‌
همزمان با مراسم خاکسپاری پاپ فرانسیس، یادآوری سخنان او در سال ۲۰۱۵ در کنگره آمریکا اهمیت دارد؛

پاپ فرانسیس در این سخنرانی به‌طور خاص به موضوع مجازات اعدام اشاره کرد و از تلاش‌ها برای لغو آن در سطح جهانی حمایت کرد.

او این موضع را به‌عنوان بخشی از آموزه‌های کلیسای کاتولیک درباره ارزش زندگی انسانی مطرح کرد و گفت:

«جامعه تنها در صورتی می‌تواند از مجازات عادلانه بهره‌مند شود که اطمینان حاصل شود کسانی که مرتکب جرم شده‌اند، از فرصت تغییر و اصلاح برخوردارند.»

«مجازات عادلانه و ضروری هرگز نباید بُعد امید و هدف اصلاح را کنار بگذارد.»

او در همان سخنرانی به اصل «حفاظت از کرامت انسانی» اشاره کرد و گفت:

«ما موظفیم از کرامت همنوعان خود، حتی کسانی که مرتکب خطا شده‌اند، دفاع و محافظت کنیم.»

ویدئو برگرفته از بنیاد برومند

#پاپ_فرانسیس #واتیکان #کرامت_انسانی #رواداری #نه_به_اعدام #گفتگو_توانا

‏‌
با درگذشت پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیک‌های جهان در سن ۸۸ سالگی، نگاه‌ها اکنون به واتیکان و روند انتخاب جانشین وی دوخته شده است. در میان کاردینال‌هایی که نامشان به عنوان گزینه‌های احتمالی برای تصدی این مقام مطرح می‌شود، نام یک چهره‌ی برجسته از خاورمیانه نیز به چشم می‌خورد: پاتریارک کلدانیان عراق، لوئیس ساکو.

به تازگی کاردینال لوئیس رافائل ساکو در گفتگو با خبرگزاری مسیحی «آسیا نیوز» ضمن تاکید بر لزوم پایداری مسیحیان در "سرزمین ابراهیم"، خواستار حقوق برابر برای همه عراقی‌ها بر اساس اصل "شهروندی" شد. وی همچنین بر اهمیت گفتگوی صریح اما صمیمانه با جهان اسلام تاکید کرد.

ساکو که از سال ۲۰۰۳ به عنوان اسقف اعظم کرکوک فعالیت داشته، از نزدیک شاهد چالش‌ها و دشواری‌های پیش روی مسیحیان عراق بوده است. او با شجاعت و تعهد، همواره از حقوق این جامعه دفاع کرده و برای حفظ حضور مسیحیان در این کشور تلاش کرده است.

او در سال ۲۰۲۱ از پاپ فرانسیس در سفر تاریخی‌اش به عراق استقبال کرد؛ سفری که به گفته کاردینال ساکو، نقطه عطفی در روابط میان مسیحیان و مسلمانان بوده و تاثیر بسزایی در تغییر نگرش‌ها داشته است.

وی با اشاره به افتتاح کلیسای اور به عنوان نمادی از ریشه‌های مشترک ادیان ابراهیمی، بر اهمیت این مکان به عنوان مرکزی برای گفتگو و تبادل فرهنگی تاکید کرد. او همچنین نسبت به کاهش جمعیت مسیحیان عراق ابراز نگرانی کرد و خواستار تضمین آینده‌ای روشن برای آنان در این کشور شد.

او در سال‌های اخیر با چالش‌های سیاسی و مذهبی متعددی روبرو بوده است، اما همواره با صلابت و استواری در برابر آنها ایستاده و از ارزش‌های کلیسا دفاع کرده است. او تاکید دارد که کلیسا نباید از مقابله با ناعدالتی‌ها هراس داشته باشد و باید با شفافیت و صداقت به رسالت خود عمل کند.

او با تاکید بر اهمیت گفتگوی بین ادیان، بر نقش پاپ فرانسیس در ایجاد فضایی از تفاهم و احترام متقابل میان مسیحیان و مسلمانان تاکید کرد و گفت: "پاپ بذرها را کاشته است؛ اکنون وظیفه ماست که آبیاری و پرورش دهیم."

کاردینال ساکو در پایان سخنان خود، ضمن اشاره به سخنان پاپ فرانسیس مبنی بر اینکه "عراق در قلب اوست"، این جمله را فراخوانی برای پاپ آینده دانست و گفت: "او باید برای همه باشد، نه تنها برای مسیحیان، بلکه برای کسانی که ایمان ندارند. او باید پیام‌آور صلح و برادری باشد."

این اظهارات در حالی منتشر می‌شود که عراق در پی سال‌ها تنش و خشونت، همچنان در تلاش است تا امنیت برای همه اقلیت‌های دینی، به‌ویژه مسیحیان، را فراهم کند.
منبع محبت‌نیوز
#پاپ #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

‌
پاپ فرانسیس آرژانتینی در نخستین کنفرانس خبری خود که روز ۲۹ ژوئیه۲۰۱۳ در هواپیما و در هنگام بازگشت از سفری یک‌هفته‌ای به برزیل برگزار شد٬ در پاسخ به پرسش خبرنگاری درباره موضوع جنجالی کشیش شدن هم‌‌جنسگرایان گفت: «اگر کسی هم‌جنس‌گرا است و خدای خود را می‌جوید و نیت خیر دارد٬ من که هستم که بخواهم درباره او قضاوت کنم؟»

پیش‌تر هیچ‌یک از رهبران کلیسای کاتولیک در دفاع از حقوق هم‌جنس‌گرایان و کشیش‌های هم‌جنس‌گرا سخن نگفته بودند. پاپ فرانسیس اما به صراحت اعلام کرد که «هیچ تبعیضی علیه هم‌جنس‌گرایان نباید اعمال شود.» او که در این کنفرانس خبری ۸۰ دقیقه‌ای به ایتالیایی سخن می‌گفت٬ تاکید کرد که «هم‌جنس‌گرایان را نمی‌توان به حاشیه راند.»

در آن زمان سخنان پاپ فرانسیس درباره هم‌جنس‌گرایان با استقبال گسترده رسانه‌های جهانی روبرو شد. موضع نرم پاپ در قبال هم‌جنس‌گرایی در حالی بمب رسانه‌ای شده که واتیکان از دیرباز به طور سنتی هم‌جنس‌گرایی را «اختلال روانی» خوانده و هرگز در برابر آن انعطافی از خود نشان نداده است.

او البته با تاکید بر آموزه‌های کلیسای کاتولیک گفته بود که اگرچه هم‌جنس‌گرایی گرایشی طبیعی است٬ اما اعمال و روابط جنسی هم‌جنس‌گرایان از جمله مصادیق گناه هستند.

❓️حال سوال اساسی این است که آیا در میان رهبران دینی اسلام مثلا مراجع شیعه و علمای سنی طرح چنین دیدگاه‌ها و یا نرمش‌های هرچند محدود در قبال پذیرش دیگری قابل تصور است؟

#جامعه_رنگین_کمانی #رواداری #پاپ #مرجعیت #اسلام

@Dialogue1402

‌
تصاویر منتشر شده در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهد، واتیکان با انتشار دود سفید از دودکش نمازخانه سیستین خبر انتخاب پاپ جدید را به جهانيان می‌دهد.

#واتیکان #پاپ #مجمع_کاردینال_ها #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

‌
در تاریخ ۸ مه ۲۰۲۵، کاردینال رابرت فرانسیس پرِووست، اهل شیکاگو، به عنوان پاپ جدید کلیسای کاتولیک انتخاب شد و نام «لئو چهاردهم» را برگزید. این انتخاب تاریخی، او را به نخستین پاپ آمریکایی در تاریخ دو هزار ساله کلیسا تبدیل می‌کند.

انتخاب پاپ لئو چهاردهم در دومین روز کنگره پاپی و پس از چهار دور رأی‌گیری صورت گرفت. در ساعت ۱۸:۰۷ به وقت رم، دود سفید از دودکش کلیسای سیستین برخاست و انتخاب پاپ جدید را اعلام کرد. پس از آن، کاردینال پروتودیاکون دومینیک مامبرتی اعلام کرد: «Habemus Papam» (ما پاپ داریم) و نام پاپ جدید را معرفی کرد.

پیشینه پاپ لئو چهاردهم

رابرت پرِووست در ۱۴ سپتامبر ۱۹۵۵ در شیکاگو متولد شد. او عضو فرقه آگوستینی‌ها بود و در دهه ۱۹۸۰ به عنوان مبلغ به پرو رفت. در سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۳ به عنوان اسقف چیکلایو در پرو خدمت کرد و در سال ۲۰۲۳ توسط پاپ فرانسیس به عنوان رئیس دیکاستری اسقف‌ها منصوب شد. او همچنین تابعیت پرو را دریافت کرده است.

واکنش‌ها و اهمیت انتخاب

انتخاب یک پاپ آمریکایی، تغییری بزرگ در سنت‌های واتیکان محسوب می‌شود. پاپ لئو چهاردهم به عنوان شخصیتی میانه‌رو و دیپلماتیک شناخته می‌شود و از اظهار نظرهای عمومی درباره مسائل جنجالی مانند تجرد کشیشان یا برکت به زوج‌های هم‌جنس‌گرا پرهیز کرده است. این ویژگی‌ها او را به گزینه‌ای مناسب برای وحدت‌بخشی در کلیسای جهانی تبدیل می‌کند.

او جانشین پاپ فرانسیس می‌شود که در ۲۱ آوریل ۲۰۲۵ درگذشت. پاپ فرانسیس نخستین پاپ آمریکای لاتین و غیراروپایی در قرون اخیر بود و در دوران خود تلاش زیادی برای تنوع جغرافیایی و ایدئولوژیک در کلیسا انجام داد.

پاپ لئو چهاردهم در نخستین سخنرانی خود به مردم گفت: «صلح با شما باد» و دوران جدیدی را برای کلیسای کاتولیک آغاز کرد.

#پاپ_لئو_چهاردهم #پاپ #واتیکان #گفتگو_توانا


@Dialogue1402

‌
پاپ فرانسیس، نخستین پاپ غیراروپایی در بیش از یک‌هزار سال گذشته، با نگاهی نوگرایانه و انسانی، تلاش کرده است تا چهره‌ای تازه و مداراگر از کلیسای کاتولیک ارائه دهد. او از زمان آغاز رهبری‌اش در سال ۲۰۱۳، با کنار گذاشتن تجملات و تأکید بر ساده‌زیستی، کوشیده تا به جایگاه واقعی معنویت در دل جامعه جهانی بازگردد. انتخاب نام «فرانسیس» به یاد قدیس فرانسیس آسیزی – نماد فروتنی، صلح و مهر به انسان و طبیعت – خود بیانگر مسیری است که پاپ برگزیده است.

پاپ فرانسیس مدافع سرسخت عدالت اجتماعی، حقوق مهاجران، اقلیت‌ها و اقشار حاشیه‌نشین است. او با انتقاد از ساختار ناعادلانه اقتصاد جهانی و نظام سرمایه‌داری افسارگسیخته، خواهان تغییراتی عمیق در نحوه توزیع قدرت و ثروت در جهان شده است. همچنین، توجه ویژه‌ای به بحران‌های زیست‌محیطی نشان داده و از باورمندان خواسته است که مسئولانه با زمین و منابع آن رفتار کنند. او بر این باور است که ایمان باید در خدمت رهایی انسان‌ها و ساخت جهانی عادلانه‌تر باشد، نه ابزاری برای سلطه یا انزوا.

پاپ فرانسیس در عرصه بین‌الادیانی نیز گام‌های مهمی برداشته و همواره بر گفت‌وگو، احترام متقابل و دوری از خشونت دینی تأکید کرده است. او نه‌تنها سخنگوی اصول اخلاقی مسیحیت، بلکه صدایی پرطنین در دفاع از کرامت انسانی در دنیای متلاطم امروز است. در دنیایی که دیوارها هر روز بلندتر می‌شوند، پاپ فرانسیس با پیام همدلی، همزیستی و اصلاح، نقش مهمی در یادآوری ارزش‌های انسانی ایفا می‌کند.

برای مطالعه بیشتر درباره او، به لینک زیر مراجعه کنید:
https://dialog.tavaana.org/pope-francis/

#پاپ_فرانسیس #کاردینا #واتیکان #گفتگو_توانا

‌
محمدحسن نمازی، دستیار ویژه مدیر حوزه‌های علمیه گفت: «پاپ فرانسیس تحت تاثیر آموزه‌های امام خمینی بود و از طریق رسانه‌ها مصاحبه‌های اورا مشاهده کرده و تحت تاثیر قرار گرفته بود.» او ادامه داد: «پاپ فرانسیس به یک روحانی گفته بود که امام را الگوی خود قرار داده و از او آموخته است.»

⁉️ادعای تأثیرپذیری پاپ فرانسیس از آموزه‌های خمینی از منظر تاریخی و محتوایی مستند و قابل‌پذیرش نیست. مواضع خمینی نسبت به واتیکان و پاپ‌، عمدتاً رویکردی سیاسی و انتقادی بوده و کمتر به جنبه‌های دینی یا بین‌الادیانی توجه داشته است. او واتیکان را در چارچوب ساختارهای سلطه‌گر غرب تحلیل می‌کرد و پاپ‌ ژان پل دوم را به دلیل عدم حمایت از انقلاب اسلامی یا همراهی با منافع آمریکا و اروپا مورد انتقاد قرار داده بود.

در چنین بستری، دشوار است پاپ فرانسیس که خود را منتقد نظام سرمایه‌داری، مدافع گفت‌وگوهای بین‌الادیانی، و طرفدار صلح جهانی بود، به شکل مستقیم و عمیق تحت‌تأثیر آموزه‌های فردی دانست که نگاهش به واتیکان در قالب استعمار و سلطه غرب تبیین می‌شد.

از سوی دیگر، پاپ فرانسیس در گفتار و رفتار خود به آموزه‌های چهره‌هایی چون سنت فرانسیس آسیزی، جنبش‌های عدالت‌خواه آمریکای لاتین، و الگوهای مسیحیِ مبتنی بر محبت، فروتنی و گفت‌وگو ارجاع داده است. او حتی با وجود مواضع سیاسی‌اش، همواره کوشیده مرز روشنی میان دین و قدرت نظامی یا سیاسی قائل شود. در حالی که خمینی اسلام سیاسی و حکومت دینی را ترویج می‌کرد، پاپ فرانسیس بیشتر بر اخلاق، همبستگی انسانی و دوری از رادیکالیسم مذهبی تأکید داشت. بنابراین، نسبت دادن چنین تأثیر عمیقی بدون شواهد مشخص از گفتار یا نوشتار مستقیم پاپ، برداشت ایدئولوژیک و تبلیغاتی به نظر می‌رسد تا یک واقعیت تاریخی.

پرسش پایانی: اگر پاپ فرانسیس واقعاً از خمینی تأثیر پذیرفته بود، چرا هیچ‌گاه به صورت رسمی یا در آثار و سخنرانی‌های خود به او اشاره نکرده و بالعکس همواره با تأکید بر گفت‌وگوی تمدن‌ها، از دیدگاهی بسیار متفاوت با خمینی سخن گفته است؟

پاسخ شما به این ادعا چیست؟

#پاپ #واتیکان #خمینی #گفتگو_توانا


@Dialogue1402