زندان به چه مکانی گفته می‌شود؟

آئین‌نامه سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی، برای نگهداری متهمان و محکومان به حبس ۲ محل را پیشبینی کرده است؛ بازداشتگاه و زندان.
زندان، محلی است که در آن محکومانی که حکم حبس آن‌ها قطعی شده است، نگهداری میشوند؛ البته با معرفی مقام‌های صلاحیت‌دار قضائی و قانونی، برای مدت معین یا به طور دائم به منظور تحمل کیفر، و با هدف اصلاح و تربیت یا بازسازگاری اجتماعی.
طبق تعریفی که از زندان شده است، زندان محل نگهداری فقط محکومان به حبس است که
حکم محکومیتشان قطعی شده و اجرای این حکم ایجاب می‌کند مدتی را در حبس باشند.
سایت:
https://tavaana.org/prisonersrights2/
یوتیوب:
https://youtu.be/DINEQklqgYo


منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran

#حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #پادکست
#یاری_حقوقی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech

جداسازی زندانی، انتقال به سلول انفرادی نیست

آیا منظور از جداسازی زندانی، انتقال او به سلول انفرادی است؟
نه!
برای پاسخ دقیق‌تر به این موضوع، سه مورد کلی را باید در نظر بگیریم؛
۱- در هیچ یک از مقررات قانون آئین دادرسی کیفری، به قضات دادسرا یا دادگاه‌ها مجوز نگهداری فرد بازداشتی یا زندانی در سلول‌های انفرادی، داده نشده است.
۲- در هیچ یک از قوانین کیفری و مجازاتی ، تحمل زندان در سلول انفرادی،‌ به عنوان مجازات، پیش‌بینی نشده است.
۳- منظور قانون‌گذار از تجویز جداکردن متهمان از سایر زندانیان، این است که با توجه به موقتی‌بودن قرارهای بازداشتِ صادره، متهمان در بازداشتگاه‌های موقت و جدا از زندانیان نگهداری شوند، نه در زندان‌ها و در جمع زندانیان.
همچنین افرادی هستند که پرونده اتهامی مشترک دارند و نگهداری آن‌ها با هم در یک محل ممکن است این امکان را برای آن‌ها فراهم کند که با یکدیگر تبانی کنند و مسیر تحقیقات را در رسیدن به حقیقت منحرف کنند. در اینگونه موارد، مقام قضائی دستور می‌دهد که متهمان جدا از یکدیگر نگهداری شوند. این دستور به این معنی نیست که هر کدام از متهمان در سلولی انفرادی و به‌تنهایی نگهداری شوند، بلکه آن‌ها فقط نباید در یک محل یا یک آسایشگاه باشند.
قوانین مربوط به جداسازی زندانی، طبق تبصره یکِ ماده ۳۳ آئین‌نامه اجرایی سازمان زندان ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور، لازم‌الاجرا است.

https://tavaana.org/prisonersrights17/

در یوتیوب:
https://youtu.be/fHIcC14xsRA

در کست‌باکس:
https://castbox.fm/episode/id4733738-id588044476


منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

نگهداری فرزندان خردسال زندانیان در زندان

طبق قوانین مصوب جمهوری اسلامی، محکومان و متهمان زن که کودک کم‌تر از ۲ سال دارند، حق دارند کودکان خود را تا سن ۲ سالگیِ تمام، همراه خود در زندان یا بازداشتگاه نگهداری کنند. اگر زندانی فرزند بالای ۲ سال تا ۶ سال داشته باشد، یا بعد از ۲ سالگی، کودک کسی را بیرون از زندان نداشته باشد، می‌تواند با نظر شورای طبقه‌بندی، فرزندش را تا ۶ سالگی با خود نگه دارد.
رئیس زندان هم موظف است که در موسسه یا زندان، مهدکودک راه‌اندازی کند تا بچه‌های ۲ تا ۶ سال با رضایت مادر در آنجا تحت آموزش‌های متناسب قرار بگیرند.
اگرچه در آئین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها ساعت کار معینی برای مهدکودک زندان پیش‌بینی نشده، اما با توجه به محدود‌بودن ساعت کاری مهدکودک‌های فعال در جامعه آزاد، مهدکودک زندان هم تابع همان محدودیت‌های زمانی خواهند بود.
اما تکلیف فرزندان مادران زندانی بعد از رسیدن به سن ۶ سال تمام، چه خواهد شد؟
در این مورد مددکاران اجتماعی مکلف هستند که نسبت به تحویل این کودکان به خانواده‌هایشان اقدام کنند. در صورتی که خانواده از پذیرش کودکان خودداری کند، مددکاران اجتماعی می‌باید ترتیبی بدهند تا این کودکان تحویل اداره بهزیستی یا دیگر موسسه‌های صالح شوند.
نکته قابل توجه دیگر این است که، تهیه وسایل بهداشتی برای زندانیانِ زن و تغذیه مناسب برای مادران زندانی و کودکان همراه‌شان، به عهده زندان است و زندان مکلف است که نه تنها وسایل بهداشتی، بلکه تغذیه مناسب را هم برای مادران زندانی و هم برای کودکانشان فراهم کند و در اختیار آن‌ها بگذارد.
تغذیه زنان باردار، مادران شیرده و کودکان شیرخوار هم نباید تابع برنامه تغذیه سایر زندانیان باشد و این گروه از زندانیان باید در زندان رژیم غذایی خاص و متناسب با وضعیتشان داشته باشند.
بر اساس ماده ۱۵۸ آئین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور، قوانین مربوط به مادر زندانی و کودک‌اش‌ لازم‌الاجرا است.

https://tavaana.org/prisonersrights18/
در یوتیوب:
https://youtu.be/3kvIsVWvUUc
در کست‌باکس:
https://is.gd/CDPbpj

منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

فروشگاه زندان

زندانیان می‌توانند اجناس و لوازم مورد نیاز خود را از فروشگاه‌های زندان تهیه کنند. قیمت اجناس و لوازمی که فروشگاه‌های زندان در اختیار زندانیان می‌گذارد، اولا نباید بیشتر از قیمتی باشد که روی کالا قیمت‌گذاری شده است. دوم اینکه فروش کالا به زندانی، باید با فاکتور انجام شود.
کالاهایی در فروشگاه زندان عرضه می‌شود که توسط سازمان زندان‌ها اعلام شده باشد. به این منظور سازمان زندان‌ها صورت ریز کالا‌ها و لوازم مجاز را تهیه می‌کند و به اداره کل زندان‌ها ابلاغ می‌کند. بنابراین چنان نیست که همه‌جور کالایی در فروشگاه زندان عرضه شود و زندانی بتواند آن را از فروشگاه زندان خریداری کند.
صورت ریز مواد و اجناس موجود در فروشگاه‌ها باید روی برگه‌ای نوشته شود و روی درِ ورودی فروشگاه نصب شود تا همه زندانیان از اجناس موجود و قیمت آن‌ها باخبر باشند. نظارت بر وضعیت فروشگاه‌ها و قیمت‌ها به عهده رئیس زندان است. زندانی حق دارد که نسبت به قیمت کالاهای عرضه‌شده در فروشگاه زندان شاکی باشد. اگر قیمت کالایی گران‌تر از قیمت آن در خارج از زندان باشد، زندانی حق دارد شکایت‌نامه‌ای تنظیم کند و فاکتور فروش را ضمیمه آن کند و به نماینده بازرسی، حفاظت و اطلاعات موسسه یا رئیس اندرزگاه بدهد. اگر که شکایت زندانی مربوط به غیربهداشتی‌بودن برخی کالاهای عرضه‌شده در فروشگاه زندان باشد، مثل فاسدبودن گوشت یا مواد غذایی دیگر، در این صورت شکایت‌نامه‌اش را باید به مسئول واحد بهداشت و درمان موسسه بدهد. همه این موارد طبق ماده ۱۵۹ آئین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور، لازم‌الاجرا است.

https://tavaana.org/prisoners_rights28

در یوتیوب:
https://youtu.be/t4JfK9SDU0s
در کست‌باکس:
https://castbox.fm/episode/id4733738-id599339549

منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا
@Tavaans_TavaanaTech

افراد دارای بیماری حاد، نباید زندانی شوند

پذیرش محکومان بیمار با پذیرش افراد عادی متفاوت است و شرایطی برای آن در نظر گرفته شده است.

پذیرش زندان به محض برخورد با فرد زندانی یا بازداشتی، وضعیت ظاهری او را کنترل می‌کند و چنانچه بیماری حادی داشته باشد، پیش از پذیرش، یک صورت‌جلسه تنظیم می‌کند و او را به بهداری زندان معرفی می‌کند تا توسط پزشک زندان معاینه شود.

در مواردی که در وضع ظاهری زندانی، آثار ضرب و جرح دیده شود هم، پیش از پذیرش، از آثار ضرب و جرح موجود بر بدن او، عکس گرفته می‌شود و صورت‌جلسه تنظیم و به امضا و اثر انگشت مأمورِ بدرقه می‌رسد، و بعد، زندانی به بهداری زندان معرفی می‌شود تا معاینه شود.
رئیس موسسه هم بلافاصله با گزارشِ کتبیِ مأمور پذیرش، در جریان امر قرار می‌گیرد تا مرجع قضائی مورد نظر را در جریان بگذارد. مسئولین پذیرش موسسه، زندان یا مراکز حرفه‌آموزی و اشتغال زندان، بازداشت‌گاهها، کانون‌های اصالح و تربیت، یا اردوی بازپروری، مکلف هستند که در زمان پذیرش زندانی، وضعیت ظاهری او را هم از نظر جسمی و روانی مورد توجه قرار دهند. و هم از نظر وجود آثار ضرب و جرح بر بدنش کنترل کنند.

در صورت مشاهده نشانی از بیماری‌های روانی یا جسمانی، باید پیش از پذیرش، زندانی را برای انجام معاینات پزشکی به بهداری معرفی کنند تا توسط پزشک زندان معاینه شود.
بر اساس ماده ۵۵ آئین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور، زندانی‌ای که بیماری حاد یا شرایط جسمانی وخیم دارد، مجروح است، یا مصدومیتی دارد که نیازمند مراقبت‌های پزشکی درمانی و بیمارستانی است، تا زمان تثبیت وضعیت و بهبودی، نباید پذیرش ‌شود و باید به مراکز درمانی معرفی شده و مراتب به مرجع قضائی اطلاع داده شود.

https://tavaana.org/prisonersrights20/
در یوتیوب:
https://youtu.be/_jTOKwxKV88
در کست‌باکس:
https://castbox.fm/episode/id4733738-id592955608


منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

ملاقات وکیل مدافع با زندانی

ملاقات وکیل مدافع با زندانی چه روزهایی از هفته و به دستور چه مقامی صورت می‌گیرد؟

ملاقات وکیل‌مدافع با زندانی تابع زمان و برنامه خاصی از طرف زندان و مسئولین زندان نیست. وکیل زندانی، هر موقع که ضرورت ایجاب کند، می‌تواند از مقامات قضائی مجوز کتبی بگیرد و در ساعات اداری به زندان مراجعه و با ارائه وکالت‌نامه، با موکل خود ملاقات کند.

محل ملاقات وکلا با موکلین‌شان جایی غیر از محل ملاقات عمومی است. برای این منظور در هر زندانی به هزینه «کانون وکلا»، اتاق ویژه ملاقات وکلا با موکلین‌شان ساخته می‌شود که به آن «اتاق ویژه ملاقات وکیل» هم گفته می‌شود.

سایت:
https://tavaana.org/prisoners_rights62/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=3sedoZpcaQc


منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

آیا زندانی می‌تواند وجه نقد یا اوراق بهادار داشته باشد؟

در صورتی که زندانبانان در وسایل زندانی وجه نقد یا اوراق بهادار کشف کنند، ممکن است ۳ وضعیت برای او متصور شوند: １- اگر از وجوه مذکور استفاده نامشروع شده است؛ مثلا محکوم یا زندانی آن پول را به عنوان رشوه به کسی داده، یا در زندان بساط قمار راه انداخته و آن پول در قمار مورد استفاده قرارگرفته باشد، همه پول‌های کشف‌شده توقیف و موضوع به قاضی ناظر زندان گزارش می‌شود تا به عنوان یک جرم با آن برخورد شود. – چون خود این کارها به تنهایی جرم هستند. در این صورت برای زندانی پرونده جدیدی درست می‌شود و این‌بار باید به اتهام رشوه یا قمار یا هر جرم دیگری که با استفاده از پول در زندان انجام داده، مورد محاکمه قرار بگیرد. ２- اگر غیر از پول، اشیاء ممنوعه دیگری نزد زندانی کشف شود که صرف نگهداری آنها جرم باشد – مثلا مواد مخدر، مشروبات الکلی – در این صورت هم موضوع صورت‌جلسه می‌شود و به قاضی ناظر زندان گزارش می‌شود تا طبق قانون با او برخورد کند. ３- اگر از پول یا اوراق بهادار کشف‌شده استفاده نامشروع نشده باشد، و همینطور در مورد وسایلی که صرف نگهداری آنها جرم نیست، مثل وسیله بازی منچ یا شطرنج، یا اینکه زندانی رادیویی را نزد خود نگهداری می‌کرده – که بیشتر از یک موج دارد،از آنجایی که صرف نگهداری منچ یا رادیوی با بیش از یک موج جرم نیست، در این صورت، وسایل مذکور از او گرفته و موضوع صورت‌جلسه می‌شود و فقط به اطلاع شورای انضباطی زندان می‌رسد.


https://tavaana.org/prisoners_rights26/
در یوتیوب:
https://youtu.be/Tv_wke1EjMw
در کست‌باکس:
https://castbox.fm/episode/id4733738-id597630243

منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

داشتن تولیدات در آسایشگاه و بند

آیا زندانیان مجازند که داخل بند یا آسایشگاه، تولیداتی داشته باشند؟ بله. بر اساس ماده ۱۷۸ آئین‌نامه اجرایی سازمان زندانها، غیر از اشتغال در مراکز حرفه‌آموزی، محکومان و متهمان میتوانند با موافقت رئیس زندان در ساعتهای بیکاری و فراغت در آسایشگاه خود به فعالیت‌های علمی، هنری و کارهای دستی اشتغال داشته باشند. مواد اولیه این نوع کارها فقط به وسیله فروشگاه موسسه یا زندان تهیه شده و در اختیار آن‌ها گذاشته می‌شود. یعنی زندانیان نمی‌توانند وسایل و مواد اولیه کارهای دستی را از خارج از زندان تهیه کنند. اگر زندانی سرمایه لازم برای تهیه مواد اولیه و لوازم کار خود را داشته باشد، میتواند آن را با هزینه خودش تهیه کند؛ که در این صورت تمام سود آن عاید خود او می‌شود. اما اگر زندانی سرمایه لازم برای تهیه مواد اولیه را نداشته باشد، در این صورت مواد اولیه از طریق شرکت تعاونی کارکنان موسسه، یا انجمن حمایت زندانیان، یا بنیاد و سایر شرکت‌های خصوصی و خیریه‌ها تهیه و در اختیار او گذاشته می‌شود. اما بعداً نه‌تنها هزینه تهیه مواد اولیه از سود آن کم می‌شود، بلکه درصدی از سود حاصله به عنوان «سهم سرمایه» در قالب «عقد مضاربه» هم برداشت و به حساب سرمایه‌گذار واریز و بقیه به حساب محکوم منظور می‌شود. طبق ماده ۱۷۹ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها ماده 546 قانون مدنی، زندان با تهیه مواد اولیه، شریک سودِ حاصله میشود، اما چون سرمایه‌گذاری در قالب عقد مضاربه صورت میگیرد، فقط در سود سهیم می‌شود و چنانچه ضرر و زیانی وجود داشته باشد، این ضرر فقط روی دوش زندانی – که عامل است – قرار می‌گیرد. زندانی می‌تواند آنچه را که درست کرده است، بفروشد. برای این کار رئیس موسسه می‌تواند مبادرت به فروش تولیدات زندانیان کند.
https://tavaana.org/prisoners-rights_47/

در یوتیوب:
https://youtu.be/o89AML0S2Gs

در کست‌باکس:
https://castbox.fm/episode/id4733738-id622552847


منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran

#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

منظور از قرار تأمین مناسب چیست؟

قرار تأمین مناسب یا تضمینی، که در قانون آئین دادرسی کیفری پیش‌بینی شده،می‌تواند به یکی از سه قالب‌ «قرارداد مدنی»، «وثیقه» و همینطور هر یک از « قرارهای تأمین کیفریِ» مندرج در قانون آئین دادرسی کیفری باشد. قرارداد مدنی: می‌تواند تعهدی در قالب مثلا ضمانت باشد: یعنی یک نفر ضامن زندانی می‌شود که در موقع ضرورت، او را به زندان معرفی کند و با دادن چک یا سفته متعهد می‌شود که وجهی را به عنوان وَجهُ‌الضِمان بپردازد. ضامن، می‌تواند برای اطمینان از عدم تضییعِ حق خود، قراردادی هم با زندانی تنظیم کند، تا در صورت فرار و عدم دسترسی به او، ضامن از آن طریق به حق خودش برسد. وثیقه می‌تواند شامل پولِ نقد، ضمانت‌نامه‌ی بانکی و مالِ مَنقول یا غیرمنقول باشد. وثیقه‌گذار باید «وجه نقد» یا «مال»ی را به عنوان وثیقه قبول کند تا در صورت عجز از معرفی زندانی، آن را پرداخت کند. بدیهی است که اخذ تضمین از زندانی برای اعزام به مرخصی، و صدور هر یک از قرارهای تأمینِ کیفریِ ذکرشده و تعیین میزان وجهِ التزام یا وجهُ‌الکِفاله یا وثیقه، باید بر مبنای قانون و متناسب با باقیمانده‌ی مدتِ حبس زندانی و جزای نقدیِ حکم، تعیین شود. حتی اگر زندانی به پرداخت جزای نقدی هم محکوم شده باشد. تعیین وثیقه با مبلغ بیش از حدِ آنچه که در قانون پیش‌بینی شده است، نقضِ قانون و عملاً محروم‌کردن زندانی از حق مرخصی است.

https://tavaana.org/certification/

در یوتیوب:
https://youtu.be/6n3fbT-wT6s

منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran

#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

دودی که از آتش آپارتاید برخاست

از قرن هفدهم که هلندی‌ها آفریقای جنوبی را مستعمره کردند، خود را نژاد برتر معرفی کردند، بومیان را کنار گذاشته و قدرت سفیدپوستان را تحکیم کردند. اما در سال ۱۹۴۸ پیروزی حزب ناسیونالیست - که تمامی آن را سفیدپوستان تشکیل می‌دادند - فصل تازه‌ای در سرکوب‌گری در تاریخ آفریقای جنوبی باز کرد.

رهبر حزب اعلام کرد: «شعار ما حفظ برتری نژاد سفید در آینده است. حتی اگر لازم باشد از زور استفاده می‌کنیم.» قوانین آپارتاید جدید یا «آپارتس به زبان آفریقای جنوبی»، برتریِ نژاد سفید را حفظ می‌کرد. آن هم با تقسیم‌بندی نژادی مانند اروپایی‌ها، هندی‌ها و رنگین‌پوستان و آفریقایی‌ها.

غیرسفیدپوستان، به زور در مناطق محروم و فقیر اسکان داده می‌شدند و باید برای مسافرت اجازه می‌گرفتند. از حق رای‌دادن و مشارکت در دولت و ازدواج با سفیدپوستان هم محروم بودند و در بیش‌تر موارد حتی حق تملک زمینی را هم نداشتند.

آن‌ها ده‌ها سال در برابر این تبعیض، مقاومت کردند، ولی نتوانستند تغییر واقعی به وجود بیاورند. سال‌های بعد، و در حوادثی مانند قتل‌عام شارپ ویل در۱۹۶۰ و شورش سووِتو در ۱۹۷۶، دولت به‌شدت معترضان را سرکوب کرد و بعضی از رهبران مانند نلسون ماندلا را به زندان انداخت و برخی دیگر را هم به قتل رساند.

اما اواخر دهه ۱۹۷۰، انجمن‌های مردمی و مدنیِ زیادی در شهرک‌های سیاه‌پوست‌نشین ظهور کردند. فعالیت‌های این گروه‌ها سیاسی نبود و فقط بر توسعه اجتماعی متمرکز بودند.

پوپو مولِفی، از فعالان آن دوره، می‌گوید: «جنبش نیاز داشت که روی مسائل محلی کار کند تا به مردم اعتماد‌به‌نفس بدهد که آنها می‌توانند از طریق فعالیت‌های توده‌ای، زندگی خود را تغییر دهند».

فعالان، جوامع محلی را حول مسائلی چون افزایش اجاره‌بها و نرخ خدمات اولیه مانند آب و اسکان اجباری بسیج کردند. آنها از طریق تظاهرات، امتناع از پرداخت اجاره، تشویق مردم به خریدنکردن و بایکوت، مقامات را تحت فشار قرار دادند و موفق شدند دست‌آوردهای کوچک و محسوسی داشته باشند. گرچه می‌دانستند که باید چشم‌انداز وسیع‌تری را ببینند. آن‌ها می‌گفتند که: «ما باید افزایش اجاره‌بها، حمل‌و‌نقل و آب و برق را دودِ حاصل از آتش آپارتاید فرض کنیم و نیروی خود را برای خاموش‌کردن آتش بسیج کنیم.»

https://youtu.be/Ve6HqGcFlqM


#آپارتاید #پادکست #خیزش_ها_و_جنبش_ها #آفریقای_جنوبی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

تصور کن – دو: اگر به جای مهسا امینی بودی

نام: ژینا. البته گویا اداره‌ی ثبت احوال، به مادر و پدرم اجازه ندادند این اسم، رسما در شناسنامه‌ام درج شود. ما ملت، اختیار انتخاب نام‌مان را هم، به طور کامل نداریم. پس، از اول می‌گویم: ...

یوتیوب:
https://youtu.be/R3-M43y4-bo
سایت:
https://tavaana.org/imagine02/

#پادکست #تصورکن #تصور_کن #زن_زندگی_آزادی #مهسا_امینی #انقلاب_ملی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech

شیلی؛ وقتی خوشبختی می‌آید

سال ۱۹۸۸ در شیلی تقریبا کسی باور نداشت که یک مداد می‌تواند حکومت رعب و وحشت ژنرال آگوستو پینوشه را پایان بخشد؛ به‌ویژه پس از آن‌همه سال بازداشت، شکنجه و اعدام. رمز پیروزی بر ژنرال، «همبستگی» بود که نهایتا پس از هفده سال به حکومت نظامی او پایان داد.

https://tavaana.org/podcast_chile_transition/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=pey8blDiIXQ



#پادکست #جنبش_ها_و_خیزش_ها
#شیلی #آگوستو_پینوشه #سالوادور_آلنده #یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech

خیزش کارگران؛ برآمده از خاکستر با گام‌هایی استوار

سال ۱۹۱۱ میلادی؛ نیویورک، منهتن، محله‌ای زاغه‌نشین: کارگران یک تولیدی پوشاک، پس از یک روز کاری پرمشقت، آماده ترک محل کار می‌شدند که حریق کوچکی به سرعت تمام کارگاه را در خود کشید. تن‌های رنجور، تکه‌پارچه‌ها و در و دیوار در شعله‌های آتش می‌سوختند و زندگی‌های بسیاری پایان یافت، اما این پایان، نقطه شروعی هم بود برای فعالان و حامیان حقوق کارگران تا عزم‌شان را جزم کنند و جلوی تکرار چنین حادثه‌ای را بگیرند.
این فعالان، گویی روح مقاومت و حق‌طلبی را در کالبد کارگران می‌دمیدند و به کمک اتحادیه‌های کارگری آنان را در برابر کارفرمایان زورگو، یکدل و یک‌صدا می‌کردند.

امروز هم کارگران در سراسر ایران فریاد حق‌طلبی سر می‌دهند. صدای‌شان باشیم.

سایت:
https://tavaana.org/podcast_frances_perkins/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=fd3PsPMjB4k&t=1s


#پادکست #جنبش_ها_و_خیزش_ها #یاری_مدنی_توانا #کارگران

@Tavaana_TavaanaTech