«یاور همیشه مومن تو برو سفر سلامت
غم من نخور که دوری برای من شده عادت»
زادروز ایرج جنتی عطایی، #ترانه‌سرا
ایرج جنتی عطایی در ۱۹ دی‌ماه ۱۳۲۵ در شهر مشهد دیده به جهان گشود. او در تهران و دزفول و مشهد و انگلستان درس خواند. #جنتی_عطایی در مورد شرایط خانه‌ی کودکی‌اش به صدای آمریکا می‌گوید که در آن روزگار کودکی پدر آواز میخواند و مادر کتاب و بخشی کوچک از هر دوی آنها را فکر می‌کنم که من به عنوان بیماری با خودم حمل کرده‌ام.
او در گفت‌وگویی با سایت دویچه‌وله فضای کودکی خود را این‌گونه شرح می‌دهد:
“خیلی خردسال بودم. پدر من با اینکه شغلش ربطی به #هنر نداشت و درجه دار نیروی هوایی بود، اما به خانه که برمیگشت، #تار و یا فلوتش را برمیداشت و اندوه، خستگی و رنجش را به زبان #موسیقی ترجمه میکرد و من هم دورادور گوش میکردم و دورادور به من هم سرایت کرد.
او خیلی دوست داشت که من ویولون بزنم. جالب است که دیگران فرزندانشان را مجبور میکردند که پزشک یا مهندس بشوند، پدر من، مرا مجبور میکرد که ویولون بزنم و همانطور که آنهایی که مجبور شدند پزشک بشوند، نشدند، من هم در زمینهی ویولون زدن…
اما چون پدر وقتی میزد، نیازمند بهکار بردن واژه بود تا حس و حالش را فریاد کند یا بخواند، دست به دامن #غزل میشد و غزل میخواند. غزل را بر مبنای ملودیای که به ذهنش میآمد، تکه پاره میکرد و میگفت. من هم به هر روی متوجه شدم جهانی وجود دارد، غیرواقعی، در کنار جهان بیرحم واقعی…”
ترانه‌های #ایرج_جنتی_عطایی به سرعت جای خود را میان توده‌ی مردم باز کرد. عطایی برای مردم تعریف خاصی دارد. او در مصاحبه با دویچه‌وله چنین می‌گوید:
“اما بعداً آرام آرام متوجه میشدیم که ترانه هایی مانند گل سرخ، قصه ی وفا، همخونه، در آن روزگار، خیلی زود مردم را متوجه خود کرده اند و شده اند ترانه های مردم و آنها را زمزمه می کردند.
بیشتر بخوانید:
http://bit.ly/1xXYsr5
Iraj Janati Ataei (Offical Page) - ایرج جنتی عطایی
ویدیو: bit.ly/1Jy9A78
مطالب #توانا را بدون فیلتر در تلگرام دنبال کنید:
@Tavaana_TavaanaTech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
غم من نخور که دوری برای من شده عادت»
زادروز ایرج جنتی عطایی، #ترانه‌سرا
ایرج جنتی عطایی در ۱۹ دی‌ماه ۱۳۲۵ در شهر مشهد دیده به جهان گشود. او در تهران و دزفول و مشهد و انگلستان درس خواند. #جنتی_عطایی در مورد شرایط خانه‌ی کودکی‌اش به صدای آمریکا می‌گوید که در آن روزگار کودکی پدر آواز میخواند و مادر کتاب و بخشی کوچک از هر دوی آنها را فکر می‌کنم که من به عنوان بیماری با خودم حمل کرده‌ام.
او در گفت‌وگویی با سایت دویچه‌وله فضای کودکی خود را این‌گونه شرح می‌دهد:
“خیلی خردسال بودم. پدر من با اینکه شغلش ربطی به #هنر نداشت و درجه دار نیروی هوایی بود، اما به خانه که برمیگشت، #تار و یا فلوتش را برمیداشت و اندوه، خستگی و رنجش را به زبان #موسیقی ترجمه میکرد و من هم دورادور گوش میکردم و دورادور به من هم سرایت کرد.
او خیلی دوست داشت که من ویولون بزنم. جالب است که دیگران فرزندانشان را مجبور میکردند که پزشک یا مهندس بشوند، پدر من، مرا مجبور میکرد که ویولون بزنم و همانطور که آنهایی که مجبور شدند پزشک بشوند، نشدند، من هم در زمینهی ویولون زدن…
اما چون پدر وقتی میزد، نیازمند بهکار بردن واژه بود تا حس و حالش را فریاد کند یا بخواند، دست به دامن #غزل میشد و غزل میخواند. غزل را بر مبنای ملودیای که به ذهنش میآمد، تکه پاره میکرد و میگفت. من هم به هر روی متوجه شدم جهانی وجود دارد، غیرواقعی، در کنار جهان بیرحم واقعی…”
ترانه‌های #ایرج_جنتی_عطایی به سرعت جای خود را میان توده‌ی مردم باز کرد. عطایی برای مردم تعریف خاصی دارد. او در مصاحبه با دویچه‌وله چنین می‌گوید:
“اما بعداً آرام آرام متوجه میشدیم که ترانه هایی مانند گل سرخ، قصه ی وفا، همخونه، در آن روزگار، خیلی زود مردم را متوجه خود کرده اند و شده اند ترانه های مردم و آنها را زمزمه می کردند.
بیشتر بخوانید:
http://bit.ly/1xXYsr5
Iraj Janati Ataei (Offical Page) - ایرج جنتی عطایی
ویدیو: bit.ly/1Jy9A78
مطالب #توانا را بدون فیلتر در تلگرام دنبال کنید:
@Tavaana_TavaanaTech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
Forwarded from آموزشکده توانا
«یاور همیشه مومن تو برو سفر سلامت
غم من نخور که دوری برای من شده عادت»
زادروز ایرج جنتی عطایی، #ترانه‌سرا
ایرج جنتی عطایی در ۱۹ دی‌ماه ۱۳۲۵ در شهر مشهد دیده به جهان گشود. او در تهران و دزفول و مشهد و انگلستان درس خواند. #جنتی_عطایی در مورد شرایط خانه‌ی کودکی‌اش به صدای آمریکا می‌گوید که در آن روزگار کودکی پدر آواز میخواند و مادر کتاب و بخشی کوچک از هر دوی آنها را فکر می‌کنم که من به عنوان بیماری با خودم حمل کرده‌ام.
او در گفت‌وگویی با سایت دویچه‌وله فضای کودکی خود را این‌گونه شرح می‌دهد:
“خیلی خردسال بودم. پدر من با اینکه شغلش ربطی به #هنر نداشت و درجه دار نیروی هوایی بود، اما به خانه که برمیگشت، #تار و یا فلوتش را برمیداشت و اندوه، خستگی و رنجش را به زبان #موسیقی ترجمه میکرد و من هم دورادور گوش میکردم و دورادور به من هم سرایت کرد.
او خیلی دوست داشت که من ویولون بزنم. جالب است که دیگران فرزندانشان را مجبور میکردند که پزشک یا مهندس بشوند، پدر من، مرا مجبور میکرد که ویولون بزنم و همانطور که آنهایی که مجبور شدند پزشک بشوند، نشدند، من هم در زمینهی ویولون زدن…
اما چون پدر وقتی میزد، نیازمند بهکار بردن واژه بود تا حس و حالش را فریاد کند یا بخواند، دست به دامن #غزل میشد و غزل میخواند. غزل را بر مبنای ملودیای که به ذهنش میآمد، تکه پاره میکرد و میگفت. من هم به هر روی متوجه شدم جهانی وجود دارد، غیرواقعی، در کنار جهان بیرحم واقعی…”
ترانه‌های #ایرج_جنتی_عطایی به سرعت جای خود را میان توده‌ی مردم باز کرد. عطایی برای مردم تعریف خاصی دارد. او در مصاحبه با دویچه‌وله چنین می‌گوید:
“اما بعداً آرام آرام متوجه میشدیم که ترانه هایی مانند گل سرخ، قصه ی وفا، همخونه، در آن روزگار، خیلی زود مردم را متوجه خود کرده اند و شده اند ترانه های مردم و آنها را زمزمه می کردند.
بیشتر بخوانید:
http://bit.ly/1xXYsr5
Iraj Janati Ataei (Offical Page) - ایرج جنتی عطایی
ویدیو: bit.ly/1Jy9A78
مطالب #توانا را بدون فیلتر در تلگرام دنبال کنید:
@Tavaana_TavaanaTech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
غم من نخور که دوری برای من شده عادت»
زادروز ایرج جنتی عطایی، #ترانه‌سرا
ایرج جنتی عطایی در ۱۹ دی‌ماه ۱۳۲۵ در شهر مشهد دیده به جهان گشود. او در تهران و دزفول و مشهد و انگلستان درس خواند. #جنتی_عطایی در مورد شرایط خانه‌ی کودکی‌اش به صدای آمریکا می‌گوید که در آن روزگار کودکی پدر آواز میخواند و مادر کتاب و بخشی کوچک از هر دوی آنها را فکر می‌کنم که من به عنوان بیماری با خودم حمل کرده‌ام.
او در گفت‌وگویی با سایت دویچه‌وله فضای کودکی خود را این‌گونه شرح می‌دهد:
“خیلی خردسال بودم. پدر من با اینکه شغلش ربطی به #هنر نداشت و درجه دار نیروی هوایی بود، اما به خانه که برمیگشت، #تار و یا فلوتش را برمیداشت و اندوه، خستگی و رنجش را به زبان #موسیقی ترجمه میکرد و من هم دورادور گوش میکردم و دورادور به من هم سرایت کرد.
او خیلی دوست داشت که من ویولون بزنم. جالب است که دیگران فرزندانشان را مجبور میکردند که پزشک یا مهندس بشوند، پدر من، مرا مجبور میکرد که ویولون بزنم و همانطور که آنهایی که مجبور شدند پزشک بشوند، نشدند، من هم در زمینهی ویولون زدن…
اما چون پدر وقتی میزد، نیازمند بهکار بردن واژه بود تا حس و حالش را فریاد کند یا بخواند، دست به دامن #غزل میشد و غزل میخواند. غزل را بر مبنای ملودیای که به ذهنش میآمد، تکه پاره میکرد و میگفت. من هم به هر روی متوجه شدم جهانی وجود دارد، غیرواقعی، در کنار جهان بیرحم واقعی…”
ترانه‌های #ایرج_جنتی_عطایی به سرعت جای خود را میان توده‌ی مردم باز کرد. عطایی برای مردم تعریف خاصی دارد. او در مصاحبه با دویچه‌وله چنین می‌گوید:
“اما بعداً آرام آرام متوجه میشدیم که ترانه هایی مانند گل سرخ، قصه ی وفا، همخونه، در آن روزگار، خیلی زود مردم را متوجه خود کرده اند و شده اند ترانه های مردم و آنها را زمزمه می کردند.
بیشتر بخوانید:
http://bit.ly/1xXYsr5
Iraj Janati Ataei (Offical Page) - ایرج جنتی عطایی
ویدیو: bit.ly/1Jy9A78
مطالب #توانا را بدون فیلتر در تلگرام دنبال کنید:
@Tavaana_TavaanaTech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
«یاور همیشه مومن تو برو سفر سلامت
غم من نخور که دوری برای من شده عادت»
.
زادروز ایرج جنتی عطایی، ترانه‌سرا
ایرج جنتی عطایی در ۱۹ دی‌ماه ۱۳۲۵ در شهر مشهد دیده به جهان گشود. او در تهران و دزفول و مشهد و انگلستان درس خواند. جنتی عطایی در مورد شرایط خانه‌ی کودکی‌اش به صدای آمریکا می‌گوید که در آن روزگار کودکی پدر آواز میخواند و مادر کتاب و بخشی کوچک از هر دوی آنها را فکر می‌کنم که من به عنوان بیماری با خودم حمل کرده‌ام.
.
او در گفت‌وگویی با سایت دویچه‌وله فضای کودکی خود را این‌گونه شرح می‌دهد:
“خیلی خردسال بودم. پدر من با اینکه شغلش ربطی به هنر نداشت و درجه دار نیروی هوایی بود، اما به خانه که برمیگشت، تار و یا فلوتش را برمیداشت و اندوه، خستگی و رنجش را به زبان موسیقی ترجمه میکرد و من هم دورادور گوش میکردم و دورادور به من هم سرایت کرد.
او خیلی دوست داشت که من ویولون بزنم. جالب است که دیگران فرزندانشان را مجبور میکردند که پزشک یا مهندس بشوند، پدر من، مرا مجبور میکرد که ویولون بزنم و همانطور که آنهایی که مجبور شدند پزشک بشوند، نشدند، من هم در زمینهی ویولون زدن…
اما چون پدر وقتی میزد، نیازمند بهکار بردن واژه بود تا حس و حالش را فریاد کند یا بخواند، دست به دامن غزل میشد و غزل میخواند. غزل را بر مبنای ملودیای که به ذهنش میآمد، تکه پاره میکرد و میگفت. من هم به هر روی متوجه شدم جهانی وجود دارد، غیرواقعی، در کنار جهان بیرحم واقعی…”
.
ترانه‌های #ایرج_جنتی_عطایی به سرعت جای خود را میان توده‌ی مردم باز کرد. عطایی برای مردم تعریف خاصی دارد. او در مصاحبه با دویچه‌وله چنین می‌گوید:
“اما بعداً آرام آرام متوجه میشدیم که تران هایی مانند گل سرخ، قصه‌ی وفا، همخونه، در آن روزگار، خیلی زود مردم را متوجه خود کرده‌اند و شده‌اند ترانه های مردم و آنها را زمزمه میکردند.
بیشتر بخوانید:
http://bit.ly/2KLyTrz
#ایرج_جنتی_عطایی #موسیقی #ترانه #ترانه_سرا #شاعر
@Tavaana_TavaanaTech
غم من نخور که دوری برای من شده عادت»
.
زادروز ایرج جنتی عطایی، ترانه‌سرا
ایرج جنتی عطایی در ۱۹ دی‌ماه ۱۳۲۵ در شهر مشهد دیده به جهان گشود. او در تهران و دزفول و مشهد و انگلستان درس خواند. جنتی عطایی در مورد شرایط خانه‌ی کودکی‌اش به صدای آمریکا می‌گوید که در آن روزگار کودکی پدر آواز میخواند و مادر کتاب و بخشی کوچک از هر دوی آنها را فکر می‌کنم که من به عنوان بیماری با خودم حمل کرده‌ام.
.
او در گفت‌وگویی با سایت دویچه‌وله فضای کودکی خود را این‌گونه شرح می‌دهد:
“خیلی خردسال بودم. پدر من با اینکه شغلش ربطی به هنر نداشت و درجه دار نیروی هوایی بود، اما به خانه که برمیگشت، تار و یا فلوتش را برمیداشت و اندوه، خستگی و رنجش را به زبان موسیقی ترجمه میکرد و من هم دورادور گوش میکردم و دورادور به من هم سرایت کرد.
او خیلی دوست داشت که من ویولون بزنم. جالب است که دیگران فرزندانشان را مجبور میکردند که پزشک یا مهندس بشوند، پدر من، مرا مجبور میکرد که ویولون بزنم و همانطور که آنهایی که مجبور شدند پزشک بشوند، نشدند، من هم در زمینهی ویولون زدن…
اما چون پدر وقتی میزد، نیازمند بهکار بردن واژه بود تا حس و حالش را فریاد کند یا بخواند، دست به دامن غزل میشد و غزل میخواند. غزل را بر مبنای ملودیای که به ذهنش میآمد، تکه پاره میکرد و میگفت. من هم به هر روی متوجه شدم جهانی وجود دارد، غیرواقعی، در کنار جهان بیرحم واقعی…”
.
ترانه‌های #ایرج_جنتی_عطایی به سرعت جای خود را میان توده‌ی مردم باز کرد. عطایی برای مردم تعریف خاصی دارد. او در مصاحبه با دویچه‌وله چنین می‌گوید:
“اما بعداً آرام آرام متوجه میشدیم که تران هایی مانند گل سرخ، قصه‌ی وفا، همخونه، در آن روزگار، خیلی زود مردم را متوجه خود کرده‌اند و شده‌اند ترانه های مردم و آنها را زمزمه میکردند.
بیشتر بخوانید:
http://bit.ly/2KLyTrz
#ایرج_جنتی_عطایی #موسیقی #ترانه #ترانه_سرا #شاعر
@Tavaana_TavaanaTech
Instagram
توانا: آموزشكده جامعه مدنى
. «یاور همیشه مومن تو برو سفر سلامت غم من نخور که دوری برای من شده عادت» . زادروز ایرج جنتی عطایی، ترانه‌سرا ایرج جنتی عطایی در ۱۹ دی‌ماه ۱۳۲۵ در شهر مشهد دیده به جهان گشود. او در تهران و دزفول و مشهد و انگلستان درس خواند. جنتی عطایی در مورد شرایط خانه‌ی…
ایرج جنتی عطایی؛ ترانه‌سرای درخت و دریا و رازقی
ایرج جنتی عطایی ۱۹ دی‌ماه ۱۳۲۵ در شهر مشهد به دنیا آمد. او در تهران و دزفول و مشهد و انگلستان درس خواند.
به گفته جنتی عطایی، در آن روزگار کودکی پدر آواز میخواند و مادر کتاب و بخشی کوچک از هر دوی آنها را فکر می‌کنم که من به عنوان بیماری با خودم حمل کرده‌ام.
«مقداری که ورزیدهتر شدم، مطالعه کردم، تجربه کردم و بزرگتر شدم، شیوه و شگردی را آموختم و آن این بود هر آنچه مینویسم، نخست به پدرم، به عنوان تازه‌ترین اثر یکی از آن شعرایی که او دوست میداشت، معرفی کنم. و آنوقت که او میگفت: “به به… به به، یاد بگیر!”، میگفتم: پدر جان، ببخشید، معذرت میخواهم، ولی این اثر مال من است. بعد او کمی فکر میکرد و میگفت: “متوجه شدم، اشکالاتی که دارد”. یادش به خیر!».
جنتی عطایی در دانش‌کده هنرهای دراماتیک تهران و کالج چلسی دانشگاه لندن تئاتر و جامعه‌شناسی هنر میخواند. عطایی ترانه‌سرایی قابل است که ترانه‌هایش توسط بسیاری از خوانندگان مشهور ایرانی خوانده شده است و به جد می‌توان گفت که این ترانه‌ها در شهرت خوانندگان نقش بسزایی ایفا کرده است.
عطایی علاوه بر ترانه‌سرایی دستی هم در نمایش‌نامه‌نویسی و کارگردانی دارد. نخستین نمایش‌نامه‌های ایرج جنتی «گربه، مرداب، انتظار» به کارگردانی فرهاد مجدآبادی در کارگاه نمایش و هم‌چنین «سوگنامه برای تو» به کارگردانی خودش در خانه نمایش در تهران به روی صحنه رفتند.
جنتی عطایی بارها نمایش‌نامه‌های دیگری از خود و دیگران را در سراسر جهان به روی صحنه برده است که از این میان می‌توان به «زخم‌های ما»، «منطقه ممنوع»، «فاخته دهان‌دوخته»، «پروانه‌ای در مشت» و … اشاره کرد که در سالن‌های معتبر تئاتر اروپا به زبان‌های فارسی و انگلیسی اجرا شده است.
ترانه‌های عطایی یک ویژگی اصلی و اصیل دارد و آن دغدغه‌های اجتماعی و سیاسی جامعه است. خوانندگان سرشناسی چون داریوش و گوگوش و ابی و … ترانه‌های عطایی را خوانده‌اند که مورد اقبال بسیار جامعه و خصوصا جوانان قرار گرفت.
از ترانه‌های معروف می‌توان به ترانه‌هایی همچون «گل سرخ»، «جنگل»، «خونه»، «بن بست»، «دریایی»، «یاور همیشه مومن»، «مرا به خانه‌ام ببر»، «گریه نکن»، «ستاره‌های سربی»، «طلوع کن»، «رازقی پرپر شد» و ترانه‌های بسیار دیگر اشاره کرد.
اکانت اینستاگرام ایشان
irajjannatieataie
درباره ایشان بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/iraj-jannati-ataei/
#نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا #تبعید #موسیقی #آهنگساز #ایرج_جنتی_عطایی
@Tavaana_TavaanaTech
ایرج جنتی عطایی ۱۹ دی‌ماه ۱۳۲۵ در شهر مشهد به دنیا آمد. او در تهران و دزفول و مشهد و انگلستان درس خواند.
به گفته جنتی عطایی، در آن روزگار کودکی پدر آواز میخواند و مادر کتاب و بخشی کوچک از هر دوی آنها را فکر می‌کنم که من به عنوان بیماری با خودم حمل کرده‌ام.
«مقداری که ورزیدهتر شدم، مطالعه کردم، تجربه کردم و بزرگتر شدم، شیوه و شگردی را آموختم و آن این بود هر آنچه مینویسم، نخست به پدرم، به عنوان تازه‌ترین اثر یکی از آن شعرایی که او دوست میداشت، معرفی کنم. و آنوقت که او میگفت: “به به… به به، یاد بگیر!”، میگفتم: پدر جان، ببخشید، معذرت میخواهم، ولی این اثر مال من است. بعد او کمی فکر میکرد و میگفت: “متوجه شدم، اشکالاتی که دارد”. یادش به خیر!».
جنتی عطایی در دانش‌کده هنرهای دراماتیک تهران و کالج چلسی دانشگاه لندن تئاتر و جامعه‌شناسی هنر میخواند. عطایی ترانه‌سرایی قابل است که ترانه‌هایش توسط بسیاری از خوانندگان مشهور ایرانی خوانده شده است و به جد می‌توان گفت که این ترانه‌ها در شهرت خوانندگان نقش بسزایی ایفا کرده است.
عطایی علاوه بر ترانه‌سرایی دستی هم در نمایش‌نامه‌نویسی و کارگردانی دارد. نخستین نمایش‌نامه‌های ایرج جنتی «گربه، مرداب، انتظار» به کارگردانی فرهاد مجدآبادی در کارگاه نمایش و هم‌چنین «سوگنامه برای تو» به کارگردانی خودش در خانه نمایش در تهران به روی صحنه رفتند.
جنتی عطایی بارها نمایش‌نامه‌های دیگری از خود و دیگران را در سراسر جهان به روی صحنه برده است که از این میان می‌توان به «زخم‌های ما»، «منطقه ممنوع»، «فاخته دهان‌دوخته»، «پروانه‌ای در مشت» و … اشاره کرد که در سالن‌های معتبر تئاتر اروپا به زبان‌های فارسی و انگلیسی اجرا شده است.
ترانه‌های عطایی یک ویژگی اصلی و اصیل دارد و آن دغدغه‌های اجتماعی و سیاسی جامعه است. خوانندگان سرشناسی چون داریوش و گوگوش و ابی و … ترانه‌های عطایی را خوانده‌اند که مورد اقبال بسیار جامعه و خصوصا جوانان قرار گرفت.
از ترانه‌های معروف می‌توان به ترانه‌هایی همچون «گل سرخ»، «جنگل»، «خونه»، «بن بست»، «دریایی»، «یاور همیشه مومن»، «مرا به خانه‌ام ببر»، «گریه نکن»، «ستاره‌های سربی»، «طلوع کن»، «رازقی پرپر شد» و ترانه‌های بسیار دیگر اشاره کرد.
اکانت اینستاگرام ایشان
irajjannatieataie
درباره ایشان بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/iraj-jannati-ataei/
#نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا #تبعید #موسیقی #آهنگساز #ایرج_جنتی_عطایی
@Tavaana_TavaanaTech
❤32