This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
واحد فیروزی، نوازنده فلوت، این کار زیبا را در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرده و آن را به ملت شریف ایران تقدیم کرده است
#زن_زندگی_آزادی
تقدیم به ملت شریف ایران
#دانشگاه_شریف #دانشگاه_تبریز #دانشگاه_اصفهان #دانشگاه_شیراز
#دانشگاه_مشهد #دانشگاه_یزد #دانشگاه_ساری #دانشگاه_تهران #دانشگاه_الزهرا #دانشگاه_شیراز #دانشگاه_امیرکبیر #دانشگاه_نوشیروانی و همه دانشجویان عزیز🖤🖤
________
#مهسا_امینی #نه_به_دیکتاتوری #آزادی #نیکاشاکرمی #حدیث_نجفی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
#زن_زندگی_آزادی
تقدیم به ملت شریف ایران
#دانشگاه_شریف #دانشگاه_تبریز #دانشگاه_اصفهان #دانشگاه_شیراز
#دانشگاه_مشهد #دانشگاه_یزد #دانشگاه_ساری #دانشگاه_تهران #دانشگاه_الزهرا #دانشگاه_شیراز #دانشگاه_امیرکبیر #دانشگاه_نوشیروانی و همه دانشجویان عزیز🖤🖤
________
#مهسا_امینی #نه_به_دیکتاتوری #آزادی #نیکاشاکرمی #حدیث_نجفی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
👍72❤21
🕊️✌️.
شریفهی عزیزم
وقتی خبر تأیید دوبارهی حکم اعدامت را شنیدم، شوک وجودم را فرا گرفت. بیاختیار به روزهایی برگشتم که خودم کارگر ادارهی برق بودم. ده سال کار کردم و همچون هزاران کارگر دیگر، همهی امیدم به همان دستمزدی بود که زندگیام را میچرخاند. اما در سال ۱۳۹۰، به خاطر فعالیت سیاسی و بازداشتم، با دخالت مستقیم وزارت اطلاعات اخراج شدم؛ بیهیچ حق سنوات و بیهیچ پشتوانهی قانونی. آن روزها، اگر تو در کنارم بودی، میتوانستی صدایم باشی، در برابر کارفرما بایستی و نگذاری زندگیام اینگونه قربانی بیعدالتی شود. میدانم که رسالت تو همواره همین بوده است: دفاع از کارگران، زحمتکشان، فرودستان و تمام کسانی که صدایشان به جایی نمیرسد.
حکمی که علیه تو صادر شده، نه ریشه در عدالت دارد و نه در قانون، بلکه از دل ترس برآمده است. این حکم، بیش از آنکه یک تصمیم قضایی باشد، یک پیام سیاسی است؛ پیامی هشداردهنده در شرایطی که کشور از التهاب و بحرانهای پیاپی رنج میبرد: فشارهای اقتصادی و معیشتی کمر مردم را شکسته، ناهنجاریهای اجتماعی رو به فزونی است و بحرانهای سیاسی ـ چه درونمرزی و چه بیرونمرزی ـ رژیم را در تنگنایی روزافزون گرفتار کردهاند. در چنین فضایی، تأیید دوبارهی حکمی که پیشتر نقض شده بود، معنایی جز تهدید جامعه ندارد: هر کس علیه تبعیض برخیزد، از کارگر و معلم گرفته تا هر صدای آزادیخواه، با شدیدترین سرکوب مواجه خواهد شد. آنها میخواهند با اعدام، ترس را بر دل مردم حاکم کنند. اما تجربهی تاریخ نشان داده است که هر چه فشار بیشتر شود، ریشههای مقاومت نیز ژرفتر و پایدارتر میگردد.
ما بارها آموختهایم که سرکوب، سکوت نمیآورد. صدای یک مبارز اگر خاموش شود، در دهها، صدها و هزاران صدا تکثیر میشود: در فریاد زندانیان، در اعتراضات کارگری و مردمی، در جنبشهای صنفی و سیاسی، در کارزارهای بینالمللی و در نامههای اعتراضی. این صداها، همان خطوط روشن مقاومتاند که بیش از هر حکم اعدام، دستگاه سرکوب را به لرزه میاندازند. صدای اعتراض، سلاح حقیقی مردم در برابر ظلم است؛ سلاحی که هیچ دیواری توان سد کردنش را ندارد.
شریفهی عزیز، بدان که تنها نیستی. آنها میخواهند تو را خاموش کنند، اما صدایت امروز بخشی از صدای جمعی ماست. هیچ طنابی قادر نیست این صدا را از تاریخ و حافظهی مردم پاک کند. در قاموس حقوق بشر، حق حیات و آزادی اندیشه از بنیادینترین حقوق انسان است و هر اعدامی، جز لکهای سیاه بر کارنامهی حکومت، چیزی به جا نمیگذارد.
اطمینان داشته باش: هیچ مرگی توان خاموش کردن حقیقت را ندارد. صدای تو، حالا صدای ماست.
از اینستاگرام مریم یحیوی، فعال سیاسی و زندانی سیاسی سابق
#شریفه_محمدی
#شریفه_محمدی_آزاد_باید_گردد
#فعال_کارگری
#نه_به_اعدام
#نه_به_دیکتاتوری
#زندانیان_سیاسی_عقیدتی_آزاد_باید_گردند
#زندان_لاکان_رشت
#سه_شنبه_های_نه_به_اعدام
#سهشنبههای_نه_به_اعدام
#زن_زندگی_آزادی
@Tavaana_TavaanaTech
شریفهی عزیزم
وقتی خبر تأیید دوبارهی حکم اعدامت را شنیدم، شوک وجودم را فرا گرفت. بیاختیار به روزهایی برگشتم که خودم کارگر ادارهی برق بودم. ده سال کار کردم و همچون هزاران کارگر دیگر، همهی امیدم به همان دستمزدی بود که زندگیام را میچرخاند. اما در سال ۱۳۹۰، به خاطر فعالیت سیاسی و بازداشتم، با دخالت مستقیم وزارت اطلاعات اخراج شدم؛ بیهیچ حق سنوات و بیهیچ پشتوانهی قانونی. آن روزها، اگر تو در کنارم بودی، میتوانستی صدایم باشی، در برابر کارفرما بایستی و نگذاری زندگیام اینگونه قربانی بیعدالتی شود. میدانم که رسالت تو همواره همین بوده است: دفاع از کارگران، زحمتکشان، فرودستان و تمام کسانی که صدایشان به جایی نمیرسد.
حکمی که علیه تو صادر شده، نه ریشه در عدالت دارد و نه در قانون، بلکه از دل ترس برآمده است. این حکم، بیش از آنکه یک تصمیم قضایی باشد، یک پیام سیاسی است؛ پیامی هشداردهنده در شرایطی که کشور از التهاب و بحرانهای پیاپی رنج میبرد: فشارهای اقتصادی و معیشتی کمر مردم را شکسته، ناهنجاریهای اجتماعی رو به فزونی است و بحرانهای سیاسی ـ چه درونمرزی و چه بیرونمرزی ـ رژیم را در تنگنایی روزافزون گرفتار کردهاند. در چنین فضایی، تأیید دوبارهی حکمی که پیشتر نقض شده بود، معنایی جز تهدید جامعه ندارد: هر کس علیه تبعیض برخیزد، از کارگر و معلم گرفته تا هر صدای آزادیخواه، با شدیدترین سرکوب مواجه خواهد شد. آنها میخواهند با اعدام، ترس را بر دل مردم حاکم کنند. اما تجربهی تاریخ نشان داده است که هر چه فشار بیشتر شود، ریشههای مقاومت نیز ژرفتر و پایدارتر میگردد.
ما بارها آموختهایم که سرکوب، سکوت نمیآورد. صدای یک مبارز اگر خاموش شود، در دهها، صدها و هزاران صدا تکثیر میشود: در فریاد زندانیان، در اعتراضات کارگری و مردمی، در جنبشهای صنفی و سیاسی، در کارزارهای بینالمللی و در نامههای اعتراضی. این صداها، همان خطوط روشن مقاومتاند که بیش از هر حکم اعدام، دستگاه سرکوب را به لرزه میاندازند. صدای اعتراض، سلاح حقیقی مردم در برابر ظلم است؛ سلاحی که هیچ دیواری توان سد کردنش را ندارد.
شریفهی عزیز، بدان که تنها نیستی. آنها میخواهند تو را خاموش کنند، اما صدایت امروز بخشی از صدای جمعی ماست. هیچ طنابی قادر نیست این صدا را از تاریخ و حافظهی مردم پاک کند. در قاموس حقوق بشر، حق حیات و آزادی اندیشه از بنیادینترین حقوق انسان است و هر اعدامی، جز لکهای سیاه بر کارنامهی حکومت، چیزی به جا نمیگذارد.
اطمینان داشته باش: هیچ مرگی توان خاموش کردن حقیقت را ندارد. صدای تو، حالا صدای ماست.
از اینستاگرام مریم یحیوی، فعال سیاسی و زندانی سیاسی سابق
#شریفه_محمدی
#شریفه_محمدی_آزاد_باید_گردد
#فعال_کارگری
#نه_به_اعدام
#نه_به_دیکتاتوری
#زندانیان_سیاسی_عقیدتی_آزاد_باید_گردند
#زندان_لاکان_رشت
#سه_شنبه_های_نه_به_اعدام
#سهشنبههای_نه_به_اعدام
#زن_زندگی_آزادی
@Tavaana_TavaanaTech
🕊17👍6❤2💔1
عدالت با مرگ برقرار نمیشود
✍️ مریم یحیوی
افزایش نگرانکنندهی صدور و اجرای احکام اعدام، بهخصوص در زندان قزلحصار، بار دیگر نگاهها را متوجه پیوند میان خشونت ساختاری، فقر و سیاست کیفری در ایران کرده است. در این ساختار، اعدام نه صرفاً یک مجازات قضایی، بلکه بخشی از سازوکار کنترل اجتماعی و حفظ نظم موجود است؛ نظمی که بر پایهی سرکوب، تبعیض و ترس بنا شده است.
بخش عمدهای از محکومان به اعدام از میان طبقات فرودست و حاشیهنشین جامعه هستند؛ کسانی که بیشتر قربانی شرایط نابرابر اقتصادی، اجتماعی و فرهنگیاند تا عامل آن. در چنین بسترهایی، «جرم» اغلب حاصل انتخاب آگاهانهی فردی نیست، بلکه پیامد اجتنابناپذیر فقر، تبعیض و فقدان فرصتهای برابر است. از اینرو، مجازات مرگ نه عادلانه است و نه بازدارنده؛ تنها تکرار همان چرخهی خشونت و نابرابریست که آن جرم را زاده است.
اعتصاب غذای ۱۵۰۰ زندانی غیرسیاسی در واحد ۲ زندان قزلحصار و تداوم کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» — که اکنون بیش از ۹۰ هفته در ۵۲ زندان کشور جریان دارد و از دل زندان قزلحصار شکل گرفت — یادآور این واقعیت است که مخالفت با اعدام، واکنشی صرفاً انسانی نیست، بلکه پاسخی آگاهانه به سیاستهاییست که حذف انسان را جایگزین اصلاح اجتماعی کرده است.
در نگرش عدالتمحور، مجازات باید فرصتی برای ترمیم رابطهی فرد و جامعه باشد، نه پایانی بر آن. عدالت واقعی زمانی معنا دارد که به انسان امکان جبران، رشد و بازگشت داده شود. اعدام این امکان را بهکلی نابود میکند و خود در تضاد کامل با مفهوم عدالت قرار میگیرد.
اصرار بر مجازات مرگ، بهویژه در ابعاد گسترده، بیش از هر چیز گواه ناتوانی یک ساختار در مواجهه با ریشههای جرم است. جامعهای که مسیر اصلاح را کنار گذاشته و تنها به حذف متوسل میشود، خشونت را از سطح فردی به سطح نهادی ارتقا میدهد.
صدایی که از دل زندان قزلحصار برخاسته، صدای هشدار است؛ هشداری علیه روندی ضدانسانی که نباید نادیده گرفته شود. وظیفهی اخلاقی، انسانی و مدنی تمامی وجدانهای بیدار است که در برابر این خشونت سازمانیافته سکوت نکرده و خواست لغو احکام اعدام را به مطالبهای جدی و ضروری در سطح جامعه بدل سازند.
نه به اعدام، آری به زندگی
نه به خشونت ساختاری، آری به عدالت ترمیمی
#مریم_یحیوی
#نه_به_اعدام
#از_قزلحصار_بگو
#زندان_قزلحصار
#سه_شنبه_های_نه_به_اعدام
#نه_به_استبداد
#نه_به_دیکتاتوری
#نه_به_خشونت #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
✍️ مریم یحیوی
افزایش نگرانکنندهی صدور و اجرای احکام اعدام، بهخصوص در زندان قزلحصار، بار دیگر نگاهها را متوجه پیوند میان خشونت ساختاری، فقر و سیاست کیفری در ایران کرده است. در این ساختار، اعدام نه صرفاً یک مجازات قضایی، بلکه بخشی از سازوکار کنترل اجتماعی و حفظ نظم موجود است؛ نظمی که بر پایهی سرکوب، تبعیض و ترس بنا شده است.
بخش عمدهای از محکومان به اعدام از میان طبقات فرودست و حاشیهنشین جامعه هستند؛ کسانی که بیشتر قربانی شرایط نابرابر اقتصادی، اجتماعی و فرهنگیاند تا عامل آن. در چنین بسترهایی، «جرم» اغلب حاصل انتخاب آگاهانهی فردی نیست، بلکه پیامد اجتنابناپذیر فقر، تبعیض و فقدان فرصتهای برابر است. از اینرو، مجازات مرگ نه عادلانه است و نه بازدارنده؛ تنها تکرار همان چرخهی خشونت و نابرابریست که آن جرم را زاده است.
اعتصاب غذای ۱۵۰۰ زندانی غیرسیاسی در واحد ۲ زندان قزلحصار و تداوم کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» — که اکنون بیش از ۹۰ هفته در ۵۲ زندان کشور جریان دارد و از دل زندان قزلحصار شکل گرفت — یادآور این واقعیت است که مخالفت با اعدام، واکنشی صرفاً انسانی نیست، بلکه پاسخی آگاهانه به سیاستهاییست که حذف انسان را جایگزین اصلاح اجتماعی کرده است.
در نگرش عدالتمحور، مجازات باید فرصتی برای ترمیم رابطهی فرد و جامعه باشد، نه پایانی بر آن. عدالت واقعی زمانی معنا دارد که به انسان امکان جبران، رشد و بازگشت داده شود. اعدام این امکان را بهکلی نابود میکند و خود در تضاد کامل با مفهوم عدالت قرار میگیرد.
اصرار بر مجازات مرگ، بهویژه در ابعاد گسترده، بیش از هر چیز گواه ناتوانی یک ساختار در مواجهه با ریشههای جرم است. جامعهای که مسیر اصلاح را کنار گذاشته و تنها به حذف متوسل میشود، خشونت را از سطح فردی به سطح نهادی ارتقا میدهد.
صدایی که از دل زندان قزلحصار برخاسته، صدای هشدار است؛ هشداری علیه روندی ضدانسانی که نباید نادیده گرفته شود. وظیفهی اخلاقی، انسانی و مدنی تمامی وجدانهای بیدار است که در برابر این خشونت سازمانیافته سکوت نکرده و خواست لغو احکام اعدام را به مطالبهای جدی و ضروری در سطح جامعه بدل سازند.
نه به اعدام، آری به زندگی
نه به خشونت ساختاری، آری به عدالت ترمیمی
#مریم_یحیوی
#نه_به_اعدام
#از_قزلحصار_بگو
#زندان_قزلحصار
#سه_شنبه_های_نه_به_اعدام
#نه_به_استبداد
#نه_به_دیکتاتوری
#نه_به_خشونت #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
🕊22💔9❤4👍2