تلفن‌های همراه #روح ما را می‌خورند
عکاسی فرانسوی به نام «آنتونی گیگر» تصاویری از اعتیاد مردم به گوشی‌های همراهشان ساخته است. زنان و مردانی که شاید روزی بیش از ۱۰۰ بار به گوشی‌های همراهشان نگاه می‌کنند. اعتیاد و وابستگی به تلفن‌های همراه آنقدر فراگیر است که ارتباط و گفتگوی واقعی و رودرو هر روز کمتر می‌شود.
#عکاس درباره این تصاویر می‌گوید: «صفحه گوشی‌های #موبایل تبدیل به خرده فرهنگ مردم شده است. اشیایی که هیچ ارتباطی با بدن ما ندارند و ما را هر روز بیشتر از دنیای فیزیکی و #واقعی دور می‌کند.»
شما در روز چند بار گوشی‌های موبایلتان را چک می‌کنید؟
منبع: antoinegeiger.com
#توانا #مجازی #واقعیت #زندگی
توانا در تلگرام:
@Tavaana_TavaanaTech
تصاویر را در قالب یک کلیپ کوتاه ببینید.
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
عکاسی فرانسوی به نام «آنتونی گیگر» تصاویری از اعتیاد مردم به گوشی‌های همراهشان ساخته است. زنان و مردانی که شاید روزی بیش از ۱۰۰ بار به گوشی‌های همراهشان نگاه می‌کنند. اعتیاد و وابستگی به تلفن‌های همراه آنقدر فراگیر است که ارتباط و گفتگوی واقعی و رودرو هر روز کمتر می‌شود.
#عکاس درباره این تصاویر می‌گوید: «صفحه گوشی‌های #موبایل تبدیل به خرده فرهنگ مردم شده است. اشیایی که هیچ ارتباطی با بدن ما ندارند و ما را هر روز بیشتر از دنیای فیزیکی و #واقعی دور می‌کند.»
شما در روز چند بار گوشی‌های موبایلتان را چک می‌کنید؟
منبع: antoinegeiger.com
#توانا #مجازی #واقعیت #زندگی
توانا در تلگرام:
@Tavaana_TavaanaTech
تصاویر را در قالب یک کلیپ کوتاه ببینید.
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
«وفا»
در هیاهوی شهرمان و در حالی‌که مردم درگیر مشغله‌های زندگی‌اند، هستند کسانی که بخشی از زندگی ِ روزمره‌شان را وقف رسیدگی به موجودات دیگر می‌کنند.
مرکز نگهداری از #حیوانات "وفا" در هشتگرد واقع در غرب تهران، پناهگاهی است که در حال حاضر نزدیک به ۵۰۰ سگ بی‌پناه در آنجا زندگی می‌کنند. این مرکز در سال ۸۳ به مدد کمک‌های خیریه تأسیس شده و بیشتر نیروهایش به‌صورت داوطلب کار می‌کنند.
مریم طلایی، هنرمند، #عکاس و #فیلم‌بردار که سال‌ها‌ست با #پناهگاه_وفا به‌صورت داوطلبانه همکاری می‌کند ، این ویدیو را تهیه کرده است.
ویدیو: Vafa Animal Shelter
http://on.fb.me/1WUAAON
#محیط_زیست
@Tavaana_Tavaanatech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
در هیاهوی شهرمان و در حالی‌که مردم درگیر مشغله‌های زندگی‌اند، هستند کسانی که بخشی از زندگی ِ روزمره‌شان را وقف رسیدگی به موجودات دیگر می‌کنند.
مرکز نگهداری از #حیوانات "وفا" در هشتگرد واقع در غرب تهران، پناهگاهی است که در حال حاضر نزدیک به ۵۰۰ سگ بی‌پناه در آنجا زندگی می‌کنند. این مرکز در سال ۸۳ به مدد کمک‌های خیریه تأسیس شده و بیشتر نیروهایش به‌صورت داوطلب کار می‌کنند.
مریم طلایی، هنرمند، #عکاس و #فیلم‌بردار که سال‌ها‌ست با #پناهگاه_وفا به‌صورت داوطلبانه همکاری می‌کند ، این ویدیو را تهیه کرده است.
ویدیو: Vafa Animal Shelter
http://on.fb.me/1WUAAON
#محیط_زیست
@Tavaana_Tavaanatech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
Facebook
Vafa Animal Shelter - Timeline | Facebook
Vafa Animal Shelter, Hashtgerd, Iran. 66,275 likes · 1,847 talking about this. How to help vafa?...
زنان کره شمالی در قاب تصویر #عکاس
زنان، #زندگی و کسب و کارشان سوژه عکس‌های «میهالا نوراک» است. دو سال از شروع پروژه عکاسی او می‌گذرد. برای گرفتن عکس‌هایش با جای‌جای جهان سفر کرده است و کوله‌پشتی و دوربین دو یار همیشگی‌اش هستند. پروژه او «اطلس زیبایی» نام دارد و زنان سوژه اصلی‌اش هستند. نوراک این بار تصمیمی شجاعانه گرفته و سراغ زنان «کره شمالی» رفته است. آنها را با چهره‌ها و حرفه‌های مختلف در قاب تصویر نشانده و از زندگی مدرن و سنتی‌شان عکس گرفته است.
تفاوت و تنوع عکس‌هایش جالب و دیدنی است. زنان کره شمالی میانه خوبی با مد و فشن‌های جهانی زنان ندارند. با این وجود به ظاهر و پوششان اهمیت می‌دهند و علاقه زیادی به کفش‌های پاشنه بلند دارند. پوششان اکثرا لباس‌های #کلاسیک است و بیشتر آنها سینه‌آویزی از #عکس رهبر #کره_شمالی با خود دارند. در جشن‌ها و مناسبت‌های مختلف لباس‌های رنگارنگ و زیبا بر تن می‌کنند. سوژه عکس‌های نوراک #زنان جوان هستند و او سعی کرده آنها را در کار و شغل‌های مختلف نشان دهد. با هم عکس‌هایش را می‌بینیم.
منبع: اینستاگرام میهالا نوراک
در لینک زیر می‌توانید داستان زندگی یئونومی پارک که همراه مادرش از کره شمالی گریخت را از زبان خودش بشنوید:
https://tavaana.org/fa/yeonmi-park
توانا در تلگرام:
@Tavaana_TavaanaTech
عکس ها را در قالب کلیپ تقدیمتان می کنیم.
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
زنان، #زندگی و کسب و کارشان سوژه عکس‌های «میهالا نوراک» است. دو سال از شروع پروژه عکاسی او می‌گذرد. برای گرفتن عکس‌هایش با جای‌جای جهان سفر کرده است و کوله‌پشتی و دوربین دو یار همیشگی‌اش هستند. پروژه او «اطلس زیبایی» نام دارد و زنان سوژه اصلی‌اش هستند. نوراک این بار تصمیمی شجاعانه گرفته و سراغ زنان «کره شمالی» رفته است. آنها را با چهره‌ها و حرفه‌های مختلف در قاب تصویر نشانده و از زندگی مدرن و سنتی‌شان عکس گرفته است.
تفاوت و تنوع عکس‌هایش جالب و دیدنی است. زنان کره شمالی میانه خوبی با مد و فشن‌های جهانی زنان ندارند. با این وجود به ظاهر و پوششان اهمیت می‌دهند و علاقه زیادی به کفش‌های پاشنه بلند دارند. پوششان اکثرا لباس‌های #کلاسیک است و بیشتر آنها سینه‌آویزی از #عکس رهبر #کره_شمالی با خود دارند. در جشن‌ها و مناسبت‌های مختلف لباس‌های رنگارنگ و زیبا بر تن می‌کنند. سوژه عکس‌های نوراک #زنان جوان هستند و او سعی کرده آنها را در کار و شغل‌های مختلف نشان دهد. با هم عکس‌هایش را می‌بینیم.
منبع: اینستاگرام میهالا نوراک
در لینک زیر می‌توانید داستان زندگی یئونومی پارک که همراه مادرش از کره شمالی گریخت را از زبان خودش بشنوید:
https://tavaana.org/fa/yeonmi-park
توانا در تلگرام:
@Tavaana_TavaanaTech
عکس ها را در قالب کلیپ تقدیمتان می کنیم.
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
زادروز ِ مریم زندی، عکاس
مریم زندی، از پشت ِ دوربین ِ عکاسی‌اش
پس از انتخابات مناقشه‌برانگیز سال ۸۸ و سرکوب ِ خونین معترضان، عکاسان نیز از خشونت ِ لجام‌گسیخته‌ی حکومت مصون نبودند. بسیاری از عکاسان که قصد داشتند به دلایل حرفه‌ای خود روایت‌گر ِ تصویری حوادث باشند یا بازداشت شدند و یا مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و یا مجبور شدند خانه و کاشانه‌ی خود را رها کنند و آواره ی جهان بشوند.مریم زندی یکی از عکاسانی بود که بازداشت شد و پس از بازجویی و انگشت‌نگاری آزاد شد.یک سال پس این حوادث خونین و در خرداد ۱۳۸۹، مریم زندی، دبیر انجمن ملی عکاسان ایران در نامه‌ای به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت ِ احمدی‌نژاد از دریافت یک نشان دولتی با عنوان «مدرک درجه‌ی یک هنری» خودداری کرد.
مریم زندی در بخشی از نامه‌ی خود به سیدمحمد حسینی نوشت: «متاسفانه در حالی که تعدادی از عکاسان ایرانی فقط به جرم عکاسی، یعنی انجام وظیفه‌شان، مورد ضرب‌وشتم و زندان قرار گرفته‌اند و در زندان یا بیرون منتظر احکام‌شان هستند و تعدادی از عکاسان حرفه‌ای و غیرحرفه‌ای ما از ترس جان، سرگردان در اقصی نقاط دنیا و در شرایط بسیار نامناسب هستند و در حالی که من حتی از دست‌گرفتن دوربینم در خیابان باید بترسم و امکان انتشار کتاب عکس خود و بعضی از همکارانم بدون سانسورهای سلیقه‌ای میسر نمی‌باشد، در چنین شرایطی برای گرفتن این مدرک دلیل و اشتیاقی در خود احساس نمی کنم.»
مریم زندی پیش از این نیز در انتشار عکس‌هایش با مانع سانسور روبهرو شده بود. انتشار عکس‌های «انقلاب ۵۷»از زمره کارهای زندی بود که با مشکل روبهرو شد. ممیزان از او خواسته بودند که از انتشار برخی عکس‌های مربوط به انقلاب ۵۷ بپرهیزد.
زندی در مورد این عکس‌ها گفته بود: «این اداره از من خواسته که عکس‌های انقلاب را سانسور کنم. این اداره خواستار حذف برخی از عکس‌ها شده است که من با این جریان کاملا مخالفم.» مریم زندی پس از آمدن دولت اعتدال حسن روحانی و در سال ۱۳۹۲ نیز نامه‌ای نوشت و این‌بار مخاطب نامه رئیس ِ دولت جمهوری اسلامی، حسن روحانی بود. او در این نامه گفت که وزارت کشور من را مجبور به استعفا کرده است. مریم زندی در بخشی از این نامه چنین می‌نویسد: در طول ۳۵ سال کار عکاسی حرفه ای‌ام به‌عنوان تنها زن عکاس حرفه‌ای ایران که تمام جریانات انقلاب۵۷ را (در حدود ۲ سال) عکاسی کرده و به عنوان کسی که به تنهایی آرشیو منحصر به فردی از بزرگان و هنرمندان و‌تاثیرگذاران هنر و سیاست در این مرز و بوم تهیه کرده (که ادای دین من بوده به فرهنگ میهنم) نه تنها هرگز کمک و همراهی با من نشده بلکه در هر‌مقطع با مشکلات و موانع بسیار روبرو شده‌ام.»
#مریم_زندی، #عکاس ایرانی، متولد بیستم دی‌ماه ۱۳۲۵ در شهر گرگان است. او دارای مدرک لیسانس از دانشکدهی حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران است. او از اعضای هیئت موسسان انجمن ملی عکاسان ایران است که در سال‌های اخیر به عنوان پرکارترین عکاس ایرانی شناخته می‌شود. انتشار مجموعه‌ی پرتره‌هایش از بازی‌گران سینما و تئاتر و نویسندگان و شاعران در چند جلد که عنوان «چهره‌ها» بر خود دارد توانست به عنوان چهره‌ای مشهور در #عکاسی ایران بدرخشد.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/Upkzfk
مطالب #توانا را بدون فیلتر در تلگرام دنبال کنید:
@Tavaana_TavaanaTech
مریم زندی، از پشت ِ دوربین ِ عکاسی‌اش
پس از انتخابات مناقشه‌برانگیز سال ۸۸ و سرکوب ِ خونین معترضان، عکاسان نیز از خشونت ِ لجام‌گسیخته‌ی حکومت مصون نبودند. بسیاری از عکاسان که قصد داشتند به دلایل حرفه‌ای خود روایت‌گر ِ تصویری حوادث باشند یا بازداشت شدند و یا مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و یا مجبور شدند خانه و کاشانه‌ی خود را رها کنند و آواره ی جهان بشوند.مریم زندی یکی از عکاسانی بود که بازداشت شد و پس از بازجویی و انگشت‌نگاری آزاد شد.یک سال پس این حوادث خونین و در خرداد ۱۳۸۹، مریم زندی، دبیر انجمن ملی عکاسان ایران در نامه‌ای به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت ِ احمدی‌نژاد از دریافت یک نشان دولتی با عنوان «مدرک درجه‌ی یک هنری» خودداری کرد.
مریم زندی در بخشی از نامه‌ی خود به سیدمحمد حسینی نوشت: «متاسفانه در حالی که تعدادی از عکاسان ایرانی فقط به جرم عکاسی، یعنی انجام وظیفه‌شان، مورد ضرب‌وشتم و زندان قرار گرفته‌اند و در زندان یا بیرون منتظر احکام‌شان هستند و تعدادی از عکاسان حرفه‌ای و غیرحرفه‌ای ما از ترس جان، سرگردان در اقصی نقاط دنیا و در شرایط بسیار نامناسب هستند و در حالی که من حتی از دست‌گرفتن دوربینم در خیابان باید بترسم و امکان انتشار کتاب عکس خود و بعضی از همکارانم بدون سانسورهای سلیقه‌ای میسر نمی‌باشد، در چنین شرایطی برای گرفتن این مدرک دلیل و اشتیاقی در خود احساس نمی کنم.»
مریم زندی پیش از این نیز در انتشار عکس‌هایش با مانع سانسور روبهرو شده بود. انتشار عکس‌های «انقلاب ۵۷»از زمره کارهای زندی بود که با مشکل روبهرو شد. ممیزان از او خواسته بودند که از انتشار برخی عکس‌های مربوط به انقلاب ۵۷ بپرهیزد.
زندی در مورد این عکس‌ها گفته بود: «این اداره از من خواسته که عکس‌های انقلاب را سانسور کنم. این اداره خواستار حذف برخی از عکس‌ها شده است که من با این جریان کاملا مخالفم.» مریم زندی پس از آمدن دولت اعتدال حسن روحانی و در سال ۱۳۹۲ نیز نامه‌ای نوشت و این‌بار مخاطب نامه رئیس ِ دولت جمهوری اسلامی، حسن روحانی بود. او در این نامه گفت که وزارت کشور من را مجبور به استعفا کرده است. مریم زندی در بخشی از این نامه چنین می‌نویسد: در طول ۳۵ سال کار عکاسی حرفه ای‌ام به‌عنوان تنها زن عکاس حرفه‌ای ایران که تمام جریانات انقلاب۵۷ را (در حدود ۲ سال) عکاسی کرده و به عنوان کسی که به تنهایی آرشیو منحصر به فردی از بزرگان و هنرمندان و‌تاثیرگذاران هنر و سیاست در این مرز و بوم تهیه کرده (که ادای دین من بوده به فرهنگ میهنم) نه تنها هرگز کمک و همراهی با من نشده بلکه در هر‌مقطع با مشکلات و موانع بسیار روبرو شده‌ام.»
#مریم_زندی، #عکاس ایرانی، متولد بیستم دی‌ماه ۱۳۲۵ در شهر گرگان است. او دارای مدرک لیسانس از دانشکدهی حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران است. او از اعضای هیئت موسسان انجمن ملی عکاسان ایران است که در سال‌های اخیر به عنوان پرکارترین عکاس ایرانی شناخته می‌شود. انتشار مجموعه‌ی پرتره‌هایش از بازی‌گران سینما و تئاتر و نویسندگان و شاعران در چند جلد که عنوان «چهره‌ها» بر خود دارد توانست به عنوان چهره‌ای مشهور در #عکاسی ایران بدرخشد.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/Upkzfk
مطالب #توانا را بدون فیلتر در تلگرام دنبال کنید:
@Tavaana_TavaanaTech
توانا
مریم زندی، از پشت ِ دوربین ِ عکاسی‌اش
توانا- پس از انتخابات مناقشه‌برانگیز سال ۸۸ و سرکوب ِ خونین معترضان، عکاسان نیز از خشونت ِ لجام‌گسیخته‌ی حکومت مصون نبودند.
امروز تولد ِ مریم زندی، #عکاس سرشناس ایرانی است.
کتاب مجموعه عکس های انقلاب ۵۷ مریم زندی یکی از آثار معروف این هنرمند ایرانی است.
این #کتاب بیش از شش سال برای دریافت مجوز در وزارت ارشاد مانده بود. مریم زندی در مورد انتشار این کتاب و #ممیزی وزارت ارشاد در دولت احمدی‌نژاد می‌گوید:
«این اداره از من خواسته که عکس‌های #انقلاب را سانسور کنم. این اداره خواستار حذف برخی از عکس‌ها شده است... این عکس‌ها سند #تاریخی هستند و کم و زیاد نشده‌اند.»
برخی از عکس‌های این کتاب را که در زمان انتشار آن استقبال خوبی از آن شد را می‌بینیم.
@Tavaana_TavaanaTech
کتاب مجموعه عکس های انقلاب ۵۷ مریم زندی یکی از آثار معروف این هنرمند ایرانی است.
این #کتاب بیش از شش سال برای دریافت مجوز در وزارت ارشاد مانده بود. مریم زندی در مورد انتشار این کتاب و #ممیزی وزارت ارشاد در دولت احمدی‌نژاد می‌گوید:
«این اداره از من خواسته که عکس‌های #انقلاب را سانسور کنم. این اداره خواستار حذف برخی از عکس‌ها شده است... این عکس‌ها سند #تاریخی هستند و کم و زیاد نشده‌اند.»
برخی از عکس‌های این کتاب را که در زمان انتشار آن استقبال خوبی از آن شد را می‌بینیم.
@Tavaana_TavaanaTech
جزیره‌ای آزاد برای دختران و پسران ایرانی
یک #عکاس اهل لیتوانی تصویرهایی از جزیره‌ای در نزدیکی #ایران منتشر کرده است که به گفته او، در آنجا دختران و پسران جوان می توانند با هم #شنا کنند و لحظاتی از #آزادی لذت ببرند. آنها می توانند در نبود پلیس، لخت ، #موسیقی گوش کنند، برقصند و با هم شنا کنند.
عکاس "تئودوروس گریگالیونوس" نام دارد و می‌گوید در جریان سفری به ارمنستان در سال گذشته ، شایعاتی در این باره شنید. پس به آنجا رفت، روزی را با جوانان گذراند و عکس‌هایی برداشت که بسیاری به عنوان اوج عصیان نوجوانان در ساحل، آنها را به یاد خواهند داشت.
گریگالیانوس در گزارشی تصویری که در نشریه "آی . دی" منتشر شده است می گوید از وجود چنین جزیره ای برای نخستین بار در جریان دیداری با یک زوج جوانی ایرانی در ارمنستان که عازم ایران بودند، آگاه شدم. گفتم علاقه‌مند هستم به ایران سفر کنم. گفتند در جنوب ایران ساحلی هست که من باید ببینم. آنها شرح دادند در تابستان بسیار گرم است و بسیاری از ایرانیان برای گذراندن زمستان به آنجا می روند.
عکاس می گوید از ارمنستان به ایران رفت. در آنجا برای دومین بار از فرش فروشی درباره جزیره ای که مردم جهت گریز از فشار قوانین و مقررات سخت گیرانه اسلامی به آنجا می روند، شنید؛ محلی که در آن "موسیقی از سیاست مهمتر است."
عکاس شرح می دهد که در جزیره چگونه با استقبال روبرو شد، بسیاری انگلیسی نمی‌دانستند، بنابراین به فارسی با ادا و اشاره با آنها حرف می زد.
این عکاس به محل این ساحل اشاره دقیق نکرده تا مبادا برای جوانان مشکل‌ساز شود. با اینحال تاکید کرده، محل بسیار دور افتاده است. جوانان از سراسر ایران به آنجا می روند تا وقت را بدون نگرانی از قوانین اسلامی با هم سپری کنند. دختران می توانند مایو بیکینی بپوشند و با مردهای مایوپوش شنا کنند.
عکاس می گوید چند هفته ای را در ساحل گذراند ، دختران و پسرانی را که آنجا بودند "دوستان خوب خود" می نامد و می گوید همه باهم آنجا را ترک کردیم. آنها برای مدتی طولانی در یک محل نمی مانند. در ایران نواحی طبیعی زیبا و دورفتاده فراوان است، و جوانان فعالانه محل های بیشتری را جستجو می کنند.
منبع: صدای آمریکا
توانا را در اینستاگرام هم دنبال کنید:
http://instagram.com/tavaana
@Tavaana_TavaanaTech
یک #عکاس اهل لیتوانی تصویرهایی از جزیره‌ای در نزدیکی #ایران منتشر کرده است که به گفته او، در آنجا دختران و پسران جوان می توانند با هم #شنا کنند و لحظاتی از #آزادی لذت ببرند. آنها می توانند در نبود پلیس، لخت ، #موسیقی گوش کنند، برقصند و با هم شنا کنند.
عکاس "تئودوروس گریگالیونوس" نام دارد و می‌گوید در جریان سفری به ارمنستان در سال گذشته ، شایعاتی در این باره شنید. پس به آنجا رفت، روزی را با جوانان گذراند و عکس‌هایی برداشت که بسیاری به عنوان اوج عصیان نوجوانان در ساحل، آنها را به یاد خواهند داشت.
گریگالیانوس در گزارشی تصویری که در نشریه "آی . دی" منتشر شده است می گوید از وجود چنین جزیره ای برای نخستین بار در جریان دیداری با یک زوج جوانی ایرانی در ارمنستان که عازم ایران بودند، آگاه شدم. گفتم علاقه‌مند هستم به ایران سفر کنم. گفتند در جنوب ایران ساحلی هست که من باید ببینم. آنها شرح دادند در تابستان بسیار گرم است و بسیاری از ایرانیان برای گذراندن زمستان به آنجا می روند.
عکاس می گوید از ارمنستان به ایران رفت. در آنجا برای دومین بار از فرش فروشی درباره جزیره ای که مردم جهت گریز از فشار قوانین و مقررات سخت گیرانه اسلامی به آنجا می روند، شنید؛ محلی که در آن "موسیقی از سیاست مهمتر است."
عکاس شرح می دهد که در جزیره چگونه با استقبال روبرو شد، بسیاری انگلیسی نمی‌دانستند، بنابراین به فارسی با ادا و اشاره با آنها حرف می زد.
این عکاس به محل این ساحل اشاره دقیق نکرده تا مبادا برای جوانان مشکل‌ساز شود. با اینحال تاکید کرده، محل بسیار دور افتاده است. جوانان از سراسر ایران به آنجا می روند تا وقت را بدون نگرانی از قوانین اسلامی با هم سپری کنند. دختران می توانند مایو بیکینی بپوشند و با مردهای مایوپوش شنا کنند.
عکاس می گوید چند هفته ای را در ساحل گذراند ، دختران و پسرانی را که آنجا بودند "دوستان خوب خود" می نامد و می گوید همه باهم آنجا را ترک کردیم. آنها برای مدتی طولانی در یک محل نمی مانند. در ایران نواحی طبیعی زیبا و دورفتاده فراوان است، و جوانان فعالانه محل های بیشتری را جستجو می کنند.
منبع: صدای آمریکا
توانا را در اینستاگرام هم دنبال کنید:
http://instagram.com/tavaana
@Tavaana_TavaanaTech
سال‌روز درگذشت «حسین گل‌گلاب» سراینده‌ی «ای ایران»
حسین گل‌گلاب سراینده‌ی ترانه‌ی مشهور «ای ایران» است؛ ترانه‌ای و شعری که در حافظه‌ی تک‌تک ایرانیان تا همیشه ثبت شده است.
حسین گل‌گلاب، #گیاه‌شناس، #ادیب، #نویسنده، #شاعر، #مترجم و #نوازنده و #موسیقی‌دان و #عکاس بود. علاوه بر همه‌ی این‌ها او در دانشگاه نیز تدریس می‌کرد. او در ۱۲۷۴ در تهران به دنیا آمد. پدرش ابوتراب‌خان که به مهدی مصورالملک شهره بود از نقاشان و عکاسان بنام عهد قاجار بود. او تحصیلات را در مدرسه‌ی علمیه و دارالفنون سپری کرد. گل‌گلاب با کمک کلنل کاظم وزیری و علی‌نقی‌خان وزیری به موسیقی رو آورد.
گل‌گلاب به زبان‌های انگلیسی، فرانسه، روسی، عربی و لاتین تسلط داشت. او در سال ۱۳۰۰ لیسانس حقوق و علوم سیاسی کسب کرد و در سال ۱۳۱۳ تا ۱۳۱۵ دکترا گرفت و به عضویت فرهنگستان ایران درآمد. او تار و سه تار را نیز از «آقا حسین‌قلی» از نوازندگان سرشناس تار ِ اواخر دوره‌ی قاجار و همین‌طور «درویش‌خان» از هنرمندان پایان دوره‌ی قاجاریه فراگرفت.
او از سال ۱۲۹۸ تا ۱۳۰۷ دوازده کتاب در حوزه‌ی علوم طبیعی تالیف کرد. او در دانش‌سرای عالی به تدریس «فیزیولوژی گیاهی» و «گیاه‌شناسی» در دانشکدهی پزشکی پرداخت.
از توانایی‌هایی حسین گل‌گلاب در زمینه‌های مختلف بسیار می‌توان گفت و او از سال ۱۳۲۶ تا سال ۱۳۵۱ خدمات اجتماعی بسیاری انجام داد. او در سال ۱۳۵۴ بازنشسته شد و یک سال بعد به عنوان اولین استاد ممتاز دانشگاه تهران از خدمات او قدردانی شد.
حسین #گل‌گلاب بیش از ۵۰ قطعه نمایش کلاسیک برای هنرستان هنرپیشگی ترجمه کرده است.
گل‌گلاب حتا در زمینه‌ی ابداع لغت برای فرهنگستان نیز کارهای شایسته‌ی تقدیر بسیاری انجام داده است اما آن‌چه بیش از همه‌ی این زحماتی که او برای عرصه‌ی هنر و دانش کشیده او را بر سر زبان‌ها انداخته است سرودن شعر «ای ایران» است که سرود آن حاصل همکاری گل‌گلاب و روح‌الله خالقی به عنوان آهنگ‌ساز و غلام‌حسین بنان به عنوان خواننده است. این شعر یکی دو سال بعد از اشغال ایران توسط متفقین در سال ۱۳۳۲ سروده شد.
گل‌گلاب در ۲۲ اسفندماه ۱۳۶۳ و در سن ۸۷ سالگی درگذشت.
* «ای ایران» تقدیم می‌شود به همه‌ی هم‌راهان همیشگی ِ «توانا» و یاد حسین گل‌گلاب گرامی!
@Tavaana_TavaanaTech
حسین گل‌گلاب سراینده‌ی ترانه‌ی مشهور «ای ایران» است؛ ترانه‌ای و شعری که در حافظه‌ی تک‌تک ایرانیان تا همیشه ثبت شده است.
حسین گل‌گلاب، #گیاه‌شناس، #ادیب، #نویسنده، #شاعر، #مترجم و #نوازنده و #موسیقی‌دان و #عکاس بود. علاوه بر همه‌ی این‌ها او در دانشگاه نیز تدریس می‌کرد. او در ۱۲۷۴ در تهران به دنیا آمد. پدرش ابوتراب‌خان که به مهدی مصورالملک شهره بود از نقاشان و عکاسان بنام عهد قاجار بود. او تحصیلات را در مدرسه‌ی علمیه و دارالفنون سپری کرد. گل‌گلاب با کمک کلنل کاظم وزیری و علی‌نقی‌خان وزیری به موسیقی رو آورد.
گل‌گلاب به زبان‌های انگلیسی، فرانسه، روسی، عربی و لاتین تسلط داشت. او در سال ۱۳۰۰ لیسانس حقوق و علوم سیاسی کسب کرد و در سال ۱۳۱۳ تا ۱۳۱۵ دکترا گرفت و به عضویت فرهنگستان ایران درآمد. او تار و سه تار را نیز از «آقا حسین‌قلی» از نوازندگان سرشناس تار ِ اواخر دوره‌ی قاجار و همین‌طور «درویش‌خان» از هنرمندان پایان دوره‌ی قاجاریه فراگرفت.
او از سال ۱۲۹۸ تا ۱۳۰۷ دوازده کتاب در حوزه‌ی علوم طبیعی تالیف کرد. او در دانش‌سرای عالی به تدریس «فیزیولوژی گیاهی» و «گیاه‌شناسی» در دانشکدهی پزشکی پرداخت.
از توانایی‌هایی حسین گل‌گلاب در زمینه‌های مختلف بسیار می‌توان گفت و او از سال ۱۳۲۶ تا سال ۱۳۵۱ خدمات اجتماعی بسیاری انجام داد. او در سال ۱۳۵۴ بازنشسته شد و یک سال بعد به عنوان اولین استاد ممتاز دانشگاه تهران از خدمات او قدردانی شد.
حسین #گل‌گلاب بیش از ۵۰ قطعه نمایش کلاسیک برای هنرستان هنرپیشگی ترجمه کرده است.
گل‌گلاب حتا در زمینه‌ی ابداع لغت برای فرهنگستان نیز کارهای شایسته‌ی تقدیر بسیاری انجام داده است اما آن‌چه بیش از همه‌ی این زحماتی که او برای عرصه‌ی هنر و دانش کشیده او را بر سر زبان‌ها انداخته است سرودن شعر «ای ایران» است که سرود آن حاصل همکاری گل‌گلاب و روح‌الله خالقی به عنوان آهنگ‌ساز و غلام‌حسین بنان به عنوان خواننده است. این شعر یکی دو سال بعد از اشغال ایران توسط متفقین در سال ۱۳۳۲ سروده شد.
گل‌گلاب در ۲۲ اسفندماه ۱۳۶۳ و در سن ۸۷ سالگی درگذشت.
* «ای ایران» تقدیم می‌شود به همه‌ی هم‌راهان همیشگی ِ «توانا» و یاد حسین گل‌گلاب گرامی!
@Tavaana_TavaanaTech