ویدا ربانی: اعتصاب کردیم چون راه دیگری پیش روی خود نمی‌بینیم

نامه‌ای از قلب درد و مقاومت

ویدا ربانی، روزنامه‌نگار و زندانی سیاسی، از بند زنان زندان اوین، در نامه‌ای تکان‌دهنده وضعیت اسفناک زندانیان سیاسی، بی‌توجهی به حقوق اولیه آن‌ها، و محرومیت‌های سیستماتیک در حق درمان را به تصویر کشیده است. او و مطهره گونه‌ای، دانشجوی اخراجی ترم آخر. دندان‌پزشکی، برای اعتراض به شرایط درمانی نرگس محمدی و دیگر همبندی‌های خود، از ۲۸ آبان ماه اعتصاب غذا کرده‌اند؛ اقدامی که از سر استیصال و درد صورت گرفته، اما فریادی است علیه بی‌عدالتی.

این نامه، علاوه بر شرح شرایط طاقت‌فرسای جسمی و روحی زندانیان، به وضعیت هشداردهنده محرومیت از درمان و استفاده از فشارهای روانی و جسمی بر زندانیان سیاسی اشاره می‌کند. ویدا با صداقت و جسارت، از نظامی می‌نویسد که حتی نیازهای ابتدایی انسانی را دستمایه‌ی تنبیه و کنترل قرار داده است. متن کامل این نامه، فراخوانی است برای توجه، همبستگی و عمل.

متن کامل نامه را به نقل از رسانه ایران‌‌وایر بخوانید:

روی برانکارد چرخدار می‌آید توی بند، مردمک چشم‌های سیاه و درشتش گشاد شده و با اینکه مدام به اطرافش و به انبوه جمعیتی که دوره‌اش کرده‌اند نگاه می‌کند، اما انگار چیزی نمی‌بیند یا وارد جای عجیب و ناآشنایی شده است. با نگاه خیره و مبهوتش چشم در چشم می‌شوم، بلند صدایش می‌زنم، نرگس؟ نگاه می‌کند اما انگار من را نمی‌شناسد.

پرسنل زندان می‌گويند ببریدش بالا. صدای اعتراض‌ها زندانی‌ها بلند می‌شود که این کار ما نیست، چطور ببریم و...
چند زندانی رای باز مرد و یکی دو مرد که از پرسنل زندان هستند دارند بحث می‌کنند که چطور برانکارد با پایه‌های چرخدار را از دو ردیف پله‌های بند زنان بالا ببرند. بالاخره برانکارد را سر و ته، طوری که سر نرگس پایین است از پله‌ها بالا می‌برند.

می‌آیند توی اتاق سه، می‌خواهند نرگس را بلند کنند و بگذارند روی تخت خودش، پای راستش تا بالای ران توی آتل است و نباید خم شود. وقتی می‌خواهند بلندش کنند نرگس کمی به خودش می‌آید. می‌گوید اگر پا خم شود با وجود جراحی استخوان می‌شکند، ده دقیقه‌ای بگو مگو می‌کنند و در آخر نرگس می‌گوید اجازه نمی‌دهم، کار شما نیست.

بیسیم می‌زنند و با ما شرط می‌کنند که در تمام مسیر هیچ زندانی نباشد تا پرسنل آمبولانس بیمارستان بیاید و او را جا‌به‌جا کنند. اول به خاطر اینکه بندان زنان امنیتی است اجازه ورود به آنها نداده بودند.

بالاخره نرگس را از روی برانکارد بلند می‌کنند. تخت زندان  خیلی کوتاه است و تا او را بگذارند روی تخت فریادش بلند می‌شود: «پااااام، آخ پااام، سپیده پام پام پام....صدای دلخراش و هق هق گریه بلند می‌شود.

یکی دو بار تلاش می‌کنند، بلندش می‌کنند و بالاخره میگذارند روی تخت و می‌روند! تنها ۴۸ ساهت از جراحیش گذشته، درد در چهره‌اش پیداست. صدای هق هق گریه به تدریج آرام‌تر می‌شود. مهوش و سپیده اتاق را خلوت می‌کنند، نرگس دوست ندارد کسی حال و روزش را ببیند.
یک ساعت بعد رفتم نگاهی به نرگس انداختم، چشمانش قرمز و پف کرده بود، گریه نمی‌کرد اما از درد اشک در چشمانش حلقه میزد و به پایین می‌غلتید. اینبار مرا شناخت، شروع با خندیدن کرد و گفت باور کن همش داشتم به مصطفی(نیلی، وکیلش) می‌گفتم برای ویدا شیرینی بخر.
و برای بقیه توضیح می‌داد: «دفعه قبل که از بیمارستان برگشتم ویدا یک جعبه شیرینی فرانسه توی وسایل پیدا کرد و با ذوق بازش کرد ولی تویش نان بربری بود. آنقدر غر زد که اینبار هی به مصطفی گفتم شیرینی را فراموش نکنی.»
نمی‌توانم به صورتش نگاه‌ کنم. برمی‌گردم‌ از این وضعیت فرار کنم توی تختم، جوانا (وریشه مرادی) کنار تخت ایستاده، یک لیوان آب جوش که چند آلو بخارا داخل آن انداخته را هم می‌زند و می‌پرسد. نرگس چطوره؟

تختمان مشترک است، او طبقه بالای تخت است.
من فقط خشم و بغضم را قورت می‌دهم و می‌پرسم زخم عثنی‌عشر با آب جوش و آلوچه درمان میشه؟ بدبخت داری از خونریزی می‌میری.
وریشه بعد از آن اعتصاب غذای طولانی حالا خونریزی دارد. مستقیم نمی‌گویند اما ما می‌دانیم چون در مراسم‌های اعتراض به اعدام شرکت کرده اعزامش به بیمارستان را لغو کرده‌اند. فقط او نبود، بدون اینکه مستقیما بگویند هر کسی در اعتراض به اعدام‌ها شرکت داشت را به نحوی تنبیه کردند. بسته به اینکه زندانی چه چیزی داشته باشد که بشود از آن محرومش کرد، از تحویل ندادن وسایل تا قطع تلفن و ملاقات و اعزام به بیمارستان.
مدتی است که می‌گويند ملاقات حضوری و ملاقات خصوصی با همسر امتیاز است و در صورت حسن رفتار به زندانی تعلق می‌گیرد.

ادامه را در لینک زیر بخوانید:

https://tinyurl.com/3xfhxhzd

#بیانیه #ویدا_ربانی #مطهره_گونه_ای #بند_زنان_اوین #نرگس_محمدی #وریشه_مرادی #پخشان_عزیزی #حق_درمان #اعتصاب_غذا #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

کمیته مستقل حقیقت‌یاب سازمان ملل متحد، خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط نرگس محمدی، زندانی سیاسی، شد.
در متن این بیانیه آمده است:
«مقامات زندان بارها او را از ارائه خدمات پزشکی ضروری برای درمان بیماری‌هایش محروم کرده‌اند. این بخشی از الگوی بی‌توجهی سیستماتیک پزشکی نسبت به زندانیان، از جمله مدافعان حقوق بشر، روزنامه‌نگاران و نویسندگان است.»
نرگس محمدی برنده جایزه نوبل صلح و فعال حقوق بشر در زندان از رسیدگی پزشکی محروم بوده و در روزهای اخیر چندین زندانی نسبت به وضعیت نامناسب بهداشتی در زندان و بیماری نرگس محمدی هشدار داده‌اند. حتی ویدا ربانی و مطهره گونه‌ای به همین دلیل دست به اعتصاب غذا زده‌اند.
صدای زندانیان باشیم

#نرگس_محمدی
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech

توقف اجرای حکم نرگس محمدی به مدت سه هفته برای مرخصی درمانی

مصطفی نیلی، وکیل نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و برنده جایزه صلح نوبل، اعلام کرد که اجرای حکم خانم محمدی به مدت سه هفته متوقف شده است. این تصمیم بر اساس نظر پزشکی قانونی و به دلیل شرایط جسمانی ایشان پس از عمل جراحی گرفته شده است.

