💧🍀🍀💧
@AdabSar
🔅آشنایی با جشن‌های ایرانی
💧جشن‌های آب
"آبسالان"، "وخشنکام" و "نوروز رودها"
🌱🌱 جشن‌های ماه اسپند(اسفند) در ایران، جشن‌های پیشواز بهار، نو شدن زیستگاه و فرا رسیدن گرما و پایان یافتن سرمای توان‌فرسای زمستان بود.
ویژگی یکسان بیشتر جشن‌های ایرانی، ارج نهادن به زیست‌بوم، زیبایی‌های پَرهام(طبیعت) و آخشیج‌های(عناصر) چهارگانه بود. به‌ویژه ایرانیان برای آب، این پیشکش یکتا و بی‌مانند هستی ارزش بسیاری می‌نهادند. می‌توان گفت آیین‌های ایرانیان پاک‌نهاد برای بهتر و زیباتر شدن زندگی بود.
از میان هشت جشن ماه اسپند که ما امروز می‌شناسیم، سه جشن در پاسداشت آب بودند و جشن‌های دیگری هم در دیگر ماه‌ها برای گرامی‌داشت آب برگزار می‌شد.
🌱🌱 "جشن آبسالان"
جشن آبسالان که به آن جشن روباه و بهارجشن نیز می‌گفتند، در روز یکم اسپند برگزار می‌شد. این جشن به بهانه‌ی پایان یخ‌زدگی جویبارها، آب شدن برف و جاری شدن آب چشمه‌ها و همچنین دیده شدن دوباره‌ی روباهان که ایرانیان دیدن آن را فرخنده می‌دانستند، برگزار می‌شد. آبسالان جشنی برای پایان یافتن سرما و به گوش رسیدن سدا(صدا)ی دلنواز رودخانه‌ها و آواز پرندگان و شکفتن گیاهان بود. به باور ایران‌شناسان واژه‌ی آبسالان با آبشار هم‌ریشه است.
بر پایه‌ی افسانه‌ها، در این روز جمشیدشاه برای نخستین‌بار از دریا مروارید بیرون آورد.
🌱🌱 "جشن وخشنکام"
وخشنکام در آبان‌روز از اسپندماه(برابر با چهارم اسپند در گاهشمار یزدگردی و دهم اسپند در گاهشمار خیامی امروز) برای گرامی‌داشت "آمودریا"(رود جیهون)، بزرگترین رود سرزمین‌های ایرانی برگزار می‌شد. نام "وخشنکام" از رود "وخش" یا سرخ‌آب که بزرگترین شاخه‌ی آمودریاست گرفته شده؛ ولی ابوریحان بیرونی وخشنکام را "فرشته‌ی جیهون" می‌داند که در پیوند با "آناهیتا"، ایزدبانوی(الهه) آب بود. همچنین گفته می‌شود وخشنکام جشن سبز شدن زمین بود. رود وخش که از آسیای میانه و کشور تاجیکستان سرچشمه می‌گیرد به آمودریا می‌ریخت. امروز در تاجیکستان بر آن سد زده‌اند.
🌱🌱 "جشن نوروز رودها"
جشن نوروز رودها در فروردین‌روز از اسپندماه(برابر با سیزدهم اسپند در گاهشمار باستانی یزدگردی و نوزدهم اسپند در گاهشمار امروز) برگزار می‌شد و جشنی به بهانه‌ی روان شدن رودها و شکوفه دادن درختان بود. ایرانیان در این جشن به دشت‌ها و کنار رودها می‌رفتند، پایکوبی می‌کردند، رودخانه‌ها را لایروبی، به‌سازی و پاکسازی می‌کردند و گلاب و خوشبوکننده‌های دیگر به رودها می‌پاشیدند. شاید این کار نمادی از آرزوی داشتن سالی پرباران و داشتن آب گوارا بود.
🌱🌱 آب و دیگر زیبایی‌های زیسب‌بوم، پیشکش مهرآمیز هستی به ماست. مهر را با مهر پاسخ دهیم. به زیستگاه‌مان مهر بورزیم و از آن مهر دریافت کنیم.
فرتور(عکس) پیوست را ببینید و هم‌سنجی(مقایسه) کنید.
goo.gl/0VQrUD
#پریسا_امام_وردی
#فرهنگ_ایران #اسپندگان
#آبسالان #وخشنکام #نوروز_رودها
برگرفته از:
- #التفهیم و #آثارالباقبه
نویسنده: #ابوریحان_بیرونی
- #گاهشماری_و_جشن_های_ایران_باستان
نویسنده: #هاشم_رضی
- تارنمای #نیستانه نویسنده: #الهه_معروضی
@AdabSar
💧☘💧🍀
@AdabSar
🔅آشنایی با جشن‌های ایرانی
💧جشن‌های آب
"آبسالان"، "وخشنکام" و "نوروز رودها"
🌱🌱 جشن‌های ماه اسپند(اسفند) در ایران، جشن‌های پیشواز بهار، نو شدن زیستگاه و فرا رسیدن گرما و پایان یافتن سرمای توان‌فرسای زمستان بود.
ویژگی یکسان بیشتر جشن‌های ایرانی، ارج نهادن به زیست‌بوم، زیبایی‌های پَرهام(طبیعت) و آخشیج‌های(عناصر) چهارگانه بود. به‌ویژه ایرانیان برای آب، این پیشکش یکتا و بی‌مانند هستی ارزش بسیاری می‌نهادند. می‌توان گفت آیین‌های ایرانیان پاک‌نهاد برای بهتر و زیباتر شدن زندگی بود.
از میان هشت جشن ماه اسپند که ما امروز می‌شناسیم، سه جشن در پاسداشت آب بودند و جشن‌های دیگری هم در دیگر ماه‌ها برای گرامی‌داشت آب برگزار می‌شد.
🌱🌱 "جشن آبسالان"
جشن آبسالان که به آن جشن روباه و بهارجشن نیز می‌گفتند، در روز یکم اسپند برگزار می‌شد. این جشن به بهانه‌ی پایان یخ‌زدگی جویبارها، آب شدن برف و جاری شدن آب چشمه‌ها و همچنین دیده شدن دوباره‌ی روباهان که ایرانیان دیدن آن را فرخنده می‌دانستند، برگزار می‌شد. آبسالان جشنی برای پایان یافتن سرما و به گوش رسیدن سدا(صدا)ی دلنواز رودخانه‌ها و آواز پرندگان و شکفتن گیاهان بود. به باور ایران‌شناسان واژه‌ی آبسالان با آبشار هم‌ریشه است.
بر پایه‌ی افسانه‌ها، در این روز جمشیدشاه برای نخستین‌بار از دریا مروارید بیرون آورد.
🌱🌱 "جشن وخشنکام"
وخشنکام در آبان‌روز از اسپندماه(برابر با چهارم اسپند در گاهشمار یزدگردی و دهم اسپند در گاهشمار خیامی امروز) برای گرامی‌داشت "آمودریا"(رود جیهون)، بزرگترین رود سرزمین‌های ایرانی برگزار می‌شد. نام "وخشنکام" از رود "وخش" یا سرخ‌آب که بزرگترین شاخه‌ی آمودریاست گرفته شده؛ ولی ابوریحان بیرونی وخشنکام را "فرشته‌ی جیهون" می‌داند که در پیوند با "آناهیتا"، ایزدبانوی(الهه) آب بود. همچنین گفته می‌شود وخشنکام جشن سبز شدن زمین بود. رود وخش که از آسیای میانه و کشور تاجیکستان سرچشمه می‌گیرد به آمودریا می‌ریخت. امروز در تاجیکستان بر آن سد زده‌اند.
🌱🌱 "جشن نوروز رودها"
جشن نوروز رودها در فروردین‌روز از اسپندماه(برابر با سیزدهم اسپند در گاهشمار باستانی یزدگردی و نوزدهم اسپند در گاهشمار امروز) برگزار می‌شد و جشنی به بهانه‌ی روان شدن رودها و شکوفه دادن درختان بود. ایرانیان در این جشن به دشت‌ها و کنار رودها می‌رفتند، پایکوبی می‌کردند، رودخانه‌ها را لایروبی، به‌سازی و پاکسازی می‌کردند و گلاب و خوشبوکننده‌های دیگر به رودها می‌پاشیدند. شاید این کار نمادی از آرزوی داشتن سالی پرباران و داشتن آب گوارا بود.
🌱🌱 آب و دیگر زیبایی‌های زیسب‌بوم، پیشکش مهرآمیز هستی به ماست. مهر را با مهر پاسخ دهیم. به زیستگاه‌مان مهر بورزیم و از آن مهر دریافت کنیم.
فرتور(عکس) پیوست را ببینید و هم‌سنجی(مقایسه) کنید.
goo.gl/0VQrUD
#پریسا_امام_وردی
#فرهنگ_ایران #اسپندگان
#آبسالان #وخشنکام #نوروز_رودها
برگرفته از:
- #التفهیم و #آثارالباقبه
نویسنده: #ابوریحان_بیرونی
- #گاهشماری_و_جشن_های_ایران_باستان
نویسنده: #هاشم_رضی
- تارنمای #نیستانه نویسنده: #الهه_معروضی
@AdabSar
💧☘💧🍀