مردک حقه باز که با دادای این جملات و انجام این صحنه سازی مطمئن بود کریم خان را #خام کرده است، منتظر دریافت صله و هدیه و مرحمتی بود که مشاهده کرد کریم خان برافروخته شده، دنبال د‍ژخیم می گردد! موقعی که دژخیم حاضر گردید کریم خان دستور داد چشمان #مرد_حقه_باز را از حدقه بیرون بکشد!

درباریان و بزرگان قوم زندیه به دست و پای کریم خان افتادند و شفاعت مرد #متملق و #چاپلوس را کرده و از وکیل الرعایا خواستند از گناه او در گذرد. کریم خان که ذاتا آدم رقیق القلبی بود، خواهش درباریان و اطرافیان را پذیرفت، ولی دستور داد مرد متملق را به فلک بسته، چوب بزنند!

هنگامی که نوکران شاه مشغول سیاست کردن مرد حقه باز بودند کریم خان خطاب به او گفت: مردک پدر سوخته! پدر من تا وقتی زنده بود در گردنه بید سرخ، خر دزدی می کرد من که مقام و مسند شاهی رسیدم عده ای متملق برای خوشایند من و از باب چاپلوسی برایش #آرامگاهی ساختند و مقبره ای برپا کردند و آنجا را ابوالوکیل نامیدند.

اکنون تو چاپلوس دروغگو آمده ای و #پدر_خر_دزد مرا صاحب کرامت و #معجزه معرفی می کنی؟! اگر بزرگان مجلس اجازه داده بودند دوباره چشمانت را در می آوردم تا بروی برای بار دوم از او چشمان تازه و پر فروغ بگیری!
مردک سرافکنده و شرمسار به سرعت از پیش او رفت و ناپدید شد.

🔚 پایان...

📎 #داستان_کوتاه #کریم_خان_زند #مرد_حقه_باز #چاپلوس #متملق #شفا #معجزه
🗂 @AntiReligionArchives

#محمد_مسعود قمی با نام مستعار «م.م دهاتی» (1326-1284) : فارغ التحصیل روزنامه نگاری از بلژیک و مدیر روزنامۀ معروف #مرد_امروز کار مطبوعاتی خود را از روزنامۀ اطلاعات آغاز کرد و با بسیاری از نشریات همکاری داشت.

اولین رمانش، تفریحات شب را درسال 1311 نوشت. در تلاش معاش (1312) و اشرف مخلوقات (1313) را در پی آن نشر داد. در این رمانها، فساد اجتماعی آن دوره را با خشم مورد حمله قرار داد و جوانان سرگردانی را توصیف کرد که عمرشان با کار بیهوده و گشت و گذار در محلات پست شهر، تباه می شود.

محمدمسعود در سال های پس از شهریور 1320، گلهایی که در جهنم می رویند (1322) و جلد دوم آن، بهارعمر(1324) ، را منتشرکرد.

مسعود روزنامه‌نویسی شجاع بود که در فضای آزاد دهه‌ی بیست خورشیدی، برای دفاع از حقوق مردم به انتشار جنجالی‌ترین خبرها در افشای ماهیت هیئت دولت، قوه‌ی مقننه، دادگستری و تاجران و ثروت‌مندان بزرگ کشور دست زد و جان خود را نیز در همین راه باخت.

نوشتار زیر گزیده ایست از کتاب گل هایی که در جهنم می رویند نوشته محمد مسعود.
منظور او از گل ها، اندیشمندان و متفکرانی بودند که روئیدند اما در جهنم آن سال ها پژمردند...

رمانی اجتماعی که بیانگر دردها و مصیبت های زمانه خود بود و حال پس از گذشت چندین دهه بدون تغییر بیانگر حال و روز کنونی ما؛ جهنم و گل هایی که در آن می رویند...

علل ضعف و #نادانی ما زیاد است اولا وضعیت جغرافیایی و طبیعی کشور ما طوریست که مردم متفرق هستند…

دومین علت ضعف و نادانی ما که از اولی سرچشمه گرفته، نفاق و اختلاف رای و عقیده و مسلک و #مذهب است.
فِرَق مختلف شیعه ، سنی، زیدی، صوفی، دهری، نعمتی، حیدری، بابی، ازلی، بهایی و مسلک و مرام های متنوع و #خرافات و اوهام و #تعصبات_جاهلانه ای که دامنگیر هر یک از پیروان این مذاهب و فرق مختلف است بیشتر سبب تفرقه اهالی کشور شده دوری و فاصله طبیعی و جغرافیایی را با دوری و فاصله روح ها و قلب ها توام نموده….

سومین علت که بعقیده ی من علت العلل و سبب اصلی ضعف و نادانی ماست، عدم آزادی و قیود مختلفی است که مردم این کشور را ترسو و چشم و گوش بسته، ریاکار، مزدور، دروغگو و حقه باز بار آورده است. مردم این کشور در هیچ عصر و هیچ زمانی آزادی بمعنای حقیقی خود نداشته اند، مذهب رسمی این مملکت که مذهب اسلام است به زور شمشیر به آنها قبولانده شده و نُه دَهم ایرانیانی که ابتدا قبول اسلام کرده اند از ترس اعراب و برای نپرداخن جزیه و غرامت و همرنگی با فاتحان بوده است.

حکومت و سلطنت این کشور همیشه بدست یک عده راهزن و یغماگری بوده است که ابتدا در بیابانها علم طغیان بر علیه حکومتی که آنهم با همین سابقه بر سرکار آمده برافراشته اند اگر مغلوب و منکوب گشته اند حکومت وقت بعنوان دفع اشرار مرم را به گرفتن جشن وادار نموده و اگر فاتح شده اند و حکومت مغلوب شده، مردم به پیشواز آنها رفته و برای فتح و غلبه آنها شادی نموده اند.

در هر حال حکومت ایران هیچوقت حکومت ملی و قانونی نبوده و همیشه این ملت بینوا در زیر مهمیز و فشار یک عده ماجراجو و غارتگر یا اولاد و جانشینان آنها بوده اند.

به این ترتیب ایرانی بینوا نه در انتخاب مذهب و نه در انتخاب حکومت و نه در اظهار عقیده و نه در اعمال و افکار خود مختار و آزاد نبوده و همیشه ما بین دو سر زنجیری که یک سر آن بدست #روحانیون و سر دیگر در دست #حکومت بوده در حال احتضار و خفقان بوده اند!
 
پیشوایی یک روحانی ریاکار و مزّور کافی است تا روح دیانت و خداپرستی و نیکوکاری را در جامعه فاسد نموده و حکومت یک سلطان طماع و خونخوار مکفی است که سراسر کشور را به دزدی و آدم کشی آلوده نماید. یک وزیر جنگ خائن بیش از صد لشگر دشمن به انحطاط و ضعف کشور کمک می کند و یک رییس فرهنگ گیج بهتر از صد دستگاه تبلیغاتی خصم به نادانی و جهل جامعه خدمت می نماید!

📚 https://t.me/AntiReligion/118

🔚 پایان...

📎 #گل_هایی_که_در_جهنم_می_رویند #محمد_مسعود #مرد_امروز #عذاب_عبدی #ملک_دوزخ #بدبختی #رنج #ریاکاری #جهنم #دروغ #فردا #خون #طلا #هرج_و_مرج #استبداد #انقلاب #منجلاب #عدالت #آزادی #مغز_جوان #نادانی #مذهب #خرافات #تعصبات_جاهلانه #روحانیون #حکومت
🗂 @AntiReligionArchives

تا زمانی که جامعه ما در کنارِ مرزبندی های متعددِ دیگر به دو گروهِ فاعل و مفعول نیز تقسیم می‌شود رویای اتحادِ ایرانیان برای ساختنِ فردایی بهتر چندان واقع بینانه نخواهد بود. ایرانیان باید دریابند که یکی از مهمترین دلایل پیشرفت در ممالک غربی اینست که شهروندانِ آن همه فاعلند و در انتخابِ روشِ زندگی آزاد و مختار.

🔚 پایان...

📎 #فاعل #مفعول #زن #مرد #مردسالار #مردانگی #زنانگی #سست_عنصر #مخنث #مولوی #شرافت #حیثیت
#AntiReligion
🗂 @AntiReligionArchives

جماع خرانه #مرد_مسلمان با زن، هیچ شباهت و سنخیت و همجنسی با عشقبازی ِ انسانی ندارد. دوسویه نیست و از مبحث فاعل و مفعولی است. زن در جماع اسلامی توسط مرد گائیده می شود.(با پوزش) #جماع_اسلامی از اساس با مفهوم سکس و معاشقه و عشقورزی از زمین تا آسمان تفاوت دارد. #زن_مسلمان وسیله دفع شهوت مرد است. فاقد اراده جنسی و میل شخصی و به مانند احشام و جماد و نبات شناخته می شود. زن مسلمان می‌باید با بستن لنگ به کمر در هر حال و در هر لحظه‌ای حاضر به یراق و آماده ارائه خدمات جنسی به مرد بوده باشد. حتا هنگامی که سوار بر شتر در حرکت است!

در جماع اسلامی، مرد مسلمان شبیه همین حاجی بازاری های مؤمن و متدین جمعیت مؤتلفه ای وقتی به خانه باز می گردد، زن عقدی و یا صیغه‌ای خود را از گنجه و کمد درآورده و چون خوکی فحل به وی تجاوز می کند، از پیش یا از پس.( بقره ٢٢٣) مرد مسلمان در قبال تملک زن شرعی ِ خویش، پول پرداخته و کالایی را خریده و مختار است که به هرگونه که می پسندد از متاع خویش بهره ببرد. در ازدواج های اسلامی، زن شریک و همسر مرد نیست؛ این الفاظ تعارفات خررنگ کنی بیش نیست.