به بهانه‌ی تولد #منیروکیلی #خواننده #اپرا و #موسیقی‌دان
«گل گندم» یکی از کارهای منیر وکیلی خواننده‌ی پُرآوازه‌ی اپرای #ایران است
منیر وکیلی یا منیر نیک‌جو از خوانندگان اپرا در بیست‌وهفتم آذرماه ۱۳۰۲ در شهر تبریز به دنیا آمد. منیر وقتی چهارده پانزده‌ساله بود در تهران نزد لیلی بارا، خواننده‌ی سابق اپرای وین و از #مهاجران اروپای شرقی به آموختن #موسیقی پرداخت.
منیر وکیلی در سال ۱۳۴۰ به ایران بازگشت. او اولین صحنه‌های اپرایی را در سال‌های ۱۳۴۱ به بعد ابتدا در تلویزیون و پس از آن در سالن وزارت فرهنگ و هنر اجرا کرد. نخستین کار صحنه‌ای او اپرای اورفه و اوریدوس آفریده‌ی گلوک، آهنگ‌ساز آلمانی بود.
پس از افتتاح تالار رودکی در سال ۱۳۴۶ فعالیت‌های منیر وکیلی در قالب گروه اپرای تهران شکل حرفه‌ای‌تری به خود گرفت. او در اپراهای بسیاری ایفای نقش کرد. از جمله در «اُرفه و اُریدوس» با هم‌کاری حسین سرشار، «مادام باترفلای»، «لابوهم»، «لاتراویاتا» و «توراندخت» کار کرد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی منیر وکیلی در ایران ماند. در روزهای انقلاب هر روز به تالار کودکی می‌رفت. حتا روزی که خبر دادند انقلابیان قرار است به تالار رودکی حمله کرده و آنجا را منفجر کنند او بدون ترس و واهمه‌ای به تالار رودکی رفت و تمام روز آنجا ماند. منیر وکیلی در سال ۱۳۵۹ و پس از یک سال حصر خانگی ره‌سپار فرانسه شد ولی پیش از آن‌که به فعالیت دوباره بپردازد در یک تصادف رانندگی بین آمستردام و پاریس درگذشت.
«گل گندم» تقدیم می‌شود به همراهان همیشگی آموزشکده #توانا
@Tavaana_Tavaanatech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
«گل گندم» یکی از کارهای منیر وکیلی خواننده‌ی پُرآوازه‌ی اپرای #ایران است
منیر وکیلی یا منیر نیک‌جو از خوانندگان اپرا در بیست‌وهفتم آذرماه ۱۳۰۲ در شهر تبریز به دنیا آمد. منیر وقتی چهارده پانزده‌ساله بود در تهران نزد لیلی بارا، خواننده‌ی سابق اپرای وین و از #مهاجران اروپای شرقی به آموختن #موسیقی پرداخت.
منیر وکیلی در سال ۱۳۴۰ به ایران بازگشت. او اولین صحنه‌های اپرایی را در سال‌های ۱۳۴۱ به بعد ابتدا در تلویزیون و پس از آن در سالن وزارت فرهنگ و هنر اجرا کرد. نخستین کار صحنه‌ای او اپرای اورفه و اوریدوس آفریده‌ی گلوک، آهنگ‌ساز آلمانی بود.
پس از افتتاح تالار رودکی در سال ۱۳۴۶ فعالیت‌های منیر وکیلی در قالب گروه اپرای تهران شکل حرفه‌ای‌تری به خود گرفت. او در اپراهای بسیاری ایفای نقش کرد. از جمله در «اُرفه و اُریدوس» با هم‌کاری حسین سرشار، «مادام باترفلای»، «لابوهم»، «لاتراویاتا» و «توراندخت» کار کرد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی منیر وکیلی در ایران ماند. در روزهای انقلاب هر روز به تالار کودکی می‌رفت. حتا روزی که خبر دادند انقلابیان قرار است به تالار رودکی حمله کرده و آنجا را منفجر کنند او بدون ترس و واهمه‌ای به تالار رودکی رفت و تمام روز آنجا ماند. منیر وکیلی در سال ۱۳۵۹ و پس از یک سال حصر خانگی ره‌سپار فرانسه شد ولی پیش از آن‌که به فعالیت دوباره بپردازد در یک تصادف رانندگی بین آمستردام و پاریس درگذشت.
«گل گندم» تقدیم می‌شود به همراهان همیشگی آموزشکده #توانا
@Tavaana_Tavaanatech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
سالگرد درگذشت #منیروکیلی #خواننده پرآوازه #اپرا و #موسیقی‌دان
«گل گندم» یکی از کارهای منیر وکیلی خواننده‌ی پُرآوازه‌ی اپرای #ایران است
منیر وکیلی یا منیر نیک‌جو از خوانندگان اپرا در بیست‌وهفتم آذرماه ۱۳۰۲ در شهر تبریز به دنیا آمد. منیر وقتی چهارده پانزده‌ساله بود در تهران نزد لیلی بارا، خواننده‌ی سابق اپرای وین و از #مهاجران اروپای شرقی به آموختن #موسیقی پرداخت.
منیر وکیلی در سال ۱۳۴۰ به ایران بازگشت. او اولین صحنه‌های اپرایی را در سال‌های ۱۳۴۱ به بعد ابتدا در تلویزیون و پس از آن در سالن وزارت فرهنگ و هنر اجرا کرد. نخستین کار صحنه‌ای او اپرای اورفه و اوریدوس آفریده‌ی گلوک، آهنگ‌ساز آلمانی بود.
پس از افتتاح تالار رودکی در سال ۱۳۴۶ فعالیت‌های منیر وکیلی در قالب گروه اپرای تهران شکل حرفه‌ای‌تری به خود گرفت. او در اپراهای بسیاری ایفای نقش کرد. از جمله در «اُرفه و اُریدوس» با هم‌کاری حسین سرشار، «مادام باترفلای»، «لابوهم»، «لاتراویاتا» و «توراندخت» کار کرد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی منیر وکیلی در ایران ماند. در روزهای انقلاب هر روز به تالار کودکی می‌رفت. حتا روزی که خبر دادند انقلابیان قرار است به تالار رودکی حمله کرده و آنجا را منفجر کنند او بدون ترس و واهمه‌ای به تالار رودکی رفت و تمام روز آنجا ماند. منیر وکیلی در سال ۱۳۵۹ و پس از یک سال حصر خانگی ره‌سپار فرانسه شد ولی پیش از آن‌که به فعالیت دوباره بپردازد در یک تصادف رانندگی بین آمستردام و پاریس درگذشت.
«گل گندم» تقدیم می‌شود به همراهان همیشگی آموزشکده #توانا
@Tavaana_Tavaanatech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
«گل گندم» یکی از کارهای منیر وکیلی خواننده‌ی پُرآوازه‌ی اپرای #ایران است
منیر وکیلی یا منیر نیک‌جو از خوانندگان اپرا در بیست‌وهفتم آذرماه ۱۳۰۲ در شهر تبریز به دنیا آمد. منیر وقتی چهارده پانزده‌ساله بود در تهران نزد لیلی بارا، خواننده‌ی سابق اپرای وین و از #مهاجران اروپای شرقی به آموختن #موسیقی پرداخت.
منیر وکیلی در سال ۱۳۴۰ به ایران بازگشت. او اولین صحنه‌های اپرایی را در سال‌های ۱۳۴۱ به بعد ابتدا در تلویزیون و پس از آن در سالن وزارت فرهنگ و هنر اجرا کرد. نخستین کار صحنه‌ای او اپرای اورفه و اوریدوس آفریده‌ی گلوک، آهنگ‌ساز آلمانی بود.
پس از افتتاح تالار رودکی در سال ۱۳۴۶ فعالیت‌های منیر وکیلی در قالب گروه اپرای تهران شکل حرفه‌ای‌تری به خود گرفت. او در اپراهای بسیاری ایفای نقش کرد. از جمله در «اُرفه و اُریدوس» با هم‌کاری حسین سرشار، «مادام باترفلای»، «لابوهم»، «لاتراویاتا» و «توراندخت» کار کرد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی منیر وکیلی در ایران ماند. در روزهای انقلاب هر روز به تالار کودکی می‌رفت. حتا روزی که خبر دادند انقلابیان قرار است به تالار رودکی حمله کرده و آنجا را منفجر کنند او بدون ترس و واهمه‌ای به تالار رودکی رفت و تمام روز آنجا ماند. منیر وکیلی در سال ۱۳۵۹ و پس از یک سال حصر خانگی ره‌سپار فرانسه شد ولی پیش از آن‌که به فعالیت دوباره بپردازد در یک تصادف رانندگی بین آمستردام و پاریس درگذشت.
«گل گندم» تقدیم می‌شود به همراهان همیشگی آموزشکده #توانا
@Tavaana_Tavaanatech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