بیانیه‌ی سه زندانی سیاسی به مناسبت روز جهانی کارگر – ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۴ / زندان قزل‌حصار

ما، سه زندانی سیاسی در زندان قزل‌حصار، در آستانه‌ی روز جهانی کارگر، با قلبی آکنده از اندوه و خشم، مراتب تأثر عمیق خود را از فاجعه‌ی جنایت‌بار انفجار اسکله رجایی بندرعباس اعلام می‌داریم. در این حادثه‌ هولناک، ده‌ها تن جان‌باختند، صدها تن زخمی و مفقود شدند، و خساراتی سنگین بر زندگی مردم و زیرساخت‌های کشور وارد شد. ما به خانواده‌های داغدار این قربانیان تسلیت می‌گوییم و در سوگ آن‌ها شریکیم.

بر اساس گزارش‌های رسمی و تأیید نهادهای مطلع، قربانیان این فاجعه عمدتاً از کارگران زحمتکش اسکله، رانندگان، اپراتورهای جرثقیل، و سایر نیروهای خدماتی بودند که بی‌هیچ تقصیری و تنها به‌سبب بی‌مسئولیتی مطلق حاکمیت، جان باختند. جمهوری اسلامی، با دپوی محموله‌ای بسیار خطرناک در بندر بدون رعایت کوچک‌ترین پروتکل‌های ایمنی و حتی بدون اظهارنامه گمرکی، مرتکب جنایتی سازمان‌یافته شد؛ جنایتی که نتیجه‌ی آن، کشتار کارگران بی‌دفاع و ویرانی گسترده بود.

یازدهم اردیبهشت، برابر با اول ماه مه، روز جهانی کارگر را با یاد آنانی گرامی می‌داریم که سال‌هاست در زیر بار فشارهای خردکننده‌ی اقتصادی و سرکوب بی‌وقفه‌ی رژیم کارگرستیز جمهوری اسلامی، ایستاده‌اند و رنج آزادی را بر جان خریده‌اند.

این حقیقتی انکارناپذیر است که چرخ‌های اقتصاد کشور با دستان پُرتوان کارگران می‌چرخد. با این حال، از نخستین روزهای استقرار جمهوری اسلامی، حاکمان این نظام کوشیدند با واژگانی فریبنده همچون «مستضعف» و «قشر آسیب‌پذیر»، کارگران را ابزاری برای مشروعیت‌سازی قدرت خویش قرار دهند. اما دیری نپایید که ماهیت واقعی این نظام برملا شد: رژیمی غارتگر، سرکوب‌گر و فاسد که خود را به طبقه‌ای از ثروتمندان بی‌وجدان و بی‌اخلاق بدل ساخت؛ کسانی که به‌صراحت حقوق اساسی کارگران را لگدمال کردند.

سرکوب سیستماتیک اعتراضات کارگری، پرونده‌سازی‌های امنیتی، اتهام‌زنی و بازداشت فعالان سندیکایی، گواه روشن دشمنی این حکومت با هرگونه کنش‌گری مستقل و آزادی‌خواهانه است. آنان تاب شنیدن هیچ صدای حق‌طلبانه‌ای را ندارند، چرا که این صداها پایه‌های سلطه‌ی استبدادی‌شان را به لرزه درمی‌آورد.
اما ستم تنها به سرکوب صنفی و فقر محدود نمی‌شود. جانِ کارگر در این سرزمین، ارزان‌ترین کالاست. در نبود ایمنی شغلی، نبود نظارت، و بی‌توجهی آشکار به استانداردهای محیط کار، هر سال صدها کارگر در معادن، ساختمان‌ها، کارگاه‌ها و کارخانه‌ها، قربانی حوادث فاجعه‌بار می‌شوند؛ بی‌آنکه رسانه‌ای شوند یا پاسخی از مقصران بخواهند.

ما یاد کارگران جان‌باخته‌ی اسکله رجایی، معادن طبس، شازند، قروه، دامغان و دیگر نقاط کشور را با دلی اندوه‌بار و فریادی خشم‌آلود گرامی می‌داریم؛ و به خانواده‌های داغدارشان درود می‌فرستیم. همچنین، بر زخم‌های عمیق آنانی که دچار آسیب‌ جسمی و معلولیت شدند، دست مهربانی و دادخواهی می‌کشیم. این جان‌های عزیز، نه بر اثر حادثه، که قربانی سودجویی، بی‌کفایتی و بی‌تفاوتی حاکمان شدند.

ما، سه زندانی سیاسی که خود از دل طبقه‌ی کارگر برخاسته‌ایم و با گوشت و پوست، رنج این ستم‌ سیستماتیک را زیسته‌ایم، ضمن گرامی‌داشت این روز جهانی، حمایت قاطع خود را از اعتصابات کارگری در سراسر کشور اعلام می‌داریم. ما اعتصاب را حق مسلم و ابزاری مشروع برای احقاق حقوق می‌دانیم.

از مردم آزاده، اقشار مختلف جامعه و فعالان اجتماعی می‌خواهیم که دوشادوش کارگران اعتصابی بایستند، صدای آن‌ها باشند، و نگذارند مطالبات به حق‌شان در هیاهوی تبلیغات حکومتی گم شود.

ما باور داریم که پیوند جنبش کارگری با جنبش‌های معلمان، زنان، جوانان و آزادی‌خواهان، بنیان‌های استبداد را فروخواهد ریخت و راه رهایی ملت را هموار خواهد کرد.

با امید به ساختن ایرانی آزاد، آباد و شایسته با دستان توانمند کارگران، جایی که انسان در سایه‌ی آزادی، کرامت و عدالت، به خوشبختی دست یابد.

زرتشت احمدی راغب – آرشام رضایی – رضا محمدحسینی
زندان قزل‌حصار – ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۴


#بیانیه #روز_جهانی_کارگر #زرتشت_احمدی_زرتشت #آرشام_رضایی #رضا_محمدحسینی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

اقدام اعتراضی زرتشت احمدی راغب، زندانی سیاسی، علیه دیکتاتوری و انتقال او به انفرادی

صبح روز شنبه، زرتشت احمدی راغب، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزل‌حصار به میان زندانیان بند کارگری واحد چهار زندان رفت، در حین اعزام آن‌ها به قالیبافی که با هدف «کار اجباری» انجام می‌شود، شعارهایی علیه نظام سر داد. این زندانی با فریاد «مرگ بر دیکتاتور»، «مرگ بر استبداد» و اعتراض به اعدام، صدای خود را در میان سایر زندانیان بلند کرد.
در واکنش به این اقدام، ظهر روز دوشنبه، کمیته انضباطی زندان وی را به سلول انفرادی در واحد سه، موسوم به «سوییت» منتقل کرد؛ محلی که عمدتاً برای نگهداری زندانیان محکوم به اعدام استفاده می‌شود. این انتقال با هدف مجازات و ایجاد فشار روانی صورت گرفته است.
پیش از این نیز، آقای احمدی راغب، در ایام سالگرد پیروزی انقلاب ۵۷ در پی اقدامی مشابه، به انفرادی منتقل شده بود.


#زرتشت_احمدی_زرتشت #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

زرتشت احمدی راغب، فعال مدنی و زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار، در آستانه ۲۵ شهریور، سالگرد جان‌باختن مهسا (ژینا) امینی، پیامی صوتی از زندان منتشر کرده است. او در این پیام با یادآوری رویدادهای سرنوشت‌ساز همچون اعتراضات سال‌های ۱۳۷۸، ۱۳۸۸، آبان ۱۳۹۸ و ۱۴۰۱ تأکید کرد که آنچه مردم در خیابان‌ها فریاد زده‌اند چیزی جز دادخواهی و مطالبه حقوق انسانی نبوده است، اما حاکمیت همواره معترضان را «اغتشاشگر» و «خرابکار» نامیده و با گلوله پاسخ داده است.

احمدی راغب به تناقض آشکار حکومت در برخورد با اعتراضات داخل کشور و رویکردش به تحولات منطقه اشاره کرد و گفت: «در ایران مردم معترض را اغتشاشگر و خرابکار می‌نامند، اما در یمن، فلسطین و لبنان همان افراد مبارز و شهید خوانده می‌شوند.» او هشدار داد که این رویه سبب تهی شدن مفاهیم انسانی و سیاسی می‌شود.

این زندانی سیاسی، ضمن اشاره به فساد گسترده، تاراج منابع و ویرانی اقتصادی و اجتماعی کشور، یادآور شد که ایران سرزمینی ثروتمند از نظر منابع طبیعی، فرهنگی و انسانی است، اما میلیون‌ها ایرانی به دلیل سرکوب و فشار مجبور به مهاجرت و آوارگی شده‌اند.

احمدی راغب بر ضرورت اتحاد نیروهای سیاسی و مدنی در داخل و خارج از کشور تأکید کرد و خواستار پایان دادن به چهار دهه سرکوب و خشونت شد. او مطالبات اصلی خود و دیگر زندانیان سیاسی را چنین برشمرد:

آزادی بی‌قید و شرط همه زندانیان سیاسی
پایان چرخه خشونت، اعدام، سرکوب و سانسور
برکناری حاکمان دیکتاتور و استبدادی


او در پایان خطاب به مردم و فعالان مدنی گفت: «این مردم گناهی ندارند. چهل‌وهفت سال سرکوب، فشار، خونریزی و اقتصاد ویران کافی است. زمان اتحاد و نجات این سرزمین فرارسیده است.»

#زرتشت_احمدی_زرتشت #مهسا_امینی #زن_زندگی_آزادی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech