درباره نامه زنان بازیگر سیما و خواسته‌هایشان

قانون تبعیض‌آمیز، خشونت می‌آفریند

خشونت عبارت از هر فعل، عمل، گفتار یا ترک فعلی است که از سوی یک شخص نسبت به شخص دیگر انجام و منجر به آزار و ناراحتی او شود. درواقع خشونت گاه با یک عمل فیزیکی مثل ضرب‌وشتم همراه است، گاه از طریق یک کلام صورت می‌پذیرد و گاه با دریغ‌کردن توجه و اعتنا از دیگری اتفاق می‌افتد. ازهمین‌رو زمانی که تبعیض خود یکی از مصادیق خشونت است زیرا درواقع با تبعیض، شما توجه لازم را از شخصی که به آن نیازمند بوده است دریغ کرده‌اید. علاوه‌براین تبعیض می‌تواند منجر به سایر خشونت‌ها شود.

تبعیض در عمل به معنای این است که حق اضافه برای کسی قائل‌شدن و درمقابل گرفتن آن حق از دیگرانی که مستحق آن هستند. زمانی که شما حق اضافی به کسی می‌دهید به‌واسطه قدرتی که او از این طریق پیدا می‌کند، می‌تواند دست به اِعمال خشونت بزند و درمقابل کسانی که حقشان پایمال شده است هم ممکن است به رفتار خشونت‌آمیز دست بزنند. جمع این اتفاقات به رواج خشونت در رفتار و کلام در جامعه کمک می‌کند. در هفته‌های اخیر با دو خبر روبه‌رو بوده‌ایم که مصداق خشونت علیه زنان محسوب می‌شود. اول خشونت فیزیکی که نسبت به اعظم، زن مشهدی، روا شده بود و مردی تحت‌تأثیر مواد مخدر و براساس تصورات بیمارگونه خود این زن و فرزندانش را شکنجه داده بود و دوم نامه زنان بازیگر به معاون صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران درباره اعمال تبعیض علیه آنها توسط کارگردان‌ها و به قول خودشان «مافیایی» در این سازمان. چنانچه چنین اتفاقی درست باشد، آن را می‌توان مصداق #خشونت علیه زنان دانست چراکه همان‌طور که گفته شد، اینجا ترک فعلی که باید انجام می‌شده، اتفاق افتاده و نسبت به این زنان بازیگر تبعیض روا شده است.

تبعیض می‌تواند برپایه #جنسیت یا بر پایه معیارهای دیگری جز شایستگی افراد در کسب یا بهره‌مندی از یک موهبت باشد. بنابراین برای رفع تبعیض و ایجاد تساوی بین همه گروه‌ها و اقشار اجتماعی نه مردبودن صرف، نه قوی‌بودن صرف و نه سایر ویژگی‌های ظاهری افراد نمی‌تواند مؤثر باشد. این همان چیزی است که در تعالیم دینی ما نیز بر آن تأکید شده است یعنی ایجاد برابری و عمل براساس تساوی بین افراد براساس ذات آنها. اما ایجاد تساوی در برخورداری از مواهب، هم می‌تواند برخورداری از مواهب طبیعی را دربر گیرد و هم مواهبی که به دست بشر ساخته شده‌اند، مانند قوانین. درحال‌حاضر در کشور ما قوانین برای حمایت از زنان کارآمد نیستند.

علاوه بر قانون حمایت از خانواده که باید از زنان خشونت‌دیده‌ای چون اعظم حمایت کند، قوانین کار نیز به‌نفع زنان جامعه نیست. ازهمین‌روست که شما شاهد تبعیض‌های گسترده در محیط‌های کاری علیه زنان هستید. اگرچه درباره اعتراض بازیگران زن، به نظر می‌رسد بیش از هر چیز نوعی #تبعیض براساس فرهنگ #مردسالارانه اتفاق افتاده باشد اما این تبعیض‌ها در بسیاری موارد توسط بنگاه‌های اقتصادی علیه زنان روا می‌شود یا مردان به زنان ترجیح داده می‌شوند یا #زنان نه براساس صلاحیت‌هایشان که براساس معیارهای دیگر انتخاب می‌شوند. ازاین‌رو باید نسبت به این قوانین هشدار داد و خواهان تغییر آنها در راستای رفع تبعیض هرچه‌بیشتر به‌نفع زنان بود.

فریده غیرت، حقوقدان و فعال #حقوق_زنان
روزنامه شرق

@Tavaana_TavaanaTech

اموجی‌های جدید #گوگل برای خانم‌ها
شرکت گوگل در بیانیه‌ای به تازگی از رونمایی از اموجی‌هایی جدید خبر داده که در آن‌ها یک بعد از زندگی زنان که کمتر دیده می‌شود (یا حداقل میل به کمتر دیده شدنش وجود دارد خودنمایی می‌کند. در این اموجی‌ها زنان در کسوت و #مشاغل مختلف به نمایش درآمده‌اند و این عقیده که زنان نمی‌توانند بعضی کارها را به عهده بگیرند به چالش کشیده شده است. کما این که در دنیای واقعی نیز #زنان در مشاغل مختلف مشغول به کار هستند و کار هیچ مرز جنسیتی نمی‌شناسد.
نظر شما درباره این اموجی‌های جدید گوگل چیست؟ در عکس‌های زیر می‌توانید کد هر یک از این سیزده اموجی جدید را پیدا کرده و اگر مایل بودید، استفاده نمایید.
#جنسیت #برابری

وب‌سایت تواناتک: http://tech.tavaana.org/

@tavaanatech

زنان و اقتصاد
«زن ناچار است ثروت، قدرت، امتیاز اجتماعی، شهرت- نه تنها این بلکه خانه و خوشبختی، آوازه، آسایش و لذت و غذا- همه را از طریق حلقه طلای ازدواج به دست آورد.»
دنیا پیش روی مرد جوانی که با زندگی مواجه می‌شود، گسترده است. هر توانی را که در وجودش هست می‌تواند به کار ببندد. اگر ابتدا در انتخابش اشتباه کند، می‌تواند دوباره و دوباره دست به انتخاب بزند. اگر در مسیری موفق یا موثر نباشد، می‌تواند در زمینه دیگری بهتر نقش ایفا کند. نیازهای رو به رشد و متنوع بشریت او را به خدمت در زمینه‌های مختلف فرا می‌خواند که او رشدش را در آنها می‌یابد. می‌تواند برای رسیدن به هرآن‌چه می‌خواهد باشد تلاش کند. می‌تواند برای به دست‌آوردن هرآن‌چه می‌خواهد، بکوشد. می‌تواند برای به دست آوردن ثروت، قدرت، امتیاز اجتماعی، شهرت و هرآن‌چه می‌خواهد، تلاش کند.
زن جوانی که با زندگی مواجه می‌شود هم همان دنیا را پیشرو دارد، با همان
نیرو و میل و بلندپروازی درونی. اما هرآن‌چه او آرزوی داشتن یا انجامش را دارد، باید از یک کانال واحد و انتخاب واحد بگذرد. ثروت، قدرت، امتیاز اجتماعی، شهرت - و نه تنها این‌‌ها بلکه خانه و خوشبختی، آوازه، آسایش و لذت و غذا- همه را باید از طریق حلقه طلای ازدواج به دست آورد. و این فشار بسیار سنگینی است که به واسطه وراثت پشت او جمع شده و از طریق محیط ادامه پیدا کرده است، تا جایی که خود او هم این موقعیت را پذیرفته است و با انگیزه فراوان، تاثیر آن را بر زندگی دخترش پیاده می‌کند. آیا عجیب است که زنان زیادی گرفتار #جنسیت هستند؟
اما با توجه به #وراثت مدام زنان از جنس مذکر، ما باید خیلی پیش از این به زنبورهای ملکه تبدیل می‌شدیم. اما دختر سرباز و ملوان و هنرمند و مخترع و بازرگان، در ذهن و تناش سهمی از رشد مردان را که در هر نسل صورت گرفته، به ارث برده و با همه زنانگی‌اش انسان مانده است.
شارلوت پرکینز گیلمن (١٨۶٠ – ١٩٣۵) در سال ١٨٩٨ در این بخش از کتاب «زنان و اقتصاد» تصویری پر تب و تاب از #استقلال #اقتصادی #زنان ارائه می‌کند.
اگر چه گیلمن در طی زندگی خود بخاطر نوشته‌های #فمینیستی خود به شهرت دست یافت، پس از مرگ به بوته فراموشی سپرده شد تا اینکه در فمینیست‌های دهه ١٩٧٠ بار دیگر آثار ادبی او را کشف کردند. داستان کوتاه او «کاغذ دیواری زرد» خصوصاً به عنوان تصویری تکان دهنده از سرکوبی که زنان از آن رنج می‌بردند - چه از طریق ازدواج و چه از طریق روش‌های متداول پزشکی آن زمان - مورد تقدیر قرار گرفت. تم‌های #سرکوب و خفه شدن آرزو‌ها که #شارلوت‌پرکینز در مورد آن‌ها نوشته است پژواک خود را در آثار ورجینیا ولف، کیت چوپین، و سایر نویسنده‌های #فمینیست یافته‌اند.
از اینجا دانلود کنید:
https://goo.gl/8geDgt
@Tavaana_TavaanaTech

زندگی دوگانه زنان در ترکیه

زندگی زنان در ترکیه پر از تناقض است. زنان ترک در سال ۱۹۳۴ و قبل‌‌تر از بسیاری همتایان‌‌شان در اروپا دارای حق رأی شدند و نسبت به دیگر زنان مسلمان در گوشه و کنار دنیا زندگی اجتماعی‌‌تر و فعال‌‌تری دارند، آنقدر که این مسئله و این تفاوت سبک زندگی زنان ترک همیشه زبانزد جهانگردان خارجی بوده است. اما زندگی به عنوان یک زن در ترکیه روی دیگری نیز دارد و آن خشونت خانگی و قتل‌‌های ناموسی است.

در دوران حکومت «بولنت اجویت» نیز ترکیه جایی مناسب برای زنان نبود. در سال ۲۰۰۱ ترکیه مقام ۸۱ را در میان ۱۷۵ کشور از نظر توسعه مربوط به زنان، به دست آورد. این شاخص که به وضعیت زنان از نظر بهداشتی، آموزش و درآمد می‌‌پردازد نه تنها ترکیه را پس از کشورهای اروپایی قرار داد بلکه این کشور در مقایسه با بسیاری از کشورهای مسلمان دیگر، از جمله عربستان، لبنان، اردن، تونس، نیز در جایگاه پایین‌‌تری قرار داشت. در شاخص #توانمندسازی_زنان نیز وضع ترکیه بهتر نبود و در میان هفتاد کشور دنیا رتبه ۶۶ را از آن خود کرد که باز از بسیاری از کشورهای درحال توسعه و مسلمان افریقایی و آسیایی در مرتبه نازل‌‌تری قرار داشت. در دوران پیش از روی کار آمدن حزب عدالت و توسعه، در حدود ده درصد زنان ترکیه در خانواده‌های چند همسری زندگی می‌‌کردند (علی‌رغم ممنوعیت چند همسری بر اساس قانون سال ۱۹۲۶) و هر ساله به طور میانگین دویست نفر از زنان ترک بر اثر قتل‌‌های ناموسی جان خود را از دست می‌دادند. حتی دولت قبلی در ماه جولای ۲۰۰۱ قانونی را تصویب کرده بود که به موجب آن زنانی که در رشته پرستاری تحصیل می‌‌کردند پیش از ورود به دانشگاه می‌‌بایست تست بکارت می‌‌دادند!

با روی کار آمدن دولت اردوغان بوی بهبود وضعیت زنان به مشام می‌رسید، این دولت در سال‌های آغازین قوانینی از تصویب گذراند که به موجب آن خشونت خانگی جرم تلقی شد و فرد خاطی مورد محاکمه قرار می‌‌گرفت، تجاوز در زندگی زناشویی مورد شناسایی قرار گرفت، بسیاری از قوانین پدرسالارانه اصلاح شدند و #حق_زن بر بدن و #جنسیت خود به رسمیت شناخته شد. گرچه این قوانین، قوانینی مترقی دیده می‌‌شدند و امید می‌‌رفت وضعیت #زنان در ترکیه بهبود یابد، اما واقعیت اینطور نبود. در واقع طبق آمار رسمی وزارت دادگستری #ترکیه در فاصله زمانی سال‌‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۹ نرخ #خشونت_خانگی در این کشور ۱۴۰۰ درصد افزایش داشت و در همین فاصله زمانی در حدود هفت هزار #زن به دلایل #ناموسی به قتل رسیدند.

ادامه مقاله را از طریق لینک بخوانید:
https://goo.gl/f6NkeD

@Tavaana_TavaanaTech