طاهره خوشکلام، همسر جاویدنام جواد رضایی، ویدیویی از سبزه گره زدن بر سر مزار همسرش منتشر کرد و نوشت:

«در اوج سیاهی و تلخی و رنج هایی که میکشیم به رسم ادای وظیفه و احترام به خون پاکت سبزه‌ات را گره میزنم به امید زدودن غم از دلهای درد کشیده و به امید بازگشت دوباره عشق، شادی و نشاط بر قلب ستم دیده این میهن زخمی‌

به امید اینکه این بهار پایان عمر ظلم و استبداد و شروع دوباره شکوه و عظمت ایران و دمیدن نسیم آزادی باشد و به امید اینکه قلبمان آرام گیرد.»


#جواد_رضایی
#علیه_فراموشی
#نوروز۱۴۰۴ #دادخواهی
#سیزده_بدر #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مادر جاویدنام دنیا فرهادی، بر سر مزار فرزندش به یاد همه جان‌باختگان راه آزادی سبزه گره می‌زند «برای زندگی، برای شادی»

#دنبا_فرهادی #ایذه #سیزده_بدر #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTecha

فرزانه انصاری‌فر، خواهر جاویدنام فرزاد انصاری‌فر از جان‌باختگان آبان ۹۸ در شهر بهبهان، این ویدیو را منتشر کرد و نوشت:

«من باز از تو می‌نویسم؛ از خاطرات‌مون، از خنده‌هامون، از نوروز و سیزده‌به‌درمون، از دورهمی‌ها، دلخوشی‌ها، از هرچه بخوام بگم خیلی کم گفتم. دلتنگی‌هام هر روز داره بیشتر و بیشتر می‌شه، دلم خیلی بهانه‌گیر شده. دوری تو روح و روانم رو به‌هم ریخته. چه کنم که کاری از دستم برنمیاد...

من تنهایِ خواهر نبودم، من برات مثل یه مادر بودم. همیشه نگرانت بودم. اگه خاری به پات می‌رفت، جیگرم آتیش می‌گرفت. اگه کسی ناراحتت می‌کرد، دنیا رو براش جهنم می‌کردم. حاضر بودم گرسنه بخوابم، ولی تو با شکم خالی نخوابی. خواب به چشم‌هام نمی‌رفت تا تو برگردی خونه. مثل یه مادر شوقِت رو داشتم...

ولی همه را با یه تیر خلاص کردند...

آخرین سیزده‌به‌در، سال ۹۷»


#فرزاد_انصاری_فر #آبان_ادامه_دارد #سیزده_بدر #دادخواهی #بهبهان #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

تصاویری از سیزده‌به‌در مادر دادخواه سیاوش محمودی. او می‌گوید: «بر درختی روبان قرمز می‌بندم که ریشه در خاک سرزمین‌مان دارد.»
خانواده‌های دادخواه در هر مراسمی یاد و خاطره جاویدنامان را گرامی می‌دارند. اجازه ندهیم یاد و خاطره جان‌باختگان راه آزادی فراموش شود.

به امید دادخواهی

#دادخواهی
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«پاینده ایران»

خانواده‌های دادخواه علاوه بر گرامی‌داشت یاد و خاطره جان‌باختگان راه آزادی، پرچم دادخواهی را برافراشته‌اند. در کنار آنها باشیم و از آنها حمایت کنیم.
این ویدئو را زهرا خاکپور، مادر جاویدنام علی سیدی، منتشر کرده است او در کنار مزار عرفان ساریخانی فریاد می‌زند پاینده ایران.

جاویدنام علی سیدی جوانی ۲۵ ساله بود که چهارم آبان ۱۴۰۱ با شلیک گلوله سرکوبگران جمهوری اسلامی از فاصله نزدیک به کمر و پشتش در شهر پرند کشته شد.
به امید دادخواهی

زهرا خاکپور نوشته است:
«هیچ ظالمی ،ظلمش پایدار نبوده نخواهد بود
ما می‌مانیم و ظلم می‌میرد
این بهار آخرین بهار ظلم و ستم خواهم بود
به امید آن روز موعد شکوفای ایران
#پاینده_ایران_یکپارچه
#جانم_فدای_عدالت_آزادی✌🏻✌🏻
#جاوید_نامداران_راه_آزادی✌🏻✌🏻
#علی_سیدی
#محمد_حسینی
#عرفان_ساریخانی_دشتی
#یلدا_آقافضلی
یادونام همه جاویدنامهای عزیز گرامی»

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#دادخواهی


@Tavaana_TavaanaTech

بیتا، خواهر دادخواه بهنام لایق‌پور، با انتشار این تصاویر نوشت:

«یک سال دیگه ، یه سیزده سال دیگه رو بدون وجود نازنینت به در کردیم بهنام من ، ولی مطمئنم لحظه به لحظه‌اش رو کنار ما بودی و هستی عشق من، بعد رفتنت فهمیدم این درد بزرگ ما رو نمی‌کشه بلکه که باعث شد از همیشه قوی‌تر بشیم.
به امید یه ایران آزاد هستیم و ادامه می‌دیم جان خواهر و اجازه نمی‌دم خون به ناحق ریخته‌شده‌ات پایمال شه بهنام من
به امید ایرانی آزاد و شاد که خواسته قلبی خودت و تمام هم‌رزمانت بوده ادامه می‌دم جان دل خواهر 🤍✌️
سیزده‌ات تو آسمان‌ها کنار دوستای قشنگت مبارک بهنام من 🫂💔
#بهنام_لایق_پور 🕊️🥀🤍»

بهنام لایق‌پور، متولد ۸ بهمن ۱۳۶۴ در رشت، هنرمند تتو و پیرسینگ بود. او در جریان اعتراضات سراسری ایران در ۳۰ شهریور ۱۴۰۱، در بلوار لاکانی رشت، با شلیک مستقیم نیروهای امنیتی کشته شد.
بهنام در آخرین پست اینستاگرامی خود اعلام کرده بود که به احترام مردم ایران، فعالیت‌هایش را تعلیق می‌کند. او قصد داشت پیش از نوروز ۱۴۰۲ با نامزدش، ازدواج کند. پس از کشته‌شدن بهنام، خانواده‌اش تحت فشار نیروهای امنیتی قرار گرفتند تا مراسم خاکسپاری را در سکوت و با حداقل حضور برگزار کنند. با این حال، مادر بهنام در مراسم خاکسپاری روسری خود را برداشت و شعار داد.

#بهنام_لایق_پور #رشت #هنر_اعتراض #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

آرمین، برادر جاویدنام دکتر آیدا رستمی، به یاد خواهرش نوشت:

«برای خواهرم، دکتر آیدا رستمی🎖️

خواهرم، فرشته‌ی سپیدپوش آزادی🕊️

تو برای زندگی جنگیدی، برای درمان زخم‌های مردم، اما نامردمان، تو را از ما گرفتند. دستانت که روزی مرهم دردها بود، حالا یادگار سرزمینی است که آزادی را با خون می‌نویسد. تو را کشتند، اما اندیشه‌ات، راهت، و فداکاری‌ات زنده است، در قلب‌هایی که هنوز برای حقیقت می‌تپد.

آیدا جان، نبودنت زخمی است که بر جان ما نشسته، اما نامت فریادی است که در تاریخ می‌پیچد. دلتنگت هستیم، اما سوگند که راهت را ادامه خواهیم داد.

روحت جاودانه، نامت ماندگار، یادت همیشه در قلب ما».🌱

#دکتر_آیدا_رستمی
#زن_زندگی_آزادی #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

مهسا یزدانی، مادر جاویدنام محمدجواد زاهدی، در ویدیوئی که در اینستاگرام صفحه دخترش منتشر شده، اعلام کرد که روز ۱۴ فروردین‌ماه از زندان دیکتاتور جمهوری اسلامی آزاد شده است.

مهسا یزدانی از سوی دادگاه انقلاب ساری به ۱۳ سال حبس تعزیری (پنج سال قابل اجرا) محکوم شده بود که با پابند در حبس خانگی به سر می‌برد.
او از حمایت جامعه ایران سپاسگزاری کرد.

معصومه (مهسا) یزدانی ولشکلایی، مادر محمد جواد زاهدی ساروی، به پنج سال حبس بابت اتهام «اهانت به مقدسات» و «تحریک مردم به برهم زدن امنیت ملی» و دو سال حبس تعزیزی به اتهام «توهین به رهبری» و از محل «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به حبس محکوم شده بود.

محمدجواد زاهدی، فرزند خانم یزدانی در روز ۳۱ شهریور ۱۴۰۱ در ساری و در جریان اعتراضات پس از کشته‌شدن مهسا امینی بر اثر اصابت گلوله به قتل رسیده بود.
اکانت ایشان در اینستاگرام

@_mitratattoo_


#مادران_دادخواه
#زن_زندگی_آزادی
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#مهسا_یزدانی
#محمدجواد_زاهدی
#دادخواهی
@Tavaana_TavaanaTech

فرزانه برزه‌کار، مادر جاویدنام عرفان رضایی، این ویدیو را منتشر کرد و نوشت:

«من هم مادر فرزندی هستم
مادر که تا آخرین نفس دادخواه خون به ناحق ریخته اش است
مادری که زندانی شد
مادری که به حبس محکوم شد
من مادر دادخواهی هستم که سالها دوام آوردم و جنگیدم
زمین خوردم اما دوباره به میدان زندگی برگشتم تا فرزندانم را در آغوش امن خود بزرگ کنم
درست لبه ی پرتگاه که می‌رسیدم نور زندگی با دیدن و قد کشیدن فرزندانم نجاتم میداد
غرق میشدم اما روی بالاترین سطح زندگی شناور بودم
من با همه ی مشکلاتم در کنار فرزندانم یک مادر شاد و پر انرژی بودم
اما حالا اگر چه جهانم را تاریک کردند
غافل از اینکه من در در ساحل ناآرام زندگی ام با اندک رمقی با چشمان حریصم نظاره گر نورم
من سراپا گوشم برای شنیدن هلهله شادی
قلب ناآرام من امیدوار است .چرا که می‌دانم در زندگی هیچ کس هیچ ابر سیاهی اجازه ماندگاری ندارد
هیچ کس اجازه ندارد نور و روشنایی را به تاراج ببرد
به فرزندم ،به پسر قهرمان سبز پوش وطن افتخار میکنم
وهمین جا در سرزمینم دادخواه خونش می‌مانم
هیچ تهدیدی هیچ زندانی نمی‌تواند منصرفم کند
افتخار میکنم که مادر عرفانم، من به خودم میبالم که چند صباحی کوتاه مادر عرفان قهرمان بودم و هنوز هم براش مادری میکنم

اگرچه عشق وطن می‌کشد مرا اما
خوشم به این مرگ که این دوست خیر خواه من است.»

erfan_rezaei_navaei

#عرفان_رضایی #دادخواهی #مادران_دادخواه #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

آنچه‌باقی‌ماند…

از این همه جنایت چطور میشه گذشت!؟

‏نه فراموش می‌کنیم و نه میبخشیم!
mahsapiraei

آن‌چه باقی ماند» فقط نمایشگاه اندوه نیست. موزه‌ی مبارزه است. حافظه‌ی صدها جان عزیزی که صدایشان، آرام یا بلند، در روان ما می‌پیچد؛ صدایی که هر روز آزادی را در گوش‌مان زمزمه می‌کند.

این نمایشگاه که با همکاری خانواده‌های دادخواه و فعالان حقوق بشر برپا شده، مجموعه‌ای از اشیاء شخصی، عکس‌ها، نامه‌ها و یادگاری‌های جان‌باختگان سرکوب‌ها را به نمایش می‌گذارد. هدف اصلی این نمایشگاه جلوگیری از فراموشی، مبارزه با تبدیل قربانیان به اعداد و ارقام آماری، و تأکید بر ارزش تک‌تک جان‌های از دست‌رفته است.

نمایشگاه حاوی اشیائی است که هر کدام داستانی تلخ و غم‌انگیز را روایت می‌کنند؛ از کفش‌های قرمز کوردیا تا لباس عروسی‌ای که سفیدی‌اش به سرخی خون آغشته است، از کلاه بچگانه‌ی خونین تا عینک‌هایی که زمانی برای دیدن زیبایی‌های جهان به چشم عزیزانمان بود، و اکنون تنها نمادی از جنایات ظالمانه‌اند. این اشیاء، که بسیاری از آن‌ها به تازگی از ایران منتقل شده‌اند، نه تنها یادآور دردها و رنج‌های خانواده‌های قربانیان‌اند، بلکه تجسمی از اراده‌ی مردم ایران برای آزادی و عدالت به شمار می‌روند.

اهمیت این نمایشگاه فراتر از یک یادآوری تاریخی است؛ این ابتکار بخشی از جنبش دادخواهی است که در تلاش است جنایات جمهوری اسلامی را در سطح جهانی آشکار کند. برگزارکنندگان نمایشگاه بر این باورند که یادآوری و بازگو کردن این وقایع نه تنها برای جلوگیری از تکرار تاریخ بلکه برای تقویت اراده‌ی جهانی در برابر ظلم و استبداد ضروری است. این نمایشگاه همچنین تأکید می‌کند که مبارزه برای عدالت، همدلی با خانواده‌های قربانیان، و حفظ یاد و خاطره‌ی آن‌ها بخشی از هویت هر انسانی است که به آزادی و کرامت انسان اعتقاد دارد.

مرتبط:
آنچه باقی ماند، نمایشگاهی برای پاسداشت دادخواهی

https://tavaana.org/advocacy-exhibition-cologne/

#نه_به_جمهوری_اسلامی #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

چهارمین نمایشگاه آنچه باقی ماند در وین اتریش برگزار شده است.
مادر دادخواه یوسف قنبرزادگان این تصاویر را منتشر کرده است. او نوشته:

«دورت بگردم مادر تو صدای منو فریاد زدی وقتی عکستو تو اتریش با صدای خودم شنیدم دونستم ک چقدر زنده ای ودر قلبم تا ابد مانا»

در ویدیو صدای مادر یوسف را می‌شنوید که ترانه ای ساربان ای کاروان از رهی معیری را می‌خواند.

یوسف قنبرزادگان، از جان‌باختگان خیزش انقلابی ۱۴۰۱ از شهر شیراز است که در بر اثر شلیک مستقیم عوامل حکومتی به تاریخ ۲۷آبان در شیراز جانش را نثار راه آزادی کرد.
خانواده یوسف را زیر فشار گذاشتند که علت مرگ او را تصادف اعلام کنند.
اکانت ایشان در اینستاگرام
yousef__ghanbarzadegan

«آن‌چه باقی ماند» فقط نمایشگاه اندوه نیست. موزه‌ی مبارزه است. حافظه‌ی صدها جان عزیزی که صدایشان، آرام یا بلند، در روان ما می‌پیچد؛ صدایی که هر روز آزادی را در گوش‌مان زمزمه می‌کند.

این نمایشگاه که با همکاری خانواده‌های دادخواه و فعالان حقوق بشر برپا شده، مجموعه‌ای از اشیاء شخصی، عکس‌ها، نامه‌ها و یادگاری‌های جان‌باختگان سرکوب‌ها را به نمایش می‌گذارد. هدف اصلی این نمایشگاه جلوگیری از فراموشی، مبارزه با تبدیل قربانیان به اعداد و ارقام آماری، و تأکید بر ارزش تک‌تک جان‌های از دست‌رفته است.

نمایشگاه حاوی اشیائی است که هر کدام داستانی تلخ و غم‌انگیز را روایت می‌کنند؛ از کفش‌های قرمز کوردیا تا لباس عروسی‌ای که سفیدی‌اش به سرخی خون آغشته است، از کلاه بچگانه‌ی خونین تا عینک‌هایی که زمانی برای دیدن زیبایی‌های جهان به چشم عزیزانمان بود، و اکنون تنها نمادی از جنایات ظالمانه‌اند. این اشیاء، که بسیاری از آن‌ها به تازگی از ایران منتقل شده‌اند، نه تنها یادآور دردها و رنج‌های خانواده‌های قربانیان‌اند، بلکه تجسمی از اراده‌ی مردم ایران برای آزادی و عدالت به شمار می‌روند.

اهمیت این نمایشگاه فراتر از یک یادآوری تاریخی است؛ این ابتکار بخشی از جنبش دادخواهی است که در تلاش است جنایات جمهوری اسلامی را در سطح جهانی آشکار کند. برگزارکنندگان نمایشگاه بر این باورند که یادآوری و بازگو کردن این وقایع نه تنها برای جلوگیری از تکرار تاریخ بلکه برای تقویت اراده‌ی جهانی در برابر ظلم و استبداد ضروری است. این نمایشگاه همچنین تأکید می‌کند که مبارزه برای عدالت، همدلی با خانواده‌های قربانیان، و حفظ یاد و خاطره‌ی آن‌ها بخشی از هویت هر انسانی است که به آزادی و کرامت انسان اعتقاد دارد.

مرتبط:
آنچه باقی ماند، نمایشگاهی برای پاسداشت دادخواهی
https://tavaana.org/advocacy-exhibition-cologne/

#نه_به_جمهوری_اسلامی #دادخواهی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech

علی روحی، پدر جاویدنام حمیدرضا روحی در زادروز او این ویدیو از مزار غرق در گل پسرش را منتشر کرد و نوشت:

«برای بیست و دومین زادروز پسرمان حمیدرضا؛
زندگی همانند صحنهٔ یک فیلم است
کارگردانش خدا و بازیگرانش ما انسان‌ها
هر کداممان در این فیلم نقش خودمان را داریم
بعضی نقش بلند و بعضی دیگر نقشی کوتاه ولی تأثیرگذار،
مطمعنٱ آنهائی که نقششان کوتاه است برای ایفای نقشی خاص و رسالتی خاص در فیلم حضور داشته اند
که پایان نقش آنها همراه میشود با غم و حسرتی برای بازمانده ها و یا رسیدن و رساندن به آگاهی و شروع یک تغییر و رشد عمیق برای ادامه زندگی
هیچ کداممان در این فیلم حضور دائمی نداریم،
این انتخاب من و شماست که بخواهیم چگونه نقش خود را اجرا کنیم و در اذهان آیندگان باقی بمانیم
محبوب یا منفور»

ali_rouhi1401

#حمیدرضا_روحی #دادخواهی #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTecj

هویت یکی دیگر از جان‌باختگان خیزش انقلابی ۱۴۰۱، شناسایی شد

الهه سعیدی، نوجوانی که هنوز به ۱۴ سالگی نرسیده بود.

فرهاد محمودی، برادر جاویدنام فریدون محمودی از جان‌باختگان سقز، در صفحه اینستاگرام خود نوشت:

الهه سعیدی؛ نوجوانی که در سقز به ضرب گلوله کشته شد

الهه سعیدی، نوجوانی که تنها چهار ماه تا تولد ۱۴سالگی‌اش باقی مانده بود، در تاریخ ۱۵ مهر ۱۴۰۱ در شهر سقز با گلوله جنگی جان باخت. بر اساس اطلاعات موجود، او مقابل یک رستوران هدف قرار گرفت و جان خود را از دست داد. متأسفانه اطلاعات زیادی درباره‌ی او در دسترس نیست، اما یکی از بستگان نزدیکش تأیید کرده که او به دست نیروهای جمهوری اسلامی کشته شده است. اگر کسی اطلاعات بیشتری درباره‌ی این جنایت دارد، می‌تواند با ما به اشتراک بگذارد. نباید اجازه دهیم که این جنایات فراموش شوند.


#الهه_سعیدی #سقز #فریدون_محمودی #مهسا_امینی #زن_زندگی_آزادی #دادخواهی #نه_به_حکومت_بچه_کش #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

گرامیداشت یاد حمیدرضا روحی و آرمیتا گراوند و تولد گرفتن برای آن‌ها، توسط تعدادی از هموطنان در تهران

۱۶ و ۱۷ فروردین، به ترتیب زادروز حمیدرضا روحی و آرمیتا گراوند است. دو جوان که قتل آن‌ها توسط جمهوری اسلامی، هرگز از یادمان نمی‌رود.
جوان‌هایی که فرزندان ایران بوده‌اند و آرزوهای بسیاری داشته‌اند. از نسلی که آینده مبهن‌مان از آن آن‌هاست...

نسلی که تن استبداد را لرزانده‌اند. نسلی که کشوری آزاد و آباد می‌خواهند و برای خواسته خود تا پای جان ایستادگی کرده‌اند.

#حمیدرضا_روحی #آرمیتا_گراوند #دادخواهی #نه_به_جمهورى_اسلامى #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech