تصویری از علی شادمانی فرمانده به هلاکت رسیده قرارگاه خاتم الانبیا در دیدار پرفسور الکساندر دوگین، مشاور پوتین در روسیه.
آنطور که مشرق نوشته این دیدار در سال ۱۴۰۳ انجام شده و بنای این دیدارها آن دوسال پیش توسط نادر طالب زاده گذاشته شده بود.
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

#امروز_در_تاریخ / اعدام نوید افکاری، آینه تمام نمای قضاییه #جمهوری_اعدام ؛ بامداد ۲۲ شهریور ۱۳۹۹، قضاییه حکومت اعدام، جوانی را که رویای ایستادن بر بالاترین سکوهای قهرمانی جهان را در سر می‌پروراند، به دار آویخت.
#اعدام_نوید_افکاری ، با عجله و بدون رعایت مراحل قانونی و حتی بدون اطلاع خانواده و آخرین دیدار با خانواده انجام شد.
نوید افکاری، جوان محبوب ۲۷ ساله و کشتی‌گیر شیرازی بود که در زندان عادل آباد به دار آویخته شد.

این جنایت هولناک، همچون تیری زهرآگین به قلب ملت ایران و جهانیان نشست. اعدامی که در سایه شکنجه‌های وحشیانه، اعترافات اجباری و محاکمه‌ای ساختگی صورت گرفت، آینه‌ای تمام‌نما از یک نظام قضایی‌ بود که عدالت را در آستان پایگاه قدرت قربانی کرده بود.

اعدام نوید قهرمان «آینه‌ی تمام نما از قضاییه حکومت اعدامی» حاکم بر ایران بود. اگر چه قضاییه این نظام از دهه۶۰ و از کشتارهای ۶۷ در قتل‌عام زندانیان سیاسی، نزد مردم ایران آبرویی برای خود باقی نگذاشته بود، اما در ماجرای دستگیری، بازجویی، شکنجه، محاکمه و اعدام نوید افکاری، رسوایی آن عالم‌گیر شد و همگان به اعتراف‌گیری اجباری در این نظام؛ تحت شکنجه‌های وحشیانه از متهمان دست و پا بسته شناخت پیدا کردند. همچنین همگان با وضوح تمام شاهد بودند، به چه اندازه اسناد و مدارک و شواهد برای محکوم کردن متهم مضحک، دروغین و ساختگی بودند.

وجه دیگر این ماجرا اهمیت ندادن حتی به اندازه سرسوزن به دفاعیات و شواهد متهم و وکیل مدافع او … بود که هر ناظر بی طرفی را که حتی مختصر شناختی نسبت به محاکم قضایی داشت را شگفت زده کرد و دست آخر اعدام او علیرغم اعتراضات گسترده جهانی منفوریت این نظام مخصوصا قوه قضاییه آنرا به بالاترین حد خود رساند. اعدام #نوید_افکاری، نه تنها یک تراژدی انسانی، بلکه یک رسوایی بین‌المللی بود که چهره واقعی نظام حاکم بر ایران را به جهانیان نشان داد.
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

‏هر وقت این عکس را می‌بینیم ابن حرف مادر ⁧ #نوید_افکاری ⁩ را بیاد بیاوریم که :مگه یه مادر چقدر جون داره؟...
‏⁧ #علیه_فراموشی ⁩

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

«محسن رشید فرخی»، رئیس «انجمن ملی خرما»، می گوید: آب ایران به طور مجانی به خارج صادر می شود و این کار به کشاورزی ایران آسیب می زند.

گفتنی است که جمهوری اسلامی سال هاست بخش کلانی از آب رود «کارون» ایران را به دلایل سیاسی به رایگان روانه ی عراق می کند!

همچنین روزانه محموله های بزرگی آب معدنی به دیگر کشورها، به ویژه شیخ نشین های خلیج فارس، صادر می شود.

از سویی، سهم آب ایران از رود «هیرمند» نیز از ده ها سال پیش از سوی دولت افغانستان تاراج می گردد و رژیم جمهوری اسلامی هیچ کوششی برای گرفتن حقابه ی قانونی ایران نکرده است!

در شرایط بحران سراسری کنونی آب در ایران، فرستادن آب کشور به کشورهای بیگانه خیانتی رذیلانه از سوی رژیم بر مردم ایران است.

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

‏دادستانی آمریکا از طرح دعوای مصادره مدنی با هدف ضبط حدود ۵۸۴ هزار دلار رمزارز متعلق به محمد عابدینی، تاجر و مهندس ۳۹ ساله ایرانی به اتهام همکاری او با برنامه پهپادی سپاه خبر داد. دولت آمریکا این رمزارز‌ها را از یک کیف‌ پول دیجیتال که گفته می‌شود تحت کنترل آقای عابدینی است توقیف کرده است.
‏بر اساس بیانیه دفتر دادستان آمریکا در شهر بوستون ایالت ماساچوست که روز پنجشنبه منتشر شده است، این مبلغ به صورت رمزارز «تتر» نگهداری می‌شد.
‏بنابر اسناد دادگاه، آقای عابدینی بنیان‌گذار و مدیرعامل شرکت «صنعت دانش رهپویان افلاک» است و این شرکت تولید‌کننده «ماژول‌های ناوبری» است که سپاه پاسداران از آن‌ها در برنامه پهپادی استفاده می‌کند. همچنین فعالیت اصلی این شرکت فروش یک سامانه ناوبری اختصاصی با عنوان «سپهر» به سپاه پاسداران است. کاربرد اصلی این سامانه در پهپاد‌ها و همچنین موشک‌های کروز و بالستیک است. آمریکا از سال ۲۰۱۹ سپاه پاسداران را در فهرست «سازمان‌های تروریستی خارجی» قرار داده است.
‏آقای عابدینی در دسامبر سال ۲۰۲۴ به «حمایت مادی به یک سازمان تروریستی خارجی» یعنی سپاه و به طور مشخص نیروی هوافضای سپاه متهم شد.
‏بنابر اعلام دادستانی آمریکا، شرکت «صنعت دانش رهپویان افلاک» دست‌کم از سال ۲۰۱۴ در چندین پروژه از جمله تولید موشک‌های هدایت‌شونده و سامانه‌های ناوبری یکپارچه با نیروی هوافضای سپاه همکاری داشته است، به طوری که بین سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ حدود ۹۹ درصد از فروش سامانه‌های «سپهر» این شرکت به نیروی هوافضای سپاه بوده است. سپاه از این سامانه‌ها در تولید پهپادهای انتحاری استفاده می‌کند.
‏در جریان حمله پهپادی شبه‌نظامیان مورد حمایت ایران به یک پایگاه نظامیان آمریکایی در شمال اردن، موسوم به «برج ۲۲»، سه سرباز آمریکایی کشته و بیش از ۴۰ نفر دیگر مجروح شدند. بنابر تحلیل‌های فنی، پهپاد به‌کار گرفته‌شده در این حمله از نوع «شاهد» ایرانی بوده و سامانه ناوبری «سپهر» در آن استفاده شده است.
‏عابدینی در ۱۶ دسامبر ۲۰۲۴ از سوی مقامات ایتالیا بازداشت، اما یک ماه بعد آزاد شد. گفته می‌شود که وی اکنون در ایران است.
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

تابلوی عجیب ورودی پاسارگاد که در آن حتی اسم آرامگاه کوروش هم نوشته نشده

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

عصر سه‌شنبه، ۲۲ شهریور ۱۴۰۱، حوالی ساعت شش بعدازظهر، مهسا امینی به همراه برادرش در نزدیکی ایستگاه مترو حقانی تهران بود که مأموران گشت ارشاد او را بازداشت کردند.
برادر مهسا به مأموران گفت: «ما غریبیم در این شهر»؛ اما در پاسخ شنید که خواهرش تنها برای «کلاس توجیهی» منتقل می‌شود و تا یک ساعت دیگر آزاد خواهد شد. یک ساعتی که هرگز پایان نیافت.

مهسا، دختر ۲۲ ساله سقزی، در بازداشتگاه وزرا با خشونت روبه‌رو شد. شاهدان عینی گفته‌اند یکی از مأموران مرد با کوبیدن به سر او، وی را وادار به پیاده شدن از ون کرد. خود مهسا هم پیش از بیهوشی چند بار به اطرافیان گفته بود که مورد ضرب و شتم قرار گرفته است.

پوشش کامل او باعث شگفتی بسیاری از حاضران بود و خود بارها از مأموران خواسته بود تا به برادرش اطلاع دهند یا توضیح دهند ایراد پوشش او چیست. اما هر بار با پرخاشگری و توهین مأموران زن مواجه شد. آخرین بار وقتی به سوی یکی از مأموران رفت، ناگهان سرش را گرفت و بر زمین افتاد.

حاضران درخواست آوردن پزشک کردند، اما مأموران بی‌تفاوت بودند و این حالت را «تمارض» خواندند. وقتی پزشک رسید، نفس‌های مهسا دیگر ایستاده بود.

چند روز بعد، در ۲۶ شهریور ۱۴۰۱، خبر مرگ مهسا امینی رسماً اعلام شد؛ مرگی که نه تنها خانواده‌ای را داغدار کرد، بلکه نام او را به نماد مقاومت و خیزشی سراسری بدل ساخت؛ خیزشی که هنوز پژواک آن در جامعه ایران ادامه دارد.

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

#صداوسیمای_جمهوری_اسلامی یک هفته مانده به #اعدام_نوید_افکاری ، فیلمی را از #اعترافات_اجباری او نشان داد که نوید در آن می گفت با انگیزه «تسویه حساب شخصی» اقدام به قتل «حسن ترکمان» کرده، هرچند توضیح دیگری داده نمی شد که موضوع این تسویه حساب چه بوده.
با گذشت یک سال از اعدام، نیز مجددا #صداوسیما برای توجیه کشتن #نوید_افکاری، فیلم جدیدی را اعترافات اجباری او قبل از اعدام نشان داد که نوید در آن می گفت مقتول را «اصلا نمی شناخته» و حتی «اسمش را هم نمی دانسته»

طبیعتا برای قاضی صادر کننده حکم اعدام، اهمیتی نداشته که چرا بازجوها دو نوع اعتراف مختلف از زندانی گرفته اند. یا چطور ممکن است که زندانی یک بار «اعتراف کند» مقتول را می‌شناخته و با او خرده حساب شخصی داشته، و یک بار دیگر "اعتراف کند" او را از اساس نمی‌شناخته.

آن هم زندانی ای که تا لحظه مرگ، فریاد می زد که کل اعترافاتش زیر شکنجه بوده، که بازجویان زیر شکنجه هایی که حتی از بیان شان شرم دارد، هر اعترافی که خواسته اند را از او گرفته اند.
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

#تصویرروز / دو تیپ از نیروهای ارتش ایران مرداد تا آخر شهریور ۱۳۵۴ در غالب یگان حافظ صلح سازمان ملل (کلاه آبی ها) جایگزین ارتش پرو در بلندیهای جولان شدند و تا اسفند ماه ۱۳۵۷ در این منطقه حضور داشتند، وقوع انقلاب ۵۷ و‌ جانبداری رهبران ایران از فلسطین و‌ علیه اسرائیل بودن ، باعث شد شورای امنیت دستور بازگشت نیروهای ارتش ایران را داد و آنها را دیگر صلح بان‌ و‌ بی‌طرف ندانست.
#ارتش_ایران #فتنه۵۷
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

تولد انسانی که جانش را برای نجات یک هم‌رزم از دست داد!
۲۲شهریور زادروز #علی_سیدی است از جانباختگان #انقلاب_زن_زندگی_آزادی
علی چهارم آبان بعد از کارش به خیابان رفت تا نان بخرد؛ اما برای دفاع از یک زن معترض، با ماموران درگیر شد و بر اثر این درگیری به قتل رسید.
#ما_فراموش_نمیکنیم
‏
«میره جلو که دخترهای شجاع و خواهران وطنی خودش را از دست مزدورهای لباس شخصی نجات بده.»
شرح کشته شدن علی سیدی از زبان مادرش به این شکل است. به گفته ژیلا خاکپور، او همچون یک «قهرمان» کشته شد.
علی همزمان با مراسم چهلم مهسا امینی در شهر پرند کشته شد؛ جوانی ۲۵ ساله که به گفته مادرش، حاضر نشده بود بعد از دیدن صحنه کتک خوردن زنان و‌ بازداشتشان در خودروی یگان ویژه بی‌اعتنا بماند.
او در کنار پدرش مشاور املاک بود و آرزو داشت یک شرکت خدماتی راه بیاندازد. عاشق موسیقی رپ بود و با برادرش سعید و خواهرش باران، رابطه نزدیکی داشت.
ژیلا خاکپور درباره روز کشته شدن علی می‌گوید: « میره جلو که دخترهای شجاع و خواهرهای وطنی خودش رو نجات بده که مزدورهای لباس شخصی علی رو اول با شوکر زدند و بعد از فاصله خیلی نزدیک به پهلوی علی شلیک کردند که باعث متلاشی شدن پهلوی پسرم شد. تمام شریانهای حیاتی پاره شده بود. مزدورها جسم علی رو کشیدند کنار خیابون و بعد از چند ساعت که دیدند حال علی وخیم است گذاشتند و رفتند.»
علی با جراحات زیاد برای مدتی در کنار خیابان رها می‌شود و در نهایت بعد از مدتی یکی از رهگذران او را به درمانگاه می‌رساند.
درمانگاه برای کمک به علی امکانات کافی در اختیار نداشته و پرسنل درمانگاه می‌گویند که او باید به یک بیمارستان بزرگتر منتقل شود. خانواده علی می‌گویند که در این لحظه، ماموران او را که هنوز زنده بود «از درمانگاه دزدیدند».
از این زمان دیگر خانواده #علی_سیدی از وضعیت او خبر نداشتند:«ما تا ساعت ۴ صبح تمام خیابانهای پرند رو گشتیم. ولی علی رو پیدا نکردیم. ۵ آبان ساعت ۸ صبح به گوشی باباش زنگ زدند که بیاید آگاهی،فکر کردیم می‌خواهند آزادش کنند،باباش با سند رفت آگاهی که فرستاده بودنش دادسرا برای تشخیص هویت عکس جنازه علی،گفته بودند برو سردخونه کهریزک که باباش باور نکرده بود علی شهید شده. با کمری خمیده و دلی شکسته رفته بود کهریزک. وقتی جسم بی‌جون علی رو دیده بود فهمیده بود چه بلایی سرمون اومده. فهمید که ستون خونه‌ش شکسته.»
با این حال همانند بسیاری دیگر خانواده‌های کشته‌شدگان، مصیبت جان‌باختن فرزند، آخرین بلایی نبود که بر سر این خانواده آمد.
تا دو روز ماموران امنیتی حاضر نبودند که پیکر او را برای خاکسپاری به خانواده‌اش تحویل بدهند:«از این ترس داشتیم که نکنه یه وقت پیکر پسر جگرگوشه‌م رو به ما ندن و بدون اطلاع ما برن دفنش کنن. تا صبح جون دادیم و ترسیدیم. گفتیم یه وقت بی‌اطلاع از ما دفن نکنن. شنبه صبح با چه بدبختی رفتیم و پیکرش رو تحویل گرفتیم و دفنش کردند.»
#علیه_فراموشی
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

لحظاتی از علی سیدی، جان‌باخته خیزش ۱۴۰۱ ؛ علی ۴ آبان ۱۴۰۱ با شلیک گلوله ماموران از نزدیک به کمر و پشتش در شهر پرند کشته شد
«علی رو چهارم آبان در پرند تهران با تیرجنگی زدن کشتنش. پیکر بچه‌ رو نمی‌خواستن بهمون بدن که خودمون دفن کنیم. تعهد گرفتن که صدامون درنیاد تا پیکرش رو تحویل بدن خودمون دفن کنیم وگرنه گمنام دفنش می‌کنن.
ششم آبان رفتیم، ما رو تا ساعت دو ظهر جلوی غسالخونه بهشت زهرای تهران نگه داشتن ولی پیکر بی‌جون بچه‌مون رو ندادن. چون بهشت زهرا خیلی شلوغ بود. آخرشم گفتن برید فردا _ یعنی هفتم آبان ساعت هفت صبح _ بیایید. ما هم رفتیم، بلاخره با زور و پافشاری تحویلش گرفتیم.
خدا شاهده وقتی ما بهشت زهرا بودیم، حتی کارکنای خود بهشت زهرا نیومده بودن ولی بازم پر نیروهای امنیتی و لباس شخصی بود. بچه‌مون رو دفن کردیم. حتی نذاشتن عزاداری کنیم. نذاشتن مداح سر مزارش بخونه. حتی نذاشتن ما یه مراسم بگیریم.
سر کوچه حجله و بنر عکس پسرمون رو گذاشته بودیم، اومدن جمع‌کردن بردن.
علی سیدی متولد بیست وسوم شهریور هزاروسیصدوهفتادوشش با کلی آرزوهای قشنگ به دست این قاتلا کشته شد.»

شاهدان می‌گویند ماموران با شوکر و باتوم او را زدند، مامور دیگری از نزدیک به او شلیک کرد و شدت ضربه جوری بود که اندام‌های داخلی بدنش به بیرون ریخت. او را کشیدند به گوشه دیوار و رفتند. عابران او را به درمانگاه و بیمارستان بردند، ولی او در اثر شدت جراحت جان باخت.
گوشی موبایلش در دست پلیس فتا بود، پست‌های اینستاگرامش را حذف کردند. اما یک هایلایت او را حواسشان نبود که پاک کنند، همان که خطاب به نیروهای گارد ویژه نوشته: «چرا بچه رو می‌زنی، بیا ما رو بزن.»
خانواده #علی_سیدی #دادخواه خون پسرشان هستند، اگر چه هر روز بر فشار، تهدید و بازداشت خانواده‌های دادخواه افزایش می‌یابد، تا با این فشارها این خانواده‌ها را به سکوت وادارند، در حالی که #دادخواهی حق مسلم شهروندان است و خانواده‌های دادخواه خواهان این هستند که مشخص شود چه کسی جان عزیزشان را گرفته است.
#علیه_فراموشی
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

شبِ قبل از اعدام به برادرش زنگ می‌زند و می‌گوید: «چیزی که گفتن فردا می‌خوان انتقال بدن تهران، زندان مقصدش هم معلوم نیست. این‌جوری که گفتن ایشالا که درست می‌شه»
اما دروغ گفته بودند. نقشه‌یِ قتلِ او را کشیده بودند و اجرایش هم کردند.در چنین روزی #نوید_افکاری را به قتل رساندند...
#اعدام_نوید_افکاری #علیه_فراموشی

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

#محمدباقر_بختیار ، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین از رسیدگی پزشکی مناسب محروم مانده است.
اخیرا، تزریق اشتباه آنتی‌بیوتیک به این زندانی، منجر به وخامت وضعیت پوستی‌‌اش شده است. نزدیکان وی با ابراز نگرانی از وضعیت آقای بختیار، خواستار انتقال او به بیمارستانی مجهز شدند.
به گزارش خبرگزاری هرانا، محمدباقر بختیار، زندانی سیاسی با حال نامناسب جسمی در حال تحمل دوران محکومیت خود در زندان اوین است.
یک منبع نزدیک به خانواده آقای بختیار، در رابطه با وضعیت این زندانی سیاسی به هرانا گفت: «آقای بختیار بارها در روند درمان با مانع‌تراشی و رفتارهای تحقیرآمیز مواجه شده است. داروهای تجویزی او، از جمله داروهای کنترل دیابت، در موارد متعددی به او تحویل داده نشده و حتی پس از انتقال به بیمارستان، بدون دریافت مراقبت‌های لازم، دوباره به زندان بازگردانده شده است.»

این منبع در ادامه افزود: «در آخرین انتقال آقای بختیار به بیمارستان، در حالی که وی در وضعیت بی‌هوشی قرار داشت، آنتی‌بیوتیکی از نوع سولفادار به او تزریق شد؛ در حالی که به دلیل آسیب‌های شیمیایی ناشی از گاز خردل، مصرف این نوع دارو برای آسیب‌دیدگان جنگ ممنوع است. بلافاصله پس از تزریق، پوست او دچار سوختگی وسیع، تاول و التهاب سیستمیک شد که با علائم سندروم استیونز–جانسون تطابق دارد. خانواده این زندانی خواستار انتقال فوری‌اش به بیمارستانی تخصصی مانند ساسان یا خاتم‌الانبیا هستند؛ زیرا هر روز تأخیر در درمان، خطر نارسایی برگشت‌ناپذیر اندام‌ها یا مرگ را افزایش می‌دهد.»

آقای بختیار اوایل شهریورماه به دلیل وخامت حال جسمی به بیمارستان منتقل شد اما در تاریخ ۱۱ شهریور، علیرغم ناتمام ماندن مراحل درمان، به زندان اوین بازگردانده شد.

در اردیبهشت ماه سال جاری، محمدباقر بختیار جهت اجرای حکم حبس راهی زندان اوین شد. آقای بختیار پیشتر با حکم دادگاه به دو سال زندان محکوم شده بود که شش ماه از حکم صادره با پابند الکترونیک اجرا خواهد شد.

محمدباقر بختیار در جریان تجمع ۲۵ بهمن ماه ۱۴۰۳ که در اعتراض به تداوم حصر خانگی سه چهره سیاسی برگزار شده بود، دستگیر و بیش از یک ماه را در بازداشت سپری کرد.

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

دفتر نمایندگی جمهوری اسلامی در مقر اروپایی سازمان ملل متحد در ژنو، نمایشگاهی در مقابل این مجموعه برپا کرده و عکس تعدادی از کشته‌شدگان جنگ ۱۲ روزه را در آن با هدف مظلوم‌نمایی به نمایش گذاشته است.

در این نمایشگاه هیچ اثری از پاسداران و یا کارشناسان هسته‌ای به هلاکت رسیده نیست اما از عکس بی‌حجاب زنان به کرات استفاده شده است!
سئوال اینجاست اگر بی حجابی اینقدر خوب و قابل نمایش است پس چرا در داخل کشور آن را اجرایی نمی کنند ؟

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

امروز زادروز یاسین جمالزاده است جوانمردی شجاع اهل رضوانشهر، پدر دو دختر دوقلو بنامهای کیانا و آریانا.
یاسین در ۳۰شهریور ۱۴۰۱ با گلوله مستقیم مزدوران به قتل رسید، قتلی که فیلم آن در شبکه‌های اجتماعی پخش شد و اگرچه راهی برای تکذیب مقام‌های امنیتی نداشت اما جمهوری اسلامی همیشه راهی می‌یابد و قتل یاسین را به «پلیس نما»ها نسبت دادند!
#پلیس_نما هایی که هرگز هم کشف نشدند.
#یاسین_جمالزاده یکی از صدها کشته اعتراضات ۱۴۰۱ است، او کارگر بود و با برادرش کار می‌کرد.
دو سالی بود که پدر ۲ کودک شده بود، یاسین مهربان و مسئولیت‌پذیر و همیشه همراه برادرانش بود و مثل هر پدری، به فرزندانش عشق می‌ورزید؛ اما جمهوری اسلامی او را به قتل رساند.
#علیه_فراموشی
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

امید جهان، خواننده، درباره برگزاری کنسرت در جریان اعتراضات به کشته شدن مهسا امینی (مرداد ۱۴۰۳):
من اولین نفر کنسرت گذاشتم برای اینکه وظیفه‌ام بود زیر پرچم خدمت کنم. دو سه سری هم گذاشتم
قاسم سلیمانی را دوست دارم نشد ببینمش. استوری گذاشتم خیلی‌ها بد و بیراه گفتند من را آنفالو کردند

🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

مائده جوانفر، متولد ۲۳ شهریور ۷۳ در رامسر، است.
در سال ۱۳۹۱ با رتبه برتر وارد دانشکده پرستاری گیلان شد و پس از فارغ‌التحصیلی به عنوان پرستار در بیمارستان رشت مشغول به کار گردید. او در دوران شیوع کرونا با فداکاری فراوان به درمان بیماران پرداخت.
روز ۳ آبان ۱۴۰۱، مائده هنگام تلاش برای کمک به یک جوان زخمی در جریان تظاهرات مردم رشت، توسط نیروهای سرکوبگر رژیم مورد حمله قرار گرفت و پس از ضرب و شتم، از فاصله نزدیک به او شلیک شد، او در سن ۲۸ سالگی جاودانه شد.

پیکر مائده به‌طور غیررسمی و با عجله در بهشت زینبیه رامسر دفن شد.
خواهر او واقعیت مرگش را افشا کرد و نقش او به عنوان یکی از قهرمانان مردم ایران به یادگار ماند.
پدر مائده، تحت تاثیر رعب و وحشت نهادهای امنیتی ، و برای دریافت پیکر دخترش که تنها راهش #اعتراف_اجباری مقابل دوربین بود در مصاحبه‌ای گفت که مرگ مائده به دلیل تصادف بوده است.
خواهر مائده، پس از گفتگوی پدرشان، در فایل صوتی، افشاگری کرد و گفت: مائده را با گلوله و ضرب و شتم کشته‌اند.
روز جمعه ۶ آبان وقتی خانواده مائده، برای خاکسپاری به آرامستان زینبیه آمدند، نیروهای امنیتی به آن‌ها اجازه هیچ کاری ندادند و بسیار غریبانه و بی‌سر و صدا به خاک سپرده شد.
«دیدی ای دل که خزان با گل و گلزار چه کرد تیغ طوفان بلا با گل بی‌خار چه کرد»
نیروهای امنیتی، حتی به شعر روی آگهی فوتش هم، ایراد گرفتند و گفتند این شعر منظور دارد و آزادی خواهانه هست و همه اعلامیه‌ها را جمع کردند.
جمهوری اسلامی هرگز پاسخ نداده که اگر مائده در تصادف فوت کرده است حضور نیروهای امنیتی در خاکسپاری و‌ ختم او‌ برای چه بوده و‌ چرا هیچ فردی جز خانواده درجه یک وی اجازه نداشتند در خاکسپاری او‌ باشند .
#علیه_فراموشی
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

«میره جلو که دخترهای شجاع و خواهران وطنی خودش را از دست مزدورهای لباس شخصی نجات بده.»
شرح کشته شدن علی سیدی از زبان مادرش به این شکل است. به گفته ژیلا خاکپور، او همچون یک «قهرمان» کشته شد.
علی همزمان با مراسم چهلم مهسا امینی در شهر پرند کشته شد؛ جوانی ۲۵ ساله که به گفته مادرش، حاضر نشده بود بعد از دیدن صحنه کتک خوردن زنان و‌ بازداشتشان در خودروی یگان ویژه بی‌اعتنا بماند.
او در کنار پدرش مشاور املاک بود و آرزو داشت یک شرکت خدماتی راه بیاندازد. عاشق موسیقی رپ بود و با برادرش سعید و خواهرش باران، رابطه نزدیکی داشت.
ژیلا خاکپور درباره روز کشته شدن علی می‌گوید: « میره جلو که دخترهای شجاع و خواهرهای وطنی خودش رو نجات بده که مزدورهای لباس شخصی علی رو اول با شوکر زدند و بعد از فاصله خیلی نزدیک به پهلوی علی شلیک کردند که باعث متلاشی شدن پهلوی پسرم شد. تمام شریانهای حیاتی پاره شده بود. مزدورها جسم علی رو کشیدند کنار خیابون و بعد از چند ساعت که دیدند حال علی وخیم است گذاشتند و رفتند.»
علی با جراحات زیاد برای مدتی در کنار خیابان رها می‌شود و در نهایت بعد از مدتی یکی از رهگذران او را به درمانگاه می‌رساند.
درمانگاه برای کمک به علی امکانات کافی در اختیار نداشته و پرسنل درمانگاه می‌گویند که او باید به یک بیمارستان بزرگتر منتقل شود. خانواده علی می‌گویند که در این لحظه، ماموران او را که هنوز زنده بود «از درمانگاه دزدیدند».
از این زمان دیگر خانواده #علی_سیدی از وضعیت او خبر نداشتند:«ما تا ساعت ۴ صبح تمام خیابانهای پرند رو گشتیم. ولی علی رو پیدا نکردیم. ۵ آبان ساعت ۸ صبح به گوشی باباش زنگ زدند که بیاید آگاهی،فکر کردیم می‌خواهند آزادش کنند،باباش با سند رفت آگاهی که فرستاده بودنش دادسرا برای تشخیص هویت عکس جنازه علی،گفته بودند برو سردخونه کهریزک که باباش باور نکرده بود علی شهید شده. با کمری خمیده و دلی شکسته رفته بود کهریزک. وقتی جسم بی‌جون علی رو دیده بود فهمیده بود چه بلایی سرمون اومده. فهمید که ستون خونه‌ش شکسته.»
با این حال همانند بسیاری دیگر خانواده‌های کشته‌شدگان، مصیبت جان‌باختن فرزند، آخرین بلایی نبود که بر سر این خانواده آمد.
تا دو روز ماموران امنیتی حاضر نبودند که پیکر او را برای خاکسپاری به خانواده‌اش تحویل بدهند:«از این ترس داشتیم که نکنه یه وقت پیکر پسر جگرگوشه‌م رو به ما ندن و بدون اطلاع ما برن دفنش کنن. تا صبح جون دادیم و ترسیدیم. گفتیم یه وقت بی‌اطلاع از ما دفن نکنن. شنبه صبح با چه بدبختی رفتیم و پیکرش رو تحویل گرفتیم و دفنش کردند.»
#علیه_فراموشی
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing

امیر حسین جوادی‌فر متولد۲۳ شهریور ۱۳۶۴، دانشجوی مدیریت صنعتی دانشگاه آزاد قزوین و علاقه‌مند به بازیگری بود.
او که ۲۴ سال داشت، در موسسه «کارنامه» در حال گذراندن دوره بازیگری بود و پر از شور زندگی و انرژی بود.

در ۱۸ تیر ۱۳۸۸، هم‌زمان با اعتراضات سراسری و در دهمین سالگرد حمله به کوی دانشگاه تهران، توسط نیروهای لباس شخصی در تهران دستگیر و به کلانتری منتقل شد.
به دلیل شدت ضرب و شتم در هنگام دستگیری، او به بیمارستان انتقال یافت، اما نیروهای امنیتی از ترس یافته شدنش توسط خانواده در بیمارستان ، درمان او‌را نیمه کاره رها کردند و‌ او‌ را در ۱۹ تیرماه، به زندان کهریزک منتقل کردند.
امیر در ۲۳ تیر ۱۳۸۸ بر اثر ۵ روز شکنجه در کهریزک به دستور مرتضوی جانش را بر سر عهدش به آزادی فدا کرد.
خانواده او ۱۲ روز پس از مرگش از کشته شدن او مطلع شدند و جسدش را در پزشکی قانونی کهریزک شناسایی کردند.
مقام ها به خانواده امیر جوادی فر، اطلاع دادند بودند که پیکر او را ساعت نه صبح روز یکشنبه ۲۳ تحویل بگیرند.
در گواهی فوت او‌ علت مرگ نوشته شده است :«عفونت خونی و اختلال عصبی» !
جمهوری اسلامی بعدها در گزارش هیأت بررسی #جنایت_کهریزک پذیرفت #امیرحسین_جوادی به علت ضربات باتوم بر سر و گردنش در #بازداشتگاه_کهریزک به قتل رسیده است.
#علیه_فراموشی
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing