#پریسا

روی لب‌های تو وقتی ردی از لبخند نیست
در وجودم سنگ روی سنگ دیگر بند نیست

اخم‌هایت را کمی وا کن که تاب آوردنش
در توان شانه‌های خسته‌ی الوند نیست

خواجه‌ی قاجار اگر چشم کسی را کور کرد
قصه‌اش آنچه مورخ‌ها به ما گفتند نیست

خواست تا از چشم‌زخم دشمنان حفظت کند
خوب می‌دانست کار آتش و اسپند نیست

آنقدر شیرین‌زبانی کار دستم داده‌ای
قند خون از خوردن بیش از نیاز قند نیست

ای تنت شیراز رازآلود فتحت می‌کنم
گرچه در رگ‌هام خون پادشاه زند نیست!

#سورنا_جوکار

@AdabSar

#پریسا

آنقدر شیرین زبانی کار دستم داده‌ای
قند خون از خوردن بیش از نیاز قند نیست!

#سورنا_جوکار
#شعر_ایران
@AdabSar

💫

روی لب‌های تو وقتی ردی از لبخند نیست
در وجودم سنگ روی سنگ دیگر بند نیست

اخم‌هایت را کمی وا کن که تاب آوردنش
در توان شانه‌های خسته‌ی الوند نیست

خواجه‌ی قاجار اگر چشم کسی را کور کرد
قصه‌اش آنچه مورخ‌ها به ما گفتند نیست

خواست تا از چشم‌زخم دشمنان حفظت کند
خوب می‌دانست کار آتش و اسپند نیست

آنقدر شیرین‌زبانی کار دستم داده‌ای
قند خون از خوردن بیش از نیاز قند نیست

ای تنت شیراز رازآلود فتحت می‌کنم
گرچه در رگ‌هام خون پادشاه زند نیست!


#سورنا_جوکار
@AdabSar

🔷🔶🔹🔸
@AdabSar

🔅آشنایی با نام‌های ایرانی

«سورِنا»، «سورَن»، «سورین»، «سوران» و «سورینا»

⚜ نام‌های کهن، تبارمند و پسرانه‌ی "سورن"، "سورنا"، "سورین"، "سوران" و "سورینا" از یک ریشه و چندگونه از یک نام هستند.

🏹 این نام‌ها به مانی(معنی)دلیر، نیرومند، توانا، تاخت و تاز، غوغا و هیاهوی سپاه هنگام تازش به دشمن هستند.

🎺 "سورن" در زبان پهلوی به چم نیرومند بود. همچنین این نام با واژه‌ی "سور" به چم شادی و سرور از یک ریشه هستند. نام ترکی "سُرنا" (سازی که در جشن‌ها می‌نوازند) از این ریشه است.

🗺 "سوران" سور+ان(پسوند چندینگی) به چم شادمانی و سرور، نام بخش بزرگی در نزدیکی "اورامان تخت" و یکی از چهار گویش کردی است.

👯 "سورین" سور+ین(پسوند بستگی) به چم شادمانی و سرور و "سورینا" نیز سور+ین+ا(پسوند نام‌ساز) است.

🔍 همچنین گفته می‌شود این نام ریشه در واژه‌ی لکی "سوره" داشته و به چم بزرگ‌زاده است ولی در بررسی‌های ادبسار چنین چیزی یافته نشد.

🤴🏻 "سورن" نام یکی از پسران فرهاد چهارم اشکانی و "سورنا" نام دودمان‌های هفتگانه‌ای در زمان ساسانیان در سیستان و بلوچستان و دودمان‌هایی در زمان اشکانیان بود. "سورنا" همچنین نام سرداری در زمان شاپور دوم بود.

👑 این نام زیبا با نام سردار نامدار و دلیر ایرانی شناخته شده است.
"سردار پارتی، سپهبد رستم سورن پهلو"(سورنا) فرزند ماسیس و آرش، سرداری برومند، بلندبالا، زیبا، خردمند، توانگر و بزرگ‌منش بود که در نبرد با سپاه روم، با روش‌های جنگی پیشرفته رومیان را شکست داد. کراسوس رومی در این جنگ کشته شد. وی در زمان اشک سیزدهم و اُرُد نخست اشکانی می‌زیست ولی ارد به او رشک برد و در جوانی نابودش کرد.
"سورنا" کوتاه ولی درخشان زیست.

🇮🇷 شماری از نام‌های ایرانی دخترانه و پسرانه‌ی هم‌آوا:
👧🏻 سولماز، ستوده، سودابه، سوگند و...
👦🏻 سوشا، سینا، سوشیانت، سوشیا، سوشیان، کارن و...

🖇 فرتور(عکس) پیوست، تندیس مرد پارتی است که گمان می‌رود پیکر "سورنا" باشد. این پیکره در ایذه پیدا شده است.

goo.gl/j2RZpm
#پریسا_امام_وردی
#نام_پسرانه_ایرانی
#سورنا #سورن
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آرمان «ادب‌سار»
پالایش زبان پارسی
والایش فرهنگ ایرانی
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸

@AdabSar

شانه‌هایت را نمی‌خواهم، سرم را پس بده
آسمان ارزانی‌ات، بال و پرم را پس بده

نامه‌هایی را که دادم پاسخش سهم خودت
باز کن قفل قفس را، کفترم را پس بده

بچه بودم اولین باری که دزدی کرده‌ام
لطف کن چادر نماز خواهرم را پس بده

پای بودن با تو قلبی را شکستم که نپرس
اشکهای بی امان مادرم را پس بده

جنگلی سر سبز بودم خوب سوزاندی مرا
قانعم یک مشت از خاکسترم را پس بده

تازگی‌ها چشم زیبایی دلم را برده است
کار دارم، زود باش، انگشترم را پس بده

#سورنا_جوکار
@AdabSar

@AdabSar

نخواهی دید جز من، در کسی این سربه‌راهی را
برای بردن دریا بیاور تنگ ماهی را

جدا کردی مسیر خویش را از من، ولی دستی
به هم پیوند داده انتهای این دو راهی را

مرا می‌خواهی اما در مقابل شرط هم داری
دوباره زنده کردی دوره‌ی مشروطه‌خواهی را

برای دیدنت فرقی ندارد راه و بی‌راهه
به مقصد می‌رسانم هر مسیر اشتباهی را

به عشقت هر کسی شاعر شد از میدان به‌در کردم
زمانی مولوی و این اواخر هم پناهی را!

#سورنا_جوکار
@AdabSar

🔷🔶🔹🔸
@AdabSar

🔅آشنایی با نام‌های ایرانی

«سورِنا»، «سورَن»، «سورین»، «سوران» و «سورینا»

⚜ نام‌های کهن، تبارمند و پسرانه‌ی "سورن"، "سورنا"، "سورین"، "سوران" و "سورینا" از یک ریشه و چندگونه از یک نام هستند.

🏹 این نام‌ها به مانی(معنی)دلیر، نیرومند، توانا، تاخت و تاز، غوغا و هیاهوی سپاه هنگام تازش به دشمن هستند.

🎺 "سورن" در زبان پهلوی به چم نیرومند بود. همچنین این نام با واژه‌ی "سور" به چم شادی و سرور از یک ریشه هستند. نام ترکی "سُرنا" (سازی که در جشن‌ها می‌نوازند) از این ریشه است.

🗺 "سوران" سور+ان(پسوند چندینگی) به چم شادمانی و سرور، نام بخش بزرگی در نزدیکی "اورامان تخت" و یکی از چهار گویش کردی است.

👯 "سورین" سور+ین(پسوند بستگی) به چم شادمانی و سرور و "سورینا" نیز سور+ین+ا(پسوند نام‌ساز) است.

🔍 همچنین گفته می‌شود این نام ریشه در واژه‌ی لکی "سوره" داشته و به چم بزرگ‌زاده است ولی در بررسی‌های ادبسار چنین چیزی یافته نشد.

🤴🏻 "سورن" نام یکی از پسران فرهاد چهارم اشکانی و "سورنا" نام دودمان‌های هفتگانه‌ای در زمان ساسانیان در سیستان و بلوچستان و دودمان‌هایی در زمان اشکانیان بود. "سورنا" همچنین نام سرداری در زمان شاپور دوم بود.

👑 این نام زیبا با نام سردار نامدار و دلیر ایرانی شناخته شده است.
"سردار پارتی، سپهبد رستم سورن پهلو"(سورنا) فرزند ماسیس و آرش، سرداری برومند، بلندبالا، زیبا، خردمند، توانگر و بزرگ‌منش بود که در نبرد با سپاه روم، با روش‌های جنگی پیشرفته رومیان را شکست داد. کراسوس رومی در این جنگ کشته شد. وی در زمان اشک سیزدهم و اُرُد نخست اشکانی می‌زیست ولی ارد به او رشک برد و در جوانی نابودش کرد.
"سورنا" کوتاه ولی درخشان زیست.

🇮🇷 شماری از نام‌های ایرانی دخترانه و پسرانه‌ی هم‌آوا:
👧🏻 سولماز، ستوده، سودابه، سوگند و...
👦🏻 سوشا، سینا، سوشیانت، سوشیا، سوشیان، کارن و...

🖇 فرتور(عکس) پیوست، تندیس مرد پارتی است که گمان می‌رود پیکر "سورنا" باشد. این پیکره در ایذه پیدا شده است.

goo.gl/j2RZpm
#پریسا_امام_وردی
#نام_پسرانه_ایرانی
#سورنا #سورن
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آرمان «ادب‌سار»
پالایش زبان پارسی
والایش فرهنگ ایرانی
@AdabSar
🔷🔶🔹🔸

@AdabSar

روی لب‌های تو وقتی ردی از لبخند نیست
در وجودم سنگ روی سنگ دیگر بند نیست

اخم‌هایت را کمی وا کن که تاب آوردنش
در توان شانه‌های خسته‌ی الوند نیست

خواجه‌ی قاجار اگر چشم کسی را کور کرد
قصه‌اش آنچه مورخ‌ها به ما گفتند نیست

خواست تا از چشم‌زخم دشمنان حفظت کند
خوب می‌دانست کار آتش و اسپند نیست

آنقدر شیرین زبانی کار دستم داده‌ای
قند خون از خوردن بیش از نیاز قند نیست

ای تنت شیراز رازآلود، فتحت می‌کنم
گرچه در رگ‌هام خون پادشاه زند نیست


#سورنا_جوکـار
@AdabSar

👑 @AdabSar

🤴🏻شانزدهم مهر؛
روز بزرگداشت داریوش هخامنشی

⚜ ۵۲۲ سال پیش از زایش، در روز شانزدهم از ماه هفتم گاهشماری کهن ایران، داریوش پرآوازه‌ی هخامنشی به شهریاری ایران رسید. اکنون که در سال ۱۳۹۷ خورشیدی هستیم، ۲۵۴۰ سال از آن می‌گذرد. در روز پانزدهم این ماه و در واپسین روزهای جشن‌های بزرگ #مهرگان، نشستی با هفت تن از بزرگان پارسی پیرامون آینده‌ی فرمانروایی هخامنشی برگزار شد و فرداروزِ آن داریوش بر تخت نشست.

⚜ در سنگ‌نبشته‌های بیستون نوشته شده که او در روز دهم ماه «بَـگ‌یادیش» با همراهی یارانش گئومات را در دژ او در ماد از پا درآورد. سپس پیروِ نوشته‌ی هرودوت، پنج‌روز پس از آن نشست بزرگان برگزار شد و پنج تن از هفت تن پادشاهی دوباره را برگزیدند و فردای آن روز داریوش پس از یک پیکار شهریار شد.

⚜ در نَبیگ(کتاب) «ریشه‌های دموکراسی و مجلس در ایران باستان» نوشته شده که در روز پانزدهم از ماه هفتم و پنج روز پس از کنار زدن گئومات مغ از تخت، داریوش و شش یار او نشستی را برگزار کردند که به نشست هفت‌تن نامدار شد. در این نشست «اوتان» که پیشتر پدرزن بردیا(پسر کوروش) و از دیگر یاران پخته‌تر بود سخن از کشورداری مردم‌سالارانه به میان آورد، از سودمندی‌های برخورداری از یک فرمانروایی «رای‌محور» سخن گفت و به نکوهش خودکامگی پرداخت. اندیشه‌پردازی‌های اوتان در نوشتار هرودوت آمده است. دست‌نوشته‌های کتسیاس در بایگانی پادشاهی یونان نیز بر درستی آن گواهی داده است. دوازده سال پیش از مردم‌سالارانه شدن شهر آتن و سیزده سال پیش از مردمپادی(جمهوری) شدن شهر رم، در ایران و از سوی اوتان درباره‌ی آن سخن رفت. به گمان، همین اندیشه‌ی اوتان ایرانی پایه‌گذار چنین دگرگونی‌هایی در یونان و روم شد. سرانجام و در پایان نشست، پس از پذیرش دیدگاهی دیگر به‌جای دیدگاه اوتان، او در کرداری ستایش‌برانگیز و با اینکه خود آغازگر خیزش در برابر فرمانروایی مغ بود، از هَنبازی(شراکت) در هرآنچه از شهریاری به او می‌رسید کنار کشید و یک زندگی ساده را برگزید.
در پی گُزیرش(تصمیم)های نشست هفت‌تن، در بامداد روز سپسین در شانزدهم از ماه هفتم، داریوش پسر ویشتاسپ، شهریار کشور شد.

⚜ داریوش یکی از فرمانروایان هنایا(موثر) نه‌تنها برای ایران، که برای جهان بود. در زمان او سامانه‌ای با سازوکار برای پیک و چاپار نامه و کالا راه‌اندازی شد و ارزش برخورداری از پول یکسان جهانی برای بازرگانی کشورها شناسانده شد. داریوش به ارزش کهن‌نگاری(تاریخ‌نویسی) و آگاشتن(ثبت) رویدادها برای آیندگان پی‌برد و به گواه کتسیاس، دستک(سند)های کهن بجا مانده را در نسک‌خانه(کتابخانه)ها گردآوری و نگه‌داری کرد. در زمان او کهن‌نگاری مسر(مصر)یان نیز گردآوری و ساماندهی شد و چنین بود که فرهنگ نگارش سرگذشت کشورها به یونان رفت.

⚜ شیوه‌های نخستین نفت‌بیزی(پتروشیمی)، فروش کوزه‌های آب پاک و آشامیدنی، هندازگری(مهندسی) آب، ساخت سازه‌های آبی و دریاگذر و آبراه‌های بزرگ، شاهراه‌سازی، یکسان‌سازی پول کشور، ساخت تخت‌جمشید، برپایی سپاه جاویدان، سامانه‌ی آگاهی‌رسانی شهریاری یا شهربانی برای برپایی یکسان بی‌هراسی(امنیت) در سراسر کشور و سامانه شناسایی مردم با شیوه‌های نخستین شناسنامه در زمان داریوش بنیادگذاری شد و این تنها بخشی از کوشش‌های وی برای میهن بود. او سامانه‌ی خراچ(مالیات) را بر پایه‌ی توانایی مردم برنامه‌ریزی کرد، مرزها را استوار ساخت، دادگستری را سامان و بازرگانی دریایی را گسترش داد. از این‌رو فرمانروایی و کوشش‌های او را برای جهان ارزشمند می‌دانند.

⚜ یادگارِ نوشتاری داریوش، سنگ‌نوشته‌های بیستون است که بزرگترین سنگ‌نوشته‌ی جهان و برجسته‌ترین نوشته‌ی کهن ایرانی و گواه(سند) ارزنده‌ای برای کهن‌نگاری(تاریخ) جهان است. به گمان بسیاری از شاهنامه‌پژوهان، فریدون شاهنامه‌ی فردوسی همان داریوش نامدار هخامنشی است.
«به خواست اهورامزدا من چنینم که راستی را دوست دارم و از دروغ روی‌گردانم. دوست ندارم که ناتوانی از ناروایی(حق‌کشی) در رنج باشد.» (از سنگ‌نبشته‌های داریوش)
«ای اهورامزدا، به این کشور نیاید، نه سپاه دشمن، نه خشکسالی و نه دروغ» (نوشته‌ای بر سنگ آرامگاه داریوش در "نقش رستم" مرودشت پارس)

✍ گردآوری و نگارش: #پریسا_امام_وردی
_____________
✍🏻 برگرفته از:
1 - گاهشماری چهارده‌هزار ساله‌ی ایرانی #فاروق_صفی_زاده
۲ - هفته‌نامه‌ی فرهنگی "امرداد"
3 - ریشه‌های دموکراسی و مجلس در ایران باستان #سورنا_فیروزی

👈🏻 برای آشنایی با نام #داریوش به این پیوند بنگرید:
T.me/AdabSar/4980

👑 @AdabSar

👑 @AdabSar

🤴🏻شانزدهم مهر؛
روز بزرگداشت داریوش هخامنشی

⚜ ۵۲۲ سال پیش از زایش، در روز شانزدهم از ماه هفتم گاهشماری کهن ایران، داریوش پرآوازه‌ی هخامنشی به شهریاری ایران رسید. اکنون که در سال ۱۳۹۸ خورشیدی هستیم، ۲۵۴۱ سال از آن می‌گذرد. در روز پانزدهم این ماه و در روزهای جشن‌های بزرگ #مهرگان، نشستی با هفت تن از بزرگان پارسی پیرامون آینده‌ی فرمانروایی هخامنشی برگزار شد و فرداروزِ آن داریوش بر تخت نشست.

⚜ در سنگ‌نبشته‌های بیستون نوشته شده که او در روز دهم ماه «بَـگ‌یادیش» با همراهی یارانش گئومات را در دژ او در ماد از پا درآورد. سپس پیروِ نوشته‌ی هرودوت، پنج‌روز پس از آن نشست بزرگان برگزار شد و پنج تن از هفت تن پادشاهی دوباره را برگزیدند و فردای آن روز داریوش پس از یک پیکار شهریار شد.

⚜ در نَبیگ(کتاب) «ریشه‌های دموکراسی و مجلس در ایران باستان» نوشته شده که در روز پانزدهم از ماه هفتم و پنج روز پس از کنار زدن گئومات مغ از تخت، داریوش و شش یار او نشستی را برگزار کردند که به نشست هفت‌تن نامدار شد. در این نشست «اوتان» که پیشتر پدرزن بردیا(پسر کوروش) و از دیگر یاران پخته‌تر بود سخن از کشورداری مردم‌سالارانه به میان آورد، از سودمندی‌های برخورداری از یک فرمانروایی «رای‌محور» سخن گفت و به نکوهش خودکامگی پرداخت. اندیشه‌پردازی‌های اوتان در نوشتار هرودوت آمده است. دست‌نوشته‌های کتسیاس در بایگانی پادشاهی یونان نیز بر درستی آن گواهی داده است. دوازده سال پیش از مردم‌سالارانه شدن شهر آتن و سیزده سال پیش از مردمپادی(جمهوری) شدن شهر رم، در ایران و از سوی اوتان درباره‌ی آن سخن رفت. به گمان، همین اندیشه‌ی اوتان ایرانی پایه‌گذار چنین دگرگونی‌هایی در یونان و روم شد. سرانجام و در پایان نشست، پس از پذیرش دیدگاهی دیگر به‌جای دیدگاه اوتان، او در کرداری ستایش‌برانگیز و با اینکه خود آغازگر خیزش در برابر فرمانروایی مغ بود، از هَنبازی(شراکت) در هرآنچه از شهریاری به او می‌رسید کنار کشید و یک زندگی ساده را برگزید.
در پی گُزیرش(تصمیم)های نشست هفت‌تن، در بامداد روز سپسین در شانزدهم از ماه هفتم، داریوش پسر ویشتاسپ، شهریار کشور شد.

⚜ داریوش یکی از فرمانروایان هنایا(موثر) نه‌تنها برای ایران، که برای جهان بود. در زمان او سامانه‌ای با سازوکار برای پیک و چاپار نامه و کالا راه‌اندازی شد و ارزش برخورداری از پول یکسان جهانی برای بازرگانی کشورها شناسانده شد. داریوش به ارزش کهن‌نگاری(تاریخ‌نویسی) و آگاشتن(ثبت) رویدادها برای آیندگان پی‌برد و به گواه کتسیاس، دستک(سند)های کهن بجا مانده را در نسک‌خانه(کتابخانه)ها گردآوری و نگه‌داری کرد. در زمان او کهن‌نگاری مسر(مصر)یان نیز گردآوری و ساماندهی شد و چنین بود که فرهنگ نگارش سرگذشت کشورها به یونان رفت.

⚜ شیوه‌های نخستین نفت‌بیزی(پتروشیمی)، فروش کوزه‌های آب پاک و آشامیدنی، هندازگری(مهندسی) آب، ساخت سازه‌های آبی و دریاگذر و آبراه‌های بزرگ، شاهراه‌سازی، یکسان‌سازی پول کشور، ساخت تخت‌جمشید، برپایی سپاه جاویدان، سامانه‌ی آگاهی‌رسانی شهریاری یا شهربانی برای برپایی یکسان بی‌هراسی(امنیت) در سراسر کشور و سامانه شناسایی مردم با شیوه‌های نخستین شناسنامه در زمان داریوش بنیادگذاری شد و این تنها بخشی از کوشش‌های وی برای میهن بود. او سامانه‌ی خراچ(مالیات) را بر پایه‌ی توانایی مردم برنامه‌ریزی کرد، مرزها را استوار ساخت، دادگستری را سامان و بازرگانی دریایی را گسترش داد. از این‌رو فرمانروایی و کوشش‌های او را برای جهان ارزشمند می‌دانند.

⚜ یادگارِ نوشتاری داریوش، سنگ‌نوشته‌های بیستون است که بزرگترین سنگ‌نوشته‌ی جهان و برجسته‌ترین نوشته‌ی کهن ایرانی و گواه(سند) ارزنده‌ای برای کهن‌نگاری(تاریخ) جهان است. به گمان بسیاری از شاهنامه‌پژوهان، فریدون شاهنامه‌ی فردوسی همان داریوش نامدار هخامنشی است.
«به خواست اهورامزدا من چنینم که راستی را دوست دارم و از دروغ روی‌گردانم. دوست ندارم که ناتوانی از ناروایی(حق‌کشی) در رنج باشد.» (از سنگ‌نبشته‌های داریوش)
«ای اهورامزدا، به این کشور نیاید، نه سپاه دشمن، نه خشکسالی و نه دروغ» (نوشته‌ای بر سنگ آرامگاه داریوش در "نقش رستم" مرودشت پارس)

✍ #پریسا_امام_وردیلو
________________
📚 برگرفته از:
1 - گاهشماری چهارده‌هزار ساله‌ی ایرانی #فاروق_صفی_زاده
۲ - هفته‌نامه‌ی فرهنگی "امرداد"
3 - ریشه‌های دموکراسی و مجلس در ایران باستان #سورنا_فیروزی
________________
👈🏻 برای آشنایی با نام #داریوش به این پیوند بنگرید:
T.me/AdabSar/4980

👑 @AdabSar

👑 @AdabSar

🤴🏻شانزدهم مهر؛
روز بزرگداشت داریوش هخامنشی

⚜ ۵۲۲ سال پیش از زایش، در روز شانزدهم از ماه هفتم گاهشماری کهن ایران، داریوش پرآوازه‌ی هخامنشی به شهریاری ایران رسید. اکنون که در سال ۱۳۹۹ خورشیدی هستیم، ۲۵۴۲ سال از آن می‌گذرد. در روز پانزدهم این ماه و در روزهای جشن‌های بزرگ #مهرگان، نشستی با هفت تن از بزرگان پارسی پیرامون آینده‌ی فرمانروایی هخامنشی برگزار شد و فرداروزِ آن داریوش بر تخت نشست.

⚜ در سنگ‌نبشته‌های بیستون نوشته شده که او در روز دهم ماه «بَـگ‌یادیش» با همراهی یارانش گئومات را در دژ او در ماد از پا درآورد. سپس پیروِ نوشته‌ی هرودوت، پنج‌روز پس از آن نشست بزرگان برگزار شد و پنج تن از هفت تن پادشاهی دوباره را برگزیدند و فردای آن روز داریوش پس از یک پیکار شهریار شد.

⚜ در نَبیگ(کتاب) «ریشه‌های دموکراسی و مجلس در ایران باستان» نوشته شده که در روز پانزدهم از ماه هفتم و پنج روز پس از کنار زدن گئومات مغ از تخت، داریوش و شش یار او نشستی را برگزار کردند که به نشست هفت‌تن نامدار شد. در این نشست «اوتان» که پیشتر پدرزن بردیا(پسر کوروش) و از دیگر یاران پخته‌تر بود سخن از کشورداری مردم‌سالارانه به میان آورد، از سودمندی‌های برخورداری از یک فرمانروایی «رای‌محور» سخن گفت و به نکوهش خودکامگی پرداخت. اندیشه‌پردازی‌های اوتان در نوشتار هرودوت آمده است. دست‌نوشته‌های کتسیاس در بایگانی پادشاهی یونان نیز بر درستی آن گواهی داده است. دوازده سال پیش از مردم‌سالارانه شدن شهر آتن و سیزده سال پیش از مردمپادی(جمهوری) شدن شهر رم، در ایران و از سوی اوتان درباره‌ی آن سخن رفت. به گمان، همین اندیشه‌ی اوتان ایرانی پایه‌گذار چنین دگرگونی‌هایی در یونان و روم شد. سرانجام و در پایان نشست، پس از پذیرش دیدگاهی دیگر به‌جای دیدگاه اوتان، او در کرداری ستایش‌برانگیز و با اینکه خود آغازگر خیزش در برابر فرمانروایی مغ بود، از هَنبازی(شراکت) در هرآنچه از شهریاری به او می‌رسید کنار کشید و یک زندگی ساده را برگزید.
در پی گُزیرش(تصمیم)های نشست هفت‌تن، در بامداد روز سپسین در شانزدهم از ماه هفتم، داریوش پسر ویشتاسپ، شهریار کشور شد.

⚜ داریوش یکی از فرمانروایان هنایا(موثر) نه‌تنها برای ایران، که برای جهان بود. در زمان او سامانه‌ای با سازوکار برای پیک و چاپار نامه و کالا راه‌اندازی شد و ارزش برخورداری از پول یکسان جهانی برای بازرگانی کشورها شناسانده شد. داریوش به ارزش کهن‌نگاری(تاریخ‌نویسی) و آگاشتن(ثبت) رویدادها برای آیندگان پی‌برد و به گواه کتسیاس، دستک(سند)های کهن بجا مانده را در نسک‌خانه(کتابخانه)ها گردآوری و نگه‌داری کرد. در زمان او کهن‌نگاری مسر(مصر)یان نیز گردآوری و ساماندهی شد و چنین بود که فرهنگ نگارش سرگذشت کشورها به یونان رفت.

⚜ شیوه‌های نخستین نفت‌بیزی(پتروشیمی)، فروش کوزه‌های آب پاک و آشامیدنی، هندازگری(مهندسی) آب، ساخت سازه‌های آبی و دریاگذر و آبراه‌های بزرگ، شاهراه‌سازی، یکسان‌سازی پول کشور، ساخت تخت‌جمشید، برپایی سپاه جاویدان، سامانه‌ی آگاهی‌رسانی شهریاری یا شهربانی برای برپایی یکسان بی‌هراسی(امنیت) در سراسر کشور و سامانه شناسایی مردم با شیوه‌های نخستین شناسنامه در زمان داریوش بنیادگذاری شد و این تنها بخشی از کوشش‌های وی برای میهن بود. او سامانه‌ی خراچ(مالیات) را بر پایه‌ی توانایی مردم برنامه‌ریزی کرد، مرزها را استوار ساخت، دادگستری را سامان و بازرگانی دریایی را گسترش داد. از این‌رو فرمانروایی و کوشش‌های او را برای جهان ارزشمند می‌دانند.

⚜ یادگارِ نوشتاری داریوش، سنگ‌نوشته‌های بیستون است که بزرگترین سنگ‌نوشته‌ی جهان و برجسته‌ترین نوشته‌ی کهن ایرانی و گواه(سند) ارزنده‌ای برای کهن‌نگاری(تاریخ) جهان است. به گمان بسیاری از شاهنامه‌پژوهان، فریدون شاهنامه‌ی فردوسی همان داریوش نامدار هخامنشی است.
«به خواست اهورامزدا من چنینم که راستی را دوست دارم و از دروغ روی‌گردانم. دوست ندارم که ناتوانی از ناروایی(حق‌کشی) در رنج باشد.» (از سنگ‌نبشته‌های داریوش)
«ای اهورامزدا، به این کشور نیاید، نه سپاه دشمن، نه خشکسالی و نه دروغ» (نوشته‌ای بر سنگ آرامگاه داریوش در "نقش رستم" مرودشت پارس)

✍ #پریسا_امام_وردیلو
________
📚 برگرفته از:
1 - گاهشماری چهارده‌هزار ساله‌ی ایرانی #فاروق_صفی_زاده
۲ - هفته‌نامه‌ی فرهنگی "امرداد"
3 - ریشه‌های دموکراسی و مجلس در ایران باستان #سورنا_فیروزی
________
👈🏻 برای آشنایی با نام #داریوش به این پیوند بنگرید:
T.me/AdabSar/4980

👑 @AdabSar

@AdabSar

خسته‌ام اما اهورا با من است
پاکی این قلب تنها با من است

گرچه محکومم به تنهایی ولی
سایه‌ی آن عشق دانا با من است

سربه‌زیر و خسته و سردرگمم
موج ناآرام دریا با من است

نت به نت واژه به واژه خط به خط
عقده‌های زشت و زیبا با من است

عاشق ایران و ایرانی منم
پند آن موبد دانا با من است

گر نباشی در میان ایرانِ من
درد بی‌پایان دنیا با من است

سراینده و فرستنده #سورنا_آرام
@AdabSar

👑 شهریاری داریوش هخامنشی در جشن مهرگان


⚜ ۵۲۲ سال پیش از زایش (میلاد) در روز شانزدهم از ماه هفتم گاهشماری کهن ایران داریوش پرآوازه‌ی هخامنشی به شهریاری ایران رسید. اکنون که در سال ۱۴۰۳ خورشیدی هستیم، ۲۵۴۶ سال از آن می‌گذرد. در روز پانزدهم این ماه و در روزهای جشن‌های بزرگ مهرگان نشستی با هفت تن از بزرگان پارسی پیرامون آینده‌ی فرمانروایی هخامنشی برگزار شد و فرداروزِ آن داریوش بر تخت نشست.

⚜ در سنگ‌نبشته‌های بیستون نوشته شده که او در روز دهم ماه «بَـگ‌یادیش» با همراهی یارانش گئومات را در دژ او در ماد از پا درآورد. سپس پیروِ نوشته‌ی هرودوت، پنج‌روز پس از آن نشست بزرگان برگزار شد و پنج تن از هفت تن پادشاهی دوباره را برگزیدند و فردای آن روز داریوش پس از یک پیکار شهریار شد.

⚜ در نَبیگ (کتاب) «ریشه‌های دموکراسی و مجلس در ایران باستان» نوشته شده که در روز پانزدهم از ماه هفتم و پنج روز پس از کنار زدن گئومات مغ از تخت، داریوش و شش یار او نشستی را برگزار کردند که به نشست هفت‌تن نامدار شد. در این نشست «اوتان» که پیش‌تر پدرزن بردیا (پسر کوروش) و از دیگر یاران پخته‌تر بود سخن از کشورداری مردم‌سالارانه به میان آورد، از سودمندی‌های برخورداری از یک فرمانروایی «رای‌محور» سخن گفت و به نکوهش خودکامگی پرداخت. اندیشه‌پردازی‌های اوتان در نوشتار هرودوت آمده است. دست‌نوشته‌های کتسیاس در بایگانی پادشاهی یونان نیز بر درستی آن گواهی داده است. دوازده سال پیش از مردم‌سالار شدن شهر آتن و سیزده سال پیش از مردمپادی (جمهوری) شدن شهر رم، در ایران و از سوی اوتان درباره‌ی آن سخن رفت. به گمان، همین اندیشه‌ی اوتان ایرانی پایه‌گذار چنین دگرگونی‌هایی در یونان و روم شد. سرانجام و در پایان نشست پس از پذیرش دیدگاهی دیگر به‌جای دیدگاه اوتان، او در کرداری ستایش‌برانگیز و با اینکه خود آغازگر خیزش در برابر فرمانروایی مغ بود، از هَنبازی (شراکت) در هرآنچه از شهریاری به او می‌رسید کنار کشید و یک زندگی ساده را برگزید.
در پی گُزیرش(تصمیم)های نشست هفت‌تن در بامداد روز سپسین در شانزدهم از ماه هفتم، داریوش پسر ویشتاسپ، شهریار کشور شد.

⚜ داریوش یکی از فرمانروایان هنایا (موثر) نه‌تنها برای ایران که برای جهان بود. در زمان او سامانه‌ای با سازوکار برای پیک و چاپار نامه و کالا راه‌اندازی شد و ارزش برخورداری از پول یکسان جهانی برای بازرگانی کشورها شناسانده شد. داریوش به ارزش کهن‌نگاری (تاریخ‌نویسی) و آگاشتن (ثبت) رویدادها برای آیندگان پی‌برد و به گواه کتسیاس، دستک(سند)های کهن بجا مانده را در نسک‌خانه(کتابخانه)ها گردآوری و نگه‌داری کرد. در زمان او کهن‌نگاری مسر(مصر)یان نیز گردآوری و ساماندهی شد و چنین بود که فرهنگ نگارش سرگذشت کشورها به یونان رفت.

⚜ شیوه‌های نخستین نفت‌بیزی (پتروشیمی)، فروش کوزه‌های آب پاک و آشامیدنی، هندازگری (مهندسی) آب، ساخت سازه‌های آبی و دریاگذر و آبراه‌های بزرگ، شاهراه‌سازی، یکسان‌سازی پول کشور، ساخت تخت‌جمشید، برپایی سپاه جاویدان، سامانه‌ی آگاهی‌رسانی شهریاری یا شهربانی برای برپایی یکسان بی‌هراسی (امنیت) در سراسر کشور و سامانه شناسایی مردم با شیوه‌های نخستین شناسنامه در زمان داریوش بنیادگذاری شد و این تنها بخشی از کوشش‌های وی برای میهن بود. او سامانه‌ی خراچ (مالیات) را بر پایه‌ی توانایی مردم برنامه‌ریزی کرد، مرزها را استوار ساخت، دادگستری را سامان و بازرگانی دریایی را گسترش داد. از این‌رو فرمانروایی و کوشش‌های او را برای جهان ارزشمند می‌دانند.

⚜ یادگارِ نوشتاری داریوش سنگ‌نوشته‌های بیستون است که بزرگترین سنگ‌نوشته‌ی جهان و برجسته‌ترین نوشته‌ی کهن ایرانی و گواه (سند) ارزنده‌ای برای کهن‌نگاری (تاریخ) جهان است. به گمان بسیاری از شاهنامه‌پژوهان، فریدون شاهنامه‌ی فردوسی همان داریوش نامدار هخامنشی است.
«به خواست اهورامزدا من چنینم که راستی را دوست دارم و از دروغ روی‌گردانم. دوست ندارم که ناتوانی از ناروایی(حق‌کشی) در رنج باشد.» (از سنگ‌نبشته‌های داریوش)
«ای اهورامزدا، به این کشور نیاید، نه سپاه دشمن، نه خشکسالی و نه دروغ» (نوشته‌ای بر سنگ آرامگاه داریوش در نقش رستم مرودشت)


✍ #پریسا_امام_وردیلو
#جشن_مهرگان #مهرگان


📚 برگرفته از:
1 - گاهشماری چهارده‌هزار ساله‌ی ایرانی #فاروق_صفی_زاده
۲ - هفته‌نامه‌ی فرهنگی «امرداد»
3 - ریشه‌های دموکراسی و مجلس در ایران باستان #سورنا_فیروزی


👈🏻 برای آشنایی با نام #داریوش به این پیوند بنگرید:
T.me/AdabSar/4980


👑 @AdabSar