آموزشکده توانا
61.6K subscribers
27.8K photos
34.8K videos
2.53K files
18K links
کانال رسمی «توانا؛ آموزشکده جامعه مدنی»
عكس،خبر و فيلم‌هاى خود را براى ما بفرستيد:
تلگرام:
t.me/Tavaana_Admin

📧 : info@tavaana.org
📧 : to@tavaana.org

tavaana.org

instagram.com/tavaana
twitter.com/Tavaana
facebook.com/tavaana
youtube.com/Tavaana2010
Download Telegram
پیکراحمد محسن‌پور تشییع شد

مراسم تشییع و خاک سپاری استاد احمد محسن‌پور، #آهنگسازِ روشن‌دل، #نوازنده چیره دست #کمانچه،، پایه گذار فرهنگ‌خانه مازندران و سرپرست گروه شواش روز پنج‌شنبه ۱ بهمن در روستای قادیکلای قائم شهر برگزار شد.
به گزارش «مازندنومه»، احمد محسن‌پور یکی از ارکان موسیقی مازندرانی است. آثار خلاق، پژوهش‌های ژرف و بازسازی‌های هنرمندانه او در نوین‌سازی، گسترش و معرفی موسیقی مازندرانی، نقشی ارزنده داشته است.

#احمدمحسن‌پور قادیکلایی در یکم اسفند ماه ۱۳۲۴ در روستای قادیکلای بزرگ قائم شهر‌زاده شد. از کودکی به کمک پدرش با ساز «للـه‌وا» آشنا شد و بعد‌ها با پیگری مثال‌زدنی ـ که نمونه‌اش در بین انسان‌های روشن‌دل نادر است ـ به نواختن سازهای #فلوت و نی‌لبک روی آورد.

در سال ۱۳۴۴ وقتی دوستان نزدیکش تصمیم گرفتند که برای او هدیه‌ای بخردند، جز #ویلن هیچ چیز دیگری را برازندهٔ این هنرمند جوان ندیدند. وی نیز پس از دریافت این هدیهٔ ارزشمند، ابتدا مدت کوتاهی نزد «نور محمد طالبی» و سپس کتاب‌های دورهٔ هنرستان و ردیف صبا را نزد استادان آن زمان آموخت. با این وجود پس از سال‌ها ساز کمانچه را به دلیل محلی بودنش برگزید.

او در سال ۵۳ ـ ۱۳۵۲ عضو گروه محلی رادیو ساری شد و در سال ۱۳۵۴ به #ارکستر ملی #فرهنگ و هنر مازندران پیوست. سپس در سال ۱۳۵۶ سرپرست گروه موسیقی محلی ادارهٔ فرهنگ و هنر آن زمان شد، که سرپرستی‌اش را تا سال ۱۳۵۷ ادامه داد.

محسن‌پور در سال ۱۳۶۴ با وجود نابسامانی وضعیت موسیقی کشور و فشارهای بی‌اندازه‌ای که بر روی هنرمندان و نهادهای موسیقی کشور بود، تصمیم به تاسیس فرهنگ‌خانهٔ مازندران گرفت. تا بتواند به #آموزش و اشاعهٔ موسیقی و همچنین پژوهش دربارهٔ موسیقی مازندران و حفظ و نشر آن بپردازد. تصمیمی که پس از اجرایی شدن آن، نه تنها مردم مازندران، بلکه همهٔ مردم ایران را تا سال‌ها وام‌دار خود ساخت.

فرهنگ‌خانهٔ مازندران و البته استاد محسن‌پور نقش ویژه‌ای در احیای موسیقی مازندرانی ایفا کرده است. به طوری که تاکنون بیش از صد و سی ساعت از موسیقی نواحی مختلف مازندران زیر نظر ایشان گردآوری شده است و این تنها گوشه‌ای از فعالیت‌های این مرکز می‌باشد. بخش کوچکی از این ضبط‌ها در سال ۱۳۷۶ در آلبوم «انجمن موسیقی ایران» در قالب شش نوار کاست منتشر شد.

این راوی موسیقی کهن و امروز #تبرستان با بنیان گذاری گروه موسیقی «شواش» در سال ۱۳۷۶ نقش به سزایی در اشاعهٔ موسیقی #مازنی در سراسر کشور داشت. از جمله آثار این نابغه‌ی #روشندل ، می‌توان به آلبوم‌های «ابر بیته هوا رِ»، «اِفتاب ته»، «بهار مونا»، «مازرونی حال»، «اساره سو»، «شوار»، «بهارانه»، «ماه تَتی»، «دودوک تیکا»، «گِل گِلون»، «طالب زهره»، «لالایی‌های و نوازش‌های مادرانه (مهر خونش)»، «چلچلای سفری»، «روجا» (اشعار مازندرانی نیما یوشیج)»... اشاره کرد.

این استاد بی‌بدیل #موسیقی #مازندرانی صبح چهارشنبه ۳۰ دی ماه در سن ۷۰ سالگی به دلیل بیماری درگذشت.

یادش گرامی
@Tavaana_Tavaanatech
👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇 👇
امیر محمد زیرکی، خردسال روشندل را پدیده موسیقی مقامی و محلی تربت جام می‌دانند.
http://ow.ly/58s1304Ab1t

او از کودکی به موسیقی مقامی تربت جام علاقه‌ی وافر داشت و با تشویق‌های خانواده نوازندگی دو تار آموخت.

امیرمحمد دانش آموز پایه پنجم ابتدایی مجتمع استثنایی بهاران تربت جام است.
در این ویدئو دوتارنوازی این کودک هنرمند را می‌بینید.

خواننده نیز امین دامن‌پاک فرزند حسین دامن‌پاک، نوازنده صاحب‌سبک دوتار شرق خراسان است.

بالیدن این خردسالان در شرایطی که رهبران مذهبی و حتا رهبران سیاسی آموزش موسیقی به خردسالان را جایز نمی‌دانند و آن را با «اهداف عالیه نظام» مغایر می‌بینند نوید روزهایی است که خواهد آمد و با تلاش این عزیزان محدودیت‌ها برداشته خواهد شد.

شما چه فکر می‌کنید؟

تحسر: تحلیلی بلاغی از اندوه و سرکوب در موسیقی ایران
http://bit.ly/2d3u2j4

کودکان و نوجوانان بسیاری هستند که به جای آموزش در خیابان‌ها کار می‌کنند. آن‌ها هم می‌توانند کودکان موفقی باشند.

حقوق کودک و نوجوان: از تولد تا هجده سالگی
http://bit.ly/1fGyUup

@Tavaana_TavaanaTech
اجرای ترانه "زائر" توسط سه خواهر روشندل در حضور ناصر چشم آذر
goo.gl/M5Y8DP

این ترانه از ساخته‌های قدیمی ناصر چشم آذر با شعری از محمد صالح موسیقی نخستین بار توسط «رامش» اجرا شد.

دسترسی به امکانات و زیستن در همه نقاط اجتماع حق معلولان است. «دسترسی صرفاً به معنای امکان استفاده از ساختمان‌ها و اتوبوس‌ها و اماکن نیست. بله شامل همه انواع مواردی است که معلولان ممکن است در زندگی نیاز باشد از آن استفاده کنند. مثلاً کتاب‌ها باید به گونه‌ای طراحی و آماده‌سازی شوند که جامعه معلولان از آنها بی‌بهره نشود. خط به ریل باید امکان سریع را برای افراد نابینا فراهم کند، مدارس و دانشگاه‌ها و ادارات باید به تمهیدات و امکاناتی در این باره بیندیشند. خیابان‌ها باید از نشانه‌های متکثر استفاده کنند. علائم راهنمایی در چهارراه هم باید پاسخگو و راهنمای نابینایان باشد هم ناشنوایان. علائم شنیداری و دیداری در دو باید باشد. سایت‌های دانشگاه‌ها، سایت‌های وزارتخانه‌ها و تلفن‌خانه‌ها باید به روش‌هایی مناسب معلولان بیندیشند، وزارت‌خانه‌ها و ادارات باید به افرادی که تماس می‌گیرند اعلام کنند که امکان کمک به افراد معلول را دارند.»
آنچه خواندید بخش‌هایی از کتاب «جسمیت و قدرت: مباحثی در معلولیت و تحول اجتماعی» نوشته سعید سبزیان بود.
فایل پی‌دی‌اف کتاب را دانلود کنید:
https://goo.gl/Xik0l7

به غرفه مجازی توانا سر بزنید و ده ها کتاب را به رایگان دانلود کنید و بخوانید؛
http://ow.ly/4nmBb8


لینک ویدیو:
http://bit.ly/2iwBkOb

https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ
برخورد نابینایان با تیرهای برق
goo.gl/CxEJsZ

اینجا ارومیه، این تابلو دقیقا در روی سنگ‌فرش‌های برجسته که مسیر عبور نابینایان است نصب شده است.

چندی پیش مجتبی شاکری عضو روشندل شورای شهر تهران با اشاره به اینکه نابینایان در اغلب نقاط شهر هنگام عبور از معابر با پست‌ها و تیرهای برق برخورد می‌کنند، خواستار رفع این مشکل توسط شرکت برق منطقه‌ای تهران شد.

دسترسی به امکانات و زیستن در همه نقاط اجتماع حق معلولان است. «دسترسی صرفاً به معنای امکان استفاده از ساختمان‌ها و اتوبوس‌ها و اماکن نیست. بله شامل همه انواع مواردی است که معلولان ممکن است در زندگی نیاز باشد از آن استفاده کنند. مثلاً کتاب‌ها باید به گونه‌ای طراحی و آماده‌سازی شوند که جامعه معلولان از آنها بی‌بهره نشود. خط به ریل باید امکان سریع را برای افراد نابینا فراهم کند، مدارس و دانشگاه‌ها و ادارات باید به تمهیدات و امکاناتی در این باره بیندیشند. خیابان‌ها باید از نشانه‌های متکثر استفاده کنند. علائم راهنمایی در چهارراه هم باید پاسخگو و راهنمای نابینایان باشد هم ناشنوایان. علائم شنیداری و دیداری در دو باید باشد. سایت‌های دانشگاه‌ها، سایت‌های وزارتخانه‌ها و تلفن‌خانه‌ها باید به روش‌هایی مناسب معلولان بیندیشند، وزارت‌خانه‌ها و ادارات باید به افرادی که تماس می‌گیرند اعلام کنند که امکان کمک به افراد معلول را دارند.»

آنچه خواندید بخش‌هایی از کتاب «جسمیت و قدرت: مباحثی در معلولیت و تحول اجتماعی» نوشته سعید سبزیان بود.

فایل پی‌دی‌اف کتاب را دانلود کنید:
https://goo.gl/Xik0l7

لینک غرفه‌ی کتاب مجازی توانا
http://bit.ly/2cyaxAe

https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