💠🔷🔹🔹
@AdabSar
چهارم خورداد، خوردادروز از خورداد ماه، روز جشن خوردادگان در ایران است.
درباره چرایی جشن خوردادگان، بن‌مایه‌ها (منابع) چندانی در دست نیست و آنچه پژوهشگران در این باره گفته‌اند، گمانه‌زنی است.
این واژه در اوستا به‌گونه‌ی "هئوروَتات" آمده و نام یکی از امشاسپندان است که به چم(معنی) رسایی، تندرستی و پختگی است.
بر این پایه و از آنجا که خورداد نگهبان آب است، پژوهشگران گمان می‌کنند ایرانیان باستان این روز را کنار آب‌ها (چشمه، رود و دریا) جشن می‌گرفتند و خداوند را ستایش می‌کردند.
آنچه باید بدانیم این است که به وارون (برخلاف) این پندار که ایرانیان مردمی همواره سوگوارند، پیشینه ما نشان می‌دهند همه آیین‌های ایرانیان همراه با جشن و شادمانی بوده است.
برداشت آزاد از نسک #بدانیم_و_سربلند_باشیم
نویسنده و پژوهشگر #منوچهر_منوچهرپور
چاپ و پخش #فروهر
#فرهنگ_ایران
#پارسی_پاک
@AdabSar
🌊🌊🌊🌊
@AdabSar
چهارم خورداد، خوردادروز از خورداد ماه، روز جشن خوردادگان در ایران است.
درباره چرایی جشن خوردادگان، بن‌مایه‌ها (منابع) چندانی در دست نیست و آنچه پژوهشگران در این باره گفته‌اند، گمانه‌زنی است.
این واژه در اوستا به‌گونه‌ی "هئوروَتات" آمده و نام یکی از امشاسپندان است که به چم(معنی) رسایی، تندرستی و پختگی است.
بر این پایه و از آنجا که خورداد نگهبان آب است، پژوهشگران گمان می‌کنند ایرانیان باستان این روز را کنار آب‌ها (چشمه، رود و دریا) جشن می‌گرفتند و خداوند را ستایش می‌کردند.
آنچه باید بدانیم این است که به وارون (برخلاف) این پندار که ایرانیان مردمی همواره سوگوارند، پیشینه ما نشان می‌دهند همه آیین‌های ایرانیان همراه با جشن و شادمانی بوده است.
برداشت آزاد از نسک #بدانیم_و_سربلند_باشیم
نویسنده و پژوهشگر #منوچهر_منوچهرپور
چاپ و پخش #فروهر
#فرهنگ_ایران
#پارسی_پاک
@AdabSar
🌊🌊🌊🌊
🌈🌈🌈🌈
@AdabAar
ایرانیان، هر سال در ماه تیر، هنگامی که روز تیر فرا می‌رسید، آن روز را به نام تیرگان جشن می‌گرفتند.
تیر که در زبان پهلوی "تِشتَر" گفته می‌شود، نام ایزدی است که به باریدن باران کمک می‌کند.
تیر همچنین نام ستاره‌ای است که هرگاه در آسمان پدیدار می‌شود، مژده‌ی باریدن باران را می‌دهد.
سبب پیدایش جشن تیرگان مانند بسیاری دیگر از آیین‌های ایرانیان، با رویدادی سرنوشت‌ساز از پیشینه‌ی زندگی آنان پیوند دارد.
بر پایه‌ی یکی از داستان‌های پیدایش تیرگان، در زمان ساسانیان و پادشاهی "پیروز"، هفت سال در ایران خشک‌سالی شد. مردم در بیابان‌ها با نیایش به درگاه آفریدگار، درخواست باران کردند.
پس از چندی بارندگی آغاز شد و ایران از خشک‌سالی رهید. پس از آن ایرانیان در این روز به یکدیگر آب می‌پاشند و شادی می‌کنند. از این رو جشن تیرگان را جشن "آب‌ریزان" نیز می‌نامند.
برداشت آزاد از نسک:
#بدانیم_و_سربلند_باشیم
پژوهشگر: #منوچهر_منوچهرپور
#جشن_تیرگان #فرهنگ_ایران #پارسی_پاک
@AdabSar
🌈🌈🌈🌈
@AdabAar
ایرانیان، هر سال در ماه تیر، هنگامی که روز تیر فرا می‌رسید، آن روز را به نام تیرگان جشن می‌گرفتند.
تیر که در زبان پهلوی "تِشتَر" گفته می‌شود، نام ایزدی است که به باریدن باران کمک می‌کند.
تیر همچنین نام ستاره‌ای است که هرگاه در آسمان پدیدار می‌شود، مژده‌ی باریدن باران را می‌دهد.
سبب پیدایش جشن تیرگان مانند بسیاری دیگر از آیین‌های ایرانیان، با رویدادی سرنوشت‌ساز از پیشینه‌ی زندگی آنان پیوند دارد.
بر پایه‌ی یکی از داستان‌های پیدایش تیرگان، در زمان ساسانیان و پادشاهی "پیروز"، هفت سال در ایران خشک‌سالی شد. مردم در بیابان‌ها با نیایش به درگاه آفریدگار، درخواست باران کردند.
پس از چندی بارندگی آغاز شد و ایران از خشک‌سالی رهید. پس از آن ایرانیان در این روز به یکدیگر آب می‌پاشند و شادی می‌کنند. از این رو جشن تیرگان را جشن "آب‌ریزان" نیز می‌نامند.
برداشت آزاد از نسک:
#بدانیم_و_سربلند_باشیم
پژوهشگر: #منوچهر_منوچهرپور
#جشن_تیرگان #فرهنگ_ایران #پارسی_پاک
@AdabSar
🌈🌈🌈🌈
✨☀️✨☀️✨
goo.gl/z9oRqy
🔅جشن مهرگان ۱
واژه مهر به چم پیمان و دوستی است. در گاهشماری و فرهنگ ایران باستان، جشن مهرگان دومین جشن بزرگ ایرانیان پس از نوروز بود. زیرا در گاهشماری کهن ایرانیان، سال تنها دو موسم (فصل) داشت و هریک از این دو جشن، نوید آغاز موسم تازه را می‌دادند.
نوروز، آغاز هفت ماه موسم تابستان و مهرگان، آغاز پنج ماه موسم زمستان بود.
جشن مهرگان شش روز بود که از روز مهر در ماه مهر آغاز می‌شد.
همچنین جشن مهرگان در پیوند با "فرشته مهر" است که در اوستا، "میترا" نامیده شده است. میترا به چَم(معنی) شید(نور)، خورشید، مهر و پیمان است. در گذشته به جشن مهرگان، "میتراکانا" می‌گفتند.
ابوریحان بیرونی از نخستین اندیشمندانی است که پیدایش جشن مهرگان را با افسانه‌ی "آژی‌دهاک مار دوش" درآمیخته است. او در "التفهیم" می‌نویسد: «مهرگان، شانزدهم روز است از مهرماه و نامش مهر، اندرین روز افریدون ظفر یافت بر بیورسب جادو، انک معروف است به ضحاک و به کوه دماوند باز داشت، و روزها که سپس مهرگان است همه جشنند، بر کردار آنچه از پس نوروز بود...»
گفتنی است جشن مهرگان در گاهشماری پیشین ایرانیان در روز شانزدهم مهرماه آغاز می‌شد که برابر با دهم مهرماه در گاهشماری امروز است.
#جشن_مهرگان
#فرهنگ_ایران
#پارسی_پاک
برداشت آزاد از نسک: #بدانیم_و_سربلند_باشیم
نوشته‌ی پژوهشی: #منوچهر_منوچهرپور
@AdabSar
✨☀️✨☀️
goo.gl/z9oRqy
🔅جشن مهرگان ۱
واژه مهر به چم پیمان و دوستی است. در گاهشماری و فرهنگ ایران باستان، جشن مهرگان دومین جشن بزرگ ایرانیان پس از نوروز بود. زیرا در گاهشماری کهن ایرانیان، سال تنها دو موسم (فصل) داشت و هریک از این دو جشن، نوید آغاز موسم تازه را می‌دادند.
نوروز، آغاز هفت ماه موسم تابستان و مهرگان، آغاز پنج ماه موسم زمستان بود.
جشن مهرگان شش روز بود که از روز مهر در ماه مهر آغاز می‌شد.
همچنین جشن مهرگان در پیوند با "فرشته مهر" است که در اوستا، "میترا" نامیده شده است. میترا به چَم(معنی) شید(نور)، خورشید، مهر و پیمان است. در گذشته به جشن مهرگان، "میتراکانا" می‌گفتند.
ابوریحان بیرونی از نخستین اندیشمندانی است که پیدایش جشن مهرگان را با افسانه‌ی "آژی‌دهاک مار دوش" درآمیخته است. او در "التفهیم" می‌نویسد: «مهرگان، شانزدهم روز است از مهرماه و نامش مهر، اندرین روز افریدون ظفر یافت بر بیورسب جادو، انک معروف است به ضحاک و به کوه دماوند باز داشت، و روزها که سپس مهرگان است همه جشنند، بر کردار آنچه از پس نوروز بود...»
گفتنی است جشن مهرگان در گاهشماری پیشین ایرانیان در روز شانزدهم مهرماه آغاز می‌شد که برابر با دهم مهرماه در گاهشماری امروز است.
#جشن_مهرگان
#فرهنگ_ایران
#پارسی_پاک
برداشت آزاد از نسک: #بدانیم_و_سربلند_باشیم
نوشته‌ی پژوهشی: #منوچهر_منوچهرپور
@AdabSar
✨☀️✨☀️
☀️🌾🌱🌲
@AdabSar
☀️یکم خورماه، روز آشتی و برابری☀️
🌤آغاز ماه دی، روز یکم دی‌ماه، روز زایش دوباره‌ی خورشید پس از شب چله، "اورمزد روز"(روز خدا)، "خورروز" یا "خرم‌روز" نامیده می‌شد. همچنین ماه دی را "خورماه" می‌نامیدند. بر پایه‌ی برخی گمان‌زدها، در سال‌های ۳۶۲ تا ۴۴۰ خورشیدی به ماه دی "خورماه" می‌گفتند.
👫"خورروز" از "خورماه"(یکم دی)، روز برابری آدمیان بود. در اين روز شاهان و دیگر مردم پوشاک ساده می‌پوشيدند تا با یکدیگر يکسان باشند، شاهان با مردم دیدار و گفت‌گو می‌کردند و خوراک می‌خوردند. در این روز کسی به دیگری دستور نمی‌داد و کارها خودخواسته (داوطلبانه) انجام می‌شد.
🏳در "خورروز" جنگ، دشمنی و کشتار جانواران ناپسند بود. دشمنان ايران نیز این را می‌دانستند و در این روز آتش‌بس می‌شد و گاهی همين آتش‌بس کوتاه به آشتی پایدار می‌انجاميد.
🌾"خرم‌روز" به شَوَند(دلیل) هم‌نامی روز با ماه که نام خداوند نیز بود، در ایران باستان جشن گرفته می‌شد.
پارسیان این روز را گرامی داشته و آن‌را "دی‌دادار" جشن می‌نامیدند. همچنین باور داشتند که روز نخست دی، روز زایش دوباره‌ی خورشید است و زندگی روستاییان نیز روشنی تازه می‌یابد.
🌲در این روز ایرانیان در برابر درخت سرو می‌ايستادند و پیمان می‌بستند كه تا سال پسین یک نهال سرو ديگر بکارند و این‌گونه دل‌گرم به آینده‌ای روشن می‌شدند.
سرو در فرهنگ آریایی نماد ایستادگی‌ست. پس از تازش‌های پی‌درپی به خاک و فرهنگ ایران، سرو اندکی خم شد، ولی نشکست.
📜در زبان اوستایی، واژه‌ی "دی" از "دا" به چم دادن، ساختن و آفریدن و نام دادار و آفریدگار است که در نامه‌های اوستایی به‌جای واژه‌ی اهورامزدا به‌کار می‌رفت.
💃گفتنی است ماه دی پس از فروردین دارای بیشترین آیین‌ها و جشن‌ها است.
goo.gl/iZQY6v
#فرهنگ_ایران
#دیگان
#یلدا
برداشت آزاد از نسک:
#بدانیم_و_سربلند_باشیم
نویسنده: #منوچهر_منوچهرپور
برداشت آزاد از سخنرانی:
#فریدون_جنیدی و #میرجلال_الدین_کزازی
در همایش "کاوشی در شب چله"
@AdabSar
☀️🌱🌾🌻
@AdabSar
☀️یکم خورماه، روز آشتی و برابری☀️
🌤آغاز ماه دی، روز یکم دی‌ماه، روز زایش دوباره‌ی خورشید پس از شب چله، "اورمزد روز"(روز خدا)، "خورروز" یا "خرم‌روز" نامیده می‌شد. همچنین ماه دی را "خورماه" می‌نامیدند. بر پایه‌ی برخی گمان‌زدها، در سال‌های ۳۶۲ تا ۴۴۰ خورشیدی به ماه دی "خورماه" می‌گفتند.
👫"خورروز" از "خورماه"(یکم دی)، روز برابری آدمیان بود. در اين روز شاهان و دیگر مردم پوشاک ساده می‌پوشيدند تا با یکدیگر يکسان باشند، شاهان با مردم دیدار و گفت‌گو می‌کردند و خوراک می‌خوردند. در این روز کسی به دیگری دستور نمی‌داد و کارها خودخواسته (داوطلبانه) انجام می‌شد.
🏳در "خورروز" جنگ، دشمنی و کشتار جانواران ناپسند بود. دشمنان ايران نیز این را می‌دانستند و در این روز آتش‌بس می‌شد و گاهی همين آتش‌بس کوتاه به آشتی پایدار می‌انجاميد.
🌾"خرم‌روز" به شَوَند(دلیل) هم‌نامی روز با ماه که نام خداوند نیز بود، در ایران باستان جشن گرفته می‌شد.
پارسیان این روز را گرامی داشته و آن‌را "دی‌دادار" جشن می‌نامیدند. همچنین باور داشتند که روز نخست دی، روز زایش دوباره‌ی خورشید است و زندگی روستاییان نیز روشنی تازه می‌یابد.
🌲در این روز ایرانیان در برابر درخت سرو می‌ايستادند و پیمان می‌بستند كه تا سال پسین یک نهال سرو ديگر بکارند و این‌گونه دل‌گرم به آینده‌ای روشن می‌شدند.
سرو در فرهنگ آریایی نماد ایستادگی‌ست. پس از تازش‌های پی‌درپی به خاک و فرهنگ ایران، سرو اندکی خم شد، ولی نشکست.
📜در زبان اوستایی، واژه‌ی "دی" از "دا" به چم دادن، ساختن و آفریدن و نام دادار و آفریدگار است که در نامه‌های اوستایی به‌جای واژه‌ی اهورامزدا به‌کار می‌رفت.
💃گفتنی است ماه دی پس از فروردین دارای بیشترین آیین‌ها و جشن‌ها است.
goo.gl/iZQY6v
#فرهنگ_ایران
#دیگان
#یلدا
برداشت آزاد از نسک:
#بدانیم_و_سربلند_باشیم
نویسنده: #منوچهر_منوچهرپور
برداشت آزاد از سخنرانی:
#فریدون_جنیدی و #میرجلال_الدین_کزازی
در همایش "کاوشی در شب چله"
@AdabSar
☀️🌱🌾🌻
ادبسار
❄️❄️❄️❄️ @AdabSar 🔅آشنایی با جشن‌های ایرانی روز "دی بمهر" از ماه دی که در گاهشمار(تقویم) امروز برابر با روز نهم دی است، روز جشن دیگان دوم در ایران باستان بود. ماه دی در ایران باستان یکی از ماه‌هایی بود که جشن‌های پرشماری داشت و از میان آن‌ها، سه جشن "دیگان"…
❄️❄️❄️❄️
@AdabSar
🔅آشنایی با جشن‌های ایرانی
❄️جشن دیگان
روز "دی بدین" از ماه دی، برابر با هفدهم دی از گاهشمار امروز، سومین و واپسین جشن دیگان است.
🕺💃ماه دی پس از فروردین دارای بیشترین جشن‌های همگانی در ایران بود که سه یا چهار جشن آن "دیگان" بودند. در این روزها نام روز و ماه یکی است. جشن‌های ایرانی در زمان ساسانیان، باشکوه‌تر از هر زمان دیگری برگزار می‌شد.
🙏"دی" به چم آفریدگار است و جشن‌های دیگان که به آن‌ها "دی جشن" نیز گفته می‌شد، انگیزه‌ای برای نیایش همگانی و سپاسداری از آفریننده‌ی هستی، برابری و همبستگی بود.
🛀در واپسین جشن دیگان پاکیزگی و آسودگی را نیز ارج می‌نهادند.
✨برای آشنایی بیشتر با جشن‌های دیگان بنگرید به:
T.me/AdabSar/5550
و
T.me/AdabSar/5562
و
T.me/AdabSar/5637
#دیگان
#فرهنگ_ایران
برگرفته از:
#بدانیم_و_سربلند_باشیم
نویسنده: #منوچهر_منوچهرپور
#از_نوروز_تا_نوروز
نویسنده: #کورش_نیکنام
@AdabSar
❄️❄️❄️❄️
@AdabSar
🔅آشنایی با جشن‌های ایرانی
❄️جشن دیگان
روز "دی بدین" از ماه دی، برابر با هفدهم دی از گاهشمار امروز، سومین و واپسین جشن دیگان است.
🕺💃ماه دی پس از فروردین دارای بیشترین جشن‌های همگانی در ایران بود که سه یا چهار جشن آن "دیگان" بودند. در این روزها نام روز و ماه یکی است. جشن‌های ایرانی در زمان ساسانیان، باشکوه‌تر از هر زمان دیگری برگزار می‌شد.
🙏"دی" به چم آفریدگار است و جشن‌های دیگان که به آن‌ها "دی جشن" نیز گفته می‌شد، انگیزه‌ای برای نیایش همگانی و سپاسداری از آفریننده‌ی هستی، برابری و همبستگی بود.
🛀در واپسین جشن دیگان پاکیزگی و آسودگی را نیز ارج می‌نهادند.
✨برای آشنایی بیشتر با جشن‌های دیگان بنگرید به:
T.me/AdabSar/5550
و
T.me/AdabSar/5562
و
T.me/AdabSar/5637
#دیگان
#فرهنگ_ایران
برگرفته از:
#بدانیم_و_سربلند_باشیم
نویسنده: #منوچهر_منوچهرپور
#از_نوروز_تا_نوروز
نویسنده: #کورش_نیکنام
@AdabSar
❄️❄️❄️❄️
Telegram
ادبسار
☀️🌾🌱🌲
@AdabSar
☀️یکم خورماه، روز آشتی و برابری☀️
🌤آغاز ماه دی، روز یکم دی‌ماه، روز زایش دوباره‌ی خورشید پس از شب چله، "اورمزد روز"(روز خدا)، "خورروز" یا "خرم‌روز" نامیده می‌شد. همچنین ماه دی را "خورماه" می‌نامیدند. بر پایه‌ی برخی گمان‌زدها، در سال‌های ۳۶۲…
@AdabSar
☀️یکم خورماه، روز آشتی و برابری☀️
🌤آغاز ماه دی، روز یکم دی‌ماه، روز زایش دوباره‌ی خورشید پس از شب چله، "اورمزد روز"(روز خدا)، "خورروز" یا "خرم‌روز" نامیده می‌شد. همچنین ماه دی را "خورماه" می‌نامیدند. بر پایه‌ی برخی گمان‌زدها، در سال‌های ۳۶۲…
👸🏻👸🏻👸🏻👸🏻
@AdabSar
🔅آشنایی با جشن‌های ایرانی
🌍 اسپندگان یا سپندارمذگان
"جشن اسپندگان" یا "جشن سپندارمذگان" در ایران، هم‌زمان با اسپندروز از اسپندماه(اسفندماه)، برابر با پنجم اسپند بود و در گاهشمار امروز برابر با بیست‌ونهم بهمن است.
💃 درباره‌ی آیین‌ها و چرایی جشن اسپندگان(به وارون بسیاری از جشن‌هایی که امروز ناشناخته هستند) بسیار گفته شده است. همچنین بنگرید به:
t.me/AdabSar/6094
🤰🏻 اسپندگان، روز زن و زمین، مادر یا ایزدبانوی زمین بود و از این رو زن و زمین را با هم ارج می‌نهادند که این دو در باروری و زایندگی هنباز(مشترک) و همسان شمرده می‌شدند.
💫 در ایران، نه تنها روز اسپندگان، که سراسر ماه اسپند، ماه زنان خردمند، نیک و درستکار بود. همچنین روز اسپند(پنجم) همه‌ی ماه‌های دوازده‌گانه، روز گرامیداشت زنان بود.
👸🏻 یکی از آیین‌های اسپندگان در ایران باستان این بود که زنان و دختران خانواده را بر تخت می‌نشاندند و به آن‌ها گل و پیشکش‌های دیگر می‌بخشیدند، کارهای روزانه‌ی آن‌ها را انجام داده و زنان را از انجام کار در این روز بازمی‌داشتند. یکی دیگر از آیین‌های اسپندگان این بود که در برخی گوشه‌های ایران، زنان پوشاک و کفش تازه می‌پوشیدند و زنانی که خود و فرزندانشان نیک بودند، در آیین‌ها و جشن‌های همگانی ارج نهاده می‌شدند.
💝 به دید می‌رسد که سپندارمذگان، روز مهر به زن و مهرگان جشن دلدادگان بود. همچنین گفته می‌شود ایرانیان نخستین مردمانی بودند ک به نشانه‌ی مهر و دوستی به یکدیگر گل پیشکش می‌کردند.
👫 نیک است بدانید که برپایه‌ی گمان‌زدها "بهمنجه" یا جشن "بهمنگان" روز مرد و "خورروز"(یکم دی)، در ایران روز خواهر و برادر بود.
⏳در باورهای کهن، سپندارمذ، گام چهارم از شش گام آدمی به سوی خوشبختی شمرده می‌شد.
سپندارمذ، نماد مهر و فروتنی، همچنین بهره‌گیری درست و اندیشمندانه از نیرو و توان است. زیرا اندیشه‌ی نیک آدمی را به سوی مهربانی و فروتنی راهنمایی می‌کند. تا جایی که رفتار آدمی مایه‌ی آسودگی خود و دیگران و مهرورزی به جهان می‌شود.
#فرهنگ_ایران
#اسپندگان #سپندارمذگان
برگرفته از:
- #بدانیم_و_سربلند_باشیم
نویسنده: #منوچهر_منوچهرپور
- #از_نوروز_تا_نوروز
نویسنده: #کورش_نیکنام
@AdabSar
❤️🌹❤️🌹
@AdabSar
🔅آشنایی با جشن‌های ایرانی
🌍 اسپندگان یا سپندارمذگان
"جشن اسپندگان" یا "جشن سپندارمذگان" در ایران، هم‌زمان با اسپندروز از اسپندماه(اسفندماه)، برابر با پنجم اسپند بود و در گاهشمار امروز برابر با بیست‌ونهم بهمن است.
💃 درباره‌ی آیین‌ها و چرایی جشن اسپندگان(به وارون بسیاری از جشن‌هایی که امروز ناشناخته هستند) بسیار گفته شده است. همچنین بنگرید به:
t.me/AdabSar/6094
🤰🏻 اسپندگان، روز زن و زمین، مادر یا ایزدبانوی زمین بود و از این رو زن و زمین را با هم ارج می‌نهادند که این دو در باروری و زایندگی هنباز(مشترک) و همسان شمرده می‌شدند.
💫 در ایران، نه تنها روز اسپندگان، که سراسر ماه اسپند، ماه زنان خردمند، نیک و درستکار بود. همچنین روز اسپند(پنجم) همه‌ی ماه‌های دوازده‌گانه، روز گرامیداشت زنان بود.
👸🏻 یکی از آیین‌های اسپندگان در ایران باستان این بود که زنان و دختران خانواده را بر تخت می‌نشاندند و به آن‌ها گل و پیشکش‌های دیگر می‌بخشیدند، کارهای روزانه‌ی آن‌ها را انجام داده و زنان را از انجام کار در این روز بازمی‌داشتند. یکی دیگر از آیین‌های اسپندگان این بود که در برخی گوشه‌های ایران، زنان پوشاک و کفش تازه می‌پوشیدند و زنانی که خود و فرزندانشان نیک بودند، در آیین‌ها و جشن‌های همگانی ارج نهاده می‌شدند.
💝 به دید می‌رسد که سپندارمذگان، روز مهر به زن و مهرگان جشن دلدادگان بود. همچنین گفته می‌شود ایرانیان نخستین مردمانی بودند ک به نشانه‌ی مهر و دوستی به یکدیگر گل پیشکش می‌کردند.
👫 نیک است بدانید که برپایه‌ی گمان‌زدها "بهمنجه" یا جشن "بهمنگان" روز مرد و "خورروز"(یکم دی)، در ایران روز خواهر و برادر بود.
⏳در باورهای کهن، سپندارمذ، گام چهارم از شش گام آدمی به سوی خوشبختی شمرده می‌شد.
سپندارمذ، نماد مهر و فروتنی، همچنین بهره‌گیری درست و اندیشمندانه از نیرو و توان است. زیرا اندیشه‌ی نیک آدمی را به سوی مهربانی و فروتنی راهنمایی می‌کند. تا جایی که رفتار آدمی مایه‌ی آسودگی خود و دیگران و مهرورزی به جهان می‌شود.
#فرهنگ_ایران
#اسپندگان #سپندارمذگان
برگرفته از:
- #بدانیم_و_سربلند_باشیم
نویسنده: #منوچهر_منوچهرپور
- #از_نوروز_تا_نوروز
نویسنده: #کورش_نیکنام
@AdabSar
❤️🌹❤️🌹
Telegram
ادبسار
🔷💠🔹🔹
goo.gl/AXTOaQ
🔅پیام شما
#روزشمار نیاکان (۲۹بهمن)
درود به همه و جشن سپندارمزدگان (۲۹ بهمن برابر ۵ اسپند باستانی) شاد و پیروز باد💐💐
سپندارمزد(ایزدبانوی زمین) نگهبان زمین است و از آنجا که زمین و زنان ویژگی‌های همسانی دارند(زایش و باروری، مهر و فروتنی…
goo.gl/AXTOaQ
🔅پیام شما
#روزشمار نیاکان (۲۹بهمن)
درود به همه و جشن سپندارمزدگان (۲۹ بهمن برابر ۵ اسپند باستانی) شاد و پیروز باد💐💐
سپندارمزد(ایزدبانوی زمین) نگهبان زمین است و از آنجا که زمین و زنان ویژگی‌های همسانی دارند(زایش و باروری، مهر و فروتنی…
Forwarded from ادبسار
☀️🌾🌱🌲
@AdabSar
☀️یکم خورماه، روز آشتی و برابری☀️
🌤آغاز ماه دی، روز یکم دی‌ماه، روز زایش دوباره‌ی خورشید پس از شب چله، "اورمزد روز"(روز خدا)، "خورروز" یا "خرم‌روز" نامیده می‌شد. همچنین ماه دی را "خورماه" می‌نامیدند. بر پایه‌ی برخی گمان‌زدها، در سال‌های ۳۶۲ تا ۴۴۰ خورشیدی به ماه دی "خورماه" می‌گفتند.
👫"خورروز" از "خورماه"(یکم دی)، روز برابری آدمیان بود. در اين روز شاهان و دیگر مردم پوشاک ساده می‌پوشيدند تا با یکدیگر يکسان باشند، شاهان با مردم دیدار و گفت‌گو می‌کردند و خوراک می‌خوردند. در این روز کسی به دیگری دستور نمی‌داد و کارها خودخواسته (داوطلبانه) انجام می‌شد.
🏳در "خورروز" جنگ، دشمنی و کشتار جانواران ناپسند بود. دشمنان ايران نیز این را می‌دانستند و در این روز آتش‌بس می‌شد و گاهی همين آتش‌بس کوتاه به آشتی پایدار می‌انجاميد.
🌾"خرم‌روز" به شَوَند(دلیل) هم‌نامی روز با ماه که نام خداوند نیز بود، در ایران باستان جشن گرفته می‌شد.
پارسیان این روز را گرامی داشته و آن‌را "دی‌دادار" جشن می‌نامیدند. همچنین باور داشتند که روز نخست دی، روز زایش دوباره‌ی خورشید است و زندگی روستاییان نیز روشنی تازه می‌یابد.
🌲در این روز ایرانیان در برابر درخت سرو می‌ايستادند و پیمان می‌بستند كه تا سال پسین یک نهال سرو ديگر بکارند و این‌گونه دل‌گرم به آینده‌ای روشن می‌شدند.
سرو در فرهنگ آریایی نماد ایستادگی‌ست. پس از تازش‌های پی‌درپی به خاک و فرهنگ ایران، سرو اندکی خم شد، ولی نشکست.
📜در زبان اوستایی، واژه‌ی "دی" از "دا" به چم دادن، ساختن و آفریدن و نام دادار و آفریدگار است که در نامه‌های اوستایی به‌جای واژه‌ی اهورامزدا به‌کار می‌رفت.
💃گفتنی است ماه دی پس از فروردین دارای بیشترین آیین‌ها و جشن‌ها است.
goo.gl/iZQY6v
#فرهنگ_ایران
#دیگان
#یلدا
برداشت آزاد از نسک:
#بدانیم_و_سربلند_باشیم
نویسنده: #منوچهر_منوچهرپور
برداشت آزاد از سخنرانی:
#فریدون_جنیدی و #میرجلال_الدین_کزازی
در همایش "کاوشی در شب چله"
@AdabSar
☀️🌱🌾🌻
@AdabSar
☀️یکم خورماه، روز آشتی و برابری☀️
🌤آغاز ماه دی، روز یکم دی‌ماه، روز زایش دوباره‌ی خورشید پس از شب چله، "اورمزد روز"(روز خدا)، "خورروز" یا "خرم‌روز" نامیده می‌شد. همچنین ماه دی را "خورماه" می‌نامیدند. بر پایه‌ی برخی گمان‌زدها، در سال‌های ۳۶۲ تا ۴۴۰ خورشیدی به ماه دی "خورماه" می‌گفتند.
👫"خورروز" از "خورماه"(یکم دی)، روز برابری آدمیان بود. در اين روز شاهان و دیگر مردم پوشاک ساده می‌پوشيدند تا با یکدیگر يکسان باشند، شاهان با مردم دیدار و گفت‌گو می‌کردند و خوراک می‌خوردند. در این روز کسی به دیگری دستور نمی‌داد و کارها خودخواسته (داوطلبانه) انجام می‌شد.
🏳در "خورروز" جنگ، دشمنی و کشتار جانواران ناپسند بود. دشمنان ايران نیز این را می‌دانستند و در این روز آتش‌بس می‌شد و گاهی همين آتش‌بس کوتاه به آشتی پایدار می‌انجاميد.
🌾"خرم‌روز" به شَوَند(دلیل) هم‌نامی روز با ماه که نام خداوند نیز بود، در ایران باستان جشن گرفته می‌شد.
پارسیان این روز را گرامی داشته و آن‌را "دی‌دادار" جشن می‌نامیدند. همچنین باور داشتند که روز نخست دی، روز زایش دوباره‌ی خورشید است و زندگی روستاییان نیز روشنی تازه می‌یابد.
🌲در این روز ایرانیان در برابر درخت سرو می‌ايستادند و پیمان می‌بستند كه تا سال پسین یک نهال سرو ديگر بکارند و این‌گونه دل‌گرم به آینده‌ای روشن می‌شدند.
سرو در فرهنگ آریایی نماد ایستادگی‌ست. پس از تازش‌های پی‌درپی به خاک و فرهنگ ایران، سرو اندکی خم شد، ولی نشکست.
📜در زبان اوستایی، واژه‌ی "دی" از "دا" به چم دادن، ساختن و آفریدن و نام دادار و آفریدگار است که در نامه‌های اوستایی به‌جای واژه‌ی اهورامزدا به‌کار می‌رفت.
💃گفتنی است ماه دی پس از فروردین دارای بیشترین آیین‌ها و جشن‌ها است.
goo.gl/iZQY6v
#فرهنگ_ایران
#دیگان
#یلدا
برداشت آزاد از نسک:
#بدانیم_و_سربلند_باشیم
نویسنده: #منوچهر_منوچهرپور
برداشت آزاد از سخنرانی:
#فریدون_جنیدی و #میرجلال_الدین_کزازی
در همایش "کاوشی در شب چله"
@AdabSar
☀️🌱🌾🌻