مهدی یراحی، هنرمند مردمی، با انتشار پستی در شبکه اجتماعی اکس، نوشت:
«از بابک شهبازی بگوییم. از غربت فرزندانش.»

این نام‌ها را تکرار کنیم و صدای‌شان باشیم

بابک شهبازی، متولد ۱۳۶۰ و پدر دو فرزند است که در دی‌ماه ۱۴۰۲ بازداشت شد او ماه‌ها در سلول انفرادی و خانه‌های امن سپری کرد و در نهایت در اردیبهشت ۱۴۰۴ توسط قاضی صلواتی به اعدام محکوم شد.
این حکم در تیرماه سال جاری توسط دیوان عالی کشور تایید شد.

در طول بازداشت، بابک شهبازی تحت شدیدترین فشارهای روحی و جسمی قرار گرفت؛ از پخش صدای خانواده‌اش برای ایجاد وحشت گرفته تا تهدید به بازداشت و شکنجه آن‌ها. حتی یک‌بار در کنار زندانیان خطرناک قرار داده شد و تلاش برای خفه‌کردن او صورت گرفت. این فشارها خانواده‌اش را نیز درگیر کرده و پدرش دچار سکته قلبی شد.

اساس پرونده بابک شهبازی بر اعترافات اجباری و تحت فشار افراد دیگر بنا شده است؛ تناقض‌ها و ادعاهای عجیب و بی‌اساس، از جمله آموزش Word توسط اسرائیل یا پیام به زلنسکی به‌عنوان مدرک جاسوسی، نشانه‌های واضحی از ساختگی بودن اتهامات هستند.

شهبازی که شغلش نصب و تعمیر کولر بوده و سطح تحصیلات پایینی دارد، نه به اطلاعات حساس دسترسی داشته و نه نشانه‌ای از کسب منافع مالی دیده می‌شود؛ خانواده‌اش در خانه‌ای استیجاری و با وضعیت مالی بسیار سخت زندگی می‌کنند. در این میان، فرزندانش نیز تحت فشارهای شدید روحی هستند؛ پسر ۱۲ ساله‌اش از ۱۰ سالگی با غیبت پدر روبه‌رو بوده و دخترش نیز در آستانه بلوغ و جوانی، با استرس و اضطراب دائمی مواجه است.

#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #بابک_شهبازی #نه_به_اعدام

@Tavaana_TavaanaTech

بابک دادبخش به دلیل انتشار نامه‌ای در اعتراض به وضعیت بهداشتی زندان تهران بزرگ به سلول انفرادی منتقل شده است.
به گزارش «هرانا» این زندانی سیاسی محبوس در زندان تهران بزرگ، ساعاتی پیش به‌صورت تنبیهی به سلول انفرادی منتقل شده است.
صبح امروز شنبه ۱۸ مردادماه، بابک دادبخش به دلیل انتشار نامه‌ای خطاب به رئیس قوه قضاییه به سلول انفرادی منتقل شده است.
بابک دادبخش در این نامه به فساد مالی و اداری در زندان، فقدان خدمات درمانی و بهداشتی، محدودیت‌های رفاهی و تبعیض در دسترسی به امکانات در زندان تهران بزرگ، اعتراض کرده بود و خواستار رسیدگی فوری غلامحسین محسنی اژه‌ای به شرایط حاکم بر این زندان شده بود.

صدای زندانیان باشیم
پیش از این هم ضیا نبوی به دلیل انتشار نامه‌ای در اعتراض به وضعیت اسفناک بهداشتی در زندان اوین و وجود ساس در این زندان به یک سال حبس محکوم شده بود.

#بابک_دادبخش #نه_به_جمهوری_اسلامی #زندانیان_سیاسی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

راهپیمایی اربعین، مراسمی دولتی است، نه حرکتی مدنی


به نظر شما راهپیمایی اربعین، مراسمی دولتی است یا حرکتی مدنی؟ مجید محمدی، جامعه‌شناس، در این برنامه پاسخ می‌دهد.
این برنامه بخشی از بگو-بشنو ۲۰ است با عنوان «اربعین حکومتی؛ لشگرکشی سیاسی؟ مناسک مردمی؟ یا چه؟ » که ۸ شهریور ۱۴۰۲ با حضور برخی از پژوهشگران و کنشگران از اتاق کلاب‌هاوس آموزشکده توانا برگزار شده است.

یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=0dfVnyCRbko

#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #اربعین

@Tavaana_TavaanaTech

کمبود پرستار به مرز بحران رسیده

عضو شورای عالی سازمان نظام پرستاری گفت:
«کمبود پرستار به مرز بحران رسیده، تعرفه خدمات پرستاری پایین و رفاهیات ناچیز است.»

پیشتر هم رئیس کل سازمان نظام پرستاری از کمبود ۱۰۰ هزار پرستار خبر داده بود.
کمبود تخت بیمارستانی و کمبود هزاران پرستار در کشور فاجعه‌ای است که جمهوری اسلامی مسبب آن است. در گذشته بارها شاهد تجمعات اعتراضی پرستاران بوده‌ایم پرستارانی که مطالبات نقدی خود را دریافت نکرده‌اند و مجبور به اضافه‌کاری بوده‌اند. آنها نسبت به اجرای ناقص و سلیقه‌ای قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری و اضافه‌کار اجباری معترض بوده‌اند؛ اما جمهوری اسلامی به خواسته‌های آنان وقعی ننهاده.

در چنین اوضاعی است که سالانه بیش از ۳۰۰۰ پرستار از کشورمان مهاجرت می‌کنند؛ اما جمهوری اسلامی نسبت به این مسئله مهم و حیاتی بی‌تفاوت است.
چندی پیش مدیر خانه پرستار هشدار داده بود: «بیماران به دلیل کمبود پرستار می‌میرند.»
ثروت ایران اما به جای استخدام پرستاران خرید تخت‌های بیمارستانی و پرداخت مطالبات پرستاران، خرج تسلیح نیروهای تروریستی حزب‌الله حشدالشعبی حوثی‌های یمن و ... می‌شود.

#پرستاران #یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech

پرونده‌سازی در زندان
صدور احکام جدید حبس علیه امیرحسین مرادی و علی یونسی دو دانشجوی نخبه و زندانی سیاسی
مصطفی نیلی، وکیل دادگستری، در شبکه اجتماعی اکس از صدور احکام جدید علیه امیرحسین مرادی و علی یونسی توسط شعبه ۲۹ دادگاه انقلاب خبر داد.
این دو دانشجوی زندانی هر کدام به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به ۱۵ ماه حبس محکوم شده‌اند. همچنین علی یونسی به اتهام «تایید و تقویت» اسرائیل به ۵ سال خبس در تبعید، در شهر کرمان، محکوم شده است.
به عنوان «مجازات تکمیلی» علی یونسی «از دسترسی به استفاده از هرگونه فضای مجازی و ارتباط تلفنی با خارج از زندان مگر در موارد ضروری با نظارت شخص مدیر زندان» منع شده است.

علی یونسی و امیرحسین مرادی در سال ۹۹ بازداشت شدند. دادگاه انقلاب هر یک از این دو دانشجو را به ۱۶ سال زندان محکوم کرد که ده سال آن قابل اجرا بوده است.

علی یونسی دانشجوی مهندسی کامپیوتر و برنده مدال نقره المپیاد نجوم کشوری سال ۹۵ و مدال طلای المپیاد جهانی نجوم سال ۹۶ و امیرحسین مرادی، دانشجوی فیزیک و برنده مدال نقره المپیاد نجوم کشوری سال ۹۶ است.

#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #علی_یونسی #امیرحسین_مرادی #زندانیان_سیاسی
@Tavaana_TavaanaTech

توماج صالحی، هنرمند منتقد، با انتشار پستی در شبکه اجتماعی اکس با هشتگ نه به اعدام از بابک شهبازی نوشت.
«هربار #نه_به_اعدام می‌نویسم قلبم درد می‌گیره، این چه لکه‌ی ننگیه به تاریخِ بشر؟
هیچ حکومتی نباید اجازه داشته باشه کسی رو بکشه.»

بابک شهبازی، متولد ۱۳۶۰ و پدر دو فرزند است که در دی‌ماه ۱۴۰۲ بازداشت شد او ماه‌ها در سلول انفرادی و خانه‌های امن سپری کرد و در نهایت در اردیبهشت ۱۴۰۴ توسط قاضی صلواتی به اعدام محکوم شد.
این حکم در تیرماه سال جاری توسط دیوان عالی کشور تایید شد.

در طول بازداشت، بابک شهبازی تحت شدیدترین فشارهای روحی و جسمی قرار گرفت؛ از پخش صدای خانواده‌اش برای ایجاد وحشت گرفته تا تهدید به بازداشت و شکنجه آن‌ها. حتی یک‌بار در کنار زندانیان خطرناک قرار داده شد و تلاش برای خفه‌کردن او صورت گرفت. این فشارها خانواده‌اش را نیز درگیر کرده و پدرش دچار سکته قلبی شد.

اساس پرونده بابک شهبازی بر اعترافات اجباری و تحت فشار افراد دیگر بنا شده است؛ تناقض‌ها و ادعاهای عجیب و بی‌اساس، از جمله آموزش Word توسط اسرائیل یا پیام به زلنسکی به‌عنوان مدرک جاسوسی، نشانه‌های واضحی از ساختگی بودن اتهامات هستند.

شهبازی که شغلش نصب و تعمیر کولر بوده و سطح تحصیلات پایینی دارد، نه به اطلاعات حساس دسترسی داشته و نه نشانه‌ای از کسب منافع مالی دیده می‌شود؛ خانواده‌اش در خانه‌ای استیجاری و با وضعیت مالی بسیار سخت زندگی می‌کنند. در این میان، فرزندانش نیز تحت فشارهای شدید روحی هستند؛ پسر ۱۲ ساله‌اش از ۱۰ سالگی با غیبت پدر روبه‌رو بوده و دخترش نیز در آستانه بلوغ و جوانی، با استرس و اضطراب دائمی مواجه است.

#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #بابک_شهبازی
@Tavaana_TavaanaTech

تصاویری تکان‌دهنده از زورگیری از یک مادر و کودک در شرق تهران منتشر شده است.

هر روز خبر زورگیری، حمله با قمه، تجاوز، سرقت اموال از داخل خودرو و تاکسی، سرقت از مغازه‌ها، سرقت از منازل و اخباری از این دست منتشر می‌شود.
این اتفاقات، فقط آسیب مالی و عدم امنیت مالی به دنبال ندارد که آسیب‌های روحی و روانی فراوانی را چه برای فرد و چه برای جامعه در پی دارد. این عدم امنیت و زورگیری و سرقت، آسیب روحی و جسمی شدید به دنبال دارد. از یاد نبریم قتل امیرمحمد خالقی دانشجوی نخبه ۱۹ ساله را که در پی زورگیری به قتل رسید این حادثه اعتراض گسترده افکار عمومی را به همراه داشت.

تجربه شما از زندگی در ایران چیست؟ آیا امنیت دارید؟

#یاری_مدنی_توانا #تهران #عوضش_امنیت_داریم #ایران #نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech

بی‌خبری از احمدرضا جلالی زندانی سیاسی دوتابعیتی محکوم به اعدام
از دوم تیرماه سال جاری تا کنون از احمدرضا جلالی خبری در دست نیست. رسانه‌های سوئدی از وضعیت به‌شدت نگران‌کننده این زندانی سیاسی نوشته‌اند.
احمدرضا جلالی در جریان جنگ ۱۲ روزه جمهوری اسلامی و اسرائیل، به همراه سایر زندانیان به زندان تهران بزرگ منتقل شد پس از آن خبر رسید که او را از سایر زندانیان جدا کرده‌اند و به گفته ویدا مهران‌نیا همسر این زندانی «او از آن زمان تا کنون مفقود شده است.»
سفارت سوئد در ایران همچنین درخواست دسترسی کنسولی به جلالی را داده است که تا کنون به خواسته های سوئد توجهی نشده است.


ـ لازم به ذکر است، این پزشک و پژوهشگر ایرانی-سوئدی محکوم به اعدام را هنگام انتقال از زندان اوین به زندان تهران بزرگ، به مکان نامعلومی منتقل شده و از آن زمان تا کنون از سرنوشت او خبری در دست نیست و تماسی با خانواده نداشته است.
احمدرضا جلالی بیش از ۹ سال است که زندانی است.
ابوالفضل قدیانی و مهدی محمودیان در روایتی که از انتقال از زندان اوین منتشر کرده‌اند نوشته‌اند:

«در جریان انتقال زندانیان سیاسی از زندان اوین به زندان تهران بزرگ، درگیری میان نیروهای انتظامی و امنیتی بود. در لحظه‌ای که مأموران امنیتی تلاش داشتند آقای دکتر احمدرضا جلالی، زندانی دوتابعیتی، را از صف سایر زندانیان جدا کنند، با مخالفت نیروهای انتظامی مستقر مواجه شدند. این اختلاف به تنشی شدید میان دو نهاد انجامید و در مقطعی نیروهای دو طرف اسلحه‌های خود را به سمت یکدیگر نشانه رفتند. در نهایت، آقای جلالی در صف باقی ماند و همراه سایر زندانیان به تیپ ۲ زندان تهران بزرگ منتقل شد. با این حال، بلافاصله پس از ورود به زندان، ایشان با شتاب از دیگران جدا شده و به مکانی نامعلوم منتقل شدند.»

#یاری_مدنی_توانا #نه_به_جمهوری_اسلامی #احمدرضا_جلالی #زندانیان_سیاسی
#نه_به_اعدام #freeahmadreza

@Tavaana_TavaanaTech

بازداشت حمید قاسمپور فارسانی، آسیب‌دیدهٔ چشمی شلیک عامدانه حکومت در اعتراضات سال ۱۴۰۱ نسبت به گرانی

حمید قاسمپور روز دوشنبه ۱۳ مرداد ۱۴۰۴ - در محل کار خود در شهرستان بلداجی "استان چهارمحال" توسط نیروهای اطلاعات سپاه بازداشت و به زندان شهرکرد منتقل شد. اتهامات مطرح‌شده علیه او «اهانت به رهبری و نظام در فضای مجازی» و «تشویق مردم به اعتراض» است. وی در شرایط امنیتی، از ملاقات با خانواده و دسترسی به وکیل محروم بوده و در بازداشت انفرادی نگهداری می‌شود.

اطلاعات رسیده حاکی از آن است که حکومت در صدد است با متهم کردن او به ارتباط با جنگ ۱۲ روزهٔ اسرائیل، زمینهٔ برخورد سنگین‌تر را فراهم کند. این در حالی است که حمید هیچ‌گونه وابستگی سیاسی یا ارتباط خارجی ندارد.

قاسمپور در جریان اعتراضات ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۱، با وجود وضعیت مالی مناسب، برای دفاع از حقوق مردم به معترضان پیوست و بر اثر شلیک مأموران سرکوب، از پشت سر هدف ۳۷ ساچمه در جمجمه و ۶ ساچمه در بافت نرم مغز قرار گرفت. و دو ماه به کما رفت.

گزارشات ابتدایی مردمی حاکی از جان باختن او داده بود و برخی رسانه‌ها خبر کشته شدن او را منتشر کرده بودند.
این جراحت منجر به از دست دادن کامل بینایی چشم راست او شد.
حمید به دلیل جراحات گذشته، ناچار به مصرف داروهای حیاتی از جمله داروی ضدتشنج است و ادامهٔ بازداشت، خطر جدی برای سلامت جسمی او دارد

با وجود جراحات سنگین، وی از راه‌های قانونی پیگیر پرونده شد و خواستار شفاف‌سازی دربارهٔ عاملان و آمران شلیک گردید؛ اما پاسخی دریافت نکرد. او دریافت دیه را رد کرده و تأکید کرده است:
«دیهٔ کامل من خون‌های به ناحق ریخته‌شدهٔ جوانان وطن است.»

حمید قاسمپور برای حق دیگر هموطنان و همشهری‌هایش به اعتراضات پیوست و آسیب دید. انتظار می‌رود همشهری‌های او با اعمال فشار بر مقامات محلی نمایندهٔ مجلس، شهردار و استاندار برای آزادی او را تلاش کنند. سکوت در برابر این ظلم آشکار، همراهی با سرکوب است. اگر اعتراض در خیابان تنها ابزار باقی‌مانده است، باید به آن متوسل شد.

بدون تردید، حمید قاسمپور مردی شریف است که دغدغهٔ مردم را داشته و در هر کشور دیگری، به‌خاطر شجاعت و ازخودگذشتگی‌اش مورد تقدیر قرار می‌گرفت.

متن و ویدیو از صفحه چشم برای آزادی
@chashm.baraye.azadi

#حمید_قاسمپور
#چشم_برای_آزادی
#eye_for_freedom
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

روایت یکی از زندانیان از حمله وحشیانه به بند زندانیان سیاسی قزل‌حصار قبل از اعدام مهدی حسنی و بهروز احسانی

شهادتنامه یکی از زندانیان سیاسی، در خصوص حمله وحشیانه به واحد ۴ زندان اوین و ضرب و شتم زندانیان در روز چهارم مرداد ماه ۱۴۰۴، به دست آموزشکده توانا رسیده است که حاوی جزئیات بیشتری از وقایع است.
از جمله نکات تکان دهنده ضرب و شتم شدید بهروز احسانی است که در بامداد روز بعد اعدام شد.

«آقای احسانی (که روز بعد اعدام شد) را بی‌شرمانه و با شدت زیاد و به شکل بی‌رحمانه‌ای زدند. او به ضرب و شتم سایر زندانیان اعتراض کرده بود. مهدی حسنی چند روزی در سکوت بود، شاید فهمیده بود که قرار است اعدامش کنند. مهدی حسنی می‌گفت "من همیشه آماده‌ام برای اعدام و باکی ندارم."»

متن کامل این گزارش به شرح زیر است:
روز شنبه، ده دقیقه به هشت صبح، نیروهای امنیتی به واحد ۴ زندان قزل‌حصار حمله کردند. تعدادی از نیروهای رسمی سرکوبگر زندان که نامشان در گزارش‌‌های مختلف آمده و تعداد زیادی مأمور نقاب‌دار داشتند، وارد بند شدند.

آن‌ها با ضرب و شتم شروع کردند؛ اول لقمان امین‌پور، بعد حمزه و بعد بقیه زندانیان را زدند. بازوی چپ رضا محمدحسینی کبود شد، پشت گوشش با چنگ ماموران زخمی شد، لباس‌هایش پاره شد. احمدرضا حائری را هم به شدت زدند و لباسش را پاره کردند. زندانیان را کشان‌کشان بردند، دستبند و قپانی زدند. در مسیر، صحرایی به زندانیان فحش‌های جنسی می‌داد و حتی در انفرادی دوباره زندانیان را مورد ضرب و شتم قرار دادند. سپهر امام جمعه و میثم دهبان‌زاده از جمله زندانیانی بودند که در مسیر بردن به انفرادی به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. میثم را با دو نفر مجرم خطرناک جرایم قتل هم سلول کردند و بیم این می‌رفت که او را با تیزی بزنند. میثم در اعتراض به ضرب و شتم گفته بود «تف بهتون»
هر کسی اعتراض می‌کرد، با دستبند و ضربات مشت و لگد روبه‌رو می‌شد.

در سلول انفرادی واحد سوئیت، زندانیان عادی را جلوی زندانیان سیاسی به شدت کتک می‌زدند. در مجاورت سلول زندانیان سیاسی، تعدادی زندانیان جرایم خطرناک را گذاشته بودند و هر بار زندانیان سیاسی شعار مرگ بر دیکتاتور سر می‌دادند این زندانیان به آن‌ها فحش می‌داند که زندانی سیاسی را باید فلان کرد...


آقای احسانی (که روز بعد اعدام شد) را بی‌شرمانه و با شدت زیاد و به شکل بی‌رحمانه‌ای زدند. او به ضرب و شتم سایر زندانیان اعتراض کرده بود. مهدی حسنی چند روزی در سکوت بود، شاید فهمیده بود که قرار است اعدامش کنند. مهدی حسنی می‌گفت «من همیشه آماده‌ام برای اعدام و باکی ندارم.»

زندانیان از بدو ورود به انفرادی همه اعتصاب غذا کردند و وقتی بعد از چند روز به سالن برگشتند، با یک ویرانه مواجه شدند.

این حادثه بخشی از سرکوب و خشونت سیستماتیکی است که زندانیان سیاسی و عقیدتی را مانند گروگان در دست دارد. زندانیانی که با دستان بسته، نه‌تنها مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرند، بلکه با فحش‌های ناموسی و جنسی تحقیر می‌شوند. این رفتارها نه برای «حفظ نظم»، بلکه برای شکستن روح و کرامت انسان انجام می‌شود.

اما پرسش اصلی اینجاست: چرا حکومتی که خود را «مدافع عدالت» می‌خواند، زندانیان را چون گروگان نگه می‌دارد و در حالی که دست‌هایشان بسته است، با وحشیانه‌ترین شکل ممکن آن‌ها را می‌زند، تحقیر می‌کند و با فحش‌های ناموسی و جنسی به کرامتشان حمله می‌کند؟ این خشونت نه برای برقراری امنیت است و نه برای اجرای قانون؛ این یک ابزار قدرت است، برای شکستن مقاومت، خاموش کردن صدا و فرستادن پیام ترس به تمام کسانی که در بیرون از دیوارهای زندان هنوز ایستاده‌اند.

#از_قزلحصار_بگو #نه_به_اعدام #مهدی_حسنی #بهروز_احسانی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

ترجمه شعری از لوئیس، هم‌بند اسپانیایی بابک شهبازی، برای او


یکه حکم اعدام
یک تصمیم سختگیرانه بود
از یک قاضی
امروز که کشورت
می‌خواهد اعدامت کند.
بخاطر یک آدم بد
به تو اتهام زدند
امروز که خانواده و دوستانت
گریه می‌کنیم برای این حکم
الان که به تو اتهام زدند
با کمک دشمن کشورت
و امروز بدون قلب
می‌خواهند اعلامت کنند
امروز دست‌هایم را برای دعا بلند می‌کنم
که این تصمیم بد
تغییر کند.
که حکم مرگ تو
به زندگی و آزادی عوض شود.


این شعر لوئیس، هم‌بند اسپانیایی بابک شهبازی، پژواکی از فریاد وجدان انسانی است که حتی در پشت دیوارهای سرد زندان خاموش نشده. بابک، پدری کارگر و بی‌دفاع، تنها به جرم ساخته‌و‌پرداخته‌ی بازجویان، پس از ماه‌ها شکنجه روحی و جسمی، با شتابی بی‌سابقه به سوی چوبه دار رانده می‌شود؛ حکمی که در کمتر از ۲۴ ساعت از ارجاع اعاده دادرسی، بی‌رحمانه رد شد. پرونده‌ای که بر پایه اعترافات اجباری و اتهاماتی مضحک بنا شده، امروز جان انسانی را تهدید می‌کند که زندگی‌اش را صرف کار و خانواده کرده است.
بابک شهبازی را به زندان قزل‌حصار برده‌اند. وکلای او درخواست اعاده دادرسی مجدد را آماده کرده‌اند. او بی‌گناه و ناعادلانه محکوم شده است.

پشت این حکم، دو کودک با قلب‌هایی لرزان و آینده‌ای نامعلوم، پدری را فریاد می‌زنند که هنوز بوی آغوشش در خانه‌شان مانده. این شعر، هم‌چون سندی از همبستگی انسانی، یادآور می‌شود که در برابر چنین بی‌عدالتی آشکاری، سکوت خیانتی است به انسانیت.

#بابک_شهبازی #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

‌
روزنامه تایمز در بریتانیا گزارش داد «گلی فرانسیس‌دهقانی»، اسقف چلمسفورد و پناهنده ایرانی، یکی از جدی‌ترین گزینه‌ها برای جانشینی جاستین ولبی در مقام رهبری کلیسای انگلستان است.
فرانسیس‌دهقانی، دختر حسن دهقانی‌تفتی، اسقف پیشین کلیسای انگلیکانی ایران، پس از انقلاب ۱۳۵۷ و در پی سوءقصد به والدینش و قتل برادرش، به همراه خانواده به تبعید اجباری رفت و هرگز امکان بازگشت به وطن نیافت. به نوشته تایمز، دعای پدرش در مراسم خاکسپاری برادرش ــ که در آن حتی قاتلان را مشمول بخشش قرار داد ــ از نمونه‌های شاخص گذشت در دوران معاصر به‌شمار می‌رود.
به گزارش تایمز، اسقف چلمسفورد در برنامه «جزایر متروک» بی‌بی‌سی و نیز در یکی از سخنرانی‌های ایام روزه رادیو ۴، با صراحت از گذشته تلخ خود، از جمله تجربه دو سقط جنین، و نیز بحران‌های کلیسای انگلستان سخن گفته است.
او با اشاره به اینکه کلیسا «واقعاً فروتن و حتی تحقیر شده»، تاکید کرده است که این نهاد باید دوباره به «حضوری ملایم و شنوا» بدل شود و کمتر نگران ساختار خود و بیشتر نگران قربانیان فقر، استثمار و آزار باشد.
تایمز یادآور شده است که سال گذشته فرانسیس‌دهقانی به دنبال جنجال مربوط به غسل تعمید گروهی از پناهجویان مدعی تغییر دین، به کمیته امور داخلی مجلس عوام فراخوانده شد. به گفته این روزنامه، پاسخ‌های او به پرسش‌های تند نمایندگان، ترکیبی از صلابت و صبر مسیح‌گونه بود؛ ویژگی‌هایی که برای رهبر آینده کلیسا ضروری به‌نظر می‌رسد.
فرانسیس‌دهقانی که پس از انقلاب اسلامی در نوجوانی در مدرسه «طرد» شده بود، بر لزوم آموختن از «جوامع کوچک و تحت آزار مسیحی» تاکید کرده و گفته است بخشی از روایت زندگی‌اش را در همین راستا بیان می‌کند. به نوشته تایمز، او به عنوان یک پناهنده، تجربه و مشروعیت لازم برای ورود به مباحث مهاجرت را دارد، هرچند ممکن است دیدگاه‌هایش مخالفانی پیدا کند.

#گلی_دهقانی #اسقف #مسیحیان_ایران #گفتگو_توانا

@Dialogue1402