«این روزها همه‌اش به رزا پارکس فکر می‌کنم که در حمایت از یک دانش آموز ۱۵ ساله دبیرستانی به نام کلودت کالوین حاضر نشد از صندلی خود در یک اتوبوس عمومی در مونتگمری در آلاباما برخیزد تا یک مسافر سفیدپوست روی آن بنشیند. چه خوب که آن روزها فیسبوک و توئیتر و تلگرام نبود وگرنه بقیه‌ی فعالان مدنی و حامیان حقوق رنگین‌پوستان مجبورش می‌کردند هفته‌ی بعد جایش را به یک سفیدپوست بدهد.
چون این کارها اعمال فشار را روی سیاهپوستان بیشتر می‌کند و ممکن است کلا حق اتوبوس سوار شدن ازشان گرفته شود، یا چه بسا تردد در خیابان مشترک را حتی و اینکه اتفاقا سفیدپوستان هیچ بدشان نمی‌آید این اتفاق بیفتد،
چون رزا پارکز منشی اداری شعبه مونتگمری انجمن NAACP بود و بر خلاف بیشتر رنگین‌پوستان (به ویژه زنان) شغل خوبی داشت و به تازگی از نشستی در مرکز هایلندر در تنسی در مورد نافرمانی مدنی با پرهیز از خشونت برگشته بود و حتماُ دوست داشت در آن فضا سری توی سرها درآورد و ارتقاء شأن و رتبه بیابد،
چون سیاهپوستان آفریقا که در اکثریت‌اند و این مشکلات را ندارند برای سیاهپوستان آمریکا نمی‌توانند نسخه بپیچند،
چون اولویت سیاهپوستان نشستن توی اتوبوس نیست و ایستاده مسیر را طی کردن کسی را نکشته و مسئله اصلی برابری دستمزد است و حقوق پایمال شده‌ی کارگران سیاه‌پوست که به راحتی اخراج می‌شوند و حق رأی و حق استفاده‌ی برابر از امکانات تحصیلی و خشونت پلیس و احکام قضایی سختگیرانه‌تر برای سیاهپوستان و مسافرت‌های آزادی برای نحوه اجرای حکم دیوان عالی ایالات متحده و ... و این حرکات رادیکالِ بی‌فکر و جاه‌طلبانه جز اینکه راه آن فعالان دیگر را دشوار کند چیزی از پی ندارد.
اما آن روزها تمام فعالان اینهمه رسانه نداشتند و فیسبوک و توئیتر و تلگرام نبود و کسی کاری به سر و شکل و اداهای رزا پارکز نداشت و این شد که رزا پارکز کار خودش را کرد و فردا به شیوه‌ی « من اسپارتاکوس هستم» دیگرانی بودند که وسط آن همه تضییع و فشار علیه حقوق سیاهپوستان این یک «حق نشستن روی صندلی در اتوبوس» را سفت چسبیدند.... خیلی‌های دیگر هم در حیطه‌ی فعالیت خودشان سفت پای الویت‌های خودشان ایستادند...
این روزها به رزاپارکز فکر می‌کنم و جنبش آزادیخواهی سیاهپوستان که آنوقت‌ها چقدر خوش‌شانس بودند.»
برگرفته از یک کامنت فیسبوک
goo.gl/bIFBzx
شما چه فکر می‌کنید؟
نظرتان را در اینستاگرام توانا با ما سهیم شوید.
مطالب مرتبط:
رزا پارکس این بار تسلیم نمی‌شود
http://bit.ly/2dBbkld
@Tavaana_TavaanaTech
چون این کارها اعمال فشار را روی سیاهپوستان بیشتر می‌کند و ممکن است کلا حق اتوبوس سوار شدن ازشان گرفته شود، یا چه بسا تردد در خیابان مشترک را حتی و اینکه اتفاقا سفیدپوستان هیچ بدشان نمی‌آید این اتفاق بیفتد،
چون رزا پارکز منشی اداری شعبه مونتگمری انجمن NAACP بود و بر خلاف بیشتر رنگین‌پوستان (به ویژه زنان) شغل خوبی داشت و به تازگی از نشستی در مرکز هایلندر در تنسی در مورد نافرمانی مدنی با پرهیز از خشونت برگشته بود و حتماُ دوست داشت در آن فضا سری توی سرها درآورد و ارتقاء شأن و رتبه بیابد،
چون سیاهپوستان آفریقا که در اکثریت‌اند و این مشکلات را ندارند برای سیاهپوستان آمریکا نمی‌توانند نسخه بپیچند،
چون اولویت سیاهپوستان نشستن توی اتوبوس نیست و ایستاده مسیر را طی کردن کسی را نکشته و مسئله اصلی برابری دستمزد است و حقوق پایمال شده‌ی کارگران سیاه‌پوست که به راحتی اخراج می‌شوند و حق رأی و حق استفاده‌ی برابر از امکانات تحصیلی و خشونت پلیس و احکام قضایی سختگیرانه‌تر برای سیاهپوستان و مسافرت‌های آزادی برای نحوه اجرای حکم دیوان عالی ایالات متحده و ... و این حرکات رادیکالِ بی‌فکر و جاه‌طلبانه جز اینکه راه آن فعالان دیگر را دشوار کند چیزی از پی ندارد.
اما آن روزها تمام فعالان اینهمه رسانه نداشتند و فیسبوک و توئیتر و تلگرام نبود و کسی کاری به سر و شکل و اداهای رزا پارکز نداشت و این شد که رزا پارکز کار خودش را کرد و فردا به شیوه‌ی « من اسپارتاکوس هستم» دیگرانی بودند که وسط آن همه تضییع و فشار علیه حقوق سیاهپوستان این یک «حق نشستن روی صندلی در اتوبوس» را سفت چسبیدند.... خیلی‌های دیگر هم در حیطه‌ی فعالیت خودشان سفت پای الویت‌های خودشان ایستادند...
این روزها به رزاپارکز فکر می‌کنم و جنبش آزادیخواهی سیاهپوستان که آنوقت‌ها چقدر خوش‌شانس بودند.»
برگرفته از یک کامنت فیسبوک
goo.gl/bIFBzx
شما چه فکر می‌کنید؟
نظرتان را در اینستاگرام توانا با ما سهیم شوید.
مطالب مرتبط:
رزا پارکس این بار تسلیم نمی‌شود
http://bit.ly/2dBbkld
@Tavaana_TavaanaTech
Instagram
799 Likes, 12 Comments - توانا: آموزشكده جامعه مدنى (@tavaana) on Instagram: “. «این روزها همه‌اش به #رزا_پارکس فکر می‌کنم که در حمایت از یک #دانش_آموز ۱۵ ساله دبیرستانی به نام…
رزا پارکس در برابر ظلم قد خم نکرد
goo.gl/ERDAhL
رزا پارکس، از فعالان جنبش حقوق مدنی امریکا، 61 سال پیش در چنین روزی از واگذاری صندلی اتوبوسش به مردی سفیدپوست خودداری کرد.
