هومن صیدالی، یکی از بازداشت‌شدگان انقلاب ۱۴۰۱، است.
۵۱۷ روز پیش او را در ایذه بازداشت کرده‌اند و از آن زمان تاکنون به صورت بلاتکلیف در زندان شیبان اهواز به سر می‌برد.

یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این شهروند به «هرانا» گفته است:
«شعبه دوم دادگاه انقلاب اهواز جهت آزادی موقت آقای صیدالی، قرار وثیقه ۵۰ میلیارد تومانی صادر کرده است، مبلغی که خانواده این شهروند، امکان و توانایی تامین آن را ندارند.»
البته تاکنون از اتهامات مطروحه علیه این شهروند بازداشتی اطلاعی حاصل نشده است.

- صدای زندانیان گمنام باشیم.

#یاری_مدنی_توانا
#زندان
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#زندانی
#هومن_صیدالی
@Tavaana_TavaanaTech

حکم بیش از ۶۰ سال حبس فعالان حقوق زنان و فعالان سیاسی گیلان در دادگاه تجدیدنظر تایید شد

صبح امروز سه‌شنبه ۸ خردادماه، احکام بازداشت‌شدگان مردادماه ۱۴۰۲ در گیلان در شعبه ۱۱ تجدیدنظر دادگاه انقلاب رشت به ریاست قاضی محمدصادق ایران‌عقیده، «بدون تشکیل دادگاه» عینا تایید شد.

بر اساس این احکام:

«زهره دادرس» به ۹ سال و ۶ ماه حبس (به اتهام تشکیل ‌گروه با هدف برهم زدن امنیت ملی به ۶ سال و یک روز حبس تعزیری
و‌ به اتهام اجتماع و تبانی، به ۳ سال و شش ماه و یک روز حبس تعزیری) محکوم شد.

همچنین«فروغ سمیع‌نیا»، «سارا جهانی»، «یاسمین حشدری»، «شیوا شاه سیاه»، «نگین رضایی»، «متین یزدانی»، «آزاده چاوشیان» و‌ «زهرا دادرس» هریک به ۶ سال و ‌۳ ماه و ۱۷ روز حبس (اجتماع و تبانی به سه سال و شش ماه و یک روز حبس و برای اتهام عضویت در گروه، به دو سال و هفت ماه و شانزده روز حبس) محکوم شدند.

از سوی دیگر «جلوه جواهری» و «هومن طاهری» به اتهام تبلیغ علیه نظام به ۱ سال حبس تعزیری محکوم شدند.


صبح روز ۲۵ مردادماه ۱۴۰۲، این فعالان حقوق زنان و فعالان سیاسی‌ با یورش ماموران امنیتی به منازل خود در شهرهای رشت، انزلی، لاهیجان و فومن بازداشت شدند.

پس از گذران قریب به دوماه، همگی این فعالین در فواصل زمانی متفاوت، با تودیع قرار وثیقه به‌صورت موقت از زندان لاکان رشت آزاد شدند.

#جلوه_جواهری #هومن_طاهری #زهرا_دادرس #زهره_دادرس #آزاده_چاوشیان #شیوا_شاه_سیاه #نگین_رضایی #متین_یزدانی #فروغ_سمیع_نیا #سارا_جهانی #یاسمین_حشدری #گیلان #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

پرونده یازده فعال حقوق‌زنان به شعبه اجرای احکام رشت ارجاع شد

یازده فعال حقوق زنان در گیلان که در پرونده‌ای مشترک به بیش از ۶۰ سال و ۶ ماه حبس محکوم شده بودند، اکنون در انتظار دریافت ابلاغیه برای اجرای احکام حبس صادره هستند.
۸ خردادماه ۱۴۰۳، احکام بازداشت‌شدگان مردادماه ۱۴۰۲ در گیلان در شعبه ۱۱ تجدیدنظر دادگاه انقلاب رشت به ریاست قاضی محمدصادق ایران‌عقیده، «بدون تشکیل دادگاه» عینا تایید شده بود.

بر اساس این احکام:

«زهره دادرس» به ۹ سال و ۶ ماه حبس (به اتهام تشکیل ‌گروه با هدف برهم زدن امنیت ملی به ۶ سال و یک روز حبس تعزیری
و‌ به اتهام اجتماع و تبانی، به ۳ سال و شش ماه و یک روز حبس تعزیری) محکوم شد.

همچنین«فروغ سمیع‌نیا»، «سارا جهانی»، «یاسمین حشدری»، «شیوا شاه سیاه»، «نگین رضایی»، «متین یزدانی»، «آزاده چاوشیان» و‌ «زهرا دادرس» هریک به ۶ سال و ‌۳ ماه و ۱۷ روز حبس (اجتماع و تبانی به سه سال و شش ماه و یک روز حبس و برای اتهام عضویت در گروه، به دو سال و هفت ماه و شانزده روز حبس) محکوم شدند.

از سوی دیگر «جلوه جواهری» و «هومن طاهری» به اتهام تبلیغ علیه نظام به ۱ سال حبس تعزیری محکوم شدند.

صبح روز ۲۵ مردادماه ۱۴۰۲، این فعالان حقوق زنان و فعالان سیاسی‌ با یورش ماموران امنیتی به منازل خود در شهرهای رشت، انزلی، لاهیجان و فومن بازداشت شده بودند.

#فروغ_سمیع_نیا #سارا_جهانی #یاسمین_حشدری #شیوا_شاه_سیاه #نگین_رضایی #آزاده_چاوشیان #زهرا_دادرس #متین_یزدانی #زهره_دادرس #هومن_طاهری
#جلوه_جواهری
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech

زهرا و زهره دادرس جهت اجرای حکم حبس به زندان لاکان رشت منتقل شده‌اند و نُه فعال دیگر که در این پرونده به حبس‌های سنگین محکوم شده‌اند، بر اساس احضار تلفنی صبح امروز شنبه ۲۳ تیر خود را به اجرای احکام و زندان معرفی کردند و با بدرقه دوستان و خانواده خود راهی زندان لاکان رشت شدند.
خانواده‌های این افراد روزهای سختی را گذراندند و تا چند سال روزهای پر اضطرابی را خواهند گذراند. کنارشان باشیم و تنهایشان نگذاریم.

پی‌نوشت: تا این لحظه فروغ سمیع‌نیا، جلوه جواهری، نگین رضایی، شیوا شاه‌سیاه و آزاده چاوشیان به زندان لاکان رشت رفته‌اند.

#سارا_جهانی
#شیوا_شاه‌سیاه
#فروغ_سمیع‌نیا
#جلوه_جواهری
#متین_یزدانی
#آزاده_چاوشیان
#نگین_رضایی
#یاسمین_حشدری
#هومن_طاهری
#زندان_لاکان_رشت #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

منوچهر فلاح، زندانی سیاسی محبوس در زندان لاکان رشت، از اول مرداد ماه ۱۴۰۳ در اعتصاب غذا به سر می‌برد. پنج تن از زندانیان سیاسی زندان لاکان رشت در بیانیه‌ای اعلام کرده‌اند که در همراهی با او، آن‌ها هم دست به اعتصاب غذا می‌زنند.

متن این بیانیه به شرح زیر است:

« مردم شریف و آزادیخواه ایران

اعتصاب غذا برای زندانی، واپسین راهکار رهایی از ستمی هست که بر وی می‌رود. زيرا به خطر انداختن كالبدجسمى، گاه او را با آسیب‌های جسمى و روحى جبران‌ناپذیری روبرو می‌كند.

پرسش اینجاست:
ژرفای این ستم تا کجاست كه یک زندانی از مهمترین داشته‌اش دست می‌شوید؟

منوچهر فلاح، از تاریخ ۱ مرداد ۱۴۰۳ دست به اعتصاب غذا زده تا از پانزده ماه بلاتکلیفی دردناک رهایی یابد.
در این مدت شاهد نگرانی هر روزه منوچهر فلاح نسبت به دختر نوجوانش كه غير از پدرش كسى را ندارد، بوده‌ایم. او همچنين دل‌نگران فشارها و تهدیدهای پیوسته قضایی بر خانواده‌اش ( داماد و تنها خواهرش ) است.
دلسوزی و مهربانی منوچهر، اين كارگر زحمتكش، زبانزد هم‌بندی‌های او دربند سیاسی زندان لاکان رشت است؛ گوهر گرانبهایی که شایسته واژه انسانیت و تندیسی آشکار از مهرورزی می‌باشد.
درگذشت پدر و مادر، ۱۵ ماه بودن در زندان بدون ملاقات، به همراه تنهایی کشنده‌ای که عدم پیگیری پرونده‌اش را هم در بر می‌گیرد، بخش کوچکی از ناگفته‌های منوچهر فلاح است.

لذا علیرغم اینکه تمام تلاش خود را بکار گرفتیم او را از ادامه اعتصاب غذا منصرف نمائیم، با توجه به بلاتکلیفی طولانی مدت و آگاه از حقانیت مطالباتش، ما گروهی از از زندانیان بند سیاسی زندان لاکان رشت نسبت به بی توجهی مسئولان، از تاریخ ۲۱ مردادماه ۱۴۰۳ با اعتصاب غذای ایشان همراهی خواهیم کرد.
۱- عیسی چولاندیم
۲- جمشید عزیزی
۳- هومن طاهری
۴- ساسان خانزاده
۵- محمد میری

مرداد ماه ۱۴۰۳، زندان لاکان رشت

#منوچهر_فلاح #زندان_لاکان_رشت #عیسی_چولاندیم #جمشید_عزیزی #هومن_طاهری #ساسان_خانزاده #محمد_میری #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

برای فعالان حقوق زنان گیلان، که در روندی ناعادلانه، بازداشت، شکنجه و محکوم به زندان طولانی شدند.

این افراد از بدو بازداشت تا زمان پایان بازجویی مورد انواع و اقسام شکنجه‌ها قرار گرفته بودند تا تن به اعتراف اجباری بدهند.
احکام صادره در دستگاه قضایی، مبتنی بر گزارش همین بازجویان شکنجه‌گر است و فاقد هرگونه اعتباری است.

البته اعتبار و افتخاری است برای همه این بازداشت‌شدگان و ننگی است برای حکومت.


صبح روز ۲۵ مردادماه ۱۴۰۲، این فعالان حقوق زنان و فعالان سیاسی‌ با یورش ماموران امنیتی به منازل خود در شهرهای رشت، انزلی، لاهیجان و فومن بازداشت شده بودند..

پس از گذران قریب به دوماه، همگی این فعالین در فواصل زمانی متفاوت، با تودیع قرار وثیقه به‌صورت موقت از زندان لاکان رشت آزاد شدند.

و اینک با تایید احکام سنگین در زندان لاکان رشت هستند.

#جلوه_جواهری #هومن_طاهری #زهرا_دادرس #زهره_دادرس #آزاده_چاوشیان #شیوا_شاه_سیاه #نگین_رضایی #متین_یزدانی #فروغ_سمیع_نیا #سارا_جهانی #یاسمین_حشدری #گیلان #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

همسر جاویدنام یحیی رحیمی در آستانه سالگرد جان‌باختن او این تصویر نوشته را منتشر کرد.

«امشب ،نگذرد این زمان بی امان
نشود فردا
خون میچکد از این پاییز
از این مهر نامهربان
جان من ،امشب
دوسال میشود ....
جان من برایت بیقرار است...
وای از این همه درد...
وای از این همه ظلم»

rahimi_yahya70

- یحیی رحیمی شهروند سنندج و هموطن ما ایرانیان مثل هر روز پشت فرمان پرایدش نشست تا بره سمت خونه... در مسیر منزل به ترافیک نیروهای امنیتی رسید و با بوق زدن درخواست بازگشایی مسیر رو داشت تا به منزلش و خانواده‌اش برسه.

و اون روز در ۱۶ مهرماه ۱۴۰۱ یک مامور انتظامی از فاصله یک متری به پیشانی یحیی رحیمی شلیک کرد و یحیی رو کشت و همسر جوانش و اعضای خانواده‌اش رو برای همیشه داغدار کرد.

#یحیی_رحیمی #پیمان_منبری #داریوش_علیزاده #محمد_امینی#رامین_فاتحی#محمد_شریعتی #هومن_عبداللهی #آرام_حبیبی #عیسی_بیگلری#سارینا_ساعدی #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مراسم سالگرد جان‌باختن جاویدنام یحیی رحیمی، چند روز پیش بر سر مزارش برگزار شد

- یحیی رحیمی شهروند سنندج و هموطن ما ایرانیان مثل هر روز پشت فرمان پرایدش نشست تا بره سمت خونه... در مسیر منزل به ترافیک نیروهای امنیتی رسید و با بوق زدن درخواست بازگشایی مسیر رو داشت تا به منزلش و خانواده‌اش برسه.

و اون روز در ۱۶ مهرماه ۱۴۰۱ یک مامور انتظامی از فاصله یک متری به پیشانی یحیی رحیمی شلیک کرد و یحیی رو کشت و همسر جوانش و اعضای خانواده‌اش رو برای همیشه داغدار کرد.

لازم به ذکر است، شاهدانی هستند که فرد ضارب را شناسایی کرده‌اند، قاتلی که بی‌رحمانه یحیی رحیمی را به قتل رساند و خانواده‌اش را داغدار کرد.

#یحیی_رحیمی #پیمان_منبری #داریوش_علیزاده #محمد_امینی #رامین_فاتحی #محمد_شریعتی #هومن_عبداللهی #آرام_حبیبی #عیسی_بیگلری #سارینا_ساعدی #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

برای منوچهر فلاح

✍️ هومن طاهری
با پرتره‌ای از منوچهر فلاح اثر عیسی چولاندیم

🔸 روز سوم بازداشتی که تمام مدت، دستبند و پابند داشتم و ضرب‌وشتم با تأیید بازپرس پرونده، محسن سلطانی‌فر انجام می‌شد: دستبند را از پشت به پابند زنجیر کرده‌بودند و چون توانایی نشستن نداشتم، به صندلی عقب ماشین پرتاب شدم. به محض خروج ماشین از اداره اطلاعات، ضرب‌و‌شتم و توهین و تعرض شروع شد و با منحرف شدن در جاده‌های روستایی تا یک ساعت بعد ادامه یافت.
با ورود به زندان، به اتاق انفرادی که در کنار تعدادی اتاق چند نفره قرار داشت منتقل شدم. اینجا که تازه از شوک بیرون آمده و متوجه کبودی گردن و شکستگی دندان نیش راستم شدم، دو نفر از زندانیان که در حال پیاده‌روی در راهرو مشترک بودند توجهم را جلب کردند. در اولین ارتباط چشمی، یکیشان می‌پرسد جرمت چیست؟ و همین زندانی در مسیر برگشت، یک بسته پیچیده در دستمال کاغذی به داخل پرتاب می‌کند. داخل دستمال، یک بسته سیگار بیستون و فندک است.

🔸 حتی همین اتفاق هم می‌توانست خاطره‌ی منوچهر را برایم ابدی کند. مواجهات بعدی در بند عمومی و آشنایی بیشتر با او، به این ابدیت عمق بیشتری بخشید.
منوچهر از آن دست دهه‌شصتی‌هایی است - البته مانند اغلب آنها - که کودکی‌اش در سال‌های وحشت دهه‌ی شصت سپری شد؛ در کلاس‌های بی امکانات چهل پنجاه نفره پایین شهر درس خواند، وقتی به سن دانشگاه رسید با خیل عظیم داوطلبان و ظرفیت پایین دانشگاه‌ها و امکانات پایین‌تر خود نسبت به همسالانش مواجه شد و از تحصیل باز ماند و بدون پشتوانه‌ی خانوادگی و بهره‌مندی از رانت حکومتی که اغلب شرط کافی هر ترقی است، سال‌ها کارگری کرد و جبر جغرافیایی زمانه و این سیر مداوم دویدن و نرسیدن بر تمام زندگی‌اش سایه انداخت.

🔸منوچهر فلاح شاید نتواند ساعت‌ها درباره شکل مطلوب حکومت و یا مزایای دموکراسی، عدالت و آزادی سخنرانی کند؛ اما شرایط پرپیچ و خم زندگی و آگاهی به هم‌سرنوشتی با میلیون‌ها نفری که از آموزش، بهداشت، کار و زندگی آبرومندانه محروم بوده‌اند به او بهتر از خیلی از ماها - در درجه اول خودم - آموخته است که رهایی فردی ممکن نیست.
این تجربه زیسته‌ی غنی به منوچهر یاد داده که برای تغییر سرنوشت تنها دخترش، صرفاً تلاش فردی برای فرزندش نه امکان پذیر و نه مطلوب است و از پی آن دست به عمل برای تغییر سرنوشت جامعه زده است.

🔸 منوچهر کارگر زندانی‌ای که محروم از پدر و مادر و بیش از ۱۵ ماه بی ملاقات و بلاتکلیف در زندان به سر می‌برد، در زندان هم به این شکل به زندگی متعهدانه خود ادامه داده است.
با توجه به اینکه بخش بزرگی از زندانیان جنبش ژینا افراد کم سن و سالی بودند که اغلب تجربه‌ی زندگی مستقل کمی داشتند، منوچهر با سخت گرفتن بر خودش سعی در آسایش این زندانیان داشت. قبول مسئولیت آشپزی، خیاطی، اصلاح مو و... در کنار پشتیبانی‌ روحی و روانی آن‌ها، تنها بخش کوچکی از کارهایی است که باعث ماندگاری تصویر منوچهر در ذهن هم بندی‌هایش شده است.
اگر اینجا هم حکومت سعی می‌‌کرد با محرومیت منوچهر از مهر پدری نسبت به هم دخترش او را مجازات کند، او همین مهر را با ابراز بی دریغ به هم‌بندی‌هایش تبدیل به سلاح موثری علیه وضعیت می‌کرد.

🔸 منوچهر فلاح فرزند مردم است و در داخل و خارج زندان وظیفه فرزندی خود را نسبت به مردم به کمال به جا آورده است؛ اینک وظیفه ما در داخل زندان و شما در بیرون است تا به وظیفه خود عمل کنیم و صدای منوچهر باشیم.

بند میثاق زندان لاکان رشت
این یادداشت در زمان اعتصاب غذای منوچهر نوشته شده و اکنون در حالی  انتشار می‌یابد که این کارگر زندانی همچنان بلاتکلیف در زندان لاکان رشت به سر می‌برد.


#هومن_طاهری #منوچهر_فلاح #عیسی_چولاندیم #زندان_لاکان_رشت #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

امروز، ۱۵ آذر ماه ۱۴۰۳، مراسم دومین سالگرد جان‌باختن جاویدنام هومن عبداللهی در سنندج بر سر مزارش برگزار شد

پدر هومن عبداللهی در این مراسم پیامی را قرائت کرد و گفت:

«هیچ‌ جان آگاهی که جامعه ایران را دیده باشد، نمی‌تواند از کاستی‌های آن چشم بپوشد. نابرابری‌ها را نبیند، از کنار فساد و ناکارآمدی به‌آسانی بگذرد و نگران آینده فرزندان این سرزمین نباشد. اما در برابر این حجم از مشکلات چه می‌توان کرد؟

در جامعه‌ای که تمام روزنه‌های تغییر و اصلاح به روی مردم بسته شده، فعالان مدنی، سیاسی و روزنامه‌نگاران به زندان انداخته می‌شوند و مسئولان، در طول سالیان متمادی، هیچ‌کدام از وعده‌های خود را عملی نکرده‌اند، شرایط زندگی روزبه‌روز دشوارتر می‌شود. آیا باید اعتراض به این اوضاع جرم تلقی شود؟

مردم ستم‌دیده کردستان که همواره زیر بار ستم مضاعف زیسته‌اند، چه راهی جز اعتراض و حضور با دستان خالی در خیابان داشته و دارند تا امید را زنده نگه دارند و به تاراج منابع این سرزمین پایان دهند؟ آیا به گواه اعلامیه جهانی حقوق بشر، کنوانسیون‌های بین‌المللی که خود شما نیز پذیرفته‌اید، و اصل ۲۷ قانون اساسی که ادعایش را دارید، مردم حق تشکیل اجتماعات و راهپیمایی اعتراضی ندارند؟

اما افسوس که به محض برپایی کوچک‌ترین اعتراضی، کسانی که باید حامی مردم باشند، در ازای حقوقی ناچیز اجیر می‌شوند تا برای حفظ منافع صاحبان رانت و ویلاهای چند صد میلیاردی، پیشانی پاک‌ترین فرزندان این سرزمین را هدف قرار دهند.

هومن ما، اولین کسی نبود که قربانی این ستم شد. دهه‌هاست که پاسخ مطالبات مردم برای زندگی شرافتمندانه با گلوله و چوبه دار داده می‌شود. پیش از هومن، ندا، سارو، بهاران و هزاران جوان دیگر را از ما گرفتند. اما نتوانستند این چراغ را خاموش کنند.

تا زمانی که این ظلم ادامه دارد، هر روز چراغ دیگری در گوشه‌ای از این سرزمین روشن خواهد شد. هومن در دل این ملت هرگز خاموش نخواهد شد.

آزادی شمشیری است که هرگز زنگ نمی‌زند.»

#هومن_عبداللهی #سنندج #زن_زندگی_آزادی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

پیام مادر جاویدنام هومن عبداللهی در دومین سالگرد جان‌باختن فرزندش

سنندج، ۱۵ آذر ۱۴۰۳

«مردم قهرمان کردستان، همراهان عزیزم، یاران هومن و رهروان راه آزادی و زندگی!
پیش از هر چیز، از جانب خودم و خانواده‌ام، به مناسبت دومین سالگرد هومن همیشه زنده خوش‌آمد می‌گویم.

دو سال پیش در چنین روزی، روزی سیاه و تلخ (که تلخ‌تر از این در کشورمان کمتر دیده‌ایم)، قدرتی سیاه‌اندیش و ظالم در بی‌رحم‌ترین بیابان‌های این جهان، با بهانه‌ای پوچ و به جرم خواستن آزادی، پرچم زندگی و امید را به خون کشید. آن نیروهای بی‌رحم، با تصورات پوچشان، خواستند هومن و جوانان این سرزمین را از بین ببرند و از آمدن بهار جلوگیری کنند، اما خون هومن‌ها در طول تاریخ این سرزمین، ریشه‌ای عمیق از آزادی و مقاومت کاشت.

هومن عزیزم! اگرچه تو به بهار نرسیدی، اما تاریکی هیچ‌گاه نمی‌تواند بر نور چیره شود. ظلم هرگز جاودان نمی‌ماند و آنچه که از تاریکی دفاع می‌کند، محکوم به شکست است. امروز، ما به عنوان یک خانواده دادخواه و دادطلب در کردستان، مسیر خود را ادامه می‌دهیم تا به حقوقمان دست یابیم؛ مسیری که دادخواهی برای هومن عزیزمان است.

از همین‌جا، دست در دست همه خانواده‌های شهیدان خیزش زن، زندگی، آزادی می‌گذاریم و از آن‌ها می‌خواهیم که در این مسیر متحد بمانند. همچنین، ما همچنان در برابر حکومتی که مخالف زندگی است، به ویژه با قانون جدید که برای شدت بخشیدن به اجبار حجاب وضع شده، مقاومت می‌کنیم.

در پایان، ضمن قدردانی دوباره از همراهی شما، یاد همه عزیزان ازدست‌رفته‌مان را گرامی می‌داریم. ایمان دارم که هومن من، بر اسب سفید آرزوها، از دیار آزادی برای فرزندان این سرزمین پیام می‌آورد.

یادشان همیشه زنده باد!»

#هومن_عبداللهی #سنندج #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

مراسم دومین سالگرد جان‌باختن جاویدنام هومن عبداللهی بر سر مزار او برگزار شد

در این مراسم بسیاری از خانواده‌های دادخواه سنندج و جمعی از مردم حضور داشتند.

هومن در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱ در شب ۱٦ آذر ۱٤۰۱ سە روز پس از تولدش با شلیک نیروهای سرکوبگر رژیم جانش را از دست داد.
هومن عبداللهی ۲۱ سال بیشتر نداشت.
پیکر هومن عبداللهی،‌ از کشته‌شدگان اعتراضات ۱۶ آذر در سنندج، با حضور گسترده نیروهای امنیتی به صورت شبانه در شهرک حسن‌آباد این شهر دفن شد.
به گفته منابع مطلع، آثار گلوله ساچمه‌ای و شکستگی در اثر ضربات باتون نیروهای امنیتی بر روی جسد این شهروند مشهود بوده است.

#مادران_دادخواه #سنندج #زن_زندگی_آزادی #دادخواهی #هومن_عبدالهی #هومن_عبداللهی #هنر_اعتراض #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech