✳️ داغم از سودای خام و غفلت وهم رسا
او سپهر و من کفی خاک، او کجا و من کجا

🟣 جهان رنگ: گلچینی از غزلیات بیدل
🔸تهیه کننده و گوینده: #زینب_بیات
🔹کارشناس: #محمدکاظم_کاظمی
🔺تهیه و تنظیم: زینب بیات
#بیدل
#جهان_رنگ
#رادیو_دری
@zaynabbayat

✳️ برنامهٔ موسیقی افغانستان در فسیتوال کوچهٔ بوشهر.
🔻 این فستیوال چند سال است که توسط برادران احسان و ادریس عبدی‌پور و چند تن از هنرمندان بوشهری پایه گذاری شده است. از هفت شب موسیقی، یک شب نیز به نام شب موسیقی افغانستان اختصاص داده شد.
🔻 البته برنامه‌های متنوع دیگر ادبی هنری نیز در حاشیهٔ این فستیوال تدارک داده شده است.
🔻 برنامه در بافت قدیم بوشهر برگزار می‌شود و تمام مردم چهار محلهٔ قدیمی بوشهر در کار این برنامه هستند

🔸 با سپاس از شاعر توانا و دوست دیرین، جناب علی هوشمند به خاطر ارسال این فیلم.

‌
✳️ «در نومیدی بسی امید است» به روایت تصویر

🔻 خیلی وقت‌ها اتفاق می‌افتد که آدم در چنین موقعیتی تسلیم می‌شود و بازی را واگذار می‌کند. یک رخ تنها داری و سه پیادهٔ مسکین، ولی شخص مقابل یک فیل و یک رخ قهار دارد در موقعیت عالی. و از همه بدتر، پیاده‌ای که «راست راست می‌رود» و وزیر خواهد شد (که آخرش هم وزیر می‌شود).

🔻 بعد یک بار ورق برمی‌گردد. کشف و کرامتی هم انجام ندادم. یک مقدار اتفاقات دست به دست هم داد. طرف مقابل خوب بازی نکرد و می‌توانست به راحتی وضعیت را چاره کند. کافی بود وقتی کیش اول را خورد، فیل را بیاورد و سپر شاه بسازد. یا وقتی پیاده را جلو بردم، او هم شاه را جلو بیاورد و از آن زندان مخوف بیرون کند. ولی او به فکر وزیرسازی شد. غافل از این که اگر وزیرسازی سودی داشت، دولت اشرف غنی سقوط نمی‌کرد.

🔻 واقعاً شطرنج، خیلی وقت‌ها درس زندگی است. در موقعیت‌های سخت، امید را از دست نده و منتظر اشتباه طرف مقابل باش. بالاخره او هم یک کسی مثل توست. گاسپاروف که نیست.

@mkazemkazemi

▪️پرسشهای بی‌پاسخ
🔺زينب بیات
خبر از یک اتفاق، یک اتفاق تلخ، یک مرگ حکایت دارد‌. این طور خبرهای حساس را ذهن معمولا با جدیت بیشتری دنبال می‌کند، کی بود، چی بود، چند ساله بود نامش چی بود و چگونه این اتفاق افتاد؟
🔺
تا چند روز حتی نام فرد کشته شده مشخص نیست و تنها به عنوان پاکبان پل نیایش یاد می‌شود. حدس و گمان‌های غیررسمی آغاز می‌شود. آهسته آهسته جزئیاتی هم از این اتفاق به صورت پراکنده منتشر می‌شود. نامش را در لابلای کامنتهای یک پست‌ در فضای مجازی می‌خوانم... الیاس محمدی از افغانستان.
🔺
تلخ است که یک پاکبان درحین خدمت بمیرد...
و این که یک جوان نوزده ساله بمیرد...
نوزده سالگی سن مرگ نیست سن آرزو و امید است.
و این که یک جوان آواره‌ی افغانستانی بمیرد که حتما به دلیل مشکلاتی از خاک خود پناه آورده به اینجا...
کنش و واکنش مردمی در فضای مجازی شروع می‌شود که جامعه‌ی انسانی است و عواطف در آن زنده است.
🔺
اما رسانه‌های رسمی، چنان که باید به آن نمی‌پردازند و به این پرسش‌ها پاسخی ارائه نمی‌شود:
- چرا این اتفاق افتاده؟
- چرا خشونت‌ورزی این قدر عادی می‌شود ؟
- سهم قضاوت‌ها و پیش‌داوری‌ها در این اتفاق چقدر است؟
- تحلیل‌گران علوم انسانی در این باره چه می‌گویند...
- و اینکه چقدر نیاز داریم به جای زبان زور و خشونت، به جای زدن و گلاویز‌شدن و هل‌دادن و پرتاب کردن، به روشهای دیگری هم، برای حل اختلافات و ابراز نظرات خود، فکر کنیم و آن را در سیستم آموزشی و پرورشی خود بگنجانیم و چقدر جای این نوع آموزش‌های کاربردی در مدارس ما خالی است.
🔺
بستن چشم به روی چنین اتفاق‌هایی، دردی را دوا نمی‌کند...
بستن چشم و نپرداختن به آن، یعنی رضایت بر آن، یعنی مرگ الیاس و الیاس‌های دیگری...
وای بر روزی که مرگها، عادی شود و جامعه را بیدار نکند.
🔺️

اگر مملکت آرام بود، حالا الیاس در نوزده سالگی، می‌توانست یک دانشجو باشد با هم‌سن و سالان خود مشغول درس و بحث در دانشگاه کابل یا هرات... و نه یک پاکبان مهاجر در تهران ...
اگر مملکت آرام بود حالا الیاس با پیچیدن رایحه‌ی اسفند ماه، در روستای "بند بنفش" اوبه در ولایت هرات، آماده‌ی افشاندن بذر بنفشه در سرزمین مادری خود بود...
دریغ که حالا "بند بنفش"، بدن بی‌جان او را در آغوش گرفت و دریغ که در سایه‌ی بازی قدرت‌خواهی کور طا،لبانی، روز به روز مردم، بیشتر در به در می‌شوند و الیاسها پرپر و شکیلاها زنده به گور...
#الیاس_محمدی
@zaynabbayat

🔶گفت‌وگو با محمدکاظم کاظمی درباره توقعات مهاجران افغانستانی از نمایندگان مجلس دوازدهم

👤کاظمی، شاعر و پژوهشگر افغانستانی در گفتگو با #شهرآرانیوز:

🔹نمایندگان مجلس در حوزه مسائل مهاجرین دو نقش می‌توانند داشته باشند، یک نقش منطقه‌ای آن‌ها به عنوان کسانی است که صاحب نفوذ در امور مدیریت استان هستند. چون نماینده علاوه بر اینکه در مجلس موثر است در مرکز استان خود هم اثرگذار است. به همین دلیل این‌ها می‌توانند در گشایش‌هایی که برای مردم مهاجر اتفاق می‌افتد اثرگذار باشند.

🔹اما نقش مهم دیگر می‌تواند در تسهیل و تعیین بعضی از قوانینی باشد که خیلی از آن‌ها از زمان‌های قدیم در ایران باقی مانده و خیلی از این قوانین برای دوستان ایرانی هم سنگ راه و مانع دشواری است و تعامل جامعه مهاجر را با جامعه ایران سخت می‌کند.

🌎در شهرآرانیوز بخوانید
https://shrr.ir/000tab

@ShahraraNews

🔸 خدا کا شکر
🔺 پنکچ اُداس

پنکچ‌ اداس آوازخوان بزرگ هندوستان، در سن ۷۲ سالگی درگذشت. روحش شاد. در پست قبل آهنگی از او را می‌شنوید.

‌
✳️ پادکست شعر پارسی

🔻 این روزها ضبط دومین فصل از پادکست شعر پارسی در جریان است. قریب به یک سال از شروع این کار می‌گذرد و فصل اول پادکست که به آثار بیست شاعر زبان فارسی اختصاص دارد، تاکنون منتشر شده است.

🔻 این پادکست برای من تجربه‌ای خوب و کاری دلخواه بود. در این سال‌هایی که کار تألیفی جدید نداشته‌ام، می‌توانم خود را به این راضی و قانع بسازم که اثری از من بر جای مانده است.

🔻 پادکست شعر پارسی از سوی رسانه چی‌کتاب منتشر می‌شود و شاعر گرانقدر محمدرضا معلمی مسئول این پروژه است. اجرای پادکست با من است و دکلمهٔ شعرهای فصل اول، عمدتاً با زینب بیات.

🔻 شنیدن این پادکست‌ها در همه جای دنیا بسیار آسان و هم‌چنین رایگان است. کافی است که برنامهٔ‌ کست‌باکس را روی گوشی خود نصب کنید و در آنجا «شعر پارسی» را جستجو کنید. پیوندهای دریافت و نصب برنامه در همین جا ارائه شده است.

🔻 اگر پادکست را پسندیدید، می‌شود به اطلاع دیگران هم برسانید. طبق یک روایت جعلی هر کس هفت شب پیاپی با پادکست شعر پارسی به خواب رود، در شب هفتم دریچه‌های شعر و شهود در قلبش گشوده می‌شود. هر کس که این پست را ببیند و بازنشر کند و یا به هفت مؤمن بفرستد از هفت درد بی‌درمان نجات یابد و هر کس این کار را نکند تا هفت شب خواب گرگ و پلنگ ببیند. دیگر خود دانید.

🔹لینک کانال شعر پارسی در کست‌باکس:
📎 https://b2n.ir/Shearparsipodcast

🔹لینک نصب نرم‌افزار کست‌باکس:
📎 https://b2n.ir/Castboxinstall

🔸درصورت بازنشدن لینک‌ها، از فیلترشکن استفاده کنید.

🎧 @shearparsipod

چند کتاب دیگر از جناب رسول خان امین نویسندهٔ گرانقدر و فعال در حوزهٔ رسانه، که آن‌ها را برای استفادهٔ عموم علاقه‌مندان، در اختیار من گذاشته‌اند. 👆