#شاهزاده_بانویاسمین
روز 29 بهمن، #جشن_اسپندگان، جشن #گرامیداشت_زن و زمین است. این جشن کهن ایرانی را به تمام عاشقان شادباش میگویم.
عشقتان پایدار...💗

@kohandyar_iran🌺

#شاهزاده_بانویاسمین
روز 29 بهمن، #جشن_اسپندگان، جشن #گرامیداشت_زن و زمین است. این جشن کهن ایرانی را به تمام عاشقان شادباش میگویم.
عشقتان پایدار...💗

@kohandyar_iran🌺

#چهارم_آبان_ماه،
#جشن_آبانگان!

جشن آبانگان در گاهشمار زرتشتی،
جشنی در پاسداشت آبهای روان و ایزد بانو آناهیتا می‌باشد.

گرامیداشت زیست‌بوم(طبیعت) و آب،
برای ایرانیان آن چنان با ارزش بوده که ایزدانی برای آخشیج(عنصر) خدادادی داشته و جشن‌هایی برای گرامی‌داشت آنها برگزار می‌کردند و نیایشگاه‌هایی هم برای این کار داشته اند.

#هفت_آبان
#هفته_پادشاهی
#پاسارگاد
#کوروش_بزرگ
#کوروش_پدر_ماست
#ایران_وطن_ماست
@kohandyar_iran

‍ #جشن_سده را چگونه برگزار کنیم؟

🔥 زرتشتیان جشن سده را اینگونه برگزار میکنند که از بامداد روز جشن همگی برای گرد آوری #هیزم و #بوته از دشتها همازوری می کنند تا توده بزرگی از بوته های خشک پدید می آید.

🔥سپس در هنگام فرورفتن خورشید #آتش_افروزی آغاز می شود. #هفت موبد #سپیدپوش با #مشعل های روشن #سه دور به دور بوته ها می گردند و با خواندن اوستای #آتش_نیایش بوته ها را آتش می زنند.

🔥آتش بسیار بزرگی افروخته می شود که تا آسمان شعله می کشد و در آن سرمای استخوان شکن بهمن ماه گرما را به باشندگان ارمغان می کند.

🔥جوانان در پیرامون آتش به شادی می پردازند، #سرودها وترانه های محلی و ملی می خوانند و بزرگترها به ##نیایش آتش می پردازند.

🔥 اگر کسانی نتوانند به جشن بیایند بر #بام خانه ها آتش افروزی می کنند. شما نیز میتوانید با آنچه از چوب یا هیزم که در دسترس دارید در کوچه و محله خودتان این جشن را برگزار کنید. آتش بیفروزید و #شاهنامه بخوانید.

🔥 #جشن_ملی_سده 🔥

@kohandyar_iran

دهم بهمن ماه، مصادف با جشن سده، جشن پیدایش آتش ،آیینی است کهن و شکوه فرهنگ ایرانی و به فرخندگی آغاز تمدن بشری.
اکنون در پاسداشت این آیین کهن، آتش مهر به میهن را فروزان تر میکنیم تا در شراره آن
اهریمن و ناپاکی را از سرزمین اهورایی مان بزداییم.
#جشن_سده بر همه شما خجسته باد. #ایران

فیلمی تاریخی از
#جشن هنر شیراز در
# دهه چهل و بشکن زدن استاد #محمود فرنام ....

نکته جالب توجه این فیلم بشکن زدن استاد هست ،که متأسفانه امروزه به همراه این اساتید به تاریخ پیوسته است...
@Kohandyar_iran

پایه گذاری جشن #مهرگان بدست #فریدون شاه پیشدادی از زبان فردوسی بزرگ :

#فریدون چو شد بر جهان کامگار
ندانست جز خویشتن شهریار

به رسم کیان تاج و تخت مهی
بیاراست با کاخ شاهنشهی

به روز خجسته سر #مهرماه
به سر بر نهاد آن کیانی کلاه

زمانه بی‌اندوه گشت از بدی
گرفتند هر کس ره ایزدی

دل از داوریها بپرداختند
به آیین یکی #جشن نو ساختند

نشستند فرزانگان شادکام
گرفتند هر یک ز یاقوت جام

می روشن و چهرهٔ شاه نو
جهان نو ز داد و سر ماه نو

بفرمود تا #آتش افروختند
همه عنبر و زعفران سوختند

پرستیدن #مهرگان دین اوست
تن آسانی و خوردن آیین اوست

به ما یادگارست ازو ماه مهر
بکوش و به رنج ایچ منمای چهر

ورا بد جهان سالیان پانصد
نیفکند یک روز بنیاد بد
@Kohandyar_iran

#جشن_آباگان

⚡️آبانگان یکی از جشن‌های ایرانی است که در ستایش و نیایش ایزدبانو آناهید که ایزد آب‌های روان بوده است، برگزار می‌شده است. زمان برگزاری این جشن در آبان روز از آبان برابر با روز دهم آبان بوده است.

 

«جشن آبانگان» جشنی است در گرامیداشت سیاره درخشان «اَنَهیتَه / آناهید (زهره)» و رود پهناور و خروشان «اردوی / آمو (آمودریا)»، و بعدها ایزدبانوی بزرگ «آب»­ها در ایران

«اردوی سورا اَناهیتا» Ardavi – Sura Anāhita ایزد‌بانویی ایرانی بسیار برجسته ­ای است كه نقش مهمی در آیین­های ایرانی دارد و پیشینه ­ی ستایش و بزرگداشت این ایزد بانو در فرهنگ ایرانی به دوره­ های پیش از زرتشتی در تاریخی ایران می­رسد.

این آخشیج (عنصر) همانند آخشیج­های اصلی دیگر چون آتش و خاک و هوا در آیین­های ایرانیان باستان مقدس است و آلودن آن گناهی بس بزرگ است. برای هریک از چهار آخشیج امشاسپندی (فرشته) ویژه نامگذاری شده است. به گواهی اوستا و نامه­ های دینی پهلوی، ایرانیان آخشیج­های چهارگانه را که پایه­ نخستین زندگی است، می­ ستودند.

 @Kohandyar_iran

💫سده چیست؟💫

‏۱۰ بهمن ‎جشن سده، پاسداشت پیدایش آتش در تمدن ایرانی، جشن فروغ و روشنایی، جشن شکوفایی مهر در دل و جان ایرانیان....

در دهمین روز یا آبان روز از بهمن ماه با افروختن هیزمی که مردمان، از پگاه بر بام خانه خود یا بر بلندی کوهستان گرد آورده‌اند، این جشن آغاز می‌شود.

در اشارات تاریخی این جشن همیشه به شکل دسته جمعی و با گردهمایی همه مردمان شهر و محله و روستا در یک جا و با برپایی یک آتش بزرگ برگزار می‌شده‌ است. مردمان در گردآوردن هیزم با یکدیگر مشارکت می‌کنند و بدین ترتیب جشن سده، جشن همکاری و همبستگی مردمان است. 
همه مردمانِ سرزمین‌های ایرانی بر بلندای کوه‌ها و بام خانه‌ها، آتش‌هایی برمی‌افروخته و هنوز هم کم‌وبیش بر می‌افروزند. مردمان نواحی مختلف در کنار شعله‌های آتش و با توجه به زبان و فرهنگ خود، سرودها و ترانه‌های گوناگونی را خوانده و آرزوی رفتن سرما و آمدن گرما را می‌کنند. همچنین در برخی نواحی، به جشن‌خوانی، بازی‌ها و نمایش‌های دسته‌جمعی نیز می‌پردازند.

جشن سده یک جشن ملی ایرانیان است و اختصاص به یک دین و گروه ویژه ندارد.

آتش مهرِ میهن در جشن سده فروزان باد🔥

#جشن_سده

#سده جشن باستانی و پایدار ایرانیان

جشن سده،
بر همه‌ی ایرانیان
و پاسداران فرهنگ ایران باستان
فرخنده باد

دهم بهمن برابر است با جشن سده، آیین هزاران ساله ایرانیان. در ایران باستان از آغاز آبان تا پایان اسفند را دوره سرما می‌خواندند.
که صد روز پس از آغاز این دوره و پنجاه روز مانده به نوروز «سده» و جشن آتش بود. هنوز در روستاهای جنوب شرقی ایران اصطلاح «صد به سده، پنجاه به نوروز» شنیده می‌شود؛ یعنی جشن سده صد روز پس از یکم آبان و 50 روز به #نوروز برپا می‌شود.

#سده
#جشن_سده
@Kohandyar_iran

‍ #جشن_سده

جشنهای باستانی آیینه تمدن یک کشورند.

ريچارد فراي:

ايرانيان در حفظ فرهنگ خود همچون درخت سرو هستند كه از طوفان و بادهای سهمگین نميشكند و قابلیت انعطاف دارد و چون باد سهمگين بوزد،خم ميشود و سر بر زمين ميسايد و سپس با آرامش طوفان، راست قامت ميشود
جشن سده بنا به سخن ابوریحان بيروني در ۱۰بهمن ماه برگزار ميشد.كريستين سن سده را بازماندة يك آيين باستاني كشاورزي ميداند .اين جشن،علاوه بر آتش افروزي هاي بزرگ، با برپايي مجالس شادي و مهمانيهاي مفصل همراه بود.بيروني همچنین میگوید ايرانيان در این شب به هنگام شادي از روي آتش ميگذرند

رمز ماندگاری

نوروز، مهرگان و سده، قرنها پس از حمله عرب چه بود؟

حضور جمعيتي و برتری فرهنگ ايراني در شرق خلافت اسلامي(بغداد)،سهمِ اثرگذارِ ايرانيها در روی کار آمدن عباسیان و حضور تاریخی در شهرهاي نوظهور اسلامي در عراق و تلاش برای استمرار اعياد ايراني از عوامل پایایی جشنهاست
نوروز و مهرگان و سده از مهمترين آيينهاي اجتماعي كهن ايران باستان بودند كه هم خصلتهاي آييني و انسان دوستانه داشتند و هم كاركردهاي اقتصادي و اجتماعي و به همین دلیل پایدار ماندند و حتی در قرون نخستين اسلامي همراه با مراسم گوناگون برگزار ميشدند.
حتی #بني اميه باوجود تعصّّب عربي ،از برخي جشنهای ايراني استقبال كرد و خلفاي #عباسي كه حكومت خود را مديون ايرانيان بودند، از همان آغاز در اداره حكومت خود، از انديشه هاي ايرانشهري و تجربه ايرانيان استفاده كردند و آداب ورسوم ايراني را الگوي خود قراردادند.

خلفاي عباسي ،با پوشيدن لباسهاي فاخر ايراني، برگزاري جشن نوروز، مهرگان و سده ،به جاي آوردن مراسم خاص آن را سرلوحه خود قراردادند ؛ به گونهاي كه جاحظ (ادیب و پژوهشگر)با ذكر شواهد ، حكومت عباسي را عَجَمي و خراساني ميناميد!

علاقه ايرانيان به استمرار آیینها،بافت اجتماعی شهرهاي عراق ازجمله كوفه كه بيش از بيست هزار ايراني در خود جا داده بود،بناي شهر #بغداد كه باراهنمايي و توصيه منجّمان و دانشمندان #ايران نزديك #تيسفون، پايتخت ساساني احداث شد و بافت جمعيتي اغلب ایرانی شهر از علل ماندگاری جشنها بود
تلاش ارزشمندایرانیان در حفظ سنتها

اولا تقابل با محدودنگري و تعصبات قومي اعراب بود و در ثانی کوششی در تعامل و همنوايي با شرايط جديد و

متقاعد كردن جامعه و حكومت اسلامي به پذيرش سنن قابل قبول ايرانيان در فرهنگ و ايراني _اسلامي بود.


@Kohandyar_iran

این آتش در آتشکده یزد در زمان ساسانیان روشن شده و ۱۵۰۰ سال است که میسوزد. خیلیها از آن خبر ندارند. ولی همه آتش المپیک که هنوز صد ساله نشده را میشناسند. کم کاری از خودمان است.

#جشن_سده
#پاینده_ایران

@Kohandyar_iran

‍ ‌
دو روز پس از جشن سده؛ مصر ساتراپی ایران ابرقدرت را پذیرفت

امروز فرخ روز رشن ایزد و بهمن‌ماه به سال 3758 زرتشتی، 12 بهمن‌ماه 2579 شاهنشاهی (هخامنشی) 1399 خورشیدی 31 ژانویه 2021 میلادی

به نوشته تاریخ‌نویسان روزگار باستان و محاسبات گاهشماری سده‌ی بیستم، در فوریه سال 523 پیش از میلاد و به گفته‌ای یک و یا دو روز پس از جشن سده، مصر به عنوان ساتراپی (:استان) به گستره‌ی ایران بزرگ پیوست.

بزرگان مصر کشوری که صدها سال استقلال کامل داشت، پذیرفتند که از آن پس، مصریان، شهروندان و سرزمین‌شان یک ساتراپی (استان) ایران باشد. در دوران فرمانروایی هخامنشیان، ایران ـ تنها اَبَرقدرت جهان وقت بود و بر سرزمینی از لیبی تا هندوستان و سیردریا، رود سیحون ـ مرز شمالی تاجیکستان امروز تا منطقه دریای سیاه و دریای اژه (واقع در سه قاره جهان) فرمانروایی می‌کرد.
دور نخست فرمانروایی ایران بر مصر (زمان هخامنشیان) 121 سال به درازا کشید. پس از این مدت هم تا سالیان دراز، یهودیان مصری خودرا از شهروندان ایران معرفی می‌کردند.
ارتش ایران در سال 618 میلادی (زمان پادشاهی خسروپرویز) نیز شمال مصر را فتح کرد و در اسکندریه مستقر شد. خسروپرویز از سال 590 میلادی تا واپسین ماه سال 627 بر ایران پادشاهی کرد.

🌿🌿🌿هجدهمین روز از هر ماه در گاهشمار زرتشتی به نام رشن پیوند یافته است. رَشن (رَشْنو) ـ ایزد دادگرى و آزمایش ایزدى، ایزد درستی و دادگری که از ایزدان سرای پسین و از داوران روز جزا هست. یشت رشن، یشتی هست در ستایش رَشن، رَشنو، رشن یشت ، یشت دوازدهم اوستا هست.

#جشن_سده
@Kohandyar_iran

💞💞سپندارمزدگان روز عشق ایرانی خجسته باد💞💞
نه ولنتاین غربی

چند سالی است که به هنگام فرا رسیدن روز ۱۴فوریه میلادی که برابر است با ۲۵بهمن‌ماه در گاه‌شماری خورشیدی، جوانان ایرانی نیز به پیروی از یک سنت اروپایی این روز را به‌یاد عشق و دلدادگی به‌عنوان ولنتاین جشن می‌گیرند. ولنتاین که ریختار اروپایی شده و ساخته رومیان بی گمان برآمده از همان آئین زیبای جشن سپندارمذگان ما ایرانیان می باشد.در فرهنگ ايران باستان روز اشغ(عشق ریختار عربی شده اشغ پارسی است) و مهربانی همراه با برگزارى جشنى به‌پاس بزرگداشت عشق، اين داده نیک اهورایی با پیشینه بیش از ۳هزار سال وجود داشته است که در برابر جشن ولنتاین رومی که در سده سوم میلادی روميان شکل گرفته است از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بوده‌است.
در فرهنگ مردم ایران باستان جشن و شادمانی یكی از جلوه‌های نیک زندگی بوده و شادمان زیستن برای همگان آرزو شده‌است.
یكی از جشن‌های برجسته و فرخنده كه نیاكان ما با عشق و شوری ویژه آن را برپا می‌داشتند #جشن_سپندارمز یا جشن #اسپندگان است.
جشن اسفندگان برای گرامیداشت فروزه پاک و ارزشمند #سپِنتَه_آرمیتی یا #سپندارمز است. #سپنت_آرمیتی که از دو واژه #سپنت(ورجاوند و پاک) و #آرمیتی(آرمان و عشق) تشکیل شده‌است که جلوه‌گاه ایمان و فداكاری، فروتنی و بردباری، وفاداری و مهر، یکرنگی و عشق پاک است.
روز زایش زمین و پاکی را جشن می گرفتند و زمین را که مادر و زاینده می دانستند، پاس می داشتند وروز زن و مادر و عشق و دلدادگی میدانستند.
دلبری، دلدادگی و عشق از واژگانی پر ارج در فرهنگ نیاکان ماست که جان‌مایه شعر و ادبیات گذشتگان نیز بوده‌است و یادگار آن در بسیاری از داستان‌ها و حماسه‌ها همچنان پایدار است از زال و رودابه در شاهنامه فردوسی تا شیرین و فرهاد، خسرو و شیرین با ترنم‌های عاشقی که در هر گوشه ایران سروده شده‌است.

هنوز اختلاف نگرهایی برای تاریخ این روز وجود داره اما تاریخ دقیق روز سپندارمذگان در ایران باستان 5 اسفند ماه بوده که در آن سال ها ماه های سال همگی 30 روز بوده اند.
در گاهشمار امروزی ایرانیان چون 6 ماه نخست سال 31 روزه هستند بنابراین برخی می گویند باید این روز را در 29 بهمن جشن بگیرند.

دلدادگیهایتان بی پایان به مهرِ فروزانِ گردون
.✿๑❀✿๑❀❀๑๑❀✿๑❀✿๑❀.

اَیر یَنِم خُوَارِنو یَزَمَیدِه 《فر ایران را میستاییم 》
کُووینیوم خُوَارِنو یَزَمَیدِه 《 فر پادشاهی ایران را میستاییم》


@Kohandyar_iran

روایت #چهارشنبه_سوری

در واقع #نوروز با جشن هایی در پیش و پس از نخستین روز همراه می‌شود که ارتباط نزدیکی باهم دارند مانند جشن چهارشنبه سوری که #جشن_آتش است و در آخرین چهارشنبه سال برگزار می‌شود البته بحث #روز آن کمی جای تردید است زیرا در ایران باستان هر روز نام ویژه خود را داشته است و برج به هفته ها تقسیم نمی‌شده. به هر حال این جشن #جشن_آتش است و ریشه باستانی مرتبط بودنش با آتش، پیوند آن را با آیین های زرتشتی محکم تر می‌سازد.

هاشم رضی، #چهارشنبه_سوری را یادبود کشته شدن #سیاوش در غربت و گذر او از آتش می‌داند. زمانی که او با نیرنگ های سودابه مواجه شد، پس #سیاوش برای اثبات پاکدامنی اش، پذیرفت از #آتش بگذرد و گذشت اما سرانجام در توران، اسیر بدخواهی های سودابه شد و به دست افراسیاب کشته شد.

پورداوود می‌گوید #چهارشنبه_‌سوری ریشه در گاهنبارِ هَمَسْپَتْمَدَم زرتشتیان و نیز جشن #نزول_فروهرها دارد که ۶ روز پیش از نوروز برگزار می‌شد.

برخی نیز #چهارشنبه_سوری را با #جشن_سده و برخی با قیام مختار مرتبط دانسته‌اند.

یلدا راد

دهم بهمن ماه، مصادف با جشن سده، جشن پیدایش آتش ،آیینی است کهن و شکوه فرهنگ ایرانی و به فرخندگی آغاز تمدن بشری.
اکنون در پاسداشت این آیین کهن، آتش مهر به میهن را فروزان تر میکنیم تا در شراره آن
اهریمن و ناپاکی را از سرزمین اهورایی مان بزداییم.
#جشن_سده بر همه شما خجسته باد. #ایران

روایت #چهارشنبه_سوری

در واقع #نوروز با جشن هایی در پیش و پس از نخستین روز همراه می‌شود که ارتباط نزدیکی باهم دارند مانند جشن چهارشنبه سوری که #جشن_آتش است و در آخرین چهارشنبه سال برگزار می‌شود البته بحث #روز آن کمی جای تردید است زیرا در ایران باستان هر روز نام ویژه خود را داشته است و برج به هفته ها تقسیم نمی‌شده. به هر حال این جشن #جشن_آتش است و ریشه باستانی مرتبط بودنش با آتش، پیوند آن را با آیین های زرتشتی محکم تر می‌سازد.

هاشم رضی، #چهارشنبه_سوری را یادبود کشته شدن #سیاوش در غربت و گذر او از آتش می‌داند. زمانی که او با نیرنگ های سودابه مواجه شد، پس #سیاوش برای اثبات پاکدامنی اش، پذیرفت از #آتش بگذرد و گذشت اما سرانجام در توران، اسیر بدخواهی های سودابه شد و به دست افراسیاب کشته شد.

پورداوود می‌گوید #چهارشنبه_‌سوری ریشه در گاهنبارِ هَمَسْپَتْمَدَم زرتشتیان و نیز جشن #نزول_فروهرها دارد که ۶ روز پیش از نوروز برگزار می‌شد.

برخی نیز #چهارشنبه_سوری را با #جشن_سده و برخی با قیام مختار مرتبط دانسته‌اند.

@kohandyar_iran