🏞🏞🏞🏞
@AdabSar

سیزدهمین روز از ماه فروردین، تیر یا تِشتَر نام دارد.
ایزد تیر، ایزد باران است. در باور پیشینیان پیش از زرتشت، برای پیروزی ایزد باران و نابودی دیو خشکسالی در سال نو، مردمان باید در نیایش روز تیر از این ایزد یاد کنند و از او درخواست بارش باران را داشته باشند.

در ایران باستان پس از برگزاری نوروز، هنگامی که سبزه و گندم از زمین می‌رویید، در روز سیزدهم فروردین مردم به دامان دشت‌ها و کنار چشمه‌ها و آب‌های روان می‌رفتند، شیرینی‌ها و خوردنی‌های نوروز را با خود می‌بردند، شادی و پایکوبی می‌کردند و برای بارش باران آرزو می‌کردند.

در این روز هفت‌سین برچیده می‌شد، سبزه‌ها را به آب‌های روان می‌سپردند و آرزو می‌کردند که سالی خرم و پربار داشته باشند.

بر پایه‌ی پژوهشی از #کورش_نیکنام
از نسک #از_نوروز_تا_نوروز
#فرهنگ_ایران
#پارسی_پاک
@AdabSar
🌍🌱🌾🌦

goo.gl/DY8in9
🏹🗻🌅🌠
@AdabSar

گروهی جشن تیرگان را یادگار پیروزی ایرانیان بر تورانیان می‌دانند.
بر پایه‌ی این داستان، در زمان پادشاهی منوچهر، پس از آنکه سپاه افراسیاب بخش‌های بسیاری از خاک سرزمینمان را گرفت، پیمان آشتی گذاشته شد که بر پایه‌ی این پیمان، از سوی سپاه ایران و بخش تبرستان، تیری رها گردد و هرکجا فرود آمد، مرز ایران و توران شود.
از این رو آرش، جنگاور دلیر ایرانی با همه‌ی نیرو و توان خود تیری را از کمان رها ساخت.
در باور استوره‌ای ایرانیان، ایزد باد این تیر را همراهی کرد. تیر در کنار رودخانه‌ی آمو (جیحون) بر درختی نشست و آن رود، مرز ایران و توران شد.
آرش که نیروی خود را با پرتاب این تیر از دست داده بود، جان باخت.


برداشت آزاد از نسک:
#از_نوروز_تا_نوروز
پژوهشگر: #کورش_نیکنام
#جشن_تیرگان #فرهنگ_ایران #پارسی_پاک

@AdabSar
🏹🗻🌅🌠

☔️⛱☀️⛵️
@AdabSar

جشن تیرگان در خانه ایرانیان

ایرانیان در روز جشن تیرگان خانه‌ی خود را پاکیزه می‌کنند، خود را می‌شویند، پوشاک تازه می‌پوشند و به شادمانی می‌پردازند.
در این روز پیر و جوان نخ ابریشمی هفت‌رنگ و نازکی به‌نام "تیر و باد" به مچ دست خود می‌بندند و در روز باد (۱۰روز پس از آن)، بند را باز می‌کنند و به دست باد می‌سپارند تا گذر تیر آرش و همراهی ایزد باد را یادآوری کنند. هم‌زمان این ترانه را می‌خوانند:

تیر برو باد بیا
غم برو شادی بیا
رنج برو روزی بیا
خوشه‌ی مرواری بیا

آب‌بازی کنار رودها و آب‌ها، یکی از برنامه‌های شادی‌آور آیین تیرگان است.


برداشت آزاد از نسک:
#از_نوروز_تا_نوروز
پژوهشگر:‌ #کورش_نیکنام
#جشن_تیرگان #فرهنگ_ایران #پارسی_پاک

@AdabSar
☔️⛱☀️⛵️

✨☀️✨☀️✨
goo.gl/8Lw07e

🔅جشن مهرگان ۳

امروز جشن مهرگان در برخی از روستاهای کشور برگزار می‌شود. در جشن امروز زرتشتیان، روستاییان جامه‌ی ارغوانی می‌پوشند، جوانان در کنار سرچشمه (قنات) روستا گرد می‌آیند و دو تن نیز سرنا و اَرَبونه (دف) می‌نوازند. سپس راه می‌افتند و به خانه همه روستاییان می‌روند، نخست به روان کسی که چشمه (قنات) را فراهم کرده است درود می‌فرستند و سپس از درگذشتگان خانه به نیکی یاد می‌کنند و برای زندگان آرزوی دیرزیوی، شادزیوی و تندرستی می‌کنند. همراهان نیز با گفتن "ایدون باد" وی را همراهی می‌کنند.

کدبانوی هرخانه نیز آینه و گلاب فراهم می‌کند و با آجیل از مهمانان خود پذیرایی می‌کند. آن‌ها آجیل‎ها را در دستمال بزرگی به کمر بسته و از خانه‌ها با ساز و شادی بیرون می‌روند. چنانچه در خانه‌ای بسته باشد و کسی در خانه نباشد، اندکی درنگ می‌کنند و بر روان درگذشتگان آن خانه درود می‌فرستند. برخی از روستاییان کمی پول هم به "دهموبد" می‌پردازند تا برای نگهداری روستا و بازسازی آدریان (تالار گردهمایی) بهره‌برداری شود.

یکی دیگر از آیین‌های امروز مهرگان، گردهمایی در تالار آدریان، شادی کردن و پذیرایی با نان لووگ، میوه و گوشت بریان است.

به تازگی سر بریدن مرغ و چهارپایان نیز در مهرگان انجام می‌شود که انجام این آیین در جشن‌ها، نادرست و به‌دور از باورهای ایرانیان است و گناه شمرده می‌شود.

#جشن_مهرگان
#فرهنگ_ایران
#پارسی_پاک

برداشت آزاد از نسک: #از_نوروز_تا_نوروز
نوشته‌ی پژوهشی: #کورش_نیکنام

@AdabSar
✨☀️✨☀️

🌬🌧🌱🌿☘🕊
goo.gl/Fc44PQ

✨جشن آبان‌گان✨

واژه‌ی "آبان" در فرهنگ ایران نماد آب‌های پاک و به چم آب، آب‌های پاک و هنگام آب و باران است.
جشن آبان‌گان نیز جشن ارج نهادن و پاسداری از آب، آناهیتا (ایزدبانوی آب) و آب‌های پاک زمین است.

جشن آبان‌گان در روز آبان از ماه آبان برابر با چهارم آبان است. پیشینیان در این روز در کنار آب‌ها به شادی و نیایش می‌پرداختند و سروده‌ی "آبان‌یشت" یا "آب‌زور" را که برای ارج نهادن به آب سروده شده، می‌خواندند.

درباره‌ی پیدایش جشن آبان‌گان، گروهی از پژوهشگران بر این باورند که در پی جنگ‌های دراز ایران و توران، افراسیاب تورانی دستور داد تا کاریزها و نهرهای ایران را ویران کنند. پس از پایان جنگ، پسر تهماسب که "زو" نام داشت پیشنهاد کرد تا کاریزها و نهرهای ویران را لایروبی کنند. پس از این کار، بار دیگر آب در نهرها روان شد و مردم بالندگی آب‌ها را جشن گرفتند.

گروه دیگری از کهن‌نگاران (مورخان) نیز باور دارند که پس از هشت سال خشکسالی در ایران، در ماه آبان باران بارید و خرمی و سرسبزی بازآمد. بیماری و نداری مردم به پایان رسید و از آن زمان جشن آبان‌گان با شادی بیشتری برپا شد.


برداشت آزاد از نسک‌های:
#جشن_های_ایرانی
#پرویز_رجبی
و
#از_نوروز_تا_نوروز
#کورش_نیکنام

@AdabSar
🌊🌊🌊🌊

🔥🔥🔥🔥
goo.gl/45lF2F

🔥جشن آذرگان🔥

🔥جشن آذرگان، به فرخندگی هم‌نام شدن روز آذر در ماه آذر و در ستایش آذر(آتش) برگزار می‌شد.

🔥این جشن در گاهشمار(تقویم) امروز ایرانیان برابر با روز سوم آذر است.

🔥آتش، یکی از چهار پاره‌ی پرهام(عنصر طبیعت) است که ایرانیان باستان به پاکی آن باور داشتند. آذر، نام ایزد نگاهبان آتش است.

🔥آخشیج‌ها(عناصر) چهارگانه، آب، آتش، باد و خاک هستند که بر پایه‌ی باوری دیرین و ژرف، ناپاکی‌ها را می‌زدودند.
آتش، نماد روشنایی، گرما و بهترین آخشیج برای پاکی شمرده می‌شد.

🔥بر پایه‌ی برخی از یافته‌های پژوهشگران، ایرانیان باستان، آتش را جانشین خورشید بر روی زمین می‌دانستند که گرمای زندگی را بر تن دیگر پدیده‌ها جاری می‌کند.

🔥روز جشن آذرگان در میان ایرانیان، روز نیایش، گردهمایی، آراستگی، گفت‌وگو و رایزنی پیرامون رویدادهای جهان بود.

🔥ایرانیان در این روز آتش می‌افروختند و در آن چوب‌های خوش‌بو می‌نهادند، نیایش و شادی می‌کردند و آن آتش را تا پایان زمستان در خانه‌های خود روشن نگاه داشته و آن را مایه‌ی نیک‌فرجامی می‌دانستند.

بدانیم:
🔥یکی از باورهای نادرست امروز این است که ایرانیان باستان آتش‌پرست بودند. ولی باید بدانیم که ایرانیان یکتاپرست بودند و آتش را ورجاوند(مقدس)، پدیده‌ای ستودنی و نماد پاکی می‌دانستند.

🔥آراستگی، نو شدن و خوش‌پوشی، ویژه‌ی بیشتر جشن‌ها و آیین‌های ایرانیان بود ولی امروز تنها نوروز را نماد آن می‌دانند.

🔥به وارون(برخلاف) باور امروز، ایرانیان نه تنها مردمانی همیشه سوگوار نبودند، که آیین‌های آنان همواره با جشن، شادی و پایکوبی همراه بود.

🔥نام آذربادگان(آذربایجان) از آتش گرفته شده و در این سرزمین آتشکده‌های فراوانی بود که امروز ویرانه‌ی برخی از آن‌ها برجاست.

🌻گل آذریون که به آن آذرگون و آتش‌گون نیز می‌گویند، یکی از نمادهای آذرگان است. فرتور(عکس) پیوست، گل آذریون است.


#جشن_آذرگان
#فرهنگ_ایران

برداشت آزاد از:
نسک: #جشن_های_ایرانی
نویسنده: #پرویز_رجبی
نسک: #از_نوروز_تا_نوروز
نویسنده: #کورش_نیکنام

@AdabSar
🔥🔥🔥🔥

☀️☀️☀️☀️
@AdabSar

🌙نگاهی به پیدایش شب چله⭐️

در گذشته‌های دور و بسیار دورتر از زمان زرتشت پیامبر، در ایران باستان، مردمانی که با دام‌پروری و کشاورزی زندگی خود را می‌گذراندند، با دوگانگی‌ها و دشواری‌های زیست‌بوم روبرو بودند.
سپیدی و سیاهی، خوبی و بدی، روشنی و تیرگی، دوستی و دشمنی، گذشت و کینه و... برخی از این دوگانگی‌ها بودند.
در باور آن‌‌ها آنچه برای زندگی‌شان خوب بود نشانه‌ی خدای خوب و آنچه برای زندگیشان زیان‌آور بود نشانه‌ی خدای بد شمرده می‌شد.
از این رو آن‌ها روز و روشنایی که در آن بالندگی و کوشش بود، دوست داشتند و با فرارسیدن شب آتش می‌افروختند تا از روشنایی پاسداری کنند.
در شب‌های دراز زمستان گرد هم می‌آمدند و آتش می‌افروختند و در درازترین شب سال، به انگیزه‌ی اینکه از فردا دوباره روشنایی و روز درازتر خواهد شد، شادی می‌کردند.
در این شب میوه‌هایی که نگه‌داری کرده بودند، آجیل و خوراکی‌های دیگر فراهم می‌کردند و به پیشواز چله‌ی بزرگ می‌رفتند.

⛺️"چله" چیست؟
چله‌ی بزرگ از فردای یلدا آغاز شده و تا جشن سده (چهل روز) دنباله داشت. در چله‌ی بزرگ هوا بسیار سرد بود ولی با فرا رسیدن جشن سده(۱۰ بهمن) و پایان چله‌ی بزرگ، چله‌ی کوچک (چهل روز دوم) آغاز می‌شد و تا ۲۰ اسپند دنباله داشت. در چله‌ی کوچک از سرمای هوا به آرامی کاسته می‌شد. پس از چله‌ی کوچک نیز آب و هوا نوید فرا رسیدن گرما، بهار و شکفتن گل‌ها را می‌داد.

🍎چرا رنگ سرخ؟
رنگ سرخ در آیین مهر، نشانه‌ی فراز آمدن روشنایی و زایش شید(نور) است. همچنین میوه‌های سرخ، میوه‌هایی هستند که بر پایه‌ی دانش امروز ما دارای پاداُکسایِش*(آنتی‌اکسیدان) فراوانند و از تن آدمی در برابر بیماری‌ها نگه‌داری می‌کنند.

📜یکی از آیین‌های شب چله از دیرباز، داستان‌گویی درباره‌ی دلاوری‌های پهلوانان میهن و سربلندی‌های آنان بود. شب چله که با شادی و سرور همراه بود، تا سپیده‌دم دنباله داشت تا بتوان زایش شید را پس از تاریکی و شبی سرد نگریست.
همچنین گرایش به شید و روشنایی می‌تواند نمادی از گرایش به آگاهی در ایرانیان باشد.


#فرهنگ_ایران
#یلدا
برداشت آزاد از نسک‌های:
#از_نوروز_تا_نوروز
نویسنده #کورش_نیکنام
#گاهشماری_و_جشن_های_ایران_باستان
نویسنده #هاشم_رضی

پی‌نوشت*: در بن‌مایه‌ها برابر پارسی واژه‌ی "آنتی‌اکسیدان" یافت نشد. واژه‌ی "پاداُکسایِش" پیشنهاد ادبسار است.

goo.gl/dBV5km
☀️🔥☀️✨☀️💫

❄️❄️❄️❄️
@AdabSar

🔅آشنایی با جشن‌های ایرانی

❄️جشن دیگان

روز "دی بدین" از ماه دی، برابر با هفدهم دی از گاهشمار امروز، سومین و واپسین جشن دیگان است.

🕺💃ماه دی پس از فروردین دارای بیشترین جشن‌های همگانی در ایران بود که سه یا چهار جشن آن "دیگان" بودند. در این روزها نام روز و ماه یکی است. جشن‌های ایرانی در زمان ساسانیان، باشکوه‌تر از هر زمان دیگری برگزار می‌شد.

🙏"دی" به چم آفریدگار است و جشن‌های دیگان که به آن‌ها "دی جشن" نیز گفته می‌شد، انگیزه‌ای برای نیایش همگانی و سپاسداری از آفریننده‌ی هستی، برابری و همبستگی بود.

🛀در واپسین جشن دیگان پاکیزگی و آسودگی را نیز ارج می‌نهادند.

✨برای آشنایی بیشتر با جشن‌های دیگان بنگرید به:
T.me/AdabSar/5550
و
T.me/AdabSar/5562
و
T.me/AdabSar/5637


#دیگان
#فرهنگ_ایران

برگرفته از:
#بدانیم_و_سربلند_باشیم
نویسنده: #منوچهر_منوچهرپور
#از_نوروز_تا_نوروز
نویسنده: #کورش_نیکنام

@AdabSar
❄️❄️❄️❄️

👸🏻👸🏻👸🏻👸🏻
@AdabSar

🔅آشنایی با جشن‌های ایرانی
🌍 اسپندگان یا سپندارمذگان

"جشن اسپندگان" یا "جشن سپندارمذگان" در ایران، هم‌زمان با اسپندروز از اسپندماه(اسفندماه)، برابر با پنجم اسپند بود و در گاهشمار امروز برابر با بیست‌ونهم بهمن است.

💃 درباره‌ی آیین‌ها و چرایی جشن اسپندگان(به وارون بسیاری از جشن‌هایی که امروز ناشناخته هستند) بسیار گفته شده است. همچنین بنگرید به:
t.me/AdabSar/6094

🤰🏻 اسپندگان، روز زن و زمین، مادر یا ایزدبانوی زمین بود و از این رو زن و زمین را با هم ارج می‌نهادند که این دو در باروری و زایندگی هنباز(مشترک) و همسان شمرده می‌شدند.

💫 در ایران، نه تنها روز اسپندگان، که سراسر ماه اسپند، ماه زنان خردمند، نیک و درستکار بود. همچنین روز اسپند(پنجم) همه‌ی ماه‌های دوازده‌گانه، روز گرامیداشت زنان بود.

👸🏻 یکی از آیین‌های اسپندگان در ایران باستان این بود که زنان و دختران خانواده را بر تخت می‌نشاندند و به آن‌ها گل و پیشکش‌های دیگر می‌بخشیدند، کارهای روزانه‌ی آن‌ها را انجام داده و زنان را از انجام کار در این روز بازمی‌داشتند. یکی دیگر از آیین‌های اسپندگان این بود که در برخی گوشه‌های ایران، زنان پوشاک و کفش تازه می‌پوشیدند و زنانی که خود و فرزندانشان نیک بودند، در آیین‌ها و جشن‌های همگانی ارج نهاده می‌شدند.

💝 به دید می‌رسد که سپندارمذگان، روز مهر به زن و مهرگان جشن دلدادگان بود. همچنین گفته می‌شود ایرانیان نخستین مردمانی بودند ک به نشانه‌ی مهر و دوستی به یکدیگر گل پیشکش می‌کردند.

👫 نیک است بدانید که برپایه‌ی گمان‌زدها "بهمنجه" یا جشن "بهمنگان" روز مرد و "خورروز"(یکم دی)، در ایران روز خواهر و برادر بود.

⏳در باورهای کهن، سپندارمذ، گام چهارم از شش گام آدمی به سوی خوشبختی شمرده می‌شد.
سپندارمذ، نماد مهر و فروتنی، همچنین بهره‌گیری درست و اندیشمندانه از نیرو و توان است. زیرا اندیشه‌ی نیک آدمی را به سوی مهربانی و فروتنی راهنمایی می‌کند. تا جایی که رفتار آدمی مایه‌ی آسودگی خود و دیگران و مهرورزی به جهان می‌شود.


#فرهنگ_ایران
#اسپندگان #سپندارمذگان
برگرفته از:
- #بدانیم_و_سربلند_باشیم
نویسنده: #منوچهر_منوچهرپور
- #از_نوروز_تا_نوروز
نویسنده: #کورش_نیکنام

@AdabSar
❤️🌹❤️🌹

☀️☀️☀️☀️
@AdabSar

🌙نگاهی به پیدایش شب چله⭐️

در گذشته‌های دور و بسیار دورتر از زمان زرتشت پیامبر، در ایران باستان، مردمانی که با دام‌پروری و کشاورزی زندگی خود را می‌گذراندند، با دوگانگی‌ها و دشواری‌های زیست‌بوم روبرو بودند.
سپیدی و سیاهی، خوبی و بدی، روشنی و تیرگی، دوستی و دشمنی، گذشت و کینه و... برخی از این دوگانگی‌ها بودند.
در باور آن‌‌ها آنچه برای زندگی‌شان خوب بود نشانه‌ی خدای خوب و آنچه برای زندگیشان زیان‌آور بود نشانه‌ی خدای بد شمرده می‌شد.
از این رو آن‌ها روز و روشنایی که در آن بالندگی و کوشش بود، دوست داشتند و با فرارسیدن شب آتش می‌افروختند تا از روشنایی پاسداری کنند.
در شب‌های دراز زمستان گرد هم می‌آمدند و آتش می‌افروختند و در درازترین شب سال، به انگیزه‌ی اینکه از فردا دوباره روشنایی و روز درازتر خواهد شد، شادی می‌کردند.
در این شب میوه‌هایی که نگه‌داری کرده بودند، آجیل و خوراکی‌های دیگر فراهم می‌کردند و به پیشواز چله‌ی بزرگ می‌رفتند.

⛺️"چله" چیست؟
چله‌ی بزرگ از فردای یلدا آغاز شده و تا جشن سده (چهل روز) دنباله داشت. در چله‌ی بزرگ هوا بسیار سرد بود ولی با فرا رسیدن جشن سده(۱۰ بهمن) و پایان چله‌ی بزرگ، چله‌ی کوچک (چهل روز دوم) آغاز می‌شد و تا ۲۰ اسپند دنباله داشت. در چله‌ی کوچک از سرمای هوا به آرامی کاسته می‌شد. پس از چله‌ی کوچک نیز آب و هوا نوید فرا رسیدن گرما، بهار و شکفتن گل‌ها را می‌داد.

🍎چرا رنگ سرخ؟
رنگ سرخ در آیین مهر، نشانه‌ی فراز آمدن روشنایی و زایش شید(نور) است. همچنین میوه‌های سرخ، میوه‌هایی هستند که بر پایه‌ی دانش امروز ما دارای پاداُکسایِش*(آنتی‌اکسیدان) فراوانند و از تن آدمی در برابر بیماری‌ها نگه‌داری می‌کنند.

📜یکی از آیین‌های شب چله از دیرباز، داستان‌گویی درباره‌ی دلاوری‌های پهلوانان میهن و سربلندی‌های آنان بود. شب چله که با شادی و سرور همراه بود، تا سپیده‌دم دنباله داشت تا بتوان زایش شید را پس از تاریکی و شبی سرد نگریست.
همچنین گرایش به شید و روشنایی می‌تواند نمادی از گرایش به آگاهی در ایرانیان باشد.


#فرهنگ_ایران
#یلدا
برداشت آزاد از نسک‌های:
#از_نوروز_تا_نوروز
نویسنده #کورش_نیکنام
#گاهشماری_و_جشن_های_ایران_باستان
نویسنده #هاشم_رضی

پی‌نوشت*: در بن‌مایه‌ها برابر پارسی واژه‌ی "آنتی‌اکسیدان" یافت نشد. واژه‌ی "پاداُکسایِش" پیشنهاد ادبسار است.

goo.gl/dBV5km
☀️🔥☀️✨☀️💫