آموزشکده توانا
56.4K subscribers
31.4K photos
37.1K videos
2.55K files
19K links
کانال رسمی «توانا؛ آموزشکده جامعه مدنی»
عكس،خبر و فيلم‌هاى خود را براى ما بفرستيد:
تلگرام:
t.me/Tavaana_Admin

📧 : info@tavaana.org
📧 : to@tavaana.org

tavaana.org

instagram.com/tavaana
twitter.com/Tavaana
facebook.com/tavaana
youtube.com/Tavaana2010
Download Telegram
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
زنانی که در میانه‌ی پاساژها و خیابان‌ها می‌رقصند، نماد مقاومت و امید هستند. در جامعه‌ای که شادی و آزادی جرم تلقی می‌شود، هر گام رقص، فریادی است علیه استبداد و هر چرخش نمادی از اراده برای زنده نگه داشتن رویاها. این زنان به ما یادآوری می‌کنند که آزادی، حق طبیعی انسان‌هاست، و هیچ دیواری، هرچند بلند و مستحکم، نمی‌تواند مقابل اراده‌ی جمعی برای تغییر ایستادگی کند.

رقصیدن در مکان‌های عمومی نه تنها شکستن قوانین تحمیلی است، بلکه شکستن دیوارهایی است که سال‌هاست بر ذهن و قلب مردم سایه انداخته است. همان‌طور که دیوار برلین با سقوطش پایان یک دیکتاتوری را نوید داد، شکستن دیوارهای ترس و سکوت نیز راه را برای آینده‌ای روشن باز خواهد کرد. این زنان با جسارت و امید خود به ما نشان می‌دهند که تغییر ممکن است و شادی، همان‌قدر که ساده به نظر می‌رسد، یک عمل انقلابی است.

مردم ما شایسته‌ی زندگی در دنیایی آزاد و پر از شادی هستند. آن‌ها سال‌هاست که از هر فرصتی استفاده کرده‌اند تا نشان دهند رویای آزادی هنوز زنده است و هیچ قدرتی نمی‌تواند آن را نابود کند. این زنان با رقص‌هایشان پیام می‌دهند که صدای مقاومت هرگز خاموش نمی‌شود و دیوارهای استبداد دیر یا زود فرو خواهند ریخت.

ویدیو از صفحه ایکس «اسرائیل به فارسی»

#رقص #برای_توی_کوچه_رقصیدن #برای_یک_زندگی_معمولی #برای_آزادی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
شعر در انتظار آزادی
سروده و خوانش مرتضی کیوانلو، زندانی سیاسی زندان سبزوار

مرتضی کیوانلو چند روزی است که در مرخصی به سر می‌برد. یکی از دوستان او این ویدیو را فرستاده و گفته او این شعر را در زندان سروده است.

آخرش این قصه‌ی ظلمت به پایان می‌رسد
دستِ پُرامید ما بر دستِ جانان می‌رسد

بلبلان چه‌چه‌کنان آوازِ مستی سر دهند
فصل سبزِ عهدمان در این زمستان می‌رسد

عاقبت سر می‌رسد آن وعده‌ی دیدارِ عشق
یوسفِ گم‌گشته‌ام روزی به کنعان می‌رسد

بوی عطرش پُر شود در شهرها و کوچه‌ها
آن شمیمِ بوی خوش بر این گلستان می‌رسد

سختی امروز را با جان تحمل می‌کنم
چون که دانم روزهای سهل و آسان می‌رسد

تشنه‌ی دیدار یارم، حتم دارم آخرش
بر کویرِ جانمان آبِ فراوان می‌رسد

غم مخور چون روز فردا موعد آزادی است
سیلِ رحمت عاقبت بر خاک ایران می‌رسد

مرتضی کیوانلو ۴۳ ساله، متاهل و پدر یک فرزند دختر است. او در تاریخ ۲۸ بهمن ۱۴۰۲ بازداشت و به زندان منتقل شده و در تاریخ ۱۷ اسفند ۱۴۰۲ هم با قید وثیقه آزاد شده بود.
او به اتهام تبلیغ علیه نظام به هفت ماه و نیم حبس تعزیری محکوم شده است و دوران حبس خود را در زندان سبزوار می‌گذراند.


#مرتضی_کبوانلو #برای_آزادی #یاری_مدنی_توانا



@Tavaana_TavaanaTech
بیش از ۱۰۰۰ تن از فعالان شناخته شده جنبش زنان، جنبش کارگری، خانواده‌های دادخواه، خانواده‌های قربانیان شلیک سپاه به پرواز اوکراینی، فعالان محیط زیست، معلمان، رونامه‌نگاران، نویسندگان، پزشکان و فعالان سیاسی با امضا بیانیه‌ای خواهان آزادی بی قید و شرط زندانیان سیاسی و عقیدتی و مطبوعاتی شدند. متن کامل این نامه را در ادامه بخوانید:

صدای زندانیان سیاسی، مدنی، عقیدتی و مطبوعاتی باشیم!

هم‌میهنان آزاده، آگاه و متعهد

زندانیان سیاسی، فرزندان شایسته ملت هستند؛ اجازه ندهیم صدای آن‌ها که صدای من و شما بودند؛ لحظه‌ای به خاموشی گراید.

همه ما یکصدا خواهان آزادی همه زندانیان سیاسی و عقیدتی و مطبوعاتی هستیم.

هموطنان گرامی!

این زندانیان بدون‌ ارتکاب هیچ جرم و گناه برخلاف اصل «قانونی بودن جرم و مجازات» به زندان افتاده و در تضاد کامل با اصل «حقوقی شخصی بودن مجازات»، خانواده‌های آنها نیز مجازات شده و در زجر و‌ عذاب گرفتار ظلم و ستم مضاعف شده‌اند.

نظر باینکه کلیه زندانیان سیاسی و مطبوعاتی و عقیدتی به استناد اصول «۳۴، ۳۲، ۳۶، ۳۷، ۶۱، ۱۵۹ و ۱۶۸ قانون اساسی»

درمرجعی غیر قانونی وغیر مستقل و غیر صالح قضایی، بدون دادرسی منصفانه و حق دفاع مشروع، زندانی شده اند؛ باید بی قید و شرط آزاد شوند.

با توجه به وضعیت وخیم برخی از زندانیان، و غیر قابل تحمل بودن شرایط سخت زندان برای همه عزیزان، لازم است که همه ما از هر گروه و عقیده‌ای که هستیم به یاری این آزاد زنان وآزاد مردان بشتابیم و خواهان آزادی فوری آنان باشیم؛ شاید فردا دیر باشد

بویژه در مورد اعدام‌های روزهای پیش رو بسیار نگرانیم و اینگونه تصمیمات غیرعادلانه، ما را برای پافشاری بر آزادی همه این ازادگان مصمم تر می‌کند.

به امید آزادی همه زندانیان سیاسی، مدنی، عقیدتی و مطبوعاتی


اسامی در لینک زیر :

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSfMcPzo0QDeaDXO1ZOn0irn-u3CfJhCNK4sJZU9LNtkYbflTg/viewform?usp=header

#زندانیان_سیاسی #برای_آزادی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
خسرو آذربیگ، هنرمند معترض، بخشی از گلستان سعدی را در این ویدیو می‌خواند. او ضمن انتشار این ویدیو نوشت:

«ای کاش همه ما ایرانیان یکبار با دقت و توجه فراوان گلستان و بوستان سعدی را بخوانیم.
البته دیگران هم گفته‌اند که:
سر خصم اگر بشکند مشت تو
هم آزرده گردد سر انگشت تو
و...
اما حیرت‌آور است که خیلی‌ها بنای شنیدن ندارند.

ای کاش گردانندگان حکومت اتفاق امروز را واکاوی و حلاجی و تجزیه و تحلیل حسابی کنند و اصل ۵۹ قانون اساسی را یکبار دیگر با دقت بخوانند و بپذیرند که: مراجعه به همه پرسی بهترین و عاقلانه‌ترین و سالم‌ترین راهکار مشکلات جامعه است.

و
به باور من حق با سعدی جهانگرد و دنیادیده و خردمند است و آتش خشم و خشونت و فوران آتشفشان عصبانیت به زیان جمع کننده هیزم است. ای کاش حضرات تلنگر لازم را خورده باشند و قبول کنند شعله‌هایی که در درون تک تک افراد نهفته است به جرقه‌ای بسته است و می‌تواند عواقب زیانباری برای جامعه داشته باشد. »
او از خشونت‌های دهه اول جمهوری اسلامی که با اعدام‌ها و کشتار حکومت علیه مخالفان شروع شد نوشت و از گروه‌های مختلف که به ورطه خشونت‌ورزی افتادند نام برد و افزود: «اگر خشونت نبود و اگر ترور نبود و اگر خونریزی نبود، شاید ماجرا طور دیگری رقم می‌خورد. اما شد آنچه نباید می‌شد... و در میان آن شراره‌های وحشی و گدازان فقط عمر و کودکی و جوانی ما نبود که خاکستر شد، خیلی چیزها سوخت... خیلی چیزها... خشک و تر...

و مخلص کلام اینکه:
ای زورمند روز ضعیفان سیه مکن»

با آرزوی #آرامش و #آزادی #برای #ایران مان
#خسرو_آذربیگ


#ایران #آزادی #عدالت #برابری #زن_زندگی_آزادی #محمد_مقیسه #علی_رازینی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
شنیدن خبر هلاکت قاتلانی که سال‌ها عامل مرگ و رنج هزاران انسان بی‌گناه بودند، با شادی و تبریک همراه است. لحظه‌ای از این که عدالت به نوعی اجرا شده و آنان به سزای اعمالشان رسیده‌اند، قلب‌ها لبریز از خشنودی می‌شود. لبخندها و خنده‌های کوتاه، نمادی از رهایی از وحشت و ترس‌های گذشته است. گویی طلوع امیدی تازه در دل‌های آسیب‌دیده پدیدار شده است.

اما این شادی زودگذر به سرعت جایش را به آه و حسرت می‌دهد؛ چرا که یاد عزیزانی که جان‌شان قربانی ظلم و بی‌عدالتی این افراد شد، همچنان در دل‌ها زنده است. گریه‌ها و غم‌ها از ناتمام ماندن قصه زندگی آن‌هایی که بی‌دلیل از ما گرفته شدند، جاری می‌شود. اندوه از این که بسیاری از این جان‌باختگان فرصت دیدن این روزها را نیافتند و حسرت محاکمه علنی و عادلانه قاتلان بر دل بازماندگان باقی ماند، هر لحظه قلب‌ها را می‌فشارد.

ویدیو از پوریا افضلی

#نه_به_جمهورى_اسلامى #دادخواهی #ایران #برای_آزادی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
کمال جعفری‌یزدی، زندانی سیاسی محبوس در زندان وکیل‌آباد مشهد، که خود علاوه بر اینکه برادر شهید است، جانباز جنگ است و چهار سال هم اسیر جنگی بوده، در واکنش به بازداشت دو دختر نوجوان به خاطر رقصیدن، در این فایل صوتی می‌گوید:

قطعاً شهدای ما فدای آزادی، رفاه و شادی معیشت مردم شدند. امروز اگر کسی با شادی، نشاط و آزادی مردم مقابله کند، شهدای ما، همان‌طور که در صحبت‌های سر مزار برادر شهیدم در بهشت رضا گفتم، اگر زنده بودند، اسلحه‌شان را به طرف این افراد می‌گرفتند. دیگر نمی‌شود مقابل خواسته‌های مردم ایستاد. مردم باید شاد باشند. شادی یعنی انرژی مثبت، رشد. غم، عذاب و سیاهی یعنی تسلیم شدن به بدبختی. سیاهی و عزا متعلق به جنگ‌هاست.

هر روزمان بلاتکلیف باشد که "برقصیم؟"، "دست بزنیم؟" یا "سینه بزنیم؟"، این روش زندگی نمی‌شود. باید کمی مردم را شاد نگه داشت. این افراد نمی‌فهمند که مسیرشان اشتباه است. شادی حق مردم است، حق جوان‌هاست. شهدای ما برای شادی و آزادی مردم فدا شدند، برای همین مملکت جان دادند.

هر شهیدی هم که برای جمهوری اسلامی و اهداف باطل آن فدا شده، "خَسِرَ الدُّنْیا وَالآخِرَةَ" بوده است.»

#رقص #کمال_جعفری_یزدی #شادی #نه_به_پوشش_اجباری #نه_به_حجاب_اجباری #برای_یک_زندگی_معمولی #بیانیه۱۴ #بیانیه #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech