✔️چند نکته در باب فاجعه #پلاسکو
1⃣ زندگی شهری و حتی روستایی در دنیای امروز - همان شهروندی - یک امر یادگرفتنی است، یعنی یک جامعه شهری مثل یک مدرسه بزرگ است که اگر چه در یک نگاه عمومی، همه افراد آن در عین زمان هم مدیرند هم معلم و هم دانش آموز، اما در یک نگاه اختصاصی، مجموعه حاکمیت در آن مدرسه نقش مدیر را دارد، نخبگان حوزه فرهنگ و اجتماع نقش معلمان را دارند و عموم مردم نقش دانش آموزان را.
یک جامعه را یک مدرسه با اجزای بالا دیدن، یک انتخاب و تصمیم نیست، یک قانون و ضرورت است. ضرورت دنیای مدرن، بزرگ، پیچیده و تکنولوژیک شده ای که بخواهیم یا نخواهیم، هر روز با آن سر و کار داریم.
2⃣ مدرسه جامعه هم می تواند مثل هر مدرسه دیگری خوب نتیجه بدهد یا بد، و دانش آموزانش خوب یاد بگیرند یا بد.
#دکتر_ویلیام_گلسر معتقد است مسوول 90 تا 95 درصد ناکامی دانش آموزان در یادگیری و کسب نتایج خوب، سیستم ناکارآمد مدیریت و آموزش آنان است، و تنها 5 تا 10 درصد مسوولیت متوجه خود دانش آموزان می شود. این قاعده گلسر قطعا در مدرسه جامعه نیز جاری و ساری است.
بر اساس این قاعده اشتباه است اگر در فاجعه غمناک پلاسکو، مردم عادی و رفتار و واکنش شان (بخوانید: مان) را در هنگام فاجعه – حتی اگر سلفی گرفتن و ازدحام کردن و امثال آن باشد - تا این حد ملامت کنیم، و بابت رفتارشان (بخوانید: مان) نمی دانم به چه کسی تسلیت بگوییم، و حتی هیچ خجالت نکشیم و گوساله بخوانیم شان!!!
... ولی این همه ایراد بهت آور مدیریتی و آموزشی و سیستمی را نبینیم و یا اگر هم می بینیم خیلی اندک ببینیم.
3⃣ بد نیست کمی به چنین سوالهایی بیاندیشیم و کمی با آنها باشیم:
- چرا در کلان شهری مثل تهران، همیشه در چنین صحنه هایی، مردم عادی به مرور زودتر از پلیس به صحنه می رسند؟
- چرا پلیس نمی تواند از میان یک جمعیت حداکثر چند صد نفره، راه را برای چند ماشین آتش نشانی باز کند؟
- چرا پلیس نمی تواند کنترل راه های منتهی به محل حادثه را به موقع در دست گرفته و راه را برای نیروهای امدادی باز نگه دارد؟
4⃣ بر گردیم به #دکتر_ویلیام_گلسر و آموزه هایش در #مدیریت_راه برانه و #مدرسه_کیفی. اولین معیار مدرسه کیفی می گوید اساس روابط " #اعتماد و #احترام " است، اولین معیار کیفیت هم از به وجود آوردن محیطی صمیمی برای افزایش اعتماد سخن می گوید.
مثلا آیا حاکمیت و ابزارهای اطلاع رسانی اش مثل صدا و سیما، توانسته اند آن "اعتماد" را به وجود آورند که مردم با خیال راحت بشینند و همه چیز را از تلویزیون مشاهده کنند و نگران نباشند آنچه تحویل شان داده می شود ناقص، گزینشی و آمیخته با دروغ است؟ یا لااقل اطمینان داشته باشند که در گزارش ها و اطلاعاتی که برایشان ارائه خواهد شد، در رویکردی سرشار از "بی احترامی" به شعورشان توهین نخواهد شد؟
اینکه مردم می خواهند فاجعه را به چشم خود ببینند و آنچه را می بینند مستقیما خودشان به دیگران گزارش کنند، معلول فضای بی اعتمادی و بی احترامی میان مردم و مدیران شان است. اتفاقا تشخیص شان هم درست بوده و اشتباه نکرده اند. فراموش نکنیم در حال حاضر از تنها بخشی از فاجعه که اطلاعی دقیق داریم لحظه وقوع آن است، همان زمانی که هنوز برای مردم این امکان فراهم بود تا خودشان مستقیما ببینند و گزارش کنند، پس از آن و از زمانی که آن امکان از بین رفت، فضا به تدریج امنیتی شد و اطلاعاتمان از چیزی که در جریان است، رفته رفته مبهم و تار شد.
5⃣ راستی یک سوال دیگر: چرا وقتی شهردار، به جای آنکه کوچکترین اشاره ای به ندانم کاری ها و بی مسوولیتی های خودش و اعضای تیمش در به وجود آمدن و استمرار این فاجعه داشته باشد، از آن نحوه مضحک مدیریت فاجعه اش، فیلم سلفی می گیرد و پخش می کند، کسی آن سلفی گرفتنِ وسط فاجعه را ملامت نمی کند؟
6⃣ در آموزه های #دکتر_ویلیام_گلسر #تحقیر و #توهین و #سرزنش و #انتقاد رابطه خراب کن اند. نخبگان به مثابه معلمان جامعه، اغلب به جای آموزش، معجونی از این رفتارها و گفتارها به خورد مردم می دهند. سیستم آموزشیِ مدرسه و دانشگاه و حوزه هم که کلا با پذیرش این قبیل مقولات - زندگی، مهارت های زندگی، شهروندی، مسوولیت، تعهد، همدلی و ... - به عنوان موضوع آموزش بیگانه اند. در عوض در بستر همان دانش نیم بندی که به شاگردان شان تزریق می کنند، بی مسوولیتی یاد می دهند و کاسب کاری و خودمحوری و نامهربانی.
... بعد هم همه گلایه داریم که چرا مردم نمی آموزند و چرا بدرفتار و کج رفتارند؟
1⃣ زندگی شهری و حتی روستایی در دنیای امروز - همان شهروندی - یک امر یادگرفتنی است، یعنی یک جامعه شهری مثل یک مدرسه بزرگ است که اگر چه در یک نگاه عمومی، همه افراد آن در عین زمان هم مدیرند هم معلم و هم دانش آموز، اما در یک نگاه اختصاصی، مجموعه حاکمیت در آن مدرسه نقش مدیر را دارد، نخبگان حوزه فرهنگ و اجتماع نقش معلمان را دارند و عموم مردم نقش دانش آموزان را.
یک جامعه را یک مدرسه با اجزای بالا دیدن، یک انتخاب و تصمیم نیست، یک قانون و ضرورت است. ضرورت دنیای مدرن، بزرگ، پیچیده و تکنولوژیک شده ای که بخواهیم یا نخواهیم، هر روز با آن سر و کار داریم.
2⃣ مدرسه جامعه هم می تواند مثل هر مدرسه دیگری خوب نتیجه بدهد یا بد، و دانش آموزانش خوب یاد بگیرند یا بد.
#دکتر_ویلیام_گلسر معتقد است مسوول 90 تا 95 درصد ناکامی دانش آموزان در یادگیری و کسب نتایج خوب، سیستم ناکارآمد مدیریت و آموزش آنان است، و تنها 5 تا 10 درصد مسوولیت متوجه خود دانش آموزان می شود. این قاعده گلسر قطعا در مدرسه جامعه نیز جاری و ساری است.
بر اساس این قاعده اشتباه است اگر در فاجعه غمناک پلاسکو، مردم عادی و رفتار و واکنش شان (بخوانید: مان) را در هنگام فاجعه – حتی اگر سلفی گرفتن و ازدحام کردن و امثال آن باشد - تا این حد ملامت کنیم، و بابت رفتارشان (بخوانید: مان) نمی دانم به چه کسی تسلیت بگوییم، و حتی هیچ خجالت نکشیم و گوساله بخوانیم شان!!!
... ولی این همه ایراد بهت آور مدیریتی و آموزشی و سیستمی را نبینیم و یا اگر هم می بینیم خیلی اندک ببینیم.
3⃣ بد نیست کمی به چنین سوالهایی بیاندیشیم و کمی با آنها باشیم:
- چرا در کلان شهری مثل تهران، همیشه در چنین صحنه هایی، مردم عادی به مرور زودتر از پلیس به صحنه می رسند؟
- چرا پلیس نمی تواند از میان یک جمعیت حداکثر چند صد نفره، راه را برای چند ماشین آتش نشانی باز کند؟
- چرا پلیس نمی تواند کنترل راه های منتهی به محل حادثه را به موقع در دست گرفته و راه را برای نیروهای امدادی باز نگه دارد؟
4⃣ بر گردیم به #دکتر_ویلیام_گلسر و آموزه هایش در #مدیریت_راه برانه و #مدرسه_کیفی. اولین معیار مدرسه کیفی می گوید اساس روابط " #اعتماد و #احترام " است، اولین معیار کیفیت هم از به وجود آوردن محیطی صمیمی برای افزایش اعتماد سخن می گوید.
مثلا آیا حاکمیت و ابزارهای اطلاع رسانی اش مثل صدا و سیما، توانسته اند آن "اعتماد" را به وجود آورند که مردم با خیال راحت بشینند و همه چیز را از تلویزیون مشاهده کنند و نگران نباشند آنچه تحویل شان داده می شود ناقص، گزینشی و آمیخته با دروغ است؟ یا لااقل اطمینان داشته باشند که در گزارش ها و اطلاعاتی که برایشان ارائه خواهد شد، در رویکردی سرشار از "بی احترامی" به شعورشان توهین نخواهد شد؟
اینکه مردم می خواهند فاجعه را به چشم خود ببینند و آنچه را می بینند مستقیما خودشان به دیگران گزارش کنند، معلول فضای بی اعتمادی و بی احترامی میان مردم و مدیران شان است. اتفاقا تشخیص شان هم درست بوده و اشتباه نکرده اند. فراموش نکنیم در حال حاضر از تنها بخشی از فاجعه که اطلاعی دقیق داریم لحظه وقوع آن است، همان زمانی که هنوز برای مردم این امکان فراهم بود تا خودشان مستقیما ببینند و گزارش کنند، پس از آن و از زمانی که آن امکان از بین رفت، فضا به تدریج امنیتی شد و اطلاعاتمان از چیزی که در جریان است، رفته رفته مبهم و تار شد.
5⃣ راستی یک سوال دیگر: چرا وقتی شهردار، به جای آنکه کوچکترین اشاره ای به ندانم کاری ها و بی مسوولیتی های خودش و اعضای تیمش در به وجود آمدن و استمرار این فاجعه داشته باشد، از آن نحوه مضحک مدیریت فاجعه اش، فیلم سلفی می گیرد و پخش می کند، کسی آن سلفی گرفتنِ وسط فاجعه را ملامت نمی کند؟
6⃣ در آموزه های #دکتر_ویلیام_گلسر #تحقیر و #توهین و #سرزنش و #انتقاد رابطه خراب کن اند. نخبگان به مثابه معلمان جامعه، اغلب به جای آموزش، معجونی از این رفتارها و گفتارها به خورد مردم می دهند. سیستم آموزشیِ مدرسه و دانشگاه و حوزه هم که کلا با پذیرش این قبیل مقولات - زندگی، مهارت های زندگی، شهروندی، مسوولیت، تعهد، همدلی و ... - به عنوان موضوع آموزش بیگانه اند. در عوض در بستر همان دانش نیم بندی که به شاگردان شان تزریق می کنند، بی مسوولیتی یاد می دهند و کاسب کاری و خودمحوری و نامهربانی.
... بعد هم همه گلایه داریم که چرا مردم نمی آموزند و چرا بدرفتار و کج رفتارند؟
💠 چرا #انتقاد، #سرزنش، #گلایه و دیگر #عادات_مخرب، راهکارهای مؤثری در روابط نیستند و چرا بایستی آنها را با #رفتارهای_پیونددهنده جایگزین کنیم؟
✳️ رفتارهای تخریبگر از جمله انتقاد و سرزنش، از آنجایی که اِعمال کنترل بر دیگری ست و در واقع ما با انجام این دست رفتارها، می خواهیم دیگری را مجبور به انجام کاری کنیم که خودش تمایل ندارد، در نتیجه، در دیگری مقاومت ایجاد می کند، زیرا عکس العملِ قطعی زور و فشار، مقاومت است. به همین دلیل است که ما با این نوع رفتارها در طرف مقابل احساس بد و آزردگی خاطر ایجاد می کنیم و به تَبَع آن، از یکدیگر دورتر می شویم.
❎ علاوه بر این، رفتارهای کنترل گرانه، همواره مانع ارضای نیازهای خودمان و طرف مقابل می شود. در این میان، بزرگترین آسیب را به ارضای نیاز "عشق و احساس تعلق" می رسانند.
✳️ به نوعی می توان گفت، هرگاه کنترل گری از در وارد شود، عشق و احساس تعلق به تدریج، از درِ دیگر خارج می شود. حضور همزمانِ عشق و کنترل، مانند جمع اضداد است که ناممکن است.
#ویلیام_گلاسر، در این باره می گوید:
"ما برای ارضای تمام نیازهایمان، به روابط خوب با دیگران احتیاج داریم. این بدین معناست که ارضای نیاز به عشق و تعلق خاطر، کلید ارضای چهار نیاز دیگر است"
#رفتارهای_مخرب #بهبود_رابطه
src: @happinessnet
🆔 @SayehSokhan
✳️ رفتارهای تخریبگر از جمله انتقاد و سرزنش، از آنجایی که اِعمال کنترل بر دیگری ست و در واقع ما با انجام این دست رفتارها، می خواهیم دیگری را مجبور به انجام کاری کنیم که خودش تمایل ندارد، در نتیجه، در دیگری مقاومت ایجاد می کند، زیرا عکس العملِ قطعی زور و فشار، مقاومت است. به همین دلیل است که ما با این نوع رفتارها در طرف مقابل احساس بد و آزردگی خاطر ایجاد می کنیم و به تَبَع آن، از یکدیگر دورتر می شویم.
❎ علاوه بر این، رفتارهای کنترل گرانه، همواره مانع ارضای نیازهای خودمان و طرف مقابل می شود. در این میان، بزرگترین آسیب را به ارضای نیاز "عشق و احساس تعلق" می رسانند.
✳️ به نوعی می توان گفت، هرگاه کنترل گری از در وارد شود، عشق و احساس تعلق به تدریج، از درِ دیگر خارج می شود. حضور همزمانِ عشق و کنترل، مانند جمع اضداد است که ناممکن است.
#ویلیام_گلاسر، در این باره می گوید:
"ما برای ارضای تمام نیازهایمان، به روابط خوب با دیگران احتیاج داریم. این بدین معناست که ارضای نیاز به عشق و تعلق خاطر، کلید ارضای چهار نیاز دیگر است"
#رفتارهای_مخرب #بهبود_رابطه
src: @happinessnet
🆔 @SayehSokhan
💬 نقض #قانون_سوم_نیوتون!
✳به نظر می رسد که زندگی #کنش می کند و شما #واکنش می کنید.
⬅مثلا #کنش این است که رئیس به شما #ایراد ☹️می گیرد و شما در #واکنش به او #عصبانی 😡 و #ناراحت 😔 می شوید.
🌟اما در #واقعیت یک عامل دیگر هم #دخالت دارد: #فکر_شما🤔.
🌝 در مثالی که گفته شد شما بعد انجام #کنش یعنی #ایراد گرفتن رئیستان از شما، شروع به #فکر_کردن 🤔 می کنید
⚠ احتمالا می گویید:" او همیشه مرا #سرزنش می کند😐، خیلی #ناخوشایند است، #وحشتناک است، نمی توانم #تحملش کنم."😢
و پس از آن واکنش اتفاق می افتد و شما با #عصبانیت #برخورد می کنید😡.
✔با وجود #اراده و #فکر ما #کنش مساوی⚖️ #واکنش نیست‼
📚 #برشی_از_کتاب: #ماییم_که_اصل_شادی_و_کان_غمیم
✍️ اثر: #دکتر_علی_صاحبی
📇 انتشارات: #سایه_سخن
🆔 @Sayehsokhan
✳به نظر می رسد که زندگی #کنش می کند و شما #واکنش می کنید.
⬅مثلا #کنش این است که رئیس به شما #ایراد ☹️می گیرد و شما در #واکنش به او #عصبانی 😡 و #ناراحت 😔 می شوید.
🌟اما در #واقعیت یک عامل دیگر هم #دخالت دارد: #فکر_شما🤔.
🌝 در مثالی که گفته شد شما بعد انجام #کنش یعنی #ایراد گرفتن رئیستان از شما، شروع به #فکر_کردن 🤔 می کنید
⚠ احتمالا می گویید:" او همیشه مرا #سرزنش می کند😐، خیلی #ناخوشایند است، #وحشتناک است، نمی توانم #تحملش کنم."😢
و پس از آن واکنش اتفاق می افتد و شما با #عصبانیت #برخورد می کنید😡.
✔با وجود #اراده و #فکر ما #کنش مساوی⚖️ #واکنش نیست‼
📚 #برشی_از_کتاب: #ماییم_که_اصل_شادی_و_کان_غمیم
✍️ اثر: #دکتر_علی_صاحبی
📇 انتشارات: #سایه_سخن
🆔 @Sayehsokhan
💬یک تمرین برای همسران
✳هدف این تمرین فاصله گرفتن از #سرزنش و #قضاوت و #انتقاد است.
و از سوی دیگر توجه به نقش خودتان در مشکل ایجاد شده در روابط زناشویی.👌
پنج عامل زیر را در نظر بگیرید:
🔸بریدن و انفصال Disconnection
🔹واکنش پذیری Reactivity
🔸اجتناب Avoidance
🔹غرق ذهن خود بودن Inside your mind
🔸غفلت ارزش ها Neglecting value
📝هر کدام از شما و همسرتان آنچه را که باعث می شود حیات از رابطه شما رخت بربندد را تا آنجا که می توانید یادداشت کنید.
⏰ زمانی را تقریبا 20 دقیقه به بحث باز و صادقانه در باره این موارد اختصاص دهید.
📚 #برشی_از_کتاب : #عمل_عاشقانه
📘#نام_اصلی: #ACT_with_Love
✍️ اثر: #دکتر_راس_هریس
👌 ترجمه: #دكتر_شیرعلی_خرامین و #میترا_رفیعی
📖 صفحه: 43
📇 انتشارات: #سايه_سخن
🆔 @Sayehsokhan
✳هدف این تمرین فاصله گرفتن از #سرزنش و #قضاوت و #انتقاد است.
و از سوی دیگر توجه به نقش خودتان در مشکل ایجاد شده در روابط زناشویی.👌
پنج عامل زیر را در نظر بگیرید:
🔸بریدن و انفصال Disconnection
🔹واکنش پذیری Reactivity
🔸اجتناب Avoidance
🔹غرق ذهن خود بودن Inside your mind
🔸غفلت ارزش ها Neglecting value
📝هر کدام از شما و همسرتان آنچه را که باعث می شود حیات از رابطه شما رخت بربندد را تا آنجا که می توانید یادداشت کنید.
⏰ زمانی را تقریبا 20 دقیقه به بحث باز و صادقانه در باره این موارد اختصاص دهید.
📚 #برشی_از_کتاب : #عمل_عاشقانه
📘#نام_اصلی: #ACT_with_Love
✍️ اثر: #دکتر_راس_هریس
👌 ترجمه: #دكتر_شیرعلی_خرامین و #میترا_رفیعی
📖 صفحه: 43
📇 انتشارات: #سايه_سخن
🆔 @Sayehsokhan
"#سرزنش"
(blaming)
⏪ سرزنش رفتاری است که ما هنگامی انجام می دهیم که رفتار دیگری را تأیید نمی کنیم و می خواهیم او را متوجه کنیم که رفتارش چه پیامدی داشته است. در واقع سرزنش کردن مقصر دانستن شخص دیگر است، برای اتفاق ناخوشایندی که رخ داده و یا اتفاق خوشایندی که رخ نداده است.
الگوی کلی آن این است که "همه اش تقصیر توست که....." جای خالی را می توانید با هرچیزی پر کنید.
⏪ ما سرزنش می کنیم تا دیگری رفتاری که ما غلط می انگاریم را متوقف کند. آیا مؤثر است؟ قطعاً مؤثر است...گاهی اوقات، در غیر این صورت ما هیچگاه این رفتار را انجام نمی دادیم. مشکل "سرزنش" این است که ما دیگری را شرمنده می کنیم. اگر ما واقعاً باور داریم که هرآنچه از انسان سر می زند، بهترین تلاش او برای رسیدن به خواسته هایش است، چرا کسی را برای بهترین تلاشش سرزنش می کنیم؟؟ و سرزنش هرگز به روابط ما کمکی نمی کند. هیچ کسی از رهگذر سرزنش دیدن، انسانی بهتر نمی شود.
☜ در این تمرین
قرار نیست شما رفتار سرزنش کردن را متوقف کنید. فقط قرار است توجه کنید چرا و چه زمانی سرزنش می کنید. توجه روی یک رفتارِ خاص مثل سرزنش کردن، باعث افزایش هشیاری شما می شود. ما معمولاً زمانی که آسیب دیده ایم و یا خشمگین هستیم تمایل داریم که دیگری را سرزنش کنیم. این بار، هنگامی که احساس خشم می کنید از فرد مورد اعتمادتان بخواهید تا به شما کمک کند، تمایلتان به سرزنش را تشخیص دهید.
✳️ از خودتان بپرسید: "اگر این شخص، رفتاری را که من مورد سرزنش قرار می دهم متوقف کند، چگونه زندگی من بهتر می شود؟" سپس از خودتان سئوال بعدی را بپرسید: "آیا برای من راهی وجود دارد که به این خواسته ام برسم، صرف نظر از اینکه دیگری تغییری بکند یا نکند؟" پاسخ هایتان را جایی یادداشت کنید.
📝 #سحر_محمدی (دانش آموختهٔ رسمی تئوری انتخاب، واقعیت درمانی و رویکرد ACT)،
با اقتباس از توصیهٔ گروه شادکامی و سلامت روان، مؤسسه ویلیام گلاسر- آمریکا
#رفتارهای_مخرب #کنترل_بیرونی
@happinessnet
@sayehsokhan
(blaming)
⏪ سرزنش رفتاری است که ما هنگامی انجام می دهیم که رفتار دیگری را تأیید نمی کنیم و می خواهیم او را متوجه کنیم که رفتارش چه پیامدی داشته است. در واقع سرزنش کردن مقصر دانستن شخص دیگر است، برای اتفاق ناخوشایندی که رخ داده و یا اتفاق خوشایندی که رخ نداده است.
الگوی کلی آن این است که "همه اش تقصیر توست که....." جای خالی را می توانید با هرچیزی پر کنید.
⏪ ما سرزنش می کنیم تا دیگری رفتاری که ما غلط می انگاریم را متوقف کند. آیا مؤثر است؟ قطعاً مؤثر است...گاهی اوقات، در غیر این صورت ما هیچگاه این رفتار را انجام نمی دادیم. مشکل "سرزنش" این است که ما دیگری را شرمنده می کنیم. اگر ما واقعاً باور داریم که هرآنچه از انسان سر می زند، بهترین تلاش او برای رسیدن به خواسته هایش است، چرا کسی را برای بهترین تلاشش سرزنش می کنیم؟؟ و سرزنش هرگز به روابط ما کمکی نمی کند. هیچ کسی از رهگذر سرزنش دیدن، انسانی بهتر نمی شود.
☜ در این تمرین
قرار نیست شما رفتار سرزنش کردن را متوقف کنید. فقط قرار است توجه کنید چرا و چه زمانی سرزنش می کنید. توجه روی یک رفتارِ خاص مثل سرزنش کردن، باعث افزایش هشیاری شما می شود. ما معمولاً زمانی که آسیب دیده ایم و یا خشمگین هستیم تمایل داریم که دیگری را سرزنش کنیم. این بار، هنگامی که احساس خشم می کنید از فرد مورد اعتمادتان بخواهید تا به شما کمک کند، تمایلتان به سرزنش را تشخیص دهید.
✳️ از خودتان بپرسید: "اگر این شخص، رفتاری را که من مورد سرزنش قرار می دهم متوقف کند، چگونه زندگی من بهتر می شود؟" سپس از خودتان سئوال بعدی را بپرسید: "آیا برای من راهی وجود دارد که به این خواسته ام برسم، صرف نظر از اینکه دیگری تغییری بکند یا نکند؟" پاسخ هایتان را جایی یادداشت کنید.
📝 #سحر_محمدی (دانش آموختهٔ رسمی تئوری انتخاب، واقعیت درمانی و رویکرد ACT)،
با اقتباس از توصیهٔ گروه شادکامی و سلامت روان، مؤسسه ویلیام گلاسر- آمریکا
#رفتارهای_مخرب #کنترل_بیرونی
@happinessnet
@sayehsokhan
#دایره_راه_حل چیه؟
دایره‌ای فرضی که با همسرم درون آن می‌نشینیم و به راه حل‌های نجات رابطه‌مون 💞 فکر می‌کنیم.
جایی که از #کنترل_بیرونی، #سرزنش و #قضاوت خبری نیست.
✍️ #دکتر_ویلیام_گلسر نویسنده کتاب📚 #تئوری_انتخاب
این روزها که همه توی قرنطینه هستیم و خونه‌نشین شدیم و گاها با همسر، فرزند و والدینمون به خاطر فشار و مشکلات بحث می‌کنیم، تنها راه نجات و حفظ آرامشمون یه فنجون آگاهیه که اونم با خوندن کتاب‌هایی که امید، عشق، احترام به روابط و حریم افراد و انتخاب رو به ما یاد میدن میسر میشه.
ما در مجموعه #سایه_سخن در کنار شما هستیم تا بهتون آرامش رو هدیه بدیم.
با ما همراه باشید
🆔 T.me/SayehSokhan
🆔 www.instagram.com/sayehsokhan
دایره‌ای فرضی که با همسرم درون آن می‌نشینیم و به راه حل‌های نجات رابطه‌مون 💞 فکر می‌کنیم.
جایی که از #کنترل_بیرونی، #سرزنش و #قضاوت خبری نیست.
✍️ #دکتر_ویلیام_گلسر نویسنده کتاب📚 #تئوری_انتخاب
این روزها که همه توی قرنطینه هستیم و خونه‌نشین شدیم و گاها با همسر، فرزند و والدینمون به خاطر فشار و مشکلات بحث می‌کنیم، تنها راه نجات و حفظ آرامشمون یه فنجون آگاهیه که اونم با خوندن کتاب‌هایی که امید، عشق، احترام به روابط و حریم افراد و انتخاب رو به ما یاد میدن میسر میشه.
ما در مجموعه #سایه_سخن در کنار شما هستیم تا بهتون آرامش رو هدیه بدیم.
با ما همراه باشید
🆔 T.me/SayehSokhan
🆔 www.instagram.com/sayehsokhan