ویدیویی از رقص و شادی تعدادی از جوانان در جزیره هرمز با آهنگ معروف این روزها

ایرانیان از هر فرصتی برای رهایی از غم‌ها استفاده می‌کنند و مرزهای ممنوعیت‌ها را در می‌نوردند.
حکومتی که رقص و آواز زنان و شور و عشق و بوسه را ممنوع کرده است، سرانجام فرو خواهد ریخت‌ و ایرانیان با شور و شادی، تاریکی‌ها را از کشور خواهند زدود.
مردم ما منتظر تغییر حکومت نمی‌مانند و آینده مطلوبشان را به زندگی حال خود می‌آورند. همین زندگی عادی و خواسته‌ زندگی نرمال، مبارزه‌ای است علیه حکومتی که ۴۵ سال تلاش کرده تا ایدئولوژی خود را به ایرانیان تحمیل کند.

#رقص #برقص_تا_برقصیم #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

صادق بوقی بهانه بود، برای دهن‌کجی مردم به حکومتی که عزا و ماتم را دوست دارد. حکومتی که جوانان عاشق شادی و آزادی را به خاک و خون کشید. حکومتی که سال‌ها به جشن‌ها و میهمانی‌ها حمله کرد و جوانان را شلاق زد.
حالا در تمام شهرها و استان‌ها، مردم می‌رقصند که بگویند «ما زنده‌ایم» و «از این حکومت بیزاریم»

#رقص #برقص_تا_برقصیم #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

در برابر حکومتی که عاشق ماتم و رنگ‌های تیره است، در پارک‌ها و بوستان‌ها مسجد درست می‌کند تا مراسم عزاداری و زیارت عاشورا را به پارک‌ها ببرد، تا پایگاهی برای سازماندهی نیروهای سرکوبگر درست کند و ابایی از بریدن درخت‌های پارک‌ها ندارد، مردم ایران اما عاشق رنگ و رقص و شادی و سرور هستند، جشن‌های باستانی خود را پر شور برگزار می‌کنند.

ویدیو از جشن نوروز ۱۴۰۳
روستای هشمیز

#نوروز #هشمیز #کردستان #رقص #شادی #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

در هفته‌های گذشته ویدئویی در بسیاری از شبکه‌های اجتماعی(تیک تاک اینستاگرام و فیسبوک) ویرال شد و میلیون‌ها نفر این ویدئو را مشاهده کردند.
موضوع از این قرار بود که استاد دانشگاه "تنسی" در آمریکا به دانشجویان خود پیشنهاد داده بود که یک مقاله ۱۵هزار کلمه ای بنویسند یا در مقابل می‌توانند ۱۵ ثانیه در کلاس برقصند و تنها یک نفر از دانشجویان دختر پیشنهاد دوم استاد را انتخاب کرده بود.
در ادامه به واکنش مدیران و مسئولان این دانشگاه دقت کنید.

یکی از کاربران ایرانی با انتشار این ویدئو نوشته:
«من بعد از دیدن این ویدئو نیم ساعت گریه کردم ...
و می‌دانم چرا ....»

کاربر دیگری نوشته:
«بعد ما هرروز صبح باید جنگ کنیم با حراست که چرا رنگ ناخونت جیغه چرا شلوارت گشاد یا تنگه
هرروز بیشتر از اینجا فراری میشم»

#دانشگاه #حجاب_اجباری #رقص #شادی

@tavaanatech

ویدیویی برای ما ارسال شده که نشان می‌دهد که جمعی از شهروندان در پارک قیطریه تهران در حال رقص و شادی هستند و زنان بدون حجاب اجباری در حال رقصیدن هستند.

چهره افراد توسط ما تار شده است.

#پارک_قیطریه #رقص #نه_به_پوشش_اجباری #نه_به_حجاب_اجباری #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

رنج‌ها و غم‌ها به کشتار رقص‌هایمان آمده ... به سلاخی آوازهایمان... به قصد شکستن سازهایمان!
وای‌تان باد اگر روزی زنان سرزمین‌تان، رقصیدن را فراموش کرده باشند...
وای‌تان باد اگر آوازخوانان‌تان غمباد گرفته باشند و شاعران و نوازنده‌هایتان به پیشه‌ی دیگری روی آورده باشند ...
رقص و آواز، شعر و موسیقی، آخرین علایم حیاتی یک جامعه‌ی زنده و پویاست .
اگر میخواهی سرزمینی را نابود کنی، با تخریب شهرها و خانه‌های مردم نمی‌توانی آن دیار را به خاک مذلت بنشانی.
اما اگر توانستی میل به شادی، رقص، شعر و آواز  را در آنان خفه کنی، آنگاه می‌توانی به راستی ادعا کنی که سرزمینی را به شهری سوخته، بدل کرده‌ای.
اما بازهم، سال‌ها بعد، در همان شهر سوخته، تمام غم‌ها و ناامیدی‌ها ، تمام آلام و دردها ، تمام سوگواری‌ها و گریه‌ها، در یک لحظه تمام خواهد شد. درست در همان لحظه‌ای که پیرزنی داریه‌زنگی خود را از زیر آوارهای خانه‌اش بیرون می‌کشد، مردی آخرین سیم‌ کمانچه‌‌اش را کوک می‌کند و مادری داغدار، ناگهان اشک‌هایش را با آستینش پاک می‌کند و همگام با ردیف کمانچه و داریه، از عمق جان آواز سر می‌دهد که :
بغل وا کن منو کنج بغل گیر ... که دیشب در بیابون مونده‌ام مو ... که سرما خورده‌ام مو ...عزیز جان ... جگر جان ... دل ای دل ای دل ای دل ...

و آنگاه،
گاهِ رقصیدن آغاز می‌شود... و زندگی
بر استخوان ران‌هایِ خود
دوباره خواهد ایستاد...

✍️مسعود احمدی شامکانی

masoudahmadi912

#شجریان #محمدرضا_شجریان #محمد_رضا_شجریان #رقص_ایرانی #رقص_محلی #آواز_محلی #آواز_سنتی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

جمیله؛ هنرمندی که در یاد ایرانیان همیشه می‌رقصد

«فاطمه صادقی» – ملقب به جمیله -چهارم آبان‌ماه سال ۱۳۲۵ در جنوب شهر تهران به دنیا آمد.
جمیله از شش سالگی روی صحنه بود از کاباره شکوفه نو تهران شروع کرد.پدر و مادرش از هم جدا شده بودند و او با پدرش زندگی می‌کرد و چون کسی نبود که از او مراقبت کند با پدرش که در شکوفه نو کار می‌کرد به آنجا می‌رفت. کم کم خود نیز در شکوفه نو مشغول به کار شد و همراه با گروه کنسرت برای اجرای برنامه به شهرهای مختلف می رفت.

این هنرمند، سال‌هاست که از ایران دور است؛ اما کشورش را بسیار دوست می‌دارد.
او ملت ایران را «فامیل بزرگ» خود می‌داند. و آرزویش را درباره ایران این‌گونه بیان می‌کند:
«آرزو می‌کنم روزی برگردیم به مملکت خودمان. دلم برای ایران بسیار تنگ شده است.»
شما جمیله را چگونه به خاطر می‌آورید؟
یاد از فرهنگ و ایرانیان به بهانه نیاز ندارد.

https://tavaana.org/jamileh-sadeghi-dancer/

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#رقص
@Tavaana_TavaanaTech

متن ارسالی توسط یکی از دختران شجاع ایران

خیلی دوست داشتم یه جا اینو بگم:
به اونایی که میگن شما دخترا با رقص و آواز توی خیابون میخواین انقلاب کنید؟
شاید دیدشون عوض بشه.
ما همونایی هستیم که توی اعتراضات هم توی خیابون بودیم.
من همون دختری هستم که با شلیک مستقیم تیر ساچمه ای مامورا از فاصله ۱۰ متری توی صورتم آسیب دیدم ولی بازم اومدم تو خیابون.
من همون دختری ام که برای اعتراض به بی عدالتی در حق زندانیامون توی خیابون بازداشت شدم.
ما فقط مجازی نیستیم، همونایی هستیم که تو خیابون هم بودیم و الان فقط هر جوری شده میخوایم ادامه بدیم،
یه روز با رقص و آواز توی خیابون،
یه روز با اعتراض کف خیابون 🕊️
به قول توماج ما جزوی از همیم،
هیچه فاصلمون ✌️

از اینستاگرام سامان فردی


#مبارزه_مدنی
#رقص_خیابانی
#توماج_صالحی
#زن_زندگی_آزادی
#مهسا_امینی
#نیکا_شاکرمی
#آرمیتا_گراوند
#یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

خبرگزاری میزان وابسته به قوه قضاییه جمهوری اسلامی اعلام کرد که با تهیه‌کننده، بازیگر و سکوی پخش سریال داریوش به دلیل نشان دادن «اعمالی خلاف موازین اسلامی« برخورد قضائی شده است. ‌‌
قوه قضائیه درباره جزئیات این برخورد توضیحاتی نداده است. ‌

آن‌ها این حرکات دست و میمیک صورت سحر دولتشاهی را مغایر با موازین اسلامی دانسته‌اند!
 
پیش‌تر درخرداد ماه جاری، سکانس رقص پارسا پیروزفر و احترام برومند که نقش پسر و مادر را در سریال در انتهای شب بازی می‌کردند با اصلاحیه ساترا (سازمان تنظیم مقررات رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی) حذف شد. 

جمهوری اسلامی دشمن رقص و زیبایی است. هنرمندان با محدودیت‌های بسیاری در نمایش انواع احساسات و عواطف انسانی مواجه هستند.

#سانسور #سحر_دولتشاهی #رقص #برای_یک_زندگی_معمولی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

آزادی
نام آخرین ایستگاه اتوبوس است
برقص دخترم
ما که جوانی‌مان
در آتش آرمانهایمان سوخت...
لااقل تو برقص
بکوب پای شادی‌ات را بر زمینی
که روزی ما برای شعارهایی پوک
بر آن پای‌کوبیدیم...
برقص دخترم
برقص تا زودتر به ایستگاه آزادی برسیم...
برقص تا دیگر هیچ جوانی
به دست خود
لبهایش را با نخ و سوزن ندوزد
من ایمان دارم
روزی تمام انگورها خواهند رسید
اما تو سعی کن از میان تمام آنها
سرخ‌ترین باشی
شاید کمی دیر برسیم
اما فراموش نکن
هر انگوری که دیرتر می‌رسد
شیرین‌تر میشود
برقص دخترم
آری...آری
ما روزی شراب خواهیم شد.

برقص برای رسیدن انگورها...
برقص برای رسیدن به آزادی...

✍️ مسعود احمدی شامکانی


@ahmadi_shamakani912


#حسین_رونقی
#رقص
#دختران_ایران
#دختر_ایرانی
#فرزندان_ایران
#دختران_سرزمین_من #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
«پسربچه‌های دبستانی در مدرسه‌ای در بابل با صدای موزیک در حیاط مدرسه رقصیده‌اند و آموزش و پرورش اعلام کرده با عاملان برخورد می‌کنیم.
جمهوری‌اسلامی در روزهای اعتراضات، مامورانش را به مدارس ریخت و بچه‌ها را کشت و هر بار هر کودکی در مدرسه یا خیابان بنا به حق ذاتی و طبیعی‌اش خندید و رقصید و شادی کرد، دستور برخورد داد. دیکتاتوری که زورش به کودکان می‌رسد.»

از حساب ایکس هدیه کیمیایی


لازم به ذکر است، از صبح امروز فیلم کوتاهی در شبکه‌های اجتماعی و کانال‌های پرمخاطب فضای مجازی مازندران دست به دست می‌شود که از آن به عنوان «آموزش رقص در مدرسه» یاد شد.

به گزاش ایرنا، در پی انتشار این فیلم که دانش آموزان پسر دسته جمعی در حیات مدرسه در حال رقص هستند، آموزش و پرورش بابل اطلاعیه‌ای منتشر کرد و نوشت پیرو گزارش دریافتی با عنوان «برگزاری جشن نامتعارف در یکی از مدارس دولتی پسرانه شهرستان بابل»، به اطلاع می‌رساند همزمان با دریافت این گزارش، موضوع فوری مورد بررسی قرار گرفت.

اطلاعیه ادامه داده است که پس از احضار و ابلاغ تذکر به مسئولان مدرسه، موضوع برای انجام پیگیری‌های دقیق‌تر به مسئولان نظارتی ارجاع شد که به طور قطع بر اساس ضوابط و مقررات، اقدام‌های لازم انجام خواهد شد.

آموزش و پرورش بابل تاکید کرده که مطابق سند تحول بنیادین همواره در راستای تحقق اهداف عالی و تربیتی گام برداشته است و در کنار آموزش دغدغه پرورش صحیح دارد و در صورت بروز هرگونه اخلال در این مسیر، فوری رفع، اصلاح و برای بهبود آن اقدام خواهد کرد.


مرتبط:
دانش‌آموزان و عوارض نظام آموزشی ایدئولوژیک
https://tavaana.org/live_ies/

دوره آموزشی دموکراسی در کلاس درس
https://tavaana.org/democratization-of-classes/

دوره آموزشی حمایت از آموزش لیبرال در ایران
https://tavaana.org/advocating-liberal-education-for-iran/

دموکراسی در آموزش
https://tavaana.org/democracy-in-education/

#نظام_آموزشی #رقص #آموزش_ایدئولوژیک #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

آدمی که برقصه رو نمیشه اسیرش کرد...

آموزش و پرورش بابل با صدور اطلاعیه‌ای در خصوص برگزاری جشن نامتعارف!!!!! در یکی از مدارس دولتی این شهرستان اعلام کرد با عاملان این قانون‌شکنی برخورد می‌کنیم!!!!

ویدیو از سامان فردی
samy_fardi

#رقص #کودکان #حقوق_کودک #شادی #نظام_آموزشی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

نامه محبوبه رضایی از زندان اوین: همچنان با شادی بیشتری دست در دست خواهرانم خواهم رقصید.

محبوبه رضایی، فعال سیاسی پادشاهی‌خواه محبوس در زندان اوین، در نامه‌ای با اشاره به برخی از واکنش‌ها به انتشار ویدیویی از رقص زنان این زندان، نوشته «از زندان اوین و با صدای بلند فریاد می‌زنم حکومتی که مجیدرضاها و نیکاها را به قتل رسانده با هیچ رقصی سفیدرو نخواهد شد.»

متن کامل نامه محبوبه رضائی به شرح زیر است:

«دوست ندارم گریه کنن، قرآن نخونن، نماز نخونن، شادی کنن!»
این جمله از مجیدرضا سنت ما برای مبارزه علیه ستم است. زندان به من آموخت که برای دستیابی به عدالت و آزادی پیش از هرچیزی می‌بایست متحد شد و نشکست، متحد شد و برخاست، برخاستن با جمع متکثری که با وجود اختلاف نظرهای متعدد همه بر سر یک چیز اجماع داریم: اینها باید بروند!
اگر رقصیدن در زندان برای عده‌ای حکم سفیدشویی جمهوری اسلامی را دارد باید از زندان اوین و با صدای بلند فریاد بزنم حکومتی که مجیدرضاها و نیکاها را به قتل رسانده با هیچ رقصی سفیدرو نخواهد شد. این گزاره‌ای برای به بیراهه بردن مبارزه ما علیه حاکمیت است و هرکس به آن دامن بزند همدست حکمرانان.
من از دیار رقص و پایکوبی‌ام!
قریب به دوسال است هزاران کیلومتر از خانواده‌ام دور هستم و از حق دیدار مادرم که تنها دارایی‌ام است محروم مانده‌ام اما این محرومیت‌هایما را خسته نخواهد کرد، همچنان با شادی بیشتری دست در دست خواهرانم خواهم رقصید.
نامه‌ام را با یادآوری شبی که حکم اعدام پخشان عزیزی صادر گردید به اتمام می‌رسانم؛ پخشان کل می‌کشید و با رقص فریاد میزدیم: سر برود، جان برود، آزادی از ایران نرود.
پاینده ایران
محبوبه رضایی، زندان اوین.


#محبوبه_رضایی #بند_زنان_اوین #بیانیه #رقص #زن_زندگی_آزادی #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

مهناز طراح: ما در زندان با هر گرایش و تفکری در مناسبت‌های مختلف با هم می‌‌رقصیم

مهناز طراح، فعال سیاسی پادشاهی‌خواه (مشروطه) محبوس در بند زنان زندان اوین، با نوشتن نامه‌ای در واکنش به برخی از انتقادها به ویدیویی از رقص شماری از زنان این زندان، نوشته است: «ما را قضاوت می‌کنید و نمی‌دانید پیش از شما توسط قضات جمهوری اسلامی همین طور ناعادلانه قضاوت شده‌ایم.»

این زندانی سیاسی در ادامه نامه خود با اشاره به دشواری‌های زندان و رنجی که بر زنان محبوس در زندان اوین تحمیل می‌شود، نوشته است «ما می‌رقصیم، ما در زندان می‌خوانیم و می‌رقصیم ولی در همان زندان که شما هتل می‌خوانید دلتنگی عزیزانمان را تاب می‌آوریم، بیمار از بیمار پرستاری می‌کند و برای یک اعزام درمانی، و نه حتی مرخصی درمانی، باید ماه‌ها دوندگی کنیم.»

متن کامل نامه مهناز طراح به شرح زیر است:

«ما را قضاوت می‌کنید و نمی‌دانید پیش از شما توسط قضات جمهوری اسلامی همین طور ناعادلانه قضاوت شده‌ایم. ما می‌رقصیم، ما در زندان می‌خوانیم و می‌رقصیم، ولی در همان زندان که شما هتل می‌خوانید دلتنگی عزیزانمان را تاب می‌آوریم، بیمار از بیمار پرستاری می‌کند و برای یک اعزام درمانی، و نه حتی مرخصی درمانی، باید ماه‌ها دوندگی کنیم.

ما تنها زندانیانی هستیم که مشمول هیچکدام از مفاد قانونی مانند مرخصی و آزادی مشروط نمی‌شویم و تنها بند در سراسر ایران هستیم که آخر هفته‌ها تلفن قطع است و و دور روز متوالی از دنیای بیرون بی‌خبریم. ولی با هر گرایش و تفکری در مناسبت‌های مختلف با هم می‌رقصیم زیرا در این گوشه از خاک فقط خودمان را داریم و بس. چپ‌هایی که بر خلاف تفکر عده‌ای تندرو، می‌توانستند بروند ولی ماندند و زندان خاک خود را به غربت ترجیج دادند، مشروطه‌خواهانی که همیشه متهم به دیکتاتوری هستند و هیچ کس هرگز نپرسید دردشان چیست. حتی اصلاح‌طلبانی که شاید از ویرانی‌های بیشتر میهن بیم دارند اگرچه دیگر چیزی برای ویران‌شدن وجود ندارد.

با هم می‌رقصیم و با هم گریه می‌کنیم ولی شما همان گوشه از رقص ما را ببینید و اگر توانستید یک روز و شب از انفرادی همراه با بازجویی‌های طولانی‌مدت به شیوه جمهوری اسلامی را تاب بیاورید و آن‌گاه ما را قضاوت کنید.»

مهناز طراح، آبان ۱۴۰۱ در جریان خیزش«زن، زندگی، آزادی» بازداشت و تا اواخر بهمن همان سال که در جریان عفو عمومی آزاد شد، در زندان «قرچک» محبوس بود.
این زندانی سیاسی یک بار دیگر در آبان ۱۴۰۲ بازداشت شد و دی‌ماه همان سال، به حکم شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری به اتهام اجتماع و تبانی به سه سال و هشت ماه حبس و به اتهام تبلیغ علیه نظام به هشت ماه زندان محکوم شد و حکم او در پی تسلیم به رای به دو سال و نه ماه زندان کاهش پیدا کرد و اکنون در حال گذراندن دوران محکومیت خود در زندان اوین است.

#مهناز_طراح #بند_زنان_اوین #رقص #بیانیه #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

رقص، زبان مقاومت است...
رقص در شرایط تنگنا هم اعلام وجود است و هم ناقل این پیام که هنوز به رغم همه مصائب زنده‌ام.
رقص هم می‌تواند یک واکنش طبیعی به فشار محیط باشد،
و هم می‌تواند بک کنش هدفمند در راستای به چالش کشیدن نظم ظالمانه.
همچنان که در دوران کرونا رقص پزشکان و پرستاران، برای حفظ ایستادگی و تداوم زندگی در برابر ویروس مرگ بود.

متن و ویدیو از سامی فردی
samy_fardi

#رقص_زبان_مقاومت
#زن_زندگی_آزادی
#نرگس_محمدی
#مهسا_امینی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

گلرخ ایرایی از زندان اوین:
حالِ خوبِ ما نقطه‌ی مرگِ ستمگر است

نامه‌ی گلرخ ایرایی روایت‌هایی از رنج، مقاومت و امید در سخت‌ترین شرایط زندان است. او تجربه‌های شخصی و مشاهدات خود را از زندان‌های مختلف ایران بازگو می‌کند و به قصه‌های هم‌بندی‌هایش که محکوم به اعدام بودند، می‌پردازد. برخی بخش‌های نامه به شکل عینی در ادامه آورده شده است:

"رنج زندان نه دیوارهاست و نه بیهودگی مدامی‌ست که رهایت نمی‌کند. دستان بسته‌ات است آن‌گاه که با فوجی از مأموران می‌رود و پشت درهایی که یک به یک قفل می‌شوند جا می‌مانی، با صدایت که گم می‌شود در هیاهوی بی‌حوصلگی‌های شبی دیگر که آخرین شب زندگی‌اش است. آخرین شب زندگی او که کمی آن‌سوتر در سلولی ایستاده یا نشسته، اذان صبح را انتظار می‌کشد و طلوع آفتاب را که غروب بودنش خواهد شد."

او از لحظاتی می‌گوید که با رفتن هم‌بندی‌ها به سوی مرگ، بند زنان خلأیی عمیق تجربه می‌کرد:

"دو هفته بعد از ورودم به زندان قرچک در سال ۱۳۹۸، «فاطمه قزل» و «نرگس طباطبایی» را هم‌زمان برای اجرای حکم مرگ از بند خارج کردند و به سلول انفرادی بردند... نرگس را می‌بردند، اشک می‌ریخت و به بچه‌ها دل‌داری می‌داد. می‌گفت شرایط را پذیرفته و از چیزی نمی‌ترسد. می‌گفت بعد از رفتنش گریه نکنند و شاد باشند و مثل روزهای دیگر عصرها رادیو آوا گوش کنند."

او همچنین از لحظات مقاومت و شادی در بند می‌نویسد، زمانی که با وجود تهدید مأموران، شادی را به زندان برمی‌گرداندند:

"رقصیدن در زندان قرچک ممنوع بود... اما فضا را شکسته بودیم و بچه‌ها از دستور مأموران سرپیچی می‌کردند. قزل و نرگس رفته بودند اما لحظات شادی که کنارمان بودند تا مدت‌ها مرور می‌شد. حتی کمی بعد یکی از بچه‌ها رقص قزل را هم‌زمان با آهنگ مورد علاقه‌اش تقلید می‌کرد. برخی اشک می‌ریختند و برخی می‌خواستند ادامه بدهد."

یکی از تأثیرگذارترین روایت‌های او مربوط به معصومه زارعی است، زنی که در روزهای آخر زندگی‌اش نیز روحیه‌اش را از دست نداد:

"معصومه زارعی... با شوری وصف‌ناشدنی بچه‌ها را که پنهانی اشک می‌ریختند از تخت‌ها بیرون کشید. چند دقیقه بعد همه وسط اتاق بودند. برخی با اشک و برخی هم برای دقایقی همه چیز را فراموش کرده بودند... غروبِ چند روز بعد معصومه را از بند خارج کردند... در برابر چشمان دخترش به دار آویخته شد. صدای نعره‌های دختر نوجوان معصومه را از پشت دیوارها می‌شنیدیم که می‌خواست مادرش را از طناب جدا کند."

در پایان، گلرخ پیام مقاومت و امید را برجسته می‌کند:

"حالِ خوبِ ما نقطه‌ی مرگِ ستمگر است... در اوج سختی‌ها و در فضایی که مدام رنج و اندوه بر سر آوار می‌شود، می‌توان وجه مثبتِ داشته‌ها را دید و آن را به همبستگیِ بیشتر، تمرینِ مقاومت و رمز ایستادگی بدل کرد."

#گلرخ_ایرایی #بیانیه #بند_زنان_زندان_اوین #رقص #مقاومت_زندگیست #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

دکتر حسن باقری‌نیا در یک فایل صوتی به تحلیل شرایط ایران و رفتارهای جمهوری اسلامی پیش از فروپاشی پرداخته است. او می‌گوید حکومت با ایجاد تفرقه میان مخالفان، دوقطبی‌سازی و نمایش ظاهری زندان‌ها به دنبال بقای خود است. به گفته او، بند عمومی زندان اوین ویترینی برای نمایش به نهادهای بین‌المللی است، درحالی‌که شرایط واقعی زندان‌ها بسیار سخت‌تر از آن چیزی است که نشان داده می‌شود.

به گفته او، خلاقیت و امید زندانیان در دل این شرایط سخت، مانند ورزش، موسیقی، و لحظات شادی، تلاشی برای زنده نگه‌داشتن روحیه است و نباید با تأیید شرایط زندان‌ها اشتباه گرفته شود. این تلاش‌ها نشانه‌ای از مقاومت و حفظ انسانیت در برابر فشارهای شدید است.

دکتر باقری‌نیا با هشدار نسبت به تفرقه‌افکنی حکومت میان مخالفان، از مردم می‌خواهد که به جای تمرکز بر اختلافات، بر ارزش‌های مشترکی مانند آزادی، حقوق بشر و پایان استبداد تأکید کنند. او می‌گوید: «مهم نیست آینده ایران سلطنتی باشد یا جمهوری؛ آنچه اهمیت دارد، ساختن ایرانی آزاد و دموکراتیک است که در آن حقوق همه افراد محترم شمرده شود.»

او در پایان از همه می‌خواهد که اتحاد و همبستگی را حفظ کنند و در برابر تلاش‌های حکومت برای تضعیف صفوف مخالفان، هوشیار باقی بمانند.

#حسن_باقری_نیا #زندان #رقص #همبستگی #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

زبان مقاومت، هنر اعتراضی

در حکومت‌های استبدادی، هرآنچه که ممنوع شود، اغلب به ابزاری برای مقاومت و مبارزه تبدیل می‌شود. این حقیقتی است که در تاریخ بسیاری از انقلاب‌ها و جنبش‌های آزادی‌خواهانه مشاهده شده است. در جمهوری اسلامی ایران، ابتدایی‌ترین حقوق انسانی، که باید حق طبیعی هر شهروندی باشد، از مردم دریغ شده است. حق‌هایی همچون بوسیدن، انتخاب نوع پوشش، رقصیدن، آوازخواندن زنان و بسیاری حقوق دیگر که نماد آزادی و شادی انسانی هستند، به‌طور نظام‌مند سرکوب می‌شوند.
اما تجربه نشان داده است که همین ممنوعیت‌ها، در جوامع استبدادزده به بستری برای مقاومت مدنی تبدیل شده‌اند.

ممنوعیت‌ها در ذات خود به بازتابی از ترس حاکمان از آزادی و خلاقیت مردم تبدیل می‌شوند. این ترس، به‌طور ناخواسته، همان چیزی را تقویت می‌کند که قصد سرکوبش را داشته‌اند: آزادی، شادی، و اراده‌ی مبارزه. هنر و فرهنگ، حتی در تاریک‌ترین دوران‌ها، از میان زخم‌ها و ممنوعیت‌ها می‌رویند و به قدرتی برای تغییر و رهایی تبدیل می‌شوند.

ویدیو از رعنا زیبا
ranaziba.ps

#هنر_اعتراض #مقاومت_زندگیست #مقاومت_مدنی #رقص #زندگی #آواز_زنان #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech