Video_@eduarticle-jivegi-1.mp4
17.5 MB
#ویدیو_آموزشی
💻 قسمت "ناب" برنامه جیوگی
#آموزش ، #پرورش و #مهارت
با تشکر از خانم سلطانی ادمین کانال مقاله ها
—---------------—
https://t.me/joinchat/AAAAAD5oqnmeI058AeE3WA
💻 قسمت "ناب" برنامه جیوگی
#آموزش ، #پرورش و #مهارت
با تشکر از خانم سلطانی ادمین کانال مقاله ها
—---------------—
https://t.me/joinchat/AAAAAD5oqnmeI058AeE3WA
🔶پرورش، غايب بزرگ مدارس ايران. برگزیده از متن
_________
↩آموزشوپرورش؛ ترکيبي که جدا نمي‌شود
آموزشوپرورش براي ما جدا نمي‌شود، درواقع، هيچ آموزشي نيست که از تربيت جدا شود و هيچ تربيتي هم نيست که نياز به آموزش نداشته باشد؛ بنابراين اين دو مسئله از هم جدا نيستند و بر يکديگر اثر دارند اما گروهي هستند که تقدم و تأخري براي آن در نظر مي‌گيرند و پرورش و تربيت را در اولويت با آموزش مطرح مي‌کنند. اهميت اين مسئله تا جايي است که پروانه مافي، نماينده مردم تهران در مجلس شوراي اسلامي معتقد است آموزشوپرورش تقدم و تأخري ندارند بلکه همزاد يکديگر هستند. «ضروري است ابتدا اين نکته مشخص شود که منظور از آموزشوپرورش چيست که بر‌اساس آن، نتيجه گرفته مي‌شود که #پرورش مقدم بر #آموزش است. درواقع، سؤال اساسي اين است که بر مبناي چه تعريفي از آموزش است که ما نتيجه مي‌گيريم، ابتدا بايد پرورش شکل بگيرد و سپس آموزش؟ معتقدم تعريفي که از آموزش ارائه مي‌کنيم، تعريفي جامع و به معناي واقعي کلمه نيست. اساسا در توده جامعه و حتي در ميان صاحب‌نظران کشور ما، چنين نهادينه شده که آموزش، هيچ ارتباطي با عمل و حوزه‌هاي معرفتي ندارد.
↩پرورش، نيازمند آموزش
معلم وقتي وارد کلاس مي‌شود، نوع لباس‌پوشيدن و برخورد با دانش‌آموزان همه اثر تربيتي دارد اما اينکه چرا مقدم است به اين دليل است که زندگي بشري از نبود علم و دانش کمتر رنج برده و مي‌برد تا نبود تربيت. جامعه صد‌سال پيش را تصور کنيد که تکنولوژي نبود ولي مردم به‌هرصورت زندگي مي‌کردند اما در همان صد‌سال پيش و الان، نبودن راستي و امانتداري، بي‌طرفي و حق‌جويي سبب رنجش مردم بود، حالا هم، نبود همين مسائل موجب رنجش مردم مي‌شود. اين مسائل، مسائل پرورشي است که با آموزش درست نمي‌شود. شايد به‌همين‌دليل است که گروهي معتقدند پرورش بايد در اولويت با آموزش قرار گيرد اما اين مسئله به معناي جدايي اين دو نيست بلکه همراه با هم هستند و در برخي موارد مي‌توان يکي را بر ديگري مقدم دانست. پروانه مافي در‌اين‌زمينه معتقد بوده که پرورش، مرحله کاربست آموزش‌هاست و براي آنکه پرورش مناسب بيابيم، نيازمند آموزش مناسب و کاربردي هستيم. مبحث ديگري است.»
↩تربيت، حلقه گمشده نظام آموزش
تعريفي که از پرورش مي‌دانيم، مرحله اجرايي و بالفعل‌کردن آموزش‌هاست اما اينکه مدارس تا چه حد اين مسئله را تقويت مي‌کنند، مشخص نيست. سيدکاظم اکرمي، وزير پيشين آموزشوپرورش در توضيح اين مسئله مي‌گويد: «ما که از بيرون جامعه و مردم را نگاه مي‌کنيم، خيلي درصد بالايي نيست و مجموعا زير ٥٠ درصد است. الان بيشتر از ٣٠٠ هزار نفر زنداني داريم و درصد طلاق و خشونت در کشور ما بسيار بالاست. همه اينها نشان مي‌دهد افرادي که در اين ٣٨ سال تربيت کرديم، از لحاظ انساني و اخلاقي موفق نبوده‌ايم. بااين‌حال، اگر مجموعه مدرسه، مدير و معلمان رفتاري با عدالت، محبت، عاطفه، تواضع و امثال اينها داشته باشند، قطعا محيط مدرسه، محيط مناسبي براي دانش‌آموزان مي‌شوند. در مقابل محيطي که در آن خشونت، تبعيض، بي‌عدالتي و... باشد، چه در دبستان و چه در دانشگاه باعث آزار و اذيت مي‌شود.» درواقع، مي‌توان گفت آموزشوپرورش کارکرد‌محور، به‌شدت در رغبت دانش‌آموزان اثرگذار است.
↩دانش‌آموز محصور در کلاس درس نيست
بحث اولويت آموزشوپرورش و تقدم و تأخر آن، طرحي بود که فخرالدين احمدي‌دانش‌آشتياني، وزير جديد آموزشوپرورش
مطرح کرد؛ طرحي که معتقد بوده اهميت پرورش بيش از آموزش است. «پرورش به معناي برگزاري يکسري فعاليت‌هاي فوق برنامه در مدارس نيست بلکه به اين معناست که #نظام_آموزشي بايد کاري کند که دانش‌آموز در اين سن مهارت‌هاي زندگي را ياد بگيرد. دانش‌آموختگان ديپلم با وجود داشتن استعدادهاي لازم به‌دليل اينکه در دوران تحصيل مهارت‌هايي را کسب نکرده‌اند، بعد از فراغت از تحصيل بيکار مي‌‌مانند. مهم‌ترين عامل رشد و توسعه، تربيت نيروهاي کارآفرين است؛ به همين دلیل، نيروي کارآفرين بايد در شخصيت وجودي دانش‌آموز مانند خلاقيت، تفکر، نگرش مثبت به آينده، مسئوليت اجتماعي و در رأس اينها دين‌باوري شکل بگيرد. در نظام‌هاي پيشرفته آموزشي دنيا، مقطع تحصيلي ابتدايي محتواي آموزشي، دانش‌آموز محصور در کلاس درس نيست و براي رفع اين مشکل بايد دانش‌آموز در محيط جامعه ديده شود.» از تجربه ديگر کشورها در همکاري توأمان آموزشوپرورش مي‌توان به‌خوبي دريافت که اين دو از هم جدا و قابل تشکيک نيستند و بايد همراه با هم باشند. بعضي از کشورها مانند سوئد، اسکانديناوي و ژاپن، از آنجا که با توجه به فلسفه تربيتي‌شان، به دانش روان‌شناسي بها مي‌دهند، بسيار موفق بوده‌اند.
وقایع اتفاقیه
___________
↩️ کانال مقاله ها و خبرهای آموزشی فرهنگی 👇
https://t.me/joinchat/AAAAAD5oqnmeI058AeE3WA
🔶پرورش، غايب بزرگ مدارس ايران. برگزیده از متن
_________
↩آموزشوپرورش؛ ترکيبي که جدا نمي‌شود
آموزشوپرورش براي ما جدا نمي‌شود، درواقع، هيچ آموزشي نيست که از تربيت جدا شود و هيچ تربيتي هم نيست که نياز به آموزش نداشته باشد؛ بنابراين اين دو مسئله از هم جدا نيستند و بر يکديگر اثر دارند اما گروهي هستند که تقدم و تأخري براي آن در نظر مي‌گيرند و پرورش و تربيت را در اولويت با آموزش مطرح مي‌کنند. اهميت اين مسئله تا جايي است که پروانه مافي، نماينده مردم تهران در مجلس شوراي اسلامي معتقد است آموزشوپرورش تقدم و تأخري ندارند بلکه همزاد يکديگر هستند. «ضروري است ابتدا اين نکته مشخص شود که منظور از آموزشوپرورش چيست که بر‌اساس آن، نتيجه گرفته مي‌شود که #پرورش مقدم بر #آموزش است. درواقع، سؤال اساسي اين است که بر مبناي چه تعريفي از آموزش است که ما نتيجه مي‌گيريم، ابتدا بايد پرورش شکل بگيرد و سپس آموزش؟ معتقدم تعريفي که از آموزش ارائه مي‌کنيم، تعريفي جامع و به معناي واقعي کلمه نيست. اساسا در توده جامعه و حتي در ميان صاحب‌نظران کشور ما، چنين نهادينه شده که آموزش، هيچ ارتباطي با عمل و حوزه‌هاي معرفتي ندارد.
↩پرورش، نيازمند آموزش
معلم وقتي وارد کلاس مي‌شود، نوع لباس‌پوشيدن و برخورد با دانش‌آموزان همه اثر تربيتي دارد اما اينکه چرا مقدم است به اين دليل است که زندگي بشري از نبود علم و دانش کمتر رنج برده و مي‌برد تا نبود تربيت. جامعه صد‌سال پيش را تصور کنيد که تکنولوژي نبود ولي مردم به‌هرصورت زندگي مي‌کردند اما در همان صد‌سال پيش و الان، نبودن راستي و امانتداري، بي‌طرفي و حق‌جويي سبب رنجش مردم بود، حالا هم، نبود همين مسائل موجب رنجش مردم مي‌شود. اين مسائل، مسائل پرورشي است که با آموزش درست نمي‌شود. شايد به‌همين‌دليل است که گروهي معتقدند پرورش بايد در اولويت با آموزش قرار گيرد اما اين مسئله به معناي جدايي اين دو نيست بلکه همراه با هم هستند و در برخي موارد مي‌توان يکي را بر ديگري مقدم دانست. پروانه مافي در‌اين‌زمينه معتقد بوده که پرورش، مرحله کاربست آموزش‌هاست و براي آنکه پرورش مناسب بيابيم، نيازمند آموزش مناسب و کاربردي هستيم. مبحث ديگري است.»
↩تربيت، حلقه گمشده نظام آموزش
تعريفي که از پرورش مي‌دانيم، مرحله اجرايي و بالفعل‌کردن آموزش‌هاست اما اينکه مدارس تا چه حد اين مسئله را تقويت مي‌کنند، مشخص نيست. سيدکاظم اکرمي، وزير پيشين آموزشوپرورش در توضيح اين مسئله مي‌گويد: «ما که از بيرون جامعه و مردم را نگاه مي‌کنيم، خيلي درصد بالايي نيست و مجموعا زير ٥٠ درصد است. الان بيشتر از ٣٠٠ هزار نفر زنداني داريم و درصد طلاق و خشونت در کشور ما بسيار بالاست. همه اينها نشان مي‌دهد افرادي که در اين ٣٨ سال تربيت کرديم، از لحاظ انساني و اخلاقي موفق نبوده‌ايم. بااين‌حال، اگر مجموعه مدرسه، مدير و معلمان رفتاري با عدالت، محبت، عاطفه، تواضع و امثال اينها داشته باشند، قطعا محيط مدرسه، محيط مناسبي براي دانش‌آموزان مي‌شوند. در مقابل محيطي که در آن خشونت، تبعيض، بي‌عدالتي و... باشد، چه در دبستان و چه در دانشگاه باعث آزار و اذيت مي‌شود.» درواقع، مي‌توان گفت آموزشوپرورش کارکرد‌محور، به‌شدت در رغبت دانش‌آموزان اثرگذار است.
↩دانش‌آموز محصور در کلاس درس نيست
بحث اولويت آموزشوپرورش و تقدم و تأخر آن، طرحي بود که فخرالدين احمدي‌دانش‌آشتياني، وزير جديد آموزشوپرورش
مطرح کرد؛ طرحي که معتقد بوده اهميت پرورش بيش از آموزش است. «پرورش به معناي برگزاري يکسري فعاليت‌هاي فوق برنامه در مدارس نيست بلکه به اين معناست که #نظام_آموزشي بايد کاري کند که دانش‌آموز در اين سن مهارت‌هاي زندگي را ياد بگيرد. دانش‌آموختگان ديپلم با وجود داشتن استعدادهاي لازم به‌دليل اينکه در دوران تحصيل مهارت‌هايي را کسب نکرده‌اند، بعد از فراغت از تحصيل بيکار مي‌‌مانند. مهم‌ترين عامل رشد و توسعه، تربيت نيروهاي کارآفرين است؛ به همين دلیل، نيروي کارآفرين بايد در شخصيت وجودي دانش‌آموز مانند خلاقيت، تفکر، نگرش مثبت به آينده، مسئوليت اجتماعي و در رأس اينها دين‌باوري شکل بگيرد. در نظام‌هاي پيشرفته آموزشي دنيا، مقطع تحصيلي ابتدايي محتواي آموزشي، دانش‌آموز محصور در کلاس درس نيست و براي رفع اين مشکل بايد دانش‌آموز در محيط جامعه ديده شود.» از تجربه ديگر کشورها در همکاري توأمان آموزشوپرورش مي‌توان به‌خوبي دريافت که اين دو از هم جدا و قابل تشکيک نيستند و بايد همراه با هم باشند. بعضي از کشورها مانند سوئد، اسکانديناوي و ژاپن، از آنجا که با توجه به فلسفه تربيتي‌شان، به دانش روان‌شناسي بها مي‌دهند، بسيار موفق بوده‌اند.
وقایع اتفاقیه
___________
↩️ کانال مقاله ها و خبرهای آموزشی فرهنگی 👇
https://t.me/joinchat/AAAAAD5oqnmeI058AeE3WA
✅ ضرورت توجهی ملی به آموزش و پرورش
—------------------—
** آموزش و پرورش و توسعه کشور
روزنامه «ایران» در یادداشتی با عنوان «ضرورت نگاه ملی به آموزش و پرورش» که به قلم فاطمه سعیدی عضو هیات رییسه کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس نگاشته شد، آورده است: #آموزش و #پرورش ایران هم‌اکنون با چالش‌های متعددی دست و پنجه نرم می‌کند، بحران مدیریت منابع و نیروی انسانی، ساختار اداری بزرگ آموزش و پرورش و تمرکزگرایی بالای این وزارتخانه در واقع چالش‌هایی است که باید در یک محیط با ثبات و منطقی از سوی وزیر آموزش و پرورش حل و فصل شود و چالش‌های مقطعی از این دست می‌تواند بخش زیادی از وقت ستاد آموزش و پرورش را صرف امور سیاسی کند. علاوه بر این #فرهنگیان به عنوان یکی از مهم‌ترین اقشار فرهنگی در کشور هم اکنون نیاز به وزارتخانه باثباتی دارند که بتواند مسائل #معلمان را با طرح‌های مناسبی پیش ببرد. نگاهی که باید به آموزش و پرورش داشته باشیم نگاه ملی است.
در ادامه این یادداشت می خوانیم: آموزش و پرورش ایران هم اکنون با چالش‌های متعددی دست و پنجه نرم می‌کند، بحران مدیریت منابع و نیروی انسانی، ساختار اداری بزرگ آموزش و پرورش و تمرکزگرایی بالای این وزارتخانه در واقع چالش‌هایی است که باید در یک محیط با ثبات و منطقی از سوی وزیر آموزش و پرورش حل و فصل شود و چالش‌های مقطعی از این دست می‌تواند بخش زیادی از وقت ستاد آموزش و پرورش را صرف امور سیاسی کند. علاوه بر این فرهنگیان به عنوان یکی از مهم‌ترین اقشار فرهنگی در کشور هم اکنون نیاز به وزارتخانه باثباتی دارند که بتواند مسائل معلمان را با طرح‌های مناسبی پیش ببرد.
روزنامه «شرق» با درج یادداشتی با عنوان «شبکه مفهومی در آموزشوپرورش با فاوا» نوشت: مسوولیت های آموزش وپرورش هر کشور و موسسه ها و نهادهای آموزشی در عصر جهانی‌شدن دست خوش تغییرات و دگرگونی های عمیق فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فناوری‌های نوپدید و به‌خصوص پیدایش فضای مجازی شده که برای همه کشورها در زمره موضوعات با اولویت اصلی و جزء مسائل بسیار حساس است، چراکه آموزشوپرورش و نهادهای آموزشی و تربیتی از یک سو باید نقش فعلی خود را برای پاسخ‌گویی به نیازها، ویژگی‌ها و اولویت‌های دولت و ملت حفظ کرده و از سوی دیگر برای دستیابی به توسعه و تربیت شهروندان امروزی و آینده در تراز کیفیت جهانی و پاسخ‌گویی به نیازهای بازار جهانی در یک فضای گسترده و کمتر مدیریت پذیر اما با رویکرد فضای ایمن و سلامت یادگیری، با همه کشورها و سامانه‌های آموزشی همکاری و رقابت مستمر داشته باشند.
در ادامه این یادداشت که به قلم خسرو سلجوقی عضو هیات عامل سازمان فناوری اطلاعات ایران نگاشته شد، می خوانیم: چاره‌ای جز شناخت دقیق و عالمانه از وضعیت فعلی و پیش‌رو و نیز رصد آینده یا به‌عبارت بهتر آینده پژوهی و آینده نگاری در کسب و تولید دانش و اطلاعات، خلاقیت، نوآوری و تربیت نسل تمدن ساز برای زمان حال و آینده نیست. یکی دیگر از چالش های برنامه جهانی هزاره سوم، حکمرانی جهانی فناوری اطلاعات است که از چالش‌های اصلی و تأثیرگذار جدی برای همه برنامه‌های توسعه به‌خصوص آموزش وپرورش کشورها محسوب می‌شود.
روزنامه «اعتماد» در مطلبی با عنوان «ایفای نقش معلمی و ضرورت شناخت ابعاد و ساحت های متعلمان» به ارایه گزارشی درباره نقش آموزش و پرورش در #تربیت_کودکان و نوجوانان پرداخت و آورد: تربیت هر چند موضوع عام و فراگیر و مهمی است اما متاسفانه کمتر به تناسب این اهمیت مورد توجه قرار می‌گیرد؛ کم توجهی‌‌ای که هزینه‌ها و تبعات فراوانی را به‌دنبال داشته و دارد؛ بسیاری از #آسیب‌های_اجتماعی ریشه در دوران کودکی و نوجوانی دارد که فرد آسیب دیده یا در شرایط نامناسب تربیتی قرار داشته یا در معرض روش‌های نامناسب تربیتی بوده است لذا اگر مسائل و مشکلات را در ابعاد مختلف اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی بخواهیم بررسی کنیم به یک نقطه مشترک می‌رسیم و آن نقطه این است که ریشه همه مشکلات در شرایط و روش‌های تربیتی نامناسب نهفته است.
در ادامه این گزارش آمده است: برای داشتن یک زندگی مطلوب «اینجا کمال مطلوب و آرمانی را نمی‌گویم»، نیاز به رفع بعضی مشکلات بیرونی و بعضی مشکلات درونی داریم. آموزش و پرورش می‌خواهد به دومی بپردازد. مقصودم نهاد آموزش و پرورش است که شامل وزارت آموزش و پرورش، وزارت آموزش عالی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، رادیو، تلویزیون، مطبوعات، سازمان تبلیغات اسلامی، دفتر تبلیغات اسلامی، خطبا، سخنرانان، ائمه جمعه و همه کسانی که آگاهانه یا ناآگاهانه، خواسته یا ناخواسته ما را آموزش و پرورش می‌دهند و روی ذهن و ضمیر مخاطبان تاثیر می‌گذارند، می‌شود. ایرنا 23/01/1396
—------------------
↩️ کانال مقاله ها 👇
https://t.me/joinchat/AAAAAD5oqnmeI058AeE3WA
—------------------—
** آموزش و پرورش و توسعه کشور
روزنامه «ایران» در یادداشتی با عنوان «ضرورت نگاه ملی به آموزش و پرورش» که به قلم فاطمه سعیدی عضو هیات رییسه کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس نگاشته شد، آورده است: #آموزش و #پرورش ایران هم‌اکنون با چالش‌های متعددی دست و پنجه نرم می‌کند، بحران مدیریت منابع و نیروی انسانی، ساختار اداری بزرگ آموزش و پرورش و تمرکزگرایی بالای این وزارتخانه در واقع چالش‌هایی است که باید در یک محیط با ثبات و منطقی از سوی وزیر آموزش و پرورش حل و فصل شود و چالش‌های مقطعی از این دست می‌تواند بخش زیادی از وقت ستاد آموزش و پرورش را صرف امور سیاسی کند. علاوه بر این #فرهنگیان به عنوان یکی از مهم‌ترین اقشار فرهنگی در کشور هم اکنون نیاز به وزارتخانه باثباتی دارند که بتواند مسائل #معلمان را با طرح‌های مناسبی پیش ببرد. نگاهی که باید به آموزش و پرورش داشته باشیم نگاه ملی است.
در ادامه این یادداشت می خوانیم: آموزش و پرورش ایران هم اکنون با چالش‌های متعددی دست و پنجه نرم می‌کند، بحران مدیریت منابع و نیروی انسانی، ساختار اداری بزرگ آموزش و پرورش و تمرکزگرایی بالای این وزارتخانه در واقع چالش‌هایی است که باید در یک محیط با ثبات و منطقی از سوی وزیر آموزش و پرورش حل و فصل شود و چالش‌های مقطعی از این دست می‌تواند بخش زیادی از وقت ستاد آموزش و پرورش را صرف امور سیاسی کند. علاوه بر این فرهنگیان به عنوان یکی از مهم‌ترین اقشار فرهنگی در کشور هم اکنون نیاز به وزارتخانه باثباتی دارند که بتواند مسائل معلمان را با طرح‌های مناسبی پیش ببرد.
روزنامه «شرق» با درج یادداشتی با عنوان «شبکه مفهومی در آموزشوپرورش با فاوا» نوشت: مسوولیت های آموزش وپرورش هر کشور و موسسه ها و نهادهای آموزشی در عصر جهانی‌شدن دست خوش تغییرات و دگرگونی های عمیق فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فناوری‌های نوپدید و به‌خصوص پیدایش فضای مجازی شده که برای همه کشورها در زمره موضوعات با اولویت اصلی و جزء مسائل بسیار حساس است، چراکه آموزشوپرورش و نهادهای آموزشی و تربیتی از یک سو باید نقش فعلی خود را برای پاسخ‌گویی به نیازها، ویژگی‌ها و اولویت‌های دولت و ملت حفظ کرده و از سوی دیگر برای دستیابی به توسعه و تربیت شهروندان امروزی و آینده در تراز کیفیت جهانی و پاسخ‌گویی به نیازهای بازار جهانی در یک فضای گسترده و کمتر مدیریت پذیر اما با رویکرد فضای ایمن و سلامت یادگیری، با همه کشورها و سامانه‌های آموزشی همکاری و رقابت مستمر داشته باشند.
در ادامه این یادداشت که به قلم خسرو سلجوقی عضو هیات عامل سازمان فناوری اطلاعات ایران نگاشته شد، می خوانیم: چاره‌ای جز شناخت دقیق و عالمانه از وضعیت فعلی و پیش‌رو و نیز رصد آینده یا به‌عبارت بهتر آینده پژوهی و آینده نگاری در کسب و تولید دانش و اطلاعات، خلاقیت، نوآوری و تربیت نسل تمدن ساز برای زمان حال و آینده نیست. یکی دیگر از چالش های برنامه جهانی هزاره سوم، حکمرانی جهانی فناوری اطلاعات است که از چالش‌های اصلی و تأثیرگذار جدی برای همه برنامه‌های توسعه به‌خصوص آموزش وپرورش کشورها محسوب می‌شود.
روزنامه «اعتماد» در مطلبی با عنوان «ایفای نقش معلمی و ضرورت شناخت ابعاد و ساحت های متعلمان» به ارایه گزارشی درباره نقش آموزش و پرورش در #تربیت_کودکان و نوجوانان پرداخت و آورد: تربیت هر چند موضوع عام و فراگیر و مهمی است اما متاسفانه کمتر به تناسب این اهمیت مورد توجه قرار می‌گیرد؛ کم توجهی‌‌ای که هزینه‌ها و تبعات فراوانی را به‌دنبال داشته و دارد؛ بسیاری از #آسیب‌های_اجتماعی ریشه در دوران کودکی و نوجوانی دارد که فرد آسیب دیده یا در شرایط نامناسب تربیتی قرار داشته یا در معرض روش‌های نامناسب تربیتی بوده است لذا اگر مسائل و مشکلات را در ابعاد مختلف اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی بخواهیم بررسی کنیم به یک نقطه مشترک می‌رسیم و آن نقطه این است که ریشه همه مشکلات در شرایط و روش‌های تربیتی نامناسب نهفته است.
در ادامه این گزارش آمده است: برای داشتن یک زندگی مطلوب «اینجا کمال مطلوب و آرمانی را نمی‌گویم»، نیاز به رفع بعضی مشکلات بیرونی و بعضی مشکلات درونی داریم. آموزش و پرورش می‌خواهد به دومی بپردازد. مقصودم نهاد آموزش و پرورش است که شامل وزارت آموزش و پرورش، وزارت آموزش عالی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، رادیو، تلویزیون، مطبوعات، سازمان تبلیغات اسلامی، دفتر تبلیغات اسلامی، خطبا، سخنرانان، ائمه جمعه و همه کسانی که آگاهانه یا ناآگاهانه، خواسته یا ناخواسته ما را آموزش و پرورش می‌دهند و روی ذهن و ضمیر مخاطبان تاثیر می‌گذارند، می‌شود. ایرنا 23/01/1396
—------------------
↩️ کانال مقاله ها 👇
https://t.me/joinchat/AAAAAD5oqnmeI058AeE3WA
⬅️ چيستي و چرايي تحول در نهاد آموزش و پرورش (1)
—----------------------
عباس چراغ چشم
قسمت اول
در بررسي مسائل ترسيم و تحليل تغييرات اجتماعي يکي از پرسش‌هاي کليدي مربوط به منشأ بروز تحولات، چگونگي و فرآيند تکوين آن‌ها مي‌باشد. در فرآيند تقسيم کار جوامع، آموزش و پرورش به مثابه يک نهاد، جايگاهي منحصربه‌فرد در زمينه‌سازي منفي يا مثبت تحولات و ايجاد آن‌ها دارد. لذا تحول در اين نهاد، نيازي فوري در نظامي پرتحول و مملو از تغييرات سريع و همه‌جانبه همچون جمهوري اسلامي تلقي مي‌شود. اهتمام مقاله حاضر نيز تفصيل اين مباحث مي‌باشد.
#آموزش و #پرورش باتوجه به مسئوليت آن در تربيت پانزده ميليوني دانش‌آموزان و با توجه به اينکه 40 درصد از کل کارمندان دولت، معلمان هستند، نيازمند نگاهي نو با برنامه‌ها و راهکارهايي نو است. به عبارت ديگر تحول در آموزش و پرورش ضرورتي انکارناپذير و امري بديهي محسوب مي‌شود. ارائه شيوه‌اي جديد از تلفيق تجارب مفيد گذشته و برنامه‌هاي آموزشي و پرورشي پيش‌ِ رو با نگاه به توسعه جهاني و فوايد و مضرات آموزش جهاني و با حفظ اصول و ارزش‌هاي مقدس نظام جمهوري اسلامي اين ضرورت را مضاعف مي‌نمايد. لذا تا رسيدن به عدالت آموزشي، فرهنگي و… نيازمند پنج گام اساسي و حياتي مي‌باشيم: شناخت تحول در آموزش و پرورش در عرصه‌ها و راهکارهاي جديد آن؛ نيازسنجي کلان آموزش و پرورش؛ ارائه خدمات به کل عوامل تأثيرگذار در نظام تعليم و تربيت مبتني بر نتايج نيازسنجي؛ بازخورد و ارزيابي خدمات ارائه‌شده؛ استفاده از خرد جمعي.
بديهي است که در همه زمينه‌ها تحول ايجاد شده است اما اکنون به سطحي فراتر از وضع موجود آموزش و پرورش نياز داريم. آن‌چنان که رهبر معظم انقلاب فرموده‌اند: «ما نمي‌توانيم فقط در انديشه شهيد مطهري توقف کنيم، بايد از آن نهايت استفاده را ببريم.» اما امروز زبان نسل جديد متفاوت است؛ به علاوه مشکلات جديدتري مطرح شده است، پس لازمه ايجاد تحول، بهره‌گيري از خرد جمعي است؛ به ويژه انديشه استادان و علماي حوزه و دانشگاه، گريز‌ناپذير به نظر مي‌رسد.
انسان، از بدو خلقت، براي حفظ حيات خويش همواره در حال حرکت و تکاپو بوده است و اين تکاپو، زمينه پيشرفت جوامع بشري را فراهم نموده است. رشد حاصل از اين پيشرفت به توسعه انجاميده و تحولات بنيادين جوامع بشري مبتني بر توسعه استوار شده است.
* #توسعه چيست؟
اگرچه علماي علم اقتصاد و جامعه‌شناسان تعاريف بسيار و متفاوتي از توسعه ارائه نموده‌اند، در اينجا تعريف توسعه از نظر يونسکو مدنظر قرار گرفته است. گروه مشاوران يونسکو توسعه را اين‌گونه تعريف کرده‌اند: «توسعه يعني بهبود شرايط زندگي براي همگان و توسعه به هر شکل و به هر نوع بايد نيازهاي اساسي آحاد ملت را برآورد.»(1)
با توجه به تعريف فوق، وضع انسان توسعه‌يافته را مي‌توان چنين بيان کرد: وضع نامطلوب را به مطلوب درآوردن. عوامل ايجاد توسعه را مي‌توان به دو دسته فرصت‌ها (opportunites) و تهديدها (threats) تقسيم نمود. به نظر مي‌رسد مبناي توسعه در جهان امروز به گونه‌هاي زير تقسيم مي‌شود: 1ــ توسعه به مفهوم عام؛ 2ــ توسعه از نظر پيشرفت کيفي آموزشي؛ 3ــ توسعه از نظر پيشرفت درآمد خالص ملي.
حال با توجه به جمعيت فراتر از شش ميلياردي فعلي جهان و حدود هفتاد و چند ميليوني ايران، راه توسعه خود را چگونه دنبال کنيم؟ در عصري که گفته مي‌شود «عصر انفجار» است، ما به سه انفجار توجه خاص داريم: نخست انفجار جمعيت (population explosion)، «بسياري از کشورهاي در حال توسعه از نرخ رشد جمعيت بالايي برخوردارند، بعضي از اين کشورها مانند چين و هند جمعيت زيادي دارند و بعضي مانند ليبي و عربستان جمعيت کم، ولي به هر حال نرخ رشد جمعيت در اغلب کشورهاي جهان سوم بالاست و در اکثر کشورهاي اروپايي رشد، منفي است. علت نرخ بالاي رشد جمعيت در اين کشورها، نرخ بالاي زاد و ولد است و به دليل پيشرفت امور بهداشتي نرخ مرگ و مير کاهش يافته و اين امر شرايطي را در اين کشورها ايجاد کرده که اصطلاحاً آن را انفجار جمعيت مي‌نامند.» (2) دوم انفجار دانش (knowledge explosion)، و سوم انفجار ارتباطات (communication explosion). اگر بعد کيفي‌سازي نيروي انساني به مفهوم توسعه کيفي باشد و مفهومي فراتر از رشد اقتصادي و افزايش درآمد سرانه را در بر داشته باشد، انديشمندان عامل اين رشد را در انسان مي‌دانند؛ يعني انسان توسعه‌يافته، و لذا به کشوري که بتواند به انسان کيفي، اهميت دهد توسعه‌يافته مي‌گويند که اين انسان از نظر آموزشي، علمي، پژوهشي و بينشي در حد بالايي است.
ادامه مقاله https://eduarticle.me/?p=2073
—------------------
↩️ 🌟کانال مقاله ها و خبرهای آموزشی فرهنگی🌟
https://t.me/joinchat/AAAAAD5oqnmeI058AeE3WA
—----------------------
عباس چراغ چشم
قسمت اول
در بررسي مسائل ترسيم و تحليل تغييرات اجتماعي يکي از پرسش‌هاي کليدي مربوط به منشأ بروز تحولات، چگونگي و فرآيند تکوين آن‌ها مي‌باشد. در فرآيند تقسيم کار جوامع، آموزش و پرورش به مثابه يک نهاد، جايگاهي منحصربه‌فرد در زمينه‌سازي منفي يا مثبت تحولات و ايجاد آن‌ها دارد. لذا تحول در اين نهاد، نيازي فوري در نظامي پرتحول و مملو از تغييرات سريع و همه‌جانبه همچون جمهوري اسلامي تلقي مي‌شود. اهتمام مقاله حاضر نيز تفصيل اين مباحث مي‌باشد.
#آموزش و #پرورش باتوجه به مسئوليت آن در تربيت پانزده ميليوني دانش‌آموزان و با توجه به اينکه 40 درصد از کل کارمندان دولت، معلمان هستند، نيازمند نگاهي نو با برنامه‌ها و راهکارهايي نو است. به عبارت ديگر تحول در آموزش و پرورش ضرورتي انکارناپذير و امري بديهي محسوب مي‌شود. ارائه شيوه‌اي جديد از تلفيق تجارب مفيد گذشته و برنامه‌هاي آموزشي و پرورشي پيش‌ِ رو با نگاه به توسعه جهاني و فوايد و مضرات آموزش جهاني و با حفظ اصول و ارزش‌هاي مقدس نظام جمهوري اسلامي اين ضرورت را مضاعف مي‌نمايد. لذا تا رسيدن به عدالت آموزشي، فرهنگي و… نيازمند پنج گام اساسي و حياتي مي‌باشيم: شناخت تحول در آموزش و پرورش در عرصه‌ها و راهکارهاي جديد آن؛ نيازسنجي کلان آموزش و پرورش؛ ارائه خدمات به کل عوامل تأثيرگذار در نظام تعليم و تربيت مبتني بر نتايج نيازسنجي؛ بازخورد و ارزيابي خدمات ارائه‌شده؛ استفاده از خرد جمعي.
بديهي است که در همه زمينه‌ها تحول ايجاد شده است اما اکنون به سطحي فراتر از وضع موجود آموزش و پرورش نياز داريم. آن‌چنان که رهبر معظم انقلاب فرموده‌اند: «ما نمي‌توانيم فقط در انديشه شهيد مطهري توقف کنيم، بايد از آن نهايت استفاده را ببريم.» اما امروز زبان نسل جديد متفاوت است؛ به علاوه مشکلات جديدتري مطرح شده است، پس لازمه ايجاد تحول، بهره‌گيري از خرد جمعي است؛ به ويژه انديشه استادان و علماي حوزه و دانشگاه، گريز‌ناپذير به نظر مي‌رسد.
انسان، از بدو خلقت، براي حفظ حيات خويش همواره در حال حرکت و تکاپو بوده است و اين تکاپو، زمينه پيشرفت جوامع بشري را فراهم نموده است. رشد حاصل از اين پيشرفت به توسعه انجاميده و تحولات بنيادين جوامع بشري مبتني بر توسعه استوار شده است.
* #توسعه چيست؟
اگرچه علماي علم اقتصاد و جامعه‌شناسان تعاريف بسيار و متفاوتي از توسعه ارائه نموده‌اند، در اينجا تعريف توسعه از نظر يونسکو مدنظر قرار گرفته است. گروه مشاوران يونسکو توسعه را اين‌گونه تعريف کرده‌اند: «توسعه يعني بهبود شرايط زندگي براي همگان و توسعه به هر شکل و به هر نوع بايد نيازهاي اساسي آحاد ملت را برآورد.»(1)
با توجه به تعريف فوق، وضع انسان توسعه‌يافته را مي‌توان چنين بيان کرد: وضع نامطلوب را به مطلوب درآوردن. عوامل ايجاد توسعه را مي‌توان به دو دسته فرصت‌ها (opportunites) و تهديدها (threats) تقسيم نمود. به نظر مي‌رسد مبناي توسعه در جهان امروز به گونه‌هاي زير تقسيم مي‌شود: 1ــ توسعه به مفهوم عام؛ 2ــ توسعه از نظر پيشرفت کيفي آموزشي؛ 3ــ توسعه از نظر پيشرفت درآمد خالص ملي.
حال با توجه به جمعيت فراتر از شش ميلياردي فعلي جهان و حدود هفتاد و چند ميليوني ايران، راه توسعه خود را چگونه دنبال کنيم؟ در عصري که گفته مي‌شود «عصر انفجار» است، ما به سه انفجار توجه خاص داريم: نخست انفجار جمعيت (population explosion)، «بسياري از کشورهاي در حال توسعه از نرخ رشد جمعيت بالايي برخوردارند، بعضي از اين کشورها مانند چين و هند جمعيت زيادي دارند و بعضي مانند ليبي و عربستان جمعيت کم، ولي به هر حال نرخ رشد جمعيت در اغلب کشورهاي جهان سوم بالاست و در اکثر کشورهاي اروپايي رشد، منفي است. علت نرخ بالاي رشد جمعيت در اين کشورها، نرخ بالاي زاد و ولد است و به دليل پيشرفت امور بهداشتي نرخ مرگ و مير کاهش يافته و اين امر شرايطي را در اين کشورها ايجاد کرده که اصطلاحاً آن را انفجار جمعيت مي‌نامند.» (2) دوم انفجار دانش (knowledge explosion)، و سوم انفجار ارتباطات (communication explosion). اگر بعد کيفي‌سازي نيروي انساني به مفهوم توسعه کيفي باشد و مفهومي فراتر از رشد اقتصادي و افزايش درآمد سرانه را در بر داشته باشد، انديشمندان عامل اين رشد را در انسان مي‌دانند؛ يعني انسان توسعه‌يافته، و لذا به کشوري که بتواند به انسان کيفي، اهميت دهد توسعه‌يافته مي‌گويند که اين انسان از نظر آموزشي، علمي، پژوهشي و بينشي در حد بالايي است.
ادامه مقاله https://eduarticle.me/?p=2073
—------------------
↩️ 🌟کانال مقاله ها و خبرهای آموزشی فرهنگی🌟
https://t.me/joinchat/AAAAAD5oqnmeI058AeE3WA
بانک مقاله های آموزشی و فرهنگی
چیستی و چرایی تحول در نهاد آموزش و پرورش قسمت اول
عباس چراغ چشم قسمت اول در بررسي مسائل ترسيم و تحليل تغييرات اجتماعي يکي از پرسش‌هاي کليدي مربوط به منشأ بروز تحولات، چگونگي و فرآيند تکوين آن‌ها مي‌باشد. در فرآيند تقسيم کار جوامع، آموزش و پرورش به م