⚫️ لزوم توجه به « #مصرف_دخانيات» و «اقدام به خودکشي» در بين دانش‌آموزان
—---------------------
مديرکل دفتر مراقبت در برابر آسيب‌هاي اجتماعي آموزش و پرورش گفت: از بين آسيب‌هاي اجتماعي و رفتارهاي پرخطر، «گرايش به دخانيات»، «#خشونت»، «#مصرف مواد» و «اقدام به #خودکشي» در بين #نوجوانان و #دانش‌آموزان نياز به توجه بيشتري دارند.
نادر منصورکيايي در گفتگو با فارس اظهار داشت: يکي از برنامه‌هايي که به طور مستمر در سطح ادارات کل آموزش و پرورش استان‌ها پيگيري مي‌شود، موضوع تهيه نقشه خطرپذيري مدارس است که در قالب آن وضعيت مدارس بر اساس نوع خطرپذيري تعيين و متناسب با آن، برنامه ريزي‌هاي پيشگيرانه صورت مي‌گيرد.وي افزود: در حال حاضر، در سطح استان‌ها و مناطق بر اساس همين تحليل‌ها برنامه ريزي‌ها انجام مي‌شود. اين نقشه‌هاي خطرپذيري در آينده نزديک در قالب يک سامانه کشوري «پايش و مديريت آسيب‌هاي اجتماعي دانش‌آموزان» يکپارچه خواهد شد.
—---------------------
↩️ مقاله ها و خبرهای آموزشی فرهنگی 👇
https://t.me/joinchat/AAAAAD5oqnmeI058AeE3WA
—---------------------
مديرکل دفتر مراقبت در برابر آسيب‌هاي اجتماعي آموزش و پرورش گفت: از بين آسيب‌هاي اجتماعي و رفتارهاي پرخطر، «گرايش به دخانيات»، «#خشونت»، «#مصرف مواد» و «اقدام به #خودکشي» در بين #نوجوانان و #دانش‌آموزان نياز به توجه بيشتري دارند.
نادر منصورکيايي در گفتگو با فارس اظهار داشت: يکي از برنامه‌هايي که به طور مستمر در سطح ادارات کل آموزش و پرورش استان‌ها پيگيري مي‌شود، موضوع تهيه نقشه خطرپذيري مدارس است که در قالب آن وضعيت مدارس بر اساس نوع خطرپذيري تعيين و متناسب با آن، برنامه ريزي‌هاي پيشگيرانه صورت مي‌گيرد.وي افزود: در حال حاضر، در سطح استان‌ها و مناطق بر اساس همين تحليل‌ها برنامه ريزي‌ها انجام مي‌شود. اين نقشه‌هاي خطرپذيري در آينده نزديک در قالب يک سامانه کشوري «پايش و مديريت آسيب‌هاي اجتماعي دانش‌آموزان» يکپارچه خواهد شد.
—---------------------
↩️ مقاله ها و خبرهای آموزشی فرهنگی 👇
https://t.me/joinchat/AAAAAD5oqnmeI058AeE3WA
🔶ارتباط ميان خانواده با خشونت در مدرسه
__________
شهرام جمالي
متأسفانه از آغاز آموزش، چه سنتي و چه نوين در ايران خشونت بخش مهمي از آن بوده است. اين خشونت؛ البته لايه‌هاي گوناگون و شکل‌هاي متفاوتي داشته است. شايد اگر بخواهيم مروري بر آخرين موردهاي #خشونت داشته باشيم، مي‌توان به فرورفتن مداد در سر دانش‌آموز کرماني، کتک‌خوردن يک دبير در هنرستاني در تهران به دست دانش‌آموزش، زخمي‌شدن خانم معلمي در شوش به‌دست خانواده دانش‌آموز و... اشاره کرد؛ البته بسياري از خشونت‌هاي آشکار و پنهان دانش‌آموزان نسبت خودشان خبري نمي‌شود يا کمتر به چشم مي‌آيد اما هر چه هست، شکي نيست که مدرسه‌ها به‌عنوان يکي از مهم‌ترين نهادهاي اجتماعي ما درگير خشونت هستند و بر ماست که به‌عنوان شهروندان به آن بي‌تفاوت نباشيم اما ريشه يا ريشه‌هاي اين خشونت کجاست؟ و چه بايد کرد تا اين ريشه‌ها خشکانده شوند؟ نگارنده تلاش مي‌کند به بخش کوچکي از آن اشاره کند؛ باشد که ديگر شهروندان نيز بنا بر وظيفه شهروندي خويش به اين موضوع مهم ورود پيدا کنند.
دلايل فردي، اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي در بروز خشونت و رفتارهاي کنترل‌نشده در #مدارس چه از سوي #دانش‌آموزان و چه از سوي ساير عوامل آموزشي در مدرسه آن‌قدر زياد هستند که حتی فقط ذکر نام آنها مستلزم ارائه يک ليست طولاني از اين عوامل دروني و بيروني است که گاه تجميع و برايند آنها منجر به ناتواني فرد در کنترل خود و بروز خشونت مي‌شود. از سوي ديگر، به نظر مي‌رسد فرايند آموزش‌هاي تربيتي در ساحت‌هاي خانواده، مدرسه، رسانه‌ها و... نه‌تنها با يک وحدت رويه انجام نمي‌گيرد بلکه در مواردي در تناقض و حتی تضاد با يکديگر شکل گرفته و عمل مي‌کنند؛ به‌اين‌ترتيب، واکنش برخي دانش‌آموزان به اين‌گونه تضادها و تناقضات ممکن است به شکل نوعي خشونت‌هاي کلامي يا حتی جسماني بروز پيدا کند. هرچند اين موضوع قاعدتا و به‌دليل مشکلات ناشي از اختلافات طبقاتي و تفاوت‌هاي فرهنگي، در سطح خانواده‌ها پررنگ‌تر و ملموس‌تر بوده و بديهي است که در نظام آموزشي رسمي و متمرکز مدارس، چنين تعارضات و دوگانگي‌هايي کمتر به چشم مي‌آيند. اين دوگانگي و تعارض، گاهي تا آنجا پيش مي‌رود که برخي خانواده‌ها که در اکثر موارد تنبيه بدني را اولين و تنها چاره برای تربيت بچه‌هاي خود مي‌دانند، کوچک‌ترين فشار و تنبيه از جانب مدرسه را حتي به‌صورت خيلي جزئي مثل چند صفحه جريمه يا محروميت موقت از کلاس درس يا مدرسه و... بر‌نمي‌تابند و ضمن حمايت جانبدارانه و تمام‌قد از فرزند خود، کل شيوه‌هاي تربيتي به‌کار‌گرفته‌شده از جانب معلم و مديريت مدرسه را زير سؤال مي‌برند؛ البته اين حمايت جانبدارانه هم شايد بيشتر ناشي از نوعي حس تملک والدين به فرزندشان باشد که به‌کارگيري برخي شيوه‌هاي سختگيرانه تربيتي را صرفا محدود به خودشان به‌عنوان «صاحب و مالک فرزند» مي‌دانند اما نتيجه طبيعي چنين رويکردي اين است که دانش‌آموز محيط مدرسه را مکاني براي تخليه هيجانات و بروز رفتارهايي مي‌بيند که در خانواده از آنها منع مي‌شود و ضمن اينکه ممکن است به‌دليل ارتباط عيني و تأثيرپذيري از گروه همسالان در محيط مدرسه امکان تخليه چنين هيجاناتي به شکل رفتارهاي مخاطره‌آميز بيشتر شود. برگزاري مستمر کارگاه‌هاي آموزش خانواده با بهره‌گيري از متخصصان تربيتي و با يک معيار استاندارد آموزشي در مدارس شايد بتواند ضمن درگير‌کردن و مشارکت بيشتر خانواده‌ها در امر تربيت فرزندان خود، الگوهاي شخصيت‌دهي و کنترلي مناسب و استانداردي را در اختيار خانواده‌ها قرار داده و البته به شرط به‌کارگيري اين روش‌ها از سوي خانواده‌ها بتوان تا حد زيادي بر اين مشکلات فائق آمد.
___________
↩️ کانال مقاله ها و خبرهای آموزشی فرهنگی 👇
https://t.me/joinchat/AAAAAD5oqnmeI058AeE3WA
__________
شهرام جمالي
متأسفانه از آغاز آموزش، چه سنتي و چه نوين در ايران خشونت بخش مهمي از آن بوده است. اين خشونت؛ البته لايه‌هاي گوناگون و شکل‌هاي متفاوتي داشته است. شايد اگر بخواهيم مروري بر آخرين موردهاي #خشونت داشته باشيم، مي‌توان به فرورفتن مداد در سر دانش‌آموز کرماني، کتک‌خوردن يک دبير در هنرستاني در تهران به دست دانش‌آموزش، زخمي‌شدن خانم معلمي در شوش به‌دست خانواده دانش‌آموز و... اشاره کرد؛ البته بسياري از خشونت‌هاي آشکار و پنهان دانش‌آموزان نسبت خودشان خبري نمي‌شود يا کمتر به چشم مي‌آيد اما هر چه هست، شکي نيست که مدرسه‌ها به‌عنوان يکي از مهم‌ترين نهادهاي اجتماعي ما درگير خشونت هستند و بر ماست که به‌عنوان شهروندان به آن بي‌تفاوت نباشيم اما ريشه يا ريشه‌هاي اين خشونت کجاست؟ و چه بايد کرد تا اين ريشه‌ها خشکانده شوند؟ نگارنده تلاش مي‌کند به بخش کوچکي از آن اشاره کند؛ باشد که ديگر شهروندان نيز بنا بر وظيفه شهروندي خويش به اين موضوع مهم ورود پيدا کنند.
دلايل فردي، اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي در بروز خشونت و رفتارهاي کنترل‌نشده در #مدارس چه از سوي #دانش‌آموزان و چه از سوي ساير عوامل آموزشي در مدرسه آن‌قدر زياد هستند که حتی فقط ذکر نام آنها مستلزم ارائه يک ليست طولاني از اين عوامل دروني و بيروني است که گاه تجميع و برايند آنها منجر به ناتواني فرد در کنترل خود و بروز خشونت مي‌شود. از سوي ديگر، به نظر مي‌رسد فرايند آموزش‌هاي تربيتي در ساحت‌هاي خانواده، مدرسه، رسانه‌ها و... نه‌تنها با يک وحدت رويه انجام نمي‌گيرد بلکه در مواردي در تناقض و حتی تضاد با يکديگر شکل گرفته و عمل مي‌کنند؛ به‌اين‌ترتيب، واکنش برخي دانش‌آموزان به اين‌گونه تضادها و تناقضات ممکن است به شکل نوعي خشونت‌هاي کلامي يا حتی جسماني بروز پيدا کند. هرچند اين موضوع قاعدتا و به‌دليل مشکلات ناشي از اختلافات طبقاتي و تفاوت‌هاي فرهنگي، در سطح خانواده‌ها پررنگ‌تر و ملموس‌تر بوده و بديهي است که در نظام آموزشي رسمي و متمرکز مدارس، چنين تعارضات و دوگانگي‌هايي کمتر به چشم مي‌آيند. اين دوگانگي و تعارض، گاهي تا آنجا پيش مي‌رود که برخي خانواده‌ها که در اکثر موارد تنبيه بدني را اولين و تنها چاره برای تربيت بچه‌هاي خود مي‌دانند، کوچک‌ترين فشار و تنبيه از جانب مدرسه را حتي به‌صورت خيلي جزئي مثل چند صفحه جريمه يا محروميت موقت از کلاس درس يا مدرسه و... بر‌نمي‌تابند و ضمن حمايت جانبدارانه و تمام‌قد از فرزند خود، کل شيوه‌هاي تربيتي به‌کار‌گرفته‌شده از جانب معلم و مديريت مدرسه را زير سؤال مي‌برند؛ البته اين حمايت جانبدارانه هم شايد بيشتر ناشي از نوعي حس تملک والدين به فرزندشان باشد که به‌کارگيري برخي شيوه‌هاي سختگيرانه تربيتي را صرفا محدود به خودشان به‌عنوان «صاحب و مالک فرزند» مي‌دانند اما نتيجه طبيعي چنين رويکردي اين است که دانش‌آموز محيط مدرسه را مکاني براي تخليه هيجانات و بروز رفتارهايي مي‌بيند که در خانواده از آنها منع مي‌شود و ضمن اينکه ممکن است به‌دليل ارتباط عيني و تأثيرپذيري از گروه همسالان در محيط مدرسه امکان تخليه چنين هيجاناتي به شکل رفتارهاي مخاطره‌آميز بيشتر شود. برگزاري مستمر کارگاه‌هاي آموزش خانواده با بهره‌گيري از متخصصان تربيتي و با يک معيار استاندارد آموزشي در مدارس شايد بتواند ضمن درگير‌کردن و مشارکت بيشتر خانواده‌ها در امر تربيت فرزندان خود، الگوهاي شخصيت‌دهي و کنترلي مناسب و استانداردي را در اختيار خانواده‌ها قرار داده و البته به شرط به‌کارگيري اين روش‌ها از سوي خانواده‌ها بتوان تا حد زيادي بر اين مشکلات فائق آمد.
___________
↩️ کانال مقاله ها و خبرهای آموزشی فرهنگی 👇
https://t.me/joinchat/AAAAAD5oqnmeI058AeE3WA
⬇️سه‌ضلعي مؤثر در خشونت‌هاي مدرسه‌اي
—------------------—
نرگس ملک‌زاده
اکران فيلم خشونت در مدرسه، چند سالي بوده که مشتريان جديدي در فضاي مجازي پیدا کرده است. موضوعی مشترک است اما نحوه پرداختن به آن در مدارس متفاوت بوده و اين تفاوت‌ها، ناشي از نقش‌آفريناني است که هر دفعه با هنر کسب‌کرده خود از کلاس‌هاي رايگان اجتماع (جامعه مولد خشونت) شدت و نوع خاصي از خشونت را به رخ جامعه مي‌کشند. هرگاه صحبت از #مدارس کيفي مطرح مي‌شود، آنچه به درستي تکرار مي‌شود، ايجاد تعامل و ارتباط بين اجزاي سه‌گانه مثلث مدرسه است. مثلث متساوي‌الاضلاعي که نقش #مدرسه، #دانش‌آموز و اوليا را به يک ميزان در رشد کيفيت مدرسه بيان مي‌کند. حال در پخش هرباره اين فيلم‌هاي سريالي نيز اين سه ضلع اثربخش در کيفيت‌گرايي در حال سبقت‌گرفتن از هم در به دست آوردن نقش اول خشونت در مدارس هستند. مادري در شوش به خانم‌معلمي حمله مي‌کند، معلمي در کرمان، خالق صحنه دلخراشي از تنبيه مي‌شود و با اعمال ماده «13» قانون رسيدگي به تخلفات اداري و با دستور مستقيم وزير، آماده به خدمت مي‌شود، در تهران، دانش‌آموزي در هنرستان «آموزش» را شرمنده «پرورش» مي‌کند، معلمي در بمپور با شلنگ دانش‌آموز خويش را از ناحيه چشم دچار آسيب مي‌کند و فاجعه‌اي در بروجرد اتفاق مي‌افتد و معلمي درحين تدريس در کلاس درس خود، توسط دانش‌آموزش با ضربات چاقو کشته مي‌شود. نظرات متفاوتي درباره چرايي شکل‌گيري #خشونت وجود دارد. عده‌اي، مدرسه و نظام آموزشي را خط شروع خشونت جامعه مي‌دانند و درمقابل، عده‌اي خشونت در مدرسه را تزريق خشونت از جامعه به مدرسه مي‌دانند. باوجود اين تفاوت‌ها، آنچه مشخص است، ارتباط دوسويه و تأثيرپذيري و تأثيرگذاري مدرسه و جامعه برهم بوده اما سنگيني اين وزنه، بيشتر به سمت تأثير منشأ اجتماعي خشونت در مدارس است. مدرسه، نماد يک نظام اجتماعي کوچک است و هرگونه تحول در نظام اجتماعي بزرگ‌تر، اثراتش را ناخواسته در خرده‌نظام‌ها خواهد گذاشت. هنگامي که اعداد و ارقام، خبر از هر 9 ثانيه يک خشونت را در کشور مي‌دهند، بايد منتظر چنين برهم‌کنش‌هايي در نظام آموزشي خود باشيم. کودکان قبل از ورود به جامعه در خانواده با خشونت آشنا مي‌شوند و در برخورد با مشکلاتشان، خشونت کلامي و غير‌کلامي را برمي‌گزينند و اين شروع يک آموزش ناخواسته است. خانواده، بيشترين نقش را در بازتوليد خشونتي دارد که در جامعه و در رفتار افراد ظهور مي‌کند، رفتارهايي که در گذشته ضبط شده و فقط منتظر يک عامل خارجي مانند فقر، تبعيض، ناسزاشنيدن و... است تا دمل چرکين خشونت سر باز کند. هر خشونت مي‌تواند علت رفتارهاي ناپسند ديگري در جامعه باشد و نتيجه‌اش به شکل ديگري از رفتارهاي خشن بروز مي‌کند. از خانواده و جامعه مي‌گذريم و نگاهمان را محدود‌تر به آموزشوپرورش مي‌کنيم؛ نهادي که مستقيم با تربيت اجتماعي درگير است. اگر دانش‌آموزي مهارتي را به درستي در خانواده کسب کرده باشد، در مدرسه به تحکيم‌بخشيدن و تعميق‌دادن آن بايد پرداخته شود. در آن روي سکه، اگر خانواده نتوانسته پايه‌هاي تربيتي با اصالتي را براي فرزندش بنا کند، مدرسه مي‌تواند نقش عنوان اصلاحگر داشته باشد. مدرسه بايد تربيت اجتماعي را از طريق اهداف تعريف‌شده خود در قالب برنامه‌هاى درسى آشکار و پنهان خود به مرحله اجرا برساند. شايد بتوان گفت بهترين فرصت براي جامعه‌پذيري و تربيت يک شهروند خوب، در دل برنامه‌هاي پنهان آموزشوپرورش نهفته است؛ برنامه‌هايي که به ارزش‌ها و بايد‌ها و نبايدها مي‌پردازد و اين درست جايي است که بايد گفت اين خرده‌نظام مي‌تواند شاهرايي باشد براي رسيدن به يک جامعه ايده‌آل که نتيجه يک نظام آموزشي مهارت‌محور و ارزشي است اما مدرسه فقط دانش‌آموز ندارد، معلماني دارد که خود شايد مروج خشونت باشند. تنبيه در مدارس خشونتي غير‌قابل انکار است؛ چه کلامي و چه غير‌کلامي و اين درحالي بوده که اثر هردوي آنها در اصلاح رفتار رد شده است. تنبيه، فقط در معناي آگاهي‌دادن از عمل اشتباه، مورد پذيرش روان‌شناسي تربيتي است. در مدارس نيز همانند جامعه، فرد شايد در انتظار يک جرقه باشد براي برافروختن و اين جرقه در مدارس کشور با کبريت «عدم رضايت شغلي به‌واسطه عدم تأمين معيشت مناسب و سرريزبودن دانش‌آموزان در کلاس درس و بي‌انگيزگي آنها براي تحصيل و...» هرلحظه در انتظار روشن شدن است. آنچه در پايان مي‌توان با بازگشت به ابتداي نوشته به آن اشاره کرد، نقش تلاش دو ضلع مثلت، يعني مدرسه و خانواده براي رشد و شکوفايي همه‌جانبه دانش‌آموزاني است که برونداد نظام آموزشي ما هستند. اگر خانواده و مدرسه دستان هم را محکم‌تر بفشارند، شاهد تحولي در نظام اجتماعي‌مان خواهيم بود. وقایع اتفاقیه
—---------------------
↩️ کانال مقاله ها 👇
https://t.me/joinchat/AAAAAD5oqnmeI058AeE3WA
⬇️سه‌ضلعي مؤثر در خشونت‌هاي مدرسه‌اي
—------------------—
نرگس ملک‌زاده
اکران فيلم خشونت در مدرسه، چند سالي بوده که مشتريان جديدي در فضاي مجازي پیدا کرده است. موضوعی مشترک است اما نحوه پرداختن به آن در مدارس متفاوت بوده و اين تفاوت‌ها، ناشي از نقش‌آفريناني است که هر دفعه با هنر کسب‌کرده خود از کلاس‌هاي رايگان اجتماع (جامعه مولد خشونت) شدت و نوع خاصي از خشونت را به رخ جامعه مي‌کشند. هرگاه صحبت از #مدارس کيفي مطرح مي‌شود، آنچه به درستي تکرار مي‌شود، ايجاد تعامل و ارتباط بين اجزاي سه‌گانه مثلث مدرسه است. مثلث متساوي‌الاضلاعي که نقش #مدرسه، #دانش‌آموز و اوليا را به يک ميزان در رشد کيفيت مدرسه بيان مي‌کند. حال در پخش هرباره اين فيلم‌هاي سريالي نيز اين سه ضلع اثربخش در کيفيت‌گرايي در حال سبقت‌گرفتن از هم در به دست آوردن نقش اول خشونت در مدارس هستند. مادري در شوش به خانم‌معلمي حمله مي‌کند، معلمي در کرمان، خالق صحنه دلخراشي از تنبيه مي‌شود و با اعمال ماده «13» قانون رسيدگي به تخلفات اداري و با دستور مستقيم وزير، آماده به خدمت مي‌شود، در تهران، دانش‌آموزي در هنرستان «آموزش» را شرمنده «پرورش» مي‌کند، معلمي در بمپور با شلنگ دانش‌آموز خويش را از ناحيه چشم دچار آسيب مي‌کند و فاجعه‌اي در بروجرد اتفاق مي‌افتد و معلمي درحين تدريس در کلاس درس خود، توسط دانش‌آموزش با ضربات چاقو کشته مي‌شود. نظرات متفاوتي درباره چرايي شکل‌گيري #خشونت وجود دارد. عده‌اي، مدرسه و نظام آموزشي را خط شروع خشونت جامعه مي‌دانند و درمقابل، عده‌اي خشونت در مدرسه را تزريق خشونت از جامعه به مدرسه مي‌دانند. باوجود اين تفاوت‌ها، آنچه مشخص است، ارتباط دوسويه و تأثيرپذيري و تأثيرگذاري مدرسه و جامعه برهم بوده اما سنگيني اين وزنه، بيشتر به سمت تأثير منشأ اجتماعي خشونت در مدارس است. مدرسه، نماد يک نظام اجتماعي کوچک است و هرگونه تحول در نظام اجتماعي بزرگ‌تر، اثراتش را ناخواسته در خرده‌نظام‌ها خواهد گذاشت. هنگامي که اعداد و ارقام، خبر از هر 9 ثانيه يک خشونت را در کشور مي‌دهند، بايد منتظر چنين برهم‌کنش‌هايي در نظام آموزشي خود باشيم. کودکان قبل از ورود به جامعه در خانواده با خشونت آشنا مي‌شوند و در برخورد با مشکلاتشان، خشونت کلامي و غير‌کلامي را برمي‌گزينند و اين شروع يک آموزش ناخواسته است. خانواده، بيشترين نقش را در بازتوليد خشونتي دارد که در جامعه و در رفتار افراد ظهور مي‌کند، رفتارهايي که در گذشته ضبط شده و فقط منتظر يک عامل خارجي مانند فقر، تبعيض، ناسزاشنيدن و... است تا دمل چرکين خشونت سر باز کند. هر خشونت مي‌تواند علت رفتارهاي ناپسند ديگري در جامعه باشد و نتيجه‌اش به شکل ديگري از رفتارهاي خشن بروز مي‌کند. از خانواده و جامعه مي‌گذريم و نگاهمان را محدود‌تر به آموزشوپرورش مي‌کنيم؛ نهادي که مستقيم با تربيت اجتماعي درگير است. اگر دانش‌آموزي مهارتي را به درستي در خانواده کسب کرده باشد، در مدرسه به تحکيم‌بخشيدن و تعميق‌دادن آن بايد پرداخته شود. در آن روي سکه، اگر خانواده نتوانسته پايه‌هاي تربيتي با اصالتي را براي فرزندش بنا کند، مدرسه مي‌تواند نقش عنوان اصلاحگر داشته باشد. مدرسه بايد تربيت اجتماعي را از طريق اهداف تعريف‌شده خود در قالب برنامه‌هاى درسى آشکار و پنهان خود به مرحله اجرا برساند. شايد بتوان گفت بهترين فرصت براي جامعه‌پذيري و تربيت يک شهروند خوب، در دل برنامه‌هاي پنهان آموزشوپرورش نهفته است؛ برنامه‌هايي که به ارزش‌ها و بايد‌ها و نبايدها مي‌پردازد و اين درست جايي است که بايد گفت اين خرده‌نظام مي‌تواند شاهرايي باشد براي رسيدن به يک جامعه ايده‌آل که نتيجه يک نظام آموزشي مهارت‌محور و ارزشي است اما مدرسه فقط دانش‌آموز ندارد، معلماني دارد که خود شايد مروج خشونت باشند. تنبيه در مدارس خشونتي غير‌قابل انکار است؛ چه کلامي و چه غير‌کلامي و اين درحالي بوده که اثر هردوي آنها در اصلاح رفتار رد شده است. تنبيه، فقط در معناي آگاهي‌دادن از عمل اشتباه، مورد پذيرش روان‌شناسي تربيتي است. در مدارس نيز همانند جامعه، فرد شايد در انتظار يک جرقه باشد براي برافروختن و اين جرقه در مدارس کشور با کبريت «عدم رضايت شغلي به‌واسطه عدم تأمين معيشت مناسب و سرريزبودن دانش‌آموزان در کلاس درس و بي‌انگيزگي آنها براي تحصيل و...» هرلحظه در انتظار روشن شدن است. آنچه در پايان مي‌توان با بازگشت به ابتداي نوشته به آن اشاره کرد، نقش تلاش دو ضلع مثلت، يعني مدرسه و خانواده براي رشد و شکوفايي همه‌جانبه دانش‌آموزاني است که برونداد نظام آموزشي ما هستند. اگر خانواده و مدرسه دستان هم را محکم‌تر بفشارند، شاهد تحولي در نظام اجتماعي‌مان خواهيم بود. وقایع اتفاقیه
—---------------------
↩️ کانال مقاله ها 👇
https://t.me/joinchat/AAAAAD5oqnmeI058AeE3WA
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#ویدیو_آموزشی 💻
نقش #معلمان در مقابله با #خشونت_خانگی در کشور آلبانی
------------------
↩️ کانال مقاله ها 👇
https://t.me/joinchat/AAAAAD5oqnmeI058AeE3WA
نقش #معلمان در مقابله با #خشونت_خانگی در کشور آلبانی
------------------
↩️ کانال مقاله ها 👇
https://t.me/joinchat/AAAAAD5oqnmeI058AeE3WA
⛔️ تلنبار #خشونت و انفجارجامعه
—---------------------—
🔹دکتر مصطفی اقلیما*
... چه عواملی باعث شده یک پدرخانواده یا یک پدرخوانده کودک خردسالی را آزار می‌دهد و می‌کشد؟ چه علت‌هایی وجود دارد؟ همه می‌دانیم که آدم سالم حتی نمی‌تواند به یک گنجشک هم آزار برساند؛ پس چه اتفاقی افتاده که در جامعه روزبه‌روز شاهد وقایع بیشتری از این دست هستیم که تنها شاید دو‌درصد وقایع رخ‌داده رسانه‌ای شود. وقتی به فشارهای اجتماعی نگاه می‌کنیم، درمی‌یابیم که مسائل اجتماعی قابل تبدیل به همدیگر است؛ یعنی کسی که معتاد می‌شود، ممکن است دزد و قاچاقچی و قاتل هم بشود. یکی که طلاق می‌گیرد، ممکن است به سمت روسپیگری و کارهای خلاف هم برود؛ به‌دلیل اینکه آسیب‌های اجتماعی در جامعه افزایش پیدا کرده، فقر زیاد شده و افراد از امنیت شغلی و اجتماعی برخوردار نیستند. یک کارمند در اداره نمی‌داند که فردا هم سرکار است یا نه، چون تمام استخدام‌ها پیمانی شده؛ یعنی هر وقت رئیسی دلش خواست، می‌تواند کارمند را اخراج کند. کارخانه‌ها درحالی که توان پرداخت حقوق پرسنل خود را ندارند، یکی پس از دیگری تعطیل و کارگران و کارمندان خانه‌نشین می‌شوند. از آن طرف در محیط‌های اداری شاهد استخدام افرادی هستیم که بعضا با داشتن مدرک کارشناسی روانشناسی در بخش بایگانی مشغول به کارند. در این حالت اگر اعتراضی هم داشته باشند، نتیجه‌اش اخراج است. حقوق‌ها با هزینه‌ها سازگاری ندارد و تمام این فشارها تلنبار می‌شود و افراد به دیگری منعکس میکنند. پدری که در خانه فرزندش را کتک می‌زند، در محیط کار با مشکلات عدیده‌ای مواجه است. یک پدر مسئولیت خانواده را دارد، اما وقتی که اضافه کارش قطع شود و نتواند از پس پرداخت اجاره‌بهای منزل برآید و زندگی‌اش گران اداره می‌شود، طاقتش تمام می‌شود. در بررسی‌های انجام‌شده درمورد برخی از پدرانی که اقدام به کودک‌آزاری کرده‌اند، در هنگام ابراز خشونت به جای فرزند خود کارفرما را می‌دیده‌اند و درواقع با سوزاندن بچه می‌خواسته‌اند کسانی را که آزارش داده‌اند بسوزانند. اما هیچ‌کس در جامعه علت‌ها را برطرف نمی‌کند، درحالی که در تمام دنیا در صورت وقوع یک قتل جامعه را محکوم میکنند، نه کسی که قاتل است. می‌گویند چه شرایطی در جامعه بوده که به سمت آدم‌کشی رفته است؟ در اینجا مسئولان مملکت به‌معنای واقعی مسئول هستند. متن کامل اینجا 👈 https://eduarticle.me/?p=2990
*رئیس انجمن علمی مددکاران اجتماعی ایران
—---------------------—
↩️ کانال مقاله ها 👇
https://t.me/joinchat/AAAAAD5oqnmeI058AeE3WA
—---------------------—
🔹دکتر مصطفی اقلیما*
... چه عواملی باعث شده یک پدرخانواده یا یک پدرخوانده کودک خردسالی را آزار می‌دهد و می‌کشد؟ چه علت‌هایی وجود دارد؟ همه می‌دانیم که آدم سالم حتی نمی‌تواند به یک گنجشک هم آزار برساند؛ پس چه اتفاقی افتاده که در جامعه روزبه‌روز شاهد وقایع بیشتری از این دست هستیم که تنها شاید دو‌درصد وقایع رخ‌داده رسانه‌ای شود. وقتی به فشارهای اجتماعی نگاه می‌کنیم، درمی‌یابیم که مسائل اجتماعی قابل تبدیل به همدیگر است؛ یعنی کسی که معتاد می‌شود، ممکن است دزد و قاچاقچی و قاتل هم بشود. یکی که طلاق می‌گیرد، ممکن است به سمت روسپیگری و کارهای خلاف هم برود؛ به‌دلیل اینکه آسیب‌های اجتماعی در جامعه افزایش پیدا کرده، فقر زیاد شده و افراد از امنیت شغلی و اجتماعی برخوردار نیستند. یک کارمند در اداره نمی‌داند که فردا هم سرکار است یا نه، چون تمام استخدام‌ها پیمانی شده؛ یعنی هر وقت رئیسی دلش خواست، می‌تواند کارمند را اخراج کند. کارخانه‌ها درحالی که توان پرداخت حقوق پرسنل خود را ندارند، یکی پس از دیگری تعطیل و کارگران و کارمندان خانه‌نشین می‌شوند. از آن طرف در محیط‌های اداری شاهد استخدام افرادی هستیم که بعضا با داشتن مدرک کارشناسی روانشناسی در بخش بایگانی مشغول به کارند. در این حالت اگر اعتراضی هم داشته باشند، نتیجه‌اش اخراج است. حقوق‌ها با هزینه‌ها سازگاری ندارد و تمام این فشارها تلنبار می‌شود و افراد به دیگری منعکس میکنند. پدری که در خانه فرزندش را کتک می‌زند، در محیط کار با مشکلات عدیده‌ای مواجه است. یک پدر مسئولیت خانواده را دارد، اما وقتی که اضافه کارش قطع شود و نتواند از پس پرداخت اجاره‌بهای منزل برآید و زندگی‌اش گران اداره می‌شود، طاقتش تمام می‌شود. در بررسی‌های انجام‌شده درمورد برخی از پدرانی که اقدام به کودک‌آزاری کرده‌اند، در هنگام ابراز خشونت به جای فرزند خود کارفرما را می‌دیده‌اند و درواقع با سوزاندن بچه می‌خواسته‌اند کسانی را که آزارش داده‌اند بسوزانند. اما هیچ‌کس در جامعه علت‌ها را برطرف نمی‌کند، درحالی که در تمام دنیا در صورت وقوع یک قتل جامعه را محکوم میکنند، نه کسی که قاتل است. می‌گویند چه شرایطی در جامعه بوده که به سمت آدم‌کشی رفته است؟ در اینجا مسئولان مملکت به‌معنای واقعی مسئول هستند. متن کامل اینجا 👈 https://eduarticle.me/?p=2990
*رئیس انجمن علمی مددکاران اجتماعی ایران
—---------------------—
↩️ کانال مقاله ها 👇
https://t.me/joinchat/AAAAAD5oqnmeI058AeE3WA
بانک مقاله های آموزشی و فرهنگی
تلنبارخشونت و انفجارجامعه
دکتر مصطفی اقلیما* در ابتدا با یادآوری این نکته که کشور ما بیشترین قوانین کودک‌آزاری را دارد، به‌این نکته اشاره می‌کنم که اجرا نشدن قانون مشکل اصلی در این رابطه است، نه‌اینکه مشکل‌قانونی داشته باشیم.
🔹 ریشه‌های بروز خشونت در مدارس .آموزش و پرورش رزمی!
—-------------------
مسئولیت‌پذیری، امانتداری، خودباوری، نوآوری، همدلی، نظم، نقادی و قانون‌گرایی اینها برخی از نکاتی است که براساس سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، مدارس باید محلی برای گسترش آنها باشد، اما با این که بیش از شش سال از تصویب این سند در شورای عالی انقلاب فرهنگی می‌گذرد، هنوز مدارس ایران با آنچه مطلوب این سند است، فرسنگ‌ها فاصله دارد.
یکی از نشانه‌های این فاصله هم بی‌توجهی اولیای مدرسه به نحوه برخورد صحیح با دانش‌آموزان و اعمال خشونت کلامی یا فیزیکی بر آنان است.
خشونت علیه دانش‌آموزان البته مساله جدیدی نیست و گاهی اخباری در این زمینه از مدارس گوشه و کنار کشور به گوش می‌رسد. در یکی دو ماه اخیر هم بارها خبرهایی مبنی بر ضرب و شتم دانش‌آموزان از سوی معلم، ناظم یا مدیر یک مدرسه از رسانه‌ها منتشر شد که با اظهارنظرهای مسئولان ارشد آموزش و پرورش همراه بود. البته گفته‌های این مسئولان معمولا درباره لزوم برخورد با فرد خاطی است و آنها کمتر به نیاز جامعه برای یافتن ریشه‌های بروز خشونت از سوی قشر فرهنگی کشور توجه میکنند.
از سوی دیگر، گستردگی انتشار خبر رفتارهای خشونت‌آمیز با دانش‌آموزان در ماه‌های اخیر به حدی بود که وزیر آموزش و پرورش نیز وادار به واکنش شد. او در این زمینه در آخرین نشست خبری خود تاکید کرد، #تنبیه_بدنی و حتی لفظی خط قرمز آموزش و پرورش است.
#خشونت در مدارس، چه از سوی معلمان اتفاق بیفتد و چه دانش‌آموزان، مذموم است و در تقابل با معیارهای یک نظام آموزشی مطلوب قرار دارد. همچنین باید توجه داشت مدرسه اولین نهادی است که بیشتر افراد زندگی اجتماعی را در آن تجربه میکنند و به همین دلیل، افزایش خشونت در مدارس در نهادینه شدنش در یک جامعه تاثیر بسزایی دارد. بنابراین باید هرچه سریع‌تر ریشه‌های بروز این خشونت‌ها را شناخت و در جهت رفع آنها اقدام کرد. [عناوین آنچه در این گزارش آمده]
🔺ورود پرخاشگران ممنوع
🔺معلمان، روان‌شناس نیستند
🔺فقط زمزمه محبت
🔺ریشه در گذشته
🔺تنبیه مقررات می‌خواهد
متن کامل درسایت کانال مقاله ها 👈 https://eduarticle.me/?p=3666
====================
↩️ کانال مقاله ها 🌺
https://t.me/joinchat/AAAAAD5oqnmeI058AeE3WA
—-------------------
مسئولیت‌پذیری، امانتداری، خودباوری، نوآوری، همدلی، نظم، نقادی و قانون‌گرایی اینها برخی از نکاتی است که براساس سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، مدارس باید محلی برای گسترش آنها باشد، اما با این که بیش از شش سال از تصویب این سند در شورای عالی انقلاب فرهنگی می‌گذرد، هنوز مدارس ایران با آنچه مطلوب این سند است، فرسنگ‌ها فاصله دارد.
یکی از نشانه‌های این فاصله هم بی‌توجهی اولیای مدرسه به نحوه برخورد صحیح با دانش‌آموزان و اعمال خشونت کلامی یا فیزیکی بر آنان است.
خشونت علیه دانش‌آموزان البته مساله جدیدی نیست و گاهی اخباری در این زمینه از مدارس گوشه و کنار کشور به گوش می‌رسد. در یکی دو ماه اخیر هم بارها خبرهایی مبنی بر ضرب و شتم دانش‌آموزان از سوی معلم، ناظم یا مدیر یک مدرسه از رسانه‌ها منتشر شد که با اظهارنظرهای مسئولان ارشد آموزش و پرورش همراه بود. البته گفته‌های این مسئولان معمولا درباره لزوم برخورد با فرد خاطی است و آنها کمتر به نیاز جامعه برای یافتن ریشه‌های بروز خشونت از سوی قشر فرهنگی کشور توجه میکنند.
از سوی دیگر، گستردگی انتشار خبر رفتارهای خشونت‌آمیز با دانش‌آموزان در ماه‌های اخیر به حدی بود که وزیر آموزش و پرورش نیز وادار به واکنش شد. او در این زمینه در آخرین نشست خبری خود تاکید کرد، #تنبیه_بدنی و حتی لفظی خط قرمز آموزش و پرورش است.
#خشونت در مدارس، چه از سوی معلمان اتفاق بیفتد و چه دانش‌آموزان، مذموم است و در تقابل با معیارهای یک نظام آموزشی مطلوب قرار دارد. همچنین باید توجه داشت مدرسه اولین نهادی است که بیشتر افراد زندگی اجتماعی را در آن تجربه میکنند و به همین دلیل، افزایش خشونت در مدارس در نهادینه شدنش در یک جامعه تاثیر بسزایی دارد. بنابراین باید هرچه سریع‌تر ریشه‌های بروز این خشونت‌ها را شناخت و در جهت رفع آنها اقدام کرد. [عناوین آنچه در این گزارش آمده]
🔺ورود پرخاشگران ممنوع
🔺معلمان، روان‌شناس نیستند
🔺فقط زمزمه محبت
🔺ریشه در گذشته
🔺تنبیه مقررات می‌خواهد
متن کامل درسایت کانال مقاله ها 👈 https://eduarticle.me/?p=3666
====================
↩️ کانال مقاله ها 🌺
https://t.me/joinchat/AAAAAD5oqnmeI058AeE3WA
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#ویدیو_آموزشی 💻
#خشونت اجتماعی؛ تربیتی برآمده از خانواده و آموزش و پرورش
کانال مقاله ها 💐 @eduarticle
#خشونت اجتماعی؛ تربیتی برآمده از خانواده و آموزش و پرورش
کانال مقاله ها 💐 @eduarticle
❌طاقتِ طاقِ جامعه و #خشونت کلامی ❌
---------------
پویان خوشحال روزنامه ابتکار
...صادقیان[جامعه شناس ] جامعه کنونی ایران را دچار «بی‌هنجاری» می‌داند؛ چیزی میان هنجار و ناهنجاری که بسیار خطرناک‌تر از مقوله مشابه است.
وی در گفت‌وگو با روزنامه «ابتکار» در این‌باره توضیح می‌دهد: «در مواجهه با موضوع خشونت باید نگاهی علت‌نگار داشته باشیم. به طور کلی در هر جامعه‌ای بانوان مظهر خشونت نیستند و بیشتر اتفاقات اینچنینی در از سوی مردان رخ می‌دهد و این به این معنا نیست که زنان عصبی نمی‌شوند. موضوع مشهودی که باید به آن اشاره کرد این است که جامعه ما در حال حاضر دچار بی‌هنجاری شده است. برای بسیاری کلماتی چون خوب و بد معنای خاصی ندارد.»
وی در ادامه می‌افزاید: «خشونت اگر از یک میزان بگذرد، تبدیل به بحران می‌شود. در چنین مقولاتی باید به آمار استناد کنیم که متاسفانه یا مرجع آماری مناسبی وجود ندارد و یا از ارائه آمار خودداری می‌شود. آنچه که باید به آن پرداخت آستانه تحمل افراد در یک جامعه است. مشکلات معیشتی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در طولانی مدت روی طرز تفکر افراد تاثیر می‌گذارد. پرخاشگری را نیز می‌توان زیرمجموعه‌ای از خشونت نام‌برد؛ که این موضوع دقیقا به پایین بودن آستانه تحمل افراد مربوط است.»
صادقیان با اشاره به این موضوع که جامعه ایران، جامعه عصبی شده است، می‌گوید: «همه موارد اینچنینی به ساختاری مربوط است که سال‌ها در جامعه وجود داشته و توسط نهادهای بالادست کنترل نشده است. حال اگر بخواهیم با موعظه، نصیحت و آموزش آن را حل کنیم، مطمئناً ناموفق خواهیم بود. کودک و نوجوان ما در نظام آموزشی با دو جنبه روبه رو است؛ یک دبیر دینی، پرورشی و ... که برای او تئوری‌های ذهنی را مطرح می‌کند و دو جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کند. در مدرسه میآموزد که چه ادبیاتی را استفاده کند اما زمانی که به محیط خانه و جامعه پا می‌گذارد، عکس آن را مشاهده می‌کند. می‌بیند که همسالانش و والدینش از ادبیات دیگری استفاده میکنند. در فضای مجازی چیز دیگری را می‌بیند،لحن دیگری را می‌شوند و با ادبیات متفاوتی نسبت به مدرسه مواجه می‌شود.»
🔸متن کامل را درسایت کانال مقاله ها مطالعه نمایید اینجا 👈 https://eduarticle.me/?p=4156
---------------
کانال مقاله ها 🌺 @eduarticle
---------------
پویان خوشحال روزنامه ابتکار
...صادقیان[جامعه شناس ] جامعه کنونی ایران را دچار «بی‌هنجاری» می‌داند؛ چیزی میان هنجار و ناهنجاری که بسیار خطرناک‌تر از مقوله مشابه است.
وی در گفت‌وگو با روزنامه «ابتکار» در این‌باره توضیح می‌دهد: «در مواجهه با موضوع خشونت باید نگاهی علت‌نگار داشته باشیم. به طور کلی در هر جامعه‌ای بانوان مظهر خشونت نیستند و بیشتر اتفاقات اینچنینی در از سوی مردان رخ می‌دهد و این به این معنا نیست که زنان عصبی نمی‌شوند. موضوع مشهودی که باید به آن اشاره کرد این است که جامعه ما در حال حاضر دچار بی‌هنجاری شده است. برای بسیاری کلماتی چون خوب و بد معنای خاصی ندارد.»
وی در ادامه می‌افزاید: «خشونت اگر از یک میزان بگذرد، تبدیل به بحران می‌شود. در چنین مقولاتی باید به آمار استناد کنیم که متاسفانه یا مرجع آماری مناسبی وجود ندارد و یا از ارائه آمار خودداری می‌شود. آنچه که باید به آن پرداخت آستانه تحمل افراد در یک جامعه است. مشکلات معیشتی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در طولانی مدت روی طرز تفکر افراد تاثیر می‌گذارد. پرخاشگری را نیز می‌توان زیرمجموعه‌ای از خشونت نام‌برد؛ که این موضوع دقیقا به پایین بودن آستانه تحمل افراد مربوط است.»
صادقیان با اشاره به این موضوع که جامعه ایران، جامعه عصبی شده است، می‌گوید: «همه موارد اینچنینی به ساختاری مربوط است که سال‌ها در جامعه وجود داشته و توسط نهادهای بالادست کنترل نشده است. حال اگر بخواهیم با موعظه، نصیحت و آموزش آن را حل کنیم، مطمئناً ناموفق خواهیم بود. کودک و نوجوان ما در نظام آموزشی با دو جنبه روبه رو است؛ یک دبیر دینی، پرورشی و ... که برای او تئوری‌های ذهنی را مطرح می‌کند و دو جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کند. در مدرسه میآموزد که چه ادبیاتی را استفاده کند اما زمانی که به محیط خانه و جامعه پا می‌گذارد، عکس آن را مشاهده می‌کند. می‌بیند که همسالانش و والدینش از ادبیات دیگری استفاده میکنند. در فضای مجازی چیز دیگری را می‌بیند،لحن دیگری را می‌شوند و با ادبیات متفاوتی نسبت به مدرسه مواجه می‌شود.»
🔸متن کامل را درسایت کانال مقاله ها مطالعه نمایید اینجا 👈 https://eduarticle.me/?p=4156
---------------
کانال مقاله ها 🌺 @eduarticle
بانک مقاله های آموزشی و فرهنگی
طاقتِ طاقِ جامعه وخشونت کلامی
پویان خوشحال روزنامه ابتکار خشونت انواع دارد؛ گاهی مشتی است که حواله چهره‌‌ها می‌شود و گاهی کلامی‌است، زننده که دردآورتر از هزاران مشت است. امروزه عوامل زیادی باعث می‌شود تا انسان با هم‌نوع خود برخورد
🔻راه‌هاي مدرسه براي کاهش خشونت يا ناکامي
---------------
محمد روزبهاني ،جامعه شناس
جامعه ظرفی همگن است که اتفاقات درون آن به همه بخش های دیگر آن تعمیم می یابد و نمی توان مدارس و کلاس های درس را از آن مجزا کرد و با بالارفتن آمار خشونت در جامعه نمی توان انتظار داشت که این آمار در مدارس کاهش یابد.
موضع ” خشونت ” بحثی بسیار فراگیر است با شاخه های متفاوت . اگر چه عنوان مورد بحث، ” خشونت در مدارس ” است . برای ورود به موضوع، ابتداباید تعریفی از خشونت داشته باشیم.
به طور کلی ، هر عملی که یک فرد به فردی دیگر ، یا به خودش اعمال کند که باعث آسیب رساندن شود ، عملی #خشونت آمیز نامیده می شود . برخی از کارشناسان معتقدند این آسیب رسانی اگر به هر موجود و جاندار دیگری اعمال شود نیز خشونت است .
البته خشونت ، انواع و اقسام دارد که مهم ترین آنها عبارتند از : خشونت جسمی: که طی آن فرد به جسم فرد دیگر یا جسم خود آسیب برساند ،خشونت روحی یا روانی : که این خشونت ها جنبه عاطفی دارند و به صورت آسیب وارد کردن به روح و روان فرد از طریق تحقیر کردن، تهمت زدن ، توهین کردن و امثالهم است،خشونت جسمی و روحی می تواند از سوی افراد مختلف ، در حق دیگران اعمال شود .
از جمله خشونت پدر و یا مادر نسبت به فرزند ، خشونت همسران نسبت به یکدیگر ، خشونت معلم نسبت به شاگرد یا خشونت دو نوجوان نسبت به یکدیگر.
نوع دیگر خشونت نیز ” خشونت گفتاری ” است که متاسفانه در جامعه ما رو به ازدیاد است . مانند طعنه زدن افراد به یکدیگر که در حال حاضر اصطلاحا ” متلک انداختن ” نامیده می شود ، خصوصا در مدارس دربین نوجوانان.
🔻آمار خشونت
🔻ریشه خشونت
🔻نقش رسانه
🔻نقش معلمان در کم کردن سطح خشونت
🔸متن کامل مطلب درسایت بانک مقاله ها 👈 https://eduarticle.me/?p=4625
پایگاه خبری تحلیلی آموزش وپرورش ،فانوس
----------------
کانال مقاله ها 🌺 @eduarticle
---------------
محمد روزبهاني ،جامعه شناس
جامعه ظرفی همگن است که اتفاقات درون آن به همه بخش های دیگر آن تعمیم می یابد و نمی توان مدارس و کلاس های درس را از آن مجزا کرد و با بالارفتن آمار خشونت در جامعه نمی توان انتظار داشت که این آمار در مدارس کاهش یابد.
موضع ” خشونت ” بحثی بسیار فراگیر است با شاخه های متفاوت . اگر چه عنوان مورد بحث، ” خشونت در مدارس ” است . برای ورود به موضوع، ابتداباید تعریفی از خشونت داشته باشیم.
به طور کلی ، هر عملی که یک فرد به فردی دیگر ، یا به خودش اعمال کند که باعث آسیب رساندن شود ، عملی #خشونت آمیز نامیده می شود . برخی از کارشناسان معتقدند این آسیب رسانی اگر به هر موجود و جاندار دیگری اعمال شود نیز خشونت است .
البته خشونت ، انواع و اقسام دارد که مهم ترین آنها عبارتند از : خشونت جسمی: که طی آن فرد به جسم فرد دیگر یا جسم خود آسیب برساند ،خشونت روحی یا روانی : که این خشونت ها جنبه عاطفی دارند و به صورت آسیب وارد کردن به روح و روان فرد از طریق تحقیر کردن، تهمت زدن ، توهین کردن و امثالهم است،خشونت جسمی و روحی می تواند از سوی افراد مختلف ، در حق دیگران اعمال شود .
از جمله خشونت پدر و یا مادر نسبت به فرزند ، خشونت همسران نسبت به یکدیگر ، خشونت معلم نسبت به شاگرد یا خشونت دو نوجوان نسبت به یکدیگر.
نوع دیگر خشونت نیز ” خشونت گفتاری ” است که متاسفانه در جامعه ما رو به ازدیاد است . مانند طعنه زدن افراد به یکدیگر که در حال حاضر اصطلاحا ” متلک انداختن ” نامیده می شود ، خصوصا در مدارس دربین نوجوانان.
🔻آمار خشونت
🔻ریشه خشونت
🔻نقش رسانه
🔻نقش معلمان در کم کردن سطح خشونت
🔸متن کامل مطلب درسایت بانک مقاله ها 👈 https://eduarticle.me/?p=4625
پایگاه خبری تحلیلی آموزش وپرورش ،فانوس
----------------
کانال مقاله ها 🌺 @eduarticle
بانک مقاله های آموزشی و فرهنگی
راه‌های مدرسه برای کاهش خشونت یا ناکامی
محمد روزبهانی ،جامعه شناس جامعه ظرفی همگن است که اتفاقات درون آن به همه بخش های دیگر آن تعمیم می یابد و نمی توان مدارس و کلاس های درس را از آن مجزا کرد و با بالارفتن آمار خشونت در جامعه نمی توان انتظا
پوستری خلاقانه برای اطلاع رسانی در مورد اثرات خشونت در جامعه اثر کاتازینا پیروگ با عنوان
"خشونت، بازتولید می‌شود"
#خشونت های شما به شما باز خواهند گشت که بهش میگن چرخه بازیافت خشونت.
یعنی خشونت شما در شکلی جدید به خود شما پس داده میشه./ نبش
MyAsriran
کانال مقاله ها 🌺 @eduarticle
"خشونت، بازتولید می‌شود"
#خشونت های شما به شما باز خواهند گشت که بهش میگن چرخه بازیافت خشونت.
یعنی خشونت شما در شکلی جدید به خود شما پس داده میشه./ نبش
MyAsriran
کانال مقاله ها 🌺 @eduarticle
⛔️مشق خشونت به جای درس محبت⛔️
_________
فهیمه طباطبایی/خبرنگار همشهری
«آنتوان سوریوگین» عکاس روسی در ابتدای دهه 1300شمسی برای نخستین بار عکس‌هایی از فلک کردن دانش‌آموزان در مکتبخانه‌ای در ایران را منتشر کرد. در یکی از این عکس‌ها، پاهای پسر بچه‌ای 12-10ساله در میان یک کلاس شلوغ به فلک بسته شده و دو طرف فلک را 2دانش‌آموز دیگر به سمت بالا نگه‌داشته‌اند تا چوپ دقیق و بدون درصدی خطا بر کف پاها فرود آید. این عکس جزو نخستین تصویرهای ثبت‌شده از #تنبیه بدنی در مدارس ایران است.حالا اما به واسطه دسترسی آسان به تلفن‌های همراه و اتصال سریع به اینترنت و شبکه‌های اجتماعی، هفته‌ای نیست که در آن فیلمی از تنبیه بدنی و کلامی دانش‌آموزی توسط معلمش منتشر نشود؛ فیلم‌هایی از کلاس‌های درس از تهران گرفته تا زنجان، قزوین و بوشهر، کرمان، اصفهان، اراک و خراسان که در یکی از آنها معلم شاگردانش را روبه‌روی هم قرار می‌دهد و آنها را مجبور می‌کند به یکدیگر فحاشی کنند و در مدرسه دیگر معاون تربیتی موی بیرون مانده از مقنعه دختران ابتدایی را با قیچی کوتاه می‌کند. در کلاسی #معلم سیلی به‌صورت دانش‌آموز می‌زند و در کلاسی دیگر دانش‌آموز را با خشونت کلامی مجبور به نشستن روی کف کثیف کلاس می‌کند. شکل همه داستان‌ها هم یک‌جور است؛ عکس یا فیلمی در یکی از شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شود، عده‌ای آن را به اشتراک می‌گذارند، کاربران زیادی به معلم مورد‌نظر فحاشی و تعدادی هم او را نکوهش میکنند و در نهایت مدیران آموزشوپرورش در گفت‌وگو با خبرنگاران از توبیخ و برخورد شدید با معلم مذکور خبر می‌دهند و ماجرا در ظاهر به پایان می‌رسد اما ماه به پایان نرسیده، این اتفاق به شکلی متفاوت در نقطه‌ای دیگر از کشور تکرار می‌شود.اما چرا برخی معلمان با وجود ممنوعیت تنبیه بدنی دانش‌آموز در آیین‌نامه‌های رسمی وزارت آموزشوپرورش و آگاهی از تبعات آن، همچنان دست به این کار می‌زنند و این چرخه معیوب را تکرار میکنند؟
❓ریشه‌های خشونت در مدرسه از زبان یک معلم
❓معلمان با روش‌های مدیریت کلاس آشنا نیستند
❓ #خشونت در مدارس بحرانی نیست
❓معلمان، روانشناسی #کودک و نوجوان نمی‌دانند
🔸 ادامه مطلب درسایت بانک مقاله های آموزشی فرهنگی 👈 https://eduarticle.me/?p=4672
______
کانال مقاله ها 🌹 @eduarticle
_________
فهیمه طباطبایی/خبرنگار همشهری
«آنتوان سوریوگین» عکاس روسی در ابتدای دهه 1300شمسی برای نخستین بار عکس‌هایی از فلک کردن دانش‌آموزان در مکتبخانه‌ای در ایران را منتشر کرد. در یکی از این عکس‌ها، پاهای پسر بچه‌ای 12-10ساله در میان یک کلاس شلوغ به فلک بسته شده و دو طرف فلک را 2دانش‌آموز دیگر به سمت بالا نگه‌داشته‌اند تا چوپ دقیق و بدون درصدی خطا بر کف پاها فرود آید. این عکس جزو نخستین تصویرهای ثبت‌شده از #تنبیه بدنی در مدارس ایران است.حالا اما به واسطه دسترسی آسان به تلفن‌های همراه و اتصال سریع به اینترنت و شبکه‌های اجتماعی، هفته‌ای نیست که در آن فیلمی از تنبیه بدنی و کلامی دانش‌آموزی توسط معلمش منتشر نشود؛ فیلم‌هایی از کلاس‌های درس از تهران گرفته تا زنجان، قزوین و بوشهر، کرمان، اصفهان، اراک و خراسان که در یکی از آنها معلم شاگردانش را روبه‌روی هم قرار می‌دهد و آنها را مجبور می‌کند به یکدیگر فحاشی کنند و در مدرسه دیگر معاون تربیتی موی بیرون مانده از مقنعه دختران ابتدایی را با قیچی کوتاه می‌کند. در کلاسی #معلم سیلی به‌صورت دانش‌آموز می‌زند و در کلاسی دیگر دانش‌آموز را با خشونت کلامی مجبور به نشستن روی کف کثیف کلاس می‌کند. شکل همه داستان‌ها هم یک‌جور است؛ عکس یا فیلمی در یکی از شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شود، عده‌ای آن را به اشتراک می‌گذارند، کاربران زیادی به معلم مورد‌نظر فحاشی و تعدادی هم او را نکوهش میکنند و در نهایت مدیران آموزشوپرورش در گفت‌وگو با خبرنگاران از توبیخ و برخورد شدید با معلم مذکور خبر می‌دهند و ماجرا در ظاهر به پایان می‌رسد اما ماه به پایان نرسیده، این اتفاق به شکلی متفاوت در نقطه‌ای دیگر از کشور تکرار می‌شود.اما چرا برخی معلمان با وجود ممنوعیت تنبیه بدنی دانش‌آموز در آیین‌نامه‌های رسمی وزارت آموزشوپرورش و آگاهی از تبعات آن، همچنان دست به این کار می‌زنند و این چرخه معیوب را تکرار میکنند؟
❓ریشه‌های خشونت در مدرسه از زبان یک معلم
❓معلمان با روش‌های مدیریت کلاس آشنا نیستند
❓ #خشونت در مدارس بحرانی نیست
❓معلمان، روانشناسی #کودک و نوجوان نمی‌دانند
🔸 ادامه مطلب درسایت بانک مقاله های آموزشی فرهنگی 👈 https://eduarticle.me/?p=4672
______
کانال مقاله ها 🌹 @eduarticle
بانک مقاله های آموزشی و فرهنگی
مشق خشونت به جای درس محبت
فهیمه طباطبایی/خبرنگار همشهری «آنتوان سوریوگین» عکاس روسی در ابتدای دهه ۱۳۰۰شمسی برای نخستین بار عکس‌هایی از فلک کردن دانش‌آموزان در مکتبخانه‌ای در ایران را منتشر کرد. در یکی از این عکس‌ها، پاهای پسر
❌#خشونت در مدارس عوض می‌شود، ولی تمام نمی‌شود
---------------
گزارش «همدلی» از چرخه خشونت در مدارس کشور
«خشونت در مدارس ایران بیداد می‌کند»؛ شاید به اعتقاد برخی این جمله، یک جمله کلی و نوعی سیاه‌نمایی و اغراق باشد. در صورتی که اگر هر روزه خبرهای حوزه آموزش و پرورش را دنبال کنیم نه تنها آن را اغراق نمی‌دانیم بلکه به چرخه خشونتی می‌رسیم که بین معلم و دانش‌آموز مدام در حال جابه‌جایی است.
... ویدیو دیگری در فضای مجازی از یک معلم کوهرنگی منتشر شد که نشان می‌دهد وی به جای #تنبیه دانش آموزان تنبل، در اقدامی عجیب، چوب را به دست دانش‌آموزان می‌دهد تا آن را به کف دست او بزنند و به آنان می‌گوید «هر کدام از شماها درس نخوانید، من باید تنبیه شوم.»
شاید انگیزه این معلم کوهرنگی در وادار کردن دانش‌آموز به کتک زدن وی، تشویق دانش‌آموزان به درس خواندن یا شاید هم برای خلاص از عذاب وجدانی بوده که خود را مقصر وضعیت موجود دانسته، اما انگیزه این معلم هر موضوعی بوده، کار وی مصداق ترویج خشونت در مدرسه به شمار می‌رود و از حیث اصول تربیتی مذموم است.
برخی تنبیه دانش‌آموزان را به زنجیره خشونت در جامعه نسبت می‌دهند و معتقدند خشونتی که در سطح جامعه جاری است و حتی به فیلم‌ها و سریال‌ها نیز رخنه کرده الگوی رفتاری برخی از معلمان شده است. در صورتی که نمی‌توان پذیرفت که معلم، مانند دانش‌آموز نوجوان، تحت تاثیر سریال‌های تلویزیونی یا فضای عمومی جامعه، دست به خشونت بزند. اگر معلم انسان بالغ و از لحاظ روحی سالم باشد، بلد است که خشم خود را در شرایط بحرانی کنترل کند و تلافی مشکلات صنفی مانند کمی حقوق یا سختی معیشت و کمبودهای مدرسه را سر دانش‌آموز در نیاورد.
🔸متن کامل مطلب درسایت بانک مقاله ها 👈 https://eduarticle.me/?p=4765
------------
کانال مقاله ها 🌹 @eduarticle
---------------
گزارش «همدلی» از چرخه خشونت در مدارس کشور
«خشونت در مدارس ایران بیداد می‌کند»؛ شاید به اعتقاد برخی این جمله، یک جمله کلی و نوعی سیاه‌نمایی و اغراق باشد. در صورتی که اگر هر روزه خبرهای حوزه آموزش و پرورش را دنبال کنیم نه تنها آن را اغراق نمی‌دانیم بلکه به چرخه خشونتی می‌رسیم که بین معلم و دانش‌آموز مدام در حال جابه‌جایی است.
... ویدیو دیگری در فضای مجازی از یک معلم کوهرنگی منتشر شد که نشان می‌دهد وی به جای #تنبیه دانش آموزان تنبل، در اقدامی عجیب، چوب را به دست دانش‌آموزان می‌دهد تا آن را به کف دست او بزنند و به آنان می‌گوید «هر کدام از شماها درس نخوانید، من باید تنبیه شوم.»
شاید انگیزه این معلم کوهرنگی در وادار کردن دانش‌آموز به کتک زدن وی، تشویق دانش‌آموزان به درس خواندن یا شاید هم برای خلاص از عذاب وجدانی بوده که خود را مقصر وضعیت موجود دانسته، اما انگیزه این معلم هر موضوعی بوده، کار وی مصداق ترویج خشونت در مدرسه به شمار می‌رود و از حیث اصول تربیتی مذموم است.
برخی تنبیه دانش‌آموزان را به زنجیره خشونت در جامعه نسبت می‌دهند و معتقدند خشونتی که در سطح جامعه جاری است و حتی به فیلم‌ها و سریال‌ها نیز رخنه کرده الگوی رفتاری برخی از معلمان شده است. در صورتی که نمی‌توان پذیرفت که معلم، مانند دانش‌آموز نوجوان، تحت تاثیر سریال‌های تلویزیونی یا فضای عمومی جامعه، دست به خشونت بزند. اگر معلم انسان بالغ و از لحاظ روحی سالم باشد، بلد است که خشم خود را در شرایط بحرانی کنترل کند و تلافی مشکلات صنفی مانند کمی حقوق یا سختی معیشت و کمبودهای مدرسه را سر دانش‌آموز در نیاورد.
🔸متن کامل مطلب درسایت بانک مقاله ها 👈 https://eduarticle.me/?p=4765
------------
کانال مقاله ها 🌹 @eduarticle
بانک مقاله های آموزشی و فرهنگی
خشونت در مدارس عوض می‌شود، ولی تمام نمی‌شود
گزارش «همدلی» از چرخه خشونت در مدارس کشور ستاره لطفی: «خشونت در مدارس ایران بیداد می‌کند»؛ شاید به اعتقاد برخی این جمله، یک جمله کلی و نوعی سیاه‌نمایی و اغراق باشد. در صورتی که اگر هر روزه خبرهای حوزه
🔻مکانيزم‌هاي باز توليد خشونت در مدارس
بهمن حوري زاد، عضو هيات علمي دانشگاه کسرا با بيان اينکه محتواي سنگين کتاب‌هاي درسي و تکاليف زياد بيشتر از جنس #خشونت زايي براي #دانش‌آموزان است، گفت: مدرسه و برنامه درسي پنهان را به عنوان جعبه سياه آموزش و پرورش بايد بازخواني کرد. آنچه در کلاس درس اتفاق مي‌افتد جعبه سياه آموزش و پرورش است.
دانش‌آموزي که رفتار خشن را از مدير و معلم مشاهده مي‌کند، آسيب مي‌بيند و بچه‌هايي که شاهد خشونت هستند نيز آسيب مي‌بينند و همين موضوع باعث مي‌شود تا دانش‌آموز خشونت را فرا بگيرد، براي خشونت‌زدايي در مدارس چه کرده‌ايم؟ مدرسه و برنامه درسي پنهان را به عنوان جعبه سياه آموزش و پرورش بايد بازخواني کرد آنچه در کلاس درس اتفاق مي‌افتد جعبه سياه آموزش و پرورش است.
حوري زاد افزود: برنامه درسي حرفي براي آموزش صلح ندارد و بيشتر از جنس خشونت زايي است؛ حجم زياد #کتاب‌هاي_درسي و حجم تکاليف زياد و فشاري که به کودک وارد مي‌کند او را از درس خواندن منزجر مي‌کند؛ از سوي ديگر ناکارآمدي روشهاي تاريخ مصرف گذشته، کنکور، رقابت، ارتباطات نامطلوب، حجم زياد کتابها، معماري نامناسب فضاهاي آموزشي، بي‌عدالتي در مدرسه، دانش‌آموزان ساکت و بي حرکت و چيدمان صندلي و ميز و نيمکت‌ها در شکل‌گيري خشونت در فضاي مدرسه تأثير دارند.
🔸متن کامل مطلب در سایت بانک مقاله ها 👈اینجا
مقاله،ویدیو آموزشی 🌺 @eduarticle
بهمن حوري زاد، عضو هيات علمي دانشگاه کسرا با بيان اينکه محتواي سنگين کتاب‌هاي درسي و تکاليف زياد بيشتر از جنس #خشونت زايي براي #دانش‌آموزان است، گفت: مدرسه و برنامه درسي پنهان را به عنوان جعبه سياه آموزش و پرورش بايد بازخواني کرد. آنچه در کلاس درس اتفاق مي‌افتد جعبه سياه آموزش و پرورش است.
دانش‌آموزي که رفتار خشن را از مدير و معلم مشاهده مي‌کند، آسيب مي‌بيند و بچه‌هايي که شاهد خشونت هستند نيز آسيب مي‌بينند و همين موضوع باعث مي‌شود تا دانش‌آموز خشونت را فرا بگيرد، براي خشونت‌زدايي در مدارس چه کرده‌ايم؟ مدرسه و برنامه درسي پنهان را به عنوان جعبه سياه آموزش و پرورش بايد بازخواني کرد آنچه در کلاس درس اتفاق مي‌افتد جعبه سياه آموزش و پرورش است.
حوري زاد افزود: برنامه درسي حرفي براي آموزش صلح ندارد و بيشتر از جنس خشونت زايي است؛ حجم زياد #کتاب‌هاي_درسي و حجم تکاليف زياد و فشاري که به کودک وارد مي‌کند او را از درس خواندن منزجر مي‌کند؛ از سوي ديگر ناکارآمدي روشهاي تاريخ مصرف گذشته، کنکور، رقابت، ارتباطات نامطلوب، حجم زياد کتابها، معماري نامناسب فضاهاي آموزشي، بي‌عدالتي در مدرسه، دانش‌آموزان ساکت و بي حرکت و چيدمان صندلي و ميز و نيمکت‌ها در شکل‌گيري خشونت در فضاي مدرسه تأثير دارند.
🔸متن کامل مطلب در سایت بانک مقاله ها 👈اینجا
مقاله،ویدیو آموزشی 🌺 @eduarticle
بانک مقاله های آموزشی و فرهنگی
مکانیزم‌های باز تولید خشونت در مدارس
یک استاد دانشگاه با بیان اینکه محتوای سنگین کتاب‌های درسی و تکالیف زیاد بیشتر از جنس خشونت زایی برای دانش‌آموزان است، گفت: مدرسه و برنامه درسی پنهان را به عنوان جعبه سیاه آموزش و پرورش باید بازخوانی ک