😷سرگردان در دوراهی آموزش و سلامت

کمتر از یک ‌ماه به آغاز سال تحصیلی جدید در ایران باقی مانده اما همچنان سرنوشت بازگشایی مدارس مشخص نیست، فقط سی‌ام مرداد 1400، سید ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور در نشست ستاد ملی مقابله با #کرونا گفت: «برای بازگشایی مدارس ضروری است ضمن برنامه‌ریزی برای تداوم آموزش‌های مجازی، وزارت آموزش و پرورش با همکاری وزارت بهداشت و درمان پروتکل‌های بهداشتی لازم برای آموزش‌های حضوری را تدوین کنند تا درصورت تمهید مقدمات لازم، به‌صورت تدریجی امکان آموزش‌های حضوری نیز فراهم شود.» همچنین در جلسه روسای کمیته‌های تخصصی ستاد ملی مقابله با کرونا مقرر شد سال تحصیلی جدید از ابتدای مهر آغاز شود اما آموزش حضوری تا فراهم شدن شرایط بهداشتی لازم به تاخیر بیفتد. در واقع تا اینجای کار در تقابل بین دو خیر مطلق یعنی حق سلامت کودکان و حق آموزش، این اولی بوده که پیروز میدان شده و توانسته آموزش را خانه‌نشین کند؛ اتفاقی که البته کم‌هزینه هم نبوده و مخاطرات جدی را برای سلامت روحی و کیفیت تحصیلی #کودکان و #نوجوانان به همراه داشته است. اما حالا متخصصان علوم آموزشی و تربیتی هشدار می‌دهند که تداوم وضع موجود می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری را هم در کوتاه‌مدت و هم بلندمدت برای #دانش‌آموزان به همراه داشته باشد. آنها در پاسخ به این پرسش جامعه که تکلیف چیست و باید چگونه در بحران کرونا از حق آموزش کودکان مانند حق سلامت دفاع کرد، راه‌حل‌هایی را ارائه می‌دهند که قابل تامل است.‌ حیدر تورانی، محمد حسنی و بهنام بهراد، 3عضو هیات علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش با تمرکز روی آموزش در دوره کرونا به این پرسش اساسی جامعه ایرانی پاسخ می‌دهند.

✔️تقابل بین آموزش و سلامت را برطرف کنیم

✔️کشورهای توسعه‌یافته و مدرسه در بحران کرونا

✔️تعریف مدرسه باید تغییر کند

🔸متن کامل مطلب درسایت بانک مقاله ها👈 اینجا

مقاله،‌ویدیو آموزشی 🌺 @eduarticle

⚠️ چاقی کودکان رهاورد دیگر کرونا

#کودکان به ویژه پسر بچه‌ها که در کوچه و محل با دوستان و همکلاسی‌هایشان جست و خیز می کردند یا دانش آموزانی که راه رفت و برگشت مدرسه را پیاده طی می کردند، کلاس های ورزش مدرسه و کلاس های ورزشی خارج از مدرسه داشتند اما بخاطر ترس از ویروس #کرونا و ترس از خطر ناقل بودن کودکان برای بزرگسالان این بچه ها دیگر بازی‌های شریکی و گروهی ندارند.

زنگ ورزش هم که کاملا بی صداشده است تا آن دسته کودکان کم‌تحرک که حداقل در زنگ ورزش با همکلاسی ها جست و خیزی داشتند اکنون آپارتمان نشین شده و نشستن پای درس مجازی این اندک حرکت و از سوی دیگر تشویق به ورزش کردن را از آنها بگیرد.

این مسایل دست به دست هم داده است تا متاسفانه چاقی کودکان را تشدید کند.

طبق آمارها تعداد افراد #چاق از سال ۱۳۵۹ تاکنون در ایران ۵.۵ برابر شده است. این #آمار شاید برای برخی خیلی قابل درک نباشد که ازچاقی رنج می‌برند اما مادرانی که فرزند چاق دارند به خوبی خطر را لمس می کنند.

رضا ملکزاد استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران در این باره گفت: از سال ۱۳۵۹ تا کنون، شمار افراد چاق در ایران ۵.۵ برابر و تعداد افراد دارای اضافه وزن، ۳.۵ برابر شده است. ۷۰ درصد ایرانی ها مبتلا به چاقی یا اضافه وزن هستند ( ۲۳ درصد چاق و ۴۷ درصد اضافه وزن).

وی از اینکه چاقی و اضافه وزن در روستاهای ایران از شهرها پیشی گرفته است نیز خبر داد. پس این آمارها نشان می‌دهد که چاقی در ایران فقط مختص شهرنشینان نیست و روستاییان نیز بی‌نصیب نمانده‌اند اما مساله‌ای که بیشتر نگران کننده است، وضعیت چاقی واضافه وزن در کودکان است.

چاقی ۴۰ درصد دانش‌آموزان تهرانی

... بر اساس اطلاعات پژوهش‌های انجام شده در سال ۱۳۹۵ حدود ۲۱ درصد دانش‌آموزان کشور چاق بودند و با اجرای طرح «کوچ» از یک میلیون و ۱۳۹هزار و ۷۴دانش‌آموز ۶ تا ۱۸ ساله مشمول طرح، در غربالگری اولیه طی سه هفته قد، وزن و شاخص توده بدنی یک میلیون و ۲۶ هزار و ۸۴۶ نفر، ۹۰.۱۵ درصد دانش‌آموزان توسط مدیران، معاونان اجرایی مدارس، آموزگاران در دوره ابتدایی، معلمان تربیت بدنی و مراقبان سلامت به صورت مجازی اندازه‌گیری شد.
در این مرحله براساس بررسی انجام شده ۱.۳۸ درصد دانش‌آموزان دختر در گروه‌های خیلی لاغر، ۲.۸۴ درصد لاغر، ۶۱.۸۶ درصد وزن طبیعی، ۲۳.۲۷ درصد اضافه وزن، ۱۰.۶۶ درصد چاق و ۱.۴۶ درصد دانش‌آموزان پسر در گروه‌های خیلی لاغر، ۲.۶۶ درصد لاغر، ۴۸.۶۹ درصد وزن طبیعی، ۲۶ درصد اضافه وزن و ۲۱.۱۹ درصد چاق بودند.
نتایج پایش و غربالگری اولیه نشان داد که بیش از ۳۰ درصد دانش‌آموزان کشور در گروه‌های چاق و اضافه وزن قرار دارند که این آمار در شهر تهران، بیش از ۴۰ درصد بود و زنگ خطری به صدا درآمد.

دکتر سهراب اهمیت خواب کافی برای پیشگیری از اضافه وزن و بروز چاقی را مورد توجه قرار داد و گفت: مطالعات نشان داده اند کودکانی که به اندازه کافی می خوابند کمتر مبتلا به چاقی می شوند.

🔸متن کامل مطلب در سایت بانک مقاله ها 👈اینجا

کانال مقاله ها 🌺 @eduarticle

⁠ ⚠️تاثیر مشاهدهٔ رفتار پرخاشگری برکودکان

آزمایش عروسک بادکرده بوبو

یکی از مشهورترین پژوهشهای «آلبرت بندورا» مربوط به آزمایشی با یک عروسک باد شده به طول ۹۰ تا ۱۲۰ سانتی‌متر به نام «بوبو» است که این آزمایش به آزمایش «عروسک بادکرده بوبو» (به انگلیسی: Bobo doll experiment) مشهور است که بندورا به وسیلهٔ آن، توانست نشان دهد که چگونه مشاهدهٔ رفتار #پرخاشگری می‌تواند بر #یادگیری خشونت #کودکان تأثیر داشته باشد. او ۷۲ کودک ۳ تا ۶ ساله را انتخاب کرد که ۳۶ نفر از آن‌ها پسر و مابقی دختر بودند و آن‌ها را در سه گروه ۲۴ تایی تقسیم کرد که شرح این آزمایش به همراه فیلم ضمیمه قابل مشاهده است.
گروه اول: کودکانی بودند که رفتار خشونت‌آمیز یک الگوی بزرگسال را به مدت ده دقیقه نسبت به بوبو تماشا می‌کردند که به‌صورت پرخاشگری فیزیکی، حمله‌کردن و ضربه‌زدن به عروسک بادی بود و هم‌زمان با داد و فریاد، پرخاشگری کلامی را نیز نشان می‌دادند مثلاً می‌گفتند: «بزن تو دماغش!» یا «پرتش کن تو هوا!» و قبل از آنکه چنین رفتاری را مشاهده کنند به اتاقی برده می‌شدند که حاوی اسباب‌بازی‌های دیگربود ولی به آن‌ها اجازهٔ بازی به مدت ۲ دقیقه داده نمی‌شد تا دچار تعارض شوند و آمادگی لازم برای پرخاشگری را بیابند.
گروه دوم: را کودکانی تشکیل می‌دادند که آن‌ها هم رفتار الگوی بزرگسال را تماشا می‌کردند اما این رفتار یک رفتار خشونت‌آمیز نبود و به‌صورت بازی با سایر اسباب بازی‌هایی بود که در اتاق آزمایشی توسط آزمایشگر فراهم شده بود.
گروه سوم: گروهی بودند که هیچ نوع الگوی بزرگسالی را تماشا نمی‌کردند و به‌تنهایی در اتاق آزمایش بازی می‌کردند. از طرفی تمام این سه گروه، به‌طور کاملاً مساوی به دو گروه دختر و پسر تقسیم شده بودند. در پایان آزمایش، گروهی از کودکان که الگوی پرخاشگری بزرگسال را تماشا کرده بودند بیشتر از دوبرابر گروه کنترل، رفتارهای پرخاشگری فیزیکی و کلامی را نشان دادند و کودکان گروهی که الگوی بدون پرخاشگری بزرگسال را مشاهده کرده بودند حتی نسبت به گروه کنترل، رفتار پرخاشگری کمتری نشان دادند.



مقاله،‌ویدیو آموزشی 🌺 @eduarticle

⚠️دانش‌آموزان و دوران پساکرونا

هدف اين مقاله کمک به مديران مدارس و کارکنان آنها در تمام مراحل آموزشي است تا با ترسيم برخي از رويکردهاي جهاني براي همه دانش‌آموزان و به منظور حمايت از سلامت روان و رفاه کودکان و نوجوانان در پرتو تأثير همه‌گيري ويروس #کرونا، از کساني که نيازهاي بهداشت رواني در سطح پايين دارند، حمايت کند.

مي‌دانيم که گروه‌هايي از #کودکان و #جوانان وجود خواهند داشت که همه‌گيري کرونا براي آنها نگراني‌هاي جدي‌تري ايجاد کرده است. اين #دانش_آموزان به حمايت بيشتري نياز دارند و احتمالاً به کمک تخصصي بيشتري از خدمات بهداشتي يا مراقبت اجتماعي نياز خواهند داشت. مدارس بايد به طور ويژه‌اي نسبت به کساني که از قبل شرايط سلامت رواني نامناسبي داشته‌اند و کساني که تجربيات نامطلوب مستقيماً مرتبط با ويروس کرونا دارند، مانند بيماري و سوگ، هوشيار باشند.

همه گيري ويروس کرونا بي سابقه است؛ هيچ يک از ما قبلاً اين را تجربه نکرده‌ايم، بنابراين نمي‌دانيم تأثير دقيق آن چه خواهد بود. علاوه بر اين، هر کودک و خانواده به طور متفاوتي واکنش نشان خواهند داد. مهم است که به خاطر داشته باشيد که براي اکثر دانش آموزان، قرنطينه تجربياتي را نيز به همراه خواهد داشت که ممکن است تأثير مثبتي بر سلامت روان آنها داشته باشد. به عنوان مثال، برخي از کودکان و جوانان ممکن است از داشتن زمان بيشتر و به اشتراک گذاشتن تجربيات جديد با خانواده لذت برده باشند. برخي ممکن است روال هاي جديدي را ايجاد کرده باشند که براي آنها بهتر عمل مي کند و برخي ممکن است فشار کمتري را از آزمون ها، امتحانات و موفقيت تحصيلي احساس کنند.

🔸ادامه مطلب در سایت بانک مقاله ها 👈اینجا

مقاله‌، ویدیو آموزشی🌺 @eduartcle

#ویدیو_آموزشی

آموزش دفاع از خود به #کودکان در #مدارس چین

🔹در مدارس چین به بچه یاد می‌دهند که اگر کسی بهشان حمله کرد، چطوری باید از خودشان دفاع کنند.

مقاله،‌ویدیو آموزشی 🌺 @eduarticle

⁉️مرگ از نظر کودکان

تاب‌آوری مرگ از نظر کودکان

#مرگ ، یکی از موضوعاتی است که در زندگی روزمره با آن مواجهیم. توضیح مناسب برای آن نقش مؤثری در سلامت روان و ذهن پر سؤال #کودکان خواهد داشت. بارها دیده شده که در مراسم سوگواری کودکان، خیره و سردرگم، منتظر پاسخ هستند، ولی بزرگ‌ترها حتی از تماس چشمی با آنها خودداری می‌کنند. کودکان زیر سن دبستان مثل جادوگرهای حرفه‌ای فکر می‌کنند.

چیزهای غیرقابل بازگشت در ذهن آنها برگشت‌پذیر است؛ بنابراین برای موضوعاتی مثل مرگ، راه‌حل پیشنهاد می‌دهند؛ من دارویی درست می‌کنم که بیماری را نابود کند. این جادوگرهای کوچک در عین حال از عالم ماوراء بی‌خبرند و تفکر انتزاعی آنها هنوز به خوبی شکل نگرفته است؛ پس بهتر است به آنها نگوییم که فرد از دست رفته در آسمان‌هاست.

در عوض خیلی ساده به آنها می‌گوییم که او دیگر نفس نمی‌کشد و بدنش از کار افتاده است؛ بنابراین باید او را خاک کنیم. سوپرمن‌های کوچک ما چون فکر می‌کنند قدرت زیادی دارند و می‌توانند اتفاقات را رقم بزنند، ممکن است خود را در مورد مرگ فرد از دست رفته مقصر بدانند؛ بنابراین باید این نکته را به آنها یادآوری کنیم که آنها علت مرگ متوفی نیستند و تقصیری ندارند. کودکان دنیای اطراف خود را از طریق بازی درک می‌کنند.

شاید زمانی که انتظار داریم بنشینند و برای فرد از دست رفته گریه کنند، آنها لابه‌لای عروسک‌ها و ماشین‌های اسباب‌بازی در حال مرور سوگ خود و نحوه کنار آمدن با آن هستند. کودکان منحصربه‌فردند. زمانی که فریاد می‌زنند، بهانه می‌گیرند و عصبانی می‌شوند، به سبک خود در حال سوگواری هستند و چه دلنشین است اگر به جای دعوت آنها به سکوت در این مواقع، همراهشان باشیم. در نهایت، ماجراجویان کوچک هستی شاید از ما بخواهند چهره فرد متوفی را ببینند. حتی ایرادی ندارد اگر در محیطی آرام و به دور از همهمه سوگواران، آنها فرد متوفی را برای آخرین‌بار ببینند و با او خداحافظی کنند.| صالحه عباسیان/ روانپزشک

کانال مقاله ها 🌺 @eduarticle

🎥اشک‌های آنیتا مقابل دوربین؛ «اگر امشب هم اتفاقی بیفتد کجا برویم؟»

جنگ هیچ استثنائی نمی‌شناسد، پیر و جوان، زن و مرد را قربانی می‌کند. اما قربانیان #جنگ پیش از هرچیزی #کودکان هستند، کسانی که به جای آموزش، بازی و لذت از دنیای پیرامون با مرگ دست و پنجه نرم می‌کنند. آنیتا تنها یک نمونه از هزاران کودکی است که خاطرات کودکی‌اش با جنگ و خشم گره خورده است. |یورو نیوز

کانال مقاله ها 🌺 @eduarticle

✔️مدرسه دیجیتال امارات برای کودکان محروم در ۵ کشور

🔹با ابتکار شیخ محمد بن راشد حاکم دوبی، امارات برای آموزش #کودکان محروم از تحصیل در پنج کشور جهان دست به کار می‌شود.

🔹این پروژه که امسال در عراق، مصر، اردن، موریتانی و کلمبیا و با ثبت نام ۲۰هزار دانش‌آموز محروم آغاز می‌شود، قرار است در ۵ سال آینده به حدود یک میلیون دانش‌آموز خدمات‌رسانی کند.

🔹امارات در تهیه وسایل آموزشی دیجیتال مثل تبلت و گوشی‌های هوشمند که در تحصیل راه دور مورد نیاز است، پیش‌قدم شده است.

🔹هلال احمر امارات، در کنار نهادهای اقتصادی و وزارت هوش مصنوعی این پروژه را اجرا می‌کنند. | شرق

کانال مقاله ها 🌺 @eduarticle

#ویدیو_آموزشی

🔻 #زورگویی و #قلدری چه تاثیری بر سلامت روان #کودکان دارد؟ در این ویدیوی آموزشی که داستانی واقعی است، کودکی از حس تنهایی و ترس ناشی از زورگویی هم‌کلاسی‌هایش می‌گوید.


BBCPersian
مقاله،‌ویدیو آموزشی 🌺 @eduarticle

#ویدیو_آموزشی

🔻🔺 #راز_مگو|قسمت اول
چرا خودمراقبتی مهم است؟

🔹هرازگاهی خبرهای از #کودک_آزاری، تعرض و تجاوز به #کودکان منتشر می شود. خبرهایی که تا مدت ها مردم را عصبانی می کند و آنها در شبکه های اجتماعی به آن واکنش نشان می دهند. موضوعی که دربرخی خانواده‌ها و سیستم آموزشی کشورهم به عنوان یک «راز مگو» مطرح می‌شود.

🔹کودکان در آموزش #خودمراقبتی آگاه می شوند که چگونه در برابر سواستفاده کنندگان از خودشان مراقبت کنند.

sharghdaily


مقاله،‌ویدیو آموزشی 🌺 @eduarticle

🔻در حالی که گزارش‌ها حاکی از دستگیری و کشته شدن نوجوانان در اعتراضات ضدحکومتی در ایران است، یونیسف وابسته به سازمان ملل و یک نهاد دیگر حمایت از #کودکان نسبت به اعمال خشونت و دستگیری #دانش_آموزان ابراز نگرانی کرده‌اند. وزیر آموزش و پرورش ایران هم با تایید این بازداشت‌ها گفته است «برخی دانش‌آموزان بازداشتی برای اصلاح و تربیت به مراکز روان‌شناسی ارجاع داده شده‌اند تا مانع از تبدیل آنها به شخصیت‌های ضداجتماعی شوند.»

🔹کاترین راسل، مدیرعامل صندوق کودکان سازمان ملل (یونیسف)، از «گزارش‌های مستمر درباره کشته و زخمی و بازداشت شدن کودکان و #نوجوانان در ناآرامی‌های عمومی فعلی در ایران به شدت» ابراز نگرانی کرد.

🔹️محمدعلی طالبی، کارگردان برجسته سینمای ایران که بیش از ۱۰ فیلم سینمایی چون «کیسه برنج» و «چکمه» درباره کودکان و نوجوانان در ایران ساخته است، می‌گوید ادعای وزیر آموزش و پرورش ایران درباره نحوه برخورد با دانش آموزان معترض «دروغ است».
او همچنان روز سه‌شنبه - ۱۹ مهر - به بی‌بی‌سی فارسی گفت: «مستقیما در جریان بازداشت یک دانش‌آموز ‍دبیرستانی در ایران هستم که بعد از ضرب و جرح به کانون اصلاح و تربیت فرستاده شده است. اعزام به کانون اصلاح و تربیت تازه برای کسانی است که پارتی یا شانس دارند و از کهریزک، پشت بام یا جاهای دیگر سر در نمی‌آورند». bbc


مقاله،‌ویدیو آموزشی 🌺 @eduarticle

#ویدیو_آموزشی 💻
مناسب ترین روش #خواندن #کتاب برای #کودکان کدام است ؟ نظر یک کارشناس و استاد دانشگاه از فرانسه .

کانال مقاله ها 🌺 @eduarticle

⁠ 🔻کودکان کنسروی و توسعه
دکتر محمدرضا اسلامی

ویدئویی در شبکه های اجتماعی دست به دست می شد که یک مدرسۀ ابتدایی ژاپنی را نشان می دهد که بچه ها خودشان مدرسه و کلاسِ درسشان را تمیز می کنند. همچنین نشان می دهد که #کودکان مدرسه ابتدایی بعد از عبور از خیابان، بر می گردند و به سمت ماشینهایِ ایستاده در خیابان (با احترام) تعظیم می کنند. این ویدئو با «تحسین» مخاطبان مواجه شد.

به شخصه جزء کسانی بودم که از اوایل ورود به ژاپن، اینهمه نظم و سیستم را تحسین می کردم.
مطالب مختلفی هم در این خصوص نوشتم . حتی زمانی که در آزمایشگاه فولاد دانشگاه کوبه، روز آخر سال بچه های دانشجوی ارشد و کارشناسی، خانه تکانی می کردند، متنی نوشتم و این رفتارها را تحسین کردم.

گویا زمان لازم بود تا چند سال بگذرد و متوجه بشوم که چقدر این سیستم بیمار است و چقدر بهداشتِ روانی و روحی انسان را خراب می کند. آقای دکتر محمود گلزاری (به عنوان یک روانشناس مبرّز و با تجربه) معتقد است که مدارس اسلامی (مذهبی) بهداشت روحی کودک را خراب می کنند. این را کسی می گفت که خودش مذهبی و متدین است ولی دانشِ روانشناسی به او آموخته بود که عمدۀ آنچه در مدارس مذهبی ما (در تهران) رخ می دهد، در کوتاه مدت، ظاهرا عالی، ولی در بلندمدت، ویرانه است. همین ماجرا به شکل بدتر و گسترده تر در سیستم آموزشی ژاپن برقرار است.

🔹 آن بچۀ کلاس سوم ابتدایی که بعد از عبورِ از خیابان بر می گردد و «تعظیم» می کند (و رو به ماشینهای خیابان که قبل از خطِ عابر متوقف شده اند) احترام می گذارد، او «کودکی» مفهومی که دکتر محسن رنانی می گوید) ندارد، بلکه او را در اوج سنینِ پرطراوت کودکی، در چنان «قوطیِ کنسِرو» تنگ و صلبِ از بایدها و نبایدها کرده اند، که ثمره اش در بزرگسالی می شود انسانی پر وسواس، خجالتی، (بعضا) همراه با انواع تیک های عصبی، و مقداری از خمیر مایۀ خشم.
این مانند همان دختر نوجوانی است که در اوج سنین با طراوت کودکی و نوجوانی، او را در چادر مشکی قرار می دهیم و بعد افتخار می کنیم که ببین، چقدر تربیتِ نظام مند و ارزشمندی را انتخاب کرده ایم! امتداد و ادامۀ آن کودکی و آن نوجوانی را باید در سی و شش/هفت سالگی دید که ثمره اش چه می شود؟

🔹در دانشگاه کیوتو، به دفتر ریاست مرکز مطالعات زلزله دانشگاه رفته بودم. این مرکزی است که جزء برترین مراکز مطالعات زلزله در دنیا محسوب می شود و برترین اساتید دانشگاههای آمریکا، دورۀ فرصت مطالعاتی خود را به این مرکز می آیند. در دفتر ریاست مرکز جلسه ای بود. بعد از جلسه (وقتی که همه رفته بودند) رئیس مرکز زلزله پرسید: وضعیت پیشرفتِ پایان نامه ات چطور است؟ چه زمانی فارغ التحصیل می شوی؟ توضیحاتی دادم و همزمان گلایه کردم که استاد راهنمایم قدری بد اخلاق است و این بد اخلاقی هایش، گاه باعث کند شدنِ مسیر پایان نامه می شود. گفت بداخلاقی؟! دست بردار. بعد به گوشه اتاق اشاره کرد و گفت: اینجا را می بینی؟ من دانشجویان دکترایم را می آورم اینجا و چنان می بندمشان به رگبار سوال و فریاد و چنان تحت فشاری قرارشان می دهم که همین گوشه می ایستند و گریه می کنند (یعنی که برو آقا جان بداخلاقیِ استاد که چیزی نیست!)

این «امتدادِ» همان مسیر بیمار است که در بالا اشاره شد. اینکه تصوّر کنی در گوشۀ آن اتاق مجلل مرکز پژوهشی، دانشجویِ دکترا ایستاده و گریه می کند. مسلّم است که همان دانشجوی دکترا، وقتی که استاد شد، بلایی بر سر دانشجوی دکترایش می آورد، که آن بدبخت هم بایستد و گوشه ای گریه کند.

☑️⭕️سخن پایانی:
همین خطا ممکن است در مورد آمریکا نیز رخ دهد: الگوی آمریکایی که بیشتر بر خلاقیت، فردگرایی و انعطاف و آزادی تاکید دارد. نکته همین است که باید دید «امتدادِ» آن رفتارِ کودکی (مثل امتدادِ تعظیمِ به ماشین و چادر در ده سالگی) به کجاها می رسد؟ وگرنه «در لحظه دیدنِ» امور و تحسین کردن، که هُنری نیست.

درد از اینجا آغاز شد که ما همیشه در دیدنِ «اکستریم» ها (چه #ژاپن باشد و چه آمریکا و چه هر کشور دیگری)، به وجد می آئیم. حکایتِ همان گزارشِ بازدید آقای حدادعادل از مدرسه ابتدایی ژاپنی (که در کتابهای دورۀ دبیرستانِ ما چاپ شده بود) و حکایت همان دو/سه مقاله خودم که در سالهای نخست تحصیلم در ژاپن، به «تحسین» از سیستم آموزشی نوشته بودم.

دقت کنیم که ما نیز اگر در جستجوی توسعه هستیم باید در #مدارس خود سخت کوشی، انضباط، کار گروهی و خلاقیت، انتقادگری و انتقادپذیری... را پرورش دهیم و می دانیم که آن نظم ژاپنی (با معایبش) بهتر از بی سیستمی و بی نظمی و شلختگی است، اما خاطرمان باشد که وقتی به تحسین از یک «رفتار» یا یک «ساختار» می پردازیم، همۀ وجوه ماجرا را دیده باشیم و ببنیم «امتدادِ مسیر» قرار است به کجاها ختم شود؟ از ژاپن الهام بگیریم اما لزوما کپی-پیست (Copy-Paste) راه حل نیست.

شبکه توسعه

کانال مقاله ها 🌺 @eduarticle

📚مطالعه غیردرسی کودکان را باهوش‌تر می‌کند

بر اساس پژوهشی که در دانشگاه کمبریج انجام شده است، #کودکان باید هفته‌ای ۱۲ ساعت مطالعه کنند تا عملکردشان در مدرسه بهتر شود.

به گزارش تلگراف، #مطالعه تفریحی و غیردرسی حجم مغز کودکان را افزایش می‌دهد و توانایی شناختی‌شان را بهبود می‌بخشد، همچنین به سلامت روانشان کمک می‌کند و به کسب نمرات بهتر منجر می‌شود.

یافته‌های این پژوهش، که روی بیش از ۱۰ هزار #کودک در آمریکا انجام شده است، نشان می‌دهد بچه‌هایی که مطالعه تفریحی و غیردرسی را از سن پایین شروع کرده‌اند در دوران نوجوانی ساختار و عملکرد مغزی بهتری دارند.

پژوهشگران دریافته‌اند برای بهترین نتیجه، کودکان باید ۱۲ ساعت در هفته مطالعه کنند. اگر مدت مطالعه کمتر از این باشد رشد مغز کامل نیست و اگر بیشتر از این باشد وضعیت کودک رو به نقصان می‌گذارد، که احتمالا به‌دلیل کم‌تحرکی به‌مدت طولانی است.

داده‌ها نشان می‌دهد که نمره بچه‌هایی که مطالعه تفریحی و غیردرسی داشتند یک‌چهارم بیشتر از نمره بچه‌هایی بود که مطالعه نداشتند.

پروفسور ساهاکیان می‌گوید: «برای والدین و بچه‌ها بسیار لذتبخش است با یکدیگر مطالعه کنند و درباره داستان و تصاویر صحبت کنند. این کار مهارت‌های اجتماعی، تفکر خلاق و سایر اشکال شناخت و یادگیری را در کودکان خردسال تقویت می‌کند.»

کودکانی که مطالعه تفریحی و غیردرسی را از سن پایین شروع کرده بودند در آزمایش‌های گوناگون عملکرد بهتر و همچنین سلامت روان بیشتری داشتند، نشانه‌های استرس و افسردگی کمتری بروز دادند، توجه و تمرکز بیشتری داشتند و مشکلات رفتاری مانند پرخاشگری و قانون‌شکنی را کمتر نشان دادند. آن‌ها همچنین مدت کمتری را صرف تماشای تلویزیون و سایر وسایل دارای صفحه نمایشگر می‌کردند و مدت بیشتری می‌خوابیدند.

پروفسور ساهاکیان در این زمینه می‌گوید: «مطالعه فقط تجربه‌ای لذتبخش نیست‌ــ این واقعیتی پذیرفته‌شده است که تفکر و خلاقیت را برمی‌انگیزد، احساس همدلی را بیشتر می‌کند و استرس را کاهش می‌دهد.»|ایندیپندنت فارسی

کانال مقاله ها  🌺 @eduarticle

🔸به فرزندتان برچسب نزنید/ ۶ گام طلایی برای مواجهه با کودک و نوجوان

کودک به طور دائم از خود می‌پرسد چرا مایه رنجش پدر و مادر هستم؟ تلاش می‌کند کاری کند تا کنار زده نشود و این احساس سرخوردگی را در خویش نپذیرد.

هرکسی به خودش اجازه می‌دهد که به یک #کودک برچسب‌ بزند. از والدین و بستگان درجه یک و دو گرفته تا همکلاسی و معلم. شاید فکر کنید این فقط یک برچسب بی‌اهمیت است، اما اگر بدانید که همین برچسب‌ها آینده او و نوع شناخت او از خودش را تعیین می‌کند، بر‌احساسش اثر می‌گذارد و رفتارهایش را جهت می‌دهد، اثر آن را نادیده نمی‌گیرید. اما چطور می‌توان اثر آن‌را کم کرد؟

برای بررسی بهتر این مسأله، این سئوال را از خودتان بپرسید: «چه زمان‌هایی چند کلمه یا یک نگاه یا لحن صدا به شما نشان داده است که احمق، دوست داشتنی، با‌استعداد یا دست و پا چلفتی هستید»؟طرز فکر بزرگترها می‌تواند در عرض چند ثانیه به کودک ابلاغ شود و #کودکان هرچه بیشتر تحت نفوذ منش والدین و اطرافیان نسبت به خودشان قرار می‌گیرند.

اثرات برچسب زدن

وقتی والدین با این دید که فرزندشان کند ذهن است، بارها و بارها جملاتی بیان می‌کنند، در واقع احساس اعتماد به‌نفس کودک در همان لحظات رو به کاهش می‌گذارد. کودک به طور دائم از خود می‌پرسد چرا نمی‌توانم آنطور که آنها می‌خواهند، باشم؟ چرا درست کار نمی‌کنم؟ چرا مایه رنجش پدر و مادر هستم؟ تلاش می‌کند کاری کند تا کنار زده نشود و این احساس سرخوردگی را در خویش نپذیرد. گاهی وقت‌ها این احساس آنچنان شدید است که حجم بزرگی از وازدگی و شکست در او ایجاد می‌شود. طوری که دلش می‌خواهد این خشم را بر سر دیگران خالی کند.

از زاویه درست

عکس این موضوع زمانی اتفاق می‌افتد که کودک به عنوان شخصی اساساً با استعداد و دوست داشتنی نگریسته می‌شود. کودک سعی می‌کند رفتاری واقعاً شایسته و درخور چنین احساسی در پیش بگیرد و اگر مرتکب اشتباه شود، بارها خود را از نگاه درست می‌سنجد. البته که این اثرات عمیق به این معنا نیست که مجبور است آن نقش را تا آخر عمر ایفا کند. والدین می‌توانند با انجام شش مهارت زیر، فرزندان را از شر برچسب‌های آزاردهنده رها کنند و به او کمک کنند تا از آن خلاصی پیدا کند و سعی کند چیزی بشود که لیاقتش را دارد.
🔸برای مطالعه شش مهارت مواجهه با کودک به سایت ما اینجا مراجعه نمایید.

کانال مقاله ها  🌺 @eduarticle