به خاطر #فرهنگ، به خاطر هنر و به خاطر حس با هم بودن و دوست داشتن و ترويج معرفت و انسانيت ... آمديد و جز اين توقعی نبود چون بزرگيد و معنی معرفت و خلوص را می‌دانيد ... شما دل شير داشتيد كه شصت سال پيش فيلم ساختيد و تاريخ اين امر مهم را به نام شما ثبت كرد ... و جلوتر از زمانه‌ی خود بوديد ...
واقعا ممنونم خانم رياحی عزيز كه با وجود مشكلات فراوان آمديد و لحظات شيرينی را با وجودتان رقم زديد ... آيا چيزی جز #راستی و #اصالت در اين جهان می‌ماند؟ ...
البته كه صدای سحرانگيز شما و خلوص چهره‌تان كه بازتاب درون صاف و بی‌آلايش شماست خواهد ماند ... خوب است قدر پيش كسوت‌هايمان را تا هستند بدانيم ...
#نیکی_کریمی / #هنرپیشه
Niki Karimi
قدرت‌زمان وفادوست معروف به #شهلا_ریاحی متولد ۱۳۰۵ شمسی در تهران است. او اولین #کارگردان #زن در تاریخ سینمای #ایران است. او فیلم مرجان را در سال ۱۳۳۵ کارگردانی کرد.
#توانا #زنان #زنان_توانا #زنان_موفق #زنان_موثر
واقعا ممنونم خانم رياحی عزيز كه با وجود مشكلات فراوان آمديد و لحظات شيرينی را با وجودتان رقم زديد ... آيا چيزی جز #راستی و #اصالت در اين جهان می‌ماند؟ ...
البته كه صدای سحرانگيز شما و خلوص چهره‌تان كه بازتاب درون صاف و بی‌آلايش شماست خواهد ماند ... خوب است قدر پيش كسوت‌هايمان را تا هستند بدانيم ...
#نیکی_کریمی / #هنرپیشه
Niki Karimi
قدرت‌زمان وفادوست معروف به #شهلا_ریاحی متولد ۱۳۰۵ شمسی در تهران است. او اولین #کارگردان #زن در تاریخ سینمای #ایران است. او فیلم مرجان را در سال ۱۳۳۵ کارگردانی کرد.
#توانا #زنان #زنان_توانا #زنان_موفق #زنان_موثر
از هنرپیشگی و شاعری تا کارتن‌خوابی
به بهانه‌ی تولد کبرا سعیدی (شهرزاد) شاعر و از نخستین فیلم‌سازان زن ایران
شهرزاد در گفت‌وگویی در مورد شرایط زندگی و بی‌خانمانی و کارتن‌خوابی‌اش می‌گوید:
«وقتی در پارک می‌خوابی، بعد از چند وقت وحشتت از خوابیدن در کنار بی‌خانمان‌ها و موش و گربه و سوسک به الفت با آن‌ها می‌رسد. در شب‌های گرم تابستان، می‌توانی به آسمان خیره شوی و برای هزارمین بار دنبال ستاره بختت بگردی و بازهم پیدایش نکنی. اما صبح که بیدار می‌شوی و می‌خواهی به دستشویی بروی، دردسرهایت تازه شروع می‌شود. همین کار عادی روزانه‌ی همه آدم‌های دنیا، به مشکلی بزرگ تبدیل می‌شود.کجا بروم؟ چه کار بکنم؟ ساک‌هایم را کجا بگذارم؟ وقتی در روستا هستی، چیزی که بیشتر از نبود امکانات آزارت می‌دهد نبود سینما و کتاب‌فروشی و دکه‌ی مطبوعاتی است و خیابانی که در آن قدم بزنی و صندلی‌ای که بر روی آن بنشینی و مخاطبی که درباره‌ی اتفاقات جدید جهان با او حرف بزنی. آدمی بیگانه هستی که گویی از جهانی دیگر به آنجا پرت شده‌ای، بی‌هیچ نقطه‌ی اشتراکی. حتی خیلی وقت‌ها حر‌ف‌زدن آدم‌های اطرافت را به زبان محلی، نمی‌فهمی.»
کبرا سعیدی (شهرزاد) #شاعر، #هنرپیشه، #رقاص، عضو #کانون_نویسندگان، #داستان‌نویس و از نخستین فیلم‌سازان زن ایران در در هجدهم آذرماه ۱۳۲۵ در میدان راه‌آهن تهران به دنیا آمد. «کبرا نام خواهر مرده‌ام بود که شناسنامه‌اش را باطل نکرده بودند وشناسنامه را برای من گذاشتند. مادرم مریم صدایم می‌کرد و پدرم زهرا. زمان #رقصندگی شهلا می‌گفتندم. در سینما شهرزاد شدم و حالا زیر شعرهایم می‌نویسند: شهرزاد.» در کارت ملی‌اش آمده که شهرزاد متولد هجدهم آذرماه ۱۳۲۹ است از مدارک دیگری اثبات می‌کند که او متولد سال ۱۳۲۵ است. نام شهرزاد اما اولین بار در تیتراژ فیلم #قیصر می‌آید و پس از ان در چند فیلم مطرح سینمای ایران نقش بازی می‌کند.
شهرزاد در سال ۱۳۵۶ فیلم بلندش به نام «مریم و مانی» را ساخت که پوری بنایی در آن نقش بازی کرده است. انقلاب اسلامی از راه می‌رسد و همه‌ی دارایی و کتاب‌ها و فیلم‌های شهرزاد از دست می‌رود. از #شهرزاد پس از #انقلاب دیگر خبری نیست حتا گمان می‌شد که شهرزاد مرده است. او در سال ۱۳۶۴ به آلمان رفت و هفت سال پس از آن بار دیگر به ایران بازگشت و در یکی از شهرهای شمالی ایران ساکن شد. #شهرزاد در تظاهرات زنان درروز ۱۷ اسفند سال ۱۳۵۷حضور می‌یابد و از آن تظاهرات فیلم‌برداری می‌کند. گفته می‌شود که او در این تظاهرات بازداشت نیز می‌شود.
شهرزاد با بازی در فیلم‌های «تنگنا» و «صبح روز چهارم» توانست جایزه‌هایی از جشنواره «سپاس» به ارمغان می‌آورد. شهرزاد در سال ۱۳۵۱ مجموع اشعارش را در دو هزار نسخه با نام «باتشنگی پیر می‌شویم» در انتشارات اشراقی به چاپ رساند. گفته می‌شود هزینه‌ی انتشار این کتاب را که در آن زمان چیزی حدود پنج‌هزار تومان بود بهروز وثوقی تقبل کرد. طراحی و عکس روی جلد آن کتاب را نیز امیر نادری، عکاس فیلم آن روزها و #کارگردان #سینما بر عهده گرفت. شهرزاد حوالی سال ۱۳۵۲ از بازی در #فیلم‌فارسی کناره گرفت. او پس از این به سینمای آزاد روی آورد و به ساختن فیلم کوتاه پرداخت.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/r5IFZ4
#توانا
@Tavaana_TavaanaTech
به بهانه‌ی تولد کبرا سعیدی (شهرزاد) شاعر و از نخستین فیلم‌سازان زن ایران
شهرزاد در گفت‌وگویی در مورد شرایط زندگی و بی‌خانمانی و کارتن‌خوابی‌اش می‌گوید:
«وقتی در پارک می‌خوابی، بعد از چند وقت وحشتت از خوابیدن در کنار بی‌خانمان‌ها و موش و گربه و سوسک به الفت با آن‌ها می‌رسد. در شب‌های گرم تابستان، می‌توانی به آسمان خیره شوی و برای هزارمین بار دنبال ستاره بختت بگردی و بازهم پیدایش نکنی. اما صبح که بیدار می‌شوی و می‌خواهی به دستشویی بروی، دردسرهایت تازه شروع می‌شود. همین کار عادی روزانه‌ی همه آدم‌های دنیا، به مشکلی بزرگ تبدیل می‌شود.کجا بروم؟ چه کار بکنم؟ ساک‌هایم را کجا بگذارم؟ وقتی در روستا هستی، چیزی که بیشتر از نبود امکانات آزارت می‌دهد نبود سینما و کتاب‌فروشی و دکه‌ی مطبوعاتی است و خیابانی که در آن قدم بزنی و صندلی‌ای که بر روی آن بنشینی و مخاطبی که درباره‌ی اتفاقات جدید جهان با او حرف بزنی. آدمی بیگانه هستی که گویی از جهانی دیگر به آنجا پرت شده‌ای، بی‌هیچ نقطه‌ی اشتراکی. حتی خیلی وقت‌ها حر‌ف‌زدن آدم‌های اطرافت را به زبان محلی، نمی‌فهمی.»
کبرا سعیدی (شهرزاد) #شاعر، #هنرپیشه، #رقاص، عضو #کانون_نویسندگان، #داستان‌نویس و از نخستین فیلم‌سازان زن ایران در در هجدهم آذرماه ۱۳۲۵ در میدان راه‌آهن تهران به دنیا آمد. «کبرا نام خواهر مرده‌ام بود که شناسنامه‌اش را باطل نکرده بودند وشناسنامه را برای من گذاشتند. مادرم مریم صدایم می‌کرد و پدرم زهرا. زمان #رقصندگی شهلا می‌گفتندم. در سینما شهرزاد شدم و حالا زیر شعرهایم می‌نویسند: شهرزاد.» در کارت ملی‌اش آمده که شهرزاد متولد هجدهم آذرماه ۱۳۲۹ است از مدارک دیگری اثبات می‌کند که او متولد سال ۱۳۲۵ است. نام شهرزاد اما اولین بار در تیتراژ فیلم #قیصر می‌آید و پس از ان در چند فیلم مطرح سینمای ایران نقش بازی می‌کند.
شهرزاد در سال ۱۳۵۶ فیلم بلندش به نام «مریم و مانی» را ساخت که پوری بنایی در آن نقش بازی کرده است. انقلاب اسلامی از راه می‌رسد و همه‌ی دارایی و کتاب‌ها و فیلم‌های شهرزاد از دست می‌رود. از #شهرزاد پس از #انقلاب دیگر خبری نیست حتا گمان می‌شد که شهرزاد مرده است. او در سال ۱۳۶۴ به آلمان رفت و هفت سال پس از آن بار دیگر به ایران بازگشت و در یکی از شهرهای شمالی ایران ساکن شد. #شهرزاد در تظاهرات زنان درروز ۱۷ اسفند سال ۱۳۵۷حضور می‌یابد و از آن تظاهرات فیلم‌برداری می‌کند. گفته می‌شود که او در این تظاهرات بازداشت نیز می‌شود.
شهرزاد با بازی در فیلم‌های «تنگنا» و «صبح روز چهارم» توانست جایزه‌هایی از جشنواره «سپاس» به ارمغان می‌آورد. شهرزاد در سال ۱۳۵۱ مجموع اشعارش را در دو هزار نسخه با نام «باتشنگی پیر می‌شویم» در انتشارات اشراقی به چاپ رساند. گفته می‌شود هزینه‌ی انتشار این کتاب را که در آن زمان چیزی حدود پنج‌هزار تومان بود بهروز وثوقی تقبل کرد. طراحی و عکس روی جلد آن کتاب را نیز امیر نادری، عکاس فیلم آن روزها و #کارگردان #سینما بر عهده گرفت. شهرزاد حوالی سال ۱۳۵۲ از بازی در #فیلم‌فارسی کناره گرفت. او پس از این به سینمای آزاد روی آورد و به ساختن فیلم کوتاه پرداخت.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/r5IFZ4
#توانا
@Tavaana_TavaanaTech
توانا آموزشکده جامعه‌مدنی ایران
کبرا سعیدی (شهرزاد)؛ از نخستین فیلم‌سازان زن ایران - توانا آموزشکده جامعه‌مدنی ایران
کبرا سعیدی با نام هنری «شهرزاد» شاعر، نویسنده و یکی از نخستین فیلم‌سازان زن در ایران در هجدهم آذرماه ۱۳۲۵ در میدان راه‌آهن تهران به دنیا آمد. «کبرا، نام خواهرمرده‌ام بود که شناسنامه‌اش را باطل نکرده بودند و شناسنامه را برای من گذاشتند. مادرم مریم صدایم می‌کرد…
به بهانه‌ی هشتادویکمین زادروز الویس پریسلی
آن‌قدر در جهان شناخته‌شده و محبوب است که هنوز برخی‌ها در آمریکا نمی‌خواهند مرگ او را باور کنند و می‌گویند: الویس زنده است. اگر الویس زنده بود امروز هشتادویک‌ساله بود.
الویس پریسلی آن‌قدر جهانی است که حسام نواب‌صفوی، هنرپیشه‌ی ایرانی می‌گوید وقتی که برای بازی‌های جام‌جهانی فوتبال به برزیل سفر کرده بود تماشاچیانی که او را می‌دیدند با او به دلیل شباهت با الویس عکس ِ یادگاری می‌گرفتند و هر کدام با زبان خودشان می‌گفتند که «الویس نمی‌میرد». نواب‌صفوی می‌گوید زمانی که در آمریکا زندگی می‌کرده نیز با چنین مواردی برخورد کرده است. حتا یک روز فردی با خنده به او گفته است که به‌تر است در جشنواره الویس که هر ساله از ۱۰ تا ۱۶ آگوست در آمریکا برگزار می‌شود شرکت کند.
از راست و ناراست این سخنان نواب‌صفوی که بگذریم از شهرت عجیب الویس پریسلی در گذر زمان نمی‌شود گذشت.
الویس آرون پریسلی، #خواننده و #هنرپیشه آمریکایی و یکی از موفق‌ترین‌ها در موسیقی آمریکا در قرن بیستم در هشتم ژانویه‌ی سال ۱۹۳۵ در ایالت می‌سی‌سی‌پی به دنیا آمد.
خانواده‌ی الویس زمانی که او ۱۴ سال داشت به ایالت «تنسی» نقل مکان کردند و الویس در آنجا به دبیرستان رفت و در سال ۱۹۵۱ درسش را تمام کرد. در تابستان همان سال برای ضبط یک ترانه به نام «شادمانی من» به هم‌راه ترانه‌ی «اینجاست که اندوهت آغاز می‌شود» به عنوان هدیه‌ای به مادرش به شرکت «سان رکوردز» رفت که در آنجا مورد توجه رئیس شرکت قرار گرفت. یک سال پس از این ماجرا الویس اولین ضبط موسیقی خود را در این شرکت به انجام رساند.
الویس پریسلی در زمان خود از سوی اخلاقیات مذهبی و رسانه‌های محافظه‌کار مورد انتقاد بسیار قرار می‌گیرد و مورد حمله واقع می‌شود. وقتی الویس پریسلی برای بار اول در یک شوی تلویزیونی با میلیون‌ها بیننده ظاهر می‌شود که همان شوی پرطرفدار ِ «اد سالیوان» بود بسیاری از خانواده‌ها و پدر و مادرها دچار هراس می‌شوند چرا که الویس پریسلی در این شو شانه‌ها و باسن خود را با حرکات عجیب پاها تکان می‌دهد. اعتراضات به حدی می‌شود که در یک شوی دیگر از ترس اعتراض مردم جای دوربین را طوری تنظیم می‌کنند که الویس را فقط از کمر به بالا نشان بدهند. در جامعه‌ی محافظه‌کار ِ آن دوره‌ی آمریکا که ده پانزده‌سالی از جنگ جهانی دوم گذشته بود رسانه‌های آمریکایی در برنامه‌های‌شان کارشناس و روان‌شناس می‌آوردند تا نشان بدهند که کسی چون الویس پریسلی بیمار روانی است و این حرکات و رفتارها ریشه در همین بیماری دارد.
کنسرت سال ۱۹۷۳ هاوایی با نام Aloha From Hawaii که به صورت زنده و مستقیم از تلویزیون اکثر کشورهای جهان پخش شد با مخاطب بیش از یک میلیارد نفر در سراسر جهان در رکوردهای جهان ثبت شده است.
#الویس_پریسلی از سال ۱۹۵۶ به بعد با اجرای ۴۵ ترانه که هر کدام از آن‌ها بیش از یک میلیون نسخه فروش داشتند و همین‌طور با بازی در ۳۳ فیلم سینمایی و هم‌چنین شرکت در برنامه‌های مختلف تلویزیونی توانست از لحاظ مالی یک رکوردشکن محسوب بشود. آثار او بین ۶۰۰ میلیون تا یک میلیارد نسخه فروش داشته است که از پرفروش‌ترین‌های تاریخ #موسیقی جهان محسوب می‌شود.
در ۱۶ اوت ۱۹۷۷ و در زمانی که #الویس جوان تنها ۴۲ سال سن داشت پیکر بی‌جانش در حمام پیدا شد که به دلیل حمله‌ی قلبی جان باخته بود.
@Tavaana_TavaanaTech
آن‌قدر در جهان شناخته‌شده و محبوب است که هنوز برخی‌ها در آمریکا نمی‌خواهند مرگ او را باور کنند و می‌گویند: الویس زنده است. اگر الویس زنده بود امروز هشتادویک‌ساله بود.
الویس پریسلی آن‌قدر جهانی است که حسام نواب‌صفوی، هنرپیشه‌ی ایرانی می‌گوید وقتی که برای بازی‌های جام‌جهانی فوتبال به برزیل سفر کرده بود تماشاچیانی که او را می‌دیدند با او به دلیل شباهت با الویس عکس ِ یادگاری می‌گرفتند و هر کدام با زبان خودشان می‌گفتند که «الویس نمی‌میرد». نواب‌صفوی می‌گوید زمانی که در آمریکا زندگی می‌کرده نیز با چنین مواردی برخورد کرده است. حتا یک روز فردی با خنده به او گفته است که به‌تر است در جشنواره الویس که هر ساله از ۱۰ تا ۱۶ آگوست در آمریکا برگزار می‌شود شرکت کند.
از راست و ناراست این سخنان نواب‌صفوی که بگذریم از شهرت عجیب الویس پریسلی در گذر زمان نمی‌شود گذشت.
الویس آرون پریسلی، #خواننده و #هنرپیشه آمریکایی و یکی از موفق‌ترین‌ها در موسیقی آمریکا در قرن بیستم در هشتم ژانویه‌ی سال ۱۹۳۵ در ایالت می‌سی‌سی‌پی به دنیا آمد.
خانواده‌ی الویس زمانی که او ۱۴ سال داشت به ایالت «تنسی» نقل مکان کردند و الویس در آنجا به دبیرستان رفت و در سال ۱۹۵۱ درسش را تمام کرد. در تابستان همان سال برای ضبط یک ترانه به نام «شادمانی من» به هم‌راه ترانه‌ی «اینجاست که اندوهت آغاز می‌شود» به عنوان هدیه‌ای به مادرش به شرکت «سان رکوردز» رفت که در آنجا مورد توجه رئیس شرکت قرار گرفت. یک سال پس از این ماجرا الویس اولین ضبط موسیقی خود را در این شرکت به انجام رساند.
الویس پریسلی در زمان خود از سوی اخلاقیات مذهبی و رسانه‌های محافظه‌کار مورد انتقاد بسیار قرار می‌گیرد و مورد حمله واقع می‌شود. وقتی الویس پریسلی برای بار اول در یک شوی تلویزیونی با میلیون‌ها بیننده ظاهر می‌شود که همان شوی پرطرفدار ِ «اد سالیوان» بود بسیاری از خانواده‌ها و پدر و مادرها دچار هراس می‌شوند چرا که الویس پریسلی در این شو شانه‌ها و باسن خود را با حرکات عجیب پاها تکان می‌دهد. اعتراضات به حدی می‌شود که در یک شوی دیگر از ترس اعتراض مردم جای دوربین را طوری تنظیم می‌کنند که الویس را فقط از کمر به بالا نشان بدهند. در جامعه‌ی محافظه‌کار ِ آن دوره‌ی آمریکا که ده پانزده‌سالی از جنگ جهانی دوم گذشته بود رسانه‌های آمریکایی در برنامه‌های‌شان کارشناس و روان‌شناس می‌آوردند تا نشان بدهند که کسی چون الویس پریسلی بیمار روانی است و این حرکات و رفتارها ریشه در همین بیماری دارد.
کنسرت سال ۱۹۷۳ هاوایی با نام Aloha From Hawaii که به صورت زنده و مستقیم از تلویزیون اکثر کشورهای جهان پخش شد با مخاطب بیش از یک میلیارد نفر در سراسر جهان در رکوردهای جهان ثبت شده است.
#الویس_پریسلی از سال ۱۹۵۶ به بعد با اجرای ۴۵ ترانه که هر کدام از آن‌ها بیش از یک میلیون نسخه فروش داشتند و همین‌طور با بازی در ۳۳ فیلم سینمایی و هم‌چنین شرکت در برنامه‌های مختلف تلویزیونی توانست از لحاظ مالی یک رکوردشکن محسوب بشود. آثار او بین ۶۰۰ میلیون تا یک میلیارد نسخه فروش داشته است که از پرفروش‌ترین‌های تاریخ #موسیقی جهان محسوب می‌شود.
در ۱۶ اوت ۱۹۷۷ و در زمانی که #الویس جوان تنها ۴۲ سال سن داشت پیکر بی‌جانش در حمام پیدا شد که به دلیل حمله‌ی قلبی جان باخته بود.
@Tavaana_TavaanaTech