نرگس محمدی ۲۱ روز پیش تحت عمل جراحی برای برداشتن یک تومور و پیوند استخوان قرار گرفت. خوشبختانه نتایج نشان داد که تومور خوش‌خیم بوده است، اما پزشکان توصیه کرده‌اند که ایشان هر سه ماه یک‌بار مورد معاینه قرار گیرند.

وکیل نرگس محمدی همچنین خبر داد که خانم‌ها ویدا و مطهره گونه‌ای، که در حمایت از ایشان دست به اعتصاب غذا زده بودند، پس از توقف اجرای حکم نرگس محمدی، به اعتصاب غذای خود پایان داده‌اند.

خانم محمدی به دنبال توقف اجرای حکم حبس، ساعاتی پیش با تودیع وثیقه ۸ میلیارد و پانصد میلیون تومان به مدت ۲۱ روز به مرخصی اعزام شد.

خانم محمدی که از بیماری‌های قلبی، توده در سینه و درد مزمن کمر رنج می‌برد، چندین بار از اعزام به مراکز درمانی برای آنژیوگرافی و بررسی وضعیت سلامتی خود بازمانده بود. در نهایت وی در تاریخ ۶ آبان سال جاری، برای رسیدگی درمانی، از زندان اوین به بیمارستان اعزام شد.

نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و برنده جایزه صلح نوبل ۲۰۲۳، به دلیل فعالیت‌های مدنی خود از سال ۱۴۰۰ تاکنون به مجموعاً ۱۵ سال و ۶ ماه حبس تعزیری، ۱۵۴ ضربه شلاق، دو سال تبعید، دو سال ممنوعیت خروج از کشور و محرومیت‌های اجتماعی متعدد محکوم شده است.

برخی از احکام مهم علیه وی:

خرداد ۱۴۰۰: ۳۰ ماه حبس، ۸۰ ضربه شلاق و جزای نقدی.

آبان ۱۴۰۰: هشت سال حبس، ۷۴ ضربه شلاق، دو سال تبعید و محرومیت‌های اجتماعی.

مهر ۱۴۰۱: یک سال و سه ماه حبس به همراه مجازات‌های تکمیلی.

مرداد ۱۴۰۲: یک سال حبس.

دی ۱۴۰۲: ۱۵ ماه حبس، دو سال تبعید و محرومیت‌های اجتماعی.

خرداد ۱۴۰۳: یک سال حبس.

مهر ۱۴۰۳: شش ماه حبس بابت اعتراض به رفتار گارد زندان.

خانم محمدی پیش از سال ۱۴۰۰ چندین سال در زندان بود و دچار بیماری فلج عضلانی شده بود. او سال‌ها دو فرزند دوقلوی خود را ندیده است.

در سال ۲۰۲۳، کمیته نوبل نروژ جایزه صلح نوبل را به وی اهدا کرد و از او به‌عنوان نماد مبارزه شجاعانه برای آزادی و حقوق بشر در طول سه دهه یاد کرد.

ولی اصولا چرا خانم نرگس محمدی باید اینهمه حکم بگیرد و چرا باید در زندان باشد؟ اصولا چرا باید یک نفر به خاطر اعتراض به شکنجه و اعدام و سلول انفرادی و بیان نظرات خود زندانی و متحمل رنج شود؟!

#نرگس_محمدی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

ویدیویی که صفحه اینستاگرام نرگس محمدی از لحظه اعزام او به مرخصی درمانی منتشر کرده نشان می‌دهد که او بدون حجاب اجباری شعار «زن، زندکی، آزادی» سر می‌دهد و فریاد می‌زند :«آزادی حق ماست، درود بر آزادی»

همچنین تصاویری از او منتشر شده که عکس جاویدنام مهسا امینی را در دست دارد.


مصطفی نیلی، وکیل نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و برنده جایزه صلح نوبل، اعلام کرد که اجرای حکم خانم محمدی به مدت سه هفته متوقف شده است. این تصمیم بر اساس نظر پزشکی قانونی و به دلیل شرایط جسمانی ایشان پس از عمل جراحی گرفته شده است.

نرگس محمدی ۲۱ روز پیش تحت عمل جراحی برای برداشتن یک تومور و پیوند استخوان قرار گرفت. خوشبختانه نتایج نشان داد که تومور خوش‌خیم بوده است، اما پزشکان توصیه کرده‌اند که ایشان هر سه ماه یک‌بار مورد معاینه قرار گیرند.

وکیل نرگس محمدی همچنین خبر داد که خانم‌ها ویدا و مطهره گونه‌ای، که در حمایت از ایشان دست به اعتصاب غذا زده بودند، پس از توقف اجرای حکم نرگس محمدی، به اعتصاب غذای خود پایان داده‌اند.

خانم محمدی به دنبال توقف اجرای حکم حبس، ساعاتی پیش با تودیع وثیقه ۸ میلیارد و پانصد میلیون تومان به مدت ۲۱ روز به مرخصی اعزام شد.

خانم محمدی که از بیماری‌های قلبی، توده در سینه و درد مزمن کمر رنج می‌برد، چندین بار از اعزام به مراکز درمانی برای آنژیوگرافی و بررسی وضعیت سلامتی خود بازمانده بود. در نهایت وی در تاریخ ۶ آبان سال جاری، برای رسیدگی درمانی، از زندان اوین به بیمارستان اعزام شد.

#نرگس_محمدی #زن_زندگی_آزادی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

روز گذشته، جمعی از فعالان مدنی، از جمله خانواده‌های دادخواه، خانواده‌های زندانیان، زندانیان سیاسی سابق و فعالان فرهنگی به دیدار نرگس محمدی، برنده جایزه صلح نوبل، رفتند.
در این دیدار که همسر محمد نوریزاد، زندانی سیاسی، هم حضور داشت، زادروز آقای نوری‌زاد را گرامی داشتند.
آدر این دیدار قای عزیز قاسم‌زاده، زندانی سیاسی سابق و فعال صنفی معلمان، تصنیف «به سکوت سرد زمان» را اجرا کرد.

خانم نرگس محمدی هفته گذشته با وثیقه هشت و نیم میلیاردی، برای سه هفته به مرخصی درمانی اعزام شد و موقتا از زندان آزاد شد.
در چند روز کذشته، گروه‌های بسیاری از فعالان مدنی، وکلا، معلمان، کارگران، فعالان زنان، زندانیان سیاسی سابق و خانواده‌های دادخواه به دیدار ایشان رفته‌اند.

#عزیز_قاسم_زاده #نرگس_محمدی #محمد_نوریزاد #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

اینجا، کنار سکوی آزادی در خیابان انقلاب است، نقطه‌ای که #ویدا_موحد، #اعظم_جنگروی و #مریم_شریعتمداری و #نرگس_حسینی پرچم رهایی را بالا برد!

#پرستو_احمدی #زن_زندگی_آزادی
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

پیام نرگس محمدی، برنده جایزه صلح نوبل، مقابل زندان زنجان به مناسبت شب یلدا

نرگس محمدی با ارسال پیامی از مقابل زندان زنجان، فرارسیدن شب یلدا یا شب چله را به مردم ایران تبریک گفت و یاد زندانیان سیاسی و عقیدتی در سراسر ایران را گرامی داشت. او از زندانیانی در تمام نقاط کشور، از سیستان و بلوچستان، کردستان، خوزستان، تا تهران و زنجان یاد کرد.

او در پایان پیام خود گفت:
«به امید روزی که شب تاریک اعدام در ایران به پایان برسد و ما صبح امید و پیروزی را جشن بگیریم؛ صبحی که آزادی، دموکراسی و برابری کشور ایران را روشن کند.»


ـ لازم به ذکر است، خانم ناهید شیرپیشه، مادر جاویدنام پویا بختیاری، در زندان زنجان محبوس است.

#یلدا #شب_یلدا #شب_چله #نه_به_اعدام #نرگس_محمدی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech