خبرگزاری حکومتی دانشجو، وابسته به بسیج دانشجویی، از اجرای حکم ظالمانه اعدام «مجاهد کورکور» خبر داد

اعدام، قتل حکومتی است و حکومت از این حربه برای سرکوب مخالفان استفاده می‌کند.

سحرگاه امروز ۲۱ خرداد ۱۴۰۴، ‎مجاهد کورکور توسط جمهوری اسلامی کشته شد. یکی از جوانان انقلابی ایذه، که دادخواه کیان پیرفلک و سایر جان‌باختگان بود.

ـ در حالی که خانواده‌های جان‌باختگان ایذه در ۲۵ آبان ۱۴۰۱ شهادت داده‌اند او نقشی در آن ماجرا نداشته و قاتل از نیروهای حکومتی است.

- دستگاه پروپاگاندای جمهوری اسلامی، اعلام کرده که جان‌باختگان ایذه توسط انقلابیون کشته شده‌اند. ابتدا اعلام کردند که افرادی را در همان شب ۲۵ آبان ۱۴۰۱ در مرز ماکو بازداشت کردند (که با توجه به بعد مسافت باورپذیر نبود)، بعد چند نفر را که از قضا دادخواه خون کیان و سایر جان‌باختگان بودند متهم کردند و با لشکرکشی به روستای پرسوراخ دو نفر را به قتل رساندند و تا کنون پیکرشان را به خانواده‌ها تحویل نداده‌اند. حالا مجاهد کورکور را که در آن روستا بازداشت کرده بودن، کشتنپ، در حالی که خانواده‌های دادخواه و داغدار ایذه بارها گفته‌اند که مجاهد و یارانش قاتل عزیزانشان نیستند. میثم پیرفلک به صراحت نام فرمانده نیروهای سرکوب و عامل کشتار ایذه را به زبان آورده است.

#مجاهد_کورکور #ایذه #دادخواهی #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

خبرگزاری حکومتی دانشجو، وابسته به بسیج دانشجویی، از اجرای حکم ظالمانه اعدام «مجاهد کورکور» خبر داد

اعدام، قتل حکومتی است و حکومت از این حربه برای سرکوب مخالفان استفاده می‌کند.

سحرگاه امروز ۲۱ خرداد ۱۴۰۴، ‎مجاهد کورکور توسط جمهوری اسلامی کشته شد. یکی از جوانان انقلابی ایذه، که دادخواه کیان پیرفلک و سایر جان‌باختگان بود.

جمهوری اسلامی، مجاهد کورکور را در زادروز کیان پیرفلک و بدون برگزاری آخرین ملاقات به فتل رساند.

ـ در حالی که خانواده‌های جان‌باختگان ایذه در ۲۵ آبان ۱۴۰۱ شهادت داده‌اند او نقشی در آن ماجرا نداشته و قاتل از نیروهای حکومتی است.

- دستگاه پروپاگاندای جمهوری اسلامی، اعلام کرده که جان‌باختگان ایذه توسط انقلابیون کشته شده‌اند. ابتدا اعلام کردند که افرادی را در همان شب ۲۵ آبان ۱۴۰۱ در مرز ماکو بازداشت کردند (که با توجه به بعد مسافت باورپذیر نبود)، بعد چند نفر را که از قضا دادخواه خون کیان و سایر جان‌باختگان بودند متهم کردند و با لشکرکشی به روستای پرسوراخ دو نفر را به قتل رساندند و تا کنون پیکرشان را به خانواده‌ها تحویل نداده‌اند. حالا مجاهد کورکور را که در آن روستا بازداشت کرده بودن، کشتنپ، در حالی که خانواده‌های دادخواه و داغدار ایذه بارها گفته‌اند که مجاهد و یارانش قاتل عزیزانشان نیستند. میثم پیرفلک به صراحت نام فرمانده نیروهای سرکوب و عامل کشتار ایذه را به زبان آورده است.

#مجاهد_کورکور #ایذه #دادخواهی #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

قتل حکومتی مجاهد کورکور در همین ساعات اولیه انتشار خبر، واکنش‌های زیادی را برانگیخته است.

سعید دهقان، حقوقدان و فعال حقوق بشر نوشت:
«از همان روزی که خانواده کیان پیرفلک گفتند شکایتی از #مجاهد_کورکور ندارند چون خودشان شاهد تیراندازی نیروهای امنیتی بودند، روشن بود که نه جرم، نه قانون، نه وجدان، بلکه تصمیم نظام برای انتقام و بقا به قیمت خون، سرنوشت او را رقم زده است.»

رضا یعقوبی، پژوهشگر علوم انسانی، نویسنده و مترجم چنین نوشت:
«جز خون، جز درد، جز ناکارامدی و ناتوانی و بی‌کفایتی، فساد، رانت، فقر، قحطی، کمبود انرژی، جنگ، تحریم، سرکوب، سانسور، زندان، شکنجه، رکود، تورم، تباهی، حاصل دیگرشان برای مردم ما مرگ و اعدام است!»

آتنا دائمی یادآور شد که این قتل در زادروز کیان پیرفلک انجام شده و نوشت:

«همزمان با سالروز تولد کیان پیرفلک، #مجاهد_کورکور را اعدام کردند…
تروریست‌های سپاه پاسداران کیان را کشتند و به مجاهد کوکور اتهام کذب قتل کیان و‌ شهروندان دیگر را نسبت دادند، خانواده پیرفلک از مجاهد کوکور حمایت کردند اما جمهوری اسلامی وقیحانه در سالروز تولد کیان پیرفلک، مجاهد را اعدام کرد…»

#نه_به_جمهورى_اسلامى #نه_به_اعدام #ایذه #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

علیه فراموشی؛

امروز ۲۱ خرداد روز تولد کیان پیرفلک است. مجاهد کورکور که ابتدا به اتهام قتل او، و پس از آنکه معلوم شد او ضارب کیان نبوده، به اتهام «محاربه و افساد فی‌الارض» محکوم شد، در روز تولد کیان اعدام شد.

ماه‌منیر مولایی‌راد، مادر کیان، با انتشار عکسی که او را در حال دست‌دادن با مادر مجاهد کورکور نشان می‌داد، بارها تاکید کرد که حکومت در پی پنهان‌کردن نقش نیروهایش در مرگ کیان است. همچنین میثم پیرفلک، پدر کیان که خود نیز در جریان تیراندازی مجروح شد، با انتشار ویدیویی، اتهام‌های وارده به کورکور را بی‌اساس خوانده بود.

در این سال‌ها فشار‌ حکومت بر خانواده پیرفلک و دیگر دادخواهان جنبش مهسا ادامه یافته است. پویا مولایی‌راد، پسرعموی ماه‌منیر مولایی‌راد، در مراسم تولد کیان در سال ۱۴۰۲ در محل مزار او با تیراندازی مستقیم ماموران انتظامی مجروح شد و پس از انتقال به بیمارستان جان باخت.

خانواده کورکور هم از این فشارها در امان نمانده است. نگار کورکور، خواهر دادخواه مجاهد کورکور، تا لحظات پایانی زندگی خود برای دادخواهی و اثبات بی‌گناهی برادرش تا پیش از مرگش به دلیل سرطان تلاش کرد.

کیان پیرفلک، که ۲۱ خرداد ۱۳۹۲ به دنیا آمده بود، امروز تولد ۱۲‌سالگی‌اش را جشن می گرفت.

متن از ایران اینترنشنال

#کیان_پیرفلک #مجاهد_کورکور #نه_به_اعدام #دادخواهی #ایذه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
...

مجاهد کورکور به دار بی‌عدالتی و جنایت آویخته شد.

او نه قاتل بود، نه مجرم، نه خلاف‌کار… او تنها فریاد اعتراض بود در برابر ظلمِ دیکتاتوری که سایه‌اش سال‌هاست بر سر این سرزمین سنگینی می‌کند.
در اعتراضات سراسری۱۴۰۱ علیه علی خامنه‌ای، او را دستگیر کردند و ناجوانمردانه به اتهامی دروغین – قتل کیان پیرفلک – محکوم به اعدام نمودند؛ اتهامی که حتی پدر داغدار کیان با شجاعت و صراحت آن را رد کرد و شهادت داد که شلیک از سوی نیروهای سرکوبگر حکومت بوده است.

اما این حکومت، نه به عدالت گوش دارد و نه به حقیقت.
او را نه به جرم قتل، بلکه به جرم آزادی‌خواهی به دار آویختند.

و پیش از آن، خواهرش نگار کورکور، دختر شجاعی که برای نجات برادرش به جهان پناه برده بود، در غربت و زیر بار اندوه و اضطراب، به سرطان مبتلا شد و جان سپرد.
روی سنگ قبرش، به وصیت خودش نوشتند:
«کلی آرزو خفته در این خاک…»
و حالا، با مرگ مجاهد، آن آرزو نیز در خاک آرمید.

اما ما زنده‌ایم.
و تا ما زنده‌ایم، این خون‌ها بی‌پاسخ نخواهند ماند.
ما فرزندان سرزمینی هستیم که هزاران ستاره چون مجاهد و نگار در دل شبش سوخته‌اند، اما طلوع را نوید داده‌اند.

این خاک، تشنه عدالت است.
ای مردم ایران!
سکوت، خیانت است.
فراموشی، مرگ دوباره‌ است.
بیایید صدای نگار باشیم… فریاد مجاهد باشیم… ادامه آرزویی باشیم که در خاک خفت، اما هنوز در دل ما می‌تپد.

برای آزادی برخیزیم، برای عدالت بجنگیم،
تا روزی فرا برسد که دیگر هیچ مادری داغدار نشود، هیچ خواهری در غربت نمیرد، و هیچ برادری به پای چوبه‌ی دار نرود…
آن روز خواهد آمد، اگر ما بخواهیم.
و ما می‌خواهیم.
ما می‌جنگیم.
ما برمی‌گردانیم ایران را به آغوش آزادی.

دیوانه
خواننده ، آهنگساز و ترانه نویس: arashkmusic

متن و ویدیو از فرید بهشتی

farid.beheshti

#مجاهد_کورکور
#نگار_کورکور
#ایران
#مادران_داغدار #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مادر جاویدنام امیرحسین سعیدی‌نیا، ضمن انتشار تصاویری از فرزند خود و نیز حسین سلامی، خطاب به فرزندش نوشت:
«امیر حسینم پسر عزیزم بالاخره قاتل تو و همسفرهای بیگناهت به درک واصل شد»

او همچنین در پست دیگری این شعر.را منتشر کرد:
ای خیل راهزن که به دنیای ما زدید
رهزن به کاروان شما نیز می‌رسد

.

ما را به هفت خوان فلاکت کشانده‌اید
نوبت به هفت خوان شما نیز می‌رسد

هان ای سپاه فیل ابابیل بی‌شمار
دارد به آسمان شما نیز می‌رسد

تیر بلا به جان شما نیز می‌رسد
نوبت به امتحان شما نیز می‌رسد

یک آشیان از آتشتان در امان نماند
آتش به آشیان شما نیز می‌رسد

آن داغ‌ها که روی دل ما گذاشتید
دودش به دودمان شما نیز می‌رسد

ـ امیرحسین سعیدی‌نیا دانشجوی دکترای نفت در «دانشگاه آلبرتا» کانادا بود. او ۲۴ سال داشت. در ایران، تحصیلات لیسانس را در رشته مهندسی مکانیک در «دانشگاه صنعت نفت» اهواز به اتمام رسانده و بلافاصله کارشناسی ارشد خود را در رشته مهندسی پزشکی در «دانشگاه امیرکبیر» تهران آغاز کرده بود و پس از پایان آن از دانشگاه آلبرتا در مقطع دکترا پذیرش گرفته بود.

ـ حسین سلامی، فرمانده کل سپاه، به خانواده یکی از قربانیان هواپیمای اوکراینی گفته بود که اگر هواپیمای اوکراینی را نمی‌زدیم، جنگ می‌شده و ده میلیون نفر کشته می‌شدند. او به عمدی بودن هدف قرار دادن هواپیمای اوکراینی اعتراف کرده بود.


#هواپيماى_اوكراينى #دادخواهی #امیرحسین_سعیدی_نیا #نه_به_جمهوری_اسلامی #ps752justice
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

شادی مردم، نه از مرگ جنایتکاران، که برای فروپاشی هیمنه کسانی است که خود را مصون از حساب‌کشی می‌دانستند.

✍حسن باقری‌نیا

خبر کشته شدن برخی فرماندهان نظامی جمهوری اسلامی، به‌سرعت فضای مجازی را پُر کرد؛ اما چیزی که بیش از خود خبر جلب توجه کرد، واکنش‌های مردمی بود: شادی، خنده، طعنه، و گاه فریادی فروخورده از عمق خشم و زخم.

حالا پرسشی جدی پیش‌روی ماست:
در برابر مرگ، چه باید احساس کرد؟ شادی یا اندوه؟

واقعیت این است که وقتی سرکوب‌گران سقوط می‌کنند، آدمی نمی‌تواند بی‌تفاوت باشد.
و آن شادی‌هایی که در فضای مجازی منتشر شد،
شاید از نگاه برخی، نوعی انتقام‌جویی به‌نظر برسد؛
اما واقعیت این است که این واکنش‌ها کاملاً قابل درک است.
چرا که همین فرماندهان نظامی، در سال‌های اخیر،
مستقیم‌ترین نقش را در قتل، سرکوب، بازداشت، شکنجه و ارعاب مردم معترض داشته‌اند.
این‌ها همان‌هایی‌اند که دستور شلیک دادند،
چشم درآوردند،
جوانان را در خیابان کشتند،
و در بازداشتگاه‌ها له کردند.

پس اگر مردم شادند، نه برای مرگ یک انسان است، بلکه برای فروپاشی هیمنه کسانی است که خود را مصون از حساب‌کشی می‌دانستند.
شادی‌شان، واکنشی طبیعی به سال‌ها بی‌عدالتی، سکوت، تحقیر و خونریزی است.

اما ما فرزندان مرگ نیستیم؛ ما بازماندگان رنجیم.
ما اگر داغداریم، داغداران قربانیان گورستان خاوران، قتل‌های زنجیره‌ای، آبان خونین ۹۸، جاوید نامان و آسیب دیدگان خیزش مهسا، داغدار عباس مجاهد کورکور و هزاران جوان دیگری هستیم
که در طول این سالیان، در سکوت سنگین دادگاه‌های نمایشی، و گاه چند دقیقه‌ای
به چوبه‌ی دار سپرده شدند.

نه شادی بر مرگ، نه اندوه برای جنایتکار؛
اما اندوهِ بزرگ ما، برای جوانانی است که به جرم آزادی‌خواهی اعدام شدند؛
برای مادرانی که پیکر بی‌جان فرزندشان را شبانه تحویل گرفتند؛
برای خانواده‌هایی که حتی جنازه‌ی عزیزشان را هم ندیدند؛
برای آنانی که فرزندشان را در خیابان کشتند و بعد، نامشان را هم ممنوع کردند.

اگر قراری بر اندوه باشد، اندوه ما برای مردم است، نه برای قدرت‌مداران.

در چنین لحظاتی، اهمیت عدالت انتقالی بیش از هر زمان دیگر خود را نشان می‌دهد.
اگر ما نیز در چرخه‌ی انتقام بمانیم، همان‌جایی می‌ایستیم که سرکوب‌گران ایستاده بودند:
در تکرار خشونت.
عدالت انتقالی به ما یادآوری می‌کند که پاسخ خون، قانون است؛
پاسخ جنایت، دادخواهی شفاف و منصفانه است، نه کینه و انتقام.

ما به محاکمه نیاز داریم، نه ترور.
به حقیقت‌گویی، نه پنهان‌کاری.
به درمان رنج‌ها، نه بازتولید درد.

در سرزمینی که عدالت قربانی شده،
مرگ یک فرمانده سرکوب، شاید برای لحظه‌ای وجود ما را از خشم خالی کند،
اما تسلای دل ما نیست.
آن‌چه ما را آرام می‌کند، نه مرگ یک مستبد، بلکه پایان استبداد است.
نه انتقام، بلکه عدالت.

جمهوری اسلامی می‌خواهد این مرگ‌ها را بهانه‌ی سرکوب بیشتر کند.
می‌خواهد با هیاهوی "امنیت ملی"، فریاد مردم را خاموش کند
و دوباره بر گرده‌شان شلاق اعدام و زندان بزند.
اما ما دیگر فریب نمی‌خوریم.

ما در سمت زندگی ایستاده‌ایم.
در کنار مردم،
در کنار آزادی،
در کنار عدالت.

#حسن_باقری_نیا #عدالت #دادخواهی #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مادر جاویدنام ابوالفضل امیرعطایی با اشاره به مرگ فرماندهان سپاه نوشت:
«امروز همان روز است همان روزی که همیشه می‌نوشتم برسد روز تلافی
بی‌شرفانی که دستور مرگ فرزندان ما را صادر می‌کردند در اتش سوختند
خانه‌شان اتیش گرفت خونه‌شون خراب شد همونجوری که منو خونه خراب کردند.»
متن کاملی که این مادر دادخواه منتشر کرده است:
«درد داشت به دوربین نگاه کنی و بخندی وقتی جگر گوشه‌ات روی تخت است و برای امید به او فقط می‌خندیدی
مادری که به سر پسرش با گلوله جنگی شلیک کردند، اورا غرق در خون دید
خودش را فراموش کرد. تمام زندگی‌اش شد تلاش برای پسرش و امیددادن به او. با درد برای پسرش خندیدن و بی‌صدا گریه‌کردن
حتی وقتی پزشکان ناامید شدند دست از تلاش نکشیدم
برای هر صدای نفس‌های پسرم شد هزار بار مردم
با هر پلک زدن او دوباره متولد شدم
این عشق، فراتر از درد بود، فراتر از ترس
یک مادر، تا آخرین لحظه می‌جنگد
من یک مادر بودم
اما بین مردانی با ادعای مردانگی کسانی که فقط با مرگ تهدید صحبت می‌کردند مانده بودم اما سکوت نکردم
یک روز که ساعت‌ها در اطلاعات بودم بین چهار پنج مرد که هر کدام به طریقی تهدیدم می‌کردند، به من گفتند فرزندت مُرد که مُرد یک اتفاق بود به فکر یک فرزند دیگر باش و به زندگیت بچسب.
تمام وجودم تیر می‌کشید با تمام دردم بدون ترس نفرتم را در کلامم جمع کردم و به انها گفتم
اتفاق شما عزیز من را کشت
بلند شدم روبروی‌شان گفتم
الهی خونه‌تون خراب بشه الهی اتیش به زندگی‌تون بیفته
یکی از انها داد زد اع اع اع و به سمت من امد و شخص دیگر نگذاشت
می‌دانستم زورم به انها نمی‌رسد اما باید حرفم را می‌زدم تا شرمنده فرزندم نباشم
امروز همان روز است همان روزی که همیشه می‌نوشتم برسد روز تلافی
بی‌شرفانی که دستور مرگ فرزندان ما را صادر می‌کردند در اتش سوختند
خانه‌شان اتیش گرفت خونه‌شون خراب شد همونجوری که منو خونه خراب کردن
فرزند من پسر شیر مردم چشم تیله‌ایم دیگر برنمی‌گردد دردهایی که کشید چشمان مظلومش از خاطرم نمی‌رود با هر نفس می‌گویم خونه‌تون اتیش بگیره جیگرتون بسوزه.»

#ابولفضل_امیرعطایی #یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #دادخواهی
@Tavaana_TavaanaTech