای دندانپزشکی بود. او ایستادگی و شرافت را به سر خم کردن ترجیح داد اخراج شد و حتی زندانی شد. او به‌تازگی پس از تحمل ۶ ماه حبس از زندان آزاد شده است. با این حال به مبارزه با دیکتاتور ادامه می‌دهد.
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#مطهره_گونه_ای
@Tavaana_TavaanaTech
مطهره گونه‌ای از دانشگاه اخراج شد در حالی‌که در آستانه دفاع از پایان‌نامه دکترای دندانپزشکی بود. او ایستادگی و شرافت را به سر خم کردن ترجیح داد اخراج شد و حتی زندانی شد. او به‌تازگی پس از تحمل ۶ ماه حبس از زندان آزاد شده است. با این حال به مبارزه با دیکتاتور ادامه می‌دهد.
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#مطهره_گونه_ای
@Tavaana_TavaanaTech
دادخواهی
اهمیت زنده نگاه‌داشتن یاد و خاطره مبارزان با دیکتاتور بر کسی پوشیده نیست. مبارزه خانواده‌های دادخواه با دیکتاتوری جمهوری اسلامی نیاز به حمایت جامعه دارد. از یادشان نکاهیم
در ادامه عکس مادران همسران و خانواده‌های دادخواه می‌آید. شما برای حمایت از خانواده‌های دادخواه چه اقداماتی انجام داده‌اید؟
این کارزار با فراخوان کاملیا سجادیان، مادر دادخواه محمدحسن ترکمان، آغاز شده است.
عکس جاویدنام محمدمهدی کرمی
عکس جاویدنام کیان پیرفلک
عکس جاویدنام رضا معظمی
عکس جاویدنام علی فتوحی
عکس جاویدنام حنانه کیا
عکس جاویدنام عرفان ساریخانی‌دشتی
عکس جاویدنام بهنام لایق‌پور
عکس جاویدنام محسن جعفرپناه
عکس جاویدنام مریم آروین
عکس جاویدنام رضا رسایی
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#دادخواهی
@Tavaana_TavaanaTech
اهمیت زنده نگاه‌داشتن یاد و خاطره مبارزان با دیکتاتور بر کسی پوشیده نیست. مبارزه خانواده‌های دادخواه با دیکتاتوری جمهوری اسلامی نیاز به حمایت جامعه دارد. از یادشان نکاهیم
در ادامه عکس مادران همسران و خانواده‌های دادخواه می‌آید. شما برای حمایت از خانواده‌های دادخواه چه اقداماتی انجام داده‌اید؟
این کارزار با فراخوان کاملیا سجادیان، مادر دادخواه محمدحسن ترکمان، آغاز شده است.
عکس جاویدنام محمدمهدی کرمی
عکس جاویدنام کیان پیرفلک
عکس جاویدنام رضا معظمی
عکس جاویدنام علی فتوحی
عکس جاویدنام حنانه کیا
عکس جاویدنام عرفان ساریخانی‌دشتی
عکس جاویدنام بهنام لایق‌پور
عکس جاویدنام محسن جعفرپناه
عکس جاویدنام مریم آروین
عکس جاویدنام رضا رسایی
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#دادخواهی
@Tavaana_TavaanaTech
«حکم شریفه محمدی، حکم اعدامِ فعالیت مدنی در ایران است»
جلوه جواهری، فعال حقوق زنان، در واکنش به صدور مجدد حکم اعدام علیه شریفه محمدی، نوشت:
آروزی که خبر بازداشت شریفه محمدی را شنیدم، تعجب نکردم. در جغرافیای ما، بازداشت انسان‌های شریف بدون ارتکاب هیچ جرمی، در حالی که مجرمان واقعی آزادانه می‌گردند، به امری طبیعی بدل شده است. ما همیشه منتظر شنیدن خبر دستگیری وجدان‌های آگاهیهستیم که گناهشان چیزی جز تلاش برای بهبود زندگی مردمانی گرفتار در خشونت، بی‌عدالتی و تبعیض نیست؛ مردمی که خود نیز در همین رنج‌ها سهیم‌اند: کودکان کار، زنان، افراد دارای معلولیت، کارگران، اقوام تحت ستم و...
پس خبر بازداشت شریفه چندان غافلگیرم نکرد. بااین‌حال، دلشوره داشتیم. نمی‌دانستیم چرا بازداشت شده و این بلاتکلیفی تا کِی ادامه خواهد داشت. ابتدا امید داشتیم که زود آزاد شود، اما وقتی بازداشت اوطولانی شد و نهم دی‌ماه ۱۴۰۲، در بیست و دومین روز بازداشت انفرادی‌اش در لاکان رشت، بدون اطلاع قبلی به خانواده به زندان سنندج منتقل شد، نگرانی‌مان به دل‌آشوبی بدل شد. ناباورانه از خود می‌پرسیدیم: چرا؟! ما می‌دانستیم که شریفه و همسرش، سیروس فتحی، جز برای ستم‌دیدگان دل نسوزانده‌اند و تنها شکل فعالیت آنها فعالیت صنفی بوده است. سال‌ها در سخت‌ترین شرایط زیسته‌اند و همواره منافع دیگران را بر خود ترجیح داده‌اند. آنها فرزندی چون آیدین را پرورش داده‌اند؛ کودکی که نه‌تنها در این دشواری‌ها تاب آورده است، بلکه به دیگران نیز امید و انگیزه می‌بخشد.
با هر خبری که درباره پرونده شریفه و شرایط او منتشر می‌شد، ابهام‌ها بیشتر می‌شد. یکی از تلخ‌ترین خبرها این بود که به او در یکی از جلسات بازجویی در سنندج آسیب رسانده بودند، به‌حدی‌که کبودی دور چشم و صورتش گواه آن بود. بعدها برایم تعریف کرد که در یکی از بازجویی‌ها، بازجو چنان عصبانی شده که با شدت بر میز کوبیده، میز برگشته و محکم به صورتش برخورد کرده است؛ ضربه‌ای که تا مدت‌ها صورتش را متورم و کبود نگه داشت.
شریفه محمدی پس از ۸۳ روز بی‌خبری، در حالی که همچنان ممنوع‌الملاقات و تحت بازجویی‌های سنگینبود، در ششم اسفند ۱۴۰۲ از زندان سنندج به زندان لاکان رشت منتقل شد. در چنین شرایطی، فرد بازداشت‌شده نه می‌تواند از وضعیت خود خبری بدهد و نه حق دفاع از خود دارد. شریفه نیز از ابتدایی‌ترینحقوق خود محروم بود، در حالی که خانواده‌اش نیزتحت فشار قرار داشتند و برای اطلاع‌رسانی تهدیدمی‌شدند. در تمام این مدت، او را در سلول انفرادینگه‌داری کرده و تحت فشارهای شدید بازجویی برایاعتراف غیرواقعی علیه خود قرار داده بودند. در همینحال، از تماس با فرزند و خانواده‌اش و همچنین از حق داشتن وکیل محروم بود. سیروس، که از لحظهٔ بازداشت همسرش پیگیر وضعیت او بود، بارها با تهدید نیروهای امنیتی و در نهایت پرونده‌سازیقضایی روبه‌رو شد.
در ۲۲ خرداد ۱۴۰۳، تنها دو روز پس از اولین جلسه دادگاه شریفه، مأموران وزارت اطلاعات سیروس را به اتهام نشر اکاذیب بازداشت کردند. او تا ۳۱ خرداد در بازداشت و تحت بازجویی بود. تصور کنید در این مدت بر شریفه چه گذشته است؛ زنی که تنها دل‌گرمی‌اش حضور همسرش در کنار فرزندشان بود، حالا با بازداشت سیروس، زیر فشاری مضاعف قرار گرفته بود. فشاری که هدفی جز خاموش کردن هرگونه اعتراض احتمالی او و خانواده‌اش به روند دادگاه و حکم از پیش تعیین‌شده نداشت.
.....
اکنون ۴۸۶ روز از بازداشت شریفه محمدی می‌گذرد؛ بازداشتی که بیش از سه ماه آن در انفرادی و بی‌خبری خانواده از وضعیت او سپری شد. در تمام این مدت حتی یک روز هم به مرخصی نیامد و در شرایط آزاد، همسر، پسر و مادر خود را در آغوش نگرفت. تصور رنجی که بر شریفه و خانواده‌اش، به‌ویژه سیروس و آیدین گذشته، بسیار دردناک است.
حکم اعدام علیه او، نه‌فقط حکمی علیه یک فرد، بلکه اقدامی علیه هرگونه فعالیت مدنی در ایران و تهدیدی برای همه فعالان اجتماعی است. این رنج اگرچه مستقیمبه او و خانواده‌اش تحمیل شده است، اما نباید تصور کنیم که ما در آن سهیم نیستیم و در شرایطی امن زندگی می‌کنیم. این ناامنی هر روز گسترده‌تر میشود و اگر سکوت کنیم، دیر یا زود دامن همه‌مان را خواهد گرفت.»
۱۶ فروردین ۱۴۰۴
صدای زندانیان باشیم
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#نه_به_اعدام
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
جلوه جواهری، فعال حقوق زنان، در واکنش به صدور مجدد حکم اعدام علیه شریفه محمدی، نوشت:
آروزی که خبر بازداشت شریفه محمدی را شنیدم، تعجب نکردم. در جغرافیای ما، بازداشت انسان‌های شریف بدون ارتکاب هیچ جرمی، در حالی که مجرمان واقعی آزادانه می‌گردند، به امری طبیعی بدل شده است. ما همیشه منتظر شنیدن خبر دستگیری وجدان‌های آگاهیهستیم که گناهشان چیزی جز تلاش برای بهبود زندگی مردمانی گرفتار در خشونت، بی‌عدالتی و تبعیض نیست؛ مردمی که خود نیز در همین رنج‌ها سهیم‌اند: کودکان کار، زنان، افراد دارای معلولیت، کارگران، اقوام تحت ستم و...
پس خبر بازداشت شریفه چندان غافلگیرم نکرد. بااین‌حال، دلشوره داشتیم. نمی‌دانستیم چرا بازداشت شده و این بلاتکلیفی تا کِی ادامه خواهد داشت. ابتدا امید داشتیم که زود آزاد شود، اما وقتی بازداشت اوطولانی شد و نهم دی‌ماه ۱۴۰۲، در بیست و دومین روز بازداشت انفرادی‌اش در لاکان رشت، بدون اطلاع قبلی به خانواده به زندان سنندج منتقل شد، نگرانی‌مان به دل‌آشوبی بدل شد. ناباورانه از خود می‌پرسیدیم: چرا؟! ما می‌دانستیم که شریفه و همسرش، سیروس فتحی، جز برای ستم‌دیدگان دل نسوزانده‌اند و تنها شکل فعالیت آنها فعالیت صنفی بوده است. سال‌ها در سخت‌ترین شرایط زیسته‌اند و همواره منافع دیگران را بر خود ترجیح داده‌اند. آنها فرزندی چون آیدین را پرورش داده‌اند؛ کودکی که نه‌تنها در این دشواری‌ها تاب آورده است، بلکه به دیگران نیز امید و انگیزه می‌بخشد.
با هر خبری که درباره پرونده شریفه و شرایط او منتشر می‌شد، ابهام‌ها بیشتر می‌شد. یکی از تلخ‌ترین خبرها این بود که به او در یکی از جلسات بازجویی در سنندج آسیب رسانده بودند، به‌حدی‌که کبودی دور چشم و صورتش گواه آن بود. بعدها برایم تعریف کرد که در یکی از بازجویی‌ها، بازجو چنان عصبانی شده که با شدت بر میز کوبیده، میز برگشته و محکم به صورتش برخورد کرده است؛ ضربه‌ای که تا مدت‌ها صورتش را متورم و کبود نگه داشت.
شریفه محمدی پس از ۸۳ روز بی‌خبری، در حالی که همچنان ممنوع‌الملاقات و تحت بازجویی‌های سنگینبود، در ششم اسفند ۱۴۰۲ از زندان سنندج به زندان لاکان رشت منتقل شد. در چنین شرایطی، فرد بازداشت‌شده نه می‌تواند از وضعیت خود خبری بدهد و نه حق دفاع از خود دارد. شریفه نیز از ابتدایی‌ترینحقوق خود محروم بود، در حالی که خانواده‌اش نیزتحت فشار قرار داشتند و برای اطلاع‌رسانی تهدیدمی‌شدند. در تمام این مدت، او را در سلول انفرادینگه‌داری کرده و تحت فشارهای شدید بازجویی برایاعتراف غیرواقعی علیه خود قرار داده بودند. در همینحال، از تماس با فرزند و خانواده‌اش و همچنین از حق داشتن وکیل محروم بود. سیروس، که از لحظهٔ بازداشت همسرش پیگیر وضعیت او بود، بارها با تهدید نیروهای امنیتی و در نهایت پرونده‌سازیقضایی روبه‌رو شد.
در ۲۲ خرداد ۱۴۰۳، تنها دو روز پس از اولین جلسه دادگاه شریفه، مأموران وزارت اطلاعات سیروس را به اتهام نشر اکاذیب بازداشت کردند. او تا ۳۱ خرداد در بازداشت و تحت بازجویی بود. تصور کنید در این مدت بر شریفه چه گذشته است؛ زنی که تنها دل‌گرمی‌اش حضور همسرش در کنار فرزندشان بود، حالا با بازداشت سیروس، زیر فشاری مضاعف قرار گرفته بود. فشاری که هدفی جز خاموش کردن هرگونه اعتراض احتمالی او و خانواده‌اش به روند دادگاه و حکم از پیش تعیین‌شده نداشت.
.....
اکنون ۴۸۶ روز از بازداشت شریفه محمدی می‌گذرد؛ بازداشتی که بیش از سه ماه آن در انفرادی و بی‌خبری خانواده از وضعیت او سپری شد. در تمام این مدت حتی یک روز هم به مرخصی نیامد و در شرایط آزاد، همسر، پسر و مادر خود را در آغوش نگرفت. تصور رنجی که بر شریفه و خانواده‌اش، به‌ویژه سیروس و آیدین گذشته، بسیار دردناک است.
حکم اعدام علیه او، نه‌فقط حکمی علیه یک فرد، بلکه اقدامی علیه هرگونه فعالیت مدنی در ایران و تهدیدی برای همه فعالان اجتماعی است. این رنج اگرچه مستقیمبه او و خانواده‌اش تحمیل شده است، اما نباید تصور کنیم که ما در آن سهیم نیستیم و در شرایطی امن زندگی می‌کنیم. این ناامنی هر روز گسترده‌تر میشود و اگر سکوت کنیم، دیر یا زود دامن همه‌مان را خواهد گرفت.»
۱۶ فروردین ۱۴۰۴
صدای زندانیان باشیم
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#نه_به_اعدام
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
گلی که باید بر سر آرمیتا ریخته می‌شد، امروز بر روی مزارش ریخته شده است. او را کشتند، جرمش چه بود؟ اینکه می‌خواست به تحقیر تن ندهد، می‌خواست خودش انتخاب کند که چه بپوشد.
جنایتی که هیچگاه فراموش نخواهد شد...
امروز تولدش بود.
ویدیو از استوری آوا گراوند
awvageravand_
#آرمیتا_گراوند #دادخواهی #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
جنایتی که هیچگاه فراموش نخواهد شد...
امروز تولدش بود.
ویدیو از استوری آوا گراوند
awvageravand_
#آرمیتا_گراوند #دادخواهی #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
«پسرم بی‌گناهه، پاسپورتش مهر خروج داره؛ چرا حکم اعدام؟»
قزبست روزدار، مادر حمید حسین‌نژاد حیدرانلو، زندانی سیاسی محکوم به اعدام، در ویدیو از شکنجه‌ها، بی‌عدالتی‌ها و اتهامات بی‌پایه‌ای می‌گوید که منجر به صدور حکم اعدام برای فرزندش شده است.
او می‌گوید:
«من قزبست روزدار، مادر حمید حسین‌نژاد حیدرانلو هستم، اهل چالدران. دو ساله پسرم رو بازداشت کردن. یه سال کامل بدون تماس تو بازداشتگاه بود. همون روزی که می‌گن درگیر شده، ما با هم تو ترکیه بودیم، پاسپورتش مهر خروج داره، تلفنش هم نشون می‌ده اون روز خارج از ایرانه. ولی گرفتنش و زیر شکنجه مجبورش کردن اعتراف کنه. اون بی‌سواده، نمی‌دونسته چی داره امضا می‌کنه.
وکیلش بی‌گناهی‌شو ثابت کرده. چرا باید اعدامش کنن؟ پسر من بی‌گناهه. من دارم از درد می‌میرم. نوه‌هام بی‌پدر موندن. کمکمون کنید…»
حمید حسین‌نژاد، متولد ۱۳۶۴ و پدر سه فرزند، روز ۲۴ فروردین ۱۴۰۲ بازداشت و پس از آن به مدت ۱۱ ماه و ۱۰ روز در بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه، تحت شدیدترین شکنجه‌های جسمی و روحی قرار گرفت تا به «شرکت در درگیری مسلحانه با نیروهای مرزبانی» اعتراف کند؛ اعترافی که تحت فشار و بدون حضور وکیل اخذ شد.
وی متهم به «بغی» از طریق عضویت در حزب کارگران کوردستان (PKK) شده؛ اتهامی که اسناد و شواهد موجود آن را به‌کلی رد می‌کنند.
او تنها دو بار اجازه تماس کوتاه با خانواده‌اش را داشته و از تمام حقوق پایه‌ای همچون دسترسی به وکیل و ملاقات با خانواده محروم بوده است.
با وجود دفاعیات و مدارک متعدد مبنی بر بی‌گناهی او، شعبه اول دادگاه انقلاب ارومیه به ریاست قاضی نجف‌زاده، تنها در یک جلسه چند دقیقه‌ای و صرفاً بر اساس «علم قاضی»، حکم اعدام برای این زندانی سیاسی صادر کرده است.
#حمید_حسین_نژاد #حمید_حسین_نژاد_حیدرانلو #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
قزبست روزدار، مادر حمید حسین‌نژاد حیدرانلو، زندانی سیاسی محکوم به اعدام، در ویدیو از شکنجه‌ها، بی‌عدالتی‌ها و اتهامات بی‌پایه‌ای می‌گوید که منجر به صدور حکم اعدام برای فرزندش شده است.
او می‌گوید:
«من قزبست روزدار، مادر حمید حسین‌نژاد حیدرانلو هستم، اهل چالدران. دو ساله پسرم رو بازداشت کردن. یه سال کامل بدون تماس تو بازداشتگاه بود. همون روزی که می‌گن درگیر شده، ما با هم تو ترکیه بودیم، پاسپورتش مهر خروج داره، تلفنش هم نشون می‌ده اون روز خارج از ایرانه. ولی گرفتنش و زیر شکنجه مجبورش کردن اعتراف کنه. اون بی‌سواده، نمی‌دونسته چی داره امضا می‌کنه.
وکیلش بی‌گناهی‌شو ثابت کرده. چرا باید اعدامش کنن؟ پسر من بی‌گناهه. من دارم از درد می‌میرم. نوه‌هام بی‌پدر موندن. کمکمون کنید…»
حمید حسین‌نژاد، متولد ۱۳۶۴ و پدر سه فرزند، روز ۲۴ فروردین ۱۴۰۲ بازداشت و پس از آن به مدت ۱۱ ماه و ۱۰ روز در بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه، تحت شدیدترین شکنجه‌های جسمی و روحی قرار گرفت تا به «شرکت در درگیری مسلحانه با نیروهای مرزبانی» اعتراف کند؛ اعترافی که تحت فشار و بدون حضور وکیل اخذ شد.
وی متهم به «بغی» از طریق عضویت در حزب کارگران کوردستان (PKK) شده؛ اتهامی که اسناد و شواهد موجود آن را به‌کلی رد می‌کنند.
او تنها دو بار اجازه تماس کوتاه با خانواده‌اش را داشته و از تمام حقوق پایه‌ای همچون دسترسی به وکیل و ملاقات با خانواده محروم بوده است.
با وجود دفاعیات و مدارک متعدد مبنی بر بی‌گناهی او، شعبه اول دادگاه انقلاب ارومیه به ریاست قاضی نجف‌زاده، تنها در یک جلسه چند دقیقه‌ای و صرفاً بر اساس «علم قاضی»، حکم اعدام برای این زندانی سیاسی صادر کرده است.
#حمید_حسین_نژاد #حمید_حسین_نژاد_حیدرانلو #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech