⁠⁣💬 مثالی برای #تعیین_هدف

✳ هدف #شش_ماهه: می خواهم اجتماعی تر باشم.

❇ هدف #ماه_اول: تماس با چند دوست که مدتی است آن ها را ندیده ام.

👈 گام #هفته_اول: قبول دعوت یکی از دوستانم برای رفتن به مهمانی.
👈 گام #هفته_دوم: با دو دوستم تماس می گیرم و آن ها را برای رفتن به کافی شاپ دعوت می کنم.
👈 گام #هفته_سوم: به دفترچه تلفن خود رجوع می کنم و احوال چند دوست قدیمی را می پرسم.
👈 گام #هفته_چهارم: در مهمانی خانوادگی که هرچند وقت یکبار برگزار می شود، شرکت می کنم.

🌹پاداش ماهیانه: کفشی که مدت هاست می خواهم را می خرم.👞👠

📚 #برشی_از_کتاب : #احساس_ارزشمندی
✍️ اثر: #دکتر_علی_صاحبی
📖 صفحه: 35
📇 انتشارات: #سايه_سخن
🆔 @Sayehsokhan

#از_شما

#هفته_دوم

هميشه خوش‌بين بمانيد!
 
همه مي‌خواهند از نظر جسمي سالم باشند. در‌‌حالی‌که سلامت ذهن از اهمیت زیادی برخوردار است. شاخص اندازه‌گيري سلامتي ذهني هركسي، ميزان خوش‌بيني او نسبت به خودش و زندگي‌اش است. در اين هفته شما مي‌آموزيد كه چگونه نحوۀ تفكر خود را كنترل كنيد تا فارغ از هر اتفاقي، احساس خوبي نسبت به خودتان و موقعيتتان داشته باشيد.
 
واكنش‌ها و پاسخ‌هايتان را كنترل كنيد

سه تفاوت اصلي بين واكنش‌هاي فرد خوش‌بين و فرد بدبين وجود دارد. اولين تفاوت اين است كه فرد خوش‌بين، موانع را گذرا مي‌بيند درحالي‌كه فرد بدبين، موانع پيش‌آمده را هميشگي مي‌پندارد. فرد خوش‌بين يك حادثه بد، مانند جواب منفی به یک مصاحبه کاری و یا لغو سفارش خريد از سوي مشتري را، حادثه‌اي موقت مي‌بيند كه محدود به زمان خاصي است و اثر جدّي بر آينده نخواهد داشت. درحالي‌كه فرد بدبين يك حادثۀ بد را هميشگي و ناشي از بخت و اقبال خود مي‌داند.
 
حوادث را تفكيك كنيد

تفاوت دوم بين افراد خوش‌بين و بدبين در اين است كه خوش‌بين‌ها سختي‌ها را در يك ظرف محدود مي‌بينند ولي بدبين‌ها آن را گسترده و فراگير می‌پندارند. درواقع، وقتي حادثۀ بدي براي يك فرد خوش‌بين اتفاق مي‌افتد او آن را حادثه‌اي جدا در زندگي‌اش تلقي مي‌كند كه اثري بر جنبه‌هاي ديگر زندگي او ندارد.
 
موانع را به‌عنوان اتفاقات گذرا ببينيد

براي مثال، ممكن است چيزي كه روي آن حساب كرده‌ايد اتفاق نيفتد. در اين صورت اگر فكر كنيد كه "هرچند واقعۀ ناگواري است اما امكان دارد براي هركسي روي دهد"، شما مانند يك فرد خوش‌بين واكنش نشان داده‌ايد. زيرا فرد بدبين شكست‌ها را هميشگي مي‌داند. براي او اين اتفاقات نشانۀ وجود مشكل و كمبودي است كه تمام زندگي‌اش را فراگرفته است.

 شكست‌ها را شخصي و مربوط به خود ندانيد

تفاوت سوم بين افراد خوش‌بين و بدبين در اين است كه انسان خوش‌بين اتفاقات بد را امري همگاني و نه محدود به شخص خود، مي‌بيند. درصورتي‌كه انسان بدبين آنها را امري شخصي و مربوط به خود تعبير مي‌كند. وقتي اتفاقات بد به هم گره مي‌خورند فرد خوش‌بين موانع را نتيجۀ عوامل بيروني مي‌داند كه كنترل هركسي بر آنها محدود است.
براي مثال اگر يك فرد خوش‌بين در ترافيك گير بيفتد، به‌جاي اينكه عصباني و ناراحت شود، با گفتن جمله‌اي مثل «خوب، حدس مي‌زدم كه يك روز بد را تجربه كنم»، درجۀ اهميت اين اتفاق را كاهش مي‌دهد. از طرف ديگر فرد بدبين تمايل دارد كه هرچيزي را شخصي بپندارد. اگر يك فرد بدبين گرفتار ترافيك شود طوري رفتار مي‌كند كه انگار رانندگان ديگر از روي سوءنيت باعث ترافیک و ناراحتي و آشفتگي او شده‌اند.
 
آرام و واقع‌گرا بمانيد

شاخصۀ يك فرد بالغ و عملگرا كه به شكوفايي شخصيتي رسيده اينست كه وقتي در طوفان‌هاي اجتناب‌ناپذير زندگي روزمره گير افتاد بتواند واقع‌گرايانه و غيراحساسي رفتار كند. يك فرد برتر اين توانايي را دارد كه مثبت و خوش‌بينانه فكر كند و ذهن خود را آرام و كاملاً تحت كنترل نگه دارد. يك شخصيت بالغ آگاه‌تر و آرام‌تر است زيرا مي‌تواند واقع‌بينانه‌تر و غيراحساسي‌تر از يك شخصيت نابالغ با اتفاقات رودرو شود. در نتيجه او مي‌تواند احساس كنترل خيلي بيشتري داشته باشد و بر محيط اطراف خود تأثير بيشتري بگذارد و كمتر دچار آشفتگي و ناراحتي و يا ازدست‌دادن تمركز بشود.
 
ديد طولاني ‌مدت داشته باشيد

موانعي را كه با آنها برخورد مي‌كنيد به‌صورت يك پديدۀ بيروني، مشخص و گذرا ببينيد. به موقعيت‌هاي منفي به‌عنوان اتفاقي بنگريد كه مرتبط با اتفاقات احتمالي ديگر نيست و عمدتاً از عوامل خارجي كه كنترل كمتري بر آنها داريد ناشي مي‌شود. به زبان ساده اتفاقات بد را دائمي و گسترده در نظر نگيريد، و شكست در آنها را ناشي از بي‌كفايتي و ناتواني شخصي خود ندانيد.
 
📚 #کتاب : #نامه‌های_کوچک_برای_موفقیت‌های_بزرگ
✍️ اثر:  #برایان_تریسی
👌 ترجمه: #محمد_زنجانی

با سپاس فراوان از مترجم گرانقدر:
جناب آقای محمد زنجانی

🆔 @Sayehsokhan