حرکتی که تحریم اتوبوس‌های مونتگمری ایالت آلاباما را در پی داشت و یک سال بعد دادگاه جداسازی اتوبوس‌ها را کاملا ناموجه و #غیرقانونی اعلام کرد. در آن روز رزا پارکس زنی ۴۲ ساله بود که از محل کار بازمی‌گشت و پیش از آن با راننده اتوبوس درگیری لفظی پیدا کرده بود. رد درخواست راننده برای واگذاری صندلی به بازداشت و جریمه وی منجر شد. اما این حرکت اعتراضات گسترده‌ای را دامن زد، به طوری که تحریم گسترده شبکه ترابری همگانی توسط #سیاهپوستان برای مبارزه با جداسازی نژادی به رهبری مارتین لوترکینگ جوان رقم خورد و یک سال به طول انجامید.
رزا پارکس در خانوده‌ای فرهنگی به دنیا آمده بود که اهمیت فراوانی به تحصیل و آموزش می‌دادند. همین موضوع سبب تقویت روحیه مبارزه‌طلبی و حق‌جویی در او شده بود. او در اول دسامبر از محل کارش در فروشگاه مونتگمری بازمی‌گشت که به شکلی اتفاقی سوار اتوبوسی می‌شود که سال ها پیش با راننده آن درگیر شده بود. مسافری سفیدپوست چند ایستگاه بعد سوار اتوبوس می‌شود و راننده از رزا می خواهد که جایش را به مرد سفیدپوست بدهد. اما رزا از روی صندلی بلند نمی‌شود. همه مسافران پیاده می‌شوند و در نهایت رزا دستگیر می‌شود. رزا در آن سال به برداشت منفعلانه از حرکتش برای واگذار نکردن صندلی به مرد سفیدپوست اعتراض کرد. چرا که برخی اعتقاد داشتند زن مسن خسته‌تر از آن بود که صندلی‌اش را واگذار کند. رزا در پاسخ به این سخن‌ها می‌گوید: «مردم همیشه می‌گویند که من صندلی‌ام را به این خاطر نبخشیدم که خسته بودم. اما این درست نیست. جسما خسته نبودم و وضعیتی شبیه روزهای دیگر در پایان یک روز پرمشغله داشتم... نه، واقعیت این است که من از تسلیم شدن خسته بودم!»
رزا با وجود برخوردهای بعد از آن و از دست دادن شغلش به فعالیتش برای احقاق #حقوق سیاه پوستان ادامه داد و در سال ۱۹۸۷ بنیاد «رزا و ریموند پارکس» را با همراهی همسرش به راه انداخت. مدال طلای کنگره به خاطر اقدام شجاعانه رزا که تاریخ #مبارزات_مدنی امریکا را تغییر داد در سال ۱۹۹۹ به وی اعطا شد. مدالی که پیش از آن مادر ترزا، توماس ادیسون و جورج واشنگتن کسب کرده بودند. او بعد‌ها لقب «مادر جنبش آزادی» را دریافت کرد. رزا در کپیتال هیل شهر واشنگتن دی.سی دفن شده است. او تنها #زن سیاه‌پوستی است که در این مکان به خاک سپرده شده است.
در توانا بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/U0DDaq
https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ
goo.gl/ERDAhL
رزا پارکس، از فعالان جنبش حقوق مدنی امریکا، 61 سال پیش در چنین روزی از واگذاری صندلی اتوبوسش به مردی سفیدپوست خودداری کرد.
حرکتی که تحریم اتوبوس‌های مونتگمری ایالت آلاباما را در پی داشت و یک سال بعد دادگاه جداسازی اتوبوس‌ها را کاملا ناموجه و #غیرقانونی اعلام کرد. در آن روز رزا پارکس زنی ۴۲ ساله بود که از محل کار بازمی‌گشت و پیش از آن با راننده اتوبوس درگیری لفظی پیدا کرده بود. رد درخواست راننده برای واگذاری صندلی به بازداشت و جریمه وی منجر شد. اما این حرکت اعتراضات گسترده‌ای را دامن زد، به طوری که تحریم گسترده شبکه ترابری همگانی توسط #سیاهپوستان برای مبارزه با جداسازی نژادی به رهبری مارتین لوترکینگ جوان رقم خورد و یک سال به طول انجامید.
رزا پارکس در خانوده‌ای فرهنگی به دنیا آمده بود که اهمیت فراوانی به تحصیل و آموزش می‌دادند. همین موضوع سبب تقویت روحیه مبارزه‌طلبی و حق‌جویی در او شده بود. او در اول دسامبر از محل کارش در فروشگاه مونتگمری بازمی‌گشت که به شکلی اتفاقی سوار اتوبوسی می‌شود که سال ها پیش با راننده آن درگیر شده بود. مسافری سفیدپوست چند ایستگاه بعد سوار اتوبوس می‌شود و راننده از رزا می خواهد که جایش را به مرد سفیدپوست بدهد. اما رزا از روی صندلی بلند نمی‌شود. همه مسافران پیاده می‌شوند و در نهایت رزا دستگیر می‌شود. رزا در آن سال به برداشت منفعلانه از حرکتش برای واگذار نکردن صندلی به مرد سفیدپوست اعتراض کرد. چرا که برخی اعتقاد داشتند زن مسن خسته‌تر از آن بود که صندلی‌اش را واگذار کند. رزا در پاسخ به این سخن‌ها می‌گوید: «مردم همیشه می‌گویند که من صندلی‌ام را به این خاطر نبخشیدم که خسته بودم. اما این درست نیست. جسما خسته نبودم و وضعیتی شبیه روزهای دیگر در پایان یک روز پرمشغله داشتم... نه، واقعیت این است که من از تسلیم شدن خسته بودم!»
رزا با وجود برخوردهای بعد از آن و از دست دادن شغلش به فعالیتش برای احقاق #حقوق سیاه پوستان ادامه داد و در سال ۱۹۸۷ بنیاد «رزا و ریموند پارکس» را با همراهی همسرش به راه انداخت. مدال طلای کنگره به خاطر اقدام شجاعانه رزا که تاریخ #مبارزات_مدنی امریکا را تغییر داد در سال ۱۹۹۹ به وی اعطا شد. مدالی که پیش از آن مادر ترزا، توماس ادیسون و جورج واشنگتن کسب کرده بودند. او بعد‌ها لقب «مادر جنبش آزادی» را دریافت کرد. رزا در کپیتال هیل شهر واشنگتن دی.سی دفن شده است. او تنها #زن سیاه‌پوستی است که در این مکان به خاک سپرده شده است.
در توانا بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/U0DDaq
https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. #رزا_پارکس در برابر ظلم قد خم نکرد . رزا پارکس، از فعالان #جنبش_حقوق_مدنی امریکا، 61 سال پیش در چنین روزی از واگذاری صندلی اتوبوسش به مردی سفیدپوست خودداری کرد. حرکتی که تحریم اتوبوس‌های مونتگمری ایالت آلاباما را در پی داشت و یک سال بعد دادگاه #جداسازی…
چهارم فوریه زادروز #رزا_پارکس است، زنی که به "مادر جنبش آزادی" ملقب شد و حرکتش در مبارزه با #تبعیض_نژادی الهام‌بخش شد
رزا پارکس از تسلیم‌شدن خسته شده بود، او با نافرمانی مدنی، بر حق خود ایستادگی کرد، هزینه‌اش را هم داد...
https://tavaana.org/fa/Rosa%20Parks
@Tavaana_TavaanaTech
رزا پارکس از تسلیم‌شدن خسته شده بود، او با نافرمانی مدنی، بر حق خود ایستادگی کرد، هزینه‌اش را هم داد...
https://tavaana.org/fa/Rosa%20Parks
@Tavaana_TavaanaTech
رزا پارکس در خیابان انقلاب
«حق انتخاب صندلی برای نشستن در اتوبوس، اولویت اصلی سیاهپوستان نیست!»
آیا رزا پارکس و هم‌قطارانش نیز این خرده‌گیری‌ها را به جان خریده‌اند؟
بخوانید:
http://bit.ly/2vHBMnE
چهارم فوریه زادروز رزا پارکس زنی الهام بخش برای مبارزات مدنی
#رزا_پارکس #دختران_انقلاب
@Tavaana_TavaanaTech
«حق انتخاب صندلی برای نشستن در اتوبوس، اولویت اصلی سیاهپوستان نیست!»
آیا رزا پارکس و هم‌قطارانش نیز این خرده‌گیری‌ها را به جان خریده‌اند؟
بخوانید:
http://bit.ly/2vHBMnE
چهارم فوریه زادروز رزا پارکس زنی الهام بخش برای مبارزات مدنی
#رزا_پارکس #دختران_انقلاب
@Tavaana_TavaanaTech
چهارم فوریه زادروز رزا پارکس است، زنی که به «مادر جنبش آزادی» ملقب شد و حرکتش در مبارزه با تبعیض نژادی الهام‌بخش شد.
او از تسلیم‌شدن خسته شده بود، بنابراین با نافرمانی مدنی، بر حق خود ایستادگی کرد، هزینه‌اش را هم داد...
رزا پارکس، از فعالان جنبش حقوق مدنی آمریکا، ۶۰ سال پیش در چنین روزی از واگذاری صندلی اتوبوس‌اش به مردی سفیدپوست خودداری کرد. حرکتی که تحریم اتوبوس‌های مونتگمری ایالت آلاباما را در پی داشت و یک سال بعد دادگاه جداسازی اتوبوس‌ها را کاملا ناموجه و غیرقانونی اعلام کرد. در آن روز رزا پارکس زنی ۴۲ ساله بود که از محل کار بازمی‌گشت و پیش از آن با راننده اتوبوس درگیری لفظی پیدا کرده بود. رد درخواست راننده برای واگذاری صندلی به بازداشت و جریمه وی منجر شد. اما این حرکت اعتراضات گسترده‌ای را دامن زد، به طوری که تحریم گسترده شبکه ترابری همگانی توسط سیاهپوستان برای مبارزه با جداسازی نژادی به رهبری مارتین لوترکینگ جوان رقم خورد و یک سال به طول انجامید.
بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/Rosa%20Parks
#رزا_پارکس #جنبش_زنان #تبعیض_نژادی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
او از تسلیم‌شدن خسته شده بود، بنابراین با نافرمانی مدنی، بر حق خود ایستادگی کرد، هزینه‌اش را هم داد...
رزا پارکس، از فعالان جنبش حقوق مدنی آمریکا، ۶۰ سال پیش در چنین روزی از واگذاری صندلی اتوبوس‌اش به مردی سفیدپوست خودداری کرد. حرکتی که تحریم اتوبوس‌های مونتگمری ایالت آلاباما را در پی داشت و یک سال بعد دادگاه جداسازی اتوبوس‌ها را کاملا ناموجه و غیرقانونی اعلام کرد. در آن روز رزا پارکس زنی ۴۲ ساله بود که از محل کار بازمی‌گشت و پیش از آن با راننده اتوبوس درگیری لفظی پیدا کرده بود. رد درخواست راننده برای واگذاری صندلی به بازداشت و جریمه وی منجر شد. اما این حرکت اعتراضات گسترده‌ای را دامن زد، به طوری که تحریم گسترده شبکه ترابری همگانی توسط سیاهپوستان برای مبارزه با جداسازی نژادی به رهبری مارتین لوترکینگ جوان رقم خورد و یک سال به طول انجامید.
بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/Rosa%20Parks
#رزا_پارکس #جنبش_زنان #تبعیض_نژادی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«یکم. در یک اتوبوس رخ داد، در جنوب آمریکا و در دوران تباه چیرگی تبعیض نژادی. روزا پارکس از قانونی ظالمانه تبعیت نکرد که فرمان می‌داد اگر مسافر سفیدپوستی سوار اتوبوس شود سیاهپوستان باید جای خود را به او تقدیم کنند. رزا پارکس مقاومت کرد، رزا پارکس برنخاست و با نشستنش، با مقاومتش از انسان بودن خود دفاع کرد.
دوم. در یک اتوبوس رخ داد. سپیده رشنو که تصویرش را در عکس سمت چپ می‌بینید بر سر یک عمله حکومت که به دلیل تذکر حجاب اجباری مزاحمش شده بود فریاد زد گمشو بیرون. او جای همه ما فریاد زد. این "ما" ارجاعی است به تمام حذف‌شدگان بی‌پناه این چهل و چهار سال. ما که برابر هر موقعیت شغلی به ناچار بلند شدیم تا یکی از خودی‌های حکومت بر صندلی بنشیند؛ ما که به خاطر وجود ده‌ها سهمیه ظالمانه در فرایند انتخاب دانشجو بارها برخاستیم تا یک نورچشمی حکومتی جای ما را بگیرد؛ ما که در تمام این سالها بارها تحقیر شدیم.
سوم. این جدال مردم با مردم نیست؛ این مقاومت تحقیرشدگان است برابر استیلای تحقیرکنندگان. امروز هیچ‌کس نام آن راننده اتوبوس مدافع تبعیض‌نژادی را به یاد ندارد که رزا پارکس را تحویل پلیس داد اما نام و یاد آن زن سیاه‌پوست در همه جا هست. سپیده رشنو را به جرم دفاع از حق انسانی‌اش بازداشت کرده‌اند، من در همین تاریک‌ترین لحظات نامش را مکرر بر زبان میاورم و فردایی را تصور می‌کنم که برای بچه‌هامان تعریف می‌کنیم: زن شجاعی بود که در دوران خفقان فریاد کشید گمشو بیرون، اسمش سپیده بود و رسمش پایان دادن به شب.»
- برگرفته شده از اینستاگرام امیرحسین کامیار
#سپیده_رشنو #حجاب_بی_حجاب #رزا_پارکس #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
دوم. در یک اتوبوس رخ داد. سپیده رشنو که تصویرش را در عکس سمت چپ می‌بینید بر سر یک عمله حکومت که به دلیل تذکر حجاب اجباری مزاحمش شده بود فریاد زد گمشو بیرون. او جای همه ما فریاد زد. این "ما" ارجاعی است به تمام حذف‌شدگان بی‌پناه این چهل و چهار سال. ما که برابر هر موقعیت شغلی به ناچار بلند شدیم تا یکی از خودی‌های حکومت بر صندلی بنشیند؛ ما که به خاطر وجود ده‌ها سهمیه ظالمانه در فرایند انتخاب دانشجو بارها برخاستیم تا یک نورچشمی حکومتی جای ما را بگیرد؛ ما که در تمام این سالها بارها تحقیر شدیم.
سوم. این جدال مردم با مردم نیست؛ این مقاومت تحقیرشدگان است برابر استیلای تحقیرکنندگان. امروز هیچ‌کس نام آن راننده اتوبوس مدافع تبعیض‌نژادی را به یاد ندارد که رزا پارکس را تحویل پلیس داد اما نام و یاد آن زن سیاه‌پوست در همه جا هست. سپیده رشنو را به جرم دفاع از حق انسانی‌اش بازداشت کرده‌اند، من در همین تاریک‌ترین لحظات نامش را مکرر بر زبان میاورم و فردایی را تصور می‌کنم که برای بچه‌هامان تعریف می‌کنیم: زن شجاعی بود که در دوران خفقان فریاد کشید گمشو بیرون، اسمش سپیده بود و رسمش پایان دادن به شب.»
- برگرفته شده از اینستاگرام امیرحسین کامیار
#سپیده_رشنو #حجاب_بی_حجاب #رزا_پارکس #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
برای رزا پارکس‌های ایرانی
رزا پارکس دختری بود که در دورانی که تبعیض نژادی رایج و رسمی بود، از برخاستن از صندلی برای نشستن یک سفیدپوست امتناع کرد و بازداشت‌شد. اما حرکت او سراغازی شد برای جنبش مدنی سیاهان آمریکا و پیروزی آنها در شکستن قوانین تبعیض‌آمیز.
اهمیت کار دختران ایرانی اگر بیشتر از کار رزا پارکس نباشد، کمتر هم نیست. این‌ها با سیستمی ایدئولوژیک و غیرقابل انعطاف و جهنمی روبرو هستند که بر مبانی پیشامدرن سوار است و شکستن هر خشت از این دیوار مخوف، روزنه‌ای از امید را می‌گشاید.
نام این دختران در روزی که چندان دور نیست، به عنوان قهرمانان آزادی بر تارک این مرزوبوم خواهددرخشید.
مرتبط با این موضوع:
https://is.gd/fWUfMX
#رزا_پارکس #دختران_خیابان_انقلاب #سپیده_رشنو #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
رزا پارکس دختری بود که در دورانی که تبعیض نژادی رایج و رسمی بود، از برخاستن از صندلی برای نشستن یک سفیدپوست امتناع کرد و بازداشت‌شد. اما حرکت او سراغازی شد برای جنبش مدنی سیاهان آمریکا و پیروزی آنها در شکستن قوانین تبعیض‌آمیز.
اهمیت کار دختران ایرانی اگر بیشتر از کار رزا پارکس نباشد، کمتر هم نیست. این‌ها با سیستمی ایدئولوژیک و غیرقابل انعطاف و جهنمی روبرو هستند که بر مبانی پیشامدرن سوار است و شکستن هر خشت از این دیوار مخوف، روزنه‌ای از امید را می‌گشاید.
نام این دختران در روزی که چندان دور نیست، به عنوان قهرمانان آزادی بر تارک این مرزوبوم خواهددرخشید.
مرتبط با این موضوع:
https://is.gd/fWUfMX
#رزا_پارکس #دختران_خیابان_انقلاب #سپیده_رشنو #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
دنیا راد، روزنامه‌نگاری که عکسی بدون حجاب از او در حال صبحانه خوردن در یک رستوران توجه زیادی جلب کرده بود، بازداشت شده است.
(نفر سمت راست عکس)
این موضوع را جهانیان باید بدانند که زنان در ایران به چه دلایلی ممکن است بازداشت شوند، کاری که در کشورهای دیگر کاملا نرمال است.
ماجرای بازداشت دنیا راد تا حدی شبیه بازداشت رزا پارکس است.
رزا پارکس، از فعالان جنبش حقوق مدنی آمریکا، در اول دسامبر ۱۹۵۵ از واگذاری صندلی اتوبوس‌اش به مردی سفیدپوست خودداری کرد. پلیس او را آن موقع بازداشت کرد.
اما نکته امیدوارکننده فرجام کار است.
حرکت رزا پارکس تحریم اتوبوس‌های مونتگمری ایالت آلاباما را در پی داشت و یک سال بعد دادگاه جداسازی اتوبوس‌ها را کاملا ناموجه و غیرقانونی اعلام کرد.
جمهوری اسلامی از سر ضعف، افراد را بازداشت می‌کند، ولی فرداها که همه زنان بدون روسری به خیابان بیایند، نمی‌تواند آنها را بازداشت کند و ناچار به تسلیم است. تصور کنید همه در حمایت از دنیا راد و امثالهم جنبش بزرگ بدون روسری راه بیاندازند. (همین حالا هم شروع شده) مگر زندان‌ها چقدر گنجایش دارند؟
#دنیا_راد #رزا_پارکس #نه_به_پوشش_اجباری
#مهسا_امینی #اعتراضات_سراسری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
(نفر سمت راست عکس)
این موضوع را جهانیان باید بدانند که زنان در ایران به چه دلایلی ممکن است بازداشت شوند، کاری که در کشورهای دیگر کاملا نرمال است.
ماجرای بازداشت دنیا راد تا حدی شبیه بازداشت رزا پارکس است.
رزا پارکس، از فعالان جنبش حقوق مدنی آمریکا، در اول دسامبر ۱۹۵۵ از واگذاری صندلی اتوبوس‌اش به مردی سفیدپوست خودداری کرد. پلیس او را آن موقع بازداشت کرد.
اما نکته امیدوارکننده فرجام کار است.
حرکت رزا پارکس تحریم اتوبوس‌های مونتگمری ایالت آلاباما را در پی داشت و یک سال بعد دادگاه جداسازی اتوبوس‌ها را کاملا ناموجه و غیرقانونی اعلام کرد.
جمهوری اسلامی از سر ضعف، افراد را بازداشت می‌کند، ولی فرداها که همه زنان بدون روسری به خیابان بیایند، نمی‌تواند آنها را بازداشت کند و ناچار به تسلیم است. تصور کنید همه در حمایت از دنیا راد و امثالهم جنبش بزرگ بدون روسری راه بیاندازند. (همین حالا هم شروع شده) مگر زندان‌ها چقدر گنجایش دارند؟
#دنیا_راد #رزا_پارکس #نه_به_پوشش_اجباری
#مهسا_امینی #اعتراضات_سراسری #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
نافرمانی مدنی رُزا پارکس و مقاومت در برابر تسلیم صندلی در اتوبوس جداسازی‌شده در جریان جنبش حقوق مدنی سیاهپوستان در آمریکا، ۱ دسامبر ۱۹۵۵
- ویدیو از حافظه تاریخی
#مهسا_امینی #رزا_پارکس #نافرمانی_مدنی #انقلاب_ملی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
- ویدیو از حافظه تاریخی
#مهسا_امینی #رزا_پارکس #نافرمانی_مدنی #انقلاب_ملی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
برای رزا پارکس‌های ایرانی
رزا پارکس دختری بود که در دورانی که تبعیض نژادی رایج و رسمی بود، از برخاستن از صندلی برای نشستن یک سفیدپوست امتناع کرد و بازداشت‌شد. اما حرکت او سراغازی شد برای جنبش مدنی سیاهان آمریکا و پیروزی آنها در شکستن قوانین تبعیض‌آمیز.
اهمیت کار دختران ایرانی اگر بیشتر از کار رزا پارکس نباشد، کمتر هم نیست. ان‌ها با سیستمی ایدئولوژیک و غیرقابل انعطاف و جهنمی روبرو هستند که بر مبانی پیشامدرن سوار است و شکستن هر خشت از این دیوار مخوف، روزنه‌ای از امید را می‌گشاید.
نام این دختران در روزی که چندان دور نیست، به عنوان قهرمانان آزادی بر تارک این مرزوبوم خواهددرخشید.
حرکت راهگشای ویدا موحدی، شهامتی که او و سایر دختران ایران در زمستان ۱۳۹۶ نشان دادند و در تداوم آنها سپیده رشنوها در سال ۱۴۰۱، سرآغازی شدند بر مقاومت جانانه و ایثار و ایستادگی نیکاها و ساریناها و .... و امروز در تمام خیابان‌های ایران زنان شجاعی را می‌بینیم که در برابر ظالمان ایستادگی می‌کنند و مبارزه علیه حکومت ظالمان را به پیش می‌برند.
مرتبط با این موضوع:
https://is.gd/fWUfMX
#رزا_پارکس #دختران_خیابان_انقلاب #ویدا_موحدی #ویدا_موحد #سپیده_رشنو #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
رزا پارکس دختری بود که در دورانی که تبعیض نژادی رایج و رسمی بود، از برخاستن از صندلی برای نشستن یک سفیدپوست امتناع کرد و بازداشت‌شد. اما حرکت او سراغازی شد برای جنبش مدنی سیاهان آمریکا و پیروزی آنها در شکستن قوانین تبعیض‌آمیز.
اهمیت کار دختران ایرانی اگر بیشتر از کار رزا پارکس نباشد، کمتر هم نیست. ان‌ها با سیستمی ایدئولوژیک و غیرقابل انعطاف و جهنمی روبرو هستند که بر مبانی پیشامدرن سوار است و شکستن هر خشت از این دیوار مخوف، روزنه‌ای از امید را می‌گشاید.
نام این دختران در روزی که چندان دور نیست، به عنوان قهرمانان آزادی بر تارک این مرزوبوم خواهددرخشید.
حرکت راهگشای ویدا موحدی، شهامتی که او و سایر دختران ایران در زمستان ۱۳۹۶ نشان دادند و در تداوم آنها سپیده رشنوها در سال ۱۴۰۱، سرآغازی شدند بر مقاومت جانانه و ایثار و ایستادگی نیکاها و ساریناها و .... و امروز در تمام خیابان‌های ایران زنان شجاعی را می‌بینیم که در برابر ظالمان ایستادگی می‌کنند و مبارزه علیه حکومت ظالمان را به پیش می‌برند.
مرتبط با این موضوع:
https://is.gd/fWUfMX
#رزا_پارکس #دختران_خیابان_انقلاب #ویدا_موحدی #ویدا_موحد #سپیده_رشنو #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«از زمانی که این عکس منتشر شد تا امروز، یک سال و هفت ماه گذشته.
به خاطر بیاریم که این منظره در زمان انتشارش چقدر جادویی و انقلابی بود و ما چطور در این یک سال و اندی اون جادو و انقلاب رو زندگی کردیم و به امر روزمره بدل کردیم.
این نیروی ماست: پیش‌رونده، تکثیرشونده و توقف‌ناپذیر»
نوشته کاربر «خ الف» در اپلیکیشن ایکس اشاره دارد به عکس دنیا راد، روزنامه‌نگار، که در سال ۱۴۰۱ منتشر شده بود. دنیا راد مدت کمی بازداشت شد.
آن زمان نوشته بودین که «ماجرای بازداشت دنیا راد تا حدی شبیه بازداشت رزا پارکس است.
رزا پارکس، از فعالان جنبش حقوق مدنی آمریکا، در اول دسامبر ۱۹۵۵ از واگذاری صندلی اتوبوس‌اش به مردی سفیدپوست خودداری کرد. پلیس او را آن موقع بازداشت کرد.
اما نکته امیدوارکننده فرجام کار است.
حرکت رزا پارکس تحریم اتوبوس‌های مونتگمری ایالت آلاباما را در پی داشت و یک سال بعد دادگاه جداسازی اتوبوس‌ها را کاملا ناموجه و غیرقانونی اعلام کرد.
جمهوری اسلامی از سر ضعف، افراد را بازداشت می‌کند، ولی فرداها که همه زنان بدون روسری به خیابان بیایند، نمی‌تواند آنها را بازداشت کند و ناچار به تسلیم است. تصور کنید همه در حمایت از دنیا راد و امثالهم جنبش بزرگ بدون روسری راه بیاندازند. (همین حالا هم شروع شده) مگر زندان‌ها چقدر گنجایش دارند؟»
بعد از این تصویر در یک سال و نیم گذشته دیده‌ایم که در همه شهرها، حتی شهرهای مذهبی شاهد بودیم که زنان بدون اعتنا به اجبارهای حکومت، بدون حجاب مطلوب حکومت به در شهرها تردد کردند.
حکومت این روزها دوباره دارد بازداشت می‌کند، اما این مقاومت ادامه دارد و رزا پارکس‌های ایران تا لغو آپارتاید جنسیتی و تا سرنگونی استبداد دینی به مبارزه ادامه خواهند داد.
#دنیا_راد #رزا_پارکس #نه_به_پوشش_اجباری
#مهسا_امینی #گشت_ارشاد #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
به خاطر بیاریم که این منظره در زمان انتشارش چقدر جادویی و انقلابی بود و ما چطور در این یک سال و اندی اون جادو و انقلاب رو زندگی کردیم و به امر روزمره بدل کردیم.
این نیروی ماست: پیش‌رونده، تکثیرشونده و توقف‌ناپذیر»
نوشته کاربر «خ الف» در اپلیکیشن ایکس اشاره دارد به عکس دنیا راد، روزنامه‌نگار، که در سال ۱۴۰۱ منتشر شده بود. دنیا راد مدت کمی بازداشت شد.
آن زمان نوشته بودین که «ماجرای بازداشت دنیا راد تا حدی شبیه بازداشت رزا پارکس است.
رزا پارکس، از فعالان جنبش حقوق مدنی آمریکا، در اول دسامبر ۱۹۵۵ از واگذاری صندلی اتوبوس‌اش به مردی سفیدپوست خودداری کرد. پلیس او را آن موقع بازداشت کرد.
اما نکته امیدوارکننده فرجام کار است.
حرکت رزا پارکس تحریم اتوبوس‌های مونتگمری ایالت آلاباما را در پی داشت و یک سال بعد دادگاه جداسازی اتوبوس‌ها را کاملا ناموجه و غیرقانونی اعلام کرد.
جمهوری اسلامی از سر ضعف، افراد را بازداشت می‌کند، ولی فرداها که همه زنان بدون روسری به خیابان بیایند، نمی‌تواند آنها را بازداشت کند و ناچار به تسلیم است. تصور کنید همه در حمایت از دنیا راد و امثالهم جنبش بزرگ بدون روسری راه بیاندازند. (همین حالا هم شروع شده) مگر زندان‌ها چقدر گنجایش دارند؟»
بعد از این تصویر در یک سال و نیم گذشته دیده‌ایم که در همه شهرها، حتی شهرهای مذهبی شاهد بودیم که زنان بدون اعتنا به اجبارهای حکومت، بدون حجاب مطلوب حکومت به در شهرها تردد کردند.
حکومت این روزها دوباره دارد بازداشت می‌کند، اما این مقاومت ادامه دارد و رزا پارکس‌های ایران تا لغو آپارتاید جنسیتی و تا سرنگونی استبداد دینی به مبارزه ادامه خواهند داد.
#دنیا_راد #رزا_پارکس #نه_به_پوشش_اجباری
#مهسا_امینی #گشت_ارشاد #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«یکم. در یک اتوبوس رخ داد، در جنوب آمریکا و در دوران تباه چیرگی تبعیض نژادی. روزا پارکس از قانونی ظالمانه تبعیت نکرد که فرمان می‌داد اگر مسافر سفیدپوستی سوار اتوبوس شود سیاهپوستان باید جای خود را به او تقدیم کنند. رزا پارکس مقاومت کرد، رزا پارکس برنخاست و با نشستنش، با مقاومتش از انسان بودن خود دفاع کرد.
دوم. در یک اتوبوس رخ داد. سپیده رشنو که تصویرش را در عکس سمت چپ می‌بینید بر سر یک عمله حکومت که به دلیل تذکر حجاب اجباری مزاحمش شده بود فریاد زد گمشو بیرون. او جای همه ما فریاد زد. این "ما" ارجاعی است به تمام حذف‌شدگان بی‌پناه این چهل و چهار سال. ما که برابر هر موقعیت شغلی به ناچار بلند شدیم تا یکی از خودی‌های حکومت بر صندلی بنشیند؛ ما که به خاطر وجود ده‌ها سهمیه ظالمانه در فرایند انتخاب دانشجو بارها برخاستیم تا یک نورچشمی حکومتی جای ما را بگیرد؛ ما که در تمام این سالها بارها تحقیر شدیم.
سوم. این جدال مردم با مردم نیست؛ این مقاومت تحقیرشدگان است برابر استیلای تحقیرکنندگان. امروز هیچ‌کس نام آن راننده اتوبوس مدافع تبعیض‌نژادی را به یاد ندارد که رزا پارکس را تحویل پلیس داد اما نام و یاد آن زن سیاه‌پوست در همه جا هست. سپیده رشنو را به جرم دفاع از حق انسانی‌اش بازداشت کرده‌اند، من در همین تاریک‌ترین لحظات نامش را مکرر بر زبان میاورم و فردایی را تصور می‌کنم که برای بچه‌هامان تعریف می‌کنیم: زن شجاعی بود که در دوران خفقان فریاد کشید گمشو بیرون، اسمش سپیده بود و رسمش پایان دادن به شب.»
- برگرفته شده از اینستاگرام امیرحسین کامیار
رزا پارکس این بار تسلیم نمی‌شود
https://tavaana.org/rosa-parks/
#سپیده_رشنو #حجاب_بی_حجاب #رزا_پارکس #آزادی_سپیده_رشنو #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«یکم. در یک اتوبوس رخ داد، در جنوب آمریکا و در دوران تباه چیرگی تبعیض نژادی. روزا پارکس از قانونی ظالمانه تبعیت نکرد که فرمان می‌داد اگر مسافر سفیدپوستی سوار اتوبوس شود سیاهپوستان باید جای خود را به او تقدیم کنند. رزا پارکس مقاومت کرد، رزا پارکس برنخاست و با نشستنش، با مقاومتش از انسان بودن خود دفاع کرد.
دوم. در یک اتوبوس رخ داد. سپیده رشنو که تصویرش را در عکس سمت چپ می‌بینید بر سر یک عمله حکومت که به دلیل تذکر حجاب اجباری مزاحمش شده بود فریاد زد گمشو بیرون. او جای همه ما فریاد زد. این "ما" ارجاعی است به تمام حذف‌شدگان بی‌پناه این چهل و چهار سال. ما که برابر هر موقعیت شغلی به ناچار بلند شدیم تا یکی از خودی‌های حکومت بر صندلی بنشیند؛ ما که به خاطر وجود ده‌ها سهمیه ظالمانه در فرایند انتخاب دانشجو بارها برخاستیم تا یک نورچشمی حکومتی جای ما را بگیرد؛ ما که در تمام این سالها بارها تحقیر شدیم.
سوم. این جدال مردم با مردم نیست؛ این مقاومت تحقیرشدگان است برابر استیلای تحقیرکنندگان. امروز هیچ‌کس نام آن راننده اتوبوس مدافع تبعیض‌نژادی را به یاد ندارد که رزا پارکس را تحویل پلیس داد اما نام و یاد آن زن سیاه‌پوست در همه جا هست. سپیده رشنو را به جرم دفاع از حق انسانی‌اش بازداشت کرده‌اند، من در همین تاریک‌ترین لحظات نامش را مکرر بر زبان میاورم و فردایی را تصور می‌کنم که برای بچه‌هامان تعریف می‌کنیم: زن شجاعی بود که در دوران خفقان فریاد کشید گمشو بیرون، اسمش سپیده بود و رسمش پایان دادن به شب.»
- برگرفته شده از اینستاگرام امیرحسین کامیار
رزا پارکس این بار تسلیم نمی‌شود
https://tavaana.org/rosa-parks/
#سپیده_رشنو #حجاب_بی_حجاب #رزا_پارکس #آزادی_سپیده_رشنو #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
چهارم فوریه، زادروز رزا پارکس بود.
ویدیویی درباره نافرمانی مدنی رُزا پارکس و مقاومت در برابر تسلیم صندلی در اتوبوس جداسازی‌شده در جریان جنبش حقوق مدنی سیاهپوستان در آمریکا، ۱ دسامبر ۱۹۵۵
رزا پارکس (۱۹۱۳- ۲۰۰۵) زنی ۴۲ ساله و کارگر ساده سیاه‌پوست ساکن شهر مونت‌گومری ایالت آلاباما آمریکا، تصمیم می‌گیرد در اول دسامبر ۱۹۵۵ با یک روش ساده در اعتراض به تبعیضی نهادینه در آمریکا، دست به نافرمانی مدنی بزند. اعتراض او به تفکیک صندلی‌ها و محل نشستن مسافران سفیدپوست و آفریقایی‌تبار بود.
گرچه در اواخر قرن نوزدهم در کشور محل زندگی رزا، برده‌داری ملغی و حتی به سیاهپوستان حق رای اعطا شده بود، قوانین تبعیض‌آمیز و نژادپرستی نهادینه بر همه ارکان زندگی آنان سایه افکنده بود. از سیستم آموزشی و تفکیک در مدارس تا برتری‌دادن سفیدپوستان بر سیاهپوستان در استخدام، تهیه مسکن و … . قطعا الویت سرویس‌دهی در وسایل نقلیه عمومی، کم‌ترین و نامحسوس‌ترین آسیب و خسارت را به سیاهپوستان آمریکا تحمیل می‌کرد؛ گرچه احتمالا جزء فراگیرترین و عیان‌ترین تبعیض‌ها بود.
اعتراض رزا پارکس، دستگیری و جریمه او با حمایت و سازمان‌دهی هم‌فکرانش توانست توجه افکار عمومی را، فارغ از رنگ و نژاد، بدین نقض حقوق سیاهپوستان جلب و با خود همراه کند. پس از یک سال بایکوت حمل و نقل عمومی شهر مونت‌گومری دادگاه منطقه‌ای دستور به رفع تبعیض و جداسازی نژادی در اتوبوس‌های این شهر داد، ولی این پایان ماجرا نبود؛ سیاهپوستان کم‌کم توانستند با استمرار حرکت‌های مدنی و حفظ انسجام و تاکید بر مطالبات، پیروزی‌های کوچک و محلی خود را به سطح ملی و مشکلات اساسی‌تر بکشانند و بسیاری از قوانین تبعیض‌آمیز را به نفع خود تغییر دهند.
در ایران، به خصوص در ده سال اخیر، زنان بسیاری با نافرمانی مدنی در برابر قانون ظالمانه حجاب اجباری ایستادگی کردند و الهام‌بخش مبارزات مدنی شده‌اند، مبارزه‌ای که همچنان ادامه دارد و به یقین با استمرار و انسجام، می‌تواند حکومت استبدادی را شکست دهد.
گرچه بین نظام مستقر در ایران و آمریکا تفاوت اساسی وجود دارد و خواسته مردم امروز فراتر از لغو یک قانون ظالمانه است، ولی مدل مبارزاتی، شهامت و ایستادگی روی خواسته‌های برحق برای رقم‌زدن تغییر اساسی در جامعه و تلاش برای ارزش‌های جهان‌شمول می‌تواند الهام‌بخش باشد.
مرتبط:
رزا پارکس در خیابان‌های تهران
tinyurl.com/3xtdyaj2
رزا پارکس اینبار تسلیم نمی‌شود
https://tavaana.org/rosa-parks/
#رزا_پارکس #نافرمانی_مدنی #برابری #رفع_تبعیض #آزادی #مقاومت_مدنی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
ویدیویی درباره نافرمانی مدنی رُزا پارکس و مقاومت در برابر تسلیم صندلی در اتوبوس جداسازی‌شده در جریان جنبش حقوق مدنی سیاهپوستان در آمریکا، ۱ دسامبر ۱۹۵۵
رزا پارکس (۱۹۱۳- ۲۰۰۵) زنی ۴۲ ساله و کارگر ساده سیاه‌پوست ساکن شهر مونت‌گومری ایالت آلاباما آمریکا، تصمیم می‌گیرد در اول دسامبر ۱۹۵۵ با یک روش ساده در اعتراض به تبعیضی نهادینه در آمریکا، دست به نافرمانی مدنی بزند. اعتراض او به تفکیک صندلی‌ها و محل نشستن مسافران سفیدپوست و آفریقایی‌تبار بود.
گرچه در اواخر قرن نوزدهم در کشور محل زندگی رزا، برده‌داری ملغی و حتی به سیاهپوستان حق رای اعطا شده بود، قوانین تبعیض‌آمیز و نژادپرستی نهادینه بر همه ارکان زندگی آنان سایه افکنده بود. از سیستم آموزشی و تفکیک در مدارس تا برتری‌دادن سفیدپوستان بر سیاهپوستان در استخدام، تهیه مسکن و … . قطعا الویت سرویس‌دهی در وسایل نقلیه عمومی، کم‌ترین و نامحسوس‌ترین آسیب و خسارت را به سیاهپوستان آمریکا تحمیل می‌کرد؛ گرچه احتمالا جزء فراگیرترین و عیان‌ترین تبعیض‌ها بود.
اعتراض رزا پارکس، دستگیری و جریمه او با حمایت و سازمان‌دهی هم‌فکرانش توانست توجه افکار عمومی را، فارغ از رنگ و نژاد، بدین نقض حقوق سیاهپوستان جلب و با خود همراه کند. پس از یک سال بایکوت حمل و نقل عمومی شهر مونت‌گومری دادگاه منطقه‌ای دستور به رفع تبعیض و جداسازی نژادی در اتوبوس‌های این شهر داد، ولی این پایان ماجرا نبود؛ سیاهپوستان کم‌کم توانستند با استمرار حرکت‌های مدنی و حفظ انسجام و تاکید بر مطالبات، پیروزی‌های کوچک و محلی خود را به سطح ملی و مشکلات اساسی‌تر بکشانند و بسیاری از قوانین تبعیض‌آمیز را به نفع خود تغییر دهند.
در ایران، به خصوص در ده سال اخیر، زنان بسیاری با نافرمانی مدنی در برابر قانون ظالمانه حجاب اجباری ایستادگی کردند و الهام‌بخش مبارزات مدنی شده‌اند، مبارزه‌ای که همچنان ادامه دارد و به یقین با استمرار و انسجام، می‌تواند حکومت استبدادی را شکست دهد.
گرچه بین نظام مستقر در ایران و آمریکا تفاوت اساسی وجود دارد و خواسته مردم امروز فراتر از لغو یک قانون ظالمانه است، ولی مدل مبارزاتی، شهامت و ایستادگی روی خواسته‌های برحق برای رقم‌زدن تغییر اساسی در جامعه و تلاش برای ارزش‌های جهان‌شمول می‌تواند الهام‌بخش باشد.
مرتبط:
رزا پارکس در خیابان‌های تهران
tinyurl.com/3xtdyaj2
رزا پارکس اینبار تسلیم نمی‌شود
https://tavaana.org/rosa-parks/
#رزا_پارکس #نافرمانی_مدنی #برابری #رفع_تبعیض #آزادی #مقاومت_مدنی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
چهارم فوریه، زادروز رزا پارکس بود. او از زنان الهام‌بخش مبارزات مدنی بود.
اما پارمیدا شهبازی، الهام فرشاد، رویا حشمتی، سپیده رشنو، نگار دباغی، نیکا شاکرمی ... و هزاران زن شجاع ایرانی که در سراسر ایران شهامت را تکثیر کرده‌اند، دست کمی از رزا پارکس ندارند
رزا پارکس (۱۹۱۳- ۲۰۰۵) زنی ۴۲ ساله و کارگر ساده سیاه‌پوست ساکن شهر مونت‌گومری ایالت آلاباما آمریکا، تصمیم می‌گیرد در اول دسامبر ۱۹۵۵ با یک روش ساده در اعتراض به تبعیضی نهادینه در آمریکا، دست به نافرمانی مدنی بزند. اعتراض او به تفکیک صندلی‌ها و محل نشستن مسافران سفیدپوست و آفریقایی‌تبار بود.
گرچه در اواخر قرن نوزدهم در کشور محل زندگی رزا، برده‌داری ملغی و حتی به سیاهپوستان حق رای اعطا شده بود، قوانین تبعیض‌آمیز و نژادپرستی نهادینه بر همه ارکان زندگی آنان سایه افکنده بود. از سیستم آموزشی و تفکیک در مدارس تا برتری‌دادن سفیدپوستان بر سیاهپوستان در استخدام، تهیه مسکن و … . قطعا الویت سرویس‌دهی در وسایل نقلیه عمومی، کم‌ترین و نامحسوس‌ترین آسیب و خسارت را به سیاهپوستان آمریکا تحمیل می‌کرد؛ گرچه احتمالا جزء فراگیرترین و عیان‌ترین تبعیض‌ها بود.
اعتراض رزا پارکس، دستگیری و جریمه او با حمایت و سازمان‌دهی هم‌فکرانش توانست توجه افکار عمومی را، فارغ از رنگ و نژاد، بدین نقض حقوق سیاهپوستان جلب و با خود همراه کند. پس از یک سال بایکوت حمل و نقل عمومی شهر مونت‌گومری دادگاه منطقه‌ای دستور به رفع تبعیض و جداسازی نژادی در اتوبوس‌های این شهر داد، ولی این پایان ماجرا نبود؛ سیاهپوستان کم‌کم توانستند با استمرار حرکت‌های مدنی و حفظ انسجام و تاکید بر مطالبات، پیروزی‌های کوچک و محلی خود را به سطح ملی و مشکلات اساسی‌تر بکشانند و بسیاری از قوانین تبعیض‌آمیز را به نفع خود تغییر دهند.
در ایران، به خصوص در ده سال اخیر، زنان بسیاری با نافرمانی مدنی در برابر قانون ظالمانه حجاب اجباری ایستادگی کرده و الهام‌بخش مبارزات مدنی شده‌اند، مبارزه‌ای که همچنان ادامه دارد و به یقین با استمرار و انسجام، می‌تواند حکومت استبدادی را شکست دهد.
گرچه بین نظام مستقر در ایران و آمریکا تفاوت اساسی وجود دارد و خواسته مردم امروز فراتر از لغو یک قانون ظالمانه است، ولی مدل مبارزاتی، شهامت و ایستادگی روی خواسته‌های برحق برای رقم‌زدن تغییر اساسی در جامعه و تلاش برای ارزش‌های جهان‌شمول بسیار مهم است.
مرتبط:
رزا پارکس در خیابان‌های تهران
tinyurl.com/3xtdyaj2
رزا پارکس تسلیم نمی‌شود
tavaana.org/rosa-parks/
#رزا_پارکس #نافرمانی_مدنی #مقاومت_مدنی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
اما پارمیدا شهبازی، الهام فرشاد، رویا حشمتی، سپیده رشنو، نگار دباغی، نیکا شاکرمی ... و هزاران زن شجاع ایرانی که در سراسر ایران شهامت را تکثیر کرده‌اند، دست کمی از رزا پارکس ندارند
رزا پارکس (۱۹۱۳- ۲۰۰۵) زنی ۴۲ ساله و کارگر ساده سیاه‌پوست ساکن شهر مونت‌گومری ایالت آلاباما آمریکا، تصمیم می‌گیرد در اول دسامبر ۱۹۵۵ با یک روش ساده در اعتراض به تبعیضی نهادینه در آمریکا، دست به نافرمانی مدنی بزند. اعتراض او به تفکیک صندلی‌ها و محل نشستن مسافران سفیدپوست و آفریقایی‌تبار بود.
گرچه در اواخر قرن نوزدهم در کشور محل زندگی رزا، برده‌داری ملغی و حتی به سیاهپوستان حق رای اعطا شده بود، قوانین تبعیض‌آمیز و نژادپرستی نهادینه بر همه ارکان زندگی آنان سایه افکنده بود. از سیستم آموزشی و تفکیک در مدارس تا برتری‌دادن سفیدپوستان بر سیاهپوستان در استخدام، تهیه مسکن و … . قطعا الویت سرویس‌دهی در وسایل نقلیه عمومی، کم‌ترین و نامحسوس‌ترین آسیب و خسارت را به سیاهپوستان آمریکا تحمیل می‌کرد؛ گرچه احتمالا جزء فراگیرترین و عیان‌ترین تبعیض‌ها بود.
اعتراض رزا پارکس، دستگیری و جریمه او با حمایت و سازمان‌دهی هم‌فکرانش توانست توجه افکار عمومی را، فارغ از رنگ و نژاد، بدین نقض حقوق سیاهپوستان جلب و با خود همراه کند. پس از یک سال بایکوت حمل و نقل عمومی شهر مونت‌گومری دادگاه منطقه‌ای دستور به رفع تبعیض و جداسازی نژادی در اتوبوس‌های این شهر داد، ولی این پایان ماجرا نبود؛ سیاهپوستان کم‌کم توانستند با استمرار حرکت‌های مدنی و حفظ انسجام و تاکید بر مطالبات، پیروزی‌های کوچک و محلی خود را به سطح ملی و مشکلات اساسی‌تر بکشانند و بسیاری از قوانین تبعیض‌آمیز را به نفع خود تغییر دهند.
در ایران، به خصوص در ده سال اخیر، زنان بسیاری با نافرمانی مدنی در برابر قانون ظالمانه حجاب اجباری ایستادگی کرده و الهام‌بخش مبارزات مدنی شده‌اند، مبارزه‌ای که همچنان ادامه دارد و به یقین با استمرار و انسجام، می‌تواند حکومت استبدادی را شکست دهد.
گرچه بین نظام مستقر در ایران و آمریکا تفاوت اساسی وجود دارد و خواسته مردم امروز فراتر از لغو یک قانون ظالمانه است، ولی مدل مبارزاتی، شهامت و ایستادگی روی خواسته‌های برحق برای رقم‌زدن تغییر اساسی در جامعه و تلاش برای ارزش‌های جهان‌شمول بسیار مهم است.
مرتبط:
رزا پارکس در خیابان‌های تهران
tinyurl.com/3xtdyaj2
رزا پارکس تسلیم نمی‌شود
tavaana.org/rosa-parks/
#رزا_پارکس #نافرمانی_مدنی #مقاومت_مدنی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech