آموزشکده توانا
54.7K subscribers
32.7K photos
38.1K videos
2.55K files
19.5K links
کانال رسمی «توانا؛ آموزشکده جامعه مدنی»
عكس،خبر و فيلم‌هاى خود را براى ما بفرستيد:
تلگرام:
t.me/Tavaana_Admin

📧 : info@tavaana.org
📧 : to@tavaana.org

tavaana.org

instagram.com/tavaana
twitter.com/Tavaana
facebook.com/tavaana
youtube.com/Tavaana2010
Download Telegram
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
رقص، زبان مقاومت است...
رقص در شرایط تنگنا هم اعلام وجود است و هم ناقل این پیام که هنوز به رغم همه مصائب زنده‌ام.
رقص هم می‌تواند یک واکنش طبیعی به فشار محیط باشد،
و هم می‌تواند بک کنش هدفمند در راستای به چالش کشیدن نظم ظالمانه.
همچنان که در دوران کرونا رقص پزشکان و پرستاران، برای حفظ ایستادگی و تداوم زندگی در برابر ویروس مرگ بود.

متن و ویدیو از سامی فردی
samy_fardi

#رقص_زبان_مقاومت
#زن_زندگی_آزادی
#نرگس_محمدی
#مهسا_امینی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech
گلرخ ایرایی از زندان اوین:
حالِ خوبِ ما نقطه‌ی مرگِ ستمگر است

نامه‌ی گلرخ ایرایی روایت‌هایی از رنج، مقاومت و امید در سخت‌ترین شرایط زندان است. او تجربه‌های شخصی و مشاهدات خود را از زندان‌های مختلف ایران بازگو می‌کند و به قصه‌های هم‌بندی‌هایش که محکوم به اعدام بودند، می‌پردازد. برخی بخش‌های نامه به شکل عینی در ادامه آورده شده است:

"رنج زندان نه دیوارهاست و نه بیهودگی مدامی‌ست که رهایت نمی‌کند. دستان بسته‌ات است آن‌گاه که با فوجی از مأموران می‌رود و پشت درهایی که یک به یک قفل می‌شوند جا می‌مانی، با صدایت که گم می‌شود در هیاهوی بی‌حوصلگی‌های شبی دیگر که آخرین شب زندگی‌اش است. آخرین شب زندگی او که کمی آن‌سوتر در سلولی ایستاده یا نشسته، اذان صبح را انتظار می‌کشد و طلوع آفتاب را که غروب بودنش خواهد شد."

او از لحظاتی می‌گوید که با رفتن هم‌بندی‌ها به سوی مرگ، بند زنان خلأیی عمیق تجربه می‌کرد:

"دو هفته بعد از ورودم به زندان قرچک در سال ۱۳۹۸، «فاطمه قزل» و «نرگس طباطبایی» را هم‌زمان برای اجرای حکم مرگ از بند خارج کردند و به سلول انفرادی بردند... نرگس را می‌بردند، اشک می‌ریخت و به بچه‌ها دل‌داری می‌داد. می‌گفت شرایط را پذیرفته و از چیزی نمی‌ترسد. می‌گفت بعد از رفتنش گریه نکنند و شاد باشند و مثل روزهای دیگر عصرها رادیو آوا گوش کنند."

او همچنین از لحظات مقاومت و شادی در بند می‌نویسد، زمانی که با وجود تهدید مأموران، شادی را به زندان برمی‌گرداندند:

"رقصیدن در زندان قرچک ممنوع بود... اما فضا را شکسته بودیم و بچه‌ها از دستور مأموران سرپیچی می‌کردند. قزل و نرگس رفته بودند اما لحظات شادی که کنارمان بودند تا مدت‌ها مرور می‌شد. حتی کمی بعد یکی از بچه‌ها رقص قزل را هم‌زمان با آهنگ مورد علاقه‌اش تقلید می‌کرد. برخی اشک می‌ریختند و برخی می‌خواستند ادامه بدهد."

یکی از تأثیرگذارترین روایت‌های او مربوط به معصومه زارعی است، زنی که در روزهای آخر زندگی‌اش نیز روحیه‌اش را از دست نداد:

"معصومه زارعی... با شوری وصف‌ناشدنی بچه‌ها را که پنهانی اشک می‌ریختند از تخت‌ها بیرون کشید. چند دقیقه بعد همه وسط اتاق بودند. برخی با اشک و برخی هم برای دقایقی همه چیز را فراموش کرده بودند... غروبِ چند روز بعد معصومه را از بند خارج کردند... در برابر چشمان دخترش به دار آویخته شد. صدای نعره‌های دختر نوجوان معصومه را از پشت دیوارها می‌شنیدیم که می‌خواست مادرش را از طناب جدا کند."

در پایان، گلرخ پیام مقاومت و امید را برجسته می‌کند:

"حالِ خوبِ ما نقطه‌ی مرگِ ستمگر است... در اوج سختی‌ها و در فضایی که مدام رنج و اندوه بر سر آوار می‌شود، می‌توان وجه مثبتِ داشته‌ها را دید و آن را به همبستگیِ بیشتر، تمرینِ مقاومت و رمز ایستادگی بدل کرد."

#گلرخ_ایرایی #بیانیه #بند_زنان_زندان_اوین #رقص #مقاومت_زندگیست #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
دکتر حسن باقری‌نیا در یک فایل صوتی به تحلیل شرایط ایران و رفتارهای جمهوری اسلامی پیش از فروپاشی پرداخته است. او می‌گوید حکومت با ایجاد تفرقه میان مخالفان، دوقطبی‌سازی و نمایش ظاهری زندان‌ها به دنبال بقای خود است. به گفته او، بند عمومی زندان اوین ویترینی برای نمایش به نهادهای بین‌المللی است، درحالی‌که شرایط واقعی زندان‌ها بسیار سخت‌تر از آن چیزی است که نشان داده می‌شود.

به گفته او، خلاقیت و امید زندانیان در دل این شرایط سخت، مانند ورزش، موسیقی، و لحظات شادی، تلاشی برای زنده نگه‌داشتن روحیه است و نباید با تأیید شرایط زندان‌ها اشتباه گرفته شود. این تلاش‌ها نشانه‌ای از مقاومت و حفظ انسانیت در برابر فشارهای شدید است.

دکتر باقری‌نیا با هشدار نسبت به تفرقه‌افکنی حکومت میان مخالفان، از مردم می‌خواهد که به جای تمرکز بر اختلافات، بر ارزش‌های مشترکی مانند آزادی، حقوق بشر و پایان استبداد تأکید کنند. او می‌گوید: «مهم نیست آینده ایران سلطنتی باشد یا جمهوری؛ آنچه اهمیت دارد، ساختن ایرانی آزاد و دموکراتیک است که در آن حقوق همه افراد محترم شمرده شود.»

او در پایان از همه می‌خواهد که اتحاد و همبستگی را حفظ کنند و در برابر تلاش‌های حکومت برای تضعیف صفوف مخالفان، هوشیار باقی بمانند.

#حسن_باقری_نیا #زندان #رقص #همبستگی #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
زبان مقاومت، هنر اعتراضی

در حکومت‌های استبدادی، هرآنچه که ممنوع شود، اغلب به ابزاری برای مقاومت و مبارزه تبدیل می‌شود. این حقیقتی است که در تاریخ بسیاری از انقلاب‌ها و جنبش‌های آزادی‌خواهانه مشاهده شده است. در جمهوری اسلامی ایران، ابتدایی‌ترین حقوق انسانی، که باید حق طبیعی هر شهروندی باشد، از مردم دریغ شده است. حق‌هایی همچون بوسیدن، انتخاب نوع پوشش، رقصیدن، آوازخواندن زنان و بسیاری حقوق دیگر که نماد آزادی و شادی انسانی هستند، به‌طور نظام‌مند سرکوب می‌شوند.
اما تجربه نشان داده است که همین ممنوعیت‌ها، در جوامع استبدادزده به بستری برای مقاومت مدنی تبدیل شده‌اند.

ممنوعیت‌ها در ذات خود به بازتابی از ترس حاکمان از آزادی و خلاقیت مردم تبدیل می‌شوند. این ترس، به‌طور ناخواسته، همان چیزی را تقویت می‌کند که قصد سرکوبش را داشته‌اند: آزادی، شادی، و اراده‌ی مبارزه. هنر و فرهنگ، حتی در تاریک‌ترین دوران‌ها، از میان زخم‌ها و ممنوعیت‌ها می‌رویند و به قدرتی برای تغییر و رهایی تبدیل می‌شوند.

ویدیو از رعنا زیبا
ranaziba.ps

#هنر_اعتراض #مقاومت_زندگیست #مقاومت_مدنی #رقص #زندگی #آواز_زنان #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
زنانی که در میانه‌ی پاساژها و خیابان‌ها می‌رقصند، نماد مقاومت و امید هستند. در جامعه‌ای که شادی و آزادی جرم تلقی می‌شود، هر گام رقص، فریادی است علیه استبداد و هر چرخش نمادی از اراده برای زنده نگه داشتن رویاها. این زنان به ما یادآوری می‌کنند که آزادی، حق طبیعی انسان‌هاست، و هیچ دیواری، هرچند بلند و مستحکم، نمی‌تواند مقابل اراده‌ی جمعی برای تغییر ایستادگی کند.

رقصیدن در مکان‌های عمومی نه تنها شکستن قوانین تحمیلی است، بلکه شکستن دیوارهایی است که سال‌هاست بر ذهن و قلب مردم سایه انداخته است. همان‌طور که دیوار برلین با سقوطش پایان یک دیکتاتوری را نوید داد، شکستن دیوارهای ترس و سکوت نیز راه را برای آینده‌ای روشن باز خواهد کرد. این زنان با جسارت و امید خود به ما نشان می‌دهند که تغییر ممکن است و شادی، همان‌قدر که ساده به نظر می‌رسد، یک عمل انقلابی است.

مردم ما شایسته‌ی زندگی در دنیایی آزاد و پر از شادی هستند. آن‌ها سال‌هاست که از هر فرصتی استفاده کرده‌اند تا نشان دهند رویای آزادی هنوز زنده است و هیچ قدرتی نمی‌تواند آن را نابود کند. این زنان با رقص‌هایشان پیام می‌دهند که صدای مقاومت هرگز خاموش نمی‌شود و دیوارهای استبداد دیر یا زود فرو خواهند ریخت.

ویدیو از صفحه ایکس «اسرائیل به فارسی»

#رقص #برای_توی_کوچه_رقصیدن #برای_یک_زندگی_معمولی #برای_آزادی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
پلیس اعلام کرد دو دختر را که «در یادمان شهدای گمنام دفاع مقدس» در تهران رقصیده و با «پوشش نامناسب» کلیپ ضبط کرده‌اند، بازداشت کرده است. صفحه اینستاگرام آنها هم مسدود شده است


در جمهوری اسلامی، جوانی، شادی رقص، زندگی معمولی، جرم‌انگاری می‌شود. حکومتی که دشمن زندگی است، دشمن شور و شوق، دشمن جوانان!

#رقص #نه_به_پوشش_اجباری #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
بیانیه منتشر شده از سوی خانواده شهید محمودرضا غواصه پیرامون بازداشت دو دختر نوجوان:

«… ما خواستار آزادی فوری و بی‌قید و شرط این دختران نوجوان هستیم …»

ما، خانواده شهید محمودرضا غواصه شهید غواص عملیات کربلای ۴ با قلبی پر از خشم و اندوه نسبت به وضعیت کنونی کشور سکوت خود را می‌شکنیم سال‌هاست که افرادی که مدعی پاسداری از خون شهدا هستند ، در عمل به آرمان‌های آنان خیانت کرده و مردم به ویژه جوانان این مرز و بوم را هدف سركوب و تحقير قرار داده است

خبر بازداشت دو دختر نوجوان به دلیل رقصیدن در کنار مزار شهدا لکه ننگ دیگری بر پیشانی سیستمی است که به جای ایجاد شادی و امنیت نسل جوان را به اسارت و خفقان میکشاند ادعا دارد که میراث دار خون شهدا هستید اما، هیچ درکی از آرمان‌های آنان ندارید. شهیدان ما برای آزادی و کرامت انسانی جنگیدند نه برای سرکوب و تحميل رعب و وحشت بر فرزندان این سرزمین

این گونه برخوردهای خشن و تحقیر آمیز با نسل جوان نشان دهنده زوال اخلاقی و ایدئولوژیک سیستمی است که نه توان مدیریت کشور را دارد و نه تحمل کوچکترین صدای متفاوت را آیا آرمان شهدا این بود که دختران این کشور به جرم شادی و رقص روانه زندان شوند؟ آیا خون شهدای ما ریخته شد تا در نهایت ملتی گرفتار خفقان فساد و بی‌عدالتی شوند؟

ما خواستار آزادی فوری و بی قید و شرط این دختران نوجوان هستیم و به شدت این عملکردهای غیر انسانی را محکوم می‌کنیم افراد مسول در این رفتارها باید پاسخگوی خیانت خود به خون شهدا مردم و نسلهای آینده باشد

خانواده شهید محمودرضا غواصه (غواصيه)

#رقص #نه_به_پوشش_اجباری #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
ندا میرزالو، «فرزند شهید» جنگ حسین میرزالو، در این ویدیو می‌گوید :

«هرکس بر مزار پدر من می‌رود، با نی و ساز، رقص، شادی، موسیقی و پایکوبی برود. به قول سربه‌دار جاویدنام، مجیدرضا رهنورد، بر مزار پدر من نیز نه قرآن بخوانید و نه گریه کنید، فقط برقصید و شادی کنید.

بازداشت این دو دختر نوجوان ایران‌زمین توسط رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی نشان‌دهنده فاصله عمیق آرمان‌های این حکومت با آرمان‌های شهیدان و مردم ایران است. پدر من و همرزمانش برای کرامت، عزت، آزادی، شادی و رقص دختران و پسران ایران‌زمین جان دادند، نه برای اینکه دخترانمان به‌خاطر شادی و رقص راهی زندان شوند.

آرمان‌های آن‌ها با ایدئولوژی و آرمان‌های شما زمین تا آسمان فرق دارد. بین آرمان‌های شما و آرمان‌های آنان دریایی از خون فاصله است. دیگر نمی‌توانید به نام پدر من و همرزمانش بر مردم حکومت کنید و خفقان را مستولی کنید.

من، به‌عنوان عضوی کوچک از خانواده بزرگ شهدا، فدای جنگ ایران و عراق، خواهان آزادی فوری این دو دختر نوجوان ایران‌زمین هستم.
علی خامنه‌ای، حنایت دیگر رنگی ندارد!

زن، زندگی، آزادی – مرد، میهن، آبادی
زنده باد مردم مبارز ایران‌زمین!»


#رقص #نه_به_جمهورى_اسلامى #نه_به_پوشش_اجباری #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
کمال جعفری‌یزدی، زندانی سیاسی محبوس در زندان وکیل‌آباد مشهد، که خود علاوه بر اینکه برادر شهید است، جانباز جنگ است و چهار سال هم اسیر جنگی بوده، در واکنش به بازداشت دو دختر نوجوان به خاطر رقصیدن، در این فایل صوتی می‌گوید:

قطعاً شهدای ما فدای آزادی، رفاه و شادی معیشت مردم شدند. امروز اگر کسی با شادی، نشاط و آزادی مردم مقابله کند، شهدای ما، همان‌طور که در صحبت‌های سر مزار برادر شهیدم در بهشت رضا گفتم، اگر زنده بودند، اسلحه‌شان را به طرف این افراد می‌گرفتند. دیگر نمی‌شود مقابل خواسته‌های مردم ایستاد. مردم باید شاد باشند. شادی یعنی انرژی مثبت، رشد. غم، عذاب و سیاهی یعنی تسلیم شدن به بدبختی. سیاهی و عزا متعلق به جنگ‌هاست.

هر روزمان بلاتکلیف باشد که "برقصیم؟"، "دست بزنیم؟" یا "سینه بزنیم؟"، این روش زندگی نمی‌شود. باید کمی مردم را شاد نگه داشت. این افراد نمی‌فهمند که مسیرشان اشتباه است. شادی حق مردم است، حق جوان‌هاست. شهدای ما برای شادی و آزادی مردم فدا شدند، برای همین مملکت جان دادند.

هر شهیدی هم که برای جمهوری اسلامی و اهداف باطل آن فدا شده، "خَسِرَ الدُّنْیا وَالآخِرَةَ" بوده است.»

#رقص #کمال_جعفری_یزدی #شادی #نه_به_پوشش_اجباری #نه_به_حجاب_اجباری #برای_یک_زندگی_معمولی #بیانیه۱۴ #بیانیه #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech
«برای عشق محمد»
به بهانه‌ی زادروز محمد خردادیان، #رقصنده، مربی #رقص و رقص‌آرا

«جین بینی» بالرینی است که پیش از انقلاب اسلامی به ایران آمد. او سال‌ها در کنار رقصندگان ایرانی در زمانه‌ای که رقص هنوز گناه و جرم و ممنوع نبود در تالار رودکی به اجرای مشهورترین نمایش‌های باله پرداخت. او نوزده سال داشت که گذرش به تهران اُفتاد.
در دهه‌ی پنجاه خورشیدی بود که این دختر جوان وارد ایران شد.

جین بینی می‌گوید که در آن موقع‌‌ها علاوه بر خارجی‌های مقیم ایران، دوستان ایرانی هم داشتیم و به یاد می‌‌آورم که یک روز پسر جوانی که بلیط اجرای ما را در تالار رودکی از دوستش گرفته بود برای تماشا به تالار آمد و همه چیز از آن‌جا شروع شد. جینی می‌گوید که ما با هم خیلی دوست شدیم و اکیپی بیرون می‌رفتیم.

خانم بینی می‌گوید که این‌طوری شد که عشق من به آن مرد ایرانی، محمد عمیق و عمیق‌تر شد و درست چند هفته قبل از پایان قرارداد من با سازمان باله ملی ایران، من و محمد در ایران با هم ازدواج کردیم. بینی می‌گوید که نمی‌دانستیم کجا برویم. من می‌خواستم به بریتانیا برگردم اما محمد سربازی نرفته بود و نمی‌توانست از ایران خارج بشود.او رقصنده‌ی حرفه‌ای نبود اما بسیار زیبا می‌رقصید.

بینی می‌گوید که محمد بود که قر ایرانی و زبان فارسی را به من یاد داد. این #رقاص باله می‌گوید که در همین موقع بود که انقلابی ایران را فرا گرفت که زندگی خیلی‌ها از جمله من را تحت‌الشعاع قرار داد.

جین بینی در سال ۲۰۱۴ کتابی نوشته است با نام «برای عشق محمد» که در بریتانیا منتشر شده است. بینی می‌گوید که انقلاب #عشق او را به محمد دگرگون نکرد. بینی چند سال پس از انقلاب اسلامی به همراه محمد  در ایران ماند و پس از آن هر دو از ایران بیرون آمدند.

جین بینی در کتاب «برای عشق محمد» داستان جدایی‌شان را شرح می‌دهد. او می‌نویسد که محمد سرانجام روزی در بیرون ایران صادقانه به او گفت که او یک هم‌جنس‌گرا است.

جیبن بینی می‌گوید که آن موقع از خودم پرسیدم که چرا محمد در همه‌ی این سال‌ها چیزی به من نگفته و پاسخ می‌دهد که طبیعی است چرا که ذهنیت جامعه‌ی ایران در مورد این پدیده‌ی هم‌جنس‌گرایی محافظه‌کارانه است. جین بینی می‌گوید که من این کتاب را برای همه‌ی کسانی نوشتم که در شرایط من بوده‌اند. برای جامعه‌ای نوشتم که در آن #همجنسگرایی جرم است.
.
من خواستم در این کتاب بخشی از تاریخ ایران را روایت کنم. روزهای خوب محمد و امثال او را و روزهای تلخ‌شان را. هدفم از نوشتن کتاب عشق محمد این بود که بگویم همه‌ی انسان‌ها فرای جنسیت‌شان زندگی دارند. جیبن بینی می‌گوید که #عشق سابقش باعث شده که او اکنون پرچم‌دار ِ مبارزه برای #حقوق_همجنسگرایان در ایران باشد.

محمد خردادیان خود زندگی‌اش را این‌گونه شرح می‌دهد که در یک شب سرد زمستانی در سال ۱۳۳۵ و در دوم اسفندماه و آخر شب مادر دچار در زایمان می‌شود و محمد خردادیان در منزل متولد می‌شود.

#محمدخردادیان پس از بازداشت در ایران در سال ۱۳۸۱ در دادگاه انقلاب به جرم «اشاعه فساد بر روی زمین» به شلاق و ده سال ممنوع‌الخروجی از کشور محکوم شد اما نهایتا با تجدید نظر توانست از ایران خارج بشود.

#محمد_خردادیان در مورد آرزویش می‌گوید: «آرزوم اینه که همه این #آزادی هایی رو که دیگران دارن، مردم توی ایران داشته باشن.»

بیش‌تر بخوانید:
https://tavaana.org/mohammad_khordadian/

#محمد_خردادیان #رقص  #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
زنان و مردان روستای چشمیدر، واقع در شهرستان سروآبادِ استان کردستان، روز شنبه ۱۱ اسفند‌ماه، شانه‌به‌شانه‌ی هم با رقص و پایکوبی، به پیشواز نوروز رفتند.

جشنواره‌ای از رنگ و رقص و شور و شادی، در دل ایرانی که مردمانش سال‌هاست زیر فشارهای گوناگون روزگار را می‌گذرانند، اما نوروز را به نماد نوزایی و امید به تغییر، همیشه زنده نگه داشته‌اند.

آن‌ها این آیینِ کهن و ملی را قرن‌هاست پاس می‌دارند و نوروز را فرصتی می‌بینند برای ستایش زندگی، برای جشن گرفتن امید و برای تجدید پیوند با طبیعت.


#نوروز #کردستان #رقص #سروآباد #چشمیدر #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
ویدیویی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده که نشان می‌دهد گروهی از مردم در میدان شهرداری رشت گرد هم آمده‌اند، شادی می‌کنند و می‌رقصند.

جمهوری اسلامی سال‌ها تلاش کرد تا غم را بگستراند و شادی را از مردم ایران بگیرد، اما چهارشنبه‌سوری، همچون بسیاری از جشن‌های کهن این سرزمین، بار دیگر ثابت کرد که نور بر تاریکی پیروز است.

مردم ایران، باوجود تمام سرکوب‌ها و ممنوعیت‌ها، همچنان شادی را از دل سختی‌ها می‌آفرینند. در شهری که سال‌هاست مأموران سرکوبگر سعی در خاموش کردن صدای موسیقی و پایکوبی داشته‌اند، این رقص و خنده‌ها گواهی است بر پایداری روح زندگی و امید.

چهارشنبه‌سوری، نه‌تنها جشن آتش، که شعله‌ای از مقاومت و امید است؛ آتشی که نه با تهدید خاموش می‌شود و نه با سرکوب.


#رشت #چهارشنبه_سوری #رقص #نه_به_پوشش_اجباری #نه_به_حجاب_اجباری #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
رقص و شادی مردم در چهارشنبه‌سوری
تهران، امیرآباد، ۲۸ اسفند ۱۴۰۳

چهارشنبه‌سوری، نشان می‌دهد که مردم این توان را دارند که همه خیابان‌ها را تسخیر کنند.
نظر شما چیست؟

#چهارشنبه_سوری #رقص #شادی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
اینجا محله نیاوران تهران است، در تمام محلات و تمام شهرها، در چهارشنبه‌سوری مردم در کوچه و خیابان بودند، بی‌اعتنا به حجاب اجباری و دلواپسان و متحجران!
رقصیدند و آتش روشن کردند و شادی کردند، همان کارهایی که حکومت ولایی از آن‌ها منزجر است.

این قدرت مردم است، این یعنی ما می‌توانیم و یعنی سحر نزدیک است.

#چهارشنبه_سوری #رقص #نه_به_پوشش_اجباری #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
ویدیوی دیگری از مراسم چهارشنبه سوری و رقص مردم با صدای زنده‌یاد هایده

صدایی که تا دم مرگش ممنوع بود در ایران و اتومبیل‌ها توسط گشت‌ها پلیس راه‌ها کنترل می‌شدند تا نوار ممنوعه نداشته باشند و بابت آن نوارها جریمه می‌شدند حالا این صدا را مردم در کوچه و خیابان پخش می‌کنند و با آن می‌رقصند.

گزارش‌هایی از چند هجوم به مراسم مردم منتشر شده است، ولی درکل حکومت آنقدر در ضعف قرار دارد که نتوانست مانع جشن مردم شود.

#چهارشنبه_سوری #رقص #نه_به_پوشش_اجباری #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
«این ویدیو از رقص زنان در بازار چالوس پر از انرژی و شور زندگیه. ببینید و حال و هواتون رو بهاری‌تر کنید»

ـ از صفحه پویا جهاندار
POOYAJAHANDAR

در شرایطی که حکومت سال‌ها با ممنوعیت شادی، محدودیت بر زنان و سرکوب فضاهای عمومی سعی در تحمیل ترس و سکوت داشته است و تلاش کرد تا رقص و ابراز شادی را از عرصه عمومی حذف کند، رقص زنان در خیابان نه فقط یک لحظه‌ی شاد، بلکه نوعی کنش مدنی و بازپس‌گیری حق شهروندی‌ و فضای شهری‌ست
شادی، مشارکت، حضور زنان در فضاهای عمومی و حق انتخاب سبک زندگی، جزئی جدایی‌ناپذیر از یک جامعه‌ی دموکراتیک‌اند. هر قدم رقص، هر خنده‌ی بی‌واهمه، یعنی جامعه هنوز زنده است و به عقب برنمی‌گردد و مقاومت جزئی از زندگی روزمره است.

#چالوس #رقص #بهار #نوروز #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
تصاویری زیبا از جشن نوروز ایل کلهر در گیلان‌غرب

در سرزمینی که سال‌هاست سایه‌ی تبعیض، سرکوب و محرومیت بر آن گسترده شده، هنوز قلب‌هایی می‌تپد که با آمدن بهار، به استقبال زندگی می‌روند.
این‌جا گیلان‌غرب است؛ ایل سرفراز و ریشه‌دارِ کلهر، مردمانی که با لباس‌های رنگین، بی‌هراس و پرغرور، نوروز را نه‌تنها جشن می‌گیرند، بلکه با هر گام رقص‌شان، با هر لبخند، و با هر نوای موسیقی، فریاد می‌زنند که «ما زنده‌ایم».

در این روزگارِ دشوار، جشن نوروز تنها یک آیین باستانی نیست؛
روایتی‌ست از پایداری فرهنگی، از امیدی که خاموش نمی‌شود، از شور زندگی در برابر انکار و محدودیت.

نوروز در گیلان غرب، در رقص زنان و مردان، در آزادی بی‌پیرایه‌ی تن و جان، بار دیگر ما را به یاد می‌آورد که هیچ قدرتی توانِ خاموش کردن نور را ندارد، تا زمانی‌که انسان می‌رقصد، می‌خندد، و بهار را پاس می‌دارد.

امسال سال پیروزی است و نور بر تاریکی چیره می‌شود.

#گیلانغرب #نوروز #رقص #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
رقص و پایکوبی هموطنان در جشن نوروزی شهرستان دره‌شهر، استان ایلام

نوروز فرصتی بود تا ایرانیان در ایامی که حکومت غم و گریه را ترویج می‌کرد، با رقص و شادی در عرصه‌های عمومی، توان خود در به عقب راندن رژیم‌ توتالیتر را به نمایش بگذارند.

حکومتی که رهبرش بیشتر از آنکه نگران حمله خارجی باشد، نگران شورش داخلی است و از همین حالا دستور سرکوب را داده است.

سرنوشت ایران اما، توسط همین مردم تعیین خواهد شد که با همدلی و همبستگی می‌توانند نیروی سرکوب را منکوب کنند.

#نوروز #ایلام #دره_شهر #رقص #شادی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
ویدیویی زیبا از جشن نوروزی ایل خزل در استان ایلام

ایران با اینهمه مردمان زیبا، شایسته روزگار بهتری است، روزگاری که سایه جنگ بر سر این ملت نباشد، روزی که هیچکس به خاطر فقر کولبری نکند، روزی که ایران برای تویست‌هایی که برای دیدن زیبایی‌هایش می‌آیند، امن و مجهز باسد، روزی که کسی نگران بالا رفتن قیمت‌ها عدم تامین معاش نباشد...

مردم ایران، با وجود همه سختی‌هایی که حکومت بر آن‌ها تحمیل کرده، دریافته‌اند که همدیگر را دارند و با همبستگی و شور و شوق می‌توانند اهریمن دیو سیرت را شکست بدهند.

تصور کنیم، این گردهمایی‌ها و رقص‌ها تمرین رقص و پایکوبی آزادی ایران است و روزی که استبداد از ایران رخت بربندد، در تمام ایران چنان رقص و شادی‌ای برپا خواهد شد که تا کنون سابقه نداشته است.

امیدواریم اراده مردم ایران برای تغییر سرنوشت خود، میهنمان را از جهل و استبداد و از تباهی نجات دهد.

#ایلام #ایل_خزل #نوروز #رقص #شادی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
ویدیویی از جشن نوروزی دهلران در استان ایلام به دست ما رسیده است که نشان می‌دهد مردم در حال رقص و شادی و پایکوبی هستند.

#دهلران #ایلام #نوروز #رقص #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech