19 آبان هر سال یادآور اعدام دکتر سید حسین فاطمی وزیر امور خارجه دولت ملی دکتر محمد مصدق، کمتر از 15 ماه پس از کودتای 28 مرداد 1332 است که با عنوان مدیر روزنامه باختر امروز هم شهرت داشت.
در این سال ها البته در این باره بسیار گفته و نوشته شده و تکرار آن شاید ملال آور باشد اما به این بهانه اشاره به یکی دو موضوع کمتر گفته و نوشته شده مناسبت دارد:
ادامه مطلب در سایت عصر ایران
http://goo.gl/EpHOSm
در مورد دکتر فاطمی این مطلب را هم بخوانید:
http://goo.gl/tqhVym
#فاطمی #تیرباران #اعدام #مصدق #کودتا #ایران #ملی #مصدقی #ایرانی #وفادار
@Tavaana_Tavaanatech
ویدئو ی کوتاهی از عکس های بیادماندنی دکتر فاطمی را تقدیم به همراهان توانا می کنیم
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
در این سال ها البته در این باره بسیار گفته و نوشته شده و تکرار آن شاید ملال آور باشد اما به این بهانه اشاره به یکی دو موضوع کمتر گفته و نوشته شده مناسبت دارد:
ادامه مطلب در سایت عصر ایران
http://goo.gl/EpHOSm
در مورد دکتر فاطمی این مطلب را هم بخوانید:
http://goo.gl/tqhVym
#فاطمی #تیرباران #اعدام #مصدق #کودتا #ایران #ملی #مصدقی #ایرانی #وفادار
@Tavaana_Tavaanatech
ویدئو ی کوتاهی از عکس های بیادماندنی دکتر فاطمی را تقدیم به همراهان توانا می کنیم
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
عصر ايران
دو نکته کمتر گفته شده درباره دکتر فاطمی
حسین فاطمی داماد خانواده سطوتی بود. جالب است بدانیم که مهدی رحیمی فرماندار نظامی تهران در سال 57 که بعد از انقلاب اعدام شد نیز باجناق او بود.
14 نوامبر 23 آبان ماه تولد "جواهر لعل نهرو" نخست وزير مصلح هند و روز كودك در هندوستان
جواهر لعل نهرو، اولين نخست وزير هند در 14 نوامبر سال 1889م در اللَّه آباد هند به دنيا آمد. وي پس از اتمام تحصيلات خود در رشته حقوقِ دانشگاه كمبريج انگلستان به قضاوت در هند مشغول شد.
نهرو در سال 1918م به پارلمان هند راه يافت و در 1929م به رياست پارلمان رسيد. او در1920 درنهضتي كه به رهبري مهاتما گاندي با هدف #آزادي هند از سلطه سياسي انگلستان به راه افتاد شركت كرد و با نهضتهاي ملي همراهي نمود.
نهرو در طول مبارزات ضداستعماري خويش 10 بار دستگير و زنداني شد و روي هم رفته، در حدود سيزده سال از عمر خود را در زندان گذراند.
نهرو در سالهاي زندان هم بيكار ننشست و به نگارش كتب مختلفي پرداخت. جواهر لعل نهرو پس از استقلال هند، به عنوان اولين نخست وزير اين كشور انتخاب شد و تا زمان مرگ، به مدت هفده سال، رهبري بلامنازع هند را برعهده داشت. نهرو در اين مدت در صحنه سياست بين المللي نيز درخشيد و همواره به عنوان يك شخصيت برجسته و صلح دوست مورد احترام مجامع جهاني بود.
وي بنيادهاي سياسي - اقتصادي هند را پايه گذاري كرد و از يك كشور استعمارزده و بلا ديده و دستخوش تفرقه، قدرت يكپارچهاي را درجنوب آسيا پديد آورد.
كار عمده نهرو براي هند، اصرار وي بر اين امر بود كه هند به صورت يك #دموكراسي غيرمنفك از آرمانهاي دنيايى و غيرديني باقي بماند.
وي با گذراندن قانوني، نظام طبقه در هند را برانداخت و كارهايى كه براي از بين بردن فقر و عقب ماندگي انجام داد، سبب ايجاد انقلاب اساسي اجتماعي و اقتصادي شد.
نهرو از قهرمانان #استقلال هند و از رهبران متفكر #مبارزات_مردمي اين كشور طي سالهاي استقلال به شمار ميرود. او همچنين به اتفاق جمال عبدالناصر، ژوزف تيتو و احمد سوكارنو رهبران وقت مصر، يوگسلاوي و اندونزي از بنيانگذاران جنبش عدم تعهد به شمار ميرود و حيثيتي بين المللي دارد.
جواهر لعل نهرو از رهبران جنبش استقلال هند در وصف دکتر محمد مصدق می‌گوید: «در قرن ما، در آسیا سه مرد بزرگ به عرصه رسیدند که در جهان تأثیر نمایان گذاشتند. این سه مرد بزرگ، گاندی، مائوتسه تونگ و سومی #مصدق است».
جواهر لعل نهرو در ژانويه 1964م دچار حمله قلبي شد و نيمي از بدنش فلج گرديد تا اينكه سرانجام در 27 مه 1964م در 75 سالگي درگذشت.
@Tavaana_TavaanaTech
جواهر لعل نهرو، اولين نخست وزير هند در 14 نوامبر سال 1889م در اللَّه آباد هند به دنيا آمد. وي پس از اتمام تحصيلات خود در رشته حقوقِ دانشگاه كمبريج انگلستان به قضاوت در هند مشغول شد.
نهرو در سال 1918م به پارلمان هند راه يافت و در 1929م به رياست پارلمان رسيد. او در1920 درنهضتي كه به رهبري مهاتما گاندي با هدف #آزادي هند از سلطه سياسي انگلستان به راه افتاد شركت كرد و با نهضتهاي ملي همراهي نمود.
نهرو در طول مبارزات ضداستعماري خويش 10 بار دستگير و زنداني شد و روي هم رفته، در حدود سيزده سال از عمر خود را در زندان گذراند.
نهرو در سالهاي زندان هم بيكار ننشست و به نگارش كتب مختلفي پرداخت. جواهر لعل نهرو پس از استقلال هند، به عنوان اولين نخست وزير اين كشور انتخاب شد و تا زمان مرگ، به مدت هفده سال، رهبري بلامنازع هند را برعهده داشت. نهرو در اين مدت در صحنه سياست بين المللي نيز درخشيد و همواره به عنوان يك شخصيت برجسته و صلح دوست مورد احترام مجامع جهاني بود.
وي بنيادهاي سياسي - اقتصادي هند را پايه گذاري كرد و از يك كشور استعمارزده و بلا ديده و دستخوش تفرقه، قدرت يكپارچهاي را درجنوب آسيا پديد آورد.
كار عمده نهرو براي هند، اصرار وي بر اين امر بود كه هند به صورت يك #دموكراسي غيرمنفك از آرمانهاي دنيايى و غيرديني باقي بماند.
وي با گذراندن قانوني، نظام طبقه در هند را برانداخت و كارهايى كه براي از بين بردن فقر و عقب ماندگي انجام داد، سبب ايجاد انقلاب اساسي اجتماعي و اقتصادي شد.
نهرو از قهرمانان #استقلال هند و از رهبران متفكر #مبارزات_مردمي اين كشور طي سالهاي استقلال به شمار ميرود. او همچنين به اتفاق جمال عبدالناصر، ژوزف تيتو و احمد سوكارنو رهبران وقت مصر، يوگسلاوي و اندونزي از بنيانگذاران جنبش عدم تعهد به شمار ميرود و حيثيتي بين المللي دارد.
جواهر لعل نهرو از رهبران جنبش استقلال هند در وصف دکتر محمد مصدق می‌گوید: «در قرن ما، در آسیا سه مرد بزرگ به عرصه رسیدند که در جهان تأثیر نمایان گذاشتند. این سه مرد بزرگ، گاندی، مائوتسه تونگ و سومی #مصدق است».
جواهر لعل نهرو در ژانويه 1964م دچار حمله قلبي شد و نيمي از بدنش فلج گرديد تا اينكه سرانجام در 27 مه 1964م در 75 سالگي درگذشت.
@Tavaana_TavaanaTech
زادروز غلامحسین صدیقی از آورندگان دانش جامعه‌شناسی به ایران
«روزی خواهد آمد که شما در عرصه بین‌المللی از آوردن نام ایران و ایرانی خجل و شرمسار باشید.»
غلامحسین صدیقی متولد دوازدهم آذرماه ۱۲۸۴ در شهر تهران خیابان سیروس (بازارچه سرچشمه) است.
او پس از اتمام تحصیلات ابتدایی وارد مدرسه آلیانس شد و در آنجا زبان #فرانسه آموخت. پس از آن وارد مدرسه #دارالفنون شد و در نهایت در شهریور ۱۳۰۸ برای ادامه تحصیل راهی فرانسه شد و در مدت پنج سال توانست پنج دیپلم عالی در #روانشناسی، #روانشناسی_کودک و آموزش و پرورش،تاریخ ادیان، جمال‌شناسی و #اخلاق و جامعه‌شناسی اخذ کند و با گرفتن دکترا به ایران بازگردد. او به درستی یکی از پیش‌کسوت‌های علوم اجتماعی در ایران است. رشته جامعه‌شناسی در ایران با نام غلامحسین صدیقی گره خورده است به شکلی که نام او تداعی‌کننده رشته دیر به ایران‌آمده "جامعه‌شناسی" است.
غلامحسین صدیقی خود در این زمینه می‌گوید:
"در مهرماه ۱۳۱۹ که بنده درس جامعه‌شناسی را در #دانشگاه تهران شروع کردم حتا لفظ و عنوان جامعه‌شناسی در ایران به این نحو معمول نبود و آن را علم‌الاجتماع می‌گفتند و در هفته دو ساعت در دانش‌سرای عالی دانشکده ادبیات و دانش‌سرای عالی دانشگاه تهران به عنوان علم‌الاجتماع پرورشی تدریس می‌شد… در سال ۱۳۱۹ تنها پنج علم از علوم اجتماعی که حتا مردم به اصطلاحات آن هم آشنا نبودند در ایران تدریس می‌شد. خوشبختانه اکنون چنان‌چه می‌دانید ساعات درس #جامعه‌شناسی در ایران از ده‌ها می‌گذرد و علوم اجتماعی در پانزده درس تدریس می‌شود".(سخنرانی‌ها و گزارش‌ها در نخستین سمینار بررسی مسائل اجتماعی، تهران، اردیبهشت ۱۳۴۱ -تهران.موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی ۱۳۴۳)
#غلامحسین_صدیقی هرگز با انقلابیون ۵۷ همراه نشد اما دلایل و علل انقلاب را خوب درک می‌کرد از آن‌رو که درسش را خوانده بود و تدریس کرده بود. او در بحبوحه امواج خروشان انقلاب مانند بسیاری از تحصیل‌کردگان آن زمان بر موج ِ #انقلابی‌گری توده‌ها سوار نشد و همواره مدافع #اصلاح و #رفورم ماند. شاه به او پیشنهاد نخست‌وزیری داد اما او نپذیرفت.
او پس از پیروزی انقلاب هم دعوت مهدی #بازرگان برای شرکت در دولت موقت را نپذیرفت.
صدیقی در بحبوحه #انقلاب در مورد آینده ایران گفته بود:
«روزی خواهد آمد که شما در عرصه بین‌المللی از آوردن نام #ایران و #ایرانی خجل و شرمسار باشید.»
دکتر غلامحسین #صدیقی وزیر پست، تلگراف و تلفن (در دولت اول) و وزیر کشور (در دولت دوم) محمد #مصدق بود.
#توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«روزی خواهد آمد که شما در عرصه بین‌المللی از آوردن نام ایران و ایرانی خجل و شرمسار باشید.»
غلامحسین صدیقی متولد دوازدهم آذرماه ۱۲۸۴ در شهر تهران خیابان سیروس (بازارچه سرچشمه) است.
او پس از اتمام تحصیلات ابتدایی وارد مدرسه آلیانس شد و در آنجا زبان #فرانسه آموخت. پس از آن وارد مدرسه #دارالفنون شد و در نهایت در شهریور ۱۳۰۸ برای ادامه تحصیل راهی فرانسه شد و در مدت پنج سال توانست پنج دیپلم عالی در #روانشناسی، #روانشناسی_کودک و آموزش و پرورش،تاریخ ادیان، جمال‌شناسی و #اخلاق و جامعه‌شناسی اخذ کند و با گرفتن دکترا به ایران بازگردد. او به درستی یکی از پیش‌کسوت‌های علوم اجتماعی در ایران است. رشته جامعه‌شناسی در ایران با نام غلامحسین صدیقی گره خورده است به شکلی که نام او تداعی‌کننده رشته دیر به ایران‌آمده "جامعه‌شناسی" است.
غلامحسین صدیقی خود در این زمینه می‌گوید:
"در مهرماه ۱۳۱۹ که بنده درس جامعه‌شناسی را در #دانشگاه تهران شروع کردم حتا لفظ و عنوان جامعه‌شناسی در ایران به این نحو معمول نبود و آن را علم‌الاجتماع می‌گفتند و در هفته دو ساعت در دانش‌سرای عالی دانشکده ادبیات و دانش‌سرای عالی دانشگاه تهران به عنوان علم‌الاجتماع پرورشی تدریس می‌شد… در سال ۱۳۱۹ تنها پنج علم از علوم اجتماعی که حتا مردم به اصطلاحات آن هم آشنا نبودند در ایران تدریس می‌شد. خوشبختانه اکنون چنان‌چه می‌دانید ساعات درس #جامعه‌شناسی در ایران از ده‌ها می‌گذرد و علوم اجتماعی در پانزده درس تدریس می‌شود".(سخنرانی‌ها و گزارش‌ها در نخستین سمینار بررسی مسائل اجتماعی، تهران، اردیبهشت ۱۳۴۱ -تهران.موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی ۱۳۴۳)
#غلامحسین_صدیقی هرگز با انقلابیون ۵۷ همراه نشد اما دلایل و علل انقلاب را خوب درک می‌کرد از آن‌رو که درسش را خوانده بود و تدریس کرده بود. او در بحبوحه امواج خروشان انقلاب مانند بسیاری از تحصیل‌کردگان آن زمان بر موج ِ #انقلابی‌گری توده‌ها سوار نشد و همواره مدافع #اصلاح و #رفورم ماند. شاه به او پیشنهاد نخست‌وزیری داد اما او نپذیرفت.
او پس از پیروزی انقلاب هم دعوت مهدی #بازرگان برای شرکت در دولت موقت را نپذیرفت.
صدیقی در بحبوحه #انقلاب در مورد آینده ایران گفته بود:
«روزی خواهد آمد که شما در عرصه بین‌المللی از آوردن نام #ایران و #ایرانی خجل و شرمسار باشید.»
دکتر غلامحسین #صدیقی وزیر پست، تلگراف و تلفن (در دولت اول) و وزیر کشور (در دولت دوم) محمد #مصدق بود.
#توانا
@Tavaana_TavaanaTech
سال‌گرد درگذشت ترانه‌سرای «مرا ببوس»
ترانه‌ی «مرا ببوس» را شاید بتوان یکی از خاطره‌سازترین ترانه‌هایی دانست که در خاطره‌ی جمعی #ایرانیان ثبت شده است. برای این آهنگ تاریخچه‌‌های فراوانی نقل شده است که گاه با افسانه پهلو می‌زند. بسیاری بر این نظر بوده‌اند که ترانه‌سرای این ترانه‌ی مشهور دو تن از اعدامیان بیست‌وهفتم مهرماه سال ۱۳۳۳ و از جمله سرهنگ ژاندارمری عزت‌الله سیامک از رهبران سازمان نظامی حزب توده بوده است که پیش از #اعدام در #زندان و در توصیف شرایط زندانیانم اعدامی سروده است. و البته افراد دیگری نیز گمان داشتند که این ترانه سروده‌ی محمدعلی مبشری عضو دیگر رهبری این سازمان و در وصف سرهنگ سیامک سروده است. اما ترانه‌سرای این ترانه کسی نبود جز حیدر رقابی.
#حیدررقابی با تخلص «هاله» برای اولین‌بار شعر آن را در مجموعه‌ی «آسمان اشک» و در سال ۱۳۲۹ منتشر کرد و با ویولن پرویز یاخقی و با صدای زیبای حسن #گل‌نراقی در رادیو اجرا شد و مورد توجه علاقه‌مندان بسیاری قرار گرفت و موجب شد تا بارها از رادیو ایران پخش شود.
ماجرای سرودن این ترانه به هیچ وجه به ۲۸ مرداد و اعدام‌ها ربطی نداشت و آهنگ این ترانه برای موسیقی یک فیلم سینمایی ساخته شد. (شرح کامل در متن)
حیدر رقابی، با تخلص «هاله» در نوزدهم آذرماه ۱۳۱۰ به دنیا آمد. پدرش باجناق محمدحسن شمشیری از هوادران محمد مصدق بود و مادرش نیز با بیژن ترقی، ترانه‌سرای معروف دختر عمو بوده‌اند.
رقابی نیز از طرفداران دکتر محمد #مصدق بود. او به دلیل فعالیت‌های سیاسی #بازداشت می‌شود اما با وساطت شمشیری از زندان آزاد می‌شود و پس از آزادی در سال ۱۳۳۴ ایران را ترک می‌کند و در دانشگاه کلمبیا در آمریکا به تحصیل مشغول می‌شود و در رشته‌ی #حقوق بین‌الملل لیسانس و فوق لیسانس خود را اخذ می‌کند. رقابی پس از آن به آلمان رفت و دوره‌ی دکترای فلسفه‌ی خود را در دانشگاه برلین گذراند.
آن‌طور که گفته می‌شود رقابی #روحیه و #منش #آنارشیستی داشته است. خسرو سیف می‌گوید:
«حیدر رقابی با #کنفدراسیون و گروه‌های سیاسی خارج از کشور همراه نمی‌شد. نوعی کج‌روی داشت و کسی را تحویل نمی‌گرفت.»
رقابی وقتی به آمریکا می‌رود با گروه‌های معترض سرخ‌پوست‌های آمریکا مرتبط می‌شود.
پس از انقلاب اسلامی رقابی به ایران می‌آید و به گفته‌ی خسرو سیف به دیدن روح‌الله خمینی می‌رود و یک چپق سرخ‌پوستی به عنوان یادگار #سمبل مبارزات سرخ‌پوست‌ها علیه هجوم سفیدپوست‌ها به همراه خود می‌برد.
رقابی پس از بازگشت به #ایران در #دانشگاه به تدریس می‌پردازد اما پس از #انقلاب_فرهنگی مانع از کار او می‌شوند. او به آمریکا بازمی‌گردد.
ابتلای او به سرطان طحال باعث می‌شود که در بیمارستانی در آمریکا بستری بشود. او در آخرین روزهای زندگی‌اش توسط برادرش جهانگیر #رقابی به ایران برگردانده می‌شود و در ۲۳ آذرماه فوت می‌کند.
او را در گورستان ابن بابویه به خاک سپردند.
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/WV4Fvm
#توانا
@Tavaana_TavaanaTech
ترانه‌ی «مرا ببوس» را شاید بتوان یکی از خاطره‌سازترین ترانه‌هایی دانست که در خاطره‌ی جمعی #ایرانیان ثبت شده است. برای این آهنگ تاریخچه‌‌های فراوانی نقل شده است که گاه با افسانه پهلو می‌زند. بسیاری بر این نظر بوده‌اند که ترانه‌سرای این ترانه‌ی مشهور دو تن از اعدامیان بیست‌وهفتم مهرماه سال ۱۳۳۳ و از جمله سرهنگ ژاندارمری عزت‌الله سیامک از رهبران سازمان نظامی حزب توده بوده است که پیش از #اعدام در #زندان و در توصیف شرایط زندانیانم اعدامی سروده است. و البته افراد دیگری نیز گمان داشتند که این ترانه سروده‌ی محمدعلی مبشری عضو دیگر رهبری این سازمان و در وصف سرهنگ سیامک سروده است. اما ترانه‌سرای این ترانه کسی نبود جز حیدر رقابی.
#حیدررقابی با تخلص «هاله» برای اولین‌بار شعر آن را در مجموعه‌ی «آسمان اشک» و در سال ۱۳۲۹ منتشر کرد و با ویولن پرویز یاخقی و با صدای زیبای حسن #گل‌نراقی در رادیو اجرا شد و مورد توجه علاقه‌مندان بسیاری قرار گرفت و موجب شد تا بارها از رادیو ایران پخش شود.
ماجرای سرودن این ترانه به هیچ وجه به ۲۸ مرداد و اعدام‌ها ربطی نداشت و آهنگ این ترانه برای موسیقی یک فیلم سینمایی ساخته شد. (شرح کامل در متن)
حیدر رقابی، با تخلص «هاله» در نوزدهم آذرماه ۱۳۱۰ به دنیا آمد. پدرش باجناق محمدحسن شمشیری از هوادران محمد مصدق بود و مادرش نیز با بیژن ترقی، ترانه‌سرای معروف دختر عمو بوده‌اند.
رقابی نیز از طرفداران دکتر محمد #مصدق بود. او به دلیل فعالیت‌های سیاسی #بازداشت می‌شود اما با وساطت شمشیری از زندان آزاد می‌شود و پس از آزادی در سال ۱۳۳۴ ایران را ترک می‌کند و در دانشگاه کلمبیا در آمریکا به تحصیل مشغول می‌شود و در رشته‌ی #حقوق بین‌الملل لیسانس و فوق لیسانس خود را اخذ می‌کند. رقابی پس از آن به آلمان رفت و دوره‌ی دکترای فلسفه‌ی خود را در دانشگاه برلین گذراند.
آن‌طور که گفته می‌شود رقابی #روحیه و #منش #آنارشیستی داشته است. خسرو سیف می‌گوید:
«حیدر رقابی با #کنفدراسیون و گروه‌های سیاسی خارج از کشور همراه نمی‌شد. نوعی کج‌روی داشت و کسی را تحویل نمی‌گرفت.»
رقابی وقتی به آمریکا می‌رود با گروه‌های معترض سرخ‌پوست‌های آمریکا مرتبط می‌شود.
پس از انقلاب اسلامی رقابی به ایران می‌آید و به گفته‌ی خسرو سیف به دیدن روح‌الله خمینی می‌رود و یک چپق سرخ‌پوستی به عنوان یادگار #سمبل مبارزات سرخ‌پوست‌ها علیه هجوم سفیدپوست‌ها به همراه خود می‌برد.
رقابی پس از بازگشت به #ایران در #دانشگاه به تدریس می‌پردازد اما پس از #انقلاب_فرهنگی مانع از کار او می‌شوند. او به آمریکا بازمی‌گردد.
ابتلای او به سرطان طحال باعث می‌شود که در بیمارستانی در آمریکا بستری بشود. او در آخرین روزهای زندگی‌اش توسط برادرش جهانگیر #رقابی به ایران برگردانده می‌شود و در ۲۳ آذرماه فوت می‌کند.
او را در گورستان ابن بابویه به خاک سپردند.
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/WV4Fvm
#توانا
@Tavaana_TavaanaTech
توانا
حیدر رقابی، ترانه‌سرای «مرا ببوس»
توانا- ترانه‌ی «مرا ببوس» را شاید بتوان یکی از خاطره‌سازترین ترانه‌هایی دانست که در خاطره‌ی جمعی ایرانیان ثبت شده است. برای این آهنگ تاریخچه‌‌های فراوانی نقل شده است که گاه با افسانه پهلو می‌زند.
تصاویر دیده نشده از کودتای ۲۸ مرداد
گاردین اقدام به انتشار تصاویر تاکنون منتشر نشده از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ در ایران کرد.
#گاردین در توضیح این تصاویر نوشت: این عکس‌ها توسط دکتر "ویلیام آرتور کرام" افسر سابق آموزشی در سفارت خانه #آمریکا در تهران تهیه شده است. تاریخ عکس‌های منتشرشده نیز از ۱۱ مرداد ۱۳۳۲ (۲ آگوست ۱۹۵۳ میلادی) شروع و تا ۱۷ شهریور ۱۳۳۲ (۸ سپتامبر ۱۹۵۳) خاتمه می‌یابد.
کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، سبب سرنگونی دولت منتخب محمد #مصدق نخست‌وزیر ایران شد.
لینک تصاویر در گاردین: http://bit.ly/1lPTdZo
عکس ها را با ترجمه توضیحات هر عکس در فیسبوک توانا ببینید: http://ow.ly/3yB2Am
@Tavaana_Tavaanatech
گاردین اقدام به انتشار تصاویر تاکنون منتشر نشده از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ در ایران کرد.
#گاردین در توضیح این تصاویر نوشت: این عکس‌ها توسط دکتر "ویلیام آرتور کرام" افسر سابق آموزشی در سفارت خانه #آمریکا در تهران تهیه شده است. تاریخ عکس‌های منتشرشده نیز از ۱۱ مرداد ۱۳۳۲ (۲ آگوست ۱۹۵۳ میلادی) شروع و تا ۱۷ شهریور ۱۳۳۲ (۸ سپتامبر ۱۹۵۳) خاتمه می‌یابد.
کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، سبب سرنگونی دولت منتخب محمد #مصدق نخست‌وزیر ایران شد.
لینک تصاویر در گاردین: http://bit.ly/1lPTdZo
عکس ها را با ترجمه توضیحات هر عکس در فیسبوک توانا ببینید: http://ow.ly/3yB2Am
@Tavaana_Tavaanatech
the Guardian
Unseen images of the 1953 Iran coup – in pictures
The Guardian is publishing hitherto unseen pictures of Iran’s 1953 coup, taken by Dr William Arthur Cram, a former education officer at the US embassy in Tehran